Aanpakken

76 Reacties

op 27 09 2008 at 15:32 schreef Benedictus:

Goed stuk Hassnae, alleen die tientallen Marokkaanse jongens die de buurten onveilig maken zijn in veel steden te vinden. Tientallen klopt dus niet. Het gaat om 20% van de Marokkaanse jeugd. Bron: Minister ter Horst in de journaals. Dat wil zeggen rond de 40%, aangezien de meisjes geen narigheid veroorzaken. Het gaat dus om heel veel jongens. Vaak durft de politie niets te doen, tot ergenis van bewoners die de lasten moeten dragen. Ook het feit, dat er al jaren WEL opgetreden wordt tegen autochtone raddraaiers is aanleiding voor vele jaren opgekropte ergenis bij autochtonen. Angst om te discrimineren -wat dus wel gebeurt t.o.v. autochtonen in vergelijking met het niet-optreden t.o.v. allochtonen- was bepalend voor het slappe overheidsoptreden. Daar moeten we dus van af. Niet in het minst in het belang van Marokkaanse gemeenschap zelf.

op 27 09 2008 at 17:32 schreef Tjerk:

Goed stuk Hassnae (OMFG!! – ik heb je zojuist een wit schouderklopje gegeven).

Overigens ben je niet de enige Marokkaan die zich uitspreekt. Eerder al deden Driss El Boujoufi en Houssein Aarab dat, met uitspraken die adicaliserende rechtspopulisten niet zouden misstaan.

We zijn het dus allemaal eens. Nul-tolerantie voor zich misdragende bontkraagjes.

Vraag me alleen wel af of we de capaciteit hebben om de veelplegertjes justitieel te verwerken en wat dat uithaalt.

O, en de link naar de aanbeveling voor Cohens standrechtelijke executie doet het niet.

op 27 09 2008 at 19:20 schreef Bert Brussen:

Een wit schouderklopje?
Is dat een schouderklopje van iemand die net met zijn handen in de cocaine heeft gezeten?

En wat is er met de witte voetjes gebeurd? HE? NOU?
Of mogen moslims ook al geen voeten meer geven tegenwoordig?

Verder vind ik vooral dit stuk in Hassnae’s betoog treffend:

"De wet moet gewoon nageleefd worden en de politie haar werk doen, en dat werk is níet het uitschrijven van parkeerbonnen om door de politiek ingestelde quota te halen."

En DAAR ligt precies het probleem volgens mij. Als ik de baas zou ik zeggen: fuck parkeerboetes. fuck snelheidsovertredingen, fuck door rood lopen. Eerst alle mankracht naar het oplossen van wat de burger echt bedreigd.

op 27 09 2008 at 19:32 schreef Kariem:

De lui die zulke organisaties bevolken willen natuurlijk maar al te graag de Marokkaan uithangen als er wat geld en macht te verdelen valt. Maar worden ze opgeroepen tot introspectie, dan bestaat er plots geen "Marokkaanse gemeenschap", en is elke vorm van kritiek generaliserend/stigmatiserend/discriminerend etc. etc.

op 27 09 2008 at 21:33 schreef Peter:

Ik zag één van die lui van het Samenwerkingsverband eens in discussie met Hassnae gaan. Toen werd me één ding meteen erg helder: zo’n gesubsidieerde organisatie is voor hen wat een pitbull terriër is voor white trash-types en een sportauto voor middelbare patjepeeërs: een surrogaat-penis. Daar zit dan zo’n Mohammed Benzakour-achtige met een zwart-leren jekkie allerlei moeilijke woorden te verhaspelen en dan komt een klein vrouwtje hem totaal en definitief en voor altijd ontmannen.

Mijn God, ik voelde de pijnscheuten tot achter in de zaal, waar ik het schouwspel gniffelend zat te aanschouwen.

op 27 09 2008 at 21:57 schreef vander F:

De wet handhaven, dat hele idee is bij politici blijkbaar een onbekend begrip.

Verlamd door post-WOII polikolder hersenspoeling, muliculturele utopieën en daarbij intens discriminerend.

De rotzakken, hele generaties immigranten bewust buiten de Nederlandse maatschappij gehouden.

En dan lopen ze ook nog tegen een bevolkingsgroep op met een van ‘eer’ doortrokken schaamte cultuur die hier door diezelfde politici gesubsidieerd in stand gehouden wordt.

Kan zo’n politicus nu moeilijk zeggen dat ze er een ongelofelijke teringzooi van gemaakt hebben.

Maar goed, de publieke opinie raakt op dit moment blijkbaar het autistisch ambtenaren universum in Den Haag.
Een ietsiepietsie dan.

op 28 09 2008 at 01:37 schreef Temujin:

Benedictus zegt: “Het gaat om 20% van de Marokkaanse jeugd. Bron: Minister ter Horst in de journaals. Dat wil zeggen rond de 40%, aangezien de meisjes geen narigheid veroorzaken”.
Bert Brussen haalt uit het stukje aan:
"De wet moet gewoon nageleefd worden en de politie haar werk doen, en dat werk is níet het uitschrijven van parkeerbonnen om door de politiek ingestelde quota te halen."
Tjerk schreef : “Nul-tolerantie voor zich misdragende bontkraagjes”.
vander F schreef: “De wet handhaven, dat hele idee is bij politici blijkbaar een onbekend begrip. Verlamd door post-WOII polikolder hersenspoeling, muliculturele utopieën en daarbij intens discriminerend”.
Nog een keer Bert Brussen: “Eerst alle mankracht naar het oplossen van wat de burger echt bedreigd”.
Peter himself: “ ….. waar ik het schouwspel gniffelend zat te aanschouwen”.

Temujin zegt:
“Wordt eens wakker, daar bij FN! Of ga anders inderdaad maar lekker op de uitvoerende macht zitten wachten. Zo van: nog meer blauw op straat, als dat al mogelijk is. Of ga je verschrikkelijk zitten te verkneukelen, lees gniffelen. Heb vooral niet door dat jij er zelf ook nog bent, net als die – volgens Benedictus vooral – Marokkaanse jongens. Want die zijn echt ‘here to stay’, en ze weten het verdomme. Ga eens met ze praten of als je het lef hebt ze zélf terecht wijzen. Ga je toch fijn je eigen zero tolerance maatschappijtje naar Amerikaans model bouwen? Daar zit misschien de kern van lijkt wel jullie probleem: ANGST. Of had je nog niet gehoord dat de politie een PZ probleem heeft? En dat er vorig jaar weer meer agenten wegens corruptie de dienst uitgeflikkerd zijn? Neen: vooral het probleem buiten jezelf blijven plaatsen: de politie en oh ja, vooral de politiek en de samenwerkverbandjes: die moeten het natuurlijk gedaan hebben. Dat kan niet anders, he?. Als het de ver van je bed show is en je eigen miserabele leventje door angst en omhooggevallenheid bepaald wordt. Ben blij dat er nog een groep is die – hoe dan ook – er tegenaan mopt. Vindt jij het dan zo fantastisch: Nederland anno 2008? Dacht het niet! Want wat zijn ‘we’ het toch allemaal met elkaar eens: elke keer opnieuw de laatste tijd. Het roerend eens over ach en wee. Over iedereen die ‘het gedaan heeft, doet of verantwoordelijk is’. Lijkt te zijn volgens die oh zo gedeelde meningen. Bullshit. En wat er allemaal niet moet gebeuren,en in hoe een fantastisch enorme fijne en verfijnde wereld we dan wel niet terecht komen. Nogmaals, wordt wakker! Je bent het zelf. Je doet het zelf. Je zegt het zelf. Je schrijft het zelf. Stap ZELF op die kut Marokkaantjes af. Of blijf lekker thuis bij de haard … “

op 28 09 2008 at 06:01 schreef Ernst:

Temuijn,
Probleem is natuurlijk dat je als brave burger je verdediging aan de staat hebt gemandateerd, in ruil voor het niet dragen van wapens. Niet-brave burgers houden zich iha niet aan die deal, en zijn dus wel bewapend. Wel bewapend en niet rijkelijk gezegend met een gewetensfunctie, voorwaar een fijne deal voor de ‘aansprekende burger’. Voeg daarbij dat de politie gewoon niet komt als je 112 belt (mijn recente ervaring terzake: 3 straatrovers achterna rennend en onderwijl 112 bellend, werd ik reeds na een kwartier door de politie teruggebeld met de vraag waar die rovers zich bevonden, en of ik wel zeker wist dat het straatrovers waren. Voor alle duidelijkheid: het was op klaarlichte dag en ik begon mijn achtervolging op ca 100 meter afstand van het politiebureau Prinsengracht, Amsterdam. Sindsdien natuurlijk niets meer gehoord).

Onder die omstandigheden raddraaiers aanpakken, dat kan natuurlijk niet, tenzij je jezelf ook bewapent. En als gezegd, dat was hier de afspraak niet.

En als de overheid de met haar gemaakte afspraak niet snel gaat nakomen, en de mensen die zich wel aan de afspraken houden gaat beschermen, en de mensen die dat niet doen aanpakken, dan komt het er inderdaad van, dat zelfs de braafste burger zich gaat bewapenen.

Mooi, dan wordt het meteen ook makkelijker om de falende overheid op het onjuiste van hun handelen te wijzen.

En zero tolerance voor criminelen? Ik kan geen enkele reden verzinnen daar tegen te zijn. Immers, onder een zero tolerance beleid zucht de brave burger al jaren, dan kan zt voor criminaliteit er nog wel bij, niet?

Overigens ben ik van mening dat het niet aanpakken van criminaliteit door de overheid niet de verantwoordelijkheid is van iemand anders dan van die overheid zelf. Nu naar ‘gemeenschappen’ gaan wijzen, het is niet alleen te droef en te laf voor woorden, maar ook nog eens te doorzichtig.

op 28 09 2008 at 10:00 schreef Peter:

Criminaliteit moet inderdaad worden aangepakt door de overheid, die het geweldsmonopolie heeft. Maar het voorkomen daarvan? Het feit dat die gastjes er kennelijk geen enkele moeite mee hebben anderen te terroriseren, dat is wel degelijk de schuld van hun gemeenschap. De Marokkaanse gemeenschap, wat mij betreft, die, zoals Hassnae schreef, meteen de straat op gaat om van racisme te brullen als er eens een Marokkaan van zijn fiets valt.

Marokkanen nemen elkaar zo graag de maat, de sociale controle is zo enorm verstikkend in de Marokkaanse gemeenschap, iedereen weet alles van elkaar. Maar voor die straatterroristen zijn ze dan opeens niet verantwoordelijk.

Ja, dahag.

op 28 09 2008 at 10:07 schreef hassnae:

Overigens ben ik van mening dat het niet aanpakken van criminaliteit door de overheid niet de verantwoordelijkheid is van iemand anders dan van die overheid zelf.

Schrijf ik ergens dat de gemeenschap de criminelen moet aanpakken?

Nu naar ‘gemeenschappen’ gaan wijzen, het is niet alleen te droef en te laf voor woorden, maar ook nog eens te doorzichtig.

Leg uit, wat is er zo droef en laf aan om vertegenwoordigers van een gemeenschap te wijzen op hun rol? Nergens wijs ik naar de Marokkaanse gemeenschap, integendeel.

En wat is er precies doorzichtig?

Als ik me niet vergis, heb jij hier in het niet zo verre verleden herhaaldelijk hard en fel uitgehaald naar een andere gemeenschap waar jij nogal van walgt. Een gemeenschap die zich verbonden voelt door haar religie.

op 28 09 2008 at 11:36 schreef Bert Brussen:

Temujin, wat Ernst zegt: de staat MOET ons verdedigen en voor ons opkomen. Dat hebben we zo afgesproken. Sterker nog, we mogen zelf niet eens voor politie spelen. Ook dat is zo afgesproken. Er rest ons dus geen andere mogelijkheid dan te eisen dat de staat het voor ons opneemt.

Zelf iets doen vind ik ook prima. Ik hoef niet bij de haard te zitten. Maar wat dan? Ik vrees toch echt dat de gemiddelde Mocro op scooter niet echt boodschap heeft aan wat ik vind.

En als we met z’n allen gaan afspreken dat we zelf wat mogen ondernemen, tsja, dan wordt het een puinhoop. Ik ben bang dat heel veel mensen met veel plezier een eigen knokploegje willen vormen om tegen de in hun ogen gevaarlijke Marokkanen op te treden. En dat is ook iet echt wat je wilt, denk ik. Ik niet althans.

Ik laat het dus liever in handen van de staat. Mar dan moet die staat wel wat doen.

op 28 09 2008 at 11:56 schreef Jimmy:

Benedictus,

"Het gaat om 20% van de Marokkaanse jeugd."

Het is gemiddeld 18% en dan van de specifieke groep van 18-24 jarige jongens. Dus niet 40%.

op 28 09 2008 at 12:29 schreef Peter:

Voor de vrienden van Frontaal Naakt: even hier naartoe en stemmen, alstublieft.

Dank u!

op 28 09 2008 at 13:57 schreef Alf Berendse:

Bouazza citeert het Samenwerkingsverband Marokkanen Nederland: ‘geweldplegers dienen als individu te worden aangesproken’. Met dat standpunt is zij het volledig (mooi woord: vol-ledig) eens, schrijft ze, maar vervolgens ontkracht zij haar bijval: ‘alleen is het individu in dit geval een groep Marokkaanse jongeren’. Dat is kolder natuurlijk, een individu is éen mens, geen groep mensen.

Vermijd altijd de gedachte ‘ja, maar …’, expliciet of impliciet. Wie ‘ja, maar …’denkt, wil aanvaarden en verwerpen tegelijkertijd.

Bouazza schrijft dat zij aanvaardt dat het
individu verantwoordelijk is voor eigen misdaden, maar verwerpt dit standpunt vervolgens door het individu gelijk te stellen aan de groep. Dat is niet alleen semantische kolder, Bouazza houdt zo ook moreel een slag om de arm. Maak een keuze, het is het een of het ander: als het individu verantwoordelijk is, dan is er niet langer een probleem met ‘de groep’ Marokkaanse jongeren.

Voor wie mijn mening wilt weten (maar waarom zou je, meningen komen met dertien in een dozijn): alle problemen met collectieven (Marokkaanse jongeren, Islamieten, CDA, PvdA en andere politieke partijen, hondenbezitters, junkies) zijn fictief. Problemen aan collectieven toeschrijven is gemakzuchtig en laf. Er bestaan slechts individuen, er bestaat slechts individuele verantwoordelijkheid. Wijs mensen met naam en toenaam aan.

Lucia de B. werd zonder wettig en overtuigend bewijs veroordeeld wegens moorden en pogingen tot moord. Dat is ook mijn mening. Het is niet voldoende dat haar zaak wordt herzien, haar berechters moeten de laan uit worden gestuurd.

op 28 09 2008 at 16:47 schreef Ernst:

Ik heb nooit maar dan ook nooit gezegd te walgen van een bepaalde bevolkingsgroep. Aanhangers van de islam, van een bepaald gedachtengoed, dat is iets anders (en ook voor hen heb ik het woord walging nimmer gebruikt). Het gaat namelijk niet om wat er op maar om wat er in iemands bolletje zit. Moeilijker dan dat is het niet. Mij van walging voor bevolkingsgroepen beschuldigen, is niet alleen niet aardig, maar ook nog eens onjuist. Wat ik doe is mensen beoordelen naar wat zij denken en doen of nalaten, en dat is toch echt iets anders dan het walgen van groepen.

En het blabla over de mensen die wel de islam aanhangen maar overigens erg fatsoenlijk zijn, daar heb ik nu wel genoeg over gehoord. Want zoals ik wel vaker betoogd heb: mensen die zich tot een partij rekenen zijn medeverantwoordelijk voor wat er in naam van die partij wordt gedaan. En dat geldt te sterker als er in naam van je partij moorden worden gepleegd en bedreigingen worden geuit. Die worden namelijk door jouw fatsoenlijk zwijgen, ook minder makkelijk te herkennen als de naakte terroristen die zij feitelijk zijn. Met andere woorden: de gematigde moslims en deapologeten van de islam (al dan niet moslim) zijn de nuttige idioten van de terreur. En op het zijn van nuttige idioot, mag je iemand aanspreken, ook als dat aanspreken de hele partij betreft, en de idioten hun handen zelf niet vuil maken (anders dan aan collaboratie). Maar daar gaat het hier nu niet over. Kortom, net zoals je de fellowtravellers van het communisme en socialisme mag aanspreken op het feit dat zij gefellowtravelled hebben.

Aangaande die ‘vertegenwoordigers’ van een gemeenschap (jaja), door wie zijn die als zodanig aangesteld? Niet door de gemeenschap zelf, mag ik aannemen. Van verkiezingen van dergelijke vertegenwoordigers is mij in ieder geval niets bekend, terwijl ik ook niet het idee heb dat de Marokkaanse gemeenschap de diverse instellingen zelf financiert (anders dan indirect via de belastingen, maar ja, dan kan ik ook zeggen die vertegenwoordigers te financieren). Kortom, die zogenoemde vertegenwoordigers van de Mar. gemeenschap, dat zijn vertegenwoordigers van de overheid, niet van die (overigens uit de dikke duim gezogen) gemeenschap. Zie je dat eenmaal, dan blijkt dat de overheid zichzelf aanspreekt op haar verantwoordelijkheid, een verantwoordelijkheid die men tav de Nederlanders met een Mar. afkomst maar even ‘op afstand’ heeft gezet.

En het zijn die door de overheid betaalde monden die steeds spreken van sociale controle ed binnen de gemeenschap, uit die gemeenschap hoor ik daar verder weinig van (maar dat kan aan mijn selectief gehoor liggen natuurlijk).

Waar het mij hier om gaat is dat de overheid in gebreke is, en nu opeens driftig met het vingertje begint te wijzen, in een richting waarin men eerder in het geheel niet wees: die van de zogenoemde Marokkaanse gemeenschap.
De agressie (en die is er inmiddels volop jegens onze overheid, althans de gevoelens, niet de daden) moet op een ander dan zichzelf gericht worden, de aandacht moet afgeleid worden van het eigen falen, en als bekend, dan is er een zondebok nodig. Dat nu aanwijzen van de hele Marokkaanse gemeenschap (dus ook de mensen die hun kinderen wel opvoeden, de kinderen die wel naar school gaan, die geen aanhanger van de islam zijn, kortom, part noch deel hebben aan het uit de hand lopen van de situatie) als een soort medeverantwoordelijken, dat vind ik ten diepste verwerpelijk, en ja, laf ook.

En het is de overheid die nu naar de ‘gemeenschap’ wijst, als zijnde een duidelijk te onderscheiden deel van de Nederlandse samenleving. En dat terwijl de politiek niet anders gedaan heeft en doet (gescheiden onderwijs bijvoorbeeld) dan segregeren. Ook dat veegt men natuurlijk liever onder het tapijt dan daarvoor ruiterlijk de verantwoordelijkheid te aanvaarden.

En tot slot: voorkomen van criminaliteit doe je inderdaad door kinderen op te voeden. Lukt dat niet, dan is het de taak van de overheid om dat te doen, en wel door het aanpakken van criminaliteit. Ik denk aan het oplossen van misdrijven (de teller staat nu op ca 20% van de ter kennis van de politie gekomen misdrijven, het zou om te huilen zijn als het niet om te lachen was, of andersom natuurlijk), en het bestraffen van de daders. Als het al niet het eigen geweten is dat mensen weerhoudt van het uithalen van allerlei ellende, dan het is de pakkans die mensen op het rechte pad houdt.

Van het in je omgeving mensen jaar in jaar uit overal mee zien wegkomen, gaat zeker een opvoedende werking uit, je leert ervan dat je alles mag doen wat in je hoofd opkomt, en dat niemand je daarbij een strobreed in de weg zal leggen.

Neem het voorbeeld dat ik aangaande de straatrovers gaf. Deze drie mannen sloegen voor mij op de vlucht, want ze zagen dat ik aan het bellen was, en zullen wel aangenomen hebben dat dit niet met mijn moeder, maar met de politie was. Anders zouden deze krachtige oosteuropeanen natuurlijk nooit voor een vrouw alleen op de vlucht gegaan zijn.

Ik denk dat ze dat volgende keer niet meer zullen doen, want ze hebben van hun ervaring geleerd dat wat zij ook uitvreten, de politie niet komt (en dat het bureau om de hoek zit, dat weet een beetje straatrover natuurlijk ook). De criminaliteitspreventie is hiermee geen dienst bewezen, dat lijkt me duidelijk. Tenminste, als ik die straatrovers was, dan zou ik onmiddellijk gaan bellen met mijn collega’s in Oosteuropa: jongens, hier moet je wezen!

En ik heb natuurlijk ook iets geleerd, en wel dat ik als het puntje bij het paaltje komt, niets te verwachten heb van de overheid. Zelfs bescherming voor iemand die zich aan fysiek gevaar blootstelt bij het proberen te doen van haar burgerplicht (akkoord, ik was gewoon razend, en mijn burgerplicht was wel het laatste waaraan ik dacht) is al te veel gevraagd. En hoe dat oplossings% zo laag komt, ook dat is me nu nog helderder dan voorheen.

Alle vingers die de overheid nu gebruikt om naar anderen dan zichzelf te wijzen, wijzen de verkeerde kant uit. Ik zou bijvoorbeeld beginnen te wijzen naar de politiechef uit Gouda, die verklaarde dat het poepen op de achterbank van een bus normaal is, en overal voorkomt. Met zo een gezagsdrager heb je geen andere scheiterds meer nodig natuurlijk.

Zo iemand zou, met de rechters en OvJ’s die verantwoordelijk zijn voor echt verwijtbare misslagen inderdaad direct de laan uitgestuurd moeten worden, zonder wachtgeld, en met een schepje om in het kader van een alternatieve sanctie bussen te gaan reinigen oid. Toiletten blijven tegenwoordig immers vanzelf wel schoon, in ieder geval in Gouda.

op 28 09 2008 at 17:00 schreef Peter:

Kom nou toch, Ernst, dacht je echt weg te komen met de verdediging dat je het woord ‘walging’ nooit hebt gebruikt? Je hebt je in niet mis te verstane bewoordingen uitgelaten over moslims, dat is een enorme bevolkingsgroep en ik geloof dat Hassnae met het woord ‘walging’ nog vriendelijk is geweest voor de kwalificaties die je wèl hebt gebruikt.

Je rechtvaardiging is een strawman fallacy. Jij hanteert je eigen definitie van wat een moslim is en dan mag je kennelijk losgaan op elke moslim omdat-ie aanhanger is van een ‘bepaald gedachtegoed’.

Maar de islam is geen partij en niet elke communist is een aanhanger van Stalin of Pol Pot. Het slaat dus echt helemaal nergens op, wat je allemaal beweert. Je creëert je eigen universumpje met je eigen wetjes en logica, als een soort Godje waar jij dan mag beschikken over het lot van planeten en individuele mussen.

Maar de echte wereld is out there, niet in jouw hoofd. Wat zich daar afspeelt, heeft weinig met de werkelijkheid te maken.

Tenslotte: het mag allemaal heel erg veel beknopter. Ik bedoel: ik dring er heel erg op aan om je reacties beknopter te houden. Ik word al agressief als ik zo’n enorme lap tekst zie staan. Ik zie dat als een soort van persoonlijke aanval. Zo van: ‘dan zullen we hem nu eens even aan het werk zetten’. Dan sta ik eigenlijk al helemaal niet meer open voor eventuele standpunten, die daarin naar voren worden gebracht.

op 28 09 2008 at 17:50 schreef Ernst:

Als jij een betoog dat in het geheel niet over jou gaat, ziet als een persoonlijke aanval op jou, dan lijkt me dat aan jou en niet aan mij te liggen.

En inderdaad, ik ben volslagen duidelijk over wat ik van aanhangers van de islam vind, net zoals ik dat ben over aanhangers van welke ideologie dan ook. Dit Peter gaat niet om bevolkingsgroepen, ik als VVDer ben namelijk ook geen lid van een bevolkingsgroep. En zoals al vaker gezegd (dus verwijt mij de lengte niet): zoals ik verantwoordelijk en aansprakelijk ben voor wat de VVD mede met mijn (al dan niet zwijgende) steun doet, zijn aanhangers van andere partijen dat ook.
En of je je Rutte daarbij nu wel of niet in de hemel waant, doet aan dit alles niet af.

Maar ja, iemand in de door jou zelf verzonnen hoek proberen te zetten, en dan daarop reageren, is natuurlijk makkelijker dan buiten de wereld van je eigen hoofd te treden, daarin heb je dan weer wel gelijk.

op 28 09 2008 at 18:06 schreef hassnae:

Alf en Ernst: het is heel nobel van jullie om hier te verkondigen dat een gemeenschap niet aangesproken mag worden op wat individuen doen, maar feit is dat het nooit anders is geweest dan dat ik als Marokkaanse en als moslim aan werd gesproken op wat anderen deden. En ik niet alleen.

Belde ik de ANWB? Dan moest ik de ANWB-meneer uitleggen hoe dat precies zat met die Marokkaanse jongens en moest ik zijn mening erover aanhoren. En zo ging en gaat het altijd.

Ernst, hoe hypocriet om hier hoog van de toren te blaten dat mensen naar Marokkanen wijzen ook al zijn ze bijvoorbeeld geen moslim, terwijl je je hierop dit forum er net zo schuldig aan hebt gemaakt. Kaka/eenvoudige allochtoon viel jij keihard aan en vol walging, ik herhaal het nog maar eens, omdat je ervan uit ging dat hij moslim was. Je ging helemaal los over zijn besneden zijn. Wat blijkt: kaka doet niks aan de ramadan en is waarschijnlijk niet gelovig. Nu heb ik geen trek om kaka hier te gaan verdedigen, ik wijs slechts op de kronkels die jij maakt om hier je punt te staven.

Dan schrijf je:

Met andere woorden: de gematigde moslims en de apologeten van de islam (al dan niet moslim) zijn de nuttige idioten van de terreur.

We zouden nuttige idioten van de terreur zijn als we het geweld zouden rechtvaardigen. Daar zul je mij en velen met mij niet op betrappen. Wij zijn eerder het kannonevoer.

Wat denk je nou? Dat als de extremisten het voor het zeggen krijgen, ik mag blijven leven? Ik ben de eerste die eraan gaat. Omdat ik, anders dan jij en zovelen met jou, onder eigen naam mijn mening tegen die extremisten durf te verkondigen.

Je mening over de islam kennen we. Het is slechts een mening, niet meer en niet minder. Het is nogal zielig dat jij je mening voor De Waarheid aanziet. Je lijkt wel een extremistische fundamentalist.

Op Nujij.nl stond er gisteren meteen al een reactie op dit stuk met daarin de woorden "gore slet". Inhoudelijker krijg je niet. Dat is waar ik tegen vecht en het is iets wat helaas iets teveel voorkomt in mijn eigen gemeenschap. Spreek ik daarom de hele gemeenschap aan? Nee, ik spreek die groep aan die zich aangesproken moet voelen.

Alle vingers die de overheid nu gebruikt om naar anderen dan zichzelf te wijzen, wijzen de verkeerde kant uit.

Je gebruikt heel veel woorden, maar je kunt draaien wat je wilt: ik heb in mijn stuk al geschreven dat als de politie haar werk deed, we dit nu niet zouden hoeven bespreken.

op 28 09 2008 at 18:20 schreef Peter:

Godverdomme, Hassnae, zit je naar een IP-ban te solliciteren of zo?

Ernst, de islam is geen politieke partij. Ik vind het nogal debiel daar altijd op te hameren. Je kunt je niet inschrijven bij de islam, niet stemmen over de voorzitter en het partijprogramma, er is geen contributie, geen algemene ledenvergadering. Moslim zijn betekent niet dat je alles, wat ooit door een islamgeleerde is gezegd of geschreven, onderschrijft.

De islam en de VVD zijn totaal verschillende dingen.

Als je niet gewoon de definities blijft hanteren die iedereen met elkaar heeft afgesproken, en volgens welke de courgette een komkommerachtige groente is en de islam een godsdienst, is een discussie met jou een vrij zinloze bezigheid.

Dat van die persoonlijke aanval sloeg op de lengte van je tekst. Misschien had je het niet in de gaten, maar je reageert hier op een publiek forum. Daar dien je rekening mee te houden. Bovendien moet ik alle teksten hier scannen, of ze nou voor mij zijn bedoeld of niet, om te zien of ik er niet door in moeilijkheden kan komen.

op 28 09 2008 at 18:33 schreef Peter:

En natuurlijk komt het je niet uit het zo te zien, want anders zou het wat moeilijk worden me in de hoek te plaatsen waarin je me graag ziet.

Ik zie jou helemaal niet graag, laat staan dat ik mijn hoofd breek over bepaalde hoeken, waarin ik je graag zou zien.

Van de islam word je geen lid. De meeste moslims zijn althans als moslim geboren. Die willen graag naar de hemel en geloven in God, voelen zich schuldig dat ze niet vijf keer per dag bidden, betalen de zakaat en raken in paniek als ze in de Donald Duck lezen dat er een stofje uit varkenshaar in hun snoep verwerkt zit.

Die aan te spreken op de haatzaaierij van Fawaz of het terrorisme van Bin Laden, is ronduit kwaadaardig.

op 28 09 2008 at 18:35 schreef Ernst:

Peter,

Natuurlijk kan je je in- en uitschrijven bij de islam. Akkoord, het uitschrijven word je niet in dank afgenomen, maar het kan wel. En inschrijven, dat omvat in het geval van een religie aanvaarding van het voorzitterschap. Anders word je namelijk geen lid. En natuurlijk komt het je niet uit het zo te zien, want anders zou het wat moeilijk worden me in de hoek te plaatsen waarin je me graag ziet.

En Hassanae,
lees die discussie met kaka, die die begon met smegmakopjes oid in de mond te nemen, nog maar eens over. En of jij zou mogen blijven leven? Ik denk het niet, en mijn kansen zullen ook niet groot zijn. Maar het gaat er niet om dat dat zo is, maar of je aan die extremisten een schijn van fatsoen wilt verlenen. En het is juist het fatsoen van de gematigden, die maakt dat de extremisten met meer wegkomen dan zou moeten.

Overigens, hetzelfde vind ik van christenen, die doen of ze er niets mee te maken hebben, dat in hun naam bijvoorbeeld abortusartsen worden vermoord. Ook die hebben de verantwoordelijkheid af te rekenen met de extremisten in eigen kring.

En ook jou beoogde ik niet aan te vallen in mijn eerste stukje (ook nu al niet), ik beoogde je te ondersteunen en aan te vullen met mijn visies daarop. Dat dat niet De Waarheid is weet ik, dat het wel mijn mening is, overigens ook.

op 28 09 2008 at 18:36 schreef hassnae:

Ook die hebben de verantwoordelijkheid af te rekenen met de extremisten in eigen kring.

Dat is nou juist wat ik probeer te doen, Ernst.

op 28 09 2008 at 19:08 schreef Tjerk:

Maar het gaat er niet om dat dat zo is, maar of je aan die extremisten een schijn van fatsoen wilt verlenen. En het is juist het fatsoen van de gematigden, die maakt dat de extremisten met meer wegkomen dan zou moeten.

Dat snap ik even niet. Dus omdat Hassnae fatsoenlijk is, komt Bin Laden of Samir Azzouz met van alles weg?

Overigens, hetzelfde vind ik van christenen, die doen of ze er niets mee te maken hebben, dat in hun naam bijvoorbeeld abortusartsen worden vermoord. Ook die hebben de verantwoordelijkheid af te rekenen met de extremisten in eigen kring.

Wat verwacht je dat ze doen dan? Dat Nederlandse voorgangers vanaf hun spreekstoelen gaan afkondigen dat ze tegen het opblazen van abortusklinieken zijn? Ja, en dan?

op 28 09 2008 at 20:25 schreef Peter:

Je zit vreselijk te zeuren, Ernst. Wat een ontzettend vervelende, fundamentalistische kniesoor ben jij. Je weet best wat ik bedoel. Je wordt inderdaad niet als moslim geboren, kinderen worden opgevoed als moslim. Waar het om gaat, is dat ze daarmee dus geen aanhanger zijn van de meest intolerante stromingen binnen de islam. En als je zegt van wel, ben jij deel van het probleem. Het is gewoon een kwestie van onwil.

Wat je over christenen zegt, getuigt van net zoveel onwetendheid en onwil. Alsof kerkelijke voorgangers niet allang tegen geweld prediken en dus tegen het vermoorden van abortusartsen.

Jij neemt van alles de slechtste voorbeelden en doet net alsof die representatief zijn. Als ik hetzelfde zou doen en jou als representatief zou zien voor de VVD, zou ik dus een ontzettend negatief beeld hebben van die partij.

Gelukkig kijk ik verder dan mijn neus lang is.

op 28 09 2008 at 20:29 schreef Ernst:

Ja Tjerk, dat verwacht ik van kerkelijke voorgangers. En nee, niet omdat Hassnae fatsoenlijk is, maar omdat het overgrote deel van de aanhangers fatsoenlijke mensen zijn, komen de mensen die in naam van diezelfde islam vreselijke dingen denken, doen en zeggen, weg met zaken waarmee zij anders niet weg zouden komen. Maar dat heb ik al vaker uitgelegd, althans hoe ik dat zie.

En Hassnae, ik val je niet aan, je hoeft je niet te verdedigen dus, althans niet tegen mij.

En Peter, je wordt niet als moslim geboren, je wordt hooguit geboren als kind van ouders die de islam aanhangen. Erfelijke denkbeelden, je moet het echt niet bruiner bakken. En bruin, dat bedoel ik dus echt op alle mogelijke manieren in dit geval.

op 28 09 2008 at 20:51 schreef Alf Berendse:

Hassnae Bouazza noemt mij en ene Ernst in éen zin: "Alf en Ernst: het is heel nobel van jullie om hier te verkondigen dat een gemeenschap niet aangesproken mag worden op wat individuen doen (…)". Ik ben niet nobel, nooit geweest ook, maar dat terzijde. Ernst ken ik niet en wil ik ook niet kennen.

Ik heb niet geschreven dat een gemeenschap niet mag worden aangesproken op wat individuen doen, maar wil voor de duidelijkheid wel stellen dat een gemeenschap niet kan worden aangesproken op wat individuen doen. ‘Gemeenschap’ is een abstractie, (tenzij de seksuele activiteit wordt bedoeld), zoals ook ‘maatschappij’ en ‘samenleving’ dat zijn. Alleen individuen kunnen worden aangesproken op wat andere individuen doen.

Maar het is onzin om mensen aan te spreken op misdragingen van individuele Marokkaanse jongeren, alleen omdat zij ook Marokkaans zijn, zelfs als zij pretenderen vertegenwoordiger van de Marokkaanse ‘gemeenschap’ te zijn. Er moet wel sprake zijn van een werkelijke relatie tussen het criminele individu en degene die op diens daden wordt aangesproken. Iedereen die misdaad op een of andere wijze vergoelijkt mag daar op worden aangesproken, maar wie dat doet is ook een individu en geen gemeenschap.
Wie meent te spreken namens een ‘gemeenschap’ heeft ernstig last van hybris. Dat is nog erger dan nobel zijn.

op 28 09 2008 at 21:03 schreef Tjerk:

Ja Tjerk, dat verwacht ik van kerkelijke voorgangers.

Met welk doel dan? Voor de vorm? Het doodschieten van abortusartsen speelt hier namelijk niet. Zelfs bij een schreeuwerige organisatie als Bert Doorenbosch’ Schreeuw om Leven, die nog wel eens bescheiden demonstraties organiseert voor abortusklinieken (anderhalve man en een paardenkop) komt het niet in z’n hoofd op bommen of kogels aan te wenden.

Dus ik begrijp niet zo goed wat je er mee zou willen bereiken.

En nee, niet omdat Hassnae fatsoenlijk is, maar omdat het overgrote deel van de aanhangers fatsoenlijke mensen zijn, komen de mensen die in naam van diezelfde islam vreselijke dingen denken, doen en zeggen, weg met zaken waarmee zij anders niet weg zouden komen. Maar dat heb ik al vaker uitgelegd, althans hoe ik dat zie.

Dan mag je het – speciaal voor mij en de andere lezertjes die het gemist hebben – nog een keer uitleggen, met concrete voorbeelden, want het verband is me vol-ko-men onduidelijk.

op 28 09 2008 at 21:09 schreef geweta:

Van mij geen schouderklopje. Dit artikel is 5 jaar te laat. De vrouw, die in haar boek het enige juiste vertelde, werd weggehoond.
Fleur Jurgens schreef in haar boek: Het Marokkanendrama:
“Ik vroeg een Marokkaanse draaideurdelinquent waarom hij wel bij Albert Heijn winkeldiefstal pleegt en niet bij een Marokkaanse supermarkt?
Zijn antwoord was: bij een Marokkaanse supermarkt krijg ik- als ik gepakt wordt- een pak slaag. Indien ik bij Albert Heijn wordt gepakt, word ik begeleid.”
De softe aanpak door de overheid is de hoofdschuldige en de Marokkaanse hoger opgeleide lieden ook. Die plaatste iedere beschuldiging van autochtonen betreffende Marokkaanse rotstreken, in het hoekje islamfobie en/ of discriminatie.

op 28 09 2008 at 21:47 schreef Tjerk:

Van mij geen schouderklopje. Dit artikel is 5 jaar te laat. De vrouw, die in haar boek het enige juiste vertelde, werd weggehoond.

Gek is dat, ik heb daar toch andere herinneringen aan, en dat is nog geeneens vijf jaar geleden aangezien het boek van Jurgens in 2007 uitkwam: Jurgens onderzoek was gedaan in opdracht van de overheid, het boek en de stellingen van Jurgens sloten naadloos aan bij de gangbare opinie, de schrijfster mocht in tal van programma’s haar verhaal komen doen, de theses van het boek werden op tal van plaatsen bediscussieerd.

En dat het artikel van Hassnae vijf jaar te laat komt… je kunt ook blij zijn dat tal van Marokkaanse opiniemakers nu in ieder geval de diagnose delen, en dat gewoon ook zeggen: ja, die rotjochies zijn Marokkaans en meer dan eens: daar moeten we iets mee. Dat lijkt me een behoorlijke vooruitgang t.a.v. de kramp die Hassnae nog altijd constateert bij het SNM.

Als er consensus is over het probleem – zoals ik een vrouw in dat GeenStijl-filmpje zag opmerken: "Nou ja, maar het zijn toch ook Marokkanen?" – kun je met elkaar zoeken naar waar het door komt en wat de oplossingen zijn.

Jij blijft blijkbaar liever zitten in een negatieve houding, ook als die niet strookt met de realiteit en aan het verleden hangt.

op 28 09 2008 at 23:03 schreef Peter:

Alf, gemeenschap is geen abstractie. We maken allemaal deel uit van zeer concrete gemeenschappen en van deelgemeenschappen binnen die gemeenschappen. En daarom is gemeenschapszin een mooi ding en mag en kun je een gemeenschap aanspreken op de manier waarop haar kinderen zich gedragen. Daarmee zeg je niks over de meerderheid binnen die gemeenschap, die zich voorbeeldig gedraagt. En het is ook geen ontkenning van individuele verantwoordelijkheid.

Geweta is weer zo iemand die haar verongelijktheid koestert.

op 28 09 2008 at 23:41 schreef vander F:

Mooie voorbeeldjes ook van het inductie-probleem op platvoers niveau.

Je verzameld gericht een zooi gegevens en doet aan de hand daarvan algemeen ‘geldende’ uitspraken.
En dat is dus never nooit niet houdbaar.

op 28 09 2008 at 23:44 schreef Tarak:

Nationale beroemdheid mevrouw Hannah T. geeft een voorbeeld van aanpakken. Confronteren en hup, tegen het hek. Het mag iets diplomatieker, maar toch denk ik dat Hannah niet zo snel wordt lastig gevallen op straat.

op 29 09 2008 at 02:11 schreef Dr.R. Clavan:

Leipe shit, ouwe.

op 29 09 2008 at 08:38 schreef Paco:

Wij, de ongewapende nette hardwerkende burger hoeft het werk van de overheid niet te doen. We doen al genoeg voor die overheid. Dus als die overheid de burger niet beschermd moet de burger het recht krijgen om zichzelf en eigendommen te beschermen. Punt uit !!! Dus als jij bij mij komt stelen schiet ik je kapot want ik moet mij kunnen verdedigen.

op 29 09 2008 at 09:44 schreef Alf Berendse:

Peter houdt mij voor dat gemeenschap geen abstractie is: “We maken allemaal deel uit van zeer concrete gemeenschappen en van deelgemeenschappen binnen die gemeenschappen.”
Epistemologie: het concreet beschrijven van een gemeenschap, zelfs van een zo klein als een gezin, kan alleen door haar individuele leden te benoemen, met hun individuele taken en verantwoordelijkheden. We gebruiken voor het gemak de abstracties ‘gemeenschap’, ‘samenleving’, ‘maatschappij’, ‘staat’ en ‘gezin’ omdat de concrete beschrijving teveel woorden in beslag neemt. Zoals we ook spreken van een ‘bos’ in plaats van alle individuele bomen te beschrijven.

Mensen zijn zich achter de abstracties gaan verschuilen. Peter Kropotkin formuleerde dit ongeveer als volgt: “als er iets mis gaat in een samenleving nemen (individuele) mensen niet de verantwoordelijkheid de misstand te corrigeren, maar eisen zij dat de ‘staat’ (overheid) deze verbied.” Het probleem van criminele Marokkaanse jongeren neerleggen bij de ‘Marokkaanse gemeenschap’ is slechts een variant daarop.
En is iedere Marokkaan vanzelfsprekend lid van de ‘Marokkaanse gemeenschap’? Ook degene die stelt ‘mijn Marokkaan zijn heeft geen enkele invloed op mijn keuzes en gedragingen, ik leef als individu’?
Maakt het abstracte gemeenschapsdenken mij aansprakelijk voor de oorlog in Irak, die door de Nederlandse overheid (‘vertegenwoordiger van de Nederlandse samenleving’) werd gesanctioneerd?
Ik zou bijna stellen dat het gemeenschapsdenken de bron van alle kwaad is. Het is in elk geval de bron van discriminatie: mensen niet op individuele gedragingen en kwaliteiten beoordelen, maar slechts zien als lid van een nauw omschreven groep.

Je kunt een gemeenschap niet aanspreken op hoe haar kinderen zich gedragen. Je kunt, letterlijk genomen, ouders aanspreken op hoe hun kinderen zich gedragen. Die ouders hebben namelijk een reële relatie met de kinderen.
En neem de begrippen ‘aansprakelijk’ en ‘verantwoordelijk’ letterlijk. Aansprakelijk zijn, betekent dat een ander jou mag aanspreken op jouw doen en laten, het betekent niet dat je mede-aansprakelijk bent voor de daden van een ander. Verantwoordelijk zijn, betekent dat een ander jou mag vragen naar het ‘waarom’ achter jouw doen en laten. Dat betekent niet dat je medeverantwoordelijk bent voor de daden van een ander.

Een praktisch voorbeeld: rond mijn woonblok slingert allerlei vuil, een keer per week maak ik een ronde met een ‘grijpertje’ en een vuilniszak en ruim ik het op. (Geen misverstand over nobele motieven, a.u.b.: het straatvuil zien verpest mijn humeur, het opruimen verbetert mijn humeur.) Een buurvrouw roept mij vanaf haar balkon toe dat het opruimen een taak van de gemeente is. Dat is wat Kropotkin bedoelde, ze neemt haar verantwoordelijkheid niet voor het vuil, ze verschuilt zich achter een abstractie.
Een buurman vraagt mij waarom ik het doe. Ik vertel hem dat niet, maar vraag hem waarom hij het niet doet. Daarmee vraag ik naar hoe aansprakelijk en verantwoordelijk hij zich acht. Niet voor de daden van een ander, voor het vuil op de grond gooien, maar voor zijn eigen doen en laten: het vuil laten liggen.

Mijn buren hebben een reële realtie met het vuil: ze zien het liggen en mogen zich niet afzijdig houden. Maar een willekeurige Marokkaan mag zich wel afzijdig houden van een criminele Marokkaan die hij niet kent en wiens daden hij niet ziet. Hij heeft het recht zich er niet over uit te spreken, er niet ‘aansprakelijk’ voor te zijn. Dit verandert pas als hij er over begint te praten.

op 29 09 2008 at 11:12 schreef Bert Brussen:

"rond mijn woonblok slingert allerlei vuil, een keer per week maak ik een ronde met een ‘grijpertje’ en een vuilniszak en ruim ik het op."

AHAHAHAHAHAHAHA! HAAAAAAAAAAAAAHAHAHA!

Oh My God!

Kun je er een foto van maken en dat hier plaatsen, jij met zo’n grijpertje?

Dit is echt TE GAY.

Trouwens, je buren hebben gelijk: het vuil is voor de gemeente. Ja gaat toch niet de stront van anderen oprapen? Als mensen het zelf niet doen, dan niet. Ik werk de hele dag al, ga niet ook nog eens het vuil van een ander oprapen. Ben geen slaaf.

op 29 09 2008 at 11:28 schreef Peter:

Alf, je stelt mij voor een gewetenskwestie, want ik herken in jouw bewering dat het gemeenschapsdenken de bron van alle kwaad is, mijn eigen overtuiging dat collectivisme de bron van alle kwaad is.

Maar een pleidooi voor meer gemeenschapszin, het dragen van gezamenlijke verantwoordelijkheid, is na enig nadenken toch niet hetzelfde als collectivisme. Collectivisme is de breed gedragen overtuiging dat de overheid onze omgeving schoon moet houden, de armen moet voeden en de naakten kleden. Gemeenschapszin houdt in dat je zelf inititatief neemt om situaties te verbeteren. Een goed functionerende gemeenschap vergt individualisme. Een gemeenschap is een verzameling individuen, een collectief is de opheffing van het individu.

Collectivistisch is het om niet in te grijpen als je iemand zich op straat ziet misdragen, omdat niemand dat doet. Het getuigt van gemeenschapszin om lak te hebben aan wat anderen (niet) doen en wèl in te grijpen.

Ik kan me niets voorstellen bij jouw observatie dat je in jouw buurt aan het opruimen slaat om jouw eigen humeur te verbeteren, en niet uit zoiets ‘nobels’ als gemeenschapszin. Het heeft iets geforceerds. Ik denk dat alle mensen sociale dieren zijn, de één wat minder dan de ander, maar toch.

Hoe dan ook, als je een situatie wilt verbeteren, is het bijna altijd nodig om een beroep te doen op de gemeenschapszin van mensen. Daar zit een element van egoïsme in. Waarom wil je een prettige gemeenschap? Omdat dat prettig is voor jouzelf. Het gaat fout, het schiet door, als van je verwacht wordt je eigen behoeftes te negeren in dienst van een groter goed, maar dat is collectivisme.

Er is inmiddels veel dat erop wijst dat problemen zoals die in Gouda specifiek Marokkaanse problemen zijn, die zich op steeds meer plekken in Nederland manifesteren. En of iemand zich nou rekent tot de Marokkaanse gemeenschap of niet, hij of zij wordt er toch toe gerekend als-ie Marokkaan is. Hij wordt aangekeken op de problemen die andere Marokkanen veroorzaken. De hele Marokkaanse gemeenschap lijdt onder dit probleem.

In het recente verleden liet de Marokkaanse gemeenschap (dat wil natuurlijk niet zeggen: iedere afzonderlijke Nederlandse Marokkaan) zich duidelijk horen als de politie zich verdedigde tegen gewapende Marokkaanse belagers. Laat diezelfde gemeenschap nu ook maar eens opstaan tegen de rotte appels in eigen mand. Goed voor het eigen imago, goed voor de gemeenschap waarvan we allemaal deel uitmaken.

op 29 09 2008 at 12:19 schreef Tarak:

"Waar blijft de verontwaardiging, waar zijn de Kamervragen, heren en dames voorvechters van de Vrijheid? Of nemen we het gevaar van deze mensen minder serieus?"

U ziet ook dat beiden eigenlijk om hetzelfde gaan? Beiden gaan om loyaliteit. Loyaliteit aan de gemeenschap waarnaar men gemigreert is of loyaliteit aan de gemeenschap waaruit men voortgekomen is.

Ik weet niet of ik de genoemde oproepen gevaarlijk vind, ik denk dat ik het gedachtegoed van deze mensen deels soms kan ondersteunen. Ik heb mentaal gekozen voor Nederland. Zonder op de genoemde referentie artikelen in te gaan: Als de overheid niet in staat is om het belang van Nederland te dienen, dan is het beter dat het volk zelf ingrijpt. Sterker nog, ik ben van mening dat het recht van een volk om in opstand te komen tegen hun eigen regering een niet wettelijk grondrecht is. Er zijn perioden dat de regering zulke domme dingen beweerd die mijn bloeddruk aanmerkelijk verhogen dat ik de redenaties van deze oproepen zeer goed kan volgen.

Het gaat dan niet om de hoogte van de belastingen maar om zaken als het migratiebeleid en daaruit voortvloeiende problemen aanpakken terwijl het de Nederlandse gemeenschap duidelijk substantieel aantast en verder aan gaat tasten, om het geloof in de overheid of om het verraden van Nederland aan de EU.

Bij mij geen principiële weerzin tegen met deze zaken samenhangende oproepen tot geweld. Voor sommigen is het vast verwerpelijk, maar ik geloof dat als het gaat om het belang van de Nederlandse samenleving zeer tijdelijk en gericht geweld soms noodzakelijk is. Juist door het volk.

Persoonlijk denk ik weleens dat het "druppel" moment de afgelopen paar jaar dichter bij is gekomen en dat dit juist de onrust in de samenleving geeft.

Heb weleens gezocht hoe ik mijn persoonlijke legitimatie voor geweld kan veralgemeniseren in een persoonlijke theorie, maar ben er nog niet uit.

op 29 09 2008 at 16:51 schreef Alf Berendse:

Bert Brussen vraagt om een foto van mij terwijl ik met een grijpertje vuil opruim. Die heb ik niet.
En een slaaf is iemand die door geweld gedwongen, of onder dreiging van geweld, werkzaamheden voor een ander moet uitvoeren of structureel de opbrengst van eigen arbeid aan een ander moet afdragen.
Verder heeft de reactie van Brussen op mijn schrijven van 28-09 de diepgang van een modderplas, en schijnbaar leeft hij liever omringd door vuiligheid, dan de handen uit de mouwen te steken. Goed dat ik hem niet ken, ik zal niet meer op hem reageren.

Peter schrijft (29-09): "[Alf,] ik kan me niets voorstellen bij jouw observatie dat je in jouw buurt aan het opruimen slaat om jouw eigen humeur te verbeteren, en niet uit zoiets ‘nobels’ als gemeenschapszin. Het heeft iets geforceerds. Ik denk dat alle mensen sociale dieren zijn, de één wat minder dan de ander, maar toch."

Mensen zijn geen sociale dieren, omdat mensen sowieso geen dieren zijn. Mensen dieren noemen is definiëren op basis van overeenkomsten, dan kun je dieren en mensen net zo goed planten noemen, omdat alle drie tot de levende materie behoren. Epistemologie: definiëren is differentiëren.

Ik ruim mijn buurt niet op ten behoeve van (ook) andere bewoners, maar omdat ik zonder ergernis door de buurt wil lopen. Het is daarbij een lichte fysieke activiteit die mij ontspant.
Ik word daarbij niet geplaagd door een abstracte gemeenschapszin: ‘ich habe mijn Sache auf mich gestellt’ (Max Stirner) en ‘egoïsne is een deugd’ (Ayn Rand). Wel deel ik belangen met anderen (mij bekende, aanwijsbare anderen) en gedraag ik mij om die reden sociaal tegenover hen.
Sociaal gedrag is utilitair en komt slechts voort uit de ‘aard der mensen’ voorzover vanuit die aard gezamenlijke belangen ontstaan. Een op zichzelf staand, zuiver sociaal, absoluut niet egoïstisch belang bestaat niet. Wel zijn er emotionele behoeftes die daarop lijken, zoals de behoefte in het gezelschap van anderen te verkeren. Het sociale gedrag dat daaruit ontstaat is ook utilitair, namelijk gericht op bevrediging van de behoefte.

“Een gemeenschap is een verzameling individuen, een collectief is de opheffing van het individu”, schrijft Peter ook. Daar ben ik het mee eens en had ik zelf wel willen formuleren. Het zou ook zijn toe te juichen als vanuit die gedachte gemeenschappen onstaan, ik ken ze echter niet: gemeenschappen verworden al te snel tot collectieven.

Terug naar naar het ‘probleem’ Marokkaanse criminelen. Waarom krijgen zij periodiek extra aandacht van media, politici en zogenaamde opiniemakers? Omdat het kan! Men wil het sociale probleem criminaliteit aanwijsbaar en benoembaar maken, want, aangewezen en benoemd, moet het mogelijk zijn het probleem aan te pakken. Een methode daartoe is mensen die zich schuldig maken aan criminaliteit onder te brengen in een groep. Daarvoor is het nodig dat ze zichtbaar zijn en een ‘gezamenlijke achtergrond’ hebben, en dat ze, onderscheiden van niet aanwijsbare criminelen, in statistieken kunnen worden opgenomen.

In Nederland staan afwisselend drie ‘groepen’ criminelen op de voorgrond: Antilliaanse jongeren, Marokkaanse jongeren, en verslaafden. Bij de eerste twee groepen is de zogenaamde ‘etnisch-culturele identiteit‘ (een ontkenning van individuele identiteit) de gemeenschappelijke achtergrond, bij verslaafden is het hun druggebruik. De drie groepen zijn zichtbaar in de samenleving, letterlijk en zelfs individueel op straat aan te wijzen. Des te opmerkelijker is dat het politie- en justitieapparaat geen greep op hen krijgt.

Opmerkelijk maar verklaarbaar. Omdat de selectie (uit nog veel meer criminelen) als groep wordt beschouwd, past men groepsgerichte strategiën toe, zowel goedschikse als kwaadschikse. En die werken niet.
Het is een verspilling van aandacht en energie criminelen te benoemen op basis van een ‘gemeenschappelijke achtergrond’. Differentiëer tot op het niveau individu.

Groepen halen het slechtste in mensen omhoog. Een bekend verschijnsel: Met een groep overlastgevende jongeren (schreeuwen in de tram, vuilnis achterlaten in het park) is nauwelijks over hun gedrag te praten. Elk van hen wordt pas voor rede vatbaar in een een-op-een gesprek. Dan kan namelijk worden gezocht naar een individuele motivatie (utilitair, voortkomend uit eigenbelang) om gedrag te veranderen.

En passant las ik wat Tarak op 29-09 schreef. Hij heeft gezocht naar een persoonlijke theorie die zijn persoonlijke legitimatie voor geweld veralgemeniseert, maar is er nog niet uit. Natuurlijk niet: een persoonlijke legitimatie wordt niet veralgemeniseert door een persoonlijke theorie, maar door een algemene theorie. Denk na.
In de loop der eeuwen zijn voldoende en afdoende ‘theoriën’ gepresenteerd (religies, filosofiën en politieke theoriën) die een algemene legitimatie voor persoonlijk geweld bieden.
Maar een algemene ‘theorie’ ontslaat niemand van verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid voor eigen gewelddaden. Een religieuze of politieke overtuiging is slechts een mantel die de individuele (persoonlijke) lust om geweld te gebruiken, bedekt; terroristen verschuilen zich eronder. Bij de veroordeling van misdadigers mag de theorie waarmee iemand zijn daden rechtvaardigt geen rol spelen, het is geen ‘verzachtende omstandigheid’. Het is een smoes, het is gelul. De bereidheid om geweld te gebruiken moet niet vanuit religie of politiek worden verklaard, maar vanuit psychologie.
Als Tarak geweld wil gebruiken, terwijl dat voor zijn zelfverdediging niet nodig is, wil hij dat vanuit frustratie, agressie. Als Tarak geweld wil gebruiken, terwijl dat voor zijn zelfverdediging niet nodig is, is hij misschien net zo’n onzinnig opgefokt kereltje als Mohammed Bouyari en Volkert van de Graaf. En als hij net zo laf is, is hij een gevaar.

op 29 09 2008 at 21:10 schreef Bert Brussen:

Alf jongen, ik hoef geen foto meer. Ik heb al een pracht van een beeld in mijn hoofd gevormd.
En ik kom nu dus niet meer bij.
Een grijpertje…MUHAAA!

op 29 09 2008 at 22:11 schreef Tom S.:

“Groepen halen het slechtste in mensen omhoog. Een bekend verschijnsel: Met een groep overlastgevende jongeren (schreeuwen in de tram, vuilnis achterlaten in het park) is nauwelijks over hun gedrag te praten. Elk van hen wordt pas voor rede vatbaar in een een-op-een gesprek.”
Alf Berendse 29/09

Dit lijkt mij niet een sluitende redenatie. Groepsverbanden zijn neutraal. In groepsverbanden kan evenveel goeds als slechts gepresteerd worden. Ieder geschiedenisboek is vergeven van voorbeelden. Groepsbanden zijn sterke motivatoren, een enkele jongere zal niet tegen u durven in te gaan terwijl hij dit in een groep wel durft. Dit wordt in deze situatie door u onwenselijk ervaren maar is de kern van iedere samenleving.

Dit voorbeeld geeft wel aan dat het aanspreken van groepen weinig effect heeft op het gedrag van individuen. Het is veel te makkelijk om de verantwoordelijkheid voor het gedrag op anderen af te schuiven. Bovendien ervaart een groepslid de situatie heel anders als de anderen. Voor voorbeelden hiervan hoeft men slechts over deze pagina te scrollen maar ik kan niet nalaten om het meest in het oog springende voorbeeld te citeren:

“En DAAR ligt precies het probleem volgens mij. Als ik de baas zou ik zeggen: fuck parkeerboetes. fuck snelheidsovertredingen, fuck door rood lopen. Eerst alle mankracht naar het oplossen van wat de burger echt bedreigd.”
Bert Brussen 27/09

Bedoelt mijnheer Brussen nou dat nou dat door rood rijdende snelheidsduivels, bumperklevers en rechtsinhalers een minder groot gevaar voor de burger oplevert dan lastige jongeren.
Misschien is het in de randstad anders maar ik heb op de snelweg vaker voor mijn leven gevreesd dan in de supermarkt.

Precies om deze reden zou de overheid zich niet moeten inlaten met het "aanspreken van groepen" Groepen begaan geen overtredingen dat doen individuen en die moeten dan door de overheid worden aangepakt. In dit model is er geen behoefte aan een "marokaanse gemeenschap" die zich hiervoor of tegen uitspreekt, het is de wet die wordt gehandhaafd.

Het is ook onredelijk om dit van de vertegenwoordigers van marokaans Nederland te vragen. In welk opzicht zouden zij de belangen van hun achterban vertegenwoordigen door mee te gaan in de storm van kritiek op de "marokaanse jongere"?

op 30 09 2008 at 10:28 schreef Odmar:

Tja, ik lees een heleboel ellenlange reacties op een, n.m.m. uitstekende, column van Hassnae waarin zij eigenlijk niet meer (maar ook zeker niet minder) stelt dat: als een club zich als woordvoerder van een gemeenschap presenteert, deze club niet alleen de verantwoordelijkheid kan claimen voor de successen etc. van de groep die zij zeggen te vertegenwoordigen. Zij dienen dan ook rekenschap aft te leggen en aangeproken kunnen worden op de dingen die fout gaan binnen die groep. Lijkt mij in ieder geval een waarheid als een koe. Complimenten Hassnae!

op 30 09 2008 at 11:47 schreef Peter:

Groepen halen het slechtste in mensen omhoog. Een bekend verschijnsel: Met een groep overlastgevende jongeren (schreeuwen in de tram, vuilnis achterlaten in het park) is nauwelijks over hun gedrag te praten. Elk van hen wordt pas voor rede vatbaar in een een-op-een gesprek. Dan kan namelijk worden gezocht naar een individuele motivatie (utilitair, voortkomend uit eigenbelang) om gedrag te veranderen.

Het tegenovergestelde is net zo waar. Groepen halen het beste in mensen omhoog. Voorwaarde daarvoor is dat een groep niet zo groot wordt dat mensen anonimiseren. Daarvoor hoeven de grote steden niet te worden opgeheven, steden zijn gewoon verzamelingen gemeenschappen. Als die aanspreekbaar zijn, als die zich onderling verbonden voelen, is de drempel om mensen uit andere groepen te benadelen, veel hoger.

Op zich is er niks mis met pogingen ‘de boel bij elkaar te houden’, zoals Job Cohen doet met de veelbeschimpte theedrinksessies. Alleen is zijn keuze in drinking buddies zo curieus. Als je steeds maar weer met haatbaarden aan tafel gaat zitten, zend je een vreemd signaal uit naar de moslimgemeenschap. Blijkbaar ben je Cohens gezelschap alleen waard als je per se niet wilt integreren in de samenleving.

Maar ik had het ook zo bondig kunnen houden als Odmar. Roerend mee eens.

op 30 09 2008 at 13:32 schreef barry:

Uhhh!? "dûh moslimgemeenschap"????

op 30 09 2008 at 14:41 schreef Alf Berendse:

Ach, mij ging het er vooral om dat Hassnae Bouazza schreef: "alleen is het individu in dit geval een groep Marokkaanse jongeren". Een groep is geen individu en een individu is geen groep.

De stelling van Bouazza impliceert echter ook dat misdaden van individuen kunnen worden toegeschreven aan mensen met een specifieke gedeelde achtergrond, in dit geval jong en Marokkaans. Dat is handig voor statistieken, maar leidt niet tot een oplossing van het probleem.

Het is ook niet relevant, tenslotte is er geen causaal verband tussen Marokkaans en jong zijn en crimineel zijn. (Nature or nurture: zit crimineel gedrag bij Marokanen in de genen, of worden Marokkaanse jongens door hun ouders de straat op gestuurd met de opdracht mensen te mishandelen en te beroven?)

Groepsvorming is relevant: hoe meer een groep mensen zich afzondert van andere mensen, en alle heil binnen de groep zoekt, des te uitzonderlijker wordt hun gedrag. Sociaal ongewenst gedrag wordt door groepsvorming snel versterkt, veel eerder dan dat sociaal gewenst gedrag zich binnen een groep verder positief ontwikkelt. Groepsvorming staat indivdualisering in de weg, terwijl alleen motivaties op basis van eigen, individuele belangen leiden tot gedragsverandering.

Dat ik val over de uitspraak van Bouazza dat een groep kan worden gezien als een individu heeft daar alles mee te maken.

Dit nog: als het Marokkaans zijn geen bijzondere relevantie heeft bij criminaliteit, dan is er ook geen bijzondere taak weggelegd voor ‘vertegenwoordigers’ van de Marokkaanse ‘gemeenschap’.

Ik verlaat deze discussie. Tot wellicht een andere keer, als een scribent op Frontaal Naakt weer goochelt met de betekenis van woorden.

op 30 09 2008 at 14:51 schreef Peter:

Nou ja, als je de discussie verlaat, heeft het ook geen zin om te bewijzen dat er hierboven nogal wat onbewezen stellingen van je staan, Alf. Af en toe een citaat met bijbehorende naam poneren overtuigt mij er niet van dat bijvoorbeeld:

‘sociaal ongewenst gedrag wordt door groepsvorming snel versterkt, veel eerder dan dat sociaal gewenst gedrag zich binnen een groep verder positief ontwikkelt.’

op 30 09 2008 at 16:29 schreef een eenvoudige allochtoon:

[weggejorist]

op 30 09 2008 at 17:42 schreef Alf Berendse:

Oké.

‘Sociaal ongewenst gedrag wordt door groepsvorming snel versterkt, veel eerder dan dat sociaal gewenst gedrag zich binnen een groep verder positief ontwikkelt.’
Bovenstaande is inderdaad, zoals Peter schreef (30-09), een onbewezen stelling. Een die onbewezen zal blijven, omdat de waarden in de stelling (sociaal gewenst gedrag, sociaal ongewenst gedrag, en de ontwikkeling van beiden) subjectief en niet meetbaar zijn. Het is een vooroordeel, mijn versie van ‘collectivisme is de bron van alle kwaad’.

Ik heb echter niemand met behulp van citaten van deze mening proberen te overtuigen. Mijn citaten van Stirner en Rand sloten aan op wat ik over mezelf schreef: dat ik niet door gemeenschapszin wordt geplaagd.
Rande noemde ook wel, net als Peter, collectivisme de bron van alle kwaad.

Enfin, ik maakte mij schuldig aan ver afdwalen van het onderwerp van Hassnae Bouazza en ook van mijn kritiek dat je een groep niet gelijk kunt stellen met een individu. Taalmisbruik, en/of onkundig taalgebruik camoufleren en verergeren problemen. Dat vind ik net zo ergerlijk als het straatvuil rond mijn woning.

En nu ga ik mee in het afdwalen van de eenvoudige allochtoon (30-09).Hollanders die in het buitenland zijn gepakt voor drugmisdrijven zijn geen ‘foute onderdanen’. Niet het produceren, verhandelen, vervoeren, in bezit hebben en gebruiken van drugs is ‘fout’, de wetgeving die dat verbiedt is fout.
Voorzover jonge Marokkanen ook drughandel als misdadig gedrag wordt verweten, van mij mogen ze.

Erg leuk, zo’n website waar je ongebreideld op andermans uitlatingen kunt reageren. Veel leuker dan praatjes rond verjaardagstaartjes.

op 30 09 2008 at 18:52 schreef een eenvoudige allochtoon:

[gemeulenbelt]

op 30 09 2008 at 19:07 schreef Ozymandias:

Alf Berendse schreef:

De stelling van Bouazza impliceert echter ook dat misdaden van individuen kunnen worden toegeschreven aan mensen met een specifieke gedeelde achtergrond, in dit geval jong en Marokkaans. Dat is handig voor statistieken, maar leidt niet tot een oplossing van het probleem.

Het is ook niet relevant, tenslotte is er geen causaal verband tussen Marokkaans en jong zijn en crimineel zijn. (Nature or nurture: zit crimineel gedrag bij Marokanen in de genen, of worden Marokkaanse jongens door hun ouders de straat op gestuurd met de opdracht mensen te mishandelen en te beroven?)

Een statistisch verband duidt niet noodzakelijk op een causaal verband, maar kan je wel in de juiste denkrichting helpen. Feit is dat Marokkanen (en Antillianen) steeds weer koplopers zijn in de misdaadstatistieken, ook in vergelijking tot migranten met een andere etnische achtergrond.

Je kunt de Marokkaanse oververtegenwoordiging in de misdaadstatistieken dus niet volledig verklaren door te wijzen naar hun sociaal economische positie, de postitie van migranten in Nederland of racisme. Immers, als dit wel de volledige verklaring was, dan zouden de criminaliteitscijfers gelijk moeten zijn met andere niet-westerse migranten.

Daarom is er wel degelijk een causaal verband tussen criminaliteit en een Marokkaanse achtergrond. Het duidelijkste voorbeeld is eerwraak, hoe kun je eerwraak verklaren zonder dat je naar de Marokkaanse tradities kijkt (ook al komt eerwraak meer voor onder Turken in Nederland)?

Voor de rest valt er nog hoop te verklaren door te kijken naar de Marokkaanse en/of Berberse machocultuur, de benepen moraal mbt seksualiteit, de erecodes, de vaak hypocriete loyaliteit naar de eigen groep, en wantrouwen naar autoriteiten. Let wel: ik heb het hier over culturele patronen, niet over de genen of andere bruine praat.

Anders dan jij stelt, is constatering dat de Marokkaanse achtergrond wel degelijk een rol speelt in crimineel gedrag wel zeer belangrijk voor het formuleren van de oplossing voor het probleem. We weten nu dat het niet de schuld is van de hardvochtige en discriminerende Nederlandse maatschappij dat zoveel Marokkanen ontsporen.

Het is tijd dus om het slachtofferdenken onder Marokkanen naar de prullenbak te verwijzen en hen op hun eigen verantwoordelijkheid te wijzen.

op 30 09 2008 at 19:11 schreef Ozymandias:

Kort samengevat, voor wie niet de bovenstaande tekst helemaal wil doorploeteren: als het ‘Marokkaans zijn’ niets met criminaliteit te maken heeft, hoe kan het dat dan de de criminelen zo vaak Marokkanen zijn?

op 30 09 2008 at 19:41 schreef Peter:

Het is een vooroordeel, mijn versie van ‘collectivisme is de bron van alle kwaad’.

En ik dacht nog wel dat we overeen waren gekomen dat gemeenschapszin niet hetzelfde is als collectivisme.

Bewijzen kan ik het niet, dat collectivisme de bron is van alle kwaad, want als er al onderzoek naar was gedaan, zou ik het niet weten, maar beredeneren kan ik het wel.

Collectivisme is dus de opheffing van het individu en dus van de persoonlijke verantwoordelijkheid. En goede dingen worden gedaan omdat mensen zich persoonlijk verantwoordelijk voelen. Ze worden niet gedaan als mensen hun verantwoordelijkheden hebben overgedragen aan het collectief. Dan wordt er niet ingegrepen, niet voor de armen gezorgd, geen rotzooi opgeruimd, want dat moet de overheid doen.

Ik denk aan Jan Mulder, over wie ik een tijdje terug dit stukje schreef. Mulder schreeuwt altijd dat er van alles moet gebeuren, dat er geld nodig is om armoede te bestrijden, en als je hem dan zegt dat het hem vrij staat zijn geld te besteden aan armoedebestrijding, roept hij verontwaardigd: "Maar dat moet de OVERHEID doen! Daar is de OVERHEID voor!"

En ja, dan gebeurt er dus niks. Dat is collectivisme. Mensen denken: ik betaal toch al belasting? En gaan dan op de falende overheid mopperen.

Lagere belastingen stimuleren de gemeenschapszin, waardoor rijke mensen vleugels van ziekenhuizen bekostigen, en scholen gaan bouwen, en bibliotheken financieren. Krijgen ze een goed gevoel van, en de gemeenschap wordt er ook beter van.

Verder eens met Ozymandias.

op 30 09 2008 at 20:16 schreef Ozymandias:

Ik kan het toch niet helemaal met jou eens zijn Peter. Collectivisme houdt in dat men het individuele belang opoffert ten behoeve van een collectief belang.

Zodra iemand een donatie doet aan een ziekenhuis, anoniem, zonder een wederdienst te verwachten, zonder zijn eigen imago te willen verbeteren, dan is dat toch een vorm van collectivisme. De goede kant van collectivisme, welteverstaan.

Uiteraard kent collectivisme ook een lelijke kant en die is hier te vinden. Vrijheidshater Mark Evers wil dat journalist Arnold Karskens zijn individuele recht om zijn beroep naar eer en geweten uit te oefenen wordt opgeofferd ten behoeve van een collectief belang: om de vermeende oorlog tussen het westen en de islam te winnen. Bovendien stelt hij dit collectieve doel boven het individuele recht van Nederlanders om vrij nieuws te garen en hier zelfstandig oordelen over te vormen.

op 30 09 2008 at 20:24 schreef hassnae:

Ozy, eerwraak is een Turks verschijnsel hier in Nederland. Voor zover ik weet, komt het niet voor bij Marokkanen.

op 30 09 2008 at 20:26 schreef Ozymandias:

Hassnae,

Verdonk zegt van wel.

op 30 09 2008 at 20:33 schreef hassnae:

Verdonk zegt wel meer, Oz.
Ik weet dat het in landen als Jordanië en Egypte wel voorkomt, maar in Marokko is het geen algemeen verschijnsel. Voor zover mij bekend, en ik tolk heel veel, is het dat hier ook niet onder Marokkanen.

op 30 09 2008 at 20:37 schreef Peter:

Zodra iemand een donatie doet aan een ziekenhuis, anoniem, zonder een wederdienst te verwachten, zonder zijn eigen imago te willen verbeteren, dan is dat toch een vorm van collectivisme.

Mais non. Zoiets doe je toch om jezelf goed te voelen. Collectivisme is je eigen verantwoordelijkheid volledig uit handen geven. Daarom doet Jan Mulder niet aan donaties. Dat moet de overheid doen.

op 30 09 2008 at 21:09 schreef Ozymandias:

Ok Hassnae, dat vage Elsevier artikel waarnaar ik linkte met Verdonk d’r in is misschien niet zo’n hele betrouwbare bron.

Ik heb wel eens het volgende verhaal gehoord van een bekende over een Marokkaanse vrouw in Nederland. Zij was uitgehuwelijkt aan een één of andere waardeloze vent in Nederland. Nadat ze jarenlang slecht door hem was behandelt is ze ervan door gegaan. Ze moest toen onderduiken, want ze was haar leven niet meer zeker, omdat haar man haar dreigde te vermoorden. Het gezin van die jongen die ik kende had haar opgenomen, waar ze huishoudelijk werk deed. Ze dreigde toen te worden uitgezet vanwege overheidsbureaucratie, omdat niet meer bij haar man woonde of het huwelijk had beindigt of iets dergelijks.

Dus dreigde ze weer te worden uitgezet naar Marokko, waar ze nergens een plaats weet om te schuilen. Dit was volgens mij in de tijd dat Verdonk minister was van migratie en integratie, dezelfde minister die in het elsevier artikel zei dat de omvang van eerwraak ‘zorgwekkend’ is zei dit strenger aan te willen pakken.

Maar goed, ik heb dit een aantal jaar geleden gehoord, dus mijn herinnering kan me in de steek laten. Verder vond ik na wat gegoogle dit onderzoek dat de suggestie wekt dat eerwraak ook een Marokkaans probleem.

Maar wat vond ik nog meer in mijn speurwerk over het world wide web? Dit artikel in Elsevier waarin staat dat de aanpak van praten en thee drinken toch effectief blijkt tegen eerwraak! Ze hebben zeker zitten slapen op de hoofdredactie als er zomaar zo’n linksig artikel erdoorheen is geglipt!

op 30 09 2008 at 21:17 schreef Ozymandias:

Peter,

Hoe komt het dat men zich niet alleen goed voelt als de eigen drang naar voedsel, rijkdom, status, of seks bevredigt wordt, maar dat men zich er soms ook goed bij voelt als de eigen behoeften worden uitgesteld ten behoeve van een ander?

Dat is omdat het altruisme, of, anders gezegd het collectivisme, bij ons in de genen zit. Het is menselijk om de medemens te willen helpen, oftwel om ‘goed te willen doen.’

En dit is volgens mijn een eigenschap die je alleen bij mensen aantreft, in het dierenrijk telt alleen ‘eigen roedel eerst.’

op 30 09 2008 at 22:05 schreef Peter:

Altruïsme is geen collectivisme. Altruïsme is bij uitstek een vorm van individualisme. Collectivisme is de opheffing van het individu. Dan is er geen impuls meer om het goede te doen. Daarom kijkt iedereen de andere kant op als er ingegrepen dient te worden, behalve de individualist.

op 30 09 2008 at 22:34 schreef Ozymandias:

Peter,

We zijn nu aan het steggelen over definities, want volgens mij zijn we het erover eens wat voor soort gedrag lovenswaardig is, en wat niet.

Toch: collectivisme is niet hetzelfde als de afgestompte nietsnutterij waar jij het over hebt. Collectivisten zijn niet noodzakelijk mensen die altijd de andere kant opkijken. Collectivistische ideologieen kunnen mensen juist aanzetten tot vurig activisme.

De kwade uitwassen van collectivistische ideologien zijn bijvoorbeeld het communisme, het fascisme, fanatieke varianten van het nationalisme, soms het conservatisme, en het islamisme. Gedachtestromingen die met grote zekerheid stellen wat goed is voor de mens. De adepten van deze stromingen menen te weten wat de aard is van de mens, de wetten van de geschiedenis, en hoe de perfecte heilstaat van de toekomst eruit zal komen te zien. Daarom eigenen zulke allesweters zich het recht toe de individuele zelfbeschikking van anderen in te perken daar waar die de weg naar de heilstaat kan verhinderen.

Jan Mulder is geen collectivist, want hij bepleit geen inperking van indivuele autonomie. Hij is gewoon een luie donder.

op 01 10 2008 at 12:48 schreef Alf Berendse:

Bij voorbaat excuses dat dit schrijven wat lang is.

Peter schrijft (30-09) reagerend op een uitspraak van mij (30-09): “En ik dacht nog wel dat we overeen waren gekomen dat gemeenschapszin niet hetzelfde is als collectivisme.”

Peter maakt een onderscheid tussen collectivisme en gemeenschap. Maar de Nederlandse gemeenschap voldoet precies aan wat Peter omschrijft als collectivisme: “Collectivisme is de opheffing van het individu en van de persoonlijke verantwoordelijkheid. [Goede dingen] worden niet gedaan als mensen hun verantwoordelijkheden hebben overgedragen aan het collectief. Dan wordt er niet ingegrepen, niet voor de armen gezorgd, geen rotzooi opgeruimd, want dat moet de overheid doen.”
Er lopen vage grenzen tussen collectief, gemeenschap, samenleving en groep.

Overigens is het overdragen van verantwoordelijkheden aan het collectief niet hetzelfde als verantwoordelijkheden overdragen aan de overheid. De overheid is het ‘bestuur’ van het collectief, en onderscheidt zich van andere leden van het collectief door het toeëigenen van zeggenschap over het collectief, door een greep naar de macht. Leden van het collectief gaan hiermee akkoord, onder meer omdat zij bereid zijn zelfbeschikkingsrecht (vrijheid) op te geven in ruil voor minder verantwoordelijkheden. Minder lusten, maar ook minder lasten.

Hassnae Bouazza wil maar niet reageren op mijn kritiek dat ze een groep gelijkstelt aan een individu, op basis van gemeenschappelijke achtergronden (in casu jong en Marokkaans). Peters karakteristiek van het collectief, de opheffing van het individu, benadert de uitspraak van Bouazza: als de leden van een collectief niet meer als individu kunnen worden gezien, kan het collectief als individu worden gezien. Meer dan een metafoor is dat echter niet. Literaire uitwerkingen van die metafoor zijn ‘1984’ van George Orwell, ‘Brave New World’ van Aldous Huxley en ‘Anthem’ van Ayn Rand.

Maar bestaat het collectief als zodanig ook in werkelijkheid, zijn er in de geschiedenis voorbeelden van te vinden? Nee. Communisme en fascisme zijn de bekendste collectivistische politieke stromingen. Maar de schikking van het individu onder het collectief gebeurde ook bij communisme en fascisme grotendeels onder dwang van de ‘leiders’ van het collectief. (Ik ken geen collectieven zonder ‘leiders’, formeel of informeel) Bij communistische en fascistische regimes was en is niet het collectief kakarakteristiek, maar de dictatuur. Bij het communisme was de dictator geen individu, maar een heersend ‘subcollectief’.
De collectivistische gedachte werd door de dictators ingezet om hun macht te rechtvaardigen. Typerend voor zogenaamde collectivistische stromingen is dan ook dat zij worden geleid door sterke individuen (Lenin, Stalin, Hitler, Mao en anderen), die gebruik maken van gemakzucht, domheid en angst van hun volgelingen. Bij hen is de ‘wil tot macht’ sterker dan hun ‘gemeenschapszin’. Het is ook veel makkelijker macht uit te oefenen over een groep mensen die is wijsgemaakt dat ze een collectief zijn, dan over individuen.
Ook bij de ondergeschikten in het collectief (de niet-leiders) bestaat geen zuivere, altruïstische zelfopoffering ten gunste van het grotere geheel. Mensen maken zichzelf ondergeschikt aan de groep, in de praktijk aan de leiders van de groep, wegens (al dan niet vermeend) eigenbelang, in het bijzonder veiligheid en welvaart. Elk altruïsme is schijn.

Ozymandias en Peter discussiëren (30-09) over de relatie collectivisme en altruïsme.
Altruïsme kan worden gezien als de bereidheid ‘offers’ te brengen. Iets opofferen betekent dat je iets dat voor jou een hoge waarde heeft, afstaat of opgeeft in ruil voor iets van een lagere waarde of zelfs voor niets. Als je voor jouw offer iets terugkrijgt dat voor jou belangrijker is dan hetgeen je hebt afgestaan (bijvoorbeeld een goed gevoel bij een donatie, of zelfs maar ‘snel van de bedelaar af zijn’) dan is er geen sprake van altruïsme, maar van eigenbelang. Een Bijbels verhaal: Abraham was bereid zijn zoon te doden, op verzoek van zijn god. Was dat een offer? Nee, voor Abraham vertegenwoordigde voldoen aan de wens van zijn god een hogere waarde dan het leven van zijn zoon.
Aramis, in de roman ‘De drie musketiers’ van Alexandre Dumas, ronde zijn studie theologie af met een scriptie getiteld: ‘Enige spijt bij een offer aan god is toegestaan’. Het brengen van een offer (altruïsme) behoort, enigszins paradoxaal, een gevoel van spijt op te leveren. Een daad die je een goed gevoel oplevert is geen offer, geen altruïsme, maar een daad uit eigenbelang. Elk altruïsme is schijn.

Ozymandias stelt dat altruïsme en collectivisme aan elkaar gelijk zijn, en dat het in de menselijke genen zit om ‘goed te willen doen’.
‘Altruïsme’ (dat dus altijd schijn-altruïsme is) kan zich ook voordoen tussen twee individuen, bijvoorbeeld de bedelaar op straat en de voorbijganger die hem geld geeft. Zij vormen geen collectief. En of ‘goed willen doen’ in de genen zit, is een mooi onderwerp voor een gesprek met een sociopathische moordenaar. Of met jonge Marokkaanse criminelen. Ethiek is een keuze.

De neuroloog en filosoof Antonio Damasio stelt iets soortgelijks als Ozymandias. Over het morele gedrag van mensen zegt hij: “De natuur heeft iets bijzonders gecreëerd: wezens die zich tegennatuurlijk kunnen gedragen, die ethiek vooropstellen in plaats van impulsiviteit.” Hoe de natuur iets tegennatuurlijks kan creëren is mij een raadsel. En zelf creëert Damasio de schijntegenstelling ethiek-impulsiviteit, alsof je niet impulsief, spontaan iets goeds voor een medemens kunt doen.
Het is mede impulsief ‘goed doen’, zonder bewuste afweging van eigen belangen, zonder bewust vooruitzicht op eigen voordeel, dat de schijn wekt dat ‘goed doen’ een op zichzelf staande, en wellicht genetisch ingegeven, karakteristiek van mensen is. Eigenbelang sluimert echter bij elke daad op de achtergrond. Mensen handelen altijd om het eigen (voort)bestaan te bevorderen en alles dat het eigen bestaan verhindert of benadeelt te bestrijden of te vermijden. Menselijk bestaan moet daarbij breder worden gezien dan fysiek bestaan, mensen geven zichzelf een identiteit (zelfbeeld). Het voortbestaan en bevorderen van het eigen bestaan is ook het voortbestaan en uiten van die identiteit, het is ook emotionele en spiritiuele zelfverwezenlijking.

Elk zelfbeeld komt voort uit zelfbewustzijn. Zelfbewustzijn en de mogelijkheid tot zelfonderzoek zijn karakteristiek voor de mens, en liggen in de genen besloten, maar waartoe deze leiden is een keuze. Een mens creëert zijn eigen identiteit, een mens kan zichzelf veranderen, hij is de baas over zichzelf. ‘Man is self-made man’ (Ayn Rand).
Het individuele zelfbeeld kan voortkomen uit een ‘algemeen’ mensbeeld, ook een mensbeeld dat om ‘ondergeschiktheid’ van ego vraagt. Ingegeven door haar religieus mensbeeld achtte Moeder Theresa zich verplicht nederig te leven en ‘goed te doen’. Dit niet doen had bij haar tot zelfverwijt geleid. Zelfverwijt is een vorm van zelfbeschadiging (beschadiging van de eigen identiteit) en dus niet bevoordelijk voor het eigen bestaan. Voor Moeder Theresa gold ‘humility is the worst form of ego’ (Lenny Bruce).

Ozymandias vraagt Peter hoe het komt dat men zich er soms goed bij voelt als de eigen behoeften worden uitgesteld ten behoeve van een ander. De neurologie geeft hier een (onbewezen) antwoord op: goed doen leidt tot een toename, in de hersenen, van de neurotransmitter serotonine. Serotonine is, net als dopamine, een van de stofjes die bijdraagt aan ‘je goed voelen’. De werking van serotonine zit besloten in de genen maar daarmee is niet gezegd dat de behoefte goed te doen in de genen zit. Serotonine kan namelijk ook toenemen door XTC of Prozac te slikken. Elk mens kiest voor gedrag dat hem een goed gevoel oplevert en er zijn vele mogelijke gedragingen om uit te kiezen. Van sommigen eigen gedragingen worden ook anderen beter, van andere niet. De motivatie is echter altijd er zelf beter van worden, je zelf beter voelen. Altruïsme is schijn.

Gisteren hoorde ik op Radio 1 iemand verkondigen dat religie, met name de Islam, de Marokkaanse criminelen ertoe kan bewegen hun misdradig gedrag te staken. Die strategie kan inderdaad succesvol zijn, menige crimineel heeft ‘God gevonden’ en zijn leven gebeterd. De ‘Nation of Islam’ had er veel succes mee in Amerikaanse gevangenissen: ‘steel, roof, moord en verkracht niet, Allah vind dat niet goed’. Maar dat is toch een beetje een kruk geven aan moreel gehandicapten, de dwaling criminaliteit vervangen door de dwaling religie.
En het is niet zonder risico, religie kan al te gemakkelijk worden gebruikt als excuus voor voortzetting van de criminele activiteiten, niet langer gericht op eigen belang maar ‘atruïstisch’, ten bate van het Rijk Gods.
Andreas Baader was al een crimineel voordat hij politiek terrorist werd. Andersom komt ook voor: menig IRA-lid ruilde de gewapende strijd voor een Katholiek Noord-Ierland in voor zware criminaliteit, net zoals in Nederland einde jaren zeventig Molukse ‘vrijheidstrijders’ deden. Het geweld zit in de mens, niet in diens religieuze of politieke overtuiging.

op 01 10 2008 at 13:38 schreef Ozymandias:

Alf Berendse,

Dat mensen eigenwaarde ontlenen aan altruisme vind ik niet overtuigend genoeg om altruisme af te doen als schijn. Ook niet het argument dat goede daden bepaalde stofjes in de hersenen losmaken.

Het bijzondere is dat bij ons mensen het menselijk brein zo werkt dat we ons goed voelen bij het geven van offers, terwijl (andere) dieren zich alleen goed voelen bij het bevredigen van de eigen behoeftes of door bij te dragen aan het voortbestaan van de eigen groep.

En dat is inderdaad tegennatuurlijk in de zin dat altruisme een anomalie is in de wetten van de natuur. Door een goede daad te doen winnen we er zelf niets bij, het draagt niet bij aan het reproduceren van onze genen en toch doen we het.

op 01 10 2008 at 14:27 schreef Peter:

Alf, er is geen ‘zuiver collectivisme’, altijd zal een collectief worden ‘besmet’ door individualisten en egoïsten en door gevoelen van eigenbelang. Evenmin vind je collectivisme uitsluitend bij totalitaire regimes, in communistisch Rusland of fascistisch Duitsland.

Het kapitalistische Japan is evenzeer een collectivistische samenleving waarin mensen zichzelf altijd als een relatief onbetekekend deel van een groter geheel zien: het dorp, het bedrijf, het keizerrijk. Ik meen dat Nederland niet minder collectivistisch is, zij het op een meer ‘onderbewuste’ manier. Nederlanders hebben instinctief de schurft aan wie anders is. Anders kan ik de agressie tegen mensen die hun kop boven het maaiveld uitsteken, niet verklaren. Het kan wel, je kop uitsteken, maar dat moet altijd gepaard gaan met een uitgebreid ceremonieel van valse bescheidenheid. Je moet nadrukkelijk een ‘gewone jongen’ blijven.

Collectivisme wordt zelden actief en nadrukkelijk uitgedragen. Collectivisme sluipt er vanzelf in, als mensen dingen voor lief zijn gaan nemen, teveel zijn verwend. Daar worden ze lui van en dan dragen ze hun verantwoordelijkheden al te makkelijk over aan de overheid.

op 01 10 2008 at 17:42 schreef Alf Berendse:

Ozymandias schrijft (01-10): “Het bijzondere is dat bij ons mensen het menselijk brein zo werkt dat we ons goed voelen bij het geven van offers […].” Het brein, de hersenen, werkt op stofjes, dus de stelling van Ozymandias is dezelfde als de neurologische verklaring van ‘goede daden’: toename van serotonine. (Mijn schrijven 01-10)
En juist omdat ‘onzelfzuchtige’ daden, zogenaamde offers, ‘altruïsme’, ons een goed gevoel opleveren, veroorzaakt door wat dan ook, dienen ze ons eigen belang, namelijk dat goede gevoel verkrijgen. Stel mij maar eens voor aan iemand die offers brengt, zich daar slecht bij voelt en er toch mee doorgaat. Dat is dan een altruïst; ik zal hem een idioot noemen.

Peter schrijft (01-10): “Ik meen dat Nederland niet minder collectivistisch is [ dan Japan], zij het op een meer ‘onderbewuste’ manier.” Met dat onderbewuste ben ik het niet eens, het is meer een gebrek aan inzicht.
De Nederlandse ‘staat’ is een sociaal-democratie en dus collectivistisch. De sociaal-democratie is een mengvorm van socialisme (op economisch terrein) en democratie (op politiek terrein). Dat socialisme, een afgezwakte vorm van communisme, collectivistisch is, moge iedereen duidelijk zijn. Dat de Nederlandse vorm van democratie het ook is, zal aan velen voorbijgaan. De Nederlandse grondwet legt de ‘vertegenwoordigers’ van het volk, die als wetgever optreden, geen beperkingen op. Werkelijk elk individueel gedrag, tot en met het peuteren in de neus, kan binnen de Nederlandse grondwet worden verboden. En bij elke wet wordt het algemeen belang, het belang van het grotere geheel, van het collectief dus, als motivatie aangevoerd.
Het Nederlandse volk heeft ‘democratisch’ gekozen voor een collectivistisch staatsmodel, inclusief leiders, wetgevers, machthebbers. Democratie is dan ook geen synoniem van vrijheid, maar slechts een manier om te bepalen wie de macht in handen krijgt. Aan het fenomeen macht op zichzelf heeft het weinig veranderd. Democratie is een fopspeen.

Maar als Nederland collectivistisch is, en binnen een collectief oprechte gemeenschapszin tegelijkertijd met individualiteit verdwijnt, zoals Peter op 30-09 schreef, waarom verwacht hij dan nog gemeenschapszin van een deel (subcollectief, subcultuur?) van het Nederlands collectief, namelijk de Marokkaanse gemeenschap?

Ik acht het verschil tussen collectief en gemeenschap te klein om relevant te zijn, en noem beiden schijnvoorstellingen waar mensen voordeel bij denken te behalen. Schijnvoorstellingen omdat achter het uiterlijk van het collectief, onder de huid ervan, het individualisme broeit. Hypocriet meestal: stiekem toch niet doen wat de gemeenschap van je vraagt. Het individualisme, het je willen onttrekken aan het collectief is gezond, de wijze waarop men het doet veelal verwerpelijk. Als het hun eigen belang dient, doen mensen een beroep op het collectief, waar het collectief hen schaadt, onttrekken ze zich eraan. Het mooiste voorbeeld daarvan zag ik begin jaren tachtig bij krakers die zich anarchisten noemden en volop protesteerden tegen het collectieve staatsbestel, maar klaagden dat hun ‘rechten’ werden geschonden toen hun bijstandsuitkeringen werden gekort met de toentertijdse ‘voordeurdelerskorting’.

Enfin, een gemeenschap tot wat dan ook oproepen versterkt de schijn dat de abstractie gemeenschap werkelijk bestaat, want wat niet bestaat kun je nergens toe oproepen. Elke oproep tot gemeenschapszin of, erger nog, altruïsme, is dan ook een bekrachtiging van het collectivisme. Daar tegenover staan individualisme en egoïsme. Egoïsme is iets anders dan asociaal gedrag, hoewel het daarin kan ontaarden. Egoïsme is het eigen belang, het voortbestaan van eigen lijf en identiteit, voorop stellen, niet noodzakelijkerwijs ten koste van anderen. Wie beseft dat zijn eigen voortbestaan (ik heb het niet eens over het voortbestaan van de ‘soort’ mens, dat interesseert me niet; ‘après nous le deluge’) kan worden ondersteund door anderen, komt vanzelf tot sociaal gedrag.

Er bestaan slechts individuen. Sterke, die leven naar eigen inzicht, vanuit een persoonlijke moraal, die vanuit eigen individualiteit ook anderen beoordelen op individuele kwaliteiten, en die zich vanuit keuzevrijheid sociaal tegenover anderen (kunnen) gedragen. En zwakke, die zich verstoppen in een collectief, die de moraal van de ‘meerderheid’ aanhangen, die hun groepsdenken voortzetten in het oordelen over anderen (in hun denken: andere groepen, en dus ontaarden in discrimineren), en die door het collectief gewenst sociaal gedrag vertonen zolang ze worden gezien, maar de poep van hun hond op de stoep laten liggen als ze zich ongezien wanen.
Het collectief heft het individu niet op, dat kan niet, individualisme is een natuurlijke eigenschap van iedere mens. Het verzwakt ‘slechts’ toch al zwakke individuen nog verder en bevordert hypocrisie. Het kwaad steekt grotendeels in de opvatting dat de mens een ‘sociaal dier’ is. Peter en ik verschillen niet veel van mening, ik zie in plaats van zijn ‘gemeenschapszin’ echter liever iets dat je ‘verlicht egoïsme zou kunnen noemen.

Ik kan overigens nog voor uren leesvoer zo doorgaan, maar verwijs voor het gemak naar de filosofie van Ayn Rand, de profeet van het profijt, ’the wicked witch of the west’. Libertariërs zoals ik zijn aan haar schatplichtig.

Waarom is het overigens op deze pagina zo dat velen zich slechts met hun voornaam voorstellen. Populisme? En is Peter in alle gevallen Peter Breedveld, eigenaar en beheerder van de site?

op 01 10 2008 at 19:37 schreef hassnae:

Oz, als een vrouw bedreigd wordt door haar ex-man, wil dat niet meteen zeggen dat er sprake is van eerwraak.

Bij eerwraak is vaak de familie betrokken en er wordt in de bewuste landen rekening mee gehouden bij het vaststellen van de strafmaat: het kan tot vermindering van de straf leiden en zelfs tot vrijspraak.

op 01 10 2008 at 19:40 schreef Peter:

En is Peter in alle gevallen Peter Breedveld, eigenaar en beheerder van de site?

Ja Alf, ‘Peter’ is Peter Breedveld, alleenheerser over Frontaal Naakt. Soms meldt zich wel eens een andere Peter, die dan meteen standrechtelijk wordt geëxecuteerd.

Reageren onder slechts de voornaam of een schuilnaam is een manier om represailles wegens onwelgevallige meningen te voorkomen.

op 02 10 2008 at 08:36 schreef Alf Berendse:

Gegroet Peter. En mag ik mij dan nu uit deze discussie terugtrekken? Niet alles dat ik schrijf is consistent uitgewerkt, niet alles is even goed doordacht; dat wel doen vergt weken. Ik denk schrijvenderwijs, maar mijn hond wil niet dat ik zo lang achtereen achter de computer zit. En lelijk is mijn schrijven soms ook, herhalingen van woorden als ‘daarbij’ en ‘overigens’. Graag tot een andere keer.

op 02 10 2008 at 10:38 schreef Peter:

Kom snel weer terug, Alf. We vergeven je de herhalingen en het is een fundamenteel mensenrecht inconsistent te zijn.

op 03 10 2008 at 09:37 schreef lucifer:

Gouda – De problemen met Marokkaanse jongeren in Gouda zijn door een deel van de media en de Tweede Kamer opgeklopt. Dat zegt korpschef Stikvoort van de regio Hollands-Midden in de Volkskrant. Volgens hem hebben politici de mond vol van integratie van buitenlanders, maar scheuren ze zelf de samenleving uiteen.
Stikvoort zegt dat hij klaar is met politici die iets kleins heel groot maken en vervolgens zeggen dat de politie haar werk niet goed doet. De korpschef Hollands-Midden stelt dat de regio vaker last heeft van autochtone plattelandsjongeren die snuiven, zuipen en spuiten.
bron; wereldomroep

op 03 10 2008 at 09:38 schreef lucifer:

Gouda – De problemen met Marokkaanse jongeren in Gouda zijn door een deel van de media en de Tweede Kamer opgeklopt. Dat zegt korpschef Stikvoort van de regio Hollands-Midden in de Volkskrant. Volgens hem hebben politici de mond vol van integratie van buitenlanders, maar scheuren ze zelf de samenleving uiteen.
Stikvoort zegt dat hij klaar is met politici die iets kleins heel groot maken en vervolgens zeggen dat de politie haar werk niet goed doet. De korpschef Hollands-Midden stelt dat de regio vaker last heeft van autochtone plattelandsjongeren die snuiven, zuipen en spuiten.
bron; wereldomroep

op 03 10 2008 at 10:08 schreef hassnae:

Lucifer, ik heb het interview in de Volkskrant gelezen. Het nuanceert het beeld voor Gouda aanzienlijk en geeft te denken.

op 03 10 2008 at 12:53 schreef Peter:

O ja? Dus er worden geen buschauffeurs bespuugd en mishandeld in Gouda? Gelukkig maar. Wel erg, dat de media dat allemaal keihard aan elkaar zitten te liegen.

op 03 10 2008 at 15:38 schreef N. Molrat:

Voorzover ik begrepen heb was Stikvoorts punt dat het ‘maar’ om zo’n twintig jongeren gaat.

op 03 10 2008 at 16:29 schreef lucifer:

olrat

Nee, hij had het over een incident.
Het gaat over misbruik door riooljournalisten.
Nu we het toch daar over hebben, als je dochter weer lastig gevallen word dan kun je peter bellen.

“Als mijn dochter dit was overkomen, zou ik woedend zijn geworden. Dan was ik die jongens gaan opzoeken en had ze een enorm pak op hun lazer gegeven. Wat denken ze godverdomme wel?”

op 03 10 2008 at 17:17 schreef Peter:

Ik kom alleen op voor mijn eigen kinderen. Kinderen met ouders die te laf of te beroerd zijn, hebben pech.

Je gaat nogal dankbaar en klakkeloos met die uitspraken van die politiekcorrecte politiemeneer aan de haal, Lucifer. Zo’n smeris blaat wat, en voor jou is het kennelijk meteen bewezen dat het de schuld is van de ‘riooljournalisten’.

Die busmaatschappij mijdt wijken niet voor niks, Luus. Er is daar meer aan de hand dan een ‘incident’. Natuurlijk probeert een politieman, die overduidelijk heeft gefaald en die voor het oog van de ganse natie dus gewoon in z’n hemd staat, de boel te downplayen.

Maar zo’n man hoort gewoon z’n werk te doen in plaats van politiek te bedrijven. In een meritocratie was-ie allang gedegradeerd tot verkeersbrigadier. Als-ie nog ergens wat vrienden op de juiste plekken had gehad, that is.