Paddo’s

24 Reacties

op 01 12 2008 at 16:33 schreef Hosseyn:

@ حسناء : Paddo’s waren altijd elitair en verboden; het is pas sinds een paar jaar dat die smart shops er zijn en het mag. Rond 1985 was het nog behoorlijk illegaal om het bij je te hebben of te verkopen. De massa stort zich er meestal pas op als het overal te krijgen is. Softdrugs hadden vroeger altijd een zweem van filosofie en kunst om zich heen, maar dat kwam vooral omdat het de slimmerikken waren die ze gebruikten. Toen het eenmaal was afgedaald tot voetbalsupportersdiepte, bleek die zweem niet veel met de softdrugs zelf te maken te hebben.

Drugs en alcohol zijn vandaag de dag vooral volks en stomvervelend. Een joint en lekker laggen met Gordon…

op 01 12 2008 at 16:45 schreef Erick:

Mooi geschreven. Zelf heb ik ook de nodige vraagtekens bij veel verboden van de laatste 2 jaar. Het lijkt er op dat we terug zijn naar de jaren 50 of Spaanse Inquisitie.

Hier een mooi lijstje van afgelopen jaren:
http://www.lucaswashier.nl/?page_id=5534

op 01 12 2008 at 16:45 schreef Bert Brussen:

"Het wachten is nu op nog meer verboden. En nog meer stilte van de mensen die alle inperkingen gewillig lijken te ondergaan."

Hoe kunnen wij deze stilte doorbreken?

op 01 12 2008 at 17:20 schreef Tjerk:

De barricaden op, Bert. Vooruit, achter Hassnae aan!

op 01 12 2008 at 17:57 schreef Alf Berendse:

Bert, op 31 december, na zonsondergang, mag je de stilte doorbreken met vuurwerk. Dit jaar nog waar je maar wilt. In komende jaren ongetwijfeld alleen nog op daartoe aangewezen ‘knalplekken’.

Hassnae, de verkoop van verse paddo’s was legaal wegens een foutje in de opiumwet. De wet verbood de werkzame stoffen psylocibine en psylocin in gedroogde paddo’s en in pilvorm; men stond er niet bij stil dat mensen verse paddo’s zelf gebruiksklaar konden maken. Dat verzuim is nu hersteld. Ik verbaas mij er eerder over dat het nog zo lang geduurd heeft.

De media hebben zonder meer een rol gespeeld bij de huidige maatregel. Het verschijnsel heet ‘drugs scare’: ongefundeerde verhalen over de gevaren van drugs en de omvang van het gebruik ervan. In het geval van de paddo’s waren twee incidenten genoeg voor een hype, voor Klink de aanleiding de wet alsnog aan te passen. verbieden. Denk ook aan alle verhalen over GHB als ‘rape drug’.

Goed nieuws is geen nieuws. De media hebben baat bij drama’s, de twee incidenten met paddogebruik boden mooi drama en speelden Klink in de kaart.

Voor het overige ligt een verbod op paddo’s in alle verschijningsvormen gewoon in de lijn van de algemene antidrugwetgeving. En daarachter steken veel machinaties van belangengroepen. Bescherming van de (volks)gezonheid is niet doorslaggevend. De historische congsi van christenen, artsen, politie en justitie en politici vraagt om een heel verhaal. Een deel ervan is te lezen in het boek Tussen patiënt en delinquent .

op 01 12 2008 at 17:58 schreef Alf Berendse:

Tussen patiënt en delingquent: http://www.verloren.nl/index.php?page=boeken&boek=9065504206.

op 01 12 2008 at 18:33 schreef Smeets:

Aaaaah, heeerlijk… Paddo,s
Moet je echt eens proberen Hassnae

op 01 12 2008 at 18:42 schreef Robert Engel:

"Hoe kunnen wij deze stilte doorbreken?"

Door niet te zwijgen. Jij en ik doen dat al niet door er aandacht aan te besteden en blijven te besteden. Natuurlijk dient zich nu het roepende in de woestijn argument aan, en het is wat Hassnae zegt: mensen lijken het gewillig te ondergaan.

Burgerlijke ongehoorzaamheid helpt ook niet. Ik rook nooit bij een rookpaal, maar er ver vanaf. Dan krijg je een bekeuring, betaal je die niet kom je voor de rechter en betaal je dan nog niet kom je een paar dagen in de bak. Vervolgens kun je jezelf weer in de spiegel bekijken als de man die pal stond, maar voor de rest van de maatschappij ben je gewoon een eigenwijze lul. Helpen doet het niet. En kijk naar de peilingen. Straks is het gewoon weer PvdA, CDA en CU. Emigreren, dat helpt misschien.

op 01 12 2008 at 19:13 schreef Hosseyn:

Mensen, als iets niet mag, doe je het toch gewoon illegaal? Wat is dit nu voor geburgertrut. Ik heb nog nooit het wetboek van strafrecht geraadpleegd alvorens drugs tot me te nemen. Illegaal, legaal, who gives a shit?

op 01 12 2008 at 19:40 schreef vander F:

Als ik zo nodig wil trippen op paddestoeltjes pluk ik ze zelf wel weer, net als vroegâh.

Toen kon je ze ook nergens kopen maar laat dat spul nou overal groeien.

Maar het blijft belachelijk ze te verbieden, nu is elke gemeente zwaar in overtreding omdat er psylo’s op gemeentegrond en in parken groeien.

Misschien moeten we maar eens een gemeente voor de rechter slepen wegens bezit en kweek danwel faciliteren en gedogen van verboden middelen op grote schaal.

op 01 12 2008 at 19:46 schreef vander F:

*droomt van groot sinister showproces tegen natuurmonumenten*

op 01 12 2008 at 19:51 schreef Peter:

Rake observatie van Bert op zijn blog: ‘Kent u die gevaarlijke provinciale weg waar al zeven scholieren zijn omgekomen maar waar nog steeds geen stoplichten, rotondes of drempels zijn geplaatst? Precies.’

op 01 12 2008 at 20:10 schreef Bert Brussen:

@Peter: daar gaat het wat mij betreft om. Da gebruik van één (1) slachtoffer als legitimatie om die zooi te verbieden, dat is echt een gotspe. Laat ze dan gewoon zeggen dat ze altijd al uit waren op een totaalverbod op softdrugs. 1 slachtoffer gebruiken als doorslaggevende reden trekt alles scheef.

(En je zult dus maar ouder zijn van een kind dat is omgekomen op een gevaarlijke kruising, al jaren strijd voeren voor verbeterde veiligheid en nu toe mag zien hoe het tragische verlies van een Frans kind ineens wel reden is om tot besluiten te komen…)

Het is gewoon puur misbruik van emotie. Walgelijk maar typisch christelijk.

op 02 12 2008 at 01:25 schreef Piet Politiek:

Kun je iets meer vertellen Bert over hoe volgens jou misbruik van emotie iets typisch christelijk is?

Je kunt je natuurlijk ook afvragen hoe het dan zit met de recordoogsten van Heroine in Afghanistan sinds de Taliban er weg is en wat de rol is van Turkije en Marokko als doorvoerlanden, zoals Nederland ook een majeure speler lijkt te zijn in de internationale drugsmart, en hoe dat dan weer komt.

Liever een publieke discussie over verse champignons waar je blijkbaar een beetje licht van in je hoofd wordt.

Ik snap er wat dat betreft niets meer van; hoe komt het toch dat de publieke en politieke discussie altijd weer op de vierkante meter plaatsvindt ipv rake beschouwingen van de wedstrijd van mensen die overzicht hebben over het hele speelveld?

op 02 12 2008 at 11:42 schreef EH:

Niets aan toe te voegen.

Of misschien ook wel: dank je ab. Ik zat er al een tijdje aan te denken om zelf paddos te gaan kweken, en deze move maakt dat waarschijnlijk een stuk winstgevender.

op 02 12 2008 at 19:22 schreef Bert Brussen:

@Piet Politiek: als je niet snapt dat misbruik van emotie iets typisch christelijk is moet je de Bijbel eens lezen, dan kom je daar vanzelf achter.

Voorzover ik weet bestaat de Taliban mede dankzij de recordopbrengsten van papaver, zoals de FARC vooral goed boert dankzij de cocaproductie.
Vanuit Nederland wordt vooral XTC gesmokkeld. Kennelijk zijn we hier goed in chemische fabriekjes. Verder komt er veel hash en wiet binnen, want die hebben de coffeeshophouders nodig en de nodige harddrugs natuurlijk (bolletjes uit de Antillen, dat ligt vlak bij Venezuela en Antillianen slikken graag want die hebben toch niets te verliezen), elk land heeft zijn eigen aantal harddrugjunkies, ongeacht de wet daarop. Uiteindelijk verdwijnt het meeste spul weer naar het buitenland. In de omringende landen zijn relatief veel meer softdrugsverslaafden en gebruikers.
Een duidelijk indicatie om het spul vooral niet te verbieden.

Waarom landen als doorvoerlanden fungeren en een land als Nederland als belangrijke speler op de drugsmarkt telt, zegt veel zo niet alles over het onhandige van drugsverboden. Bij Marokko en Turkije zegt het wat over de corruptie, de uitgestrektheid van het land, en de wanhoop van smokkelaars. Je bent niet bepaald gelukkig als je in die landen met harddrugs gepakt wordt, over een softe aanpak hoef je je geen zorgen te maken daar. Toch zijn het de grootste doorvoerlanden. Verbieden en "hhard aanpakken" helpt dus kennelijk geen zak.

Maak het verboden en de markt wordt pas echt groot.

Zoals EH ook zal zegt: nu wordt het pas ECHT lucratief om paddo’s te kweken en te verkopen.

op 03 12 2008 at 01:14 schreef Diogenes_Isher:

Kan iemand zich de "drooglegging" in de USA herinneren ? En weet diegene dan ook dat EXACT daardoor (namelijk het drank "smokkelen" door) de maffia geworden is tot wat het nu nog is en daarmee totaal onuitroeibaar ?

Mijn idee: Reguleer de productie/verkoop van (soft) drugs en paddo’s nu eens op een goede manier, omdat het in de illegaliteit duwen ervan de misdaad ENORM in de kaart speelt en het aantal slachtoffer gigantisch zal doen toenemen… Zie – alweer – de USA en hun volkomen futile "war on drugs"…
Of is dat nu precies de bedoeling van de christen-"junta", pardon – ik bedoel "regering", hebben zij zelf misschien financiele belangen bij het criminaliseren van drugs ? Soort van "winst-optimalisatie" want wat verboden is dat is lekker en dus duur: tel uit je winst !

op 03 12 2008 at 03:35 schreef Asmodeus:

Waarom wil men ‘Gods schepping’ verbieden en uitroeien? Vraag het ons kabinet. Inconsequent antwoord?
Snurkt rustig verder…
Branden zullen ze, in het hellevuur waar ik helaas niet in geloof.

op 03 12 2008 at 07:21 schreef Alf Berendse:

Piet Politiek, Bert Brussen, een terzijde over de economie van drughandel en -productie. Onderscheid:
– producenten grondstoffen
– producenten eindproduct
– exporteerders, importeerders, vervoerders (smokkelaars)
– groothandel in afzetgebied
– detailhandel.

Tot begin jaren tachtig kwam heroïne voor de Nederlandse markt uit Zuid-oost Azië (Gouden Driehoek; Thailand, Laos, Mayanmar). De smokkel was in handen van de Chinese maffia, vandaar dat het Chinese heroïne werd genoemd. Productie van de grondstof opium was in handen van uiteenlopende opstandelingen. Toen deze werden verdreven door de regeringen of vrede sloten, nam de opiumproductie af.
Deze verplaatste zich naar Afghanistan, waar de Taliban er de strijd tegen de Russen mee financierde. Voor de Chinese smokkelaars lag Afghanistan te ver weg, de smokkel kwam grotendeels in handen van Turken (vandaar de benaming Turkse heroïne op straat.) Nadat de Taliban aan de macht kwam probeerden ze halfhartig de opiumproductie te stoppen maar veel gebieden stonden te weinig onder hun controle. Na de inval van de VS nam centraal gezag nog meer af en steeg de opiumproductie.

De detailhandel in Nederland was tot halverwege de jaren tachtig vooral in handen van Surinamers. (NB: heroïne kwam pas in 1972 op de Nederlandse markt. Voordien waren er wat Nederlandse opiumgebruikers die kochten bij Chinezen die het zelf ook gebruikten, in Amsterdam en Rotterdam. De Chinese maffia verving in 1972 opium door heroïne en smokkelde dat grootschalig.)
De prijs van heroïne was tot de jaren negentig om twee redenen hoog: relatief lage productie grondstof, hoge straatprijs omdat de dealers zelf verslaafd waren. De Surinamers werden weggeconcurreerd door niet verslaafde Marokkanen en tegelijkertijd steeg de productie. Gevolg: de prijs op straat daalde van 200 tot 400 gulden per gram, naar nu 30 euro. De prijsdaling leidde niet tot een toename van het aantal gebruikers.

Over XTC. De provincies Brabant en Limburg hebben een geschiedenis van illegale alcoholstook en smokkel. In de jaren zestig werden er al illegaal chemische drugs geproduceerd, met name ‘speed’ (amfetaminen en varianten). Niet vreemd dus dat XTC ook uit die contreien kwam/komt, amfetamine is er een bestanddeel van. Tot 1988 was de productie en verkoop van XTC legaal in Nederland, toen pas is het opgenomen in de Opiumwet. Met als gevolg een tijdelijke daling van de kwaliteit en de verkoop van zwaardere middelen en schadelijke stoffen onder de noemer XTC.
Anecdote: ambtenaren van de EU stelden eens een lijst op van grondstoffen voor XTC die onder strengere controle moesten komen. Op die lijst stond ook zuurstof.

Cannabisproducten, hasj en wiet, kwamen in de jaren zestig, zeventig en tachtig uit heel veel gebieden naar Nederland (Afrika, Azië, Zuid-Amerika). De import was in handen van Nederlanders, enkelen van hen haalden samen met Columbiaanse wiet ook cocaïne uit Zuid-Amerika. En de hasj en wiet gingen via Nederland naar de rest van Europa. Import voor de Nederlandse markt daalde later als gevolg van de thuisteelt.

Het meeste geld wordt verdiend door de smokkelaars (exporteerders, importeerders) niet door de producenten van grondstoffen en eindproduct en niet door de verkopers in het afzetgebied. Om die reden zijn de Columbiaanse kartels inmiddels ook zelf in Nederland aanwezig. De smokkel via de Antillen, door bolletjesslikkers is verwaarloosbaar in vergelijking met wat de via de Columbianen zelf naar Nederland komt.

Zowel bij heroïne- als cocaïneproductie spelen opstandelingen een rol, dus ook de FARC in Columbia. Hun invloed gaat echter niet verder dan productie van de grondstof, de cocaplant. De productie en smokkel van het eindproduct cocaïne is in handen van de kartels. Voor zover ik weet gaat de invloed van de Taliban ook niet verder dan de productie van de grondstof opium.

Een algemene reden waarom Nederlanders en Turken betrokken zijn bij grootschalige drugsmokkel en -handel, is dat het beiden van oudsher handelsnaties zijn.

Nog een algemene opmerking. De drugmarkt is een aanbodmarkt. Er is concurrentie tussen verschillende middelen, als gevolg van concurrentie tussen verschillende producenten. Een voorbeeld daarvan is hoe heroïne door ‘crack’ is weg geconcurreerd uit de Amerikaanse zwarte stadswijken. In Nederland heeft de cocaïnevariant ‘gekookte coke’ (net niet helemaal hetzelfde als crack) heroïne niet verdreven, heroïnegebruikers zijn het erbij gaan nemen. Dit is mede mogelijk gemaakt door een prijsdaling van beide middelen, en een ruime verstrekking van methadon door de hulpverlening. Dankzij de methadon hebben gebruikers minder heroïne nodig en hebben ze wat geld ‘over’ voor de gekookte cocaïne.

En dit nog: het illegaal maken van drugs leidt tot productie, handel en gebruik van de zwaarste variant van het middel. Tijdens de drooglegging in de VS stapte men massaal over van bier en wijn naar whisky en gin. Dit heeft te maken met de verhouding volume-effect. Producenten, smokkelaars en gebruiokers willen in een illegale situatie het grootst mogelijke effect bij een zo laag mogelijk volume. Een vrachtwagen vol whisky levert meer op dan een vrachtwagen vol bier. Een schip vol heroïne levert meer op dan een schip vol opium.
Bij dit ongezonde effect van de verboden staat helemaal bijna niemand stil. Het gebeurde in Nederland na het verbieden van XTC, productie en gebruik ging over naar speed. Mogelijk gebeurt het ook na het paddoverbod en komt LSD weer in zwang.

hoe komt het toch dat de publieke en politieke discussie altijd weer op de vierkante meter plaatsvindt ipv rake beschouwingen van de wedstrijd van mensen die overzicht hebben over het hele speelveld?
Niemand heeft afdoende overzicht over het hele speelveld. De bestrijding van drugproductie en –handel is net zo versnipperd als de productie en handel zelf. Als je de financiering erbij neemt, dan gaat het om bewegingen die de hele wereld over gaan, in onder- en bovenwereld. Een groot misverstand bij de bestrijding is dat het nog om strak georganiseerde misdaad gaat. Op de verschillende niveaus, van grondstofproductie tot en met groothandel, gaat het vooral om tijdelijke samenwerkingsverbanden. Een uitzondering is het deel van de cocaïnemarkt waarbij productie van cocaïne en smokkel ervan in handen is van Columbinaanse kartels. Dat gaat deels op voor Europa. De smokkel van cocaïne naar de VS is grotendeels in handen van Mexicanen.

En gelukkig maar dat de meeste drugbestrijders te stom zijn om voor de duvel te dansen. Als ze wisten wat ze deden, zouden ze in hun opzet slagen. Nu zijn het niet veel meer dan irritante stoorzenders, lastig maar in grote lijnen zonder veel invloed. De ‘war on drugs’ kan nog eeuwen doorgaan, de bestrijders zullen ‘m nooit winnen.

op 03 12 2008 at 08:31 schreef Alf Berendse:

Diogenes_Isher, anno nu heeft de regering geen direct financieel belang bij het criminaliseren van drugs. Wel enkele partijen die invloed hebben op het regeringsbeleid. Allereerst zijn dat politie en justitie: hun omvang, macht en financiering groeit als zij meer drugs hebben te bestrijden.

Tweedens de artsen en apothekers, zij willen de drugs onder hun controle hebben en als dat niet kan, dan verbieden. Opium was tot einde 19e eeuw legaal. Veel drankjes die als wondermiddel werden verkocht waren in alcohol opgeloste opium, de verkopers waren concurrenten van artsen en apothekers. De laatsten waren dus voor een verbod op opium.

Drugs verbieden behoort tot het problematiseren van druggebruik (niet een reactie op het probleem, maar er de oorzaak van), er worden cliënten voor de verslavingszorg mee gecreëerd. Menige deskundige in de verslavingszorg geeft binnenskamers toe dat gebruikers gebaat zijn bij legalisering, maar het is niet in hun belang dit hardop te zeggen, laat staan er hard voor te vechten. De Nederlandse verstrekking van heroïne aan een kleine groep verslaafden was bijvoorbeeld geen initiatief van de hulpverlening, maar van enkele academici.

Een andere oorzaak van het Nederlandse anti-drugbeleid is het buitenlandse anti-drugbeleid, de internationale verdragen. Deze kwamen ooit tot stand onder invloed van de VS, na WO II heeft de VN dit overgenomen. Als je met ‘liberale’ politici de discussie aangaat over legalisering zullen ze ten leste altijd zeggen dat het niet kan vanwege het buitenland.

De Amerikaanse druk begon met het verbieden van opium en dat had wel te maken met winst. De macht van de Engelsen in Azië (en in mindere mate die van de Nederlanders) steunde grotendeels op de handel in opium. Door opium te verbieden stond Engeland zwakker. Amerika moest wel de schijn van consequent zijn ophouden en opium dus ook in eigen land verbieden.

Achter de Amerikaanse verboden schuilt ook racisme: van opium werden Chinezen verkrachters van blanke vrouwen, van hasj werden Mexicanen verkrachters van blanke vrouwen, van cocaïne werden negers verkrachters van blanke vrouwen, en heroïne was (later) iets van verderfelijke joden en jazzmusici. Het is niet voor niets dat de lokale bestrijding van drugs veelal onder de ‘zedenpolitie’ (vice squads) valt.
Achter het racisme schuilde ook een economisch motief: de Chinezen, Mexicanen en negers beconcurreerden blanken op de arbeidsmarkt.

Zo staken ook achter de federale drooglegging motieven die niets met gezondheid te maken hadden. In enkele staten was alcohol al verboden: 1) het graan was nodig voor voedselproductie, 2) alcohol demotiveerde soldaten. De federale drooglegging was verder een direct gevolg van invoering van het vrouwen stemrecht; vrouwen waren net iets christlijker dan hun zuipende mannen. Socialisten zijn van oudsher ook anti-alcohol en in de jaren 20 kregen zij meer inloed in de Amerikaanse politiek, over de hele linie verdween toen de vrijheid in de VS.

Overigens valt alles wat ik hierover schrijf te staven met primaire bronnen, maar helaas ben ik enkele jaren geleden mijn bibliotheek kwijtgeraakt en kan ik ze niet meer achterhalen. Eerder noemde ik het boek ‘Tussen patiënt en delinquent’ over de geschiedenis van het Nederlandse drugbeleid. Auteur Marcel de Kort baseert zich op de primaire bronnen. Naar het boek linken lukt me niet, het is nog te koop.

Het boek ‘Waiting for the Man: The Story of Drugs and Popular Music’ van Harry Shapiro gaat in op de relatie tussen verderfelijke drugs en verderfelijke mziek, maar biedt ook veel informatie ove hoe de Amerikaanse anti-drugwetten tot stand kwamen.

Een andere Nederlandse deskundige is Jaap van der Stel: http://www.jaapvanderstel.nl. Hij schreef voor de Raad voor de Volksgezondheid het rapport ‘Een nieuw drugsbeleid – Voor- en nadelen van de legalisering van drugs’ (1999, te vinden op zijn website.)

op 03 12 2008 at 11:19 schreef babs:

Nu snap ik eindelijk waarom ze in Miami Vice de hele tijd achter drugshandelaren aanrenden. Dank daarvoor.

op 04 12 2008 at 12:45 schreef Ozymandias:

Interessante materie. Heb je hier zelf wel eens een boek over geschreven, Alf?

Ik zou het kopen!

op 04 12 2008 at 18:09 schreef Alf Berendse:

Ozymandias, dank voor het compliment, maar de boeken over de geschiedenis van het drugbeleid zijn er al, evenals criminologische onderzoeken over hoe de handel in elkaar steekt.

En het door mij genoemde rapport van Van der Stel is gratis! Bijna tweehonderd pagina’s heldere inzichten, te vinden op zijn hierboven gelinkte website (9e item in deel Boeken, rapporten en brochures, pdf-bestanden).

Ik heb Van der Stel ooit geïnterviewd. Ik zal stuk, nog steeds actueel, naar Peter sturen, kan hij bezien of het iets voor FN is.

En ik heb, onder veel meer over drugs, een half boek geschreven over de behandeling van verslaafden aan harddrugs, in Nederland, sinds ca. 1970. Van de tweede helft schrijven, en van uitgeven, is het nooit gekomen omdat de financiering stopte. Als ik er nu nog eens in blader, bekruipt mij licht de lust het eerste deel te herschrijven. Update is sowieso nodig, ik eindigde ca. 2004.

De centrale stelling in wat ik heb geschreven is dat de Nederlandse verslavingszorg steeds nieuwe visies op het fenomeen verslaving presenteert, die het eigen falen moeten verklaren. Met paddo’s heeft dat niets te maken, die zijn niet verslavend.

Overigens, ook naar aanleiding van wat Hassnae schrijft: als alcohol anno nu als nieuwe drug op de markt zou komen, zou het onmiddelijk worden verboden. Alcohol was al ingeburgerd voordat de internationale anti-drugwetgeving op gang kwam. De Amerikaanse drooglegging mislukte dan ook volledig.

op 05 12 2008 at 21:27 schreef Conan:

Verhelderende teksten Alf! Ben ook enigszins op de hoogte van de geschiedenis van de criminalisering van drugs vanuit mijn algemene historische interesse en kan niets anders dan je verhaal geheel onderschrijven.
Complimenten voor je duidelijke verhaal en dank voor je kennis.