De Grote Roze
Shayne McCreadie
Namio Harukawa
De eerste opmerking die ik kreeg was: Waarom heb je niet verteld dat je daar heen ging? Mijn Tarzan is al weken kapot.
De tweede opmerking die ik kreeg was: Ik weet waarom jij te laat bent. Je hebt natuurlijk de hele nacht met je vibrator liggen spelen. Whahahahahaha! opgevolgd door: Ach, ik heb zelf een vibrator. Een hele grote paarse.
De derde opmerking die ik kreeg was: Ik ga ook een vibrator kopen. Elke vrouw van boven de dertig zou er één moeten hebben!
De vierde opmerking die ik kreeg was: En, hoe vind je m nou? waarop ik antwoordde: Dolfijntjes zijn stom. Jongens zijn leuk.
Nou, ik spaar dus vibrators. Tegenwoordig neem ik ze gewoon mee als souveniertje als ik ergens ben geweest. Is toch leuker dan een wandtegel. De kwaliteiten van een Tunesische vibrator versus die van een Peruviaanse hebben we verder niet uitgediept.
De vijfde opmerking die ik kreeg was: Ik heb een veel leukere voor je gekocht! Pak aan: cadeautje. En plots was ik de trotse eigenares van twee vibrators.
Flipper en de Grote Roze.
De kloof tussen mij en Flipper was onderhand dusdanig verbreed dat ik me realiseerde dat wij nooit meer nader tot elkaar zouden komen.
De Grote Roze wachtte ondertussen rustig zijn kans af. Eerst slingerde hij wat rond op mijn bureau. Soms bekeek ik m en legde ik m weer terug. Als ik hem aanzette, klonk hij als een slagroomklopper. Of een staafmixer. Of een epileerapparaat. Weinig libidoverhogend.
De Grote Roze mocht één nachtje bij me logeren. Na vijf minuten gaf ik het geploeter op en smeet ik hem in de hoek van mijn bed. En zo sleten de Grote Roze en ik onze dagen.
Ik wil iedereen afraden om ooit zo met een gedumpte vibrator rond te springen.
Ik vergat de Grote Roze. Maar de Grote Roze vergat mij niet.
Wij zijn allen bekend met het gevoel dat je het gas aan hebt laten staan op het moment dat je de deur achter je dichttrekt om op vakantie te gaan.
Dit onbehaaglijke gevoel teisterde mij op het moment dat ik een nieuw lief voor het eerst mijn huis binnenliet. Ik had vooral niet opgeruimd, maar het gevoel bleef knagen dat er nog iets anders loos was. Pas de volgende middag, toen ik mijn slaapkamer in liep, werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt. Op het Grote Roze feit, dat parmantig op mijn bed pronkte. Het nieuwe lief zat rustig in de woonkamer koffie te drinken. Ik gooide een kussen over de Grote Roze en bad dat het lief niet gemerkt had dat hij daar de hele nacht op gelegen had.
De volgende nacht kwamen wij opnieuw thuis en realiseerde ik mij dat ik de Grote Roze nog steeds niet had verplaatst.
In een dronken roes rende ik naar de slaapkamer en griste het groteske apparaat onder mijn kussen vandaan. Spontaan schoot het ding aan. Toeters en bellen, geknetter en gezoem! In paniek rukte ik de batterijen eruit en propte het onderin een tas. Gezicht gladstrijken en weer de kamer uit.
Het grootste kwaad was afgewend. Hoopte ik.
En dan lees je iemand zijn weblog.
Ik citeer: [ ] en er moet nog een Tarzan in, maar die valt vanzelf wel op de juiste plek.’
Kut.
Ik doe gewoon of ik me niet aangesproken voel.
Gisteravond moest ik een gedicht van hem lezen met daarin de regel: Shampoo op je Tarzan die naast me lag in bed.’
Ik ben niet bijzonder diep op de inhoud van dat gedicht ingegaan. Ik heb ook niet uitgelegd waarom ik elke tien minuten spontaan begon te grinniken.
Hierbij geef ik onze koude oorlog een spontaan duwtje in de rug.
Bridget Jones has left the building.
Shayne M. McCreadie (1980) imiteert op geweldige wijze de Liervogel die Shayne McCreadie imiteert. Dit oraal Droste-effect is haar grootste talent. De term ‘oraal Droste-effect’ is haar beste uitvinding. Zij droomt van een gearrangeerd huwelijk met Sir David Attenborough. Meer op haar weblog.
Algemeen, 24.05.2008 @ 09:55
9 Reacties
op 25 05 2008 at 10:59 schreef Molly-Bolly:
Nou, laten we hopen dat dit soort vibratorfeminisme ook weer snel overwaait… Schrijf eens een leuke ode aan de oude vertrouwde vleeschpenis…
op 25 05 2008 at 11:41 schreef Peter:
Je hebt niets van het stuk begrepen, Molly, ben ik bang.
op 25 05 2008 at 12:55 schreef Molly-Bolly:
Ja, ja, als iemands reactie je niet bevalt, heeft die persoon het niet begrepen…
Ik heb gewoon gereageerd op de onsmakelijke openheid over vibrators in dit stuk, en hoop dat deze vrouw weer snel stopt met dat geforceerde modern en open doen… gewoon jezelf zijn, maakt veel meer indruk…
op 26 05 2008 at 11:39 schreef Peter:
Het gaat er niet om dat jouw reactie me niet bevalt, het stuk gaat gewoon niet over ‘vibratorfeminisme’. Het is ook geen ode aan de vibrator, integendeel. Die vibrator ligt daar in de weg te liggen en Shayne in verlegenheid te brengen. Misschien is het verhaal juist wel een allegorie en staat die vibrator voor die hardbevochten seksuele vrijheid van de moderne vrouw, een grote, roze, lelijke staaf die het contact verstoort met de andere sekse, waarnaar de vrouw, in weerwil van de feministische kaalslag, blijft hunkeren.
Potverdorie, dat heb ik mooi bedacht, zeg!
op 27 05 2008 at 08:02 schreef Paco:
Ik spaarde in het guldens tijdperk "Vuurtorens", alleen het schoot gene bal op.
Wat heb je nou aan bibberstaven??
op 27 05 2008 at 22:03 schreef Shayne:
Hoi Molly,
als je mijn voorgaande stuk over de Flipper leest (en dan wel op mijn weblog want daar staat hij er volledig op) en dan deze, begrijp je waarschijnlijk dat ik zeker geen vibratorfeminist ben. Wat ik overigens wel een prachtige term vind en beslist ga jatten.
Edoch, niet iedereen heeft altijd een "oude vertrouwde vleeschpenis" bij de hand. Liefde is een luxeproduct en als je het je niet kan veroorloven koop je een B-merk.
En laten we vooral niet vergeten dat sommige vrouwen er hun eerste orgame na lichtjaren zonder mee beleven. Daar valt toch ook iets voor te zeggen.
Maar daar ging mijn verhaal helemaal niet over natuurlijk. En die vrouwen ben ik helemaal niet, wat ook de reden is dat ze ongebruikt rondslingeren. Mocht je daar overheen gelezen hebben….
op 28 05 2008 at 07:32 schreef Peter:
Verdomd, de laatste alinea van Flipper ontbrak in de Frontaal Naakte versie. Maar nu niet meer. Is trouwens enorm vaak aangeklikt, jouw stuk.
op 28 05 2008 at 14:49 schreef Shayne:
Ha Peter,
in dit stuk ontbreekt de laatste alinea ook :)
op 28 05 2008 at 15:50 schreef Peter:
Fuck me, ik moet een soort onbewuste weerzin tegen laatste alinea’s hebben ontwikkeld.
Nu is-ie compleet. Excuses.