Ondernemers haten ons

29 Reacties

op 13 03 2009 at 11:09 schreef Ozymandias:

Ik hoop dat je alle boosheid van je af hebt kunnen schrijven, Kassa… eh… Bert Brussen.

op 13 03 2009 at 11:39 schreef Sam Sara:

Een perfecte samenvatting van de wereld van de nederlandse consument. Persoonlijk koop ik steeds meer via internet, bij bedrijven met veel positieve klantenbeoordelingen. Als veel kopers dat zouden doen komen we o.a. vanzelf van die k*tkoopzondag af, kun je weer eens rustig door de stad wandelen of op een terras zitten zonder vergast te worden door dat Vinexplebs dat allemaal tegelijk met de auto komt shoppen.

op 13 03 2009 at 12:06 schreef Peter:

Die chronische onderschatting van het Internet is ondernemend Nederland inderdaad zuur aan het opbreken. Maar nog steeds maakt het MKB geen kwaliteitsomslag op het gebied van service. De boekhandel die nu nog aankomt met het vriendelijk bedoelde aanbod om Lolita van Nabokov te bestellen, dan is het er volgende week, gaat het niet meer redden. Bestellen kan ik zelf ook, mevrouw. Heb ik het boek morgen of overmorgen al in huis. Voor minder geld.

Wat Bert echter allemaal beschrijft komt me wel voor als een typisch Amsterdams probleem. De horeca in Den Haag en Utrecht zijn heel wat meer service-gericht.

op 13 03 2009 at 12:09 schreef Bert Brussen:

@ozy: rare vergelijking met Kassander. Behalve het mogelijk kwetsende woord "randdebiel"komt er niet echt een scheldwoord in voor. Laat staan "terroristnsno" of "moslimhoer".

Verder is het woord "randdebiel" zelf keurig onderbouw met een link en een beschrijving van de verachtelijke daad van de randdebiel in kwestie.

Bovendien eis ik niet op hoge toon dat alle ondernemers het land uit moeten en deel uitmaken van een fascistische organisatie. Laat staan dat ik verder een persoon bij naam noem en dienst seksuele voorkeur misbruik als argument.

En dan nog: ook in het Utopia van Ozymandias moet het toch mogelijk zijn je op te winden zonder te worden uitgescholden voor "Kassander" (wat gewoon een enorm gro scheldwoord is)?

P.S.
DE KOOPZONDAG MOET BLIJVEN! Alle zondagen moeten koopzondagen worden.

op 13 03 2009 at 12:36 schreef Ozymandias:

Nou Bert, na het lezen van al die blinde woede, alinea na alinea, kreeg ik last van hetzelfde soort vermoeidheid dat ik heb bij bv een Kassander. Maar da’s een kwestie van smaak.

En je laat je humeur toch niet verpesten door de falende ondernemers? Als de service niet deugd, ga je naar een ander. Of je dient een klacht in.

Just business, nothing personal. Laat je niet zo kennen.

op 13 03 2009 at 12:38 schreef N. Molrat:

Helaas herken ik veel van wat Bert beschrijft en ik zit toch echt niet in Amsterdam.

Gisteren heb ik nog twee fietsen op internet besteld omdat de plaatselijke fietsenhandelaar niet bereid was om zich een heel klein beetje klantvriendelijk op te stellen.
Scheelde nog een hoop geld ook.

Autodealers maken het zo nu en dan helemaal bont. Eerst negeren ze je ruim twintig minuten en dan word je sjagrijning te woord gestaan.
Rijdt ie niet goed mevrouwtje, nou dat ligt dan hoogstwaarschijnlijk aan u….

op 13 03 2009 at 12:48 schreef Conan:

Nog bij het gemeentehuis geweest lately Bert? En dat heeft geen concurrentie..

op 13 03 2009 at 13:20 schreef HID:

Zo. Deze RANT kwam uit het diepste van je hart, zo te lezen. Vwb. de horeca en natuurlijk autoverkopers helemaal mee eens. De horeca hier bij de Oosterburen kost ongeveer de helft en levert een normale service.

Denk je wel een beetje aan je hart?

op 13 03 2009 at 13:40 schreef Eva:

Phoe, pas toch op je hart Bert! Straks dwingt al die opwinding je tot drie weken frustratie over de servicegerichtheid van de Nederlandse cardiologische zorg ;-).

Ik kan meevoelen in een aantal van de zaken die je beschrijft, maar je komt zelf een beetje pedant naar voren uit de hele jeukopwekkende mailwisseling met die monteur. Is dat een houding die je je als consument in de basis ook aanmeet?

Vooruit, ik zal een geheimpje met je delen om het contact met ondernemingen in het algemeen wat soepeler te laten verlopen, hou je vast:

Aardige klanten worden beter geholpen dan onaardige klanten.

Ik weet het, dat is niet eerlijk (een onaardige consument betaalt immers even veel als een snoezepoesje), maar wel realiteit. Kassameisjes, helpdeskmedewerkers, ondernemers en managers zijn namelijk ook gewoon mensen. Ze maken gebruik van de middelen die zij hebben om botte klanten een beetje dwars te zitten. Precies zoals jij nu gebruik maakt van je beroep om de monteur een lesje te leren.

Observeer een luchthavenbalie eens een paar uur; hoe ongeduldiger en botter de klant, hoe groter de kans dat hij met dove voeten in New York aankomt vanwege ‘sorry meneer, we hebben geen plaatsen meer over met extra beenruimte’.

op 13 03 2009 at 14:56 schreef Bert Brussen:

Het zijn mensen als Eva en Ozymandias die ervoor zorgen dat dit soort zaken normaal blijven. De pacificerende "wind je niet zo op" en "denk aan je hart" roepers.

De Ozymandiassen van de samenleving zijn het soort mensen dat rustig een uur in de rij voor een kassa gaat staan want voor je recht opkomen (er kan namelijk best een kassa bij, er zijn er nog zes ongebruikt) staat gelijk aan: "Laat je niet zo kennen." Nee, het beste kun je maar zwijgen, lekker niets doen, niets zeggen, want anders "maak je het voor jezelf zo moeilijk".

Kennelijk beseft Ozymandias niet dat het hier gaat om een keiharde zakelijke relatie tussen consument en ondernemer, niet tussen consument en consument.

Als consument betaal je voor zaken, en niet weinig ook, dan heb je daar dus recht op. Bij de Albert Heijn heb je RECHT op een extra kassa, omdat, volgens de Albert Heijn zelf, er bij meer dan drie mensen in de rij een kassa bij komt. Daarom betaal je ook zo achterlijk veel in een Albert Heijn; de service is inbegrepen. Komt die kassa er niet, dan moet je er om vragen. Je hebt er recht op. Je hebt er voor betaald.

Geld, dat is precies waar het om gaat. Jij levert geld in, de ondernemer levert daar iets voor terug. Dat is eerlijk, zo werkt ons handelssysteem. Krijg je niet waar je voor betaalt, dan zit er iets scheef, en is de enige manier om daar verandering in te brengen er iets van te zeggen.

Voor Ozymandias niet. Die vindt het prima teveel geld te betalen en daar niets voor terug te krijgen. Ozymandias laat de ondernemer liever in de waan dat hij een goed product levert, terwijl klagen zomaar iets zou kunnen veranderen. Maar klagen, daar houdt Ozymandias niet van. En dat weet die ondernemer. Daarom kan een ondernemer in Nederland eeuwig doorgaan met het bespotten van consumenten en het consequent niet leveren van service, omdat de Ozymandiassen klagen geen recht vinden maar iets naars en negatiefs en dus lekker hun mondje houden.

Over Eva, tsja, leef lekker verder in je droomwereld. Het is natuurlijk de schuld van de klanten, die zijn niet vriendelijk genoeg. Kennelijk gaat het er niet om dat iemand gewoon zijn werk doet maar dat "de klant aardig is" en kritiek leveren is duidelijk ook onaardig doen.

Ik begrijp uit Eva’s bovenstaande suikerzoete hartjesstukje dat zij het doodnormaal vindt als passagiers expres weinig beenruimte in een vliegtuig wordt aangeboden terwijl je als passagier toch echt heel erg veel betaalt voor zo’n plekje in een vliegtuig?

En ik begrijp ook dat Eva, als ze ondernemer zou zijn (hopelijk niet want dan zal ze erg weinig klanten hebben), niet onderneemt om zoveel mogelijk geld te verdienen maar om "aardige klanten te helpen"? Dat een onanaardige klant evengoed geld opbrengt, dat is voor Eva totaal niet van belang. Gewoon de "aardige" klanten het eerst helpen, want daar gaat het toch maar om in een maatschappij die aan elkaar hangt van winst maken en omzet draaien: als je klanten maar aardig zijn.
Sterker nog: Eva is zo wraakzuchtig ("menselijk" noemt ze dat zelf) dat ze liever klanten verliest en geen geld meer verdient zodat ze wel even haar persoonlijke gram kan halen bij de consument. "Om de consument een beetje dwars te zitten." Right.

Precies deze mentaliteit is het grote probleem. Nederlandse ondernemers vinden hun eigen agressie en frustratie belangrijker dan het vasthouden van klanten. Liever zitten ze die "onaardige" kritische klant een beetje dwars, pesten ze lekker terug want de klant begon zelluf, dan dat ze hun best doen de klant aan zich te binden.

Dat geloof je toch niet? Ondernemers die expres klanten dwarszitten? Klanten pesten om je gram te halen? Godsnakendekutnogantoe zeg, hoe diep kun je zinken. Wordt dan geen ondernemer als je niet tegen hufters, kritiek en botte mensen kunt! Die mensen betalen godverdomme je salaris!

1 klant is geld, 10 klanten is een dagomzet. Pest 10 klanten weg ("omdat ze zo onaardig zijn") en je bent je dagomzet krijt. Heb je dan je zin Eva? Wel lekker "de klant dwarsgezeten" maar geen omzet behaald? Waarom ben je dan eigenlijk ondernemer geworden?

Weet je Eva, ik wens je nog erg veel vluchten naar New York toe. Jij zit dan op een kutplek, omdat je graag aardig wilde zijn tegen die meneer aan de balie die jou vertelde "dat er echt geen plekken met beenruimte meer over zijn" (Eva: "oh geeft niks joh, kan gebeuren"), en ik zit voor het geld van een touristklasse in de businessclass. Omdat ik niet aardig gevonden wil worden, maar waar voor mijn geld wil.

Als je toch in New York bent, Eva, probeer in hartje Manhattan dan even een winkeltje te openen en ga dan met je Nederlandse mentaliteit handel drijven. Zul jij eens zien hoelang je het daar uithoudt tussen die moordende concurrentie. Als je in Manhattan een restaurant hebt en je haalt het in je hoofd iemand op het terras een uur te laten wachten kun je de volgende dag je tent sluiten. In New York (en de rest van de V.S.) is elke klant van levensbelang. Omdat de klanten daar wel wegblijven als je ze schoffeert en er wel echt keiharde concurrentie is. Misschien moet je daar eens een weekje kijken Eva, eens zien hoe leuk het is naïef liefjes te doen in een snoeiharde zakelijke markt waar mensen elkaar kapot concurreren. Dan blijkt ineens dat uitgerekend die kutklant van absoluut levensbelang is.

In Manhattan kun je niet in een supermarkt werken en "gebruik maken van middelen om klanten dwars te zitten". Als je dat doet kun je het meteen schaken en de rest van je leven vergeten dat je in een supermarkt wilt werken. Voor jou 100 anderen die het van je over willen nemen voor 3 dollar per uur.

Als ober kun je in Manhattan niet bot doen tegen klanten. Doe je dat, dan krijg je geen fooi, en zonder fooi verdien je te weinig om te blijven bestaan. Mensen die niet servicegericht zijn, niet aardig willen doen en "botte klanten dwars willen zitten" zijn zeer beslist niet welkom in de horeca, en werken daar dus ook zelden.

En weet je wat nou het erge is Eva? Er waren nog heel veel plekken met beenruimte. Maar het bespaart zoveel geld als je al die mensen die graag aardig willen zijn keihard naait. Ze zeggen er toch niets van.

Welterusten Eva, welterusten Ozymandias. Het zakenleven is hard. Keihard. Voor elke seconde dat jij aardig wil zijn en "om je hart wilt denken" wordt weer iemand een stukje rijker dankzij jouw chronische naïviteit.

P.S.

Wat is er "jeukopwekkend" aan mijn mailwisseling met die monteur? Iemand mailt mij met de vraag of ik een column wil verwijderen. Wat een bizarre vraag is, iemand vragen even leuk censuur toe te passen. Vervolgens zeg ik dat ik dat niet doe en word ik bedreigd.
En dan ben ik pedant?
Dat is jeukopwekkend?
R-A-A-A-A-A-R-R-R-R-R

Wat had je dan gewild precies? Dat ik mijzelf had gecensureerd, mijn column had weggehaald en gezegd: "Sorry lieve meneer de CV-ketelinstallateur! Ik wilde u niet kwetsenbetsen!"

Lieve Eva, veel jubel- en juichplezier in je elfentuin (Ozymandias weet hem wel te vinden, in de buurt van Smurfenland). Bel me even als je nog iets nodig hebt wat ik niet kan leveren. Ik weet zeker dat je er toch niet over zult klagen.
Omdat jij denkt dat "ondernemers ook mensen zijn" en ik weet dat het daar niet om gaat maar om een mentaliteit, namelijk de wil om klanten tevreden te houden, no matter what.

Daag lievepieve droommensjes. Veel plezier nog met keihard genaaid worden de rest van je leven.

op 13 03 2009 at 15:00 schreef Bert Brussen:

@Conan: telkens als ik iets wil op het gemeentehuis is het gesloten en blijkt alleen open te zijn van maandag tot en met donderdag tussen 14:00 uur en 16:00 uur.
Tsja, dan kan ik nooit.

@Peter: vooral de horeca is in Amsterdam echt legendarisch slecht. In de rest van het land ook, maar daar heb je nog wel dat ze in ieder geval hun best doen.
Ik moet wel zeggen dat hoe provincialer je gaat, hoe beter het is gesteld met service. En hoe kleiner het bedrijf hoe beter de service, dat ook.

op 13 03 2009 at 15:01 schreef Peter:

O ja, het is de schuld van de klant dat-ie slechte service en een inferieur product krijgt.

De klanten zijn er voor de ondernemers om te worden geoogst.

Ik heb talloze ervaringen die me hebben overtuigd van dit feit: aardige klanten worden nog een beetje meer belazerd, met een grote bek krijg je vaker iets gedaan.

op 13 03 2009 at 15:04 schreef Bert Brussen:

Wat Peter zegt. Zonder grote bek krijg je helemaal niets en zit ja altijd op de slechtste plek, krijg je altijd het slechtste product en betaal je altijd het meeste geld.

op 13 03 2009 at 15:04 schreef Max J. Molovich:

Erg vermakelijk. En waar. Het is bedroevend gesteld met Nederlandse klantvriendelijkheid. Wat ik ook altijd typisch vind: als een of ander dienstverlenend bedrijf iets fout heeft gedaan bij je, en je belt ze op om te vragen of ze dat kunnen rechtzetten, dan sturen ze altijd iemand anders dan degene die jou geholpen heeft, en dan gaat die nieuwe kijken wat er aan scheelt, en die begint dan meteen hoofdschuddend alles af te kraken wat hij aantreft, en dan wijs je er fijntjes op dat hij wel het werk van een collega aan het bekritiseren is, en dan zegt ie iets in de trant van: "Tja, daar kan ik niets aan doen, wat mij collega fout heeft gedaan."

Nu is het wel verfrissend dat iemand onomwonden zegt dat z’n collega een prutser is, maar het is ook tekenend. Vooral omdat meneer zelf waarschijnlijk van het zelfde prutsende laken een prutsend pak is.

op 13 03 2009 at 16:27 schreef toevallige voorbijganger:

Je moet ook zo min mogelijk uit huis gaan om dingen te kopen. Je koopt rustig via internet. Met juweeltjes als http://www.orphanespresso.com waar ze onderdelen leveren en maken voor oude hefboomespressomachines en waar ze oude handkoffiemalers restaureren en verkopen.
Als je hun 1 vraag stelt krijg je binnen een paar uur een antwoord terug van meerdere alinea’s.

En tegenwoordig moet je ook geen monteur laten komen. Je maakt het zelf. Een monteur inhuren is accepteren dat hij ergens beter in is dan jij. En dat terwijl je diezelfde persoon een randdebiel vindt. Goed gereedschap, een piemel, service manuals van internet en een can-do mentaliteit is het enige wat je nodig hebt. Hoe moeilijk kan zo’n CV ketelding nou zijn?

op 13 03 2009 at 16:27 schreef judas:

Het is natuurlijk allemmal de schuld van dat vermaledijde joods-christelijke kapitalisme.
Nog even geduld bertje-boy, als er straks eem islamitisch-socialistisch bewind is, zeg maar zoiets als de Nederlandse variant op de zo succesrijke Baarh regimes in Syrie en Irak, dan wordt alles vanzelf beter. Dan schrijft iedereen als een James Joyce, dan heeft iedereen eni.q. van een Einstein en is iedereen zo zachtaardig, vriendelijk, voorkomend, behulpzaam als mohammed himself.

op 13 03 2009 at 16:28 schreef Eva:

Nou nou, die was blijkbaar in de roos?

Je lijkt aan te nemen dat ik het fenomeen dat ik beschrijf zelf een terechte gang van zaken vind. Zoals ik al schreef:

"Ik weet het, dat is niet eerlijk (een onaardige consument betaalt immers even veel als een snoezepoesje), (…)"
Hoe bak jij hier in godesnaam van dat ik het wél eerlijk vindt dat dit zo gebeurt?

Daarnaast ga je ervan uit dat ik alleen jouw deel van de mailwisseling jeukopwekkend vind. Dat is niet het geval: ik vind het van beide kanten vrij treurig.

Bert, ik weet niet of je een pedant mannetje bent, want ik ken je niet (ik hoop van niet, want ik lach me geregeld dood om je columns en dan vind ik het gewoon prettig om te denken dat je een redelijk okee mens bent)
Maar dat is dan ook niet wat ik schreef. Ik schreef dat je ‘een beetje pedant’ overkwam in die hele mailwisseling. Niet omdat ik vind dat je je weblog had moeten weghalen (heb ik ook nergens beweerd, lees jij uberhaupt wel?), maar vanwege de toon die je aanslaat in de conversatie. Het aanhalen van de spelfouten van de man; het plotselinge – waarschijnlijk niet uit hoogachting voortkomende – vousvoyeren als je het over de aangifte hebt… het komt op mij pedant over. Punt. Dat mag ik toch zeggen? "we leven tenslotte in een vrij land" om met jou te spreken…

Niet janken dus. Ga jij maar vooral door met klagen en eisen in het bedrijfsleven in NL, blijf ik lekker in Elfjesland (uitstekende service hier, trouwens!)

op 13 03 2009 at 16:47 schreef Ozymandias:

Behandelt een instantie mij slecht, dan krijg ik achteraf toch altijd gedaan wat ik gedaan wil krijgen. Dit door op vriendelijke doch heldere wijze aan hun oren zeuren, desnoods keer op keer op keer, tot ze beseffen dat hun organisatie het minst wordt belast als ze mijn klacht zo snel mogelijk naar tevredenheid afhandelen. Maar ik ga niet lomp en onredelijk worden. Wat voor zin heeft het om werknemer X een half uur uit te schelden omdat collega Y iets fout heeft gedaan?

Natuurlijk houden ze jou in de supermarkt voor dat de manager er niet is, als jij een persoonlijk gesprek wilt over je magnetronmaaltijd. Wat moet die manager dan voor jou doen? Persoonlijk de stukjes schimmel uit je maaltijd snijden? De schimmel wegtoveren? Een schadevergoeding van 100 miljoen euro uitkeren? Die manager heeft wel wat beters te doen en jij hopelijk ook.

Volgens mij hangen die 3-in-een-rij-kassa-erbij-bordjes er ook al lang niet meer. En ja, supermarkten zijn onpersoonlijk en soms klantvriendelijk. Alles moet snel en goedkoop gaan. En dat is wat de klanten willen, want anders zouden kruideniers, natuurwinkels en buurtwinkels de supermarken er al lang uit geconcurreerd hebben. Maar jij wilt blijkbaar voor een dubbeltje op de eerste rij te zitten.

En tegen het personeel roepen dat je wel naar de Lidl toegaat maakt geen enkele indruk en daarmee maak jij jezelf ook een beetje belachelijk.

Net als het erg lomp is om van een terras weg te lopen zonder te betalen, omdat je niet tevreden bent met de service. Door dit soort gedrag van klanten moet ik op sommige terrassen na iedere bestelling direct betalen.

Hmmm, nu ik je stukje zo teruglees, kom je op mij over als een onredelijke klant. Misschien kun je toch beter lering trekken uit het stukje van Eva…

op 13 03 2009 at 16:53 schreef Ozymandias:

Goed dat Judas de islam, de socialisten, het kapitalisme, en de joden erbij haalt, voor de broodnodige afwisseling!

Judas, als jij een CV hebt en die werkt niet goed, ga jij het dan ook met de monteur hebben over de islam, de socialisten, het kapitalisme, en de joden?

op 13 03 2009 at 17:39 schreef Niek:

Judas roept de "Nieuwe Godwin" in, namelijk om ook bij dit topic de Islam er bij te slepen.

Maar nee Judas, je hebt op alle fronten ongelijk. De beleabberde houding van de Nederlandse "ondernemers" is namelijk juist niet het gevolg van kapitalisme, maar juist het gevolg van een gebrek aan kapitalisme. Juist omdat de staat falende "ondernemers" de hand boven het hoofd houdt en concurrentie door middel van allerlei regeltjes onmogelijk maakt kunnen deze "ondernemers" het zich permitteren zo een slecht product te leveren.

Bert Brussen pleit dus eigenlijk voor meer kapitalisme (zie ook zijn pleidooi voor een "New Yorks" ondernemersklimaat in zijn reply op Eva)

Verder dank ik Bert Brussen voor zijn stuk en zijn uitgebreide reaguursel, want hij vertolkt veel dingen die ik ook voel in dezen.

op 13 03 2009 at 17:41 schreef Bert Brussen:

"Die manager heeft wel wat beters te doen"

Pardon??? Dan zijn klanten te woord te staan?

Dan heeft hij dus het verkeerde beroep gekozen. Hij MOET mij te woord staan, zo niet, dan kom ik niet meer in zijn winkel. Of hij nou de stukjes schimmel eruithaalt of mij 100 miljoen uitkeert zal mij zorg zijn, een ondernemer die niet de tijd heeft om boze klanten te woord te staan zal op den duur alle klanten verliezen. Mits er concurrentie is natuurlijk. De gemeente heeft ook nooit de tijd klanten te woord te staan, net als de NS, maar ja. Waar moet je anders heen? Een manager die kennelijk zijn eigen hobby belangrijker vindt dan zijn werk (mij te woord staan IS zijn werk) is de foute manager op de foute plek. (Maar als je ziet hoe die Albert Heijn er aan toe is snap je het ook wel weer.)

Wat is een onredelijke klant? Een klant die service wil zien voor zijn betalingen? Een klant die eisen stelt en anders weggaat? Een klant die niet voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten maar voor de gevraagde prijs? Dat noem jij onredelijk? Dat noem ik nou zeer redelijk. Ik betalen – jij warme koffie serveren. Koude koffie? Ik geld terug. Niks onredelijks aan.

En dan beschuldig je mij er van dat jij direct moet betalen op een terras? Het lijkt mij VOLLEDIG terecht als jij direct moet betalen. Die ondernemer snapt het namelijk wel. Wil hij verdienen, dan moet hij er voor zorgen dat klanten hun geld ook betalen, dit is daarvoor een handige en aangename methode. Mede mogelijk gemaakt door "onredelijke klanten" als ik die het niet pikken om zes keer de rekening te vragen en na een uur nog geen rekening hebben gezien.

Hmmmm, nu ik zo je stukjes terug lees, kom je op mij over als iemand die helemaal niets snapt van de producent-klant verhouding. De producent is er voor de klant, niet andersom. De klant is koning, de winkelier/ober/autoverkoper/kruidenier de ondergeschikte. Zulke machtsverhouding ontstaan wanneer er betalingen in het spel zijn. "Redelijk" en "aardig" zijn doe je maar met je vrienden, niet met de mensen die winst met je proberen te maken. Die moeten gewoon iets terugleveren.

@Eva: lees die mailwisseling nog eens goed. Die gasfitter wilde dat ik een column weghaalde (geen heel blog). Het feit dat ik hem op zijn spelling wees, heeft alles te maken met het te verwachten niveau van een ondernemer. Als je nog geeneens kunt spellen, hoe wil je dan ooit een goedlopend bedrijf runnen? (Zie ook: de politie).
Verder vind ik vrouwtjes die jammeren over "mensen die zich teveel opwinden" en graag van "redelijke en okeeje mensen houden" erg 1970 flower power. Kweek eens wat eelt op je ziel en lees eens wat anders dan de Happinez. Jij bent zo’n type dat bij alles zegt: "Nou zo te zien zit het je wel hoog he?" of: "Je voelt je zeker wel aangesproken he?".

Glibberig en brrrr vind ik dat soort dingen. Rot toch op met je normen- en waarden emotieterrorisme. Iemands complete tekst afwijzen door te zeggen "volgens mij ben je best een redelijke een aardige jongen" is net zo goed ad hominem als een D66-politica een "terroristensnol" te noemen als ze het niet met Kassander eens is.

Het leven is geen braaf pretje vandaag de dag. Get real barbie.
Burgertruttige CDA-stemmer.

@Judas: aha.

op 13 03 2009 at 17:56 schreef Bert Brussen:

Bert Brussen pleit dus eigenlijk voor meer kapitalisme (zie ook zijn pleidooi voor een "New Yorks" ondernemersklimaat in zijn reply op Eva

Nou en of. Toen ik vorig jaar mei (voor het eerst van mijn leven) in New York was, brak mijn links socialistische hart twee keer. De eerste keer doordat ik zag hoe het ultra-kapitalisme van de New Yorkers veel daklozen en onverzekerde onderbetaalden voortbrengt, de tweede keer toen ik zag hoe een echt vrije markt zonder overheidsbemoeienis en echt kapitalisme kan werken en een zege is voor de consument.

Ik heb tien dagen genoten, echt genoten, van mijn bestaan als consument. Ik had het gevoel dat elke dollar die ik uitgaf ook echt waarde had. Ik kon om drie uur ’s nachts naar de supermarkt (uiteraard ook op zondag) om daar geholpen te worden zonder er om te vragen door iemand die vriendelijk glimlachend vroeg hoe het met me ging.

Ik heb daar op terrassen gezeten, waar ik uit pure Nederlandse reflex aan de immer aanwezige gastheer (heb je hier sowieso niet) vroeg of het bezwaarlijk was of ik rond etenstijd alleen iets kwam drinken. Hij lachte me uit, vroeg of ik misschien Nederlander was en begeleide me naar een lege tafel voor vier personen. "Als zit u hier de hele nacht meneer!". Twee minuten later had ik een biertje. (En dat terwijl vier gasten die eten meer opleveren dan een man die een biertje drinkt.)

Ga zo maar door. Elke Nederlander die in dit soort echte wereldsteden is geweest weet wat ik bedoel.

De drijvende kracht erachter was ntuurlijk de enorme druk. Tien minuten niet werken betekent niet uit de kosten komen. Klanten Nederlands behandelen betekent dat ze naar de concurrent gaan. Die concurrent zit naast je, boven je, en bestaat in 1000-voud. Hier moet je het als Amsterdammer of Utrechter doen met 1 AH op 100km2, daar kies je per straathoek uit 14 supermakten, avondwinkel en andere kruideniers.

En de befaamde New Yorkse taxi? Die werkt zo uitstekend en goedkoop door het keiharde kapitalisme. Pik een klant niet op en je verdient net te weinig die dag, maak het duurder en de klant gaat met de metro. Bovendien kan iedereen daar taxichauffeur worden. Moet ie wel een license betalen en een taxi huren maar thats it. Zelf overleven verder. Doe als NY-taxichauffeur als een Amsterdamse taxichauffeur en je kunt het shaken. Er zijn daar 30.000 taxi’s. Klanten schofferen kun je je niet veroorloven, heel simpel. Er geen bond die je helpt, er is geen overheid die zich er mee bemoeit, geen hulp, niks. Elke taxichauffeur is zijn eigen bedrijf.

Sluiten op zondag trouwens ook niet. Alleen dat idee al zou een New Yorker tot zelfmoord drijven. "Wat? Een dag waarop ik niet zelf mag bepalen of ik geld ga verdienen?"

Helaas kent dat kapitalisme die gruwelijke keerzijde. Een taxichauffeur die zijn been breekt, kan niet werken. Geen werk, geen geld. Ergo, een taxichauffeur die zijn been breekt zit zes weken zonder geld. Geen verzekering, geen uitkering.

Supermarktmedewerkers en obers verdienen ver onder het minimum (wat ze daar niet hebben) en zijn afhankelijk van fooi. Loon plus fooi levert een modaal salarisje op, soms.

Horeca-eigenaren moeten elke tafel drie keer per avond zien te verkopen, ander maken ze te weinig winst. Een restaurant in Manhattan is door de hoge huurprijzen extreem duur. Ondernemers komen er kortom door extreem hard werken rond, van winst is maar beperkt sprake.

En de mensen die ziek worden? Niet kunnen werken? Tsja, die hebben er pech gehad. Die leven van wat karige charitas, verder kunnen ze creperen.

Het hyperkapitalistische systeem is eenvoudig: werk hard en je overleeft, heb pech en je gaat er aan. Het is een systeem voor gelukkigen en dat maakt het ook zo tragisch.

Desalniettemin: de consument vaart er zeer wel bij. Ik heb met eigen ogen gezien hoe kapitalisme (en stimulering van odndernemen) als en geoliede machine kan werken.

op 13 03 2009 at 17:57 schreef Ozymandias:

Ik heb in een grijs verleden wel eens voor een supermarkt gewerkt. Helaas kan de manager niet iedere bejaarde te woord staan omdat die boos zijn omdat de borrelnoten 10 cent duurder zijn, de nieuwe verpakking van een pak melk minder mooi is, of dat ze het laaste radiospotje van de supermarkt niet leuk vinden. Hij of zij zou er een dagtaak aan hebben.

Je betaalt in de supermarkt voor een goed produkt, niet voor een stukje persoonlijke aandacht van de manager. Als je naar een grote instantie je boze brief t.a.v. de directie stuurt krijg je ook meestal geen antwoord van de directeur.

Op een terras vind ik het normaal om pas na het consumeren van de allerlaatste bestelling af te rekenen. Net als in een restaurant. Helaas kan dat niet meer omdat sommige klanten de slechte gewoonte hebben zonder betalen weg te lopen.

op 13 03 2009 at 18:15 schreef Benfatto:

Bert, alles waar je je zo over opwindt is het gevolg van afgeschermde marktern, waar (nieuwe) ondernemers horendol worden gemaakt met vergunningen, verplichte keurmerken, arbodiensten, fiscale doolhofen, en inderdaad ook hoge belastingen.

Echt een ondernemer in Nederland krijgt dagelijk wel wat op zijn bord om sjacherijnig van te worden. En dat komt de klant niet ten goede. Dan kan je een paar dingen doen: naar een psycholoog gaan, kalmeren, verhuizen of Den Haag met de grond gelijk maken.

Ik denk dat verhizen de meest reëele optie is. Probeer eens een land waar de markt vrijer is en de belastingen significant lager liggen: Dubai, Hong Kong, Singapore – je zal zien dat de service daar een stuk beter is, en mensen vele malen gemotiveerder zijn.

op 13 03 2009 at 19:15 schreef Bert Brussen:

"Je betaalt in de supermarkt voor een goed produkt, niet voor een stukje persoonlijke aandacht van de manager."

Exact. Vandaar dat de manager mag gaan uitleggen waarom een product waar je wel voor betaalt niet goed is.

"Helaas kan dat niet meer omdat sommige klanten de slechte gewoonte hebben zonder betalen weg te lopen."

Nee hoor, sommige horeca-ondernemers hebben de neiging de klant volledig te negeren, waardoor de klant zich uiteindelijk weggepest voelt. Als de ondernemer gewoon direct de rekening int wanneer de klant daar om vraagt is er niks aan de hand en hoeft er ook niet van te voren te worden betaalt. De horecabaas is verantwoordelijk voor het innen van zijn geld, niet de klant.

op 13 03 2009 at 22:40 schreef Conan:

Het hyperkapitalistische systeem is eenvoudig: werk hard en je overleeft, heb pech en je gaat er aan. Het is een systeem voor gelukkigen en dat maakt het ook zo tragisch.

Bert, alsjeblieft, leg me uit waar ik het mis heb: als meer mensen met meer enthousiasme taart bakken ("werk hard"), is er toch meer taart te verdelen?

op 14 03 2009 at 01:38 schreef Bert Brussen:

@Conan: zeker. Maar dan moet je wel taart kunnen bakken en niet door ziekte of handicap daartoe niet in staat zijn. Dan heb je helemaal niks. Alleen de taartbakkers eten hun eigen taart en delen verder niets uit.

op 14 03 2009 at 03:27 schreef Peter Kraus:

Zelfs Bert Brussen ziet nu in dat in een kapitalistisch systeem de meeste dingen beter gaan. Ik voorspel dat hij uiteindelijk voor het conservatisme zal kiezen.

Het lijkt er overigens wel op dat in Nederland ook culturele factoren ook een rol lijken te spelen. Het is niet alleen het socialisme dat de dienstverlening daar laat lijken op die van het voormalige oostblok. Men wordt in Nederland vaak enigszins argwanend bij dienstverlening Amerikaanse stijl ("Wat moet dat mens van me?"), en het geven van een goede dienstverlening staat niet erg hoog in aanzien ("Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg"). Met alle kartels, prijsafspraken en prijsbindingen die er in het verleden waren, was het ook niet zo nodig om zich te onderscheiden van de concurrent, bijvoorbeeld door het bieden van betere dienstverlening.

Financiele prikkels helpen. In New York is er een aangepast wettelijk minimumloon voor bedienend horecapersoneel: $4.60 per uur. Dat is ver beneden het standaard minimumloon. Fooien worden geacht 15 tot 20% van het bedrag op de rekening te zijn, zodat het overgrote deel van het inkomen van horecapersoneel uit fooien bestaat.

op 14 03 2009 at 12:09 schreef F.J.H.:

Je hebt helemaal gelijk! we hebben allemaal het recht om buitenlanders heel veel te haten?!?