Slaapmuts

Bert Brussen

Hafsia Herzi

Het was in de kibboets, waar ik werkte uit zuiver ideologisch zionistisch joods christelijk marxistisch traditioneel bezettingsdenken, dat ik Myrthe Hilkens, dat prachtige wezen, die krachtige vrouw die het lot van alle joden op aarde op haar schouders zou kunnen nemen als ze dat zou willen en in haar eentje de vijanden van Israël zou kunnen vermorzelen, die schitterende moeder van zonen en dochters talrijk als het zand in de Sinaï, voor het eerst kuste. Ik zag haar, zij stond voorgebakken matses te sorteren terwijl ik bezig was met de assemblage van gepantserde bulldozers, wist dat ze me wilde, gaf haar een telefoonkaart en bracht mijn lippen tot aan haar lippen.

Haar lippen waren zacht als een derderangs Breezer, haar tong was stevig maar even geoefend als de kut van Ingeborg Beugel, haar handen die direct de enorme (en als ik zeg enorme bedoel ik ook echt enorme) bobbel in mijn spijkerbroek beroerden voelden aan als duizend negerhandjes in een kelderbox. Myrthe Hilkens en ik; het was echte liefde.

Eenmaal teruggekeerd in Nederland kwam al snel de klad in onze relatie. Myrthe leek steeds meer aandacht te hebben voor negers met gouden kettingen die rapten over “yo pussy whore fuck de motherfucking police yo bitch slap my pimp in the ghetto pusypusypusy” en wilde alleen nog maar seks met me als we onze slaapkamer ombouwden tot Bijlmerkelderbox en ik haar minstens zes keer anaal nam terwijl ik schreeuwde: “Ik ben een elftal negers! Ik ben een elftal negers!”.

Hoe goed ik ook was in het imiteren van elftallen negers (of, want ook dat was een fetisj van Myrthe, het voorbinden van een besneden Leondewinterpeen om haar daarmee fluks te swaffelen), ik voelde mij toch wat leeg bij al deze excessieve lustbeleving. Ik miste eigenlijk een stukje liefde. Relaties zijn namelijk meer dan seks alleen. Een relatie is ook een rugzakje met warmte, een gevoel wat je niet uit kunt leggen, een soort inparkeren met inparkeersensoren.

Een relatie moet behalve dagelijkse golden shower-parties en bukakkefestijnen met het plaatselijke Oranjecomité ook een soort sudokupuzzel zijn. Een stukje Nordic Walking, een snufje koken met Janneke Vreugdenhil, peper, zout, Kluun en de Happinezz op de salontafel. Dat is echte liefde. Een relatie zonder geloof in astrologie maar met condooms is geen relatie.

Op een goede dag zat er niets anders op dan Myrthe, mijn Myrthe, die lieve, prachtige, krachtige, mooie, geile, Marlboro-light rokende en naar meer aandacht dan publicaties in De Pers hunkerende vrouw, moeder van Israëls zonen, hoedster van het zionisme en het reformatorische gedachtegoed, te vertellen hoe ik er over dacht.

“Myrthe” zei ik “Myrthe, Myrthe, ik voel dat onze relatie in een diep dal zit. Ik voel geen liefde meer maar beleef onze relatie nu alleen nog maar als een aaneenschakeling van Aaf Brandt Corstius-columns. Een zouteloos, bescheten, humorloos, braaf en naar Gijs Groenteman riekend geheel. Myrthe, Myrthe, Myrthe, wat begon als een stormachtige relatie, wat leek op een eeuwige liefde met de intensiteit van Arnon Grunberg-columns in de Vpro-gids, is verwaterd tot een homeopathisch geneesmiddel. En daar gelooft heden ten dage natuurlijk niemand meer in omdat iedereen wel zo zoetjes aan weet dat homeopathie pure kwakzalverij is. Het lijkt mij dus het beste een punt te zetten achter onze relatie, Myrthe”. Een zilte traan glinsterde in mijn ooghoek. Ik heb het nooit makkelijk gevonden om over Aaf Brandt Corstius te praten en tegelijkertijd aan seks met de zoon van Hanneke Groenteman te denken. Ook ik ben maar een gevoelige jongen.

Myrthe keek me glazig aan. Ze tastte naar haar pakje Marlboro Light (ik had haar al vaak gezegd dat het best een beetje triest was om te roken en tegelijkertijd op Rouvoet-niveau het land te willen moraliseren, maar dat vond ze belachelijk. “Het gaat om de argumenten, niet om wat ik zelf doe!”, schreeuwde ze dan. “Welke argumenten precies?” vroeg ik dan maar ik kreeg steevast het antwoord: “Sommige vormen van porno moeten gewoon verboden worden. Punt uit!”), stak een sigaret op, blies de rook met overdreven agressie weer uit en zei: “Ik heb een exclusief contract met de EO getekend. Ik mag helaas geen relaties beëindigen en ik mag niet in televisieprogramma’s van andere omroepen verschijnen, anders ben ik mijn gezaghebbende positie als sidekick bij Knevel en van den Brink en Knevel’s zelotentalkshow kwijt.” O.

“O”, zei ik. “Wat ben je toch karakterloos. Altijd maar weer overal aan toegeven. Net als die keer dat die journalist die je nog nooit eerder had gezien ‘wij gaan vanavond neuken’ tegen je zei waarop jij aan het einde van de avond inderdaad met hem mee ging. Zeg toch gewoon eens nee. Zoen ook eens met me zonder dat we eerst onze tanden hebben gepoetst. Laat het sperma toch eens langer dan tien seconden in je kut zitten nadat ik ben klaargekomen. Zeg gewoon dat contract bij de fascistoïde Jezus-omroep die aan het censureren van wetenschappelijke feiten over de soortvorming van planten en dieren doet op en maak het met me uit. Ja? Ok? OK!”.

Vijf minuten later lagen we in bed. Ik in mijn Kluun-kostuum, zij in een luier met een speen in haar mond. Vlak voordat ik ging komen fluisterde ik wat grappen over chemokuren, vreemdgaan, wannabe hip zijn in Amsterdam-Zuid en geld verdienen aan de gruweldood in haar oor en kwam ook zij gillend klaar. Tien seconden later, ze had net mijn sperma uit haar vagijn gespoeld, stond ik op, liep haar huisje van peperkoek en marsepein uit en belde mijn bitch of ze mij wilde komen halen.

Mildred Roethof en ik, wij wonen nu alweer maanden samen op de Antillen. En eerlijk, het is hier één groot McSex-paradijs. Mildred kan er geen genoeg van krijgen en vraagt werkelijk aan elke Antilliaan of hij even “ik deed het voor het eerst op mijn negende in een kelderbox” wil zeggen. Ik mis Myrthe. Ik ervaar een leegte. Ik heb het nummer van Aaf Brandt Cortius. En van Sylvia Witteman. De toekomst lacht mij toe.

Bert Brussen is schrijver, journalist en columnist en de uitvinder van de Eerste Wet van Lucas. Kort gezegd houdt die wet in dat tachtig procent van de reaguurders op websites mongool is. Deze tekst is eerder gepubliceerd op de site van Propria Cures.

Tweet

Bert Brussen, 27.01.2009 @ 10:54

[Home]
 

Δ