Handen
Herman van der Helm
Foto: UrbaNudismo
Een bezoek aan de kroeg. Veel bekenden, van wie ik de meeste enthousiast gedag zeg, een enkele stevig beetpak en een ander een paar zoenen geef.
Zo ook op vergaderingen, op de zaak en in familieverband. Zelden dat ik dan mensen een hand geef.
Wanneer schud ik wel mensen de hand? Meestal als ik in een nieuwe situatie kom met mij onbekenden, als ik in een formele setting aangeland ben, zoals een rechtszitting of openbare vergaderingen of hoorzittingen van een of ander overheidsorgaan of bij condoleances.
Hierbij is mijn houding afwachtend en schep ik, door een hand te geven, bewust een zekere afstand. Ik denk me dan minder kwetsbaar te voelen en win tijd om geestelijk te acclimatiseren. Als ik een hand ontvang van iemand, zie ik ook iets dergelijks bij hem plaats vinden. Ruimte scheppend voor zichzelf en de hei overkijkend.
Een hand geven is dus eigenlijk niet zozeer vriendelijk maar in behoorlijke mate berekenend en dient het eigenbelang.
Voor aanvang van rechtzaken schud ik ook bijna altijd de hand van mijn tegenpartij. Dit werkt de redelijkheid van partijen in de zitting in de hand. Slechts een enkele keer heb ik iemands hand geweigerd, omdat ik door deze persoon ontzettend benadeeld was. Ik heb, toen hij zijn hand uitstak, gezegd dat ik er niet toe in staat was en daar mijn excuses voor gemaakt.
Een gegeven hand kun je goed gebruiken om je gespreksgenoten te analyseren. De ene hand is namelijk de andere niet. Ik krijg zeer zachte handen, kordate handen, stevig knijpende handen, koude handen, warme handen. Kortom, allemaal handen die iets te vertellen hebben over de persoon die hem geeft. Luister ik goed naar de taal die deze handen spreken, dan krijg ik veel informatie over de persoon, waar ik gebruik van maak in het verdere gesprek.
Zomaar wat interpretaties: Koude handen horen bij mensen met veel ratio. Warme handen stralen gevoeligheid uit. Knijpende handen verraden een dominante persoonlijkheid. Veel informatie over individuen die eigenlijk verhinderen dat je een gesprek zonder vooringenomenheid ingaat. Een hand geven, tast dus de geestelijke integriteit van je gesprekspartner aan en eigenlijk ook zijn fysieke.
Mohammed Faizel Ali Enait weigert een hand te geven aan vrouwen en vanwege zijn gevoel voor gelijkheid ook aan mannen. Ik denk dat hij hiermee, zonder het waarschijnlijk zelf te beseffen, een goede bijdrage levert aan de bescherming van de privacy van individuen en zeker voorkomt hij ermee dat hij teveel inzicht krijgt in de gemoedstoestand van zijn tegenstanders. Dit kan alleen maar goed zijn voor ons aller toekomst.
Herman van der Helm is de geestelijke vader van de Naturistenwoonwijk Ypenburg en van het Burgernetwerk.
Algemeen, 01.09.2008 @ 09:40
24 Reacties
op 01 09 2008 at 09:55 schreef Quasimodo:
Kijk, da’s nog eens een originele insteek op deze zaak.
op 01 09 2008 at 10:03 schreef Wampie:
Koude handen horen bij mensen met veel ratio.
Koude handen horen bij mensen met een slechte bloedsomloop.
op 01 09 2008 at 10:32 schreef Ozymandias:
Zou je als vrouw wel de hand willen schudden met Enait, wetende welke onkuise gedachten er bij deze daad door zijn hoofd spoken?
Volgens Enait’s slippery slope theory zal de aanraking van een vrouw aan haar hand, één van haar negen erogene zones, al snel leiden tot nader seksueel contact.
op 01 09 2008 at 10:39 schreef Peter:
Ik zal het je nog sterker vertellen, Oz. Uit eigen ervaring weet ik dat de aanblik van een vrouw dikwijls al leidt tot seksueel contact. Ze zijn vreselijk wat dat betreft, die vrouwen.
op 01 09 2008 at 10:44 schreef Oxymoron:
Het "geen handen" argument is er bij de haren bijgesleept, vreemd genoeg door de gemeente Rotterdam die kennelijk een concrete reden moest vinden waarom ze Enait niet de juiste kandidaat voor een publieksfunctie vond. Het is sindsdien een eigen leven gaan leiden, met rare discussies tot gevolg. Ik hanteer zelf de oude Engelse regel: een hand bij kennismaking, daarna nooit meer. Maar als een ander mij zo graag een hand wil geven doe ik wel mee. Geen bijgedachten.
op 01 09 2008 at 10:55 schreef smeets:
Het probleem met de hand van Faizel is dat deze niet uit individualiteit voortkomt maar een voor hem absolute waarheid..Ik zal altijd een INDIVIDUELE handenweigeraar respecteren.. ALles voor de diversiteit..
Als 10 procent van de bevolking echter uit Faizels weigeraars bestaat, dan zullen die andere 90 procent GEDWONGEN worden om ook handen te weigeren. Het is niet de hand van Faizel die bestreden dient te worden, maar de motieven van die dwaas….
op 01 09 2008 at 10:58 schreef Avondlander:
Herman van der Helm beoordeelt zowaar de hele persoonlijkheid aan de hand van de hand. Enait beperkt zich tot het aanvoelen van vaardigheid voor een handjob. Lijkt me veel redelijker.
op 01 09 2008 at 11:34 schreef Metatron:
Je behoort gewoon met je handen van elkaar af te blijven!
op 01 09 2008 at 11:45 schreef J.J. v.d. Gulik:
Het is de vraag of die Enait iets verweten kan worden. De specifieke kenmerken van de islam maken dat in redelijkheid niet verwacht kan worden dat de gehele moslimpopulatie aan de normen die hier gelden voldoet, zelfs als dat betekent dat de mensen hier daardoor beledigd worden.
Voorbeeld van de mentaliteit van een deel van de islam op trouw.nl:
"Vijf vrouwen in Pakistan terecht levend begraven (1-9-2008)
Ze wilden zelf een man kiezen
Van onze redactie buitenland
Dood ongehoorzame vrouwen, zegt de Pakistaanse senator Israr Ullah Zehri, zo voorkom je zedenverwildering. Zijn collegas zijn boos.
De Pakistaanse provincie Baluchistan geldt als een van de tribale probleemgebieden van het land. Vorige maand werden hier vijf vrouwen onder vuur genomen, in een kuil gegooid en vervolgens met modder en stenen bedolven. Dat laatste werd gedaan omdat ze nog ademden. De vrouwen, van wie er drie nog in hun tienerjaren waren, waren ter dood veroordeeld door leiders van hun stam omdat zij een partner van hun eigen keuze hadden getrouwd."
En een paar jaar geleden werd in Afghanistan dat een vergelijkbare moslimcultuur kent een vrouwelijke minister van justitie! door een collega uit de regering met de dood bedreigd omdat ze pleitte voor een beperkte aanpassing van mensenrechten. Om haar leven te redden trad ze toen af. In dat land is Nederland op aandrang van Amerika en Israël aan het wederopbouwen….
De werkelijke schuldigen zijn degenen die dergelijke lui toegang hebben verleend tot Nederland. Die zouden aan de schandpaal genageld moeten worden maar die zitten veilig en ongenaakbaar op hun machtsposities en zijn in bijna alle partijen te vinden.
Als het resultaat van hun politiek is bereikt zullen ze volledig naar de pijpen van de islam moeten dansen en komen de boontjes toch nog om hun loontjes.
Nederlanders zullen in Pakistan en Afghanistan en vele vergelijkbare gebieden en landen ook niet willen voldoen aan verschillende gebruiken die de islam voorschrijft ook al kan dat dan bij moslims beledigend overkomen.
op 01 09 2008 at 12:21 schreef Hosseyn:
Van Gulik: het is ‘naar het pijpen (fluiten) dansen’. Enait en zijn spitsbroeders dragen helemaal geen pijpen.
op 01 09 2008 at 13:32 schreef Ozymandias:
Gulik,
Ik geloof er geen snars van dat Enait handelt vanuit een diepgewortelde overtuiging die hij heeft meegebracht uit het land van herkomst. Ik weet niets over zijn achtergrond, maar het zou mij niet verbazen als zijn ouders gewone migranten zijn die hun hele leven lang gewoon met jan en alleman de hand hebben geschud.
Al dat gemier van Enait komt eerder voort uit een narcistisch verlangen om ertoe te willen doen. Hij wil zich graag de rol aanmeten van de moreel verheven gelovige die de anti-apartheidsstrijd nog eens over doet in een land vol nare discriminerende witte mannen.
Als je naar zijn uitspraken luistert, dan hoor je geen traditionele islamitische retoriek, maar dan hoor je dat hij vooral de anti-fascisten en de cultuurrelativisten napraat. Het is ook niet zo vreemd dat hij een essayprijs heeft gewonnen bij het wetenschappelijk bureau van de PvdA. Daar hadden ze direct door dat hij een van de hunnen is.
op 01 09 2008 at 13:45 schreef J.J. v.d. Gulik:
re Hosseyn
Heel attent om mij even op het pijpen probleem te wijzen. Met ‘het’ voelt het voor mij niet goed aan, dan wringt er iets en zou ik de uitdrukking ook niet gebruiken.
Even van internet geplukt.
"Is de pijpen juist in: ‘Hij danst altijd maar naar de pijpen van zijn moeder’, of moet het het pijpen zijn?
Het is allebei mogelijk. In naar de/het pijpen van iemand dansen (‘alles doen wat een ander wil’) kan pijpen op twee manieren worden opgevat:
Als het zelfstandig gebruikte werkwoord pijpen, een oud woord voor ‘fluiten’; bij een zelfstandig gebruikt werkwoord hoort het lidwoord het.
Als het meervoud van het zelfstandig naamwoord pijp, een oude benaming voor een houten of metalen fluit; hierbij hoort het lidwoord de."
Mogelijk zijn zo zowel ‘de’ als ‘het’ toegestaan.
op 01 09 2008 at 13:55 schreef J.J. v.d. Gulik:
re Ozymandias
Het is mogelijk dat Enait vooral uit is op aandacht voor zijn persoon. Maar hij komt met dat handenitem, omdat hij naar ik aanneem beseft, dat er binnen de islam nogal wat moslims zijn voor wie dat wel degelijk geldt. En dat ene Enait daarmee goede sier maakt voor zichzelf is dan minder belangijk.
op 01 09 2008 at 14:09 schreef Peter:
Maak je dat nou vaak mee, Gulik, dat moslims weigeren een hand te geven? Ik bedoel, zou je, op grond van je eigen ervaringen en die van mensen om je heen, moeten concluderen dat dat handenweigeren een urgent probleem is en een bedreiging voor onze samenleving?
Of zegt dat hele circus rond Enait vooral iets over instituten als de Commissie voor Gelijke Behandeling, die bereid is door de hoepels van elke gek te springen, zolang daarmee maar het collectieve schuldgevoel over ons koloniale verleden en Anne Frank wordt bezworen?
op 01 09 2008 at 17:09 schreef J.J. v.d. Gulik:
re Peter
Voorlopig is het een onbeduidend miniprobleempje. Maar aan de andere kant is het ook wel goed dat er nu aandacht voor komt, want met ongewijzigd beleid zal het best een echt issue kunnen worden.
Ik ben sterk voor afschaffing van de Commissie Gelijke Behandeling. Het is een instituut dat vooral lijkt te zijn opgericht om als middel te dienen om de toch al politieke rechter nog eens extra onder druk te zetten om toch vooral ‘correct’ ‘recht’ te spreken.
op 01 09 2008 at 18:11 schreef Jan van Dijk:
De of het pijpen?
Vroeger danste men niet naar de of het pijpen van iemand, maar naar iemands pijpen. Vandaar de onduidelijkheid. Doch er waren maar weinig mensen met meerdere pijpen en op één pijp kon je wel pijpen. Dus "het" pijpen ligt het meest voor de hand.
op 01 09 2008 at 18:36 schreef Tarak:
Sommige mensen die ik erg goed ken, wil ik nog weleens met enige kracht tegen een muur of bed aandrukken waarna ik ze penetreer.
Dit is dan een uiting van oprechte positieve persoonlijke gevoelens tegenover hen waarbij alle afstand en gene verdwijnt.
Ik stel voor dit op bredere schaal als ontmoetingsritueel in te voeren, juist vanwege oprechtheid van dergelijke gevoelens.
op 01 09 2008 at 19:17 schreef Paco:
Leren pijpen
op 01 09 2008 at 19:49 schreef EenAndereGeert:
Een hand uitsteken bewijst dat je geen mes in dat hand heb.Wat er in de andere hand zit moet je voor oppassen.Doe het het liefst met twee.
op 02 09 2008 at 10:15 schreef José:
Vredepijpen.
op 02 09 2008 at 13:02 schreef Benfatto:
Prima als hij geen handen schud in zijn vrije tijd, maar hij solliciteerde voor een baan bij de overheid. Handen schudden is beroepsdeformatie bij een ambtenaren functie in NL.
Punt uit
op 02 09 2008 at 14:45 schreef Hosseyn:
In ‘The Departed’ schudt Jack Nicholson ook een hand, maar of de bezitter daarvan zo blij is?
op 02 09 2008 at 14:53 schreef Bert Brussen:
Het gebeurt in Nederland net zo vaak dat moslims vrouwen geen hand willen geven als het gebeurt dat joodse rabbi’s vrouwen geen hand willen geven.
Gek genoeg hoor je daar dan nooit wat over.
@EenAndereGeert: het is gebruikelijk in de Nederlandse taal dat je na een punt een spatie zet. Daar is dus die rare langwerpige balk voor op je toetsenbord.
op 02 09 2008 at 15:42 schreef Thijs:
@Bert
Tss, ik las er zojuist nog over!
Het sloeg wel nergens op (rabbi’s plegen immers niet onze lokale overheden te infiltreren), maar ik las het toch echt.