Ranzigheid

81 Reacties

op 18 03 2008 at 12:07 schreef Piet:

Dit wordt een erg succesvolle wet, even op Google je content filter uitzetten en dan hier klikken:

http://images.google.com/images?q=animal+sex&lr=&btng=Zoek!&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=wi

Ik zie of beter – ik voel – een sterke link tussen religieus fundamentalisme en de dierenknuffel maffia. Hele volksstammen willen dieren op gelijke hoogte of zelfs op een voetstuk zetten t.o.v. mensen.

Onmiddelijk doel is natuurlijk om het doden en eten van te verbieden. Waarom zou je tenslotte wel een paard mogen doden en opeten, maar niet neuken? Ik persoonlijk wordt veel liever verkracht dan gedood en opgegeten.

Het is geen toeval dat Marianne Thieme een zevende dags adventist is die het eten van dieren immoreel vindt.

op 18 03 2008 at 12:30 schreef Sabian:

Met alle respect, chaotisch gebral. Ik woon op het platteland en die Thieme wordt nergens maffer gevonden dan onder de "provincialen". De boeren hier hebben nul intresse voor sex met dieren. Uit de half-open-inrichting "randstad" komen nog wel eens figuren de provincie intrekken om ’s nachts de pony van een provinciaals tienermeisje vol te blaffen.

We hebben hier wel andere problemen zoals een verdwenen openbaarvervoersnetwerk, verdwenen ziekenhuizen, verdwenen scholen, alles moet "in de stad" en zelfs voor de dagelijks boodschappen moet je het dorp uit. Wel jammer dat de provinciaal nogal makkelijk CDA en PvdA blijft stemmen en maar niet inziet dat ze voor zichzelf op moeten komen en alle uitkeringtrekkers, subsidiesponzen en raamambtenaren uit de stad hun eigen boontjes moeten laten doppen.

"prachtwijken", die hebben we niet op het platteland.

op 18 03 2008 at 12:46 schreef filantroop:

Ach ja, waarde hoofdredacteur, de seksuele geneugten met het dier. De vraag is natuurlijk waar ergens de grenzen dan liggen. Het ophangen van vogelnestkasten zou wel eens uitgelegd kunnen worden als de typische activiteit van een kinderlokker.

Maar dan toch, wat is er nou op tegen dat ik een ladder tegen de kont van een olifant zet, erop klauter en het beest tot me neem? Wie weet gaat het beest meteen aan de loftrompet en toetert het dier “Doorgaan, doorgaan…” in het olifants.

En dan niet te vergeten, de ontucht met schaamluis. Voor de rechter zal het lastig te bewijzen zijn dat de schaamluis zelf begonnen is.
Maar niet onbekend met de ethologie in de fauna, kan ik verzekeren dat het beestje uit eigen beweging op zoek gaat naar de genitaliën.

En dan de namen van sommige soorten: kruisbek, beflijster, gekraagde roodstaart, kwak, glanskop, roodborst, ruigpootbuizerd, wigatje. Kijk, dan vraag je er als vogel toch gewoon om.

op 18 03 2008 at 13:01 schreef Wichard:

@Filantroop
Je moet wel een zeer geoefend pedo zijn om hem er bij een vogel in te leggen, wellicht de struisvogel uitgezonderd.

Mensen denken: Ik zou het ontuchtig vinden als een dier zonder toestemming met mij sex zou hebben, dus is het omgekeerde ook waar.
Zou een varken het verschil voelen tussen kunstmatige inseminatie en een Boer-Zoekt-Zeug?

op 18 03 2008 at 13:07 schreef Ad:

Erg goeie column.
De vinger in de gespannen aars van den tijdgeest.

op 18 03 2008 at 13:19 schreef N. Molrat:

Doorgaans ben ik ook niet vies van grote woorden maar van deze uitspraak van Peter gaat mijn antisemitisme-alarm op rood.
Ik voel me een beetje als een gehandicapte Limburger maar ik zie er geen humor in.

Hier in de provincie klagen de mensen trouwens steen en been dat in de lokale politiek de mensen uit de randstad, import dus, aan de macht zijn.

op 18 03 2008 at 13:20 schreef Loor:

Peter, ijzersterke column. Toch is het, naar mijn mening, goed als er een verbod komt. Dieren hebben nu eenmaal niet het vermogen zich te uiten of zelf te beslissen. Bij twijfel over mogelijk leed is het dus beter om ze in bescherming te nemen. En seks met dieren gaat helaas niet zelden met geweld gepaard.

op 18 03 2008 at 13:22 schreef Loor:

N. Molrat, ik ben het volledig met Peter eens. Harry de Winter is een levensgevaarlijke gek.

op 18 03 2008 at 13:24 schreef Peter:

Maar Loortje, geweld tegen dieren was al wettelijk verboden. Daarbij, als het echt uit compassie voor de dieren was, was ik ook tegen een verbod geweest, maar had ik me er niet druk om gemaakt.

Het gaat hier echter – en als ik het goed begrepen heb, hadden alleen Thieme en GroenLinks dat door – om het bestrijden van ‘ranzigheid’. Seks met dieren mag niet omdat Waalkens het vies vindt.

op 18 03 2008 at 13:33 schreef Piet:

Loor, je valt me zwaar tegen. Ook een vegetarier?

Dat lijkt me tenminste de logische consequentie. "Bij twijfel over mogelijk leed moet je dieren in bescherming nemen!"

Dus:
– Huisdieren afschaffen
– Koeien melken afschaffen
– Muggen mogen niet meer doodgeslagen worden (of is dat oog om oog?)
– Dieren in het wild lijden verschrikkelijk (hongersnood, roofdieren), de vrije natuur schaffen we ook af.

"Bij twijfel over mogelijk leed moet je dieren in bescherming nemen!"

Ik schaam me bijna dat ik het wel eens met je ergens over eens ben geweest.

Er is maar een logisch standpunt. Er bestaan geen dierenrechten en er kunnen geen dierenrechten zijn!

De menselijke moraal is gebaseerd op ‘wat gij niet wilt dat u geschiedt doe dat ook een ander niet’. Een soort stilzwijgend contract tussen gelijkwaardige partijen. Met dieren kun je niet onderhandelen. Een tijger vreet je op, een malariamug besmet je tegen je wil, een bacterie vermoordt je zonder enige beroepsmogelijkheid.

De westerse mens is in moreel opzicht geheel de weg kwijt en dit is daarvan het zuiverste symptoom. Dit soort onzin kom je tenminste niet tegen in Azie, Afrika of Arabie.

op 18 03 2008 at 13:44 schreef N. Molrat:

Loor, een kip kiest ook niet zelf of ze legkip, slachtkip, scharrelkip of plukkip wordt.

op 18 03 2008 at 13:49 schreef N. Molrat:

Een jaar of tien geleden had Veronica de serie op TV sex voor de Buch.
Het motto was dat alles moest kunnen maar sex met dieren was ook voor Menno Buch niet aanvaardbaar.

op 18 03 2008 at 13:52 schreef Loor:

"Er bestaan geen dierenrechten en er kunnen geen dierenrechten zijn!"

Piet, vooralsnog val JIJ mij een beetje tegen.

op 18 03 2008 at 13:56 schreef Piet:

Loor, zolang je niet met tegenargumenten komt zul je me niet van mening doen veranderen.

Jouw credo is het credo van een dierenactivist. Ik haat dierenactivisten.

Liever een miljoen proefdieren dood dan *een* mens en als het over mijn familie gaat maak ik daar graag 100 miljoen van.

op 18 03 2008 at 13:56 schreef filantroop:

Pathogene bacteriën kunnen de mens behoorlijk dwarszitten, maar dieren zijn het niet.

op 18 03 2008 at 13:59 schreef DvR:

een kip kiest ook niet zelf of ze legkip, slachtkip, scharrelkip of plukkip wordt.

Of wipkip..

op 18 03 2008 at 14:11 schreef Jimmy:

"Een jaar of tien geleden had Veronica de serie op TV sex voor de Buch. Het motto was dat alles moest kunnen maar sex met dieren was ook voor Menno Buch niet aanvaardbaar."

Nee, die grens lag nadrukkelijk bij bruine bonen.

op 18 03 2008 at 14:14 schreef Hosseyn:

Voorts ben ik van mening dat er zoveel mogelijk schaamluisreservaten moeten worden opgericht.

op 18 03 2008 at 14:22 schreef Ludo:

Er bestaan geen dierenrechten en er kunnen geen dierenrechten zijn!

Geheel mee eens, maar je hebt wel verplichtingen tov dieren. Als je een hond neemt moet je hem eten geven. En ook dieren die uiteindelijk op je bordje belanden, dien je nog steed goed te verzorgen.

Als je toevallig wat zaad kwijt moet, doe je dat maar lekker met het handje, en niet met een dier.
En als je de behoefte krijgt om naar films te kijken waar anderen sex met dieren hebt, is het misschien een aanrader om eens een bezoekje aan de psychiater te brengen.

En oh ja, ook ik vind Harry de Winter vreselijk.

op 18 03 2008 at 14:33 schreef DvR:

Toen ik lang geleden nog gedetacheerd was in de zetmeelindustrie (enfin, toen ik als scholier een paar weekjes aardappelen rooide) werd mij eens gevraagd om vijf gulden bij te dragen aan een pot, die tot uitkering zou komen aan een Langedijker die daarvoor het varken van de buren zou neuken. Ik geloof niet dat het daadwerkelijk tot die zwijnerij gekomen is, want er waren er meer die net als ik zo’n voorstelling geen uurloon waard vonden. Er gingen trouwens ook verhalen over een kippenneuker, een soort dorpsgek die zich wel eens met een Barneveldse of met een Nederrijns Hoentje liet betrappen.

Ach, de vreugde van het landleven. Vrij van zonden ben ik zelf ook niet helemaal, want ik heb me meer dan eens door gulzige muggen laten penetreren.

n.b. Ik begrijp nu ineens waarom een melkkrukje maar drie poten heeft — daar kun je wel op zitten, maar nauwelijks op staan. Wie op het platteland met een vierpotig ‘stads’ krukje komt aanzetten, zal ongetwijfeld met grote argwaan bekeken worden.

op 18 03 2008 at 14:40 schreef N. Molrat:

DvR, nu snap ik eindelijk waarom zoveel mannen op hun oude dag van die kleine pony’s gaan houden.

En oh ja zelfs ik vind Harry de Winter vreselijk, en ik lees nog wel de Volkskrant.

op 18 03 2008 at 14:53 schreef Ernst:

Met sex (bedoeld zal zijn penetratie) en dieren is er één ding duidelijk: of je penetreert een dier dat van die penetratie niets merkt (paard, koe en alles wat meer gewend is dan de gemiddelde mensman in stelling kan brengen), en dan is er niets aan de hand en geen reden voor een verbod, of je penetreert een dier (kleine hond, kat, kip, goudvis) dat daar onder lijdt. Dat laatste geval is al verboden, dierenmishandeling, het eerste is niet relevant.

Andersom, penetratie door een dier, dat lijkt me het dier al helemaal niet te schaden.
Ik heb geen zin over penetratie van/door dieren na te denken, en vind het uitermate pervers dat de overheid in de perverse gedaante van Waalkens, mij dergelijke beelden opdringt.

En dierenporno? Als er iets bekend is over dieren, dan is het wel dat zij zichzelf (op enkele uitzonderingen na) niet herkennen. De kans dat zij er lelijk op komen te staan in de koeienstal omdat zij van de foto herkend worden, lijkt me gering. De enigen die er letterlijk lelijk op staan zijn mensen. Er bestaat geen dierenporno, alleen mensenporno, en een verbod op iets dat niet bestaat, dat slaat dus helemaal nergens op.

Seks, het zit tussen de oren, en aan wat er tussen de oren van Waalkens zit, daar heb ik inmiddels een weinig aantrekkelijk beeld van gekregen.

En Harry de Winter, die liet zich gisteren wel weer heel erg kennen. Met een boekje gooien omdat hij de titel ervan schandalig vond (dat is dus onwetendheid). Zelden iemand gezien die zo afhoudend stond tegen de mogelijkheid iets te leren over een onderwerp waarover hij al lang een mening heeft. Pure angst en afkeer voor de feiten, het was een prachtig gezicht. Had ik het niet gezien, ik zou het niet geloofd hebben.

op 18 03 2008 at 14:54 schreef ocean:

@Piet

Who the fuck cares dat jij dierenactivisten haat?
Ik haat hondenneukers.

Is dat een goed argument?

In mijn wereld is het even "iets" anders.
Liever 1 miljoen mensen minder (mogen er ook 10 miljoen zijn, ras, godsdienst, geaardheid doet er niet toe). Maak er 1 biljoen van en ik ga zelf vrijwillig mee :)
Meteen beter voor het milieu, heeft de rest meer plaats, minder oorlog, honger, misbruik (van kinderen, dieren en vrouwen), en meer van dat soort fraais [sic].

Verder vergeet je even dat je zelf ook niet meer bent dan een "dier". Je bent er zelfs eentje van het ergste soort. Het meest moordadige, vernietigende en moordzuchtige soort zelfs.

Of wellicht geen Darwin aanhanger?

op 18 03 2008 at 15:10 schreef filantroop:

Harry de Winter? Wie is dat ook al weer?

op 18 03 2008 at 15:18 schreef Piet:

Ocean, argumenten genoeg als je even wat hoger leest, maar dat deed je zeker liever niet?

Als ik niet meer dan een dier ben (en jij dus ook) is deze hele discussie zinloos. Dieren vreten hun eigen kinderen op. Gorilla’s doden elkaars jongen zonder daar een greintje gevoel bij te hebben. Ze zijn ook niet strafbaar, het zijn nl. dieren. Dieren hebben geen moraal, geen schuldgevoel en geen schuld. Dat zijn exclusief menselijke begrippen.

Toen ons rechtsstelsel nog heel primitief was waren dieren strafbaar als ze iets uitgevreten hadden. Daar lachen we nu om. Tenminste, de verstandige mensen. ;)

op 18 03 2008 at 16:01 schreef DvR:

Ik herinner me ooit een site gezien te hebben van een vent die het met dolfijnen doet. Over vislucht gesproken.

Maar Ernst, stel je hebt een dier gevonden dat wel een stootje kan hebben, maar het is minderjarig. Of het heeft al een partner, of is zwakbegaafd. Dan sta je toch mooi weer met een nieuw moreel dilemma moeizaam op dat melkkrukje je evenwicht te bewaren. En ligt er echt geen strobreed in de weg, hoe zit het dan met de etiquette – wordt er voorspel verwacht, een simultaan orgasme, een rokertje na afloop of ga je lekker samen een hapje hooi herkauwen?

op 18 03 2008 at 16:52 schreef Cnor:

Op televisie werd in een reportage duidelijk gesteld dat wie gefilmde bestialiteiten bekijkt moet concluderen dat de dieren de seks met mensen ofwel zonder gemekker over zich heen laten komen, ofwel doodgewoon plezier beleven aan het volblaffen van het doosje van het vrouwtje of baasje.
Ik moet er zelf niet aan denken, bbr, die pootjes, die nagels aan die rudimentaire hondeduimpjes, die kattestaaf met weerhaken, bah – maar als anderen dat nu graag doen, is er geen enkele reden voor overheidsingrijpen.
En het gaat hier nadrukkelijk over een patroon van toenemend overheidsingrijpen in de privacy van mensen, zelfs tot in hun fantasie. Dit jongeste verbod is niets minder dan een opmaat voor verdere verboden: op manga, op fotografie, schilderijen, op internet, games, op bdsm, en uiteindelijk op boeken (met uitzondering van door de wetgever als Heilig of Zalig verklaarde bandjes).
De hond bijt zich vast in de weduwe. De haan pikt naar de cineast. De kat had altijd gelijk, zeggen ze. De wolf wil niet douchen met heaumaux. Paard komt terug om weer te vertrekken.
Weer een ander paard werd afgetrokken en spoot iemands gezicht minutenlang vol met witte pixels, zo zag ik laatst op Second Life (een animatie-game als de ‘Simms’, maar dan vol perverse playerts).
Ik ben zelf actief op Second Life in een BDSM-club waar ook veel catwomen rondhangen, met staarten en oortjes, die zich voortdurend aan elkaar verlustigen in ranzige, perverse grensoverschijding.
Met een druk op de knop maak je daar een filmje van voze virtuele ontmoetingen tussen viervoeters en tweebeners, in de privacy van schermpixels en datastreams.
Weet zo’n domme griebusboer als Harm Waalkens dat? Ik zal eens wat filmpjes aan ‘m mailen en hem om een reactie vragen. Wellicht kan Hirsh Ballin hier eens ernst mee maken en een rechercheteam opzetten.
Kunnen ze meteen alle roll playing games waarin mensen een crimineel spelen (moordenaar, terrorist, wegpiraat, bendelid, maffiabaas) rechercheren teneinde hen die vatbaar bleken voor de inblazingen van de Duivel af te straffen en permanent uit de beschofte, de tuchtige maatschappij te verwijderen.

http://xahlee.org/sl/sx-danlu.html

op 18 03 2008 at 16:58 schreef herman van der helm:

we zijn dus uitgemiereneukt?

op 18 03 2008 at 17:32 schreef Ernst:

DvR,
Dolfijnen zijn geen vissen, om maar iets te noemen.

Ik kan alleen voor mijzelf spreken aangaande vrij-etiquette, en ja, ik verwacht intelligente conversatie, voorspel, tussenspel en naspel en soms helemaal geen spel, en een sigaret na afloop (en het onvermijdelijke glas goede wijn natuurlijk), vandaar dus dat ik me maar tot de mensenmannen beperk.

Maar dat mijn voorkeur zo doodgewoon is, geeft me niet het recht anderen hun (anderen niet schadende) voorkeuren te ontzeggen. En als ik dat recht niet heb, dan heeft de overheid dat recht al helemaal niet. Een dergelijk recht hebben wij burgers, de overheid namelijk nooit gegeven.

op 18 03 2008 at 17:48 schreef Cnor:

Helaas is onze Priesterregering nog lang niet uitgemiereneukt.
Nog even en Ovidius’s klassieke werk De Gedaanteveranderingen wordt geschrapt van de boekenlijst op gymnasia. Waarschijnlijk heeft Ernst alles van zijn klassieke vorming, en dan met name de Griekse beginselen van onze verlichte cultuur, weggedrukt en onbewust gehouden, nadat hij zich in zijn studietijd aansloot bij het fascitoide instituut dat Rooms Katholieke Kerk heet.
De klassieke Griekse verhalen staan bol van de bestialiteit, de klassieke kunst brengt al eeuwen in verbeelding hoe mannen en vrouwen van gedaante veranderen en dier worden, omdat de Goden ze in die gedaante graag naaien.
Zou die gluiperd van een Hirsh Ballin, de man van de Illegale Opsporingsmethoden, daadwerkelijk actief willen opsporen? Weer met inzet van lokdieren in duistere steegjes? Valstallen waar onverlaten op driftige strooptocht een ijzeren klem in hun nek krijgen zodra ze het vee benaderen?
Wanneer worden afbeeldingen van minotaurussen, centaurieres, satyrs, faunen, draken en de sphinkx verboden? Heel gauw, want als er iets is wat de GGGGristenzwijnen haten, is het de superieure klassieke Olympus.
Nu zowel bestialiteit, als het verbeelden van bestialiteit, en zelfs virtuele bestialiteit strafbaar zijn gesteld, is het over en sluiten voor de gymnasia.

op 18 03 2008 at 19:06 schreef Marthijn Uittenbogaard:

Ik kan me herinneren dat er al eerder een kamermeerderheid was die seks met dieren wilde verbieden. Toen nog niet de VVD maar wel, naast de christelijke partijen, de PvdA en GroenLinks.

Er bestaat geen liberale partij meer in de Kamer. Zelfs de VVD rept nu over ranzigheid of zulk soort termen en vindt een moreel verbod prima.

Het is hoog tijd voor een echte humaan liberale partij. Maar ja, wie durft?

Straks volgen geschreven teksten. In verschillende westerse landen geldt daar al een verbod op en gaan mensen al jaren de bak in voor bezit van tekst. Enge intolerante tijden; haat afreageren en mensen opsluiten onder onmenselijke omstandigheden en zo lang mogelijk. Mensen moeten zichzelf eens bevrijden in plaats van vrijheid te verafschuwen bij anderen omdat je zelf geleerd hebt dat zaken taboe zijn.

Men ziet mij als radicaal terwijl al mijn opvatting in de jaren 1970 gemeengoed waren. Maar dat leidde tot een goddeloze en misdadige samenleving… In werkelijkheid is het tegendeel waar en is van de jaren 70-droom weinig gerealiseerd maar hebben de intolerante lieden hun macht behouden en gaan door met verderf zaaien. Juist seksueel vrije samenlevingen zijn minder agressief. ( zie: http://www.violence.de ) In deze wijsheid zijn velen niet geïnteresseerd omdat het ‘haters’ zijn. Drugs keihard vervolgen levert veelal een hoger percentage gebruikers op en meer gevangenen. Plus moet men zelf weten hoe men leeft vind ik.
We moeten af van het idee dat democratie betekent: de meerderheid beslist. Er moet veel meer in de grondwet komen vind ik waarbij de grondwet met twee keer 2/3 meerderheid pas kan worden vervangen of zo. Bij meer dan 2/3 hou je het ‘fascistische denken’ toch niet tegen maar van 50% naar 75% en een tijdsinterval ertussen is geen overbodige luxe in duistere tijden.

op 18 03 2008 at 19:12 schreef Marthijn Uittenbogaard:

Plus de grondwet moet geen dode letter zijn. Onafhankelijke rechter toets of iets grondwettelijk is ja of nee. Rechter spreek dus recht over de wettekst, want nu verzint men maar dat bijvoorbeeld een nieuw EU-verdrag geen grondwet is en dus makkelijker kan worden ingevoerd. En meer van zulk soort voorbeelden zijn er.

op 18 03 2008 at 19:40 schreef piet pijlenboog:

verdwijnen dan ook die fraaie (werk)woorden die op dierensex betrekkingen hebben uit de nederlandse taal? :geitenbreier (lijkt me duidelijk) en emmeren (handeling van de huzaren nadat ze het paard gepoetst hadden: emmer op zijn kop en hop)

op 18 03 2008 at 20:06 schreef Theo Ichtus:

Ik heb toch zo iets geks
Ik hou van diertensex
als ik een geitje zie
dan staat ie een, twee, drie

Maar nu mag dat niet meer
zo’n geit dat is verkeerd
Da’s tegen de natuur
al is het niet zo duur

T’is niet leuk voor de geit
Straks raakt ie aan de schijt
Zo’n geit heeft ook z’n recht
En Geitensex = slecht

Dus koop ik maar een kip
als ik wil dierenwip
Ik vind het heerlijk goor –
Al mag het niet van Loor
(Lala lala lala – op de wijs van Mylord / Edith Piaff)

op 19 03 2008 at 01:04 schreef Leda en de zwaan:

Een plotse windvlaag: de grote vleugels nog slaande
boven het wankelende meisje, haar dijen gestreeld
door de donkere vliezen, haar nek gevat in zijn bek,
drukt hij haar hulpeloze borst tegen de zijne.

Hoe kunnen deze verschikte vingers
de gevederde glorie weren van haar wijkende dijen?
En wat kan een lichaam, gevloerd door deze witte wervel
anders dan het vreemde hart te voelen kloppen, liggen als het daar doet?

Een huivering in de lendenen verwekt daar
de gebroken muur, het brandende dak en toren,
en Agamemnon dood.
Zo omstrengeld,

zo overmeesterd door het brute bloed uit de luchten,
werd zij deelachtig aan zijn kennis met zijn geweld
eer de onverschillige snavel haar kon laten vallen?

op 19 03 2008 at 02:29 schreef DvR:

Ernst, dat dolfijnen geen vissen zouden zijn vind ik een mooi voorbeeld van collectieve taalkundige hersenspoeling. Ons is geleerd dat het zoogdieren zijn, want levendbarend, warmbloedig, met longen, etc. – en dus nadrukkelijk géén vissen. Maar dat is natuurlijk onzin. Behalve voor biologen ziet een dolfijn er gewoon als een vis uit, hij leeft als een vis en gedraagt zich doorgaans als een vis. Je associeert zo’n dier toch eerder met een tonijn of zwaardvis dan met een swingende baviaan of een guinees biggetje? In de natuurlijke taalopvatting is de dolfijn daarom gewoon een vis, zoals ook moge blijken uit de nog onbedorven namen van zijn kleine en grote broer, de bruinvis en de bl. vinvis, die ook zoogdieren zijn, maar desalniettemin toch vooral ook ‘vis’.

Het is net zoiets als de met name door jonge meiden nogal rigide gehuldigde opvatting dat paarden ‘benen’ zouden hebben. Als grage plager zeg ik dan bv. nog eens quasi-vergeetachtig dat zo’n knol toch mooi op zijn poten staat, me al verheugend op (en dekking zoekend voor) het machteloze pak slaag met paraplu of handtasje dat op zo’n opmerking steevast volgt.

En hoe dan ook, met al dat zoute water, reken maar dat die van een dolfijn naar vis ruikt.

op 19 03 2008 at 09:55 schreef filantroop:

Dat komt DvR, omdat de classificatie, of nog liever de taxonomie, zich sedert Carl Linnaeus ontwikkelde door toenemende kennis over de morfologische eigenschappen van flora en fauna. En dat weer ingezet werd in de nomenclatuur.
Daarom ook vinden we dat vleermuizen geen vogels zijn, ook al jagen ze alsof ze gierzwaluwen zijn.
Zo zijn er vogels die alleen kunnen lopen, en vogels die alleen kunnen vliegen, en toch allemaal vogels zijn.

op 19 03 2008 at 10:05 schreef filantroop:

En het is allemaal nog interessanter. Zo heb je soorten die middels mimicry op een soort lijken die ze niet zijn. Zo heb je de wespenbok die wel op een wesp lijkt maar het helemaal niet is, maar mensen tot paranoïde reflexen brengt omdat die van steekfaciliteiten verdacht wordt. Soms is dat in het voordeel van de wespenbok, maar ook leidt het wel eens tot een doodsklap. Vertrouw dus nooit een dier.

http://ip30.eti.uva.nl/BIS/insecten.php?selected=beschrijving&menuentry=soorten&record=Plagionotus%20arcuatus

op 19 03 2008 at 10:54 schreef Tjerk:

Niet zo’n sterk voorbeeld filantroop, van die vleermuis, want iedereen kan zien dat dat geen vogel is. Het heeft geen veren, maar vlerken met stukken huid en een vachtje.

Maar als je een dolfijn ziet, zou je denken: da’s een vis.

Bovendien is dat hele idee van zoogdier omdat het een levend jong werpt ook een sofisme: tenslotte wordt er wel een ei gelegd, maar komt het ei uit binnen de baarmoeder.

Vraag bij een zoog-dier lijkt me: wordt er gezoogd? Wat bij dolfijnen dus zo inderdaad het geval is.

Maar waarom niet gewoon spreken van een zoogvis? Duidelijk voor iedereen en ben je van ’t gedonder af.

op 19 03 2008 at 11:06 schreef N. Molrat:

Zeker nog nooit sex met een dolfijn gehad Tjerk.

op 19 03 2008 at 11:18 schreef BigPete:

Wat kan jij ontzettend uit je nek lullen Tjerk.

Je wordt door Ernst op je nummer gezet en je wringt je in de vreemdste bochten om maar niet je ongelijk te hoeven erkennen.

Zoogdieren zijn ook nog eens warmbloedig, nog een verschil dat je gemakshalve maar vergeet.
Als jij trouwens het verschil niet ziet tussen walvisachtigen en vissen dan raad ik je dringend een bezoek aan de opticien aan.

op 19 03 2008 at 11:26 schreef filantroop:

Van een vliegende vleermuis is niet te zien dat die ongevederd is. Pas als het arme beest dood voor je voeten ligt zie je dat het geen veren heeft.
Van een vliegende gierzwaluw zie je niet dat die veren heeft. Pas als het arme beest dood voor je voeten ligt zie je dat de smiecht wel degelijk veren heeft.

De gierzwaluw is trouwens ook nog een smeerlap van jewelste, want het dier copuleert vliegende. Een soort stewardess dus.

op 19 03 2008 at 11:33 schreef filantroop:

Als ik een dolfijn zie denk ik meteen: kijk een dolfijn. Dat heb ik met veel diersoorten. Men noemt dat ook wel kennis van de zoölogie, dat weer duidt op het vermogen soorten te determineren op grond van morfologische kenmerken.
De ene mens beheerst dat, de ander niet.

op 19 03 2008 at 11:37 schreef Tjerk:

Je wordt door Ernst op je nummer gezet en je wringt je in de vreemdste bochten om maar niet je ongelijk te hoeven erkennen.

Volgens mij heb jij een bezoekje aan de opticien nodig, BigPete.

Ik zie het verschil tussen een walvis en een karper heel wel. Maar zeg nou zelf, lijkt een walvis nou meer op een grotte witte haar of meer op een olifant? Het ding heet niet voor niets wal-vis. Mensen hebben het eeuwenlang voor een grote vis aangezien, en dat is ook heel voor de hand liggend.

op 19 03 2008 at 11:38 schreef Tjerk:

"grote witte haai" dus.

Voordat ik Hosseyn op mijn dak krijg.

op 19 03 2008 at 12:03 schreef Peter:

Wat de neuk? Een semantische discussie, terwijl onze vrijheden worden bedreigd? Kan mij het schelen of je een dolfijn onder de zoogdieren schaart of niet! Is-ie een beetje goed in bed, dáár gaat het om!

op 19 03 2008 at 12:05 schreef Tjerk:

Had dit reeds geplaatst met uitgebreide achtergrond informatie hier maar aangezien dit daar onopgemerkt was gebleven en het hier zelfs nog beter past: encore.

De grap stamt uit de tijd waarin gezinnen zich aansloten bij rondreizende kermissen (vader schiet geblinddoekt een appel van het hoofd van dochter terwijl deze met een monocycle op een koord fietst dat strakgehouden wordt door moeder en broer, dat soort dingen).

Pun is dat een familie een gezinsact presenteert aan een talentscout en zich ‘De Aristocraten’ noemt.

op 19 03 2008 at 12:08 schreef TRS:

Wat zouden Anja Meulenbelt en Harry de Winter hiervan vinden?
http://www.janmarijnissen.nl/2008/03/16/strafbaar/

op 19 03 2008 at 12:21 schreef filantroop:

Vrijheid betekent ook dat je je ervan vergewist of je met een gierzwaluw of met een grijze grootoorvleermuis de coïtus pleegt. Voor het beest zelf ook van belang.

op 19 03 2008 at 12:25 schreef filantroop:

Nu eindelijk weet ik ook waarom sommige schavuiten een enorme verzameling opgezette beesten bezitten. Het zijn gewoon ordinaire necrofiele sodomisten.

op 19 03 2008 at 12:27 schreef filantroop:

Zo werd in een bekend zoölogisch instituut een suppoost met broek omlaag op heterdaad betrapt tijdens de copulatie met de fossiele resten van een mammoet.

op 19 03 2008 at 13:08 schreef Tjerk:

"Het zijn gewoon ordinaire necrofiele sodomisten"

Pardon? Necrofiele fetisjisten.

En als het dan sodomiseerders zijn (hoe gaat dat met een slechtvalk of hertenkop?) dan heten ze nog altijd: sodomieten.

Dat we hier de zedenmeesterij argwanend in de gaten houden is een ding, maar wanneer we nu ook nog de taal zouden laten verruwen, verliezen we in de ogen dier schoolmeesters natuurlijk alle legitimiteit.

op 19 03 2008 at 13:22 schreef filantroop:

Necrozoölofilie dan maar? Of wanneer het vogels betreft: necroornitholofilie?
Je moet toch ergens beginnen.

Toch zit ik nog met de vraag hoe het in godsnaam mogelijk moet zijn te copuleren met een goudhaantje. Daar is zelfs een muizenpiemel nog te groot voor.
Nou ja, andersom kan misschien wel.

op 19 03 2008 at 15:27 schreef Ernst:

Dus alles wat in het water leeft is een vis? En alle dieren die op het land leven, kunnen dan geklasseerd worden als ‘geen vis’. Tja, makkelijk onthouden is het wel.
Maar hoe moet het dan met dieren die soms wel, soms niet in het water/op het land leven? Zijn dat somsvissen?

Kortom, met Filantroop en Big Pete ben ik geneigd vast te houden aan de indeling van Linneaus.

Misschien moet ik maar eens een hopeloze lust opvatten voor een vogelbekdier, gewoon om de verwarring compleet te maken.

Hoewel, een zwaan lijkt me ook wel wat, daar komt in ieder geval mooie kunst van, en met een god naar bed, dat is natuurlijk het hoogst bereikbare voor een eenvoudige sterveling. Maar zelfs dat willen de christenen ons nu ontzeggen, en dat terwijl het worden van bruid van Christus gewoon tot de mogelijkheden blijft behoren.

Zo bezien is een verbod op seks met dieren in strijd met de voor de overheid uit artikel 1 van de grondwet voortvloeiende verplichting om mensen in gelijke gevallen gelijk te behandelen, en geen onderscheid te maken naar bijvoorbeeld het geloof van de betrokkenen.

op 19 03 2008 at 16:17 schreef filantroop:

Een ondergeschoven kind vind ik toch de herbafilie. Een toenemend verschijnsel. Kijk maar eens in een tuincentrum. Grote kans dat een dame met een cactus huiswaarts keert om er zich door te laten verwennen.
Een nieuwe rage is de bonsai. Ze zijn niet aan te slepen.

op 19 03 2008 at 16:27 schreef DvR:

Goudhaantjes en winterkoninkjes moet je anaal inbrengen, dat weet een kind.

En als we toch pluimen in bipsen steken: ‘Zoogvis’ vind ik een geweldige vondst van Tjerk. Het doet recht aan het amfibalente karakter van deze prachtdieren.

op 19 03 2008 at 16:32 schreef Tjerk:

Zolang er maar geen gevogelte aan zit, DvR…

op 19 03 2008 at 16:49 schreef DvR:

Ook dolfijnen geven zich graag over aan bestialiteiten. Zo pakt er hier een ongeneerd een homo sapiens. En kijk ze samen eens pret hebben!

op 19 03 2008 at 16:53 schreef Tjerk:

Hij doet ’t niet. En net nu ik me wilde orienteren op die tip van Naakte Molrat.

op 19 03 2008 at 17:31 schreef Cnor:

Ernst: in mijn eerdere posting doelde ik op Ernst Hirsh Ballin (maar dat had iedereen glovik goed begrepen). En inderdaad: de godsdienstvrijheid is in het geding!

Het ministerie van justitie maakt regelmatig duidelijk dat wat bij wet strafbaar is gesteld voor ongelovigen, voor gelovigen soms wel is toegestaan, mits men op religieuze regels een beroep kan doen.
Nu weten wij allen dat Khomeiny, een belangrijke islamexegeet, regels heeft opgesteld voor de seksuele omgang tussen mens en dier. Daarom moesten wij Ernst Hirsh Ballin vragen om dan wel seks met dieren strafbaar te stellen, maar die strafbaarheid te laten vervallen voor diegenen die dierenseks hebben en daarbij een beroep kunnen doen op Heilige Teksten en een religieuze traditie.

Heb ik trouwens al eens dat verhaal van de rog verteld?

op 19 03 2008 at 17:49 schreef DvR:

Een rog, Cnor?? Ik weet dat roggen zich graag laten aaien, maar als wilt beweren dat je er een je sponde in hebt gelokt moet dat wel bed-rog zijn..

op 19 03 2008 at 17:59 schreef Cnor:

Haha! Nou, ik wil niet in herhaling vallen en heb hier al zo vaak op dit terugkerende onderwerp gereageerd, en ben als de dood om al te idiosyncratisch te lijken.

op 19 03 2008 at 18:10 schreef d. fender:

Als ik vertel aan jongeren dat er tot de 50er jaren niet eens pet-food bestond, en honden en katten al duizenden jaren leefden van wat de horde weggooide, – en dat waren restjes -, kijken ze me ongelovig aan. De hele cult met huisdieren (miljoenen in Nederland) vertegenwoordigt een bedrag, waar acute honger in Afrika van gestild kan worden. Honderdduizenden infantielen, die meer lichamelijk contact (aaien, pampelen, strelen, kussen) en ‘spiritueel’ contact (oh wat is ie lief; kom maar lekker bij het vrouwtje..) hebben, dan met hun medemens, zitten vroeg of laat met hun beest in bed. Laat ons het de medemens en het dier maar gunnen. Al begin 90er jaren registreerde het LHV een toename van veterinaire schimmels in dameskutten. Het zij zo. De samenwerking tussen veearts en huisarts werd er door verbeterd. Maar waarschijnlijk is nu een idioot op de gedachte gekomen, dat als we beesten als medemensen behandelen, ze recht hebben op een burkaa en een kuis leven. Deze domme plattelander kijkt er naar en haalt de schouders op terwijl hij van een mals duifje de kop trekt (pigeon au porto), en een haan prepareert om de kop af te slaan (coq au vin). Vooral de kleintjes hebben dolle pret, als ik de haan daarna nog, zonder kop, even de tuin laat rondracen…. “doe het nog eens, opa !”. Terwijl burgerlijk Holland sexueel-eufemistisch niet meer durft te spreken over kippen-‘bil’, maar dat kuis een ‘drumstick’ noemt.

op 19 03 2008 at 18:42 schreef Cnor:

"Maar waarschijnlijk is nu een idioot op de gedachte gekomen, dat als we beesten als medemensen behandelen, ze recht hebben op een burkaa en een kuis leven." – hahahhahaaa!

op 19 03 2008 at 18:59 schreef Manfred Mann:

Some sweet day I’ll make her mine, pretty flamingo
Then every guy will envy me
Cause paradise is where I’ll be

Pretty flamingo, pretty flamingo

op 19 03 2008 at 19:32 schreef Willie Wartaal:

kom op konijntje wiebelen wiebelen
kom op konijntje wiebelen wiebelen huppel
kom op konijntje wiebelen wiebelen huppel
huppel als of je in het bos bent.

op 19 03 2008 at 20:46 schreef Cnor:

Vrij naar een kroegverhaal van de bekende Rotterdammer Theo Lalleman (hijzelf vertelt het veel accurater; ik geef durmun eige draai aan):
>
Visfukken (Rog)
>
Het is begin jaren zestig, ik loop door het havengebied van Aberdeen. Net van school en liftend, hosselend Nederland verlaten, zwerf ik rond, het is inmiddels avond en ik hoor iemand roepen. Vanaf een donker schipdek schreeuwt een man me toe: ‘Can you cook?’
>
Nooit hoefde ik thuis te koken, ik ben compleet onhandig met pannen, maar kan één recept maken: ratjetoe. ‘Yeah I can!’ ‘Come over here!’ Yep, we spreken allen kombuis-Engels!
>
Nu moet je weten dat er in die tijd een visserijoorlog speelde tussen IJsland en Groot-Brittannië. De territoriale grenzen waren in het geding en de spanning was zo hoog opgelopen, dat geen Schot, Brit, Welsh- of Irishman nog op een IJslands schip wou varen – een ware boycot.
>
Ik beland op een IJslandse vissersboot vol IJslanders, met een ruim ruim vol ijs voor het koelen van de vissen die we gingen vangen. Een glad trapje leidt naar beneden naar de kombuis, waar ik geacht word te koken voor de zevenkoppige bemanning.
>
De stank onderdeks is ongekend, het schip begint te brommen en te wiegen, de motoren zijn gestart en we varen de haven uit, richting IJsland. Ik zie een zak rottende aardappelen, een bak schimmelende uien, het volledig vervette fornuis, in een hoek een afvoerputje en voelde mijn maaginhoud lonken. De stank is werkelijk niet te harden, het schip stampt in mijn hoofd, tegen mijn buik, mijn maaginhoud belandt in het putje.
>
We zijn ruim uitgevaren, ze zijn niet blij met mij, hebben besloten iemand anders in de kombuis te zetten, en gebieden mij om bovendeks uit te kotsen en ui t te waaien in de wind. Voortaan werk ik bovendeks, help met het verwerken van de visvangst. Spartelende vissen vastpakken, doden met het hakmes, schoonmaken met het fileermes en dumpen in het ruim vol ijs.
>
Ik ben zoekend en wat ik daar vind zal ik nooit vergeten: de kunst van het visfukken.
>
De vissen uit de met stoere mankracht opgehaalde netten moeten worden schoongemaakt, voordat ze op ijs worden gegooid. Elke verschillende vis heeft z’n eigen beste slachtwijze. Meestal: kop eraf, staart eraf, overlangs half doorsnijen, ingewanden met de rubber gehandschoende vingers eruit wurmen, en dan het schone visvlees in het luik werpen.
>
Het zijn lange avonden, smerig werk, maar in de open zeelucht ervaar ik een zekere gezelligheid – met die IJslanders zo samenwerken aan dek, bij al die fysiek inspannende werkzaamheden. Het zijn jonge jongens, net als ik, maar harder, echte visserslui, stoer en zelfbewust.
>
Pas later begrijp ik – via schade en schande wijs geworden – dat het een vissersgeheim betreft, dat bewaard wordt tussen Volendam, Aberdeen en Reykjavik: de seksrog.
>
Olaf is zestien en lijkt wel zeventien zo stoer en sterk en komt natuurlijk uit Reykjavik. ’s Avonds rond zonsondergang sorteren we laat nog de vangst uit het grote visnet en pakt hij een stevige rog. ‘Hey’, schreeuwt hij lachend tegen me, ‘I love this fish, you know!’
>
Hij laat mij zien wat de eigenaardigheid van deze rog is: als je zijn kop en staart eraf hakt, blijft het visselijf toch nog minuten lang schokkende bewegingen maken, het lijkennspierreflexen. Bovendien: als je de staartvin afhakt, zie je in de onderkant van de rog een welgevormd luchtreservoir, dat erom vraagt te worden gepenetreerd.
>
Olaf heeft zijn broek een stukje laten zakken, bevrijdt eindelijk zijn lid dat de hele dag pushend tegen zijn gulp aan dreef, en kopt zijn welgevomde minaret onder het uitroepen van theatrale lustroepen recht in de luchtkamer van het schokkende, onthoofde lijf van de rog. Het uit de kluiten gewassen visselijf blijft nog doordansen, terwijl het vissersjong al klaargekomen is – hij werpt het alsnog in het koelruim. Theatraal knikkend naar het dalende roggelijf kijkt me daarna breedlachend aan. ‘Wat een mooie tanden heeft dat vissersjong’, denk ik , terwijl ik wegkruip, ver, zo ver mogelijk, voor het idee van een geilige geheiligde vis.

op 19 03 2008 at 20:57 schreef Cnor:

Verbeterde versie:

Vrij naar een kroegverhaal van de bekende Rotterdammer Theo Lalleman (hijzelf vertelt het veel accurater; ik geef durmun eige draai aan):
>
Visfukken (Rog)
>
Het is begin jaren zestig, ik loop door het havengebied van Aberdeen. Net van school en liftend, hosselend Nederland verlaten, zwerf ik rond, het is inmiddels avond en ik hoor iemand roepen. Vanaf een donker schipdek schreeuwt een man me toe: ‘Can you cook?’
>
Nooit hoefde ik thuis te koken, ik ben compleet onhandig met pannen, maar kan één recept maken: ratjetoe. ‘Yeah I can!’ ‘Come over here!’ Yep, we spreken allen kombuis-Engels!
>
Nu moet je weten dat er in die tijd een visserijoorlog speelde tussen IJsland en Groot-Brittannië. De territoriale grenzen waren in het geding en de spanning was zo hoog opgelopen, dat geen Schot, Brit, Welsh- of Irishman nog op een IJslands schip wou varen – een ware boycot.
>
Ik beland op een IJslandse vissersboot vol IJslanders, met een ruim ruim vol ijs voor het koelen van de vissen die we gaan vangen. Een glad trapje leidt naar beneden naar de kombuis, waar ik geacht word te koken voor de zevenkoppige bemanning.
>
De stank onderdeks is ongekend, het schip begint te brommen en te wiegen, de motoren zijn gestart en we varen de haven uit, richting IJsland. Ik zie een zak rottende aardappelen, een bak schimmelende uien, het volledig vervette fornuis, in een hoek een afvoerputje en voel mijn maaginhoud lonken. De stank is werkelijk niet te harden, het schip stampt in mijn hoofd, tegen mijn buik, mijn maaginhoud belandt in het putje.
>
We zijn ruim uitgevaren, ze zijn niet blij met mij, hebben besloten iemand anders in de kombuis te zetten, en gebieden mij om bovendeks uit te kotsen en uit te waaien in de wind. Voortaan werk ik bovendeks, help met het verwerken van de visvangst. Spartelende vissen vastpakken, doden met het hakmes, schoonmaken met het fileermes en dumpen in het ruim vol ijs.
>
Ik ben zoekend en wat ik daar vind zal ik nooit vergeten: de kunst van het visfukken.
>
De vissen uit de met stoere mankracht opgehaalde netten moeten worden schoongemaakt, voordat ze op ijs worden gegooid. Elke verschillende vis heeft z’n eigen beste slachtwijze. Meestal: kop eraf, staart eraf, overlangs half doorsnijen, ingewanden met de rubber gehandschoende vingers eruit wurmen, en dan het schone visvlees in het luik werpen.
>
Het zijn lange avonden, smerig werk, maar in de open zeelucht ervaar ik een zekere gezelligheid – met die IJslanders zo samenwerken aan dek, bij al die fysiek inspannende werkzaamheden. Het zijn jonge jongens, net als ik, maar harder, echte visserslui, stoer en zelfbewust.
>
Pas later begrijp ik – via schade en schande wijs geworden – dat het een vissersgeheim betreft, dat bewaard wordt tussen Volendam, Aberdeen en Reykjavik: de seksrog.
>
Olaf is zestien en lijkt wel zeventien zo stoer en sterk en komt natuurlijk uit Reykjavik. ’s Avonds rond zonsondergang sorteren we laat nog de vangst uit het grote visnet en pakt hij een stevige rog. ‘Hey’, schreeuwt hij lachend tegen me, ‘I love this fish, you know!’
>
Hij laat mij zien wat de eigenaardigheid van deze rog is: als je zijn kop en staart eraf hakt, blijft het visselijf toch nog minuten lang schokkende bewegingen maken, het lijken spierreflexen. Bovendien: als je de staartvin afhakt, zie je in de onderkant van de rog een welgevormd luchtreservoir, dat erom vraagt te worden gepenetreerd.
>
Olaf heeft zijn broek een stukje laten zakken, bevrijdt zijn dankbare lid dat de hele dag pushend tegen zijn gulp aan dreef, en kopt zijn welgevormde minaret onder het uitroepen van oprechte lustroepen recht in de luchtkamer van het schokkende, onthoofde lijf van de rog. Het uit de kluiten gewassen visselijf blijft nog doordansen, terwijl het vissersjong al klaargekomen is – hij werpt het alsnog in het koelruim. Theatraal knikkend naar het dalende roggelijf kijkt me daarna breedlachend aan. ‘Wat een mooie tanden heeft dat vissersjong’, denk ik , terwijl ik wegkruip, ver, zo ver mogelijk, voor het idee van een geilige geheiligde jongensvis.

op 19 03 2008 at 23:02 schreef Ernst:

Kortom, het was dol fijn.

op 19 03 2008 at 23:04 schreef Lagonda:

Speciaal voor Tjerk:

http://www.sexwork.com/family/dolphins1.html

De meneer uit dit artikel neukt graag met dolfijnen en legt precies uit hoe dat moet. Ik kan hem van harte een frontale lobotomie aanraden.

op 20 03 2008 at 11:03 schreef Laila:

Dit is dus wat er bereikt wordt als men seks met dieren (en warmbloedige vissen) gaat verbieden…. dit zou als gevolg kunnen hebben, na het visualiseren, de daad alsnog bij het woord te voegen al was het maar om te kijken of het allemaal wel past.
Bestaan er al opblaaspoppen als zeemeermin of misschien als dolfijn? Dat voelt veel natuurlijker dan zo’n koude opblaaspop met een blonde of zwarte haardo(o)s die eigenlijk ook verboden moeten worden dat neigt veel te veel naar necrofilie.

Kan de politiek het deel in de hersenen wat hier verantwoordelijk voor is niet gewoon middels een verplichte chirurgische ingreep uitschakelen? Scheelt heel wat moeizaam inbeeldingsvermogen bij passen en meten en niemand die het dan in zijn hoofd haalt het alsnog uitteproberen uit nieuwsgierigheid of als verrijking van zijn ingekakte seksleven of wat het meest waarschijnlijk is om maar niet achter te blijven en bij de volgende verjaarsvisite of koffiepauze anderen af te bluffen en te zeggen; het is wel even wennen hoor!
Want als ik ergens van overtuigd ben is dat hoe meer aandacht hier aan besteed wordt in de media hoe meer zielen zich aan een dier zullen vergrijpen.

@Big Pete er bestaat een walvishaai die minstens 12 meter is, hij lijkt uiterlijk op een walvis maar is een haai dus een vis.

op 20 03 2008 at 12:18 schreef Tjerk:

Jippiiiee; ik ben helemaal overtuigd. Morgen gaat mijn jaarabbonement op het dolfinarium Harderwijk op de bus.

op 20 03 2008 at 12:33 schreef Theo Ichtus:

Reve ontmoet God:…

http://www.youtube.com/watch?v=VkOoWF3LqMQ

op 20 03 2008 at 16:53 schreef BigPete:

@Big Pete er bestaat een walvishaai die minstens 12 meter is, hij lijkt uiterlijk op een walvis maar is een haai dus een vis.

Ja dat is mij reeds ruim 40 jaar bekend.
Je punt is?

op 20 03 2008 at 21:31 schreef filantroop:

Wie een walvishaai niet van een walvis kan onderscheiden moet maar een blindengeleidehond aanschaffen. Trouwens, die vreten ze ook zo maar op.

Maar ja, er zijn er die het verschil niet zien en seksueel geprikkeld op zo’n beest afrennen.
Bij maagonderzoeken van gedode exemplaren heeft men talloze genitale residuen aangetroffen. En zelfs een roman van Honoré Balzac.
Nee, geen roman van Emile Zola, maar wel een theelepeltje van Sola, en de resten van een stola waar nog een stuk mevrouw aan zat.
Het zijn rakkers die beesten.

op 20 03 2008 at 23:05 schreef Tjerk:

Walvishaaien eten plankton, krill en af en toe een pijlinktvis, filantroop.

op 21 03 2008 at 09:46 schreef Laila:

Wie een walvishaai niet van een walvis kan onderscheiden moet maar een blindgeleidenhond aanschaffen.

Hmmmmm……ik vraag mij af waarom zo’n haai vernoemd is naar een walvis zou hij soms meer van een goudvis hebben?

op 21 03 2008 at 22:00 schreef Tjerk:

Ja, opmerkelijk hoe iemand dit beest voor een walvisachtige zou kunnen aanzien:

op 22 03 2008 at 12:45 schreef DvR:

Tiens, wat een lekker pijpbekkie. Morgen toch eens bij de visboer informeren of hij ook walvishaaitjes heeft.

op 25 03 2008 at 21:50 schreef DvR:

Ik ben nog naar de visboer geweest, maar zo’n pijpvis had hij niet. Ik kwam thuis met een broodje zalm. Het was niet wat ik ervan gehoopt had.

op 27 03 2008 at 17:30 schreef DvR:

Hè, dom van mij. Zit ik met vissen te klooien terwijl ik natuurlijk een zuigdier had moeten hebben..!

Ik zal zaterdag eens kijken of ik ergens zo’n dolfijn kan bemachtigen. Maar moet ik daarvoor naar de visboer of naar de dierenwinkel?