Aan Ewald Engelen heb je geen fuck

Petra Kramer

De Werkgroep moet iets bekennen, we zijn vreemdgegaan met de PvdA…

Arno-Jan treft geen blaam, maar Wouter en ondergetekende zijn beide #teamOosenbrug en als zodanig zijn we geïnfiltreerd in de zogenaamde sociaaldemocraten. Dat leidde ertoe dat we een uitnodiging mochten ontvangen om de jaarlijkse Anita Andriesen-lezing bij te wonen. Ewald Engelen zou komen spreken over de doodlopende weg van het neoliberalisme en de noodzaak van een duurzame economische orde.

De Werkgroep had zich daarop verheugd, de week waarin de uitnodiging onze mailbox binnenrolde was dezelfde week waarin Ewald Engelen “wil de laatste sociaaldemocraat het licht uitdoen” schreef. We keken uit naar een donderpreek, naar een PvdA die beteuterd moest toekijken hoe hen in eigen huis de mantel werd uitgeveegd. Uiteindelijk moesten we het doen met met een oprecht en terecht kwade Lutz Jacobi: “Professoren zijn er om onze geest te scherpen maar aan Ewald Engelen heb je geen fuck!”

Wat bleek? Hij was mooi niet komen opdagen. Volle bak, Omrop Fryslân en de Leeuwarder Courant van de partij, geen spreker. En, om zout in de wonde te strooien, ook geen annulering. Niks. De Werkgroep dringt er bij de ‘gentleman-hooligan‘ op aan om zijn excuses te maken voor z’n afkeurenswaardige nalatigheid. De Werkgroep is bepaald geen fanclub van de PvdA maar Anita Andriesen (vrede zij met haar) was een icoon van de Friese sociaaldemocratie en gevraagd worden voor de jaarlijkse lezing in haar nagedachtenis is een enorme eer.

Gruwen van Asscher

De Werkgroep benadrukt nogmaals het lef dat de PvdA toonde door juist de criticaster Engelen uit te nodigen. Ook dat was in de geest van Anita Andriesen, ze kon haar partij ongenadig hard bij de les houden. Haar ‘wolkom yn Fryslân‘-programma indachtig zou ze bijvoorbeeld gruwen van Lodewijk Asscher en zijn participatiecontract.

Maar goed, geen Engelen dus. Wat dan wel? De Werkgroep doet graag verslag. Plaats van handeling was restaurant de Zwarte Haan in Sint Jacobiparochie, pal aan de zeedijk, bij de Waddenzee.

Inloop: half zeven, lezing (niet dus) vanaf zeven uur. De Werkgroep schoof om zes uur aan tafel. “Goedenavond! Wilt u iets te drinken?” “Een biertje graag.” “Ik ook, maar heeft u ook een Tripel?” “O, wacht, heeft u ook een IPA?” “Weet u wat? Ik haal de bierkaart wel even.” Een minuutje later was de serveerster terug en konden we de bierkaart van drie pagina’s bekijken. “Een Vedett IPA graag.” “Voor mij graag een Grutte Pier Tripel”.

Zomerse salade

Bier werd geserveerd en de bijbehorende glazen waren een voorbode van de borden. Dit is niet het gemiddelde Friese restaurant. Nou ja, op één punt na dan. Een korte blik op de kaart leerde ons al snel dat er slechts twee vegetarische hoofdgerechten waren. De Werkgroep zal vast bestaan uit slechte vegans maar we zijn geen zeurpieten. Niks geen ik wil dit en dat maar zonder zus en zo. Wel hebben we de serveerster onderbroken toen ze het dagmenu op wilde ratelen. “Naast de kaart is het dagmenu gegrilde zeebaa…” “Wij eten beide geen dode dieren.” “Dan hou ik op met praten.”

De keuze viel op de zomerse salade met geitenkaas uit Friesland, met rode bieten, walnoten, avocado en hele takken tijm. Dat laatste stond niet om de menukaart maar het zat er wel in en dat geeft niks wegens lekker maar wat de Werkgroep betreft hadden die stronken van een centimeter of 10 gerust door de helft geknipt mogen worden.

Het hoofdgerecht werd een stoofpotje van pompoen met blauwe kaas uit Wolvega, tomaat, paprika, spinazie en gefrituurde geitenkaas in een kruidenkorst. 2.0 of digital native zo u wilt als de Werkgroep is hebben we vooraf de menukaart bekeken en we konden ons echt geen voorstelling maken bij gefrituurde welke kaas dan maar ook, maar je merkt er dus niks van in een loeihete stoofpot behalve dat het allemaal vet lekker is.

Geen excuses

Voordat dat alles geserveerd werd kwam er echter eerst ongevraagd een kleine amuse. Een kerriesoepje in iets wat op een shotglaasje leek, vijf sliertjes van een of ander kruid en een deegrolletje of iets dergelijks met pijnboompitten, geserveerd op een plaat die op grafiet leek. Naast het shotglaasje lag een theelepeltje. “Gaan we nou echt soep met een theelepel eten?” Al snel bleek van niet.

Tussentijdse restaurantrecensie: 11/10. Would dine again. Helemaal omdat de Werkgroep niet de makkelijkste gasten waren aangezien iemand van ons zich had verloren in het schrijven van een offerte en er daarom binnen een uur gedineerd moest worden om op tijd te zijn voor de lezing die niet doorging. Als de borden niet zo moeilijk waren dan was het een 12/10 of 13/10. Misschien is de Werkgroep conservatief maar borden die nog het meest op een rechthoekige sloep lijken zijn ons ding niet.

Met de buikjes vol en respectievelijk een glas Tripel en glas IPA in de hand togen we naar de zaal alwaar Ewald Engelen schitterde door afwezigheid. De Werkgroep kan niet genoeg benadrukken dat hij de PvdA een mea culpa schuldig is. Ik kon het niet vinden, het OV is kut, Friesland is ver weg zijn allemaal geen excuses. We hopen dat er niks ernstigs aan de hand is, maar we vinden wel dat we een uitleg mogen verwachten.

Boze burger

In de zaal viel de Werkgroep een warm welkom ten deel omdat de voorzitter niet onbekend is in PvdA-kringen. Lutz Jacobi vervloekte Ewald Engelen en daarna kreeg een totaal onvoorbereide spreker het woord. En dat was interessant want zijn inleiding luidde ongeveer als volgt: ik ben niet meer politiek actief, althans niet meer in deze hoek. Met andere woorden, we hadden een boze burger aan het woord. Een fascinerend exemplaar bovendien.

De Anita Andriesen-lezing is geen besloten bijeenkomst, iedereen is welkom, maar PvdA-leden kregen op 21 augustus een uitnodiging terwijl pas afgelopen dinsdag de publieke uitnodiging werd geplaatst op de website van de PvdA Friesland. Er gaan dagen voorbij waarop de Werkgroep die site niet bezoekt.

Na de woorden “niet meer in deze hoek” waren de oren van de Werkgroep gespitst. De spreker vertelde over het Friese landschap, hoe hij voormalige dijken ontwaard heeft en hoe Google Maps hem daarbij helpt. Hij hekelde professoren die altijd vinden dat je 100 procent gelijk moet hebben en hij benadrukte dat niemand zijn theorieën tegen durft te spreken. De Werkgroep vond het een warrig maar fascinerend verhaal.

Grof geweld

Meneer we weten zijn naam niet meer en hij stemt geen PvdA meer maar is waarschijnlijk vergeten om het lidmaatschap op te zeggen claimt dat Friesland met name gevormd is door monniken. Dat is natuurlijk lariekoek. De Werkgroep wijst op Bonifatius en het Friese rijk dat bestond voordat de boel hier met grof geweld gekerstend werd.

De Werkgroep had daar graag een vraag over willen stellen maar ondanks uitbundig handopsteken vond Lutz Jacobi het na twee vragen uit het publiek genoeg. De Werkgroep is daar zeer ontstemd over. Nu is de indruk ontstaan dat Friesland van meet af aan christelijk was, dat het Bildts is ontstaan door een mengeling van Hollanders en Friezen. En dat het allemaal in goede gemeenschap ging als patriotten zijnde. Alsof er nooit een Slach by Warns heeft plaatsgevonden of een Kneppelfreed.

Njah, dit krijg je dus als je iemand die “ik kom nooit een professor tegen in het veld” zegt te lang laat googelen en hem daarna een microfoon geeft.

Knap kut

Daarna nam Lutz zelf het podium. Over de aanstaande verkiezingen in november. De gemeentes Leeuwarden, Leeuwarderadeel en een deel van Littenseradiel wordt dan één gemeente. Franekeradeel, Menameradiel, het Bildt en deels Littenseradiel worden dat ook. Wat er overblijft van Littenseradiel wordt bij de nu al grootste provincie van Nederland gevoegd, Sûd-West Fryslân.

Dat is allemaal knap kut maar de PvdA wil daar niks van weten. Schaalvergroting FTW, dan hebben we meer invloed in Den Haag! De Werkgroep denkt daar een tikkeltje anders over omdat schaalvergroting ook betekent dat de individuele burger minder te zeggen krijgt maar omdat gedane zaken nou eenmaal geen keer nemen, hebben we daarover wijselijk gezwegen. Een ongewenste herindeling hou je immers echt niet tegen op een PvdAvondje.

Lutz was Lutz. De mensen! Het opbouwwerk! De achterban! Het persoonlijke contact! Netwerken! Vertrouwen! Samen! Met elkaar! Minder papierwerk! Als je niet vrolijk bent dan doe je niet mee! (Waarbij ze ondergetekende aankeek en waardoor de PvdA de verkiezingen gaat verliezen, niet om mij maar omdat ze het contact kwijt is met ongeveer iedereen.)

Loze kreten

De Werkgroep had graag anders gezien, maar haar opzwepende speech was niks anders dan een aaneenschakeling van steekwoorden. Er was geen visie, geen onderbouwing, het waren loze kreten. Wat de Werkgroep het meest stak was toen ze oreerde over Leeuwarden dat de twee armste buurten van Nederland herbergt en de meest rijke buurt. “Waar de rijkste mensen wonen interesseert me niet!” Lieve Lutz, hoe wil je dan in godsnaam rijkdom gaan herverdelen?

Na afloop is de Werkgroep maar even de dijk opgeklommen om te genieten van het prachtige uitzicht. Een moment van bezinning na zoveel ideologische leegte konden we wel gebruiken. Wat is het Wad mooi. ‘Om de kwaliteit fan de romte‘ staat er op het monument voor Anita Andriesen en dat is niet voor niks.

De Werkgroep heeft een waardevolle les geleerd, Sint Jacobiparochie is niet het eind van de wereld, het is het begin van de wereld.

Petra Kramer omschrijft zichzelf als ‘anarcho-jihadi’ en ’transliban’. Ze is snoeihard en messcherp. Volg haar op Twitter en lees haar op (onder andere) Meedogenloos en Vileine. Dit stuk stond al op Meedogenloos.

Tweet

Petra Kramer, 12.09.2017 @ 06:55

[Home]
 

Δ