De Geheime Gewoonte
Hassnae Bouazza
Kijkend naar Kalaam Nawaem van MBC, in huize Bouazza.
Broer: Weet je waar ze het over hebben? Lachen.
Ik: Nee.
Broer: Heb je het niet gezien?
Ik: Nee, wat dan?
Broer: Ze noemen het de geheime gewoonte’. Raden wat dat is.
Ik: !! :- ))))))
Kalaam Nawaem (Woorden van de teerhartigen’) van het Saoudische MBC (Middle East Broadcasting Centre, gevestigd in Dubai) is wat je een vrouwenprogramma kunt noemen. Het wordt gepresenteerd, vanuit Beiroet, door vier verschillende vrouwen: een uitstekende Palestijnse actrice, Farah Bsisou, de Libanese Ranya Bargouth, de Egyptische Fawzia Salamah (stoere oma, is getrouwd met een aanzienlijk jongere man) en de Saoedische gehoofddoekte Mouna Abou Suleiman. Bij Mouna krijg je toch altijd het gevoel dat ze de rol vervult van de obligate neger in Amerikaanse comedy-series. Maar een mooie vrouw is het.
En zoals moslims zich hier altijd voor alles moeten verantwoorden, zo moet zij dat ook doen als het gaat over de hoofddoek. Bij het begin van de uitzending komt het onderwerp op een andere gehoofddoekte presentatrice, die kennelijk de ene keer wel de foulard draagt en de andere keer niet. Mouna legt uit dat het ook heel moeilijk is om een hoofddoek te dragen; alles verandert ermee, niet alleen je kleding, ook de houding die je aanneemt. Het is geen sinecure en daarom begrijpt ze het wel van die andere presentatrice. Eigenlijk voor het eerst dat een gehoofddoekte vrouw openlijk en eerlijk durft te zeggen dat het moeilijk is een hoofddoek te dragen. Het is iets waar je volledig overtuigd van moet zijn, zélfs in een samenleving waarin de hoofdbedekking usance is.
Ranya vindt het onzin dat er zo op het oppervlakkige uiterlijk wordt gelet als het om vrouwen gaat, maar de actrice en de oma zijn minder empathisch. Ongehinderd door het feit dat zij geen hoofddoek dragen (Farah zit er met blote armen bij – ze kan het erg goed hebben) vinden ze dat ze eerst maar eens duidelijk moet beslissen wat ze precies wil, voordat ze op TV verschijnt, want anders is ze niet meer serieus te nemen.
De vier blinken uit in de ene na de andere beleefdheidsfrase maar bespreken ondertussen wel de heftigste onderwerpen: verkrachtingen, vrouwen die besmet zijn met het hiv-virus door hun overspelige man, het verschil in de seksuele belevenis tussen mannen en vrouwen en het imago van moslims in de rest van de wereld, waarbij Ranya aangenaam verrast door een sterk staaltje zelfkritiek: het is de schuld van moslims zelf dat de rest van de wereld zo negatief naar hen kijkt. De anderen zijn het er niet mee eens, en of het publiek het ermee eens is, is niet duidelijk, maar er wordt niks afgebrand of afgebroken en ze wordt na afloop ook niet met de dood bedreigd.
Kalaam Nawaem is niet pretentieus, het kabbelt allemaal voort, maar verlegt terloops wel vele grenzen.
En die geheime gewoonte? Het is de alles verhullende, maar o zo mystificerende term voor zelfbevrediging. Dikke van Dale komt u maar!
Deze column is op mysterieuze wijze uit het archief verdwenen, daarom deze herpublicatie, voor de analen van Frontaal Naakt. Hassnae spreekt op dinsdag 12 februari in het Haagse filmhuis in het kader van een avondje Arabische televisie. Komt dat zien!
Algemeen, 05.02.2008 @ 20:32