Kinderarbeid
Bart Croughs
Patrizia Laquidara (foto: Luigi de Frenza)
Onlangs wijdde NRC Handelsblad een bijlage aan het verschijnsel kinderarbeid. Waar ligt de scheidslijn tussen ‘acceptabel kinderwerk’ en verwerpelijke kinderarbeid? De Nederlandse jongen die in de zomermaanden een centje bijverdient met fruit plukken moet niet als kinderarbeider worden aangemerkt, aldus het NRC, maar zijn Indiase leeftijdgenoot die wordt geworven voor de sinaasappelpluk wel.
“Het verschil zit hem in de zwakke positie van de jonge Indiase werknemer en de relatief kleine vergoeding die hij krijgt voor zijn werkzaamheden. Zonder zijn inkomen kan het gezin niet of nauwelijks rondkomen.”
Het feit dat zonder het inkomen van het werkende kind het gezin niet kan rondkomen, wordt dus gebruikt als argument om het werken van het kind als verwerpelijk te beschouwen. ’t Is een merkwaardig argument; je zou zeggen dat als de bijdrage van het kind noodzakelijk is voor het overleven van het gezin, dit juist reden is om de arbeid van het kind als iets zeer positiefs te beschouwen, zowel voor het kind als voor z’n familie. Wanneer als gevolg van een verbod op kinderarbeid of van een consumentenboycot een kind zijn werk verliest wiens inkomen het verschil betekent tussen voldoende eten op tafel en honger lijden, dan is dat een kleine ramp.
Het lijkt erop dat de kinderarbeidbestrijders lijden aan een bijzondere vorm van magisch denken. De onuitgesproken vooronderstelling van alle boycots en verboden luidt dat wanneer een kinderarbeider in de Derde Wereld zijn werk verliest, het ontbrekende inkomen op mysterieuze wijze vanzelf wordt aangevuld. De arme ouders, die voorheen niet konden rondkomen zonder de bijdrage van het kind, zullen na ontslag van het kind ineens wel voldoende geld hebben om rond te komen en het kind naar school te sturen.
Wie graag iets wil betekenen voor de arme kinderarbeiders in de Derde Wereld, en wie niet in sprookjes gelooft, doet er goed aan om indien mogelijk bij bedrijven te kopen die met kinderarbeid werken. En bedrijven die onder druk van actiegroepen geen gebruik meer maken van kinderarbeid dienen uiteraard geboycot. Weg met Ikea!
Bart Croughs (1966) is filosoof. Deze column verscheen eerder in HP/De Tijd.
Algemeen, 08.12.2007 @ 10:40
14 Reacties
op 09 12 2007 at 19:06 schreef Marthijn Uittenbogaard:
En hier reageert tot nu toe niemand op.
Het NRC Handelsblad (de NRC i.p.v. het?, de courant/het handelsblad) is niet echt een opinieblad maar meer een geloofsbeleidenisblaadje van gelukkig een steeds kleiner wordend groepje volgelingen.
Zelf vind ik altijd dat je je beter kan richten op het verbeteren van de arbeidsomstandigheden van alle werknemers. Alleen een verbod op kinderarbeid zou voordelen hebben in de wat rijkere landen. Ook nadelen… In de allerarmste landen is het inderdaad belachelijk om zo’n verbod af te dwingen waardoor in de praktijk die kinderen vaak slechter werk gaan doen want ja er moet toch brood op de plank komen. Kinderen gaan dan de mijnen in of de prostitutie onder vaak slechtere omstandigheden dan waarin ze zaten.
Al die organisaties redeneren vaak uit eigen belang. Het begrip kind rekken ze op en ze willen alle arbeid uitbannen omdat dat makkelijker is en dan heb je meer te bevechten. Je moet toch wat met je miljoenen subsidies. Vergaderen, zeer dure congressen houden/bijwonen, soms een geïndoctrineerd kind zijn of haar zegje laten doen op zo’n ‘stalinistische’ bijeenkomst. Wel van tevoren weten wat daarvan de inhoud zal zijn natuurlijk.
Beter is het bedrijven boycotten die het slechts met (jonge) werknemers omgaan. Te lange werktijden, gevaarlijke omstandigheden et cetera.
In Europa werkten kinderen ook massaal, pas na een economische crisis (veel werklozen) mochten kinderen ineens niet meer werken las ik recent ergens. Zelf vind ik dat kinderen best mogen werken als het maar vrijwillig is en ze snel kunnen stoppen zonder dan zonder eten te zitten. Dat laatste valt wel mee in Nederland.
Ik wil af van deze semi-dictatuur waarin zelfs het denken niet vrij is. Kinderen in Nederland zijn verre van vrij, volwassenen evenmin.
op 10 12 2007 at 01:05 schreef EH:
"Toch vind ik de reden dat je kinderarbeid niet "mag/kan/moet" boycotten omdat er anders geen eten voor het gezin is een beetje raar. Voor mij gaat het erom dat je een kind niet de last van verantwoordelijkheid voor het hele gezin kan laten dragen."
‘Je’ kunt het inderdaad ook niet doen, een kind die verantwoordelijkheid laten dragen. Het alternatief is alleen zo schraal. Wie je met ‘je’ bedoelt is me hier niet helemaal duidelijk. Wat mij verstandig lijkt is om aan te nemen dat de mensen onder beschouwing zelf weten wat het beste voor ze is.
op 10 12 2007 at 12:24 schreef Aïcha:
Beter is het bedrijven boycotten die het slechts met (jonge) werknemers omgaan. Te lange werktijden, gevaarlijke omstandigheden et cetera.
Ben ik het zeker mee eens.
Toch vind ik de reden dat je kinderarbeid niet "mag/kan/moet" boycotten omdat er anders geen eten voor het gezin is een beetje raar. Voor mij gaat het erom dat je een kind niet de last van verantwoordelijkheid voor het hele gezin kan laten dragen. Dit hangt natuurlijk ook af van de leeftijd. En het probleem ligt natuurlijk veel dieper. Doe in eerste instantie iets aan de algemene armoede in dit land. Een misschien wat naïef en idealistisch doel, maar wel redelijk.
op 10 12 2007 at 12:35 schreef Tofuburger:
Een van de millenniumdoelen is geloof ik dat elk kind basisonderwijs krijgt. Dat lijkt mij een meer vruchtbaar perspectief dan kinderarbeid willen reguleren volgens Westerse standaarden.
op 10 12 2007 at 12:56 schreef Jk4:
Wie heeft hier zelf kinderen?
op 10 12 2007 at 14:46 schreef Naakte Molrat:
Ik heb er 6 en ik laat ze liever werken dan verhongeren.
op 10 12 2007 at 14:59 schreef Jk4:
Juist, het is dus werken of verhongeren. Dan maar werken. Das logisch als je geen keuze hebt.
op 10 12 2007 at 15:19 schreef Jk4:
En, Naakte molrat, je hebt echt geen kinderen.
op 10 12 2007 at 16:27 schreef John:
Het allerbeste is gewoon helemaal geen enconomische betrekkingen aan te gaan.
Het sentimentele globalistische mediacircus van NGO’s en andere partijen komt me zo verschrikkelijk de strot uit.
Als we straks alle bullshit van de grotendeels niet westerse 9 miljard zieltjes verplicht moeten consumeren kunnen we beter meteen collectief zelfmoord plegen.
op 10 12 2007 at 16:33 schreef Naakte molrat:
Nee JK4 dat is waar, ik heb ze niet. Ik heb het geluk gehad dat ik in liefde zaad heb ontvangen en dat ik mijn kinderen in mijn buik heb voelen bewegen en groeien. Ik heb mogen baren, zogen, wiegen, strelen, troosten en spelen. Nu beleef ik elke dag weer het voorrecht mijn kinderen te mogen begeleiden in hun groei naar volwassenheid.
En juist omdat ik zelf moeder ben, raakt het me enorm als ik zie hoe veel kinderen in andere delen van de wereld opgroeien.
Ik heb in Nepal kinderen vanaf ongeveer 3 jaar oud al zware manden met stenen zien sjouwen, in de brandende zon, op blote voeten, liefdeloos als slaafjes voortgejaagd. Die beelden raak ik nooit meer kwijt.
Ik heb ook gezien hoe kinderen onder de hoede van zorgzame vaders en moeders mee werkten op het land of in tapijtknoperijen. Die kinderen krijgen waardering, zelfrespect en hebben een bepaalde vorm van macht. Ze leren van jongs af aan het vak van hun ouders. Vaak gaan ze ook een aantal uren per week naar school en hebben tijd om te spelen.
Ik durf niet uit te sluiten dat veel van deze meewerkende kinderen een gelukkiger jeugd hebben dan menig westers kind dat op de achterbank van hockeytraining naar vioolles gesleepd wordt.
op 10 12 2007 at 16:35 schreef John:
Las laatst ergens dat als je alle mensen optelt die tot nu toe hebben geleefd(minus de op dit moment in leven zijnde mensen neem ik dan maar aan) je op een getal komt dat ongeveer even groot is als de huidige wereldbevolking.
Moet je eens nagaan wat een leed men ons nog mee kan inpeperen!
op 10 12 2007 at 16:54 schreef Ernst:
Ik denk dat kinderen die kinderarbeid verrichten een vreselijk leven hebben, althans dat ze beter af zouden zijn als ze ‘kind’ konden zijn. Helaas is het zo dat in de landen met kinderarbeid het alternatief ervoor niet een vrolijke kleuterschool is, maar bijvoorbeeld de sexindustrie of hongerdood. Dat lijkt me eerlijk gezegd een nog minder benijdenswaardig lot.
Dit alles neemt niet weg dat je er bij het kopen van je spullen op kan letten dat die gemaakt zijn voor een redelijk salaris en met redelijke arbeidsvoorwaarden, daarvoor heb je geen overheidsingrijpen of subsidie nodig.
op 10 12 2007 at 19:49 schreef John:
Ach welnee, alles is relatief. Het word pas zorgwekkend als mensen bewust geen kinderen meer op de wereld zetten.
op 11 12 2007 at 17:48 schreef Arjan Kraak:
Het brakke is dat als er geen kinderarbeid is, deze mensen moeten bedelen om voedsel, wat weer door dezelfde subsidiesponzen wordt verstrekt. Deze klootzakken houden zichzelf in stand, alleen maar om subsidie op te strijken (gratis geld). Wat heb ik een bloedhekel aan deze gasten.