Sex, City
Hassnae Bouazza
Illustratie: Phil Henderson
Gaan jullie naar Sex and the City? vroeg de jonge bediende van het zeer goede Utrechtse restaurant Opium ons. Ik studeer filmwetenschappen en ik vond hem heel goed.
Ere wie ere toekomt, als een film zoveel vrouwen zoveel plezier geeft, dan heeft-ie bestaansrecht, maar goed vond ik hem niet, al studeer ik geen filmwetenschappen. En om er dan ook maar eens een autoriteitsargument tegen aan te gooien: de twee vriendinnen met wie ik was, vonden er óók niets aan. Zo.
Sex and the City, de film, is een voortzetting van het laatste gaapseizoen van de televisieserie met heel veel flauwe grappen, een tenenkrommend, voorspelbaar plot, goedkope romantiek, en vooral mode. Heel veel mode. SATC is één lang uitgesponnen reclamefilm voor Vivienne Westwood, Louis Vuitton, Dior, Gucci, Vera Wang, Manolo Blahnik en meer collega-couturiers, en dat was zelfs voor een couture-adept als ik teveel van het goede.
De vier hoofdpersonen hadden ditmaal ook iets meno-pauzaals: 40-plus en toch hardnekkig doorgaan met een leefstijl die al lang niet meer bij hun leeftijd en fysieke uiterlijk hoorde. Het script begon met het geforceerd bij elkaar brengen van de vier dames; drie van hen hebben een topbaan, maar veel hoeven ze er niet voor te doen, want ze brengen hun dagen al winkelend en lunchend door. En hup, daar is Samantha weer overgevlogen vanuit L.A. met twee flessen champagne. De bel gaat: hé, kijk wie we daar hebben; de dames zijn weer compleet.
In hun dik aangezette enthousiasme konden de vier het vleugje bejaardendom niet verbergen. Het vroegere seksbeest Samantha liep rond in een hoogzittende bikini, waarschijnlijk omdat haar lichaam een kleine bikini niet meer aankan. De roodharige Miranda (de enige die nog seksscènes aandurfde) droeg een ceintuur om haar jurk die net onder haar borsten hing, zoals oudere vrouwen wel vaker plegen te doen. Het had iets gênants: vier van die oudere vrouwen die elkaar meisje noemen en uitgaan alsof ze twintig zijn.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de vele kotsmomenten: Charlotte die tijdens het vrijen tegen haar man zegt thank you for being you. Of wat te denken van de assistente van Carrie, zwart en rondborstig (uiteraard, zwart en rondborstig) en naar New York gekomen om verliefd te worden’. Als bewijs laat ze haar sleutelhanger zien die bestaat uit het woord LOVE. Om het af te maken, blijkt de assistente het woord ook als wachtwoord voor haar postvakje te gebruiken. Bitte!
Het is zoeter dan zoet; het is mierzoet, het is honing plus heel wat scheppen suiker. Zo zoet, dat het glazuur van je tanden springt.
Maar Bij ieder grappig en minder grappig bedoelde scène barstte de zaal in lachen uit en bij de verdrietig bedoelde momenten leefde ze innig mee. Het vermakelijkst was toen hoofdpersoon Carrie haar zonnebril uit deed en haar betraande, doorlopen ogen in de spiegel bekeek. De zaal reageerde geschokt. Een enkeling liet zich oh, my God ontvallen. Ik heb zelden een zaal zo mee zien leven. Voor ons zat een meisje dat de film al een paar keer had gezien en bij elke scène zei ze tegen haar vriendin: O, dit wordt leuk!
Mijn vriendinnen waren zich ondertussen aan het opvreten: ze vonden zich te oud voor die onzin en te cynisch. Al na een half uur bekende één van hen dat ze het niet erg zou vinden om weg te gaan; tijdens de pauze van de tweeënhalfuur (!) durende film zat de frustratie er goed in: de hele zaal vol jonge vrouwen genoot van de film, maar wij niet.
Terwijl ik me vrolijk maakte om het publiek, concludeerden mijn vriendinnen deemoedig dat het aan ons lag en niet aan de film, want alle rest vond hem goed. Ik bleef ferm volhouden: Te gemakzuchtig gemaakt, er zit geen enkele diepgang in, alle plotwendingen zie je ruim van tevoren aankomen en hij is ook gewoon veel te sentimenteel. Het mocht niet baten: de schade was geleden, het chagrijn had zijn intrede gedaan.
Carrie sluit uiteindelijk de ondoenlijk lange film af met: Love, the only label that never runs out of fashion. Een kotszakje was niet overbodig geweest.
Ik beschouwde mezelf altijd een verstokte romantica: prinsen op witte paarden, tomeloze liefde, ik kon er geen genoeg van krijgen, maar wat de makers van SATC ons voorgeschoteld hebben slaat toch wel alles: alsof vrouwen niet kritisch kunnen kijken en geen goede romantische komedie kunnen waarderen.
Maar wat weet ik nu helemaal? Een zaal vol jonge vrouwen vond het prachtig. Ze schaterden en klapten en daar gaat het toch om bij een avondje film, dat je even de zorgen over de hypotheek vergeet, even niet denkt aan de knurft thuis, die scheten in bed laat, alleen maar over voetbal kan lullen en na zes jaar samen nóg je clitoris niet weet te vinden. Zalig zijn de armen van geest. Heer, waarom hebt u mij en mijn vriendinnen zoveel hersens gegeven? Wij willen óók van Sex and the City the Movie kunnen genieten!
Hassnae Bouazza wil trouwen in een jurk van haar favoriete ontwerper Christian Lacroix. Overigens bereidt ze in stilte de vestiging van een kalifaat in Nederland voor.
Algemeen, 24.06.2008 @ 14:20
92 Reacties
op 24 06 2008 at 15:44 schreef Kariem:
Je had beter naar Iron Man kunnen gaan. Een kick-ass film zonder opvliegers.
http://www.rottentomatoes.com/m/iron_man/
op 24 06 2008 at 16:18 schreef Mark:
Ik vond Rambo 4 ook goed.
op 24 06 2008 at 16:24 schreef DvR:
Geen filmtips, maar een stuk van Hassnae (die als zij mooi wil trouwen ook eens te Brugge het atelier van Veerle Praet moet bezoeken) is een mooie gelegenheid om de goegemeente dringend te waarschuwen géén tabletten melkchocola te kopen van "Jacques" (Callebaut), die er weliswaar precies zo uitzien als die van Cote d’Or -tot aan de geribbelde ‘staafjes’ toe!- maar veel minder lekker smaken.
op 24 06 2008 at 16:26 schreef Shireen:
Maar serieus Hassnae: te veel hersens is nooit goed, niet voor n avondje ongehinderd film kijken en ook niet ter bevordering van jouw stralend-romantische trouwdag in een burka van Lacroix. Geen enkele man zit toch te wachten op een vrouw met hersens?? Daarom ben je waarschijnlijk nog niet getrouwd, en die nijdige vriendinnen van je ook niet.
op 24 06 2008 at 16:31 schreef Kariem:
Iemand een fijne en waarachtige torrent van The Incredible Hulk? Al die Aziatische bootleg-versies zijn vermoeiend. Heb er nu al twee gedownload die in de bioscoop zijn gefilmd.
op 24 06 2008 at 16:35 schreef hassnae:
Ha Kariem, Wanted is ook een kick-ass film die eraan gaat komen!
Laatst heb ik "Shoot ‘em up" gezien met de altijd coole Clive Owen, die is hilarisch.
Dank je, DvR. Albert Oiknine heeft ook prachtige ontwerpen.
Callebaut chocola is overigens heerlijk als je een stuk tussen een Danerolles croissant oprolt en in de oven doet… Maar andere chocola kun je ook daarvoor gebruiken.
op 24 06 2008 at 17:19 schreef Hosseyn:
Kariem: moet hij dan niet eerst ergens op dvd zijn? Is-ie dat al? Anders kun je toch alleen maar cam-torrents vinden?
op 24 06 2008 at 17:23 schreef Kariem:
Hmmmm… Het ziet er naar uit dat je gelijk hebt, Hosseyn. Maar soms wil er nog wel eens een DVD-versie die voor filmfestivals etc bedoeld is op het internet rondwaren.
op 24 06 2008 at 17:25 schreef Ansje:
Zeg hassnae.. vertel mij eens welke levensstijl precies hoort bij een 40plus dame?
en eeuh.. bepaal JIJ dat voor een ander, welke levensstijl wel of niet bij haar/hem past?
Think not?
En voordat iemand de open deur intrapt; Ja, ik ben ouder dan 40 en ja, ik voel me aangesproken maar maakt de vraag niet minder legitiem.
Beetje vreemd stukje dit. Je vindt die film niks. en je vindt hem oppervlakkig.
So?
90% van alle (met name Amerikaanse) films is oppervlakkig.
Over open deuren gesproken: SATC is oppervlakkig, vertel me niet dat dat nieuw was voor je.
op 24 06 2008 at 17:48 schreef milagro:
Ha, die Hassnae, zoveel tekst voor iets dat je niets vond… je hoeft de film ook niet leuk te vinden, hoor, ongeacht je IQ.
Misschien moet je de serie gevolgd hebben om de film te waarderen, kan ook.
Te zoet? flimsy verhaal? zeker, maar daarover zeuren bij een film als deze is als zeuren over het vele geweld bij Rambo 4, fantastisch vond ik die overigens, of de ontbrekende verhaallijn bij porno, de voorspelbaarheid van een boeketreeksromannetje, niet dat ik die lees uiteraard, ik hoor wel eens wat, zo dus.
Who cares, het is een take away sprookje met je voeten op de tafel en je verstand op nul… misschien juist wel eens lekker als de Heer je zoveel hersens gegeven heeft.
Of reageer ik nu te serieus en mis ik je punt en ben ik verdomme toch minder slim als ik dacht.
Dit mens gaat maar eens koken.
Oh en is het geen prachtig weer vandaag? Nu ik toch nog niet weg ben, mag ik je 3:10 to Yuma aanraden, een echte "mannenfilm" dus ook voor slimme vrouwen ;)
op 24 06 2008 at 18:08 schreef Hosseyn:
Of ze nu hersens hebben of niet, de 40+ vrouw is doorgaans véél meer een seksbeest dan de 20+’er – ze weten wat ze willen, zijn de schaamte ver voorbij en ze weten ook hoe ze het moeten krijgen. Vond ik ook al toen ik 23 was.
op 24 06 2008 at 18:18 schreef Peter:
Geen enkele man zit toch te wachten op een vrouw met hersens??
Vertel ons alles over je mislukte liefdesleven, Shireen!
Kariem, The Incredible Hulk moet je op het grote scherm zien, in een donkere zaal met een grote bak popcorn op schoot.
Is het geen pracht van een filmseizoen? Iron Man was kewl, volgende week ga ik met de jongens naar The Incredible Hulk, en we krijgen nog The Dark Knight en de tweede Hellboy!
op 24 06 2008 at 20:29 schreef DvR:
Zo’n niemendalletje als Sex a/t City is natuurlijk niet te vergelijken met een heldenepos als Rambo, dat de worsteling van de onbegrepen, getormenteerde eenling met het barbaarse systeem verbeeldt en daarmee in iedere man een diepe snaar raakt. Rambo wil niet vechten, hij moet. Dat is pure tragiek.
Die huppelkutjes van Sex a/t City willen zich alleen maar overgeven aan oppervlakkige pleziertjes. Dat ze die zinledige ambitie zo zorgeloos en schaamteloos botvieren is waarschijnlijk wat zo appeleert aan het vrouwelijke publiek (waarmee ik niet perse wil suggereren dat dat ten diepste een stel luie varkens is dat alleen nog uit haar huispak komt als er wat te shoppen, te kezen of te vreten valt).
op 24 06 2008 at 20:30 schreef Peter:
Eh, DvR, wees je een beetje voorzichtig, jongen? Straks gaat de Bond voor Huisvrouwen bij het MDI klagen en word ik over twee jaar ook op het politiebureau ontboden.
op 24 06 2008 at 21:08 schreef vander F:
Flauw,
‘bejaardendom’,
daar haak ik dus af.
op 24 06 2008 at 21:11 schreef vander F:
Damn, ’tweeënhalfuur (!)’….
*begint te begrijpen*
op 24 06 2008 at 21:28 schreef Peter:
‘Vleugje bejaardendom’, Vander F., da’s heel wat anders. Zulke dingen vind ik nou leuk.
op 24 06 2008 at 21:36 schreef Tarak:
"Charlotte die tijdens het vrijen tegen haar man zegt thank you for being you. "
Is me dat een erectiestopper!
Indie 4 was ook al niet al te best trouwens. Vooral die koelkastscene was heel … vervreemdend.
op 24 06 2008 at 21:45 schreef Peter:
Indy 4 was onversneden, ouderwetse fun.
Man, ik zit de laatste tijd te genieten in de bios. En om op adem te komen, pak ik tussendoor wat lichters, zoals bijvoorbeeld Il y a longtemps que je t’aime, met die fantastische actrice, Kristin Scott Thomas.
Man, wát een film!
op 24 06 2008 at 21:50 schreef DvR:
Maar Peter, het is toch een SCHANDE. Waarom Hoeiboei en Geenstijl wel, maar Frontaal Naakt niet? Alsof wij nooit iets controversieels zeggen! Alsof wij er niet toe doen! Die gasten van het MDI discrimineren gewoon dat ze zwart zien.
op 24 06 2008 at 21:50 schreef Peter:
Die gasten van het MDI discrimineren gewoon dat ze zwart zien.
Zo is dat, DvR. Misschien dat Pamela Hemelrijk aangifte doet tegen Kariem. Dan word ik vast ook ontboden.
op 24 06 2008 at 22:20 schreef Ozymandias:
Waarom doe je gewoon niet zelf aangifte, Peter? Ga gewoon net zo lang bij het MDI klagen totdat eindelijk die felbegeerde ontbieding op je deurmat valt.
op 24 06 2008 at 22:53 schreef Tarak:
We kunnen er grapjes over maken, het blijft echter staan dat door de overheid ingestelde en betaalde moraalbewakingsbureaus gebruikt worden om via een omweg door de overheid ongewenste meningen aan te pakken. Onder het mom van zogenaamd nobele doelen als discrimiatie aanpak, aanpak van pedofielen, piraterijbestrijding, breidt de overheid haar invloedssfeer op internet steeds verder uit. Via nobele doelen op weg naar het totalitairisme!
Die socialistische heilstaat (overheid heeft het recht zich overal mee te bemoeien, komt steeds dichterbij). En bijna geen partij die die bemoeikneuzen terugroept. Bijna alle partijen willen vooral meer regels, meer overheidsbemoeienis, meer controle op het handelen van individuen.
Stel je voor dat een individu iets doet wat de overheid niet volledig kan controleren…..
Tweede Kamerlid Ada Gerkens (SP) is nog de meest debiele van de ongewenste meningbestrijders in regering en Tweede Kamer. Zij wil het anoniem reageren op internet onmogelijk maken. In plaats van dat zij het debat op internet als een verrijking ziet, en het positief vindt dat mensen juist wat heftiger in hun eigen mening durven te zijn, vindt ze het een schande al die ongewenste meningen daarom moet iedereen voortaan met z’n echte voor- en achternaam overal op internet reageren…
op 24 06 2008 at 23:01 schreef Tarak:
Nog meer engheid:
– Energieraad "dwing consumenten zuiniger te zijn"
– Huizinga maant universiteit Nijmegen wegens publiceren ongewenst materiaal over de fraudegeveoligheid van de OV chipkaart.
De OV chipkaart ook weer zo’n voorbeeld van toenemende overheidscontrole op individuen. Anoniem reizen van individuen vindt de overheid namelijk ongewenst.
Vrije burgers hebben namelijk niet een overheid als noodzakelijk kwaad opgericht om zaken van algemeen belang te regelen. Nee, dat begrijpen we verkeerd. Burgers bestaan voor de overheid. Niet andersom.
op 24 06 2008 at 23:36 schreef hassnae:
Ha Shireen, wat een heerlijke oppepper, die reactie van je. Daar ga ik eens diep over nadenken.
Milagro: van de serie heb ik destijds genoten (behalve het laatste seizoen, dat was te braaf).
En Ansje… Ach, laat ook maar.
op 24 06 2008 at 23:37 schreef Peter:
Shireen, je kunt het ook in afleveringen doen. Zet ik er iedere keer een mooi plaatje bij!
Gansje, denk om je urineverlies!
op 24 06 2008 at 23:38 schreef Shireen:
"Geen enkele man zit toch te wachten op een vrouw met hersens??
Vertel ons alles over je mislukte liefdesleven, Shireen!"
Peter, ik vrees dat ik daar meer ruimte voor nodig heb dan dit digitale dagboek toelaat..Maar toch dank dat je hiermee impliceert dat ik wel hersens heb! :-).
op 25 06 2008 at 02:48 schreef DvR:
Ik heb geen enkel bezwaar tegen een vrouw met hersens, integendeel. Als ze er maar minder heeft dan ik, en dat criterium is natuurlijk nooit enig bezwaar geweest. Neen, een vrouw zonder huispak en antropomorfe pantoffels, zie die in dit akelige tijdsgewricht maar eens te vinden.
op 25 06 2008 at 06:26 schreef Ansje:
Oh wat jammer Hassnae dat je niet wil reageren. Je bent, mag ik hopen, toch niet gepikeerd omdat ik inhoudelijke kritiek lever?
Ik ben oprecht benieuwd hoe een vrouw met hersens als jij zelf vindt dat een 40+dame zich zou moeten gedragen.
Geldt er voor een 40+man ook een gedragscode?
Maar ach, misschien heb je ook wel gelijk. In het licht van eerdere uitlatingen van je is het inderdaad maar beter dat ‘jij het maar laat’..
op 25 06 2008 at 07:07 schreef Ansje:
[i]de 40+ vrouw is doorgaans véél meer een seksbeest dan de 20+’er – ze weten wat ze willen, zijn de schaamte ver voorbij en ze weten ook hoe ze het moeten krijgen. [/i]
Inderdaad Hosseyn… En waarom zou je dat dan niet (mogen) praktizeren en *niet* ten volle van het leven (mogen) genieten… :-)
op 25 06 2008 at 07:08 schreef daniel:
Ik heb er eigenlijk nog nooit ook maar een aflevering van begin tot end gezien. Hoewel ik geen bezwaar heb tegen sexy veertigers, loopt daar een man rond die Mr Big heet? Dat geeft dan geloof ik wel het niveau aan. Laat dan maar, denk ik. Als het over 4 mannen zou gaan dan was Mr Big een vrouw die Tits heet? Zoiets? Niveau pornofilm dus.
Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik de meeste films en series na 5 minuten al uitzet omdat ze over het algemeen dezelfde formule hanteren. Nooit (althans bijna nooit) zijn de bad guys grappig, aantrekkelijk of sympathiek en ze verliezen altijd. Hoe goed ze ook hun best doen.
Films, nouja niet Sex in de City natuurlijk, leren mensen om in complottheorieen te denken en mensen te beoordelen op hun uiterlijk. Goed is datgene wat mooi is, slecht hetgeen wat lelijk is.
Kweenie, ik heb niet zo’n behoefte aan dit soort propaganda. Ik vraag me ook af waarom het ultra-liberale Hollywood (want daar hebben we het in feite over) wat zo graag ten strijde trekt tegen vijanden die al lang zijn verslagen (racisme, vrouwendiscriminatie) gelijktijdig zo’n racistisch mensbeeld uitdraagt. Ja het is lekker eenvoudig, en het past in een verhaal van anderhalf uur.
Maar er zijn mensen geweest die dat soort rolmodellen omdraaiden, en daar geen enorm lange verhalen voor nodig hadden. Nouja, laat maar.
op 25 06 2008 at 08:13 schreef Peter:
En waarom zou je dat dan niet (mogen) praktizeren en *niet* ten volle van het leven (mogen) genieten… :-)
Ten volle van het leven genieten, laat dát maar aan Gansje over!
op 25 06 2008 at 09:13 schreef hassnae:
Beste Ansje, we hadden gisteren zo’n lol met het aangebrande, verongelijkte toontje van je reactie dat ik vergat dat je inderdaad een punt had.
Het behoeft toch geen betoog dat als je tegen de vijftig loopt, dat je je dan niet gedraagt als een twintigjarige, het leven ziet er dan anders uit. Ik herinner me een oma in Jambers die elk weekend naar de disco ging en zo ook drie mannelijke bejaarden die zich gedroegen of ze twintig waren: het geld hadden ze wel, maar het lekkere wijf aan hun zij niet. Het heeft iets heel tragisch. Lang leve de lol inderdaad, volledig mee eens, maar je gaat toch ook niet in het ballenbad.
En in het geval van SATC is het ongeloofwaardig. Suspension of disbelief is een vereiste voor films, maar ook in literatuur; de makers van SATC -de film zijn er niet in geslaagd.
Concluderen dat 90% van de Amerikaanse films oppervlakkig is, vind ik te makkelijk, al was het maar vanwege regisseurs als Scorsese, Coppola, DePalma, Huston en de Coen Brothers etc.
Met welke eerdere uitlatingen van mij had je moeite, Ansje?
op 25 06 2008 at 10:09 schreef Hosseyn:
Hassnae: toen ik twintig was, liet iemand met een beetje verstand en cultuur zich überhaupt niet in de disco zien. Dat was voor het voetbalvolk, voor de saturdaynightfever-proleten. Ik kom nog altijd niet in disco’s maar volgens mij heeft dit meer te maken met klasse en cultuur dan met leeftijd. Ik ben natuurlijk wel eens malgré moi in een disco geweest en het rituele baltsgedrag dat je daar waarneemt heb ik altijd als een wat zielig spelletje beschouwd. De muziek staat er ook altijd zo hard dat praten onmogelijk is en zowel vrouw als man het gebrek aan hersencellen gemakkelijk kan maskeren.
op 25 06 2008 at 10:23 schreef Wampie:
De muziek staat er ook altijd zo hard dat praten onmogelijk is
Ha, Hosseyn, praten doe je in de kroeg, dansen in de disco, of bij gebrek daaraan thuis voor de spiegel (heerlijk).
op 25 06 2008 at 10:43 schreef Wampie:
Op mijn twintigste voelde ik me in de disco een oud wijf, op mijn (bijna) veertigste niet meer. Toch overweeg ik om eens naar de 40+-disco in Paradiso te gaan om uit te vinden of The Red Hot Chili Peppers, Metallica en Jimi Hendrix daar door de beugel kunnen. Als het bevalt, vraag ik die swingende neger uit de buurt van Nijmegen mee, de heupwiegende Marokkaanse, de steile protestant, de dierenlievende single met de reeënogen en andere FN-ers die soms even géén diepzinnig gesprek willen.
P.S. Hosseyn, je mág mee, hoor.
op 25 06 2008 at 10:50 schreef Ansje:
Tsja, Hassnae, ik zie er maar 1 zurig en aangebrand reageren en ík ben het niet.
Overigens had ik geen moeite met de uitlatingen die door jou gedaan zijn, ik refereerde er slechts aan. Dus ook hier lees je iets dat er niet staat noch zo bedoeld werd.
Beetje jammer wel, want er zat geen bijbedoeling bij anders dan oprechte verbazing en ok wat gegniffel – over je standpunt. Verongelijkt ben ik geenszins want ik veeg mn reet af met hoe anderen vinden dat ik (bijvoorbeeld) zou *moeten* leven. Gelukkig.
Ik kan overigens wel snappen waarom je dat erin wílde lezen.
Want bepalen voor een ander hoe zijn leven eruit zou moeten zien volgens de maatstaven van Hassnae Bouazza staat in schril contrast met je verontwaardiging toen je in reacties in een andere thread meende te lezen hoe jij je als moslima zou moeten gedragen en hoe je zou moeten geloven.
Ik heb geen argumenten van je gelezen, dus nogmaals; WAAROM vind jij dat als je tegen de 50 loopt, je je niet gedragen mag als een 20-jarige..?
Het leven ziet er anders uit, uiteraard, so what? Wat heeft plezier hebben in, en genieten van, het goede leven, met leeftijd te maken?
Ik vind, zoals Wampie hierboven, het heerlijk om me af en toe uit te leven op de dansvloer. Als twintiger voelde ik me niet op m’n gemak, nu wel. Tis heerlijk afreageren en veeel leukere lichaamsbeweging dan sporten.
Er is maar 1 ding leuker dan dansen qua lichaamsbeweging en ook dat praktizeer ik enthousiast, maar dat is zeker ook verboden?
op 25 06 2008 at 10:51 schreef hassnae:
Ha Wampie, ik doe zeker mee! Ik heb wel eens 40+ disco’s meegemaakt, en in Bunnik (jaja) is er elke laatste vrijdag van de maand (geloof ik, ben er al lang niet meer geweest) disco classics avond en daar zie je ook vooral 40+ die lol hebben, en de sfeer is er prima.
Overigens hou ik van clubs met een gemengd gezelschap: jong, oud, hip en alto door elkaar.
op 25 06 2008 at 11:01 schreef N. Molrat:
De roodharige Miranda (de enige die nog seksscènes aandurfde) droeg een ceintuur om haar jurk die net onder haar borsten hing, zoals oudere vrouwen wel vaker plegen te doen.
Het zal wel komen doordat ik SATC en dus Miranda niet ken maar ik kan me er niets bij voorstellen. Hoort die jurk net onder de borsten te hangen of komt dat door die sexscenes?
Ik moest wel vreselijk lachen om de kreet’: ‘hadden… iets menopauzaals’.
Als Hassnae dit stuk over tien jaar nog eens na leest dan ligt ze waarschijnlijk ook dubbel.
op 25 06 2008 at 11:05 schreef hassnae:
"of bij gebrek daaraan thuis voor de spiegel (heerlijk)."
Volledig mee eens!
op 25 06 2008 at 11:11 schreef Peter:
Gansje, wij lezen jouw reacties thuis altijd hardop aan elkaar voor. Met intonatie en hoofdpijngezicht erbij. De grootste lol hebben we dan. Soms komen de buren op het gelach af en is het helemaal feest.
op 25 06 2008 at 11:16 schreef daniel:
de makers van SATC -de film zijn er niet in geslaagd.
Bij mij slagen de meeste films daar niet meer in, zeker niet als er bekende gezichten in zitten.
Concluderen dat 90% van de Amerikaanse films oppervlakkig is, vind ik te makkelijk, al was het maar vanwege regisseurs als Scorsese, Coppola, DePalma
DePalma, dat is toch die van Redacted ?
Over opervlakkig gesproken! Nee hoor, grote namen zeggen niets.
Maar je noemt daar wel wat, hoeveel procent van de films uit Hollywood kan zich vergelijken met de qualiteit van de Coen brothers?
Meer dan 10%? Lijkt me niet.
op 25 06 2008 at 11:55 schreef Wampie:
Er kleef wel een bezwaar aan disco’s: ze beginnen zo laat. En dat trek ik een stuk minder dan 20 jaar terug. Toch was ik verbaasd toen ik wakker werd na een halve nacht dansen en met dezelfde adrenaline ’s ochtends meteen het huis begon schoon te maken, terwijl ik van te voren een dik kruis in mijn agenda had gezet door the day after the night before.
op 25 06 2008 at 12:04 schreef Ansje:
@ Daniel, ik heb ook niet het idee dat de makers van SATC een film-met-diepgang hebben wíllen maken.
De tv-serie is, alhoewel vermakelijk, ook enorm oppervlakkig. Dat SATC -the movie dat ook is lijkt me dan ook nogal voor de hand liggend..
op 25 06 2008 at 12:15 schreef Peter:
Waarom is Redacted oppervlakkig, Daniël?
En heb je de laatste film van de Coen Brothers gezien? Waarom is die niet oppervlakkig? Zijn niet eigenlijk alle Coen-films oppervlakkig? Briljante stilisten zijn ze, die hun films een literair air geven maar wat zeggen ze nou eigenlijk? Een beetje vrijblijvend lachen om de absurditeit van ons bestaan is het.
Een 40+-disco, daar had ik nog nooit van gehoord, en ik vind het eerlijk gezegd ook een beetje raar. Dansen kun je toch met iedereen? Niet dat ik niet met Wampie naar de 40+-disco wil, hoor. Met Wampie wordt alles leuk.
In Nederland heerst een beetje een apartheidscultuur wat leeftijd betreft. In landen als Spanje gaat iedereen naar dezelfde plekken, als de sfeer en de muziek maar goed zijn. En als ’s nachts mijn hoge leeftijd zich begint te wreken, neem ik altijd een wodka-redbull. Kan ik weer even vooruit.
op 25 06 2008 at 14:08 schreef daniel:
De laatste film van de Coen Brothers heb ik niet gezien, en ik wil zondermeer geloven dat niet al hun films geniaal zijn. Maar de films die ik wel heb gezien (Big Lubowski, Fargo, O Brother, Where Art Thou? Raising Arizona) waren stuk voor stuk juweeltjes.
Redacted vond ik oppervlakkig omdat de soldaten niets meer zijn dan wandelende cliché’s. En bovendien veel te dik.
Daarbij komt, het wij-zijn-net-zo-erg-als-de-terroristen-verhaal begint een beetje saai te worden. Zeker voor een misdaad waarin de dader 100 jaar gevangenis straf heeft gekregen…van een Amerikaanse rechter.
‘We are the bad guys’. Iedere Hollywood actie film komt hier uiteindelijk op neer. Gaap. Oh, and ’the natives’ zijn natuurlijk eerlijk en fair (The Kingdom). Dubbel gaap. Een film over Arabische terroristen (The siege)? Natuurlijk is de Amerikaanse regering schuldig..Drie keer gaap.
Geen wonder dat zoveel mensen geloven in 9/11 samenzweringen. Het is gewoon de standaard formule uit Hollywood.
Mix het een beetje, verras me een keer.
op 25 06 2008 at 14:12 schreef daniel:
Sorry, Kingdom of heaven. Niet The Kingdom. Een politiek correcte hervertelling van de val van Christelijk Jeruzalem.
Leuk voor wie van geschiedenisvervalsing houdt.
op 25 06 2008 at 14:18 schreef Peter:
Als een verhaal gaat over Amerikaanse soldaten die misdaden begaan, is dat dan per definitie een ‘wij-zijn-net-zo-erg-als-de-terroristen-verhaal’? Draait Redacted al in Nederland? Moet me ontgaan zijn. Ik vind Brian de Palma een groot regisseur, met een paar grandioze mislukkingen op zijn naam, maar ook met een aantal bijzonder geslaagde films. Zelfs zijn mindere films hebben meestal wel iets dat de moeite waard is. Het lange openingsshot in Snake Eyes, bijvoorbeeld.
Ik vind dat je een eenzijdig beeld geeft van Hollywood-actiefilms. Vaak is de medewerking van het Amerikaanse leger nodig, en die trekt zich meteen terug zodra de boodschap van de film het niet bevalt. Black Hawk Down is een behoorlijk pro-Amerikaanse film, waarbij het leger toch dreigde met dergelijke maatregelen, als ik het me goed herinner.
Een film waarin de Amerikanen goed zijn en de Arabieren slecht, dát is pas een saaie film. Een film waarin de hoofdpersoon helemaal niemand kan vertrouwen en zijn vrienden vindt in onverdachte hoek, dat kan leuke plot twists opleveren.
op 25 06 2008 at 14:23 schreef Peter:
Een politiek correcte hervertelling van de val van Christelijk Jeruzalem.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken, Daniël, dat je films gewoon niet blieft als de Arabieren er niet in al hun wrede bloeddorstigheid in worden afgeschilderd. Ik vond Kingdom of Heaven een onderhoudende film, opvallend genuanceerd en minder politiekcorrect dan die ridderfilms uit de jaren vijftig en zestig, waarin alle kruisridders koene helden waren en de Arabieren slecht.
Welke onvergeeflijke geschiedvervalsing hebben de makers in jouw ogen gepleegd?
op 25 06 2008 at 17:10 schreef Hosseyn:
Wampie – fijn dat ik mee mag! Volgens mij is het begrip disco nu niet meer zo negatief als het ooit was. Je had vroeger tenten waar je kon dansen maar die heetten dat geen ‘disco’, dat soort was per definitie verbonden met een vrij achterlijke muzieksoort. ‘Dixo’ zei men ook wel. Toen konden we nog niet weten dat de echte pervertering van de dansmuziek nog moest komen.
op 25 06 2008 at 17:19 schreef Kariem:
Niemand noemt het tegenwoordig nog "disco" Vandaag de dag heet zoiets "club"
op 25 06 2008 at 17:49 schreef Hosseyn:
Net even wat ouwe dixo zitten kijken op youtube. Zo slecht was het eigenlijk niet eens, in hindsight. Het zal wel de associatie met die mongoloïde subcultuur zijn geweest. Leuk gezicht, die gesynchroniseerde gladde negerts.
op 25 06 2008 at 19:31 schreef stoethaspel:
hassnae,
Ik heb je stuk bewust niet uitgelezen want ik was er al bang voor dat het zo zou uitpakken, de film.
Ik heb een paar jaar geleden met groot genoegen een paar seizoen op DVD bekeken. Er moet ook bij gezegd worden dat ik (televisieloos mens) een groot liefhebber ben van de HBO-series waarvan ik de meeste gezien heb. SATC was de meest lichtvoetige van allemaal maar wat ik erg waarderen kon was juist al dat gelul over mannen, en de welhaast hysterische reacties die dat bij juist diezelfde mannen opriep. Leedvermaak wellicht, maar wel smakelijk.
En voor wat betref de commerciële verweving: Ik ben zo goed als merk-ongevoelig. Dat deed me dus helemaal niets.
Ik ga je stukje dus pas lezen na de film zelf gezien te hebben. Ter download, dat dan weer wel, want de spaans gedubte versie laat ik liever aan me voorbij gaan.
op 25 06 2008 at 19:54 schreef Peter:
Stoet, ik val in een gat nu al mijn afleveringen van The Wire op zijn. Ik ken de Sopranos en Deadwood, Carnivale vind ik niks. Wat raad je me aan?
op 25 06 2008 at 20:15 schreef stoethaspel:
Six Feet Under heb ik zelf erg vermakelijk gevonden. De wat lichtvoetiger variant ook weer, hoewel wat dieper dan Sex and the City. Vanaf de eerste aflevering goed. Maar wel tamelijk aan de oppervlakte blijvend.
The Wire is de limit volgens mij. Beter heb ik nooit ergens gezien. Jammer dat het voorbij is.
Oz is een voorloper van the Wire volgens mij. Weergaloze serie. Rauw en meedogenloos, tegelijk lief en vertederend. Heel bekend eigenlijk als je Deadwood aardig vond en de ontwikkeling van een type als Swaringer bekijkt, die sympathieker wordt en Bullock die met dat calvinistisch klotevingertje steeds meer ergernis weet op te roepen terwijl de wreedheid van zijn zogenaamde humaniteit steeds sterker op de voorgrond treedt.
Dergelijke diepgang zit ook in Oz. Doe Oz als je flink gelaagd wilt. Als je iets oppervlakkigers wilt, probeer dan Six Feet Under eens.
Overigens heeft HBO een aantal van de Chris Rock (stand up comedian) shows geproduceerd en uitgebracht. Vond ik al met al best aardig.
Niet HBO, maar wel sterk ook, vond ik Studio60 on the Sunset strip. Dat heeft maar één seizoen geduurd, jammer genoeg.
Ook niet HBO, zelfs niet eens Amerikaans, maar als je Stephen Fry kunt waarderen kan ik je zeker Absolute Power aanraden. Dat is een twee seizoenen lopende miniserie van 6 afleveringen over een spindoctor’s bureau.
op 25 06 2008 at 20:24 schreef Peter:
Oz klinkt goed. Six feet under heb ik wel eens gezien. Kon me niet boeien.
Ik mis Curb your enthousiasm.
op 25 06 2008 at 20:32 schreef stoethaspel:
Ik zat net op HBO te surfen en zie dat er toch nog wel wat dingen liggen. CYE is er één van. Daar heb ik er twee afleveringen van gezien die me niet konden boeien. Maar dat was toen ik een heleboel dingen in het mandje had liggen wachten. Zo begin ik nu pas aan mijn eerste seizoen Soprano’s. Die had ik in eerste instantie laten liggen omdat de productiekwaliteit iets lager ligt dan bijvoorbeeld Deadwood (of, dat meende ik in ieder geval). Nu is al het eerste-keus spul op en gaan we verder met de tweede ronde.
op 25 06 2008 at 20:34 schreef stoethaspel:
Oh, en ik zie net dat ik Rome helemaal ben vergeten. Aangename serie, en erg mooi gemaakt ook. Je treed moeiteloos de romeinse tijd binnen. Ik geloof dat het de duurste serie ooit gemaakt was, en dat laat zich aanzien. Niet helemaal duidelijk, hoe die zich laat vangen in de oppervlakkig/gelaagd indeling. Iets er tussenin.
op 25 06 2008 at 20:42 schreef hassnae:
Je bent me net voor, stoet, ik wilde ook al Rome noemen.
op 25 06 2008 at 21:03 schreef stoethaspel:
Overigens vergeet ik dan ook nog een goude ouwe te noemen, uit Italië nog wel: "La piovra".
De 8,5 die het op de imdb als rating krijgt is meer dan terecht.
http://www.imdb.com/title/tt0086779/
sorry, hassnae
Nu ter jouwer plezier dan: Zwarte Sneeuw. Nederlands, en met de prachtige Tamar van de Dop.
http://www.imdb.com/title/tt0115427/
Doet een 8,4 in de rating. Ook terecht vinnik.
op 25 06 2008 at 21:17 schreef Peter:
Er is maar één goede Nederlandse TV-serie en dat is de Kris van Pusaka.
La Piovra heb ik indertijd niet gezien. Has had het er toevallig laatst nog over.
op 25 06 2008 at 21:27 schreef stoethaspel:
Mag ik die bij je ophalen, als ik in NL ben? Denk niet dat ik die ga vinden: 1977!
La Piovra is goed. Kan niet anders zeggen.
op 25 06 2008 at 21:30 schreef DvR:
Het enige waar ik nog naar kijk is House M.D., di en do op de campingzender. Met Hugh Laurie als excentriek medisch specialist, die volgens een vast stramien een dodelijk zieke patient in de maag gesplitst krijgt en deze na een lange medische puzzeltocht tot wonderbaarlijke genezing brengt. Ondertussen teistert House zijn collega’s en patienten met scherpe observaties en bijtend sarcasme (rond thema’s als geloof, relaties, seksisme, ethiek, hypocrisie) en zij hem met hun conventionele menselijkheid. "House" houdt het midden tussen een soap, een thriller, een komedie, een quiz en een documentaire, dus met twee uurtjes treurbuis per week krijg ik toch al mijn vitamientjes binnen.
op 25 06 2008 at 21:35 schreef DvR:
Gewoon "Kris Pusaka", Peter. Uit 1977, met die enge Willem Nijholt. De voorloper, Q&Q, kon ik destijds ook al niet aanzien. Als een pestkop in mijn nabijheid de tune fluit, lopen de koude rillingen alweer over mijn rug.
op 25 06 2008 at 21:40 schreef N. Molrat:
Kijk eens aan, een geestverwant.
op 25 06 2008 at 22:26 schreef hassnae:
Stoet, La Piovra vond ik destijds prachtig; de reeks met Michele Placido dan. Zijn opvolger vond ik minder.
De dood van Placido was onvergetelijk.
Dan nog een oude serie die zeer de moeite waard is: Homicide.
op 25 06 2008 at 22:26 schreef Ansje:
@ DVR; dat is echt een geweldige omschrijving van mijn favoriete serie :)
op 25 06 2008 at 22:31 schreef hassnae:
En nu we toch met Italië bezig zijn: een paar dagen geleden zag ik La Sconosciuta, een mooie, verrassende film met een onherkenbare Michele Placido.
op 25 06 2008 at 22:34 schreef stoethaspel:
hassnae,
Het is een hele tijd geleden. Er staat me nog wel bij dat ik iets soorgelijks had, maar details ontschieten me. Wel is La Piovra voor mij de eerste serie geweest die ik in zijn geheel gekeken heb en waardoor ik zag dat je niet perse alleen hoeft af te geven op televisie. Het kán best leuk zijn namelijk. Recent uitgebracht en gezien op uitzendinggemist: Stellenbosch. Vond ik best redelijk, hoewel niet van het niveau dat hier ter sprake kwam.
En die tweede ronde series die ik me had voorgesteld kan best even wachten. Ik ga de eerste paar afleveringen van beide suggesties maar eens bekijken.
op 25 06 2008 at 22:58 schreef Hosseyn:
Mijn favoriet is Heimat, vooral de tweede serie. Ja, uit Duitsland.
op 26 06 2008 at 07:01 schreef Hosseyn:
DVR: ik ken die geen van allen; dat wordt tijd dus. Ik vind House ook goed, al begint er wat vermoeidheid in te komen. De formule raakt wat uitgeput geloof ik, het blijft vooral hangen op de geweldige performance van Hugh Laurie.
op 26 06 2008 at 11:04 schreef stoethaspel:
Hugh Laurie zit erin? Dan ga ik zéker kijken. Stephen Fry van de serie Absolute Power heeft lang met hem een duo gevormd.
En van Christow Kiezlowski is eigenlijk alles de moeite van het kijken waard, hoewel de Dekalog denk ik mijn favoriet zijn. Vooral de aflevering over begeerte (postzegels) met de twee broers die ook in Blanc speelden.
op 26 06 2008 at 11:24 schreef Hosseyn:
Stoet: het is zonder meer Laurie’s beste rol – en zo brits als hij is, weet hij heel overtuigend een Amerikaan neer te zetten. Als duo waren H&L erg goed in Jeeves & Wooster, ook al weer een oude serie.
Volgens mij heb ik lang geleden een aflevering van dekalog gezien met Julliette Binoche. Helemaal vergeten waarover die ging!
op 26 06 2008 at 11:42 schreef stoethaspel:
@Hosseyn,
Dit draadje is nu een soort kijk-service voor stoethaspel geworden! Jeeves en Wooster kende ik ook al niet. Maar nu eerst House.
Juliette Binoche… Hmmmm…
op 26 06 2008 at 12:33 schreef DvR:
Ha, mooi dat ik niet de enige liefhebber ben van the Good Doctor.
Hosseyn, Heimat was inderdaad fantastisch. La Meglio Gioventù zul je dan ook wel mooi vinden (of gevonden hebben), evenals Dekalog en Trois Couleurs. Allemaal van die ‘condition humaine’ films, in meerdere delen.
op 26 06 2008 at 12:54 schreef Hosseyn:
Er is een café in Antwerpen waar een barjuffrouw werkt die als twee druppels water op haar lijkt. Maar dan twintig jaar jonger. Echt een mooie vrouw.
Jeeves en Wooster is naar de boeken van Wodehouse – een adellijke engelse dandy/nietsnut (Laurie), ergens in de jaren twintig/dertig komt steeds hevig in de problemen door zijn losbollige levensstijl en wordt steeds weer gered door zijn butler (Fry). Erg leuk!
op 26 06 2008 at 13:02 schreef hassnae:
Zit je nu elke dag in dat cafe, Hos?
A Bit of Fry and Laurie vond ik vroeger ook geweldig.
op 26 06 2008 at 14:32 schreef Kariem:
Peter: ik weet niet of-ie al genoemd is, maar Heroes vond ik ook wel de moeite waard. Komt nauwelijks in de buurt van The Wire, maar vermakelijk is-ie zeker. Meer lichtvoetig vermaak tref je aan bij Entourage, een soort Sex in the City voor de moderne man. Extra’s, ook heel fijn. Nighty Night, moet je zeker een kans geven. Een beetje ondergewaardeerd is Sleeper Cell, over een FBI-agent die undercover gaat bij een slapende cel van islamitische terroristen. Soms erg politiek-correct, maar drijft op een heerlijke duistere sfeer. En, zoals je van Amerikanen mag verwachten, het verhaal zit gewoon erg goed in elkaar.
op 26 06 2008 at 14:42 schreef Peter:
Ah, over Sleeper Cell heb ik jaren geleden in The New Yorker eens een artikel gelezen.
Van Heroes heb ik een halve aflevering gezien. Werkelijk, wat een humorloze nonsens is dat!
op 26 06 2008 at 15:01 schreef Kariem:
Aan Dexter moet je niet beginnen, is mijn ervaring. Die man zeurt de hele tijd dat-ie zo leeg is en dat-ie er niets aan kan doen dat-ie mensen moet doden, maar overdag is het een knullige goedzak die de kinderen van zijn vriendin op ijsjes trakteert. Het is allemaal wel erg far fetched.
op 26 06 2008 at 16:06 schreef Peter:
Oké, ik zal niet naar Dexter kijken. Bedankt voor de waarschuwing.
op 27 06 2008 at 10:26 schreef stoethaspel:
Hosseyn,
Ik háát ziekenhuizen. Hugh Laurie’s ziekenhuis is de uitzondering. Gisteren de eerste twee afleveringen gezien en ik zag dat het goed is…
op 27 06 2008 at 12:08 schreef Ansje:
Leuk! Weer een fan erbij.
En – maar dat geheel terzijde — Hugh Lauri is ook nog eens een lekker ding…
op 27 06 2008 at 13:12 schreef milagro:
Wire in the Blood, Profiler, Messiah (en dan deel 1 t/m 4 enkel, want met Ken Stott) en natuurlijk het fantastische Cracker (met Robbie Coltrane) , zelfde genre : crime/serial killers/ (forenschische) psychologie. Intelligente verhaallijnen, weergaloze acteurs, voor het "nog 1 aflevering, dan ga ik echt wat nuttigs doen" effect, en voor je het weet heb je een heel seizoen er doorheen gejast.
Iets lichter, op het eerste gezicht misschien te licht overkomend door de context van het verhaal i.e. plastische chirurgie, maar zeker de moeite waard, Nip/Tuck, humor, spannend, Femke Janssen in een interessante gastrol, een kijktlekkerwegserie.
Oh en Spooks, ondanks het too good to be true sausje, spannend tot en met, en verslavend tegen beter weten in.
op 27 06 2008 at 18:33 schreef DvR:
Cracker was inderdaad heel goed. En doet me weer denken aan een andere, nog oudere BBC-serie, "Edge of Darkness" waarvan ik ook onder de indruk was. Die ging over een politieman (Bob Peck) die de moord op zijn eigen dochter (Joanne Whalley) onderzoekt en er achterkomt dat ze actief was in een milieubeweging, Gaia, die clandestiene praktijken in een opslagplaats van kernafval onderzocht. Een memorabel moment was toen Peck tussen de spullen van zijn dochter een vibrator vond en daar even aan rook :)
Rond diezelfde tijd (midden jaren ’80?) had de Ikon trouwens een paar heel goede jeugdseries, Allemaal Tuig en Sanne. Die zouden nu waarschijnlijk heel gedateerd zijn, maar ik zou ze best weer eens willen terugzien.
op 27 06 2008 at 20:41 schreef hassnae:
Mag ik er nog eentje noemen?
Misschien krijg ik nu hoongelach over me heen, maar vroeger vond ik Tatort met Schimanski goed. Zeer vermakelijk en die Götz Georg was een stoere man met humor.
op 27 06 2008 at 22:07 schreef Peter:
MWOEHAHA!
op 27 06 2008 at 22:12 schreef hassnae:
Dat bedoel ik!
op 27 06 2008 at 22:48 schreef DvR:
Pak ‘m Hassnae! Sla ‘m dood, die blöder Dreckskerl!
Niks mis met Tatort, al is het natuurlijk geen Derrick. Maar vergeet ook Der Alte niet, al was het alleen maar vanwege de kitschmuziek van de wat sinistere componist Frank Duval (die trouwens ook voor Tatort gecomponeerd heeft).
op 27 06 2008 at 23:15 schreef hassnae:
Haha, DvR, ik kan hem niet alleen aan.
Der Alte, das waar ook, die was ik helemaal vergeten.
Het leukste bij Derrick was assistent Harry die af en toe in Derricks aura mocht staan en vol ontzag mocht toekijken hoe Derrick zonder een druppeltje zweet weer de zoveelste moordzaak wist op te lossen.
op 27 06 2008 at 23:46 schreef Tedje:
@Hassnae,
En comissaris Rex dan, die vrolijke, kwispelende speurdershond uit Wenen?
Mijn vriendin – en ik stiekem ook niet – kon en kan er geen genoeg van krijgen. Een soort "Rex in the city", maar dan rustgevend.
Tatort uit Hamburg kan mij niet inderdaad niet genoeg herhaald worden, al was het alleen maar om de volstrekt amodieuze vormgeving van titel en aftiteling.
op 28 06 2008 at 12:29 schreef Peter:
Mijn favoriete televisieserie is lange tijd Centennial geweest, gebaseerd op het boek van James Michener: