Marietje
DBC01
Foto: UrbaNudismo
Zeker vier dagen in de week komt ze sporten. Ze traint al zo’n drie jaar bij ons. Laat ik ‘r Marietje noemen.
Marietje is een meisje van rond de 22 jaar. Uiterlijk van een hockeymadam, knotje in, zuinige blik in de ogen, arrogante verschijning. Met genuine hockeykont; net iets te vol, waarvan je zegt: Nou daar kan best wat vanaf.
Natuurlijk kijk je rond in de sportschool en bij Marietje viel het altijd op dat ze zich de pleuris stepte maar er fysiek nooit wat aan haar veranderde. Eentje uit de groep Wat-doen-die-mensen-op-een-sportschool-als-je-er-eeuwig-zo-uitziet’.
Marietje heeft een pesthekel aan me, dat staat vast. En ik aan haar, want ze doet uit de hoogte maar ze is in wezen stervensonzeker. Dat maakt niet uit. Sommige mensen liggen je al niet als je ze maar enigzins aankijkt. Ze gaat graag om met dunnere mannetjes, dat valt echt op, misschien ligt het daaraan.
Maar je kunt elkaar toch minstens vriendelijk gedag zeggen? Zij begint daar niet aan, uiteraard voor mij een reden om ‘r nadrukkelijk en vriendelijk gedag te zeggen.
Vorig jaar begon het: ineens was Marietje flink slanker! Dat had ze snel gedaan! Ik schat dat het ‘r amper een maandje heeft gekost, maar het resultaat mocht er zijn: Een strakke ronde kont, gestroomlijnde rug, scherp gezicht, wespentaille, precies dát aantal kilootjes eraf waarvan je als BB’er zegt: Dit was nodig voor een perfecte shape.
Maar al na een paar maanden was het gedaan met de nieuwe vormen van Marietje. Back to the big ass, voller gezicht, jammer hoor. En zo ging dat nog een paar keer, als een jojo op en neer.
Tot ergens begin dit jaar. Het werd lente en ons hockeymeisje had dat ook door. Tijd voor een betere shape, tijd voor wéér een make-over. En opnieuw veranderde ze middels haar eigen maniertje’ in no-time van shape en zag er nu beter uit dan ooit. Ze veranderde niks in haar manier van trainen maar een strikt eetregime in combinatie met wat spullen moeten onderdelen zijn van zo’n snelle verandering.
Zich bewust van haar verbeterde vormen gedroeg ze zich wat opzichtiger en de complimenten van de mannen waren niet van de lucht. Klasse hoor, zeker goed gedaan. En ze hield vol. En vol. En vol. De zomer ging voorbij en ze hield vol.
Maar sinds een week of vier is er wat anders aan de hand. Marietje slaat door.
Nou ben ik één van de laatsten die zegt dat een meisje tè slank is, maar neem maar van mij aan dat als ik zeg dat het fout gaat, het echt de verkeerde kant op gaat. Marietje krijgt ingevallen wangen, uitstekende botten en in haar sportbroek hangt een lubberend stukje stof in plaats van een ronde kont. De blik in haar ogen is een beetje triest en starend. Leeg. Marietje zit in de ano-zone.
De trainer heeft haar al een paar keer aangesproken, maar ze ontkent in alle toonaarden; er is niets aan de hand. Ook andere sporters beginnen te fluisteren als ze in de sportschool komt. En ook ik kan het, geheel volgens mijn natuur, niet laten om me er eens mee te bemoeien. Dat duurt niet lang meer.
Inmiddels is de slank-drang van Marietje echt radicale vormen aan gaan nemen en als het zo doorgaat verwacht ik dat er op een gegeven moment écht maatregelen door het beheer van de gym genomen gaan worden.
Haar fysiek is gaan lijken op dat van een hardcore ano en dat is, zo weten we allemaal. allesbehalve gezond. Ongelofelijk hoe een gezond en intelligent persoon zó kan afglijden en zelf niet meer in staat is te zien waar de grenzen liggen.
Je kunt iemand nog zo’n trut of hufter vinden, als je ziet hoe een mens hier aan onder doorgaat blijf je niet van een afstandje toekijken. Toch?
DBC01 is een 37-jarige bodybuilder die ‘het wereldje’ liefst niet te serieus neemt. Ervaringen worden met sarcasme en een lichte hang naar sensatie gedeeld met de bezoekers van zijn weblog.
Algemeen, 15.08.2008 @ 08:17
4 Reacties
op 15 08 2008 at 09:24 schreef herman van der helm:
Is het altijd maar letten op iemands uiterlijk door de omgeving uiteindelijk niet de oorzaak van anoziekte?
op 15 08 2008 at 16:32 schreef Bert Brussen:
Ik zou er dan denk ik wat van zeggen want iemand kapot zien gaan aan ano is gewoon te tragisch. Maarja, eigenlijk moet de sportschooleigenaar dat doen denk ik. Dat is toch degene die het probleem constateert. Alsof je als arts kindermishandeling constateert, zeg maar. Toch wel een soort verantwoordelijkheid.
op 18 08 2008 at 11:35 schreef Paco:
Marietje, ga eens een maandje op vakantie naar het mooie weer en eet en drink dat de honden er geen brood van lusten. Dan is het leven weer mooi en je lichaam ook.
op 22 08 2008 at 10:41 schreef L:
COOL