7 oktober is geen vrijbrief voor massamoord
Peter Breedveld
Iemand zei dat hij het raar vond dat je Marokkaanse Nederlanders, die zich druk maken om Gaza, zich nooit uitspreken over de Westelijke Sahara. Het is een jijbak die ik vaak heb gehoord en die ik ook wel begrijp. Net als Israël bezet Marokko een gebied dat niet van hem is, bestrijdt het met geweld een gewelddadige verzetsbeweging, Polisario, die het als terroristisch aanmerkt, schendt het daar mensenrechten en negeert of schendt het VN-resoluties. O, en het is een koloniale erfenis. Oppervlakkig gezien bijna een kopie van Israël en Palestina.
Het grote verschil (afgezien van het niet onbelangrijke feit dat de camera’s voortdurend op Gaza gericht zijn en niet op de Westelijke Sahara, ook niet op Jemen of Soedan) is dat de Marokkaanse onderdrukking van de Westelijke Saharanen niet wordt gesteund door mijn regering en niet wordt toegejuicht door mijn landgenoten (niet binnen mijn gehoorsafstand, althans).
Ik word ook niet onder druk gezet om het Marokkaanse geweld te steunen, of beschuldigd van racisme of Marokkanenhaat als ik het veroordeel. Ik word niet uitgemaakt voor terroristenvriend of Polisario-aanhanger, mijn baas wordt niet gemaild of getagd op Twitter als ik de Marokkaanse regering bekritiseer. (Dat doe ik niet vaak, want dat doen zoveel van mijn landgenoten al. Ik heb daar niks aan toe te voegen.)
Cancelacties
Dat is met Israël wel zo. Wij staan onder enorme druk om alles wat Israël doet, goed te keuren en er anders onze mond over te houden. Wie niet gehoorzaamt, staat snel te boek als antisemiet (Jan Tervoort en vele anderen werden door toedoen van de Israëllobby door de internationale pers besmeurd als antisemiet) en dan wordt je baas gesommeerd je te ontslaan en je opdrachtgevers moeten je laten vallen, er wordt geprobeerd je zo kapot mogelijk te maken.
Sinds de terreuraanslag door Hamas van 7 oktober is die druk ondraaglijk. Links en rechts worden mensen gecanceld, reputaties gaan te gronde, carrières worden geknakt vanwege alleen al een oproep tot een staakt-het-vuren. Vorige week zagen we nog hoe Tofik Dibi en Sabine Scharwachter blootstonden aan een grootscheepse cancelactie omdat ze opriepen de herdenking van de Februaristaking in het teken van Gaza te stellen. Twee jaar eerder was er bij die herdenking speciale aandacht voor Oekraïne en toen deed niemand moeilijk.
Afgemaakt als honden
Bij elke kritiek op Israël word je teruggefloten omdat het “gevoelig ligt”. Alles wat je zegt over Israël moet eerst worden voorafgegaan door een ondubbelzinnige veroordeling van 7 oktober. Onder elk tweetje over Gaza hangt een enorme sliert anonieme trollen die niks anders kunnen dan jijbakken over Hamas. Elke wijk die wordt weggevaagd, elk ziekenhuis dat wordt beschoten en gebombardeerd, elk kind met een weggeschoten gezicht, zonder verdoving geamputeerde ledematen, elke berg Palestijnse lijken, elke gruwelijk misdaad tegen de menselijkheid van de IDF wordt vergoelijkt met 7 oktober. “Geen woord over 7 oktober”, zanikt elke Israëlaanhanger als je moet kokhalzen van de beelden.
Het onbeschaamde lef, na meer dan 30.000 dode Gazanen, het afsluiten van de voedselvoorziening, van water en medicijnen, als je de beelden ziet van de hongerige, verzwakte massa die gelokt wordt met zakken meel en daarna afgemaakt als honden omdat de mensen niet netjes op hun beurt wachten.
Psychopaat
En dan GODVERDOMME nóg beginnen over 7 oktober? Israël heeft sinds 7 oktober inmiddels vele tientallen 7 oktobers op zijn eigen geweten, en overigens vóór 7 oktober ook al. Dit is niet de eerste keer dat Israël aan het massamoorden is. Hamas is er het resultaat van, niet de oorzaak.
Wat een psychopaat ben je, wat heb je jezelf afgestompt, als je nu nóg blijft prevelen dat Hamas is begonnen, na meer dan 30.000 doden, waarvan 70 procent vrouwen en kinderen, die niks met Hamas te maken hebben. Zelfs voor de meest verstokte Israëlsupporter moet er toch ergens een grens zijn?
7 oktober is afschuwelijk, onvoorstelbaar gruwelijk, nauwelijks te bevatten. Maar het is geen excuus en geen vrijbrief voor de afschuwelijke, onvoorstelbaar gruwelijke en nauwelijks te bevatten misdaden die Israël nu in Gaza begaat.
Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 02.03.2024 @ 13:52
RSS