Pesten
Loor
Foto: UrbaNudismo
Naast het alom bekende Oud-Hollandsch Pesten op het Schoolplein, bestaat er – sinds het toenemend gebruik van internet en mobiele telefoons door jonge kinderen – ook het veel dreigender klinkende Cyberpesten. Het gepeste kind anno nu is nergens meer veilig, zo blijkt uit de talrijke persberichten over dit onderwerp. Hulplijnen, meldpunten en voorlichtingsfolders zijn inmiddels in het leven geroepen om kinderen weerbaarder te maken, en ook de Tweede Kamer dringt aan op het streng bestrijden van het toenemende pest- en intimideergedrag onder scholieren.
Dat dit onderwerp altijd mijn aandacht trekt, komt omdat ook ik als kind regelmatig werd gepest. Zo was ik, om te beginnen, het enige donkerharige meisje met zwarte ogen tussen mijn overwegend blonde Aerdenhoutse klasgenootjes. Samen met mijn joodse achtergrond betekende dit dat ik elk jaar met een theedoek om mijn hoofd ‘Maria’ moest uitbeelden tijdens de Kerstviering, daarbij vergezeld door een eveneens ge-theedoekte ‘Jozef’ – het meest onooglijke joodse jongetje uit mijn klas. Met dit soort stigmatiserende acties zou een schoolleiding in 2008 niet meer wegkomen, maar vooruit.
Ook duurde het nogal totdat ik ‘in mijn velletje was gegroeid’, wat betekende dat ik op mijn negende reeds twee koppen groter was dan de rest van mijn leeftijdgenootjes. Bovendien moest ik toen al een heuse bh dragen, wegens het zeer vroegtijdig hebben van een pronte B-cup. Dramatisch, als je nog touwtje wil springen en al helemaal niet op wil vallen. Gymles werd dan ook een hel voor ondergetekende, want niet zelden werd ik in koor nagejoeld als ik tijdens het bokspringen dapper op de bok af rende, gehuld in het allerwijdste T-shirt dat ik vinden kon. En dan was er ook nog de teamverdeling, waarbij wij als kinderen op volgorde van lengte naast elkaar moesten staan. Natuurlijk stond ik helemaal aan het eind van die rij heel erg lang en verlegen met mijn lichaam te zijn, maar geen gymleraar die daar acht op sloeg. En geen kind dat mij in zijn of haar team wilde hebben.
“Chronische maagklachten!” sprak mijn moeder gedecideerd tegen het schoolhoofd, toen ze mij in de vijfde klas voorgoed van die nachtmerrie-achtige gymlessen verloste. Helemaal onwaar was dit smoesje niet. Die ‘vrije’ uren besteedde ik aan huiswerk maken en slim en gedisciplineerd worden, want ik zou in de toekomst mijn freakshow-achtige verschijning beslist moeten compenseren, zoveel was mij duidelijk. Wist ik veel dat ik op mijn veertiende ineens de perfecte maten, vormen en lengte zou hebben, en dat ik weer een jaar later een van de populairste meisjes van de middelbare school zou worden.
Maar het leed was al geleden, en ik ben die lagere schoolperiode nooit helemaal vergeten. En er is geen reünie die voorgoed het arrogante hoongedrag van mijn klasgenoten kan wegnemen. Zelfs niet als ik daar de o zo gewilde en geliefde meisjes van toen tref, die nu in onzeker kijkende dikke moekes en grijze muizen zijn veranderd.
Toch ben ik blij dat ik niet in deze tijd het kind van toen ben. Met een internetverbinding, mobiele telefoon en de daarbij behorende virtuele verwensingen van meedogenloze leeftijdgenoten na schooltijd. Kinderen van nu trekken de schooldeur niet zomaar meer achter zich dicht, zoals ik destijds. Daarbij de pestkoppen voor even achter zich latend en zich veilig wetend.
Laten we hopen dat we nog op tijd zijn om onze steeds schaamtelozer wordende koters de mores van bescheidener tijden bij te brengen. Maar sinds de scholierenruzies met dodelijke afloop van eind vorig jaar vrees ik het ergste. The worst is yet to come.
Schoolfoto (1974) van Loor en haar pesterige klasgenootjes. Eens zien of u haar vinden kunt. En ‘Jozef’, in zijn blauw-wit gestreepte trui.
Loor (1967) heeft sinds kort haar eigen webstek, Loor schrijft!
Algemeen, 16.08.2008 @ 09:35
16 Reacties
op 16 08 2008 at 10:11 schreef sabaroth:
Links onder op de schoolfoto en helemaal rechts op de bovenste foto?
op 16 08 2008 at 10:35 schreef Gerrit:
Voorgrond rechts.
Ach Loor,
Zittende in de 3e klas van de lagere school las de klas om beurten voor uit een leesboekje dat verhaalde over een kraai genaamd Gerrit en een lief meisje dat pas haar grootmoeder had verloren. Ook die grootmoeder was heel lief en gaf vlak voor haar voorbeeldig sterven een prachtige gouden ring als aandenken aan haar kleindochter.
Iedere dag keek het lieve meisje naar de ring met grootmoeder in haar gedachten.
Die mooi glinsterende ring kreeg een prominente plaats op de vensterbank van het raam van de slaapkamer.
Je begrijpt het al, de kraai Gerrit kwam aangevlogen, nam de ring in zijn snavel en vloog weg.
Ontsteltenis alom!
Juist de bladzijde waarop dit evenement werd beschreven moest door mij worden voorgelezen.
Ogen brandden in mijn rug en het schaamrood kleurde mijn gezicht.
Hoe ik daar bovenop gekomen ben weet ik niet meer.
op 16 08 2008 at 12:34 schreef philippine:
Aan Loor en Gerrit: jullie leerkrachten hadden een teveel aan ongecontroleerde aggressie, culminerend in een schandalig onontwikkeld psychologisch inzicht. Eigenlijk waren het pummels.
op 16 08 2008 at 13:37 schreef Bert Brussen:
Gymnastiek was voor mij ook altijd een hel. En ik had geen cup B.
Gymnastiek IS een hel. Period.
op 16 08 2008 at 14:27 schreef diamant:
Hoi Loor,
Heel herkenbaar. Had weliswaar geen cup B maar wij moesten van onze (gym)lerares in onze onderbroek meegymen als wij onze gymkleding hadden vergeten. Over publieke vernedering gesproken. Ik droom er nog af en toe over, maar dan dat ik n a a k t moet meegymen als ik weer eens mijn gymkleding was vergeten. Zal er vannacht wel weer over dromen…;-)
op 16 08 2008 at 15:40 schreef Loesje:
"Loesje is een hoe-ren-jong."
Dat schreef de juffrouw van de tweede klas op het schoolbord tijdens de schrijfles. In van die mooie krullende letters met streepjes ertussen. En wees daarna naar mij, zeggende:"Jij dus, en je gaat nu ook onmiddelijk naar de lege bank achterin!" Iedereen perplex, want we hadden allemaal rustig zitten schrijven in onze schriften. We zaten in van die tweepersoonsbankjes met een inktpot in het midden. zo gezegd zo gedaan. Mijn vriendinnetje Nanda kreeg ook op haar kop omdat ze voortdurend naar mij zat te kijken en nu ook alleen zat. Toen er voetstappen in de gang klonken, veegde de juf de tekst van het bord. Sommigen waren al begonnen met het overschrijven ervan, maar die moesten dat doorstrepen of uit hun schrift scheuren. Ook al iets wat ons verbijsterde. Na schooltijd gingen de kinderen roepen:"Loesje is een hoerenjong", niemand wist wat het betekende, ikzelf incluis, maar het was schijnbaar nogal stoer om het te zijn want het maakte de juf, waar, op een paar na, alle kinderen een hekel aan hadden,boos. Dus ik was ineens hartsikke "in". Thuis zat Oma, waar ik met m`n moeder na haar scheiding van mijn verwekker woonde, met de thee en een appel klaar. Ik vertelde haar trots wat de juf had gedaan. Oma hoorde me met open mond aan en had duidelijk moeite(dat besef je later), om niet verschrikkelijk boos te worden. Ze gaf me nog een kopje thee met een biskwietje en zei dat we er later, samen met m`n Opa en Moeder erbij nog over zouden praten. Nu moest ik eerst m`n thee opdrinken en m`n koekje eten en dan nog even buiten gaan spelen tot de lantaarns gingen branden. Om een lang verhaal kort te maken, Juf Schinkel, oud en der dagen zat, mocht een half jaar later van haar pensioen gaan genieten. Doch niet nadat ze die tijd nog even nuttig gebruikte middels, knijpen, op de vingers slaan met een liniaal, me tijdens het speelkwartier binnen houden zodat ik m`n broodje niet kon eten( in de school mocht je niet eten of drinken), en meer van dat fraais. Gelukkig heb ik er niets aan overgehouden, dankzij m`n Moeder, Oma en Opa, die me de mooiste jeugd hebben gegeven die een kind maar kan hebben.
op 16 08 2008 at 15:44 schreef Loesje:
"het maakte de juf, waar,"
Dat moet natuurlijk, "de juf, aan wie," zijn.;-)
op 16 08 2008 at 16:07 schreef Elisabeth.:
Als ca.8 jarigen zongen een vriendinnetje en ik een liedje wat we ergens hadden gehoord en wwarvan we de betekenis totaal niet begrepen.
Achteraf viel het eigenlijk wel mee maar de juffrouw vond het kennelijk een super schunnig lied en deelde ons dan ook mee dat we dat niet meer mochten zingen,zouden we dat toch doen dan zouden onze armen en benen er af rotten. Jawel !!
Onze moeders zijn diezelfde middag nog naar school gegaan en hebben de directrice er op gewezen dat er grenzen waren aan terechtwijzingen.
Nog diezelfde week was de juffrouw vertrokken.
Ik heb er geen trauma aan over gehouden.
op 16 08 2008 at 20:56 schreef Justitie:
Bestonden er toen geen kappers?
op 16 08 2008 at 23:48 schreef Ion Susai:
Dat Joodse jochie is die rechts onder? Hij is niet eens zo onooglijk. Over onooglijkheid gesproken..werd die derde van links op de ena achterste rij niet getreiterd?
op 17 08 2008 at 04:25 schreef Liz:
Ik had een juf van de derde klas die op een dag een beetje bozig en ongeduldig vertelde dat sinterklaas niet bestond. Dat wisten de meeste kinderen toen al wel, behalve twee meisjes, die prompt begonnen te huilen. Maar we moesten en zouden surprise doen van haar. Ik zal het nooit vergeten.
op 18 08 2008 at 11:54 schreef Paco:
Wat pesten??? een end hout of ijzer doet wonderen, vraag maar aan de Stichting Pesten die weet je er alles over te vertellen.
op 18 08 2008 at 13:45 schreef sabaroth:
Ondertussen blijven we in onzekerheid waar de ontluikende schoonheid van Loor nou te vinden is.
op 18 08 2008 at 21:58 schreef Compli:
Leuk, zo’n raad-eens-wie-ik-ben-spelletje.
Het zou mij verbazen als Loor niet dat enigszins schalks maar ook wat eenzaam kijkende meisje links onder is.
op 24 08 2008 at 23:57 schreef Huuskesgait:
Loor:
Ik ben het deels helemaal met je eens. Maar wat me trof was dat de Joodse kinderen op de lagere school werden gepest.
Maar waarom vertoon jij dan hetzelfde "pest-gedrag" tegenover hen die uit Noord-, Oost- en Zuidnederland komen?
Je lijkt wel een vertegenwoordigster van het Herrenvolk, dat we hier 5 jaar lang hadden!
Ik heb hierover met jou al eerder een aanvaring gehad, en waarschuw je: de derde keer krijg je een aanklacht wegens discriminatie van mij!
Want ik begin me als een "Palestijn onder Joodse bevoogding" te vinden. Het "superieure volk" zal wel even bevelen hoe het moet….
Goodgoan: Huuskesgait
op 25 08 2008 at 14:27 schreef Wablief?:
Huh?
Huuskesgait, ik heb geen flauw idee waar je het nu over hebt, maar het lijkt me toch niet ontleend aan bovenstaand stukje van Loor…???!!!??
RSS