Neukende Chinezen
Peter Breedveld
Ang Lee’s nieuwe film Lust, Caution is bejubeld door de critici en overladen met prijzen. Onterecht, want de film is volslagen ruk. Veel te lang, dodelijk saai en totaal humorloos. Tijdens de vertoning van dit gedrocht heb ik gevochten tegen de slaap. Halverwege wilde ik naar huis, maar ik was met iemand die per se altijd alles wil afmaken waar ze aan begint, óók als het een Chinese watermarteling betreft. Ze ligt nu zo ziek als een hond in bed (heb je nu je zin, Has?) dus kunt u nagaan.
Waarschuwing voor lezers die de film toch willen gaan zien: big fucking spoilers in de tekst die nu volgt.
Lust, Caution duurt drie uur, maar het verhaal had makkelijk in anderhalf uur kunnen worden verteld. Het stelt allemaal niet veel voor: Een Chinese jonge vrouw, gespeeld door Tang Wei (‘Debutant!’ benadrukt iedereen. ‘Ze is debutant! Nog nooit eerder in een film gespeeld!’ So fucking what?) sluit zich tijdens de Tweede Wereldoorlog aan bij een patriottische toneelgroep annex verzetsbeweging tegen de Japanse bezetter, die wordt geleid door een Mohammed B.-achtige kwezel. Ze moet het aanleggen met een politieman (Tony Leung) die voor de Japanners martelt en moordt, zodat haar kameraden hem in een onverdacht moment een kopje kleiner kunnen maken. Daar komt het maar niet van en intussen wordt ze door die man zo lekker geneukt, dat ze het ook eigenlijk wel best vindt, zo. Als hij haar dan ook nog de ring geeft die hij zijn eigen vrouw niet gunde (met een diamant ter grootte van een kwartelei) verraadt ze haar kameraden en haar land zodat hij kan ontkomen en zijn zegenrijke werk voor het Groot-Aziatische Rijk kan voortzetten. Einde.
Deze schaamteloze rip-off van de film The Nightporter (over de sadomasochistische relatie van een Holocaustoverlevende en haar kampbeul) duurt zo tergend lang omdat het vol zit met eindeloos uitgesponnen scènes over niets. Bijvoorbeeld: Tang Wei komt een café binnen, gaat aan een tafeltje zitten, een ober komt naar haar toe en biedt haar de kaart aan maar die wil ze niet, ze vraagt om koffie, ober knikt en gaat koffie halen, komt koffie brengen, Tang Wei vraagt of ze de telefoon mag gebruiken, ober zegt Natuurlijk’ en gebaart haar mee te komen, ze loopt mee, gaat staan telefoneren aan de bar, draait nummer, verbreekt de verbinding, barman kijkt vreemd, ze zegt dat ze het verkeerde nummer heeft gedraaid, barman knikt begrijpend, ze draait nog een keer, krijgt een broer’ aan de lijn met wie ze een geheimzinnig codegesprek voert en daarvoor of daarna of tussendoor krijgen we ook nog te zien hoe ze van haar koffie nipt (nadat ze die goed geroerd heeft) en lippenstift op het kopje achterlaat. Hebben we nog geluk dat ze niet ook nog plotseling naar de wc moest.
En zo gaat het de hele tijd. De leden van de verzetsgroep doen schietoefeningen op het strand, neemt Ang Lee lekker de tijd voor. Dat gedoe met die ring neemt drie, vier, ellenlange scènes in beslag, want een dure ring koop je niet zomaar, natuurlijk, dan ga je eerst eens kijken bij de juwelier, en dan nog een keer, en dan ga je m passen De film zit vol scènes waarin vier vrouwen mahjong spelen, en maar kwebbelen: Er is overal tekort aan, voor zeep moet je naar de zwarte markt. Zal ik mijn man vragen zijden kousen mee te nemen? Ik heb vijf zoetjes in mijn thee, dankuwel. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARRGGGGH! Op zeker moment moet Tang Wei ergens heen, dus ze verexcuseert zich, en haar gastvrouw maar zeiken: Dit is echt ongehoord! Dit kunt u niet doen! Ik vind het echt niet kunnen, ongehoord is dit. En het houdt godverdomme niet op.
Tang Wei heeft Tony Leung wijsgemaakt dat ze getrouwd is en kinderen heeft, maar ze is nog maagd. Dus ze laat zich ontmaagden door het enige lid van de verzetsbeweging met seksuele ervaring (hij gaat naar de hoeren) en natuurlijk krijgen we de hele ondragelijke procedure te zien van begin tot eind en daarna mag die stoethaspel nog een keer, want kennelijk is ontmaagden alleen niet genoeg, Wei moet ook een beetje bedreven worden in het neuken.
Niet dat dit écht nodig blijkt, want Leung neukt háár en niet andersom. Hij vreet haar op met huid en haar nadat hij haar eerst alle hoeken van de slaapkamer heeft laten zien. De seksscènes die daarna volgen zijn zo expliciet, dat ik vooral bezig was met de vraag wat Tang Wei’s moeder daar nou van zou vinden. Ik ontwaakte in elk geval wel uit mijn halfslaap, zo van Sjezus!’ Het is ook waar dat de personages van Wei en Leung in deze scènes de meeste diepgang krijgen, zoals Frontaal Naakt-stamgast Barry hier suggereert (51e reactie). Aan het eind van één zo’n heftige scène liggen de twee in elkaar verstrengeld bij te komen, zij door hem half geplet, met haar gezicht begraven in zijn hals, we zien alleen de achterkant van zijn hoofd en zijn oor, en dan zegt ze: Koop een appartement voor mij. Ik weet niet precies wat, maar in die scène zit voor mij een universele waarheid geklonken.
De lang uitgesponnen, bloedige scène waarin de leden van de verzetsgroep met z’n allen proberen Leungs chauffeur (of lijfwacht, of whatever) te vermoorden, is ook erg goed, al is het niet origineel om te laten zien dat het heus geen peuleschil is om iemand dood te maken, dat deed Hitchcock ook al briljant.
Over Hitchcock gesproken, die heeft het gegeven van de vrouw die voor volk en vaderland naar bed gaat met de vijand (een nazi, nota bene) veel beter uitgewerkt in de film Notorious (1946). Hitchcock had geen seksscènes nodig om zijn film te laten broeien. De chemie tussen Ingrid Bergman – tijdens de hele film zedig gekleed – en Cary Grant volstaat. Er wordt niets uitgesproken, maar we weten precies wat er gaande is, en wat dat doet met Grant, die zijn geliefde aanspoort om all the way te gaan met de wezelachtige nazi Claude Rains, en wat dat doet met Bergman, en we worden net zo verscheurd als Grant en Bergman, van wie we tijdens het kijken heel erg gaan houden.
Van Wei en Leung ben ik niet gaan houden. Ze doen me niets. Ik weet niet waar ze vandaan komen en waarom ze doen wat ze doen. En het interesseert me niet, ook. Ik vind ze allebei onsympathiek, Leung die Wei gedetailleerd beschrijft hoe hij zijn slachtoffers op het hoofdbureau doodmartelt en Wei die daar kennelijk geil van wordt en haar kameraden verraadt vanwege een snuisterij. Die kameraden hebben trouwens ook niets dat ze voor me inneemt. Eendimensionale, geconstipeerde fanatiekelingen zijn het. Ze lijken geen ouders te hebben, geen passie’s, geen angsten, ze hebben niets dan hun vaderlandsliefde. Ze vechten niet voor vrijheid of rechtvaardigheid, alleen voor hun vaderland, want ze zijn toevallig Chinees. Net goed dat ze aan het einde van de film een nekschot krijgen. Zulke mensen verdienen een Mao Zedong. Of zeg ik nu iets heel ergs?
Er zijn van die films die door intellectuelen unaniem worden beschouwd als absoluut meesterwerk’. Vaak krijg ik het gevoel dat die films hun excuus zijn om lekker ongegeneerd naar neukende mensen te kijken. Jean-Jacques Annauds ‘meesterwerk’ L’ amant, bijvoorbeeld, die zou gaan over de koloniale verhoudingen in het Indochina van voor de Tweede Wereldoorlog. Flikker toch op! De film gaat over een Chinees die een veertienjarig, blank meisje uitwoont, drie uur lang, bijna onafgebroken.
En zo is het ook met Lust, Caution. Ik las ergens dat Ang Lee verontwaardigd was over het feit dat er zoveel aandacht was voor de seksscènes in zijn film, maar dat lijkt me een beetje hypocriet. Die drie seksscènes, daar gaat iedereen voor naar die film en dan krijgen ze er nog een briljante moordscène en de betoverend mooie ogen van Tang Wei bij. Al die andere interessantdoenerij is een mager excuus voor die neukende Chinezen.
Wesley Snipes niet de gevangenis in wegens belastingfraude. Goed zo!
Algemeen, 09.02.2008 @ 11:44
54 Reacties
op 09 02 2008 at 12:21 schreef Hosseyn:
Ik vond daarentegen Monster’s ball (zo heette-d-ie toch?)prachtig, juist vanwege de woeste wanhopige seksscène, vanwege de verrassende rol van Hale Berry. En dan bedoel ik niet verassend omdat ze zo’n mooie vrouw is, want dat wist ik al.
op 09 02 2008 at 12:46 schreef Loor:
Peter, een meesterlijk en zeer geestig geschreven verslag. Ik heb genoten!
op 09 02 2008 at 14:01 schreef Janos:
Bij de meeste kunstfilms moet je gewoon je geest op nul zetten en de sfeer lekker insnuiven. Dat deed ik ook bij tarkovsky’s stalker, en leuk dat die film toen werd.
Ik was ineens weer een kind die door de bossen en plantsoenen holde, gelovende dat elk gebouw en elke boom een speciale betekenis had. Een klein kind die een fantasie wereld kan creeren waarin zijn moeder, de leraar, looney toones en het theater stukje op school allemaal, hetzelfde zijn en één zijn geworden. Waar alles één betekenis heeft.
De filmmuziek geschreven voor lust, caution is best goed. Peter, vergeet niet dat volgens sommige Chinezen, hun films afkraken gelijk staat aan imperialisme.
op 09 02 2008 at 16:25 schreef jan techneut:
Je kunt dus beter naar Zwartboek gaan kijken. Executies intypen: saai! Jammer dat Verhoeven het gegeven dat de grote verrader op het eind van het communistische verzet blijkt te komen, niet verder heeft uitgewerkt.
L’amant is trouwens wel een goede film, al vond ik de trouwens aziatisch-Amerikaanse actrice in kwestie in Color of Night beter.
op 10 02 2008 at 09:26 schreef Peter:
Ik zag Lust, Caution in het Louis Hartloopercomplex in Utrecht, waar een jodocus eerst een soort spreekbeurt over de film ging houden. Hij las onder andere wat citaten uit recensies voor, en in één recensie werd gesproken van een ‘Zwartboek goes East’. Dat vond die jodocus oneerbiedig en daar ben ik het mee eens. Het is heel oneerbiedig tegenover Paul Verhoeven, want zijn Zwartboek is de betere film, ondanks dat lullige bombardement aan het begin.
L’Amant is geen goede film. L’Amant is dodelijk saai. Seksscènes doen een film trouwens zelden goed. Ze halen je uit het verhaal en vaak zijn ze genânt.
op 10 02 2008 at 09:32 schreef Hosseyn:
Ken je monster’s ball Peter? Ja natuurlijk ken je die! Daar is de sex heel functioneel en heel hartverscheurend.
op 10 02 2008 at 09:39 schreef Peter:
Ik ken die film inderdaad, vond ‘m erg goed, maar het gekke is dat ik me geen seksscène kan herinneren. Ik herinner me dat het een hele tedere, melancholische film is.
Halle Berry is echt een heel erg goede actrice. Gisteren zag ik Things we lost in the fire en daarin is ze ook al zo mooi verdrietig. Terwijl ik ging voor Benicio del Toro, die me eindeloos fascineert. Wat de regisseur, Susanne Bier, doet met zijn gezicht in de close-ups, is fenomenaal.
op 10 02 2008 at 09:46 schreef Hosseyn:
Ik vind het zo fantastisch als een actrice die je als mainstream beschouwt opeens zo’n verassende kant laat zien. Zo’n schoksgewijze ontwikkeling. Allebei hebben ze net een kind verloren en ze storten zich op elkaar in een wanhopige rauwe liefdesdaad van volstrekte tegenpolen die elkaar alleen in hun verdriet kunnen ontmoeten.
De kilte van vader en zoon die dezelfde hoer delen en haar op dezelfde manier van achteren neuken, hún enige raakpunt. Huiveringwekkend. Ik heb hem jaren geleden gezien maar op één of andere manier groeit hij in mijn herinnering.
Hale Berry kan voor mij niet meer stuk. Zij zal ook een goede actrice blijven als haar looks verdwijnen. Things we lost moet ik nog zien. Is die al in de videotheek? Benicio is ook geweldig. Die zien we (ik althans) veel te zelden in films.
op 10 02 2008 at 09:56 schreef Peter:
Things we lost draait in de bios, waar ik films het liefst zie, al wordt het publiek steeds irritanter.
Del Toro zien we inderdaad veuls te weinig. Het leuke van Berry is dat ze rustig ook ‘Storm’ speelt in The X-men. Ik zag haar eens in een talkshow op de BBC, leuke vrouw lijkt me dat. Heel bescheiden, totaal geen kapsones.
op 10 02 2008 at 10:00 schreef Hosseyn:
Ik ga alleen naar de bios overdag, dan zijn er weinig mensen, kost ook minder. Lekker op De Munt in Amsterdam. Denk dat ik het van de week maar ‘ns probeer.
op 10 02 2008 at 10:03 schreef Peter:
Goed idee. Wel heel sentimenteel hoor, Things we lost. Daar hoor ik als pseudo-intellectueel van te gruwen, maar de film ontroerde me toch.
op 10 02 2008 at 10:06 schreef Hosseyn:
Of hij al dan niet sentimenteel is, daar zullen we het dan later over hebben.
op 10 02 2008 at 10:51 schreef Hatje:
Hier een naaktscene uit monsterbal,
http://youporn.com/watch/138552
en hier een naaktscene uit lust, caution,
http://youporn.com/watch/123198
Trekken jullie het nog?
op 10 02 2008 at 10:59 schreef hosseyn:
Pun intended, Hatje?
op 10 02 2008 at 11:00 schreef Hosseyn:
Dan zie ik toch liever Nao Oikawa – to hell with art! Of die lieve Sibel Kekilli die van beide walletjes eet.
op 10 02 2008 at 12:10 schreef Peter:
Wat een geweldige site, waar Hatje mee komt aanzetten. Gratis huis-, tuin-, en keukenporno! Mijn voorlopige favoriet is alvast dit Arabian couple having sex, vanwege die leuke vrouw met dat leuke haar en dat geweldige achterwerk, die zich onder dat afzichtelijke kitsch-schilderij laat nemen door die weerzinwekkende man die zijn sokken aanhoudt. Wil iemand vertalen wat ze zegt? Zeer fascinerend, dit.
op 10 02 2008 at 13:20 schreef Wampie:
Lang leve de boys and girls next door! Liposuctie aan buik of bovenbenen, designvagina, borstvergroting…? Allemaal niet nodig voor een portie lust. Alleen bij smetvrees of erectiestoornissen kan een bezoekje aan de dokter van nut zijn.
op 10 02 2008 at 13:28 schreef Hosseyn:
Over lust gesproken, Wampie: die De Heij is geweldig. Ik heb aan een stuk door gelachen om de absurde dialogen. Thnkx!
op 10 02 2008 at 14:02 schreef Peter:
Liposuctie aan buik of bovenbenen, designvagina, borstvergroting…? Allemaal niet nodig voor een portie lust.
Right on, Wamp. Ik geef zo tien Cindy Crawfords voor die Arabische vrouw en haar Rubensiaanse rondingen. Voor mensen met smetvrees is deze video smullen.
die De Heij is geweldig. Ik heb aan een stuk door gelachen om de absurde dialogen.
Het mooie van zijn dialogen is dat ze zo echt zijn, mensen praten echt zo. Het is de setting die ze een absurde draai geeft. Subliem!
op 10 02 2008 at 15:00 schreef Hosseyn:
De tekeningen zijn ook écht goed.
op 10 02 2008 at 16:27 schreef Wampie:
Heren, ik zal de complimenten overbrengen!
op 10 02 2008 at 16:28 schreef Peter:
De tekeningen zijn zeker goed. Fred de Heij’s stijl doet denken aan Manara, maar hij is veruit superieur. Manara doet steeds hetzelfde truukje, De Heij heeft een veel dynamischer stijl.
On-topic (ho ho): onderwaterseks. Respect!
op 10 02 2008 at 17:12 schreef Peter:
Stewart Lee! Hij had die geniale BBC-show op zondagmorgen met -hoe-heet-ie-ook-weer! Gecancelled want niet geschikt voor kinderen of iets dergelijks. Geweldig was dat! Met die depressieve sinaasappel.
op 10 02 2008 at 17:14 schreef Lagonda:
Ook on topic. Stewart Lee over Ang Lee — best grappig:
op 10 02 2008 at 17:15 schreef Peter:
Hij kent de Hulk-comic echt goed.
op 10 02 2008 at 17:22 schreef Peter:
‘Best grappig’? Ik vind het hilarius! Help! Ik kan geen Nederlands meer! Wat is het Nederlandse woord voor hilarious?
op 10 02 2008 at 17:23 schreef Peter:
‘Hilarisch’. Pfew!
op 10 02 2008 at 18:07 schreef Vlot:
Geheel off topic: Vannacht was je site een tijdje gekraakt. Nog iets van gemerkt? De getoonde pagina was gelinkt van hier:
http://www.federation-ps08.org/stats/cc.jpg
op 10 02 2008 at 23:13 schreef Hosseyn:
Manara’s vrouwen lijken allemaal op elkaar.
op 11 02 2008 at 07:44 schreef Hosseyn:
Weet je wie een nekschot moet hebben, godverdegodverdegodver – Steve Ballmer! Wat is windows toch een KUT-systeem!
op 11 02 2008 at 09:51 schreef hassnae:
Zeg, Loor en Hos: hoe is de virtuele ontmoeting bevallen?
Jullie zeggen er niks over, maar ik had de indruk dat er iets moois aan het opbloeien was?
op 11 02 2008 at 10:06 schreef Hosseyn:
Has: de ontmoeting was niet virtueel bedoeld hoor! Hoe kan ik Loor’s bouquet aan feromonen beoordelen als ik dat slechts in virtuele zin mag genieten? Die ontmoeting moet dus nog plaatsvinden. Ik wacht op een uitnodiging.
op 11 02 2008 at 10:09 schreef hassnae:
Aha, daar heb je een goed punt. Maar is er dan geen affiche Loors kant op gemaild? Ik zat al te trappelen achter mijn computer, wachtend op een verslag.
op 11 02 2008 at 10:17 schreef Hosseyn:
Jazeker! En ik laat je lekker trappelen, met excuses aan de benedenburen, voor het geval je niet op de begane grond zit.
op 11 02 2008 at 10:31 schreef hassnae:
Snik. Nou, ik vertrouw op mijn intuïtie en ik gok erop dat het wel snor zit!
op 11 02 2008 at 10:36 schreef Hosseyn:
Has: de vrouwelijke intuïtie is oneindig veel machtiger dan de rede.
op 11 02 2008 at 11:04 schreef hassnae:
Ja hè, Hos.
op 11 02 2008 at 11:15 schreef Hosseyn:
We staan aan de vooravond van een quantumsprong in de evolutie van het bewustzijn, zo fluistert mijn daemon me in.
op 11 02 2008 at 11:21 schreef hassnae:
Ik kan voorlopig geen neukende Chinezen meer zien.
op 11 02 2008 at 11:23 schreef Peter:
Hé! Volgens mij gaat dit niet over neukende Chinezen.
Hos, ben je His Dark Materials aan het lezen?
op 11 02 2008 at 11:28 schreef Peter:
Nee, je was er flink beroerd van. Van mij mag je geeneens meer neukende Chinezen zien.
op 11 02 2008 at 11:29 schreef Hosseyn:
Peter: nee. Daar had jij een stuk over toch? Moet ik nog doen. Ben wel een beetje afgeschrikt door vergelijkingen met Harry Potter. Dat vind ik van een verpletterende saaiheid.
op 11 02 2008 at 11:35 schreef Peter:
Omdat je het over daemons hebt. His Dark Materials heeft niets te maken met Harry Potter. Die vergelijking wordt gemaakt door oppervlakkige domoren: het gaat om fantasy, het zijn dikke boeken, het is voor kinderen maar volwassenen vinden het ook mooi, lijkt dus op Harry Potter.
Dat is zoiets als De Slinger van Foucault vergelijken met De Da Vinci-code.
op 11 02 2008 at 12:33 schreef Hosseyn:
Ok. Nee daemons komt gewoon uit het oudgrieks. Socrates had er al een die hem alles influisterde.
op 11 02 2008 at 12:44 schreef Peter:
O, wist ik niet. Daar heeft Pullman het dus van.
op 11 02 2008 at 17:26 schreef barry:
Paul Verhoeven heeft als Jurylid in Venetië er wel aan bijgedragen dat Ang Lee de eerste prijs kreeg. Waarschijnlijk vanwege de snuisterij waar mevrouw Mai in algehele kwezelarij haar kameraden voor liet vallen. Dat moet wel aan Verhoeven besteed zijn. Het is inderdaad een spuuglelijke ring en een verschrikkelijke deceptie wat betreft de bij voorbaat verspilde moeite. En dan die volstrekte inwisselbaarheid van moraal. Allemaal reden om in eerste instantie geïriteert af te taaien. Maar Ang Lee heeft in het verleden bewezen een zeer precies regisseur te zijn en zijn keuzes in deze film roepen voldoende vragen op.
Helaas heeft geen journalist "Ang Ree" gevraagd waarom zij uitgerekend de meest monsterlijke ring moest uitkiezen. Uiteindelijk gaat het niet om de ring zelf omdat zij die nog koos als onderdeel van het plan om hem daar in de val te laten lopen.
De maker van ice storm en "ride with the devil" (vind ik misschien zijn beste film) is geen Annaud, die stuk voor stuk melige films heeft gemaakt, inclu In naam van de Roos. Trouwens twee en een half uur kwebbelende Mahjongdames voor een klein kwartiertje seks is nogal karig als het daar om zou gaan. Want dat is wat ze in de Chinese bioscoopversie eruit hebben gehaald.
De studenten zijn prima neer gezet in hun knullig verzet in naam van wat eigenlijk. Drie jaar later is het allemaal een stuk naargeestiger.
De Mahjong scene vond ik juist erg goed. Natuurlijk wordt er gekwebbeld maar de onderlinge verhoudingen en onderhuidse spanningen worden ragfijn neergezet. Gewoon een super goeie film met een bittere nasmaak.
op 11 02 2008 at 20:03 schreef Peter:
Zoals jij het vertelt, klinkt het als een interessante film, Barry. Ik heb me voornamelijk verveeld en geërgerd. En ik ben een fan van Lee, al vond ik Crouching Tiger, Hidden Dragon ook niet om doorheen te komen. Ride with the devil is inderdaad een schandelijk ondergewaardeerde film. Net als The Hulk.
op 11 02 2008 at 23:12 schreef barry:
The Hulk en Brokeback zijn de enige films van Lee die ik niet heb gezien. The Hulk was volgens mij binnen mum van tijd uit de bioscoop verdwenen en bij Brokeback was ik bij voorbaat murw door het algehele enthousiasme. Ik ga ze zeker nog een keer zien. Crouching Tiger is inderdaad behoorlijk drakerig, hoewel ik mij best wel heb laten inpakken door het spektakel.
op 11 02 2008 at 23:25 schreef Hosseyn:
Er was toch ook een neukendechinezen parodie op Crouching?
op 12 02 2008 at 19:37 schreef dewanand:
men zou het zwakke koelienisten gen wat kunnen veredelen met het sterkere en zuiverdere chinese gen. Nu praat men al over Chindia, als een soort unie tussen india en china. Maar twee volkeren kunnen alleen een unie vormen als zij massaal met elkaar gaan neuken.
Ik moet hierover snel wat publiceren in mijn nog te bouwen English section op mijn beruchte site. India heeft behoefte aan sterke chinezen die drie uur lang kunnen doorneuken. tien minuten per koeliemeid neuktijd is genoeg. Dus zo een superpotente chinees kan makkelijk 18 koeliemeisjes naaien en bevruchten in drie uurtjes. Goh wat zullen koelienisten mij toch gaan haten he?
dewanand
hindoe fundamentalist
op 13 02 2008 at 10:22 schreef Peter:
Zeg, ergens anders beweerde je dat je een verbod op interraciaal neuken bent. Get your story straight, Waldo, anders is het vrijblijvend gekwebbel.
op 13 02 2008 at 10:42 schreef Hosseyn:
Moet je niet zelf gewoon eens goed neuken, Waldo?
op 13 02 2008 at 10:54 schreef Peter:
Met een mens, bedoelt Hos.
op 13 02 2008 at 16:44 schreef Hosseyn:
Een heilige koei is ook niet te versmaden.
RSS