Waarom we onze baby’s geen pannenkoeken moeten geven

30 Reacties

op 28 04 2009 at 16:23 schreef babs:

2+2=5

op 28 04 2009 at 17:07 schreef vander F:

Maak er nog maar een grotere puinhoop van zeg.

Waarom dan ook niet hond als hont geschreven?
En hoe zit het met de leenwoorden uit het Duits en Frans?
parapluies?
Tja.

op 28 04 2009 at 17:26 schreef Hidde:

Mee eens, hier wordt het ook niet beter van. Eén hont, twee honden. Ik brant, wij branden.
Ik kan me wel voorstellen dat je alle dt’s afschaft (alleen d). Maar de d in de vorm t-klank afschaffen word(t) behoorlijk potsierlijk.

op 28 04 2009 at 18:11 schreef vander F:

Gaat echt niet.

‘Wort
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Wort is de vloeistof (moutpap) die door maischen verkregen wordt tijdens het bierbrouwproces. Wort bevat de moutsuikers verkregen uit het zetmeel van mout en eventueel andere ongemouten.

De stamwort is de totale hoeveelheid opgeloste stoffen die voor de gisting van het bier in de wort aanwezig zijn. Deze sterkte (suikergehalte) van de stamwort wordt uitgedrukt in graden Plato.’

op 28 04 2009 at 20:18 schreef yezkilim:

Het gaat niet alleen om word/wort/wordt, maar ook, en vooral, om behandeld en behandelt, woorden waarbij het steeds vaker lijkt of de schrijver de uitgang met de kop/munt-strategie bepaald heeft.
Voor wie het niet meer weet: bij werkwoorden als behandelen schrijf je de persoonsvorm met een -t, maar het voltooid deelwoord met een -d. Bij een woord als beschikt daarentegen eindigen beide op een -t.
Inderdaad, je zou ook kunnen kiezen voor altijd een -d. Alleen gaat dat bij jonge kinderen en andere taalzwakken ongetwijfeld resulteren in hypercorrectie als: hij speeld, zij rend. Verder is het hij speelde en niet hij speelte en dus is de truc van het ‘langer maken’ misschien toch niet helemaal zaligmakend.

op 28 04 2009 at 20:26 schreef Guus B:

’t Kofschip, weet u nog wel?
Het werkwoord beschikken wordt dus vervoegd als hij beschikt(e), en hij heeft beschikt. Geldt natuurlijk ook voor slikken-slikte-slikte.
Dát als uitleg waarom sommige woorden met een t of een d worden vervoegd. Is toch niets moeilijks aan?
Met de onderwijshervormingen is menig ding naar de kloten gegaan, te beginnen met toen de leraar met Jan wilde worden aangesproken.

op 28 04 2009 at 20:46 schreef yezkilim:

Het kofschip helpt je niet wanneer je wilt weten in wat voor zinnen behandelt met een -t geschreven moet worden en in wat voor zinnen behandeld met een -d moet.

op 28 04 2009 at 20:56 schreef Grizzly:

’t Kofschip, inderdaad.
Behandelt=hij/zij/het, 3de persoon enkelvoud. Behandeld=verleden deelwoord, gebruikt met zijn, worden; inderdaad onoverkomelijk moeilijk.

op 28 04 2009 at 21:21 schreef Peter:

Yezkilims idee zou voor Daniël Teeboom in één klap een heleboel problemen oplossen.

op 28 04 2009 at 21:40 schreef Yezkilim:

Grizzly, als alle basisschoolleraren jouw prima uitleg goed over zouden brengen, zou het hele probleem niet bestaan…

op 29 04 2009 at 01:25 schreef Benech:

Yezkilim: Hugo Brandt Cortius heeft een ideaal boek voor je geschreven: Opperlands. Opperlands is, naar zijn eigen zeggen, ederlands met vakantie.

op 29 04 2009 at 01:48 schreef Daan:

Ik vind het juist wel lekker dat ik puur op spelling en gebruik van taal iemand een klapmongool kan vinden.

op 29 04 2009 at 09:40 schreef Wampie:

Mijn zoon van 12 heeft dyslexie en had gisteren zijn laatste behandeling op een gespecialiseerd instituut. Met moeilijke woorden heeft hij natuurlijk nog steeds last, maar de spellingsregels past hij inmiddels absoluut probleemloos toe. Die zijn namelijk vrijwel waterdicht.

op 29 04 2009 at 09:45 schreef Wampie:

En dan doel ik vooral op de werkwoordvervoegingen.

op 29 04 2009 at 10:13 schreef Yezkilim:

Geert, Wampie, een paar jaar geleden kreeg ik opeens een meisje dat kon spellen in drie gym. Inderdaad, een goede basisschoolleraar. Iedereen uit haar oude klas kon het. En, Geert, wat lineaire vergelijkingen betreft: precies, het aan iedereen uitleggen lukt alleen maar goed als je van de a’s appels op een weegschaal maakt.

Goed idee, Zutman, dat fonetisch spellen. De Chinezen hebben al een fonetische taal, die ze bijvoorbeeld gebruiken om te SMS’en.

Benech, ik ken en heb dit boek. Geweldig! Ook het gedeelte over letters in hoekpunten is leuk.

Heerlijke reactie, Daan! Maar met alleen naar taalgebruik kijken kom je ook een heel eind.

op 29 04 2009 at 10:33 schreef yezkilim:

Ik bedoelde natuurlijk: De Chinezen hebben al een fonetische VERSIE VAN hun taal.

op 29 04 2009 at 10:53 schreef Spuit Elf:

Ingewikkelde taalregels moeten blijven. Zo kun je tenminste zien wie er te dom is om ze te begrijpen. Dat scheelt weer in het kennismakinsproces.

op 29 04 2009 at 10:54 schreef Spuit Elf:

Excusez. Kennismakings-proces.

op 29 04 2009 at 11:04 schreef Wampie:

Yezkilim, vertel van die appels op de weegschaal, dan snap ik het misschien eindelijk ook!

Zelf was ik een typische alfa en heb daarom alle talen in mijn pakket gekozen, inclusief morsdode. Inmiddels denk ik: ik had juist vakken moeten kiezen waar ik níet goed in was — daar had ik pas echt wat van opgestoken.

Dan een vraag: weet jij of vrouwen, die met de jaren meer testosteron in hun lichaam krijgen, daardoor ook meer gevoel ontwikkelen voor de beta-kant? Zelf heb ik wel die indruk.

op 29 04 2009 at 11:07 schreef Wampie:

@Spuit Elf: maar dan zonder verbindingsstreepje.

Ach ja, Spuit Elf, dat geldt dan ook voor heleboel andere vakgebieden; maar gelukkig worden we daar in het kennismakingsproces meestal niet op getest.

op 29 04 2009 at 12:07 schreef Geert:

Ja, laten we de lat lager leggen en de taal verarmen voor al die mensen die opeens de regeltjes niet meer uit hun hoofd kunnen leren!

Yezkilim, jij zult als wiskundelerares ook wel merken dat leerlingen steeds meer moeite hebben met eenvoudige lineaire vergelijkingen. Dat komt omdat ze vaak het abstracte van een onbekende variabele niet kunnen bevatten. Ik zeg: Schrappen die onbekende variabelen, vanaf nu alleen nog maar hele getallen in de vergelijking!

Serieus: Ik weet niet wat er zo moeilijk is aan het onderwijzen van goed Nederlands: Toen ik van de basisschool afkwam, maakte ik geen enkele fout meer met -d, -dt of -t. Maar dat was ook net voor Google en Wikipedia, wij moesten nog rijtjes stampen.

op 29 04 2009 at 12:10 schreef zutman:

"een full-time allround compulsief obsessief probleemoplosser"

Iedere spellingshervorming heeft er per saldo alleen voor gezorgd dat oudere teksten onleesbaar worden. Meestal gedreven door full-time probleemoplossers die om problemen vergelegen zaten.

"Ook zou ik het heerlijk vinden als we ons meer als wereldburgers zouden gedragen. Als we bijvoorbeeld geleende woorden in het meervoud zouden schrijven zoals in de oorspronkelijke taal gebruikelijk is. Babies dus in plaats van het halfslachtige baby’s. Zeker bij leenwoorden uit het Engels moet dat kunnen, toch? "

Waarom stel je niet voor dat engelsen zelf een keer fonetisch leren spellen? Lijkt me zinvoller voor een wereldburger.

op 29 04 2009 at 13:27 schreef Guus B:

Yezkilim, het Pinyin is in de jaren vijftig van de 20e eeuw door de Volksrepubliek China ontwikkeld, om de Chinese taal in Latijnse letters weer te geven. Dat is fonetisch en onvoorien zeer bruikbaar voor sms.
Chinezen zijn clever, want ze spreken het (met de nodige intonaties), schrijven het in karakters én Pinyin.
Alleen in Rotterdam wil iemand nog wel eens zeggen "ik loopt", en kun je dus horen waar hij vandaan komt.
Correct Nederlands is mij op de lagere school bijgebracht (vér voor de Golfoorlog) en taalbeheersing is een beoordelingspunt in de sociale en beroeps omgeving. Het gebeurt me soms dat iemand zegt ‘Goh, ik kan niet horen dat je uit Amsterdam kwam’.
En verder is veel lezen ook goed voor je taal, kun je niet vroeg genoeg mee beginnen, alhoewel dit volgens de leraren van mijn kleinkinderen gebonden is aan een schaal.
Met andere woorden – niet te vroeg wijs worden want dat verwart de andere kinderen in de klas. Over onderwijshervorming gesproken.

op 29 04 2009 at 13:46 schreef Guus B:

Aanvullend: ik had het moeten samenvatten met het feit dat alles afhangt van betrokken leraren die wat willen bijbrengen. Ik neem aan dat Yezkilim dat ook is.

op 29 04 2009 at 23:17 schreef Yezkilim:

Spuit elf, ik ben het met Wampie eens: als je slecht in taal bent, hoef je niet per se dom te zijn, net zo min als je per se slim bent als je goed in taal bent.
Wampie, ik heb helaas/gelukkig geen verstand van vrouwen & testosteron. En stuur me vooral je telefoonnummer, dan bel ik je voor een gratis wiskundeles.
Guus, boeiend, je verhaal over Pinyin! Ik ben het met je eens over vroeg lezen – en schrijven! – en goede leraren, maar wat nu als hun leraren…

Ik ga een weekje zonder internet op vakantie. Tot later!

op 30 04 2009 at 18:35 schreef Doc:

Kond is geen kont, houd is geen hout en bond is geen bont.

Spelling zou betekenis moeten verduidelijken. Dus alleen waar geen betekenis verloren gaat zou je de spelling kunnen versimpelen. Het zal dan meestal om uitspraakregels gaan. Zo kan Oirschot best Oorschot worden, of actueel: Huissen best Huusen, Huussen, Huzen of volgens de lokalo’s zelfs Huze. De i betekent alleen maar dat de vorige letter verlengd moet worden uitgesproken.

op 01 05 2009 at 07:48 schreef Paco:

Zo is het, Wampie, de werkwoorden in de juiste tijd zetten met de hulpwerkwoorden. De lat ligt veel te laag in het onderwijs vooral nederlands en rekenen. Dit is uitsluitend te danken aan de ministers van onderwijs de laatste 30 jaar. van Karbenaden enz. veelal socialisten. De eisen in het onderwijs moesten wel naar beneden want anders kon een groot deel van de buitenlanders niet meekomen, dat is overigens nog steeds het geval met 100.000 vroegtijdige schoolverlaters per jaar.

op 01 05 2009 at 09:41 schreef Jur:

Waarom niet eens beginnen met gewoon GOED onderwijs aan te bieden. Dat heb ik namelijk wel gehad en ik heb geen problemen met d’s en t’s. Met die nieuwe spellingsvoorstellen die hierboven staan kun je ook geen verleden tijd meer onderscheiden in teksten, gewoon dikke onzin. Waarom maken we niet gewoon de urban straattaal de nieuwe norm? Kunnen we allemaal genieten van het uitstoten van dubbele klanken die dan weer wat anders betekenen dan enkele klanken van dezelfde strekking. De oerwoud taal die het Nederlands vervangt, prachtig toch?

op 01 05 2009 at 17:25 schreef André Richard:

"Ook zou ik het heerlijk vinden als we ons meer als wereldburgers zouden gedragen. Als we bijvoorbeeld geleende woorden in het meervoud zouden schrijven zoals in de oorspronkelijke taal gebruikelijk is."

Ja!

– Ik sla hem op zijn porum; ik sla hen op hun porumim!
– Hij is mijn gabber; zij zijn mijn gavverim!

En dat de creme de la creme: Arabische gebroken meervouden:

– één kaffer, twee kuffaar (er zijn er véél meer, maar ik heb even de regels niet paraat.

Gaan we voor leenwoorden dan ook het tweevoud weer invoeren?

– En blijf met je jaddajjiem van m’n spullen af!

op 02 05 2009 at 02:39 schreef Ed van As:

Als we dan toch spellingshervormingen gaan toepassen, laten we dan ook het achterlijke meervoud van de open lettergreep opdoeken. "Lopen" wordt dan "loopen", "maken" wordt "maaken", en "nemen" "neemen", enzovoorts. Waar we een "aa", "ee", "oo" of "uu" hooren, schrijven we hem ook. Dat zal het voor kinderen en buitenlanders veel makkelijker maaken om de taal correct te schrijven als die klinkerverandering van enkel naar dubbel en visa versa wordt afgeschaft.
En als we deeze hebben doorgevoerd, is de dubele meedeklinker ooverboodig geworden. Woorden zooals "hebben", "liggen", "pakken" , worden dan "heben", "ligen" en "paken" . "zo" wordt dus "zoo" , "na" wordt "naa", "zee" blijft "zee" en "ze" verandert ook niet.
Voor veelen zal het eeven wenen zijn, maar met een beetje oefenen moeten we een heel eind kunen koomen.

Er oover naadenkend, kunen er eigenlijk nog wel wat meer hervormingen worden doorgevoerd. De ei en ij bijvoorbeeld leveren mij altijd probleemen op, dus waarom niet altijd een ej geschreeven? "ei" wordt nuu "ej", en "zijn", "geit" en "dijk" enzoovoorts worden dan "zejn", "gejt" en "dejk". Dezelfde maatreegel kunen we ook toepasen op de au en de ou. Die voegen we saamen tot een nieuwe combinaatie. De "ao". De "ie" kunen we dan ook gelejk in lejn treken met de andere dubele meedeklinkers. De "ie" is naamelejk een vreemde eend in de bejt. We heben de "a" en de "aa", de "o" en de "oo", de "u" en de "uu", maar niet de "i" en de "ii". Dii voeren we vanaf nuu ook gelejk in.

Iits wat ik ook altejd maar inconsequent vond, waaren de stemhebende meedeklinkers die op het ejnd van een woord in een stemlooze meedeklinker veranderde: b dii op he ejnde van een woord als een p wordt uitgesprooken, terwejl een s bej meervaodsvormen vaak in een z verandert. Als we nuu afspreeken dat een z, b, d, en v aan het ejnde van een woord gewoon als s, p, t en f worden uitgesproken, heben we geen last meer van dii raare meedeklinkerveranderingen bej meervaodsvormen. Huis schrejven we dus van nuu af aan als huiz, lees als leez, en kalf als kalv

Nuu begint de spelinghervorming er een beetje op te lejken, maar we zejn er nog niit. Wat te denken van de ch? We spreeken het uit als g, dus kunen we net zoo goed een g sgrejven.

Dan heben we nog wat volkoomen ooverboodige leters: de "c" , de "q" en de "x" . De "c" kan door een "k" of "s" vervangen worden en de "x" door "ks".
De "q" wordt altijd gebruikt in de kombiinaatii "que" dat als "kw" wordt uitgesprooken. "que" wordt dan ook vervangen door "kw" . Hoopelejk wordt onze taal zoo weer iits konsekwenter en eenvaodiger.

Al met al heeft deeze klejne eksersiitii er toegelejd dat het Neederlands nu een stuk foeneetiischer is geworden. De "ch" is egter nog niit geheel uitgebanen, zooals al bleek uit het zoojuist gebruikte woord " foeneetiischer" . Al een behoorlejk aantal jaaren terug had men beslooten dat de "ch" naa woorden als " visch" en "bosch" agterweege konden blejven, maar geheel in lejn met laatere aan onz opgedrongen spelingshervormingen werd ook dit niit konsekwent doorgevoerd. In woorden zooals " historisch" en "foenetisch" bleef de "ch" om duistere reedenen gehandhaafd. Dii sgafen we nuu dan ejndelejk ook af: foenetisch wordt foeneetiis en historisch wordt histooriis. Ofwel: de "isch" uitgang verandert in een "iis" uitgang.
Ik denk dat we er hiirmee wel zoo’n beetje zejn. Ongewtejfeld zijn en nog wel wat andere zaaken in onze taal dii voor verbeetering vatbaar zejn, (men denke bejvoorbeeld aan "pooliitii" waar op het ejnde "tii" staat, maar men "tsii" zegt, maar voorloopig zal ik het hiir maar bej laaten.

Heelaas was ik niit de eerste dii met een dergelejke spelingsreevooluutii op de propen kwam. Dii eer gaat naar de Engelsman Steven Pemberton: http://homepages.cwi.nl/~steven/spelling.html