Eppo
Peter Breedveld
Illustratie: Hu Ming
Toen bekend werd dat het stripblad Eppo zou terugkeren, was de mediabelangstelling enorm en ik moet eerlijk bekennen dat het mij ook niet onberoerd liet. Alsof alles weer goed komt als de Eppo weer wekelijks op de deurmat valt. Alsof alle teleurstellingen, desillusies, frustraties, de pijn, het verdriet, de gefnuikte carrière, de vergooide kansen, de onbenutte talenten zouden worden uitgewist met de terugkeer van Eppo. Dat dan ook het gevoel van verwondering weer terugkomt, en alle opties weer openstaan.
Zoiets.
Eppo was voor mij het hoogtepunt van de week. Naast spannende avonturenstrips (Dick Matena was toen op z’n best met de western Dandy) grossierde het blad in een wreed soort politieke incorrectheid, met holocaustgrappen, grof seksisme en regelmatig een grote dikke middelvinger naar de racistenjagers die toen (het waren de vroege jaren tachtig) actief waren. De Eppo van toen zou nu absoluut niet meer kunnen. Hirsch Ballin zou er de ME op hebben afgestuurd.
Die tijd komt echt niet meer terug, werd me meteen bij lezing van het eerste nummer van de herboren Eppo duidelijk. Het herkenbare logo (indertijd ontworpen door Ger van Wulften van uitgeverij Xtra), dat menig veertigershart vervult van nostalgisch verlangen, prijkt weer op de voorkant, maar uitgever/hoofdredacteur Rob van Bavel is er alleen in geslaagd de allersaaiste strips uit de Eppo van toen weer terug te krijgen.
De Partners, fer chrissakes, dat vond ik toen al helemaal niks, met die van foto’s overgetrokken koppen en decors en die houterige personages. Blèh. En Franka, een soort vrouwelijke James Bond in de kunstwereld, altijd hetzelfde, met veel gratuit en van alle erotiek gespeend bloot. Net zo vervelend als de mannen (uitsluitend mannen) die fans van de strip zijn en die ik er altijd van heb verdacht zich af te rukken bij zeefdrukken van Franka, waar ze halve maandsalarissen voor neertellen.
Havank ziet eruit als een strip uit de gouden tijd van het Belgische weekblad Robbedoes, daar is Daan Jippes, die de strip schrijft en tekent, ook erg goed in, een virtuoze stijlimitator is-ie. Maar een verhaal vertellen kan hij niet. Dan staat er nog een strip in die ik niet ken, Bob Evers, een soort jongensboek uit de jaren veertig, en die ik ook niet wil kennen en de slechtste striptekenaar ter wereld Toon van Driel is er ook weer bij. De gagstrip Eppo, naamgever van het blad, vond ik vroeger best leuk maar nu is de strip heel vlak getekend. Het vlotte, springerige van toen is er af.
Zijn er nog wat bloedeloze nieuwelingen, Kort en Triest van Fokke & Sukke-tekenaar Jean-Marc van Tol, Eugène van Jan Dirk Barreveld (sorry, Jan Dirk, maar jij kunt veel, veel beter) en een beschamend slechte strip van Frank Jonker, Kleine Napoleon, echt tenenkrommend kinderachtig.
Gunstige uitzonderingen zijn de science fiction/fantasiestrip Storm en Agent 327 (die begint met een lekker provocatieve burka-grap) en de Vlaamse gagstrip Esther Verkest, maar die rechtvaardigen de pittige prijs van 3,95 euro voor een nummer niet.
Rob van Bavel zei in een interview dat de nieuwe Eppo voor volwassen lezers was. Kinderen zou hij het liefst verbieden zijn blad te lezen. Leest u even mee in het volgende redactioneeltje? Dat striptekenaars graag mooie vrouwen tekenen, is bekend. Eppo staat er weer vol van: Roodhaar, Franka, Gravin Diaghilev, Esther Verkest en Olga Lawina. Dat wordt weer smullen!’
Godnakendekutnogantoe, wat fokking gênant. De nieuwe Eppo is blijkbaar voor de rukkers van toen, die zich nog steeds niet over hun angst hebben heengezet om een meisje aan te spreken en die, sinds Eppo vijfentwintig jaar geleden ophield te bestaan, nooit meer iets opwindends hebben meegemaakt.
Voor hen zal de nieuwe Eppo vast heel bevredigend zijn. Op je veertigste net doen of je weer vijftien bent, hoe zielig ben je dan. Mijn veertienjarige zoon, die de jaargangen oude Eppo’s in mijn stripverzameling heeft gelezen, sneerde dat er voor de makers van deze nieuwe versie blijkbaar niks is veranderd, de afgelopen vijfentwintig jaar. Op je nummer gezet door een vroegwijze puber, ik begrijp nu wel waarom Van Bavel kinderen wil verbieden zijn Eppo te lezen.
Ik ben sinds het verscheiden van het blad, vijfentwintig jaar geleden, echter gegroeid. Ik heb seks met echte vrouwen ontdekt en het plezier dat een goed boek me verschaft. En witte wijn. Aan mij is deze kinderachtige meuk dus niet besteed.
Wie echt een goed stripblad wil lezen, raadt Peter Breedveld Pulpman aan.
Peter Breedveld, strips, 21.02.2009 @ 10:41
16 Reacties
op 21 02 2009 at 12:01 schreef Frank:
Wordt Storm niet meer door Don Lawrence getekend?
En geen FC Knudde meer?
op 21 02 2009 at 12:03 schreef Peter:
Don Lawrence is dood.
In plaats van FC Knudde is er De Stamgasten van dezelfde *KUCH* auteur.
op 21 02 2009 at 12:31 schreef Ozymandias:
"…die zich nog steeds niet over hun angst hebben heengezet om een meisje aan te spreken…"
En die zich zelfs niet over hun angst hebben heengezet om gewoon een playboy te kopen. En daarom de Franka kopen, onder het mom van dat ze het echt wel om het verhaal te doen is.
Mij verbaast het altijd weer, hoe vindingrijk stripmakers zijn in het bedenken van situaties waardoor de heldinnen toch telkens weer al hun kledingsstukken weten kwijt raken. Zo van: "ik kon net aan de dolksteek van de schurk ontwijken, maar oepsie-de-poepsie, heeft-ie toch het bandje van mijn bh doorgesneden!"
op 21 02 2009 at 13:11 schreef Alf Berendse:
En de vroegere Eppo was al een slap aftreksel van voorganger ‘de Pep’.
Bob Evers stamt niet uit de jaren veertig, is twintig jaar jonger. Misschien is de strip helemaal niks, maar de oorspronkelijke boeken waren vrolijk politiek incorrect. En de auteur, Willy van der Heide (een pseudoniem) een bijzondere verschijning. Een uurtje googlen waard.
op 21 02 2009 at 16:51 schreef Bert Brussen:
Lees ik daar "holocaustgrappen"????
JODENHAAT!
*Duns Ouray mailt*
op 21 02 2009 at 17:37 schreef Hosseyn:
Alf: ik ben het helemaal met je eens over Bob Evers, ik heb alle 32 boeken zeker vier keer gelezen en geloof altijd dat een succesvolle jeugd op drie pijlers moet staan, seks, drugs en bob evers. Het verbaast me iedere keer weer dat zoveel mensen BE niet kennen; in de winkel zie ik het ook al niet meer liggen. Ik zie net dat ze nog altijd bestaan. Waarom hier nu strips van moeten worden gemaakt is mij een raadsel; ik zie verstripping van bestaande boeken altijd als een concessie aan mensen zonder verbeeldingskracht.
op 21 02 2009 at 18:39 schreef Alf Berendse:
Hosseyn, ken je Toen ik een nieuw leven ging beginnen en andere waargebeurde verhalen uit de jaren vijftig, van Willy van der Heide? Autobiografische verhalen van een volwassen kwajongen.
Ik corrigeerde Peter overigens onterecht, het eerste deel van de Bob Evers-serie verscheen in 1949.
Voor wie meer wil weten over de boeken en de auteur:
http://www.bobevers.nl/
http://nl.wikipedia.org/wiki/Willem_van_den_Hout.
op 21 02 2009 at 22:55 schreef Hosseyn:
Nee, ken ik niet. Ik zie wel tot mijn verbazing dat Bob Evers oorspronkelijk een feuilleton was vanaf ’43 in een Nationaal Socialistisch weekblad. Het is dus geschreven tussen 1943 en 1963 en de pocketuitgave begon in 1965 – ik las ze zo tussen 1970 en 1974.
En ik weet sinds vandaag ook dat Willy een beetje fout was. Ja, ik begrijp nu ook dat deze serie niet meer zo goed lag in de jaren zestig en zeventig, toen wij, Nederlanders, onszelf opeens zou slecht gingen vinden. Ook de droste en London Tonic begrijp ik nu pas echt, sluikreclame! Ik ga ook maar eens een sponsor zoeken!
op 21 02 2009 at 23:55 schreef Hammar:
Het meest hilarische boek uit de Bob Evers serie vind ik wel De Strijd om het Goudschip. Een voorbeeld, volgens dat verhaal kunnen blanken niet zo tegen kolenscheppen bij de stookketel van een stoomschip, dus wordt er aangelegd bij een tropisch eiland om negers te vangen. In de zestiger jaren van de vorige eeuw zag niemand daar veel bizonders in. Deze serie was vooral populair bij Nederlandse gedetineerden, weet ik (mijn opa werkte al bij justitie, zodoende. ik zet het er maar even bij).
op 22 02 2009 at 09:13 schreef Doc:
Mij viel vooral het uitleggerige aan de nieuwe Eppo strips op. In vrijwel elke strip verteld een personage wat de lezer ook al kan zien in de plaatjes, of er wordt verteld wat er gebeurd in plaats dat het wordt getekend. De strips lijken daarmee op geillustreerde verhaaltjes. Misschien dat ze daarom nogal statisch overkomen. De hele mangacultuur is blijkbaar totaal an ze voorbij gegaan.
op 22 02 2009 at 10:02 schreef Peter:
Het mooie aan Eppo – en daarin was het blad beter dan Pep – waren de hoogwaardige producties van eigen bodem, die de redactie blijkbaar uit mensen wist te krijgen. Eén van de grote krachten daarachter was Wilbert Plijnaar, een energieke enthousiasteling – tevens nogal tiranniek – die samen met jonge honden Jan van Die, Hanco Kolk, Peter de Wit, Gerard Leever, Uco Egmond en ik zal er wel een hele zwik vergeten allerlei gekke projecten uitzette: een 3D-nummer, een horror-special, een themanummer rond de middeleeuwen en tal van briljante one-shots, vaak waanzinnig mooi getekend, echt Berni Wrightson-niveau, soms.
Plijnaar heeft het beste uit Dick Matena gehaald en hij is verantwoordelijk voor een aantal Sjors en Sjimmiegrappen waar je nu zo de gevangenis voor zou ingaan.
Jammer dat hij twintig jaar later Gregorius Nekschot niet dezelfde vrijheid gunde voor zijn smakeloze cartoons.
op 22 02 2009 at 14:04 schreef Doc:
Je doelt op die stripforumdiscussie van jaren geleden? Want Plijnaar is dacht ik niet betrokken bij de huidige Eppo.
op 23 02 2009 at 08:47 schreef Peter:
Nee, hij is niet betrokken. Was dat maar zo. Ik verwees inderdaad naar die forum’discussie’ tijdens welke Gregorius in staat van beschuldiging werd gesteld, veroordeeld en virtueel geëxecuteerd wegens tekeningen die een andere persoon had gemaakt.
op 24 02 2009 at 01:21 schreef xangadix:
Ik heb hem uit nostalgie ook gekocht en kwam inderdaad tot exact dezelfde conclusie. Ik heb in een donker verleden als jongetje eens een stripcursus gevolgt bij de LOI door, inderdaad, Henk Kuipers. Na de vierde les ging dat natuurlijk mis omdat ik WEL een geil wijf wilde tekenen. Dodelijk saai allemaal.
Maar; wanneer komt er nou eindelijk eens iemand op het idee om een aardig kwaliteits stripblad op te zetten in dit land? – ga zeker die pulpman checken trouwens.
op 24 02 2009 at 15:16 schreef Peter:
Ideeën om stripbladen op te zetten zijn er zat, maar er is gewoon geen markt voor, Xangadix. Zelfs in Frankrijk hebben bladen als Boïdoï het moeilijk, en dat zou ik het mooist vinden, een blad als Boïdoï, met kwaliteitsstrips (Hanco Kolks Meccano, kortverhalen van Milan Hulsing, Peter van Dongen, Erik Kriek, Berend Vonk, en ja, ook Matena’s literatuurverstrippingen) en goed geschreven, volwassen redactionele stukken, maar niet van dat elitaire geneuzel zoals in Eisner.
Wie financiert mijn idee?
op 25 02 2009 at 13:21 schreef Paco:
De bank, Peter. Maak een goed plan en ga naar een bank. Jij bent slim, dat weet ik, gooi er dan een moslimstripboek tegenaan en vraag soepsidi aan. Zo bereik de kansenjongeren en jij loopt binnen.
Homber, Een gat in de markt.
RSS