Lijstjes: de beste CD’s van 2007
Peter Breedveld
Op veler verzoek (hallo, Patrick!), nee, vooral omdat Uw Hoofdredacteur het zo leuk vindt, presenteert Frontaal Naakt ook dit jaar weer de traditionele eindejaarslijstjes. Wat zijn de beste CD’s, boeken, stripboeken en films van het afgelopen jaar? We beginnen met de vijf beste CD’s en schroomt u niet hieronder uw persoonlijke top-5 te plaatsen.
Ik vond 2007 op muzikaal gebied niet uitzonderlijk opwindend, ik herinner me geen grote hoogtepunten. Er was iets meer dan een handvol CD’s die me naar de (web)winkel lokten (alleen het aanschaffen van de nieuwe Radiohead, waar ik toch een liefhebber van ben, was me te moeilijk en teveel moeite en dat album heb ik dus nog altijd niet gehoord) maar dat zijn dan ook wel juweeltjes. Hier volgen ze.
1) White Chalk, PJ Harvey. Wat mij betreft de onbetwiste nummer één van het afgelopen jaar. Het is moeilijk om dit meesterwerk te bespreken zonder de kwalificaties die in alle recensies worden gebruikt, want White Chalk ís verstild’, etherisch’ en donker’. Een zekere gothische romantiek ademt dit album, Edgar Allan Poe en M.R. James ontmoeten er de Brönte-zusjes. Harvey klinkt zoals ze staat afgebeeld op de CD-hoes, als de geest van Emma Bovary. Kwetsbaar, melancholisch, hartstochtelijk, wanhopig soms. Een verrassende verandering van spijs van deze doorgaans snoeiharde, agressieve rockster.
2) Era Vulgaris, Queens of the Stone Age. Zogenaamde Queens-fans en critici die bij ieder nieuw album van de beste rockband van het universum, Queens of the Stone Age, zeiken dat het wéér geen Songs for the deaf is, moeten een nekschot. Wie wil er nou een band die steeds opnieuw hetzelfde album uitbrengt? BZN-fans, die willen dat, maar dat zijn dan ook mongolen.
Era Vulgaris is typisch Queens maar toch weer anders. Rauwer en agressiever dan ooit, met behoud van die lekkere swing die de band zo eigen is, een heerlijk ritme dat je in trance brengt als je ernaar luistert onder het rennen. Geestverruimende muziek. En er is maar één God en dat is Josh Homme.
3) Funambola, Patrizia Laquidara. Drie jaar geleden reed ik Bologna binnen en op dat moment hoorde ik op de radio een Italiaanse zangeres die me in vervoering bracht. Haar naam werd niet genoemd en in de eerste de beste CD-winkel beschreef ik haar zo goed als ik kon: een kruising tussen Roberta Flack en Billy Holiday, maar dan Italiaans. Toen lieten ze me Amalia Gré horen en Patrizia Laquidara en die leken allebei niet op wat ik had gehoord, maar ik vond het wel erg mooi.
Patrizia Laquidara heeft de afgelopen zomer haar tweede album uitgebracht en dat is nog beter dan het eerste. Mooie, pretentieloze, slightly off-beat popliedjes met vleugen bossanova, jazz en chanson. Sommige nummers geven dat heerlijke Italiaanse vakantiegevoel, daarvan krijg ik meteen zin om het vliegtuig naar Italië te pakken. Andere ontroeren me diep. Mijn Italiaans is beperkt en ik weet niet altijd precies wat ze zingt, maar ik verbeeld me dat het over zonovergoten liefdes gaat, en hoe dronken de liefde je kan maken. Onbegrijpelijk dat ze volstrekt onbekend is in Nederland. Dat geldt eveneens voor Amalia Gré.
En dit mag ook niet onvermeld blijven: Laquidara is één van de mooiste vrouwen die ik ooit zag.
4) La Vida, Mus. Omdat we door de grote platenmaatschappijen dagelijks worden getapijtbombardeerd met voorgekauwde wegwerppop die ook voor de allerdomsten onder ons aantrekkelijk moet zijn, weten de meeste mensen niet dat er hier in Europa waanzinnig mooie popmuziek wordt gemaakt door mensen die de middelen niet hebben om DJ’s en producenten om te kopen en die dus niet op de radio en televisie te horen zijn. Het Asturische (Asturië is een prinsdom in Noordwest Spanje, ik zeg het maar even) duo Mus behoort daartoe.
Mus maakt warme, dromerige, nostalgische folkpop en zangeres Mónica Vacas zingt daarbij in het Asturisch, een Romaanse taal die met uitsterven schijnt te worden bedreigd. Ideale muziek voor lome winteravonden bij de open haard. Glas rode wijn erbij, berenvel, kinderen vroeg naar bed, u weet wat ik bedoel.
Ook mooi om eenzaam tijdens Oudejaarsavond bij te huilen.
5) The adventures of Ghosthorse and Stillborn, CocoRosie. Toen ik het nummer Japan van het laatste album van dit Amerikaanse freakfolkduo hoorde, was ik meteen verkocht. Op kinderlijk opgewekte wijze wordt ons het snoeihardste cynisme in de maag gesplitst:
Everybody wants to go to Jamaica
Queens in drag will surely fake you
Take you home, and then they’ll rape you
But you like it, so say ’thank you’
En:
Everyone wants to go to Iraq
But once they go, they don’t come back
Bringing peanut butter jelly and other snacks
We might have our freedom, but we’re still on crack.
Geen muziek om wat dan ook bij te doen. Ze heeft al je aandacht nodig. De eerste keer heb ik met open mond geluisterd. Muzikaal van zeer hoog niveau, folk, pop, bluegrass, opera en kinderliedjes. Maf, aangrijpend, bevreemdend. Mooi.
Eervolle vermelding voor Mystery Repeats van Pete Philly & Perquisite, mijn favoriete Nederlandse band van dit moment. Jazzy, funky hiphop van hoog niveau. Ik zag Pete Philly eens live en dat is nog veel beter dan de studio-opnamen. Hij neemt een heel jazz-orkest mee. De af en toe nogal belerende teksten zijn minder.
Algemeen, 30.12.2007 @ 13:26
23 Reacties
op 30 12 2007 at 17:24 schreef A Poppelaars:
Wat een kut lijst
op 30 12 2007 at 18:16 schreef Peter:
Wat zet jij er tegenover, Poppelaars?
op 30 12 2007 at 20:09 schreef Loor:
Mooie lijst, Peter. Dank!
Mystery Repeats van Pete Philly was ook één van mijn favoriete ‘must-hears’ in 2007.
op 30 12 2007 at 20:14 schreef EH:
De nieuwe radiohead had die lijst denk ik wel gehaald als je m geluisterd had. Doen!
‘Our love to admire’ van Interpol zou ook ergens in mijn lijstje staan.
Verder… k heb niet zoveel nieuwe muziek geluisterd dit jaar. Wolfmother is alweer van vorig jaar geloof ik, maar ik heb ze pas recent ontdekt, dus in mijn ‘bands die ik dit jaar ontdekt heb’ lijstje staan ze erg hoog.
PJ harvey zal ik ook eens proberen, klinkt goed aan de hand van jouw onschrijving.
op 30 12 2007 at 21:00 schreef Marcel:
Lijstjes. Leuk! De mijne :
1.The good the bad & the queen
2.Band of horses – Cease to begin
3.Arcade fire – Neon bible
4.Springsteen – Magic
5.Plant & Kraus – Raising sand
6.Modest mouse – We were dead before…
7.White stripes – Icky thump
8.Kings of Leon – Because of the times
9.Wilco – Sky Blue sky
10.Cold war kids – Robbers & cowards
11.Beirut – The flying club cup
op 30 12 2007 at 21:13 schreef Steven:
In geen specifieke volgorde:
Nine Inch Nails-Year Zero
Burial-Untrue
PJ Harvey-White Chalk
Solar Fields-EarthShine
Daft Punk- Alive 2007
Dave Gahan-Hourglass
Trentemoller-The Trentemoller Chronicles
op 30 12 2007 at 22:29 schreef carmo da rosa:
@ A Poppelaars:
Wat een kut lijst.
@ Peter:
Wat zet jij er tegenover, Poppelaars?
Ik durf dit liedje tegenover te zetten:
http://www.youtube.com/watch?v=edloQNR6-TQ&mode=related&search
Beter dan welk lijst ook, met in rood gedrapeerd wegwerp vrouwtjes die ingestudeerde poses aannemen en constante quasi-sexy hums uitstoten die tekst moet voorstellen hummmm!
op 30 12 2007 at 23:33 schreef John:
Ja je gaat je bijna afvragen wat er mis is met de wereld. Het is niet alleen de commerciele rommel meer maar ook alles daaronder sprankelt niet.
Als het aan de muziek ligt vergaat de wereld binnenkort, ik weet het zeker.
op 31 12 2007 at 01:41 schreef metatron:
Carmo:
Right!
op 31 12 2007 at 02:25 schreef EH:
Steven:
Discovery vind ik echt geniaal, homework is ok, maar daarna… Ik wist niet dat ze dit jaar ook een CD uitgebracht hadden. Niet veel nieuw materiaal zo te zien, voornamelijk remixes, niet?
op 31 12 2007 at 03:22 schreef Tjerk:
Forget it! De beste plaat van 2007 is Zach Condons formatie Beirut met ’the Flying Club Cup’.
Bekijk hier maar waarom.
Meer video’s hier:
http://flyingclubcup.com/spip.php?rubrique1
op 31 12 2007 at 09:31 schreef Steven:
EH:
Alive 2007 is een live-album, opgenomen tijdens hun laatste toernee, maar kan inderdaad ook als remix-album worden beschouwd, aangezien ze al hun "hits" eens flink door de blender gooien en vervolgens naadloos aan elkaar lassen.Een stampend en dampend feest is het gevolg, wat hun studio-albums ver overstijgt.
http://www.daftalive.com/ en voor een recensie: http://subjectivisten.typepad.com/de_subjectivisten/2007/11/nog-een-keer-da.html
op 31 12 2007 at 11:09 schreef babs:
Dank aan allen. Ik volg nieuwe muziek helemaal niet en vind haast alle links wel wat hebben. Mus wordt het volgende cadeautje voor mijn vrouw.
Wel ben ik het een beetje met John eens (al ben ik niet zooo depressief). Het is allemaal zo serieus, zo knap en doordacht, maar zo weinig echt leuk. Ik mis een beetje het rommelige, het frivole.
voorbeeldje:
http://www.youtube.com/watch?v=JaqR7tvJVYE&feature=related
Heeft ook in 2007 weer een plaat uitgebracht, maar die heeft hetzelfde probleem: te doordacht en het is ook best lastig als de helft van de groep dood is. Tot en met Cool Frénésie (2000) is alles van (les) Rita Mitsouko het kopen waard.
op 31 12 2007 at 13:25 schreef Peter:
Beirut maakt indrdaad bijzonder mooie muziek. Een beetje Radiohead, maar dan met echte muziekinstrumenten vind ik het wel. Bedankt voor de tip, Tjerk! Ik had er nog nooit van gehoord.
‘Te doordachte muziek’? Daar kan ik me niks bij voorstellen. Ik hou wel van goed geproduceerde muziek. Soms hoor ik niets-aan-de-hand-liedjes uit de jaren vijftig, toen er technisch toch minder mogelijk was dan tegenwoordig, en dan verbaas ik me altijd weer over het geluid, de arrangementen, de pure professionalistiet waar producers kennelijk vandaag de dag de tijd niet meer voor nemen. Er zit een hart in de wegwerppop van toen.
Alleen in de jazz kom je dat nog wel eens tegen.
op 31 12 2007 at 15:41 schreef Kariem:
1 Burial – Untrue
2 Caribou – Andorra
3 M.I.A. – Kala
4 Liars – Liars
5 Typhoon – Tussen Licht en Lucht
op 31 12 2007 at 15:59 schreef Kariem:
Voor Peter, als grote liefhebber van Josh Homme:
op 01 01 2008 at 09:04 schreef Tjerk:
http://www.overtherhine.com/recordplayer/recordplayer.html (weliswaar uit 2006, maar wel passend in het jaargetijde)
op 01 01 2008 at 13:33 schreef Peter:
Dank, Kariem. Toch een lekker nummer, hoewel Eagles of Death Metal één van de zijprojecten van Josh Homme is die ik minder kan waarderen. En hij is dan wel God, maar dat maakt hem geen spannende drummer.
op 01 01 2008 at 19:47 schreef Paardestaart:
Mystery Repeats van Pete Philly was ook één van mijn favoriete ‘must-hears’ in 2007
Nou zeg..!Da’s ook toevallig!
(Ik wou het niet gelijk zeggen, maar ik ben ook héel erg een La Perla-draagster hoor!:-)
op 01 01 2008 at 22:08 schreef Lagonda:
Moest even zoeken wat ik dit jaar zoal aan nieuws heb beluisterd. Ik luister hoofdzakelijk naar ouwe rommel, moet u weten.
Pepe DeLuxé – Spare Time Machine
Dälek – Abandoned Language
Robert Plant & Alison Krauss: Raising Sand
Caribou – Andorra
Deepchord Presents Echospace – The Coldest Season
Tom Waits: Orphans (Brawlers, Bawlers and Bastards)
Menomena – Friend and Foe
3 Inches of Blood – Fire Up the Blades
Burial – Untrue
Against Me – New Wave
Michael Brecker – Pilgrimage
Ween – La Cucaracha
!!! – Myth Takes
op 06 01 2008 at 19:36 schreef rubber:
Nog eentje voor Peter de Josh Homme liefhebber, Kyuss:
op 08 01 2008 at 10:32 schreef patrick@yahoo.com:
Hey, dit artikel had ik helemaal niet gezien.
En dat terwijl ik er in genoemd wordt!
Die Radiohead moet je zeker nog gaan luisteren Peter. Is weer erg goed.
Ik zag ook nog ergens NIN erbij staan. Ik was altijd een enorme NIN adept maar het kan me niet zoveel meer boeien. Zeker niet nu Trent ook nog eens politiek aan het worden is. Blijf gewoon over je eigen ellende zingen!
Mijn lijst (geen volgorde):
1. Radiohead – In Rainbows
Sja, Radiohead… altijd goed gewoon.
2. Sticks & Delic – Fakkelteit
De mannen van Opgezwolle hebben de Nederhop naar een hoog nivo gebracht.
Ik zag ze laatst in Waterfront samen met Typhoon en ze waren geweldig. Het dak ging eraf.
3. Arctic Monkeys – Your Favorite Worst Nightmare
Wederom een geweldig album en optreden in Tivoli.
4. QOTSA – Era Vulgaris
Ik hoop ze dit jaar toch eens een keertje live te gaan zien!
5. The Hives – The Black & White Album
op 08 01 2008 at 10:33 schreef Patrick:
Hey, dit artikel had ik helemaal niet gezien.
En dat terwijl ik er in genoemd wordt!
Die Radiohead moet je zeker nog gaan luisteren Peter. Is weer erg goed.
Ik zag ook nog ergens NIN erbij staan. Ik was altijd een enorme NIN adept maar het kan me niet zoveel meer boeien. Zeker niet nu Trent ook nog eens politiek aan het worden is. Blijf gewoon over je eigen ellende zingen!
Mijn lijst (geen volgorde):
1. Radiohead – In Rainbows
Sja, Radiohead… altijd goed gewoon.
2. Sticks & Delic – Fakkelteit
De mannen van Opgezwolle hebben de Nederhop naar een hoog nivo gebracht.
Ik zag ze laatst in Waterfront samen met Typhoon en ze waren geweldig. Het dak ging eraf.
3. Arctic Monkeys – Your Favorite Worst Nightmare
Wederom een geweldig album en optreden in Tivoli.
4. QOTSA – Era Vulgaris
Ik hoop ze dit jaar toch eens een keertje live te gaan zien!
5. The Hives – The Black & White Album