Vouwfietsjes
Peter Breedveld
Illustratie: Merkley???
Ik wil een stroomstok voor mijn verjaardag (6 april), om elke dag mee te nemen in de trein. Pal voor mij staan blijven teuteren in de deuropening, zodat ik niet naar binnen kan? ZAP! Dat doe je nooit meer.
Uitgebreid moeilijk gaan staan doen voordat je eindelijk op de door jou uitgekozen plaats zit, je jas uittrekken, opvouwen, eerst iets te lezen uit je tas halen, voordat je die met veel omhaal in het bagagerek legt, daarbij zo breed mogelijk op het looppad blijven staan en net doen of er niet een heleboel mensen staan te wachten totdat je klaar bent, zodat ook zij ergens kunnen gaan zitten? ZAP! ZAP!
Je tas niet van de lege plek naast je weghalen, ondanks het feit dat alle andere zitplaatsen al bezet zijn, en dan met een heel verveeld gezicht héél langzaam die plaats vrijmaken, als één of andere assertieve durfal het gore lef heeft je te vragen of hij daar mag zitten? ZAP! ZAP! ZAP!
Ik háát treinreizen vooral omdat ik mijn medepassagiers haat. Het zijn vrijwel allemaal asociale, egoïstische, onbeschofte en onuitstaanbare stukken stront en de meesten stinken ook nog.
Het ergst van allemaal zijn misschien nog wel de reizigers die zich per vouwfietsje naar en van het station verplaatsen. In mijn verbeelding heb ik al heel wat vouwfietsjes rectaal ingebracht bij hun eigenaars. Mensen met vouwfietsjes behoren tot het meest onuitstaanbare schuim der aarde. Het is niet zozeer dat vouwfietsje, het is die hele arrogante, misplaatst-zelfvoldane air van die miezers.
Vouwfietsers zorgen er altijd voor dat ze iedereen een maximum aan overlast bezorgen, ze lijken te vinden dat zulks hun goddelijk recht is. Ze weten precies waar ze op het perron moeten gaan staan zodat ze, wanneer de trein is gestopt, exact voor een deur staan, zodat ze als eerste naar binnen kunnen. Pas als de deuren zijn geopend, gaan ze hun fietsje in elkaar vouwen en klimmen ze naar binnen. Daarbij blijven ze zolang mogelijk op het balkon dralen, er angstvallend voor zorgend dat niemand ze voorbij kan.
Vouwfietsers zorgen er ook altijd voor dat ze zelf een goed zitplekje hebben, en dat hun fiets een zitplekje op het balkon in beslag neemt. De dag van een vouwfietser is mislukt als er niet een arme drommel door toedoen van zijn vouwfietjse moet staan.
Als ik na de vestiging van het kalifaat in Nederland een ministerpost krijg (en dat vind ik wel het minste, na al die wegeffeningswerkzaamheden, die ik heb verricht), laat ik alle eigenaars van vouwfietsjes oppakken en stenigen op het Plein in Den Haag. Ik zal een paar koranpassages zo misinterpreteren dat zelfs Hans Jansen (de Arabist) er niet meer aan twijfelt dat Allah de fokking schurft heeft aan vouwfietsers, dat vouwfietsen een zeer onislamitische bezigheid is.
Dit is het begin van een lange, lange serie over de bizarre en weerzinwekkende gewoontes van de ongediertesoort die treinreiziger heet.
Peter Breedveld zou liever eerste klas reizen.
Peter Breedveld, 25.03.2009 @ 16:58
78 Reacties
op 25 03 2009 at 16:55 schreef Karel:
Hûh eerste klas reizen. Je rijdt toch in een poenige SUV?
op 25 03 2009 at 17:08 schreef Loesje:
Hmpf, grumpy!
op 25 03 2009 at 17:27 schreef dick jansen:
Vraag voor je verjaardag een vouwfiets in plaats van een bontjas. Of beter nog, een vouwfiets en een bontjas. Kun je twee soorten mensen treiteren.
op 25 03 2009 at 17:46 schreef rena:
Geloof mij, eerste klas in net zo erg zo niet erger! Ik denk er met afschuw aan terug. Snobs… grumpf Je hebt ze die van Voorburg naar Den Haar treinen om daar klaar te staan om 1e klas toch nog te kunnen zitten…ok ik geeft toe, het stinkt minder in de 1e klas en vreemde mannen zitten niet hun knieën tussen de jouwe te duwen.
op 25 03 2009 at 19:31 schreef Pieter:
Zo is dat, nadat alle vouwfiesters zijn opgeruimd citeert Hans: Zeg: Reist op de aarde rond en kijkt hoe het einde was van hen die er vroeger waren; de meesten van hen waren veelgodendienaars!
Toch?
op 25 03 2009 at 20:51 schreef Peter:
Karel, nee, dat is Willem de Zwijger. Alleen socialisten kunnen zich dure auto’s veroorloven.
Pieter, psies. ‘En zij waren anderen tot last en ziet, wij hebben een einde gemaakt aan hun gruwelen’.
op 25 03 2009 at 21:50 schreef vander F:
*Gaat zich ook bewapenen, zeker nu solipsisten als Peter gewelddadig uit de kast komen*
op 25 03 2009 at 23:18 schreef Hosseyn:
Ik haat ook treinen & mensen, daarom rij ik auto. Van files heb je geen last zolang je niet nine to five werkt. De crisis maakt het alleen maar rustiger. Leve de crisis!
op 26 03 2009 at 03:01 schreef Michiel Mans:
Het zijn vrijwel allemaal asociale, egoïstische, onbeschofte en onuitstaanbare stukken stront en de meesten stinken ook nog.
Mmm..kennelijk allemaal HVV lezers. Komen duidelijk uit het riool.
op 26 03 2009 at 03:28 schreef hj:
Achja, de hele wereld is kut behalve ik. L’enfer, c’est les autres, niet?
Ik heb geen enkel probleem met treinreizen en als je zelf relaxed en beschaafd bent, reageren mensen vaak ook zo. Maar misschien komt dat doordat ik nauwelijks in de spits reis.
op 26 03 2009 at 07:25 schreef Peter:
Yeah, right, als je relaxed en beschaafd bent, maken de mensen helemaal uit eigen beweging de zitplaats naast zich voor je vrij.
Hou toch op – ik heb hoogzwangere vrouwen zien staan omdat jonge mannen blijkbaar vonden dat ze recht hebben op twee zitplaatsen.
op 26 03 2009 at 09:15 schreef Laila:
Een groot deel van de bewoners van deze wereld is inderdaad ronduit k*t!
Zo heb ik het nog nooit bekeken, dat het aso gedrag een afspiegeling is van degene die dit gedrag constateert…..zoiets als eigen schuld dikke bult?
hJ, al is men zelf het toonbeeld van optimisme,vrolijkheid en ‘beschaving’ wordt je vroeg of laat tot wanhoop gedreven door de vanzelfsprekendheid die aso’s aan de dag leggen met hun gedrag en als je ze verbluft of berispend aankijkt en ze durft aantespreken dienen ze je zonder oogknipperen van repliek.
Als je herhaaldelijk met dit aso gedrag wordt geconfronteerd kan het bijna niet anders of je wordt vroeg of laat een overtuigd mysantroop.
op 26 03 2009 at 09:42 schreef Peter:
Right on, Laila. Ik ben inmiddels wel gewend dat er steevast een aantal mensen is dat, wanneer je klaagt over andermans horkerigheid, suggereert dat het aan jou ligt. Want hij of zij maakt zoiets nooit mee. Dat was zo met het Vodafone-debacle en laatst toen Bert Brussen de slechte dienstverlening van het Nederlandse midden- en kleinbedrijf aan de kaak stelde, was dat ook zo.
Het is een mechanisme, denk ik, dat dient om jezelf gerust te stellen. Het is niet leuk te horen dat de buitenwereld hard en koud is, maar als je jezelf wijsmaakt dat het ligt aan de mensen die klagen over die koude hardheid, kan het jou niet overkomen. Zoiets.
Bij ongelukken slaan mensen ook altijd meteen aan het speculeren over wiens schuld het is. De uitkomst moet zijn dat er menselijk falen in het spel is. Anders moeten mensen onder ogen zien dat je zomaar, zonder reden, gewoon omdat je toevallig op een bepaalde moment op een bepaalde plek was, uit dit bestaan gevaagd kunt worden, zonder dat je er ook maar iets aan kon doen.
Dat is een werkelijkheid die voor veel mensen teveel is.
Ik draaf wat door, want vooralsnog is de trein een redelijk veilig vervoersmiddel (geef het nog een paar jaar), maar het mechanisme is hetzelfde: geef altijd de gedupeerde de schuld, want dan lijkt het alsof je het zelf allemaal in de hand hebt. Dat je ongeluk en ongemak kunt vermijden door bepaalde handelingen te verrichten.
Ik denk dat mede daardoor religie is ontstaan.
op 26 03 2009 at 10:22 schreef rena:
De eenzame strijd tegen horkerigheid….ik geef het ook nog niet op. De laatste tijd merk ik vaak dat als ik een deur voor iemand open houd, die mensen ook meteen denken dat ik de portier ben…ze nemen de deur niet over, nee, ze lopen langs en door en als het tegen zit de mensen daar achter ook!
op 26 03 2009 at 10:25 schreef Peter:
Ja, heb ik ook altijd! Tegenwoordig laat ik de deur demonstratief in hun gezicht vallen.
op 26 03 2009 at 10:34 schreef Wampie:
Deze lange, lange serie over de bizarre en weerzinwekkende gewoontes van de ongediertesoort die treinreiziger heet, moet tot in de eeuwigheid der dagen duren.
Ik ben dol op reizen per trein – een plezier dat al te vaak vergald wordt door gehoorvervuiling; visueel ben ik een stuk toleranter. Op vouwfietsers kijk ik neer; meestal zijn dat types die alle risico’s in hun leven tiendubbel hebben afgedekt en die pitjes uit druiven peuteren.
Balen dat je je verjaardagsdatum hebt prijsgegeven; ik was er net zo trots op dat ik die helemaal uit mezelf had onthouden.
op 26 03 2009 at 10:36 schreef René v D.:
Toevallig dit bericht op de Europese Dag van Hoffelijkheid in het Verkeer…
op 26 03 2009 at 10:55 schreef sabaroth:
Het zijn niet specifiek de treinreizigers, het is algemeen asociaal gedrag.
Vroeger nam ik veel de bus en metro en was het precies zo.
Maar ik klaag niet, integendeel, mijn favoriete sport was toen pest de aso: Stap een overvolle metro in en je ziet gegarandeerd minimaal 1 of 2 zitplaats bezet worden gehouden door plastic albert-hein tasjes. Die flikkerde ik dan rucksichtlos op de schoot van de eigenaar en ging dan zitten.
Wat een geweldige stomme koppen zie je dan, echt helemaal perplex werd je dan aangekeken, zelden zoveel lol gehad.
op 26 03 2009 at 11:15 schreef Peter:
en die pitjes uit druiven peuteren.
Spijker op kop! Ik ben eens met zo iemand op vakantie geweest. Helemaal gek werd ik van die gozer.
Die flikkerde ik dan rucksichtlos op de schoot van de eigenaar en ging dan zitten.
Wauw, en dan vind ik mezelf vrij flink. Je hebt altijd baas boven baas. Ik vind het getuigen van ware doodsverachting. Respect!
op 26 03 2009 at 11:20 schreef Laila:
@ Rena
haha heel herkenbaar!
op 26 03 2009 at 11:27 schreef Wampie:
Peter, nu je het zegt… ik werd gek van bijna iedereen met wie ik op vakantie ging – bedgenoten uitgezonderd. Zo heb ik eens op het laatste moment, godzijdank, interrail (maand) omgezet in Beneluxrail (week), omdat de gozer met wie ik zou gaan de hele dag liep te fluiten en manisch ‘ladadieee, ladiedaaa’ zong.
Ook heb ik een vriendschap afgeschreven toen deze vriendin mij op vakantie tegenhield bij het oversteken, me waarschuwde als ik vreemden aansprak en in de gaten hield dat zij minder calorieën innam dan ik, zodat zij de slankste bleef.
Om te reizen zijn er maar twee opties: straalverliefd of moederziel alleen.
op 26 03 2009 at 11:33 schreef Wampie:
straalverliefd samen of moederziel alleen.
op 26 03 2009 at 11:35 schreef Peter:
Ik heb wel eens een vakantie met iemand afgezegd omdat ze me weken, voordat we zouden vertrekken, al helemaal gek gemaakt had.
Alleen reizen is inderdaad het één na beste, al moet ik er altijd een enorme mentale drempel voor over. Het leukst is reizen met je geliefde. Minder is reizen met iemand op wie je ooit verliefd was, maar met wie je nu een ‘relatie’ hebt.
H. heeft twee jaar geleden een reiservaring opgedaan met de reisgezel from hell. Moet je haar eens naar vragen, als je haar weer ziet. Ik zie een novelle.
op 26 03 2009 at 12:24 schreef enemal:
Goede Peter, zomaar een vraag: publiceer je ook gastcolumns met een soortgelijk onderwerp en sfeer als bovenstaande? Ik heb wel stof, maar weet niet of er ruimte is. Ik hoor het wel. Enemal.
op 26 03 2009 at 12:54 schreef Peter:
Ik bied iedereen met dwarse meningen, gezond verstand en een vlotte pen een podium, Enemal. Stuur maar op.
op 26 03 2009 at 13:17 schreef Jos:
Ik reis iedere dag, al jarenlang, met de trein. De gemiddelde passagier is niet anders dan de gemiddelde automobilist, horecabezoeker of campinggast.
Waar we het hier over hebben is dus de gemiddelde Nederlander, en dat is gewoon een ASO hork. Heb op mijn werk veel collega’s uit buitenlanden, iedereen verbaast zich over de platheid en het onfatsoen van de Nederlander.
op 26 03 2009 at 13:24 schreef Wampie:
Dat verhaal over die verschrikkelijke reisgezel wil ik horen; ik moet er nu al om lachen.
Weet je waar ík zin in heb? Een reisje naar Parijs.
op 26 03 2009 at 13:25 schreef Henk:
"die pitjes uit druiven peuteren"
En ze vervolgens tellen en klachtenformulieren invullen als er in een druif 3 pitjes zitten in plaats van 4.
Vouwfietsers zijn inderdaad een treurig slag mensen en gierig tot op het bot. Een vouwfiets meenemen kost niets, een fiets stallen wel. Dus de vouwfietser bespaart al gauw 1 hele Euro per dag.
Vouwfietsers zijn vaak ook van de reformwinkeltypes. Ze zien er uit alsof de vliegende tering hebben en ze eten hele rare dingen. Als ze dat bij ons in de kantine serveren dan zou de cateraar acuut gelynched worden.
Vouwfietsers doen ook aan rare geloven zoals Bahai of Zevende Dags Jehova.
Als je echt een hekel aan iemand hebt, geef hem dan een vouwfiets.
op 26 03 2009 at 13:25 schreef Wampie:
Henk, je bent een man naar mijn hart.
op 26 03 2009 at 13:46 schreef Geert:
Treinreizen is de hel op aarde. Ik heb het twee jaar dagelijks gedaan en ik was 80% van de tijd (geen overdrijving) een half uur te laat op mijn zaak, op een reis van 3 kwartier. En dan *sta* je dus ook 5 kwartier.
Waar ik grote schurft aan heb zijn mensen die persé naast je willen zitten terwijl er genoeg lege tweezitters zijn. Kunnen ze het niet hebben dat je tas op een stoel ligt of zo.
En ik zit nog liever in de dichte sigarettenrook dan dat iemand achter je een boterham met goedkope salami gaat zitten vreten in een bomvolle trein die sowieso al naar varkensstal stinkt.
Ik sta met liefde een halve dag in de file sinds mijn treinervaringen.
Zo, dat lucht op :).
op 26 03 2009 at 13:50 schreef Peter:
Weet je waar ík zin in heb? Een reisje naar Parijs.
Funny you should say that…
Geert, ook ik heb vrijwel altijd vertraging. Ik reis dagelijks van Den Haag HS naar Amsterdam-Zuid, dat betekent overstappen op Schiphol. Gaat steevast fout, want minstens één van de treinen is vertraagd. Vaak moet ik een trein ook laten gaan, wegens te vol (Ik vind dringen beneden mijn waardigheid, in tegenstelling tot de meeste andere treinreizigers). De NS kiest er nogal eens voor om tijdens de spits hele korte treinen in te zetten, en daarbuiten hele lange, waarin je het rijk soms voor je alleen hebt.
Ik gebruik de verlengde reistijd maar om stukken te lezen, en dergelijke.
op 26 03 2009 at 14:40 schreef Peter:
Je dacht toch niet dat ik vrijwillig met de trein ga, Hos? Mijn werkgever wil dat.
op 26 03 2009 at 14:44 schreef Hosseyn:
Ik dacht eerlijk gezegd altijd dat treinreizen nu juist voor reform- en vouwfietstypjes was. Voor mensen die iets tegen auto´s hebben. Een jaar of acht geleden moest ik noodgedwongen met de trein naar mijn werk. O gruwel! Ik dacht dat ik in Roemeniè terecht was gekomen.
op 26 03 2009 at 14:53 schreef Hosseyn:
Ha, ik vermoedde al zoiets. Ik wil niet de ouwe vent uithangen die het vroeger allemaal beter vond, maar toen ik in mijn diensttijd veel in de trein moest rijden, vond ik het niet zo erg. Als je dan twintig jaar later opeens weer in de trein zit, valt meteen op hoeveel het verslechterd is. Inderdaad, het volk, maar ook de NS zelf.
op 26 03 2009 at 15:05 schreef hassnae:
Haha, wampie, die nachtmerrie van een reis ga je snel horen. Al klinkt die van jou ook fantastisch. Ik mocht niet eens zelf bepalen welk ijsje ik nam. Gruwel, gruwel. Ben er nog niet van bekomen.
En Parijs, wat een goed idee!
op 26 03 2009 at 15:20 schreef babs:
Ik heb in Nederland in de trein het gevoel constant op mijn hoede te moeten zijn. Zoals ik iedereen naar mijn vouwfiets zie kijken, ik word er gewoon zenuwachtig van.
op 26 03 2009 at 15:22 schreef babs:
Probeer in Parijs dan eens op Chatelet op een doordeweekse dag om kwart voor negen RER A richting La Defence in te komen. Dat lukt je met vouwfiets echt niet zonder geweld.
op 26 03 2009 at 15:53 schreef Henk:
Babs,
ben jij dan ook zo’n reformwinkeltype?
op 26 03 2009 at 16:02 schreef Hosseyn:
Henk: Babs meldde eerder al van stierengevechten te houden. Dat klinkt niet erg reform, volgens mij.
op 26 03 2009 at 16:06 schreef Henk:
En van stierenvechten houden én een vouwfiets? Freud zou daar van smullen.
op 26 03 2009 at 16:18 schreef hj:
Peter: Yeah, right, als je relaxed en beschaafd bent, maken de mensen helemaal uit eigen beweging de zitplaats naast zich voor je vrij.
Hou toch op – ik heb hoogzwangere vrouwen zien staan omdat jonge mannen blijkbaar vonden dat ze recht hebben op twee zitplaatsen.
Er zitten natuurlijk altijd asociale klootzakken tussen en ik geloof niet dat ik jou daar de schuld van heb gegeven. Wel lijkt het me voor de hand liggend dat wanneer je zelf met een negatief gevoel de trein instapt, andere mensen ook minder snel positief zullen reageren.
Ik erger me ook weleens aan horken in de trein, maar de positieve ervaringen overtreffen de negatieve wel degelijk. Ik heb regelmatig grappige gesprekken, en anders is er altijd nog muziek en leesvoer. Mits er genoeg ruimte is natuurlijk, dus waarschijnlijk is het probleem voor een groot gedeelte te verklaren doordat jij in de spits tussen kleinburgerlijke loonslaven zit. Ik reis daarentegen vooral ’s avonds en ’s middags, dan ontloop je dat volk. En kan het voorkomen dat je in een nachttrein opeens met wat wildvreemden aan het blowen bent en de conducteur tot je stomme verbazing vraagt of hij ook een trekje mag. Dat soort ervaringen vind ik vele malen leuker dan jezelf opsluiten in een auto.
Maar ja, ik heb vorig jaar een paar maanden de metro van Beijing moeten trotseren, tussen het asociaalste volk ter wereld. Misschien dat dat ook helpt het eea te relativeren.
op 26 03 2009 at 16:36 schreef babs:
Het klopt wel een beetje dat je in sommige situaties met vriendelijkheid en voorkomendheid meer bereikt dan met een negatieve grondhouding, maar niet altijd en niet met iedereen.
Als ik in het vliegveld in de buurt van kleine kinderen ingedeeld wordt, probeer ik, hoe hard die kinderen ook krijsen, zo vriendelijk mogelijk te zijn. Dat werkt heel positief, zo voelen zowel de ouders als de babies zich meer op hun gemak, het scheelt een hoop gekrijs.
Maar als degene voor me zo irritant is zijn stoel naar achter te zetten zo dat zijn onwelriekende nekhaar tot zo’n 10 cm van mijn neus komt, dan helpt vriendelijkheid helemaal niks. Hem structureel elke 5 minuten uit zijn slaap schoppen en continu de krant tegen zijn nekhaar laten komen werkt dan veel beter. Ik ben toch al niet zo te genieten in vliegtuigen, ze laten me nooit mijn vouwfiets als handbagage meenemen. Eikels.
op 26 03 2009 at 16:44 schreef Ad:
En kan het voorkomen dat je in een nachttrein opeens met wat wildvreemden aan het blowen bent en de conducteur tot je stomme verbazing vraagt of hij ook een trekje mag.
Getverderrie! Popi conducteurs. Als ik nu ergens een hekel aan heb.
Personeel moet zijn plaats kennen. Vaak treft men de popi conducteurs ook luid pratend in de eerste klas, om aldaar het laatste beetje rust te verstoren. Een stroomstokbehandeling is voor dergelijke types nog te mild.
op 26 03 2009 at 17:15 schreef hj:
Getverderrie! Jij bent vast ook één van die mensen die gaan zeiken over onprofessionaliteit als de conducteur een grapje door de intercom maakt of in wollig taalgebruik de bijna bereikte bestemming van de trein omschrijft en iedereen ook nog eens een vrolijke dag wenst.
Luie conducteurs die met hun PSP in de eerste klas rondhangen zijn overigens wel strontvervelend ja.
op 26 03 2009 at 17:22 schreef Ad:
jij bent vast ook één van die mensen die [knip]
JA!
Tenzij het een leuk grapje is. Maar wat de gemiddelde popi conducteur op dit vlak presteert grenst aan terrorisme.
op 26 03 2009 at 18:25 schreef Steven:
Hassnae : Die nachtmerrie deel je hopelijk met de rest van de FN-clan?
Wat een woede heerst er onder de OV-reizigers.
En terecht, ik reisde niet zo lang geleden dagelijks met metro 51.
Velen vinden het heel normaal om, heel sneaky, schuin achter degene te gaan staan die op het knopje drukt om de deuren te openen.
Je moet dan namelijk even heel licht voorover buigen en dan ziet zo’n hork kans om voor jou de metro in te stappen.
Vind ik onbeleefd, dus heb ik inmiddels twee keer zo’n voordringer pootje gehaakt.
Niks leukers om hun verwarde blik te ontwijken en triomfantelijk plaats te nemen op een van de weinige schone zitplekken.
op 26 03 2009 at 18:28 schreef Peter:
Conducteurs, dat is me een tuig. Heel Nederland raakt altijd in rep en roer als er eens een het slachtoffer wordt van agressie. Mij verbaast het juist dat het niet vaker gebeurt. ‘Zal die het zelf wel naar hebben gemaakt’, denk ik dan altijd.
op 26 03 2009 at 19:02 schreef rena:
@Wampie en Hassnae
April in Paris?
op 26 03 2009 at 19:23 schreef hassnae:
Haha, Rena: jaaaaah. Als ik in Parijs ben, vergeet ik alles. Ik ging er jarenlang één of twee keer per jaar in m’n eentje heen om te winkelen; alleen omdat ik niemand mijn winkelregime wilde aandoen.
Ik had ook een vaste route: Lafayette, Champs Elysees, Avenue Montaigne, rue du Faubourg-St. Honoré (met zijstraten met geweldige boetiekjes en de rue Royale en place Madeleine) via Place Vendome en rue de la Paix weer richting Lafayette als afsluiter. Ik slaagde altijd. Heerlijk.
Toen ik met mijn vriendin (en collega) naar New York ging, zei ze dat ik als een afgetrainde militair winkelde.
Ik was een keer voor opnames in Parijs en kon door het strakke schema geen enkele winkel induiken. Traumatisch was dat.
op 26 03 2009 at 19:43 schreef rena:
haha, mijn collega Cynthia van de schoenensite loopt ook zo rap! Geweldig om met haar te shoppen. Ze lijkt ook alles in een oogopslag te kunnen keuren of iets te spotten.
Bij mij slaat altijd lichte paniek toe.
Parijs is voor mij ook vooral lekker eten, broodje falafel buiten lopend oppeuzelen in de Marais. Maar ik doe Parijs dan ook altijd met mijn lief. We lopen ons altijd suf. Fantaseren over een tijdje in Parijs wonen, terwijl we beiden nauwelijks frans spreken haha
op 26 03 2009 at 20:38 schreef Bert Brussen:
Ik weet niet wat erger is: medetreinreizigers met vouwfiets, die bijna altijd een bril hebben, GroenLinks stemmen en gedurende de reis een appel eten, of die verschrikkelijke sociale jokers als "hj".
Die positieve emotieterroristen die gewoon weigeren te accepteren dat de menselijkheid per definitie rot is.
"Nou dan zul je het er zelf wel naar gemaakt hebben". Yeah right, het ligt aan mijzelf natuurlijk. In plaats van te accepteren dat Nederlanders gewoon onfatsoenlijke hufters zijn, willen dit soort hiephiephoera-linnen tasjes met hun Jezus-complex graag dat je eerst jezelf wegcijfert.
Mensen als "hj" zijn ook het soort mensen dat zonder gene "ach, elk feest is leuk, als je het zelf maar leuk maakt" durft te zeggen, zonder satire te bedrijven. Ik durf zelfs te zweren dat "hj" er zo eentje is die vindt dat "het zonder alcohol ook best leuk kan zijn".
Man, flikker toch eens op met die dwingende positiviteitswaan altijd. Sommige dingen zijn godverdomme kut en klote, daar kun je met de beste wil niet iets moois of goeds uithalen. Sneue hippie.
Ja, hoi, lekker in de nachttrein, blowen met bezopen jongeren. En dan gaan applaudisseren als de conducteur gaat staan meeblowen. Laten die tuigconductuers gewoon lekker hun werk doen in plaats van drugs te gebruiken. Ik betaal daarvoor.
Vreemd genoeg ervaar ik altijd hetzelfde als Breedveld, maar reis ik nooit in de spits. Ook buiten de spits zit er uitsluitend hufterig tuig. Of ze zijn dom en lomp, of ze zijn blij en van het type "je moet alles zelf leuk maken" en gaan ze gelijk mekkeren als je een kritische mening hebt.
Ja, je moet het zelf leuk maken, wind je niet zo op, denk aan je hart, zie het positieve er eens van in, doe eens leuk mee, doe eens aardig…
Sterf toch man met je hopeloze sprookjesmentaliteit. De negatieve insteek is evengoed een insteek als de positieve, en we moeten in dit bescheten hoerenverradersland eens af van de mentaliteit dat negativiteit en kritiek automatisch gecriminaliseerd wordt.
Alsof positief en leuk het uitgangspunt is.
Nogmaals: de hel is de ander. En dat is wat het leven, met name in Nederland kenmerkt, met alle dank aan jokers al "hj" die weigeren te klagen, die weigeren kritiek te leveren, weigeren een ander aan te spreken of zich eindelijk eens uit te spreken tegen misstanden, omdat ze bij negativiteit bang worden met de werkelijkheid geconfronteerd te worden.
Terecht: de werkelijkheid sucks bigtime.
op 26 03 2009 at 20:39 schreef hassnae:
Dat is dan een heel andere kant van je, Rena. Ik had niet gedacht aan de combinatie paniek en winkelen bij jou!
In Parijs (en heel Frankrijk) kun zeker heerlijk eten. Ik hou ook erg van de Côte d-Azur. Ik ben er een paar keer alleen geweest en heb er eindeloos veel gelopen, geflaneerd (in m’n Lacroix jurkje en op Dior schoentjes!) en in super restaurantjes gegeten. Ik loop heel veel in andere landen en steden, want dan zie je het meest.
Steven: humpf, ik zal eens nadenken…
op 26 03 2009 at 20:57 schreef Smeets:
Mijn ouwe heer van 86 vertelde me vorige week over een treinreis in 1947 tussen Roermond en Amsterdam. 9,5 uur met 60 man in een veewagen . Het was een uitje. De gelukkigste dag van zijn leven.
op 26 03 2009 at 20:59 schreef Joeri:
Ik heb ook een bloedhekel aan die vouwfietsen die je kunt omvormen tot ondefinieerbare hompen staal. En aan de bezitters nog meer. Ik daarentegen bezit een vouwfiets waar zelfs Peter op gezien wil worden. Een Strida. Een mooie en uiterst efficiënte vouwfiets waar je de doorsnee vouwfietsbezitter de ogen mee uitsteekt. Ik ga geen link plaatsen want dat is spam. Zoek zelf maar op en sta versteld. Whoot!
op 26 03 2009 at 21:04 schreef Laila:
Bert,
Zolang negativiteit en kritiek valt onder wat algemeen geaccepteerd(gedicteerd) wordt krijg je bijval. Het is laf te kiezen voor iets enkel omdat het ogenschijnlijk veilgheid biedt. Je wordt voor gek versleten of geschoffeerd als je mening niet mainstream is.
op 26 03 2009 at 21:18 schreef Bert Brussen:
Je wordt voor gek versleten of geschoffeerd als je mening niet mainstream is.
En in Nederland het ergste. Enfin, vertel mij wat.
op 26 03 2009 at 21:22 schreef rena:
@Hassnae
Tja, ik heb dan ook geen luxe jurkjes, leef erg bescheiden. Maar Cynthia helpt heel goed om mij voor weinig leuk te kleden. ’t zal mijn kunstacademie/vegetarischeyoga tijd gevolgd door 2 zwangerschappenthuisblijfmoeder perioden wel zijn geweest die het plezier in winkelen nogal tot een onzeker makende bezigheid heeft gemaakt.
( ik rijd inmiddels auto en eet vlees en heb geen vouwfiets)
Wel in september nog lekker in Cannes en Nice en Antheor rondgelopen. Het is daar erg leuk flaneren. Hoogzomer waarschijnlijk niet.
Gelukkig ook geen enkel vouwfietsje daar gezien en veel behulpzamere mensen dan in Parijs eigenlijk.
Zo te lezen kan Bert ook wel een paar daagjes Parijs gebruiken.
op 26 03 2009 at 21:33 schreef Tjerk:
"Enfin, vertel mij wat."
Als iemand er over kan meepraten ben jij het, Bert: je wordt zo geostraceerd dat je zelfs je eigen column bij de Nederlandse publieke omroep kreeg aangeboden.
op 26 03 2009 at 21:39 schreef Wampie:
O, o, H & R, goed dat we het er van te voren even over hebben, anders ben ík straks de spelbreker: ik hou niet van winkelen. Zelf ben ik dol op oude havens, fabrieken, stations en kazernes. Tijdens mijn marsroute richting vergane glorie draag ik stevige schoenen, een spijkerbroek en jack. Bij voorkeur ploeg ik eerst nog door een stuk niemandsland na een rit met een obscuur treintje — naar Gedenkstätte Berlin-Hohenschönhausen ofzo, waar de Russen oorlogsmisdadigers interneerden en uiteindelijk doorstuurden naar Siberië. Later werd het een Stasi-gevangenis. Echt verrückt. Daar zoek ik mijn minnaars op uit.
op 26 03 2009 at 21:43 schreef hassnae:
Haha, ik kan me herinneren dat je niet van winkelen houdt, wamp! Nu ja, als het maar minnaars oplevert.
Rena: het beste is uiteraard voor weinig mooi gekleed zijn. Uiteindelijk gaat het niet om de naam.
op 26 03 2009 at 21:45 schreef rena:
Ok sorry wampie jij mag niet mee ;-)
(hoewel ik stiekem heel vaak musea, oude kerken en gebouwen inga)
op 26 03 2009 at 21:47 schreef rena:
@Wampie..eh moeten die minnars ook ‘presteren’ op die obscure plekjes? Of wacht je keurig tot weer in de hotelkamer?
op 26 03 2009 at 21:47 schreef sbs6:
…ostraceren? Wat dat betekenen?
op 26 03 2009 at 21:53 schreef Wampie:
Has, dat maakt de spoeling aan minnaars juist dunner. Ik heb er nu een die het tenminste accepteert; maar hij gaat niet overal mee naartoe — ook vanwege mijn marstempo.
Nee, Rena, alleen voor het kerkhof maak ik een uitzondering. Verder ben ik juist blij als ik terug ben op de hotelkamer, meestal te moe om er alsnog iets romantisch van te maken.
op 26 03 2009 at 22:01 schreef Wampie:
Laatst liet ik een buitenlandse vriend met aanhang de stad zien. Echt asociaal, want zelfs toen liep ik consequent een meter of vijf voor ze uit — ik kon het niet opbrengen om te slenteren, ook al had ik de hele dag muren staan witten. Het vriendinnetje van mijn vriend liep te trippelen op een stel ontzettend aanstellerige (witte) laarzen met hoge hakken, dus misschien deed ik het ook wel een beetje expres.
op 26 03 2009 at 22:18 schreef rena:
aaah logisch Wampie, witte laarzen zijn gewoon te erg ;-)
op 26 03 2009 at 22:22 schreef Hosseyn:
sbs6: iemand wegstemmen of verbannen door scherven in een pot te gooien. Oudgriekse vorm van stembriefjes.
op 26 03 2009 at 22:29 schreef Wampie:
Rena, high five!
op 26 03 2009 at 22:33 schreef Bert Brussen:
Ik begrijp Tjerk niet, maar aangezien die doorgaans vooral bezig is met moraalpolitie spelen en het betrappen van anderen op de verschrikkelijk criminele daad van hypocritiet zijn, wil ik dat waarschijnlijk ook niet.
Zo te lezen kan Bert ook wel een paar daagjes Parijs gebruiken.
Ja, want als je kritiek hebt ben je niet helemaal goed, want niet lief en vrolijk genoeg voor de gezellige meisjespathetische sprookjeswereld, en mag je als een mongooltje worden toegesproken en op vakantie gestuurd.
Huhu.
*Hoofd tegen bureaublad slaat*
op 26 03 2009 at 22:39 schreef Tjerk:
@sbs6; hetzelfde als ‘ostraciseren‘, maar dan op z’n Engels (’to ostracize’) want zeg nu zelf, ‘ostraciseren’ (vtt. geostraciseerd) loopt en klinkt voor geen meter.
op 26 03 2009 at 22:49 schreef rena:
Dan niet Bert, ga dan lekker marcheren naar iets sombers.
Zelfs in mijn meisjespathetische sprookjeswereld, heb ik dagelijks last van hufters, onbeleefde horken en andere Nederlanders, maar geen zin om me daar hier over op te winden. ( domme Joerie in de supermarkt die halverwege vergeet dat hij onderweg was om de prijs van een pakje couscous na te kijken en mij ruim 5 min. bij de kassa laat wachten, om vervolgens nadat hij weer gevonden was, weer wegliep. Oja oeps vergeten, huhuh..Alles zonder excuses! Ik riep hem nog na: Ok jij bent Ontslagen! Meisje van de kassa bleef ook nogal stoicijns. Geen sorry kon er af.
Dat praat ik van me af in de koffiekamer. Dat helpt, echt!
op 27 03 2009 at 02:37 schreef Loesje:
Ja Bert, ik ben sinds 1985 buschauffeur. Ik behoorde tot de eerste groep mutsen in het Utrechtse. Mijn kaartjes en geld zijn als ik het me wel herinner inmiddels zo`n keer of vier gepikt. Mishandeling, mwah, eigenlijk alleen pogingen, zo`n keer of tien denk ik, als je duwen,stompen en trekken meetelt. Bespuwingen, vele, verbale bedreigingen, ontelbaar. Ik ben blijkbaar ook een medisch wonder, want ondanks alle ziekten die ik schijnbaar heb, of nog moet krijgen, lig ik nog steeds niet op Daelwijck. Ik schijn er ook nog bij te klussen op het Zandpad. En ik ben ook niet goed bij m`n hoofd. Maar ik moet zeggen dat dat wel een pre is in dit vak.
Waarom ik het leuk vind? Het was een jeugddroom. Gewoon met zo`n gevaarte rijden. Mijn familie was in Alkmaar ondergedoken tijdens de oorlog, kwamen in contact met "Tante Annie", waarmee een levenslange vriendschap ontstond. Deze Tante Annie ging na de oorlog in Alkmaar bij de NACO werken. Het vervoersbedrijf daar. Ze werkte in het restaurant op het Stationsplein. Tijdens de schoolvakantie`s ging ik veel naar haar toe en hielp dan in het restaurant, waar de chauffeurs een eigen gedeelte hadden. Zodoende leerde ik veel van hen kennen. Het mooist was het wanneer ze me alvast naar haar huis stuurde. Dan riep ze door het doorgeefluik naar de chauffeurs:"Wie gaat er als eerste richting Asselijn? Breng dan het kind efftjes thuis."
En dat deed zo`n chauffeur dan. Die week van z`n route af, met z`n volle bak, om mij naar haar huis te brengen. Geweldig vond ik dat. En toen Annie Velt en Kniertje Zelle als eerste vrouwelijke chauffeurs de bus "op" gingen daar, maakte ik dat ook mee.
En al die mensen. In alle soorten en maten krijg je ze in je bus. Er is geen rit hetzelfde. "Ik krijg de hele wereld in m`n bus," luidt de slogan op diverse GVU bussen. En dat is zo. Dus….. daarom. ;-))
op 27 03 2009 at 12:03 schreef Tjerk:
Nou, Bert, aan je reactie te zien voel je haarfijn aan wat ik bedoel.
Je poseert graag als iemand die om zijn gedurfde, tegendraadse meningen wordt uitgesloten door de hoofdstroming van opiniërend Nederland, maar ondertussen hebben die controversiële opinies en snaakse grappen je gewoon een column op de politiek-correcte staatstelevisie opgeleverd. Oeps!
Voor een beetje street credibility als martelaar voor het vrije woord moet je tegenwoordig toch minstens door tien norse bromsnorren van je bed gelicht, uit het Verenigd Koninkrijk geweerd, of door een reli-waanzinnige als prikbord gebruikt worden.
En laten we wel wezen, het CIDI zal om je gebbetjes de officier van justitie niet op je afsturen,- al was het maar omdat ze weten dat ze het zouden verliezen. En geen keppel die jou erom van je fiets zal schieten; integendeel, ik heb vernomen dat als je niet te krenterig was geweest om er een euro of honderd tegenaan te gooien, die rellerige stukjes over Joden en Israël je zelfs een nacht met een lekkere Joodse zouden hebben opgeleverd.
Dus om nou op zo’n breek-me-de-bek-niet-open-toontje te gaan zitten verzuchten dat jij aan den lijve hebt ondervonden hoezeer je in Nederland wordt tegengewerkt en sociaal uitgekotst als je een mening uit die niet strookt met de hoofdstroom; overdrijf je niet een beetje?
op 27 03 2009 at 12:11 schreef Bert Brussen:
Integendeel, ik heb vernomen dat als je niet te krenterig was geweest om er een euro of honderd tegenaan te gooien, die rellerige stukjes over Joden en Israël je zelfs een nacht met een lekkere Joodse zouden hebben opgeleverd.
Dus het was toch een hoer! Ik wist het!
@Rena: maar geen zin om me daar hier over op te winden.
Nee schande! Een beetje lopen opwinden in een forum! Vir-tu-eel! Op internet! BAH! Terwijl je de zaken ook gewoon positief kunt bekijken. Altijd maar dat negatieve. Als we nou allemaal eens gewoon leifjes en lafjes doen, zeker op het internet, dan kan Peter Breedveld gewoon een leuke positief nieuws site maken! Knuffel en juich! Zou dat niet mooi zijn. Want dat opwinden, dat lost ook niets op. Je moet het gewoon zelf leuk maken en aan je hart denken, neem anders eens een vakantie en kop op, schouders er onder, morgen is er weer een dag, gewoon tegen jezelf in de spiegel zeggen ja ik kan het, chakra’s open, en je zult zien dat ook voor jou gouden bergen in het verschiet liggen na de regen (want daar is zonneschijn).
Anyway, mensen die überhaupt weleens in "koffiekamers" komen zijn of leraar of Hema-medewerkers. Die moet je mijden als de pest.
*Zichzelf met dubbelloops hagel in het gezicht schiet.*
op 27 03 2009 at 12:19 schreef Loesje:
Vouwfietsen in een volle bus, ook leuk!
Mijn groet niet beantwoorden tijdens het instappen. (tja, zelfs in 2009 tref je soms nog zo`n achterlijke chauffeur, die haar passagiers groet.) Dat schijnt zeer te doen, vooral op Maandagochtenden. Dan als een dooie bij de voordeur blijven staan met dat stomme ding. En dan heeft het vaak ook nog zo`n rugtas om, waarmee het iedereen in de verdrukking zet. Helemaal spannend wanneer zo iemand met z`n reet tegen het deurtje van de chauffeurscabine gaat staan leunen, waardoor die pokke rugtas in m`n cabine hangt. Heel fijn wanneer je net met 25 meter dubbelgelede bus een bocht om moet.
Wanneer je dan vraagt of het ff een stukkie opzij wil gaan is een boze blik je deel. Het praat zeg, die dinges achter dat stuur! Hoe durft het. Maar ach, wanneer de spits voorbij is, het stof is neergedaald bij wijze van spreken, blijft het voor mij toch het leukste vak van de wereld. En na twee weken bijtanken mag ik komende Maandag gelukkig weer! Ik weet het, ik heb een afwijking. Maar het doet geen zeer, gelukkig. :-))
op 27 03 2009 at 12:25 schreef Bert Brussen:
@Loesje: ben jij buschauffeur? Wauw!
Vertel es, hoe vaak ben jij al overvallen en mishandeld?
En waarom is dat het leukste vak ter wereld?
op 27 03 2009 at 12:33 schreef Tjerk:
"Dus het was toch een hoer! Ik wist het!"
Jouw woorden, Bert.
Ik verwees slechts naar een oeroude wijsheid die Chris Rock nog eens in herinnering brengt:
"Pussy costs money; dick is free." En: "Nothing dries up a pussy quicker than a woman that has to reach for her wallet."
op 27 03 2009 at 12:34 schreef vander F:
Aha!,
brengt Bert Brussen toch nog een gedeelde irritatie te berde.
De appel etende medereiziger,
die naast me gezeten, op nog geen 40 cm van m’n oor,
ongegeneerd een appel gaat zitten afkluiven,
met van die muizehapjes.
Knaag knaag knaag,
en er rustig 25 minuten over doen, je hoort de sappen, het afschrapen van het vruchtvlees, die tandjes,
spatje appel in de mondhoek.