Landverraad

41 Reacties

op 11 10 2007 at 08:50 schreef filantroop:

Natuurlijk een verrukkelijke “pastiche” van de werkelijkheid door Traudl, maar daardoor niet minder waar.
In zo’n klein stukje geschreven komt zoiets altijd weer scherper aan dan wanneer het keurig uitgebalanceerd in een telefoonboekdik lijvig werk uiteengezet wordt.
Maar in zo’n lang vertoog uitgesmeerd, valt evenmin lastig te ontkennen dat in de jaren tot aan de Duitse inval door onze regering veel gedaan is aan het vijandbeeld van het nazi-regime. Een fenomeen dat menig dagblad ook te verwijten valt.
Het CDA daarbij betrekken moet dan toch hier op het conto geschreven worden van de ARP-bloedgroep, die zo ergens in de jaren negentig van de vorige eeuw ter ziele ging.
Misschien kan het daarom hier als een omissie gezien worden dat in bovenstaand stuk van Traudl de CHU’er Dirk Jan de Geer ontbreekt. Deze premier in bange dagen, bestond het de Duitse hegemonie niet in twijfel te trekken, maar ook nog eens op precies het verkeerde moment naar bezet Nederland terug te keren om er het defaitisme te versterken. Welaan, het CHU naast de ARP dubieus ten aanzien van het nationaal-socialisme.
Moet echter nog opgemerkt worden dat daarentegen juist het gereformeerde volksdeel een ruimhartige rol gespeeld heeft in het verzet tegen de bezetter.

De KVP komen we dan toch tegen met Jan de Quay (het zondagskind in de politiek) mag van allen toch wel de meest negatieve rol toebedeeld worden. En niet alleen in verband met het collaborerende karakter van zijn Nederlandse Unie, maar ook daarna, toen hij via de gelijkgeschakelde radio de werkeloze Nederlander opriep toch vooral in Duitsland te gaan werken. Een bede die door de Arbeitseinsatz spoedig ingelost zou worden.
Nog voordat geheel Nederland bevrijd is zien we de Quay alweer terug als zetbaas voor het Militaire Gezag van generalisimo Hendrik Johan Kruls, ook aangeduid als het circus Kruls.
En weer wat verder treffen de Quay dan ook nog eens aan tussen het gespuis dat Nederland tot een soort corporatieve staat wilde evalueren onder het “personalistisch socialisme”.

Terug naar de bezetting en de Nederlandse regering in ballingschap, ziet de latere Telegraaf-journalist Jaques Gans het ontstaan van het oranje-fascisme, dat voornemens zou zijn Nederland na de bevrijding niet de verlangde democratie terug te geven. Hij waarschuwt onze vorstin in ballingschap, die geen wolkje aan de lucht ziet omdat haar stoere Duitse schoonzoon hier de mede-intrigant is.
Toch heeft het maar een haar gescheeld of Nederland zou een soort Portugal aan de Noordzee geworden zijn onder de economische collaborateur Romme, de gluiperige wezel Beel en de doorbraak socialisten van de PvdA.

En ook nu weer bieden de dames en heren van CHU, ARP en KVP in het etui CDA, totalitaire regimes een gunst door een luis in een pels van bescherming te onthouden.
Misschien moeten we ook maar eens op drukjacht.

op 11 10 2007 at 10:38 schreef Carel:

Wat te denken van ir. C. Staf (CHU), na de oorlog minister van Oorlog en Marine. Deze Staf was tijdens de Bezetting directeur van de Nederlandsche Heidemaatschappij, en hield zich bezig met de uitzending van NSB-boeren naar Oekraïne.
Staf sprak de boeren vlak voor hun vertrek toe tijdens een feestavond in Oldenzaal, waar ook boerenleider Roskam en andere nazi-grootheden de kolonisten een goed verblijf in het oosten toewensten.
Lees het allemaal maar na bij Sytze van der Zee.

http://www.dbnl.org/tekst/zee_006voor01_01/zee_006voor01_01_0020.htm

op 11 10 2007 at 11:55 schreef hosseyn:

Traudl – over tien jaar is het cda waar pvda en d66 nu zijn: marginaal, minimaal. De christen sterft snel uit, de laatste resten verdwijnen in het gekkenhoekje.

op 11 10 2007 at 12:02 schreef Peter Breedveld:

Je vergist je, Hosseyn. De Pinksterbeweging is de snelst groeiende religieuze groep ter wereld, in Afrika, Zuid-Amerika en in onze eigen Bijlmer. Niet de meest tolerante vorm van christendom, maar ze hebben wel de leukste meisjes.

op 11 10 2007 at 12:08 schreef hosseyn:

Maar stemmen ze cda? Overigens vind ik die extatische vormen van Christendom best leuk. Doen volgens mij ook niet zoveel kwaad, hoewel ik het niet heb onderzocht.

op 11 10 2007 at 12:20 schreef Peter Breedveld:

ChristenUnie, more like.

op 11 10 2007 at 12:22 schreef Peter Breedveld:

Ze moeten trouwens niks hebben van homo’s, die Pinkstermensen. Aan de VU hebben ze hun opleiding, en toen er sprake was van een moslimopleiding waren het de Pinkstermensen die lawaai begonnen te maken.

Van een confrontatie houden ze dus wel.

op 11 10 2007 at 12:55 schreef filantroop:

De “oostcompagnie”, waarover je het hier hebt Carel. Dat was overigens al bekend lang voordat Sytze van der Zee er over schreef, maar volgens goed Nederlands gebruik weggemoffeld.

Het was niemand minder dat Jaap Burger die het al opgevallen was dat wat de collaboratie betreft de portier gepakt werd en… Helaas heeft het hem niet verhinderd zijn socialistische bolwerk (NVV, VARA en Het Vrije Volk) dat zich zonder noemenswaardige weerstand door de nieuwe orde liet inpalmen, buiten de schoonmaak te houden.

En wat te denken van Mr. D.U. Stikker van de “Stichting van de Arbeid” tijdens bezettingstijd, en later nota bene secretaris-generaal van de Navo. Economisch collaborateur terwijl zijn liberale geestverwant Dolf Joekes in Buchenwald geïnterneerd was en als een wrak terugkeerde.

Een uiterst wonderlijke exercitie was ook het benoemen van Louis Einthoven als hoofd van Bureau Nationale Veiligheid, dat bedoelde politieke delinquenten en ander obscuur volk op te sporen, en later omgedoopt werd tot de BVD. Wonderlijk omdat Louis Einthoven tijdens de bezetting één van het driemanschap van de Nederlandse Unie was. Welke organisatie overigens tezamen met de NSNAP en Nationaal Front in 1941 verboden werd als cadeau wegens het tweede lustrum van de NSB.
Misschien mogen we het dan ook ironisch noemen dat degene die het doodvonnis over Mussert uitsprak bij de oprichting van diens NSB aanwezig was.

op 11 10 2007 at 12:56 schreef Carel:

Je moet cijfers altijd wantrouwen, zeker als ze afkomstig zijn van de pinksterbeweging. Geen club is beter in het opkloppen van de eigen groei.
Sommige mensen maken er een hobby van om bij elke pinksterbijeenkomst naar voren te stappen en zich te laten bekeren. Zo kom je al snel aan grote aantallen bekeerlingen.
Misschien kan Traudl vertellen of ze fout waren in de oorlog.

op 11 10 2007 at 12:58 schreef filantroop:

Ach Carel, alles wat tijdens de bezetting officieel existeerde dan wel gedoogd werd door de bezetter wat in bepaalde mate fout. Van een beetje tot een beetje veel. En wat het niet was werd alras verboden.

op 11 10 2007 at 13:09 schreef Peter Breedveld:

Ik wantrouw cijfers altijd, Carel, maar dat van die Pinkstergroei kun je zelf zien als je in de Bijlmer komt. Nu zijn de beschikbare cijfers wel afkomstig van organisaties waarvan mij niet helemaal duidelijk is wie daar achter zitten (bijvoorbeeld The Pew Forum On Religion and Public Life), maar de Rooms-Katholieke kerk houdt niet voor niks rekening met de hevige concurrentie die uitgaat van de Evangelische christenen: Zie dit bericht.

op 11 10 2007 at 13:24 schreef DvR:

Ze hebben dan ook heel vrolijke kerkdiensten, vooral in de Bijlmer. Voor de doorsnee gereformeerde of katholiek is ter kerke gaan toch een soort straf (al genieten ze daar dan op een perverse manier toch weer van volgens mij), maar die tongensprekers en zieluitstorters maken er echt een feestje van.

op 11 10 2007 at 13:26 schreef Ernst:

Neem nu bijvoorbeeld de latere minister van CRM Van Doorn (van kvp tot ppr) die tijdens de bezetting doodleuk officier van justitie werd. En de Hoge Raad natuurlijk, die vrolijk doorfunctioneerde terwijl hun joodse president mr Visser vrijwel direct na de machtovername door de Duitsers afgezet werd. Na de bezetting riep de toen voorzitter Wiarda dat de HR niet afgezet kon worden, omdat het Nederlands recht daarin niet zou voorzien. Tja.

De enige rechtbank (of was het nu het Hof) die (dat) de rug recht hield, was die (dat) van Leeuwarden, die rechters dienden dan ook af te treden. Zij weigerden namelijk iemand tot het kamp te veroordelen, waarbij zij wel erkenden dat dit vanwege de wetstekst zou moeten, maar dat zij dit ‘om gewetenswille’ niet zouden doen.

En laten we de Oranjes niet vergeten. Mede dankzij de vlucht van Wilhelmina cs en de regering, kregen we hier een Rijkscommissaris en een bestuur van het college van secretarissen-generaal, met alle gevolgen voor de bevolking (en dan vooral het joodse deel ervan) hier van dien.

op 11 10 2007 at 13:31 schreef filantroop:

Harry van Doorn is een verhaal apart. Inderdaad tijdens de bezetting in het genazificeerde rechtssysteem actief en erna doodleuk doodvonnissen tekenend van oorlogsdelinquenten.
Nog eens voorzitter van de KVP geweest, maar desondanks toch één van de oprichters van de PPR, en voor die partij minister.

op 11 10 2007 at 14:28 schreef Polderman:

En de pappa van Anne, ja die, deed zaken met de Nazi’s voordat ze zich in het achterhuis verstopten en het elite clubje dat zich Joodse Raad noemde selecteerde voor de Duitsers de Joden die wel op transport gestuurd konden worden, zodat ze zelf buiten schot bleven.
En hele legers SS-ers zijn na de oorlog door de VS in dienst genomen.
En nu worden Mladić en Karadžić nog steeds beschermd door allerlei Westerse veiligheidsdiensten zodat ze niet door het Joegoslavië-tribunaal veroordeeld kunnen worden.
Na elke oorlog wordt weer gedaan alsof er goed en fout bestaat, maar zo eenvoudig is het leven niet.

op 11 10 2007 at 14:33 schreef Carel:

Eén troost. De ‘bekeerlingen’ zijn bijna allemaal afkomstig van andere kerken. De pinkstergemeente eet de andere kerken leeg. Jan Zijlstra houdt niet voor niets zijn gebedsgenezingsbijeenkomsten in de Bible Belt, in Bunschoten, Sliedrecht of Veenendaal. Daar waarschuwen de traditionele dominees tegen het duivelse gedachtegoed van Jan c.s.
Als verslaggever zat ik eens op de eerste rij. De collecte ging met open mandjes. Ik kreeg als een van de eersten een mandje toegestopt. Toch zaten er al zeven honderdjes in (het ging nog om guldens). Zouden die honderdjes er vooraf zijn ingelegd om de bezoekers tot het geven van grote bedragen te verleiden?

op 11 10 2007 at 14:38 schreef Peter Breedveld:

Nee, ik denk dat mensen echt zoveel geven.

Veel Pinkstermensen komen uit de gereformeerde gemeente. Ik sprak aan de VU veel jongeren die uitlegden waarom: in de pinkstergemeente is ruimte voor gevoel en emotionele uitingen, dan voel je God meer.

Ik moet zeggen: zo’n klap- en zingbijeenkomst heeft iets aanstekelijks. Ik zal niet zeggen dat ik de neiging kreeg me te bekeren, maar ik voelde wel de geborgenheid en de vreugde. Mensen merken je ook meteen op als je binnenkomt en de belangstelling is warm en oprecht. Er wordt niet ge- en veroordeeld. Ik ben daar een sucker voor.

op 11 10 2007 at 16:24 schreef Carel:

Echt Peter, in dit geval lagen de honderdjes al in het mandje.

Interessant was ook toen iemand met chronische pijnen ging bidden met Jan. "Voelt het al beter?" vroeg de gebedsgenezer. Ik hoorde vanaf de eerste rij de vrouw op het podium zachtjes kreunen. "Mensen, ze voelt zich al stukken beter", riep Jan naar de mensen achter in de zaal die dit niet konden waarnemen.

Zijlstra geneest ook altijd van vage ziektes. Lees dat blaadje van hem maar eens goed. De ziektegeschiedenis van de genezene is altijd vaag en onduidelijk. Hij zal nooit eens een geamputeerde een been of arm teruggeven. Die God van hem geneest alleen ziektes die of vanzelf overgaan of heel erg tussen de oren zitten.

Dwalen we niet heel erg af van christelijk landverraad in WO II? Nee, opeens moet ik denken aan ds. Kersten, de oprichter van de Gereformeerde Gemeenten en de SGP. Hij zag de Duitse bezetting als een oordeel Gods vanwege de zondagsontheiliging (we hadden niet eens koopzondagen en meubelboulevards). Ook mocht je je van God niet tegen het gezag verzetten. Kersten mocht daarom na de oorlog niet meer terugkeren in de Tweede Kamer, net als de NSB’ers die voor de oorlog op het pluche zaten.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Gerrit_Hendrik_Kersten

op 11 10 2007 at 17:12 schreef filantroop:

Over het toenmalige SGP-kamerlid Gerrit Hendrik Kersten is hier en daar kennelijk wat misverstand over diens zuivering als kamerlid. De zuiveringscommissie liet weliswaar Kersten niet meer toe tot het parlement, dat nog gebaseerd was op vooroorlogse verkiezingen, maar desondanks plaatste de SGP hem toch als lijsttrekker bij de Kamerverkiezingen van 1946.
Kersten zag er echter wegens gezondheidsredenen zelf van af het Kamerlidmaatschap te aanvaarden.

op 11 10 2007 at 19:33 schreef Philippine:

Polderman: Ik dacht dat de Joodse Raad uit Joden bestond die dachten en hoopten dat ze misschien Joden van de vermoording konden redden. Een duivelspakt. Kon natuurlijk nooit. Ontzettend.

op 11 10 2007 at 19:49 schreef Theo Ichtus:

ctrl + c ctrl + v dan maar…

Kerkscheuring Gereformeerde kerk (1944)
De Vrijmaking is de naam van een kerkscheuring die in 1944 plaats vond in de Gereformeerde kerk van Nederland. Bij deze scheuring splitste een vleugel van de Gereformeerde kerk onder leiding van Prof. Klaas Schilder zich af en ging de Gereformeerde Kerken (onderhoudende art. 31) vormen, later zijn dit de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt geworden. De aanleiding tot deze ontwikkeling was onder meer de onenigheid die ontstaan was over de precieze betekenis van de doop. Eenvoudig gesteld was dit het probleem: Was de doop altijd geldig voor het hele leven of was hij alleen geldig als de gedoopte de rest van zijn/haar leven gelovig bleef? Naast verschil over de ware leer speelden ook meer persoonlijke elementen bij deze kerkscheuring een rol. Prof. Klaas Schilder was een polemisch gezind man, die grote weerstand kon oproepen. De Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) ontwikkelden zich tot een activistische gemeenschap of zuil, van waaruit Gereformeerde scholen en een Gereformeerde politieke partij (GPV) werden opgericht.

op 11 10 2007 at 19:51 schreef Peter Breedveld:

Krijg nou wat, ik dacht altijd dat die scheuring ging over de kwestie rond ongedoopte dode kinderen. Hoe dan ook: laat het aan christenen over om, terwijl een paar honderd kilometer verderop de Joden de ovens ingaan, te gaan zitten kerkscheuren vanwege theologische vraagstukken.

op 11 10 2007 at 20:28 schreef Theo Ichtus:

Laat ik nou steeds gedacht hebben dat het erover ging of de slang werkelijk gesproken had in het paradijs.
Zo zie je maar weer…

op 11 10 2007 at 20:36 schreef Peter Breedveld:

Nee, dat was in 1929. Dominee Geelkerken. De Theo van Gogh van de gereformeerde gemeenschap. Zelfde geouwehoer over toon en woordkeuze en dergelijke.

op 11 10 2007 at 20:44 schreef Theo Ichtus:

Maar wat mij nou steeds verwonderd heeft (nu we toch de geschiedenis doornemen): De grote verdedigert van Ayaan blijkt Leon de Winter te zijn (en daarvoor dienen wij hem toe te juichen)
Toch is dat – als ik me niet vergis – dezelfde Leon de Winter die vanwege die misplaatste caramelgrap ("Wat ruikt het hier naar caramel. Vandaag verbranden ze de joden met suikerziekte") Theo van Gogh ("met ge o ge ha?") bijna veroordeeld had gekregen op anti semitisme…

" Het kan verkeren" zei Brederode (want IK heb dus wel een Nederlandse identiteit, wat dat dan ook moge zijn…)

op 12 10 2007 at 09:50 schreef Loor:

Wat zeg je hier nu eigenlijk mee, Theo? Aangaande Leon?

op 12 10 2007 at 11:51 schreef Jimmy:

@Loor

Ik denk dat Theo er op doelt dat Leon Dewinter de vrijheid van meningsuiting niet geheel consequent heeft verdedigd in zijn leven. Leon was vroeger een progressief PC-grootinquisiteur. (overigens, niet van het verblinde slag, zoals pak-‘m-beet Piet Grijs of Rosenmöller, maar toch onaangenaam.)

Nu lijkt hij zijn leven gebeterd te hebben: hij verdedigde Van Gogh erg gepassioneerd na diens dood, en tot nu toe consequent. Goed zo, zou ik zeggen.

Anders snap ik ook niet wat Theo bedoelt.

op 12 10 2007 at 13:10 schreef Loor:

Die opmerking van Van Gogh had niets meer met de vrijheid van meningsuiting te maken, hooguit met het ´recht´ op beledigen en provocatie, waar ik soms ook zo mijn twijfels over heb. Wat mij betreft kon die uitlating ook niet door de beugel, maar dat is weer een andere discussie.

op 12 10 2007 at 13:15 schreef Wampie:

Het was Sonja Barend die Theo van Gogh aanklaagde wegens zijn column in het blad ‘Moviola’ over gedweep van Leon de Winter met joods leed. Het juridische gevecht duurde bijna tien jaar; Van Gogh werd in laatste instantie vrijgesproken.

Van Gogh werd door christenen voor het Europese Hof gedaagd na grappen over ‘de rotte vis van Nazareth’. Iemand die daar meer over weet?

op 12 10 2007 at 13:20 schreef Wampie:

Loor, het recht op beledigen en provoceren maakt deel uit van de vrijheid van meningsuiting. Jij vond die uitlating van Van Gogh niet door de beugel kunnen. In morele of in juridische zin?

op 12 10 2007 at 13:31 schreef Loor:

Wampie, in morele zin. Uitleg lijkt me overbodig.

op 12 10 2007 at 14:24 schreef Hannah:

Het CDA staat in een lange traditie van verzet tegen het naziregime.

Want naast het feit dat communisten zich keerden tegen de Duitse bezetter waren ook gereformeerden (ARP) procentueel oververtegenwoordigd in het verzet en ondermijning van de bezetter. Denk aan Trouw, het verbergen van onderduikers etc.

Er zijn ook negatieve voorbeelden te geven. Dat doet Traudl en die extrapoleert ze. Een historica onwaardig

op 12 10 2007 at 14:29 schreef Lugtigheid:

in plaats van te ijveren voor de groei en de continuiteit van het eigen volk hebben ze er al zoveel laten steriliseren dat het eigen volk uitsterft. Daarom moeten ze zelfs genoegen nemen met idioten uit andere landen. bestuur is iets anders, dat is strategisch management, dat is gericht op de instandhouding van het land, niet op het verkwanselen ervan.

op 12 10 2007 at 18:11 schreef Franco Nahar:

Peter, Het probleem met die Pinksterkerken in de Bijlmer is dat ze zonder uitzondering allemaal zeer intolerant zijn, maar dat ze ook weer zonder uitzondering steevast kunnen rekenen op een bijzonder positieve benadering in de media. Omdat de bezoekers feestelijk zijn uitgedost in traditionele kledij en er uitbundig wordt gezongen en gedanst en doordat progressieve journalisten de neiging hebben om alles van buiten -en zeker als het een kleurtje heeft- als mooi en verfrissend te beschouwen, kunnen deze kerken rekenen op een kritiekloze pers. De teksten die hier worden gedebiteerd, zijn zelfs in de meest orthodox protestantse kerk in de Nederlandse ´bible belt´ niet meer te horen. Maar toch blijven vele goedwillende progressieven die ook de moslimcultuur zo waardevol achten, ze leuk en kleurrijk vinden en vooral een verrijking voor onze samenleving. Het is al begonnen in de jaren 90 met het lied ´Liefde voor Muziek´van de Vlaamse zanger Raymond van het Groenewoud waarin hij zich hevig afzet tegen de traditionele kerken en een ode brengt aan die prachtige, swingende gospel. Hij zou eens moeten weten.

op 12 10 2007 at 19:10 schreef Ernst:

Ik heb enige tijd geleden een dergelijke dienst in de bijlmer bijgewoond, en ik vond het wel een ervaring. Het lijkt kleurrijker (en is het ook) dan een Nederlandse samenkomst, maar is hetzelfde, zoals ik mocht ervaren toen ik voor de dienst buiten nog even een sigaret wilde roken, dat ging dus mooi niet door.

Blote stukjes dames werden door andere dames die kennelijk met het bewaren van de kuisheid belast waren, bedekt.

In mijn kinderjaren werd ik wel eens meegenomen naar samenkomsten(onze oppassen waren van de pinkstergemeente) en ik moet zeggen dat wat nu in de bijlmer gezegd werd, niet afweek van wat ik daar toen hoorde. Wel zongen we stemmiger en (helaas) zonder saxofoon. Ik heb aan de samenkomsten (voor kinderen met spannende bijbelverhalen) wel een voor een atheist dan, grote bijbelkennis overgehouden.

op 12 10 2007 at 19:15 schreef Polderman:

Beste Nahar, wat ze aan Wagner of Nietzsche voor onzin gehangen hebben doet niets af aan de artistieke waarde van hun werk.
Als niksist vind ik de melodie van ‘O happy snay’ best om aan te horen.
Zoiets bedoelt Raymond vh G. volgens mij ook.
Zo kan ik ook ontzettend genieten van de stukken van Wagner die Visconti in zijn Ludwig gebruikte.
Elvis P. heeft heel veel godspell gebruikt en dat waren niet zijn minste nummer.
M.a.w.: don’t blame it on the bougie.

op 12 10 2007 at 21:20 schreef John:

Waaraan ontleent Maxima haar Nederlanse identiteit?
Het past ook eigenlijk wel die pimp en ho mentaliteit met de nieuwe prinsesjes.
Het is fijn dat dit alles goed wordt vastgelegd.

Los van alles ben ik in 10 jaar geen crackhoer tegengekomen die er afgeneukter uit zag.

op 12 10 2007 at 22:14 schreef John:

Hadden we maar een koning.

op 12 10 2007 at 23:13 schreef Huuskesgait:

Traudl:
Je praat over een totaal ander tijd, waar je zomaar de kennis van NU over Hitler op Colijns gedrag TOEN loslaat, als je zegt:"Voorbeelden in overvloed. In de jaren dertig van de vorige eeuw liet Premier Hendrik Colijn, iedereen die het waagde bevriend staatshoofd Adolf Hitler te beledigen, in de gevangenis gooien. Bovendien bezuinigde Colijn – in een periode vol oorlogsdreiging – systematisch op het Nederlandse leger. Na de onvermijdelijke, uiterst vernederende capitulatie schreef Colijn, op de koop toe, een boekje getiteld ‘Op de grens van twee werelden’ waarin hij de Nederlanders opriep stevig samen te werken met nazi’s. Alstublieft, vandaar het minimale verzet tijdens de bezetting."
M.a.w., Zó kan ik het ook! Die A.H. uit Braunau had ook hier een niet gering aantal aanhangers/ bewonderaars, en zijn ware gezicht had hij nog niet laten zien.
Goodgoan: Huuskesgait

op 13 10 2007 at 10:42 schreef Theo Ichtus:

Willem Aantjes, iemand?

@ Loor (e.a.)

Over Leon de Winter zeg ik niet meer of minder dan dat ik me "verwonder".

Maar goed, eigenlijk is dat lichtelijk overdreven omdat ik ook wel snap dat wanneer er iemand zelf en/of de directe familie slachtoffer zijn (geweest) van ‘de holocaust’ op z’n zachtst gezegd de opvatting over geslaagde grappen en wat daar allemaal onderwerp van kan zijn zal veranderen. Vernietiging van mensen op goed georganiseerde industriele schaal vind IK al nauwelijks voorstelbaar en huiveringwekkend, maar in 1945 leefden al mijn ooms en tantes nog…

Toch vind is de strafrechterlijke weg (die toen tegen Theo van Gogh gekozen werd) een kansloze, hoewel hij toen naar ik meen uiteindelijk op een technische kwestie is vrijgesproken (termijnen laten verlopen ofzo…) "Koop die racist zijn boeken niet en bezoek zeker niet zijn filmvoorstellingen" vind ik toch handiger dan er de rechter mee lastig te vallen.

Voor wat betreft belediging en de begrenzing van het recht daarop loop je toch al gauw aan tegen allerlei interpretatie- en contekstuele kwesties.

Wij aanhanger van het geloof in het vliegende spaghetti monster (a.k.a. pastafari) bijvoorbeeld hebben weliswaar lontjes die minder kort en zeker kronkeliger zijn dan die van vele andere gelovigen maar ook wij raken uiteindelijk dodelijk beledigd wanneer het bestaan van onze noedelige meester botweg ontkend wordt of men de piraterij in een kwaad daglicht stelt.

Nu wens ik niemand toe dat ie zich voor straf moet laten pijpen door de meiden van Halal of ’s morgens aan de kut van Barbara Plugge moet ruiken (zie ook "Sla ik mijn vrouw wel hard genoeg" – T v Gogh), maar wie zich ‘in geschrifte of op video’ daarover uitlaat moet dat even ongeremd mogen doen als wie vanaf de kansel verkondigt dat de homosexuele medemens kop voor vanaf een hoge flat geworpen dient te worden omdat ZIJN ‘vliegende spaghetti monster’ dat voorschrijft.

ctrl + c ctrl + v dan maar weer:

In zowat alle westerse democratieën staat de vrijheid van godsdienst uitdrukkelijk vermeld in de grondwet. Is dit een kernwaarde voor het goed functioneren van onze democratie?

Paul Cliteur: Ik denk dat de vrijheid van godsdienst overbodig geworden is. Dat was een heel belangrijk grondrecht in de zestiende en zeventiende eeuw, omdat het een einde stelde aan de enorme godsdiensttwisten die maatschappij dreigden te ontwrichten en die als katalysator werkte voor allerlei andere vrijheden. Maar die gunstige ontwikkeling gaat nu niet meer op. De vrijheid van godsdienst is steeds meer ‘part of the problem’ geworden. Ik denk dat men de godsdienstvrijheid beter laat opgaan in de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van vereniging en de privacy. Een bepaalde godsdienstgenootschap kan zich beroepen op de vrijheid van vereniging en van meningsuiting. Wil je een geloof belijden in een kerk, een synagoge of een moskee, dan is dat je volste recht. Het naast elkaar bestaan van die vrijheid van godsdienst en die vrijheid van meningsuiting levert echter paradoxale effecten op. Het gevaar bestaat dat iemand vanuit zijn godsdienstige overtuiging scherp discriminerende en bedreigende opmerkingen zou maken over bijvoorbeeld vrouwen of homoseksuelen.

Maar waar liggen dan juist die grenzen van meningsuiting?

Paul Cliteur: Er zijn er twee. Je hebt de fatsoensgrenzen, dat is het terrein van de moraal, en je hebt de juridische grenzen. Juridisch kan je veel meer zeggen dan beleefd is om te doen. De reden daarvan is dat de staat ervan uitgaat de vrijheid van meningsuiting zo een belangrijk goed is voor de ontwikkeling van de democratie en voor de wetenschap natuurlijk. De staat wil de vrijheid van meningsuiting dus maximaal oprekken. Juridisch mag men die vrijheid van mening naar mijn smaak pas afbreken bij wat in de Amerikaanse jurisprudentie de Clear and Present Danger Test wordt genoemd, een term die al in 1859 ontwikkeld werd door John Stuart Mill in zijn boek On Liberty. Zo mag je niet voor het huis van een korenhandelaar gaan staan en zeggen dat alle korenhandelaren moeten worden opgeknoopt. En je mag ook niet ten onrechte in een overvolle schouwburg ‘brand’ roepen. Want dan creëert men een duidelijk en onmiddellijk gevaar dat anderen letsels zou kunnen toebrengen. De grens is dus niet alleen het daadwerkelijk schade toebrengen aan anderen maar ook medeplichtigheid, het bedreigen, het aanzetten daartoe of het haat zaaien. Juridisch worden dus wel heel wat zaken gedoogd die we misschien onfatsoenlijk vinden, zoals Theo Van Gogh soms deed, maar die geen bedreiging vormden tot fysiek geweld. Er zijn heel wat mensen die beweren dat uitlatingen zoals die van Theo Van Gogh zouden aanzetten tot moslimhaat en islamofobie, maar dat vind ik onterecht. Niemand is ooit gemolesteerd, laat staan geliquideerd omwille van een column van Theo Van Gogh. Pim Fortuyn stelde vroeger ook al dat een imam mag verklaren dat homo’s varkens zijn, zolang men maar niet oproept om alle homoseksuelen te kelen. Maar, zo zei Fortuyn, dan behoud ik me wel het recht voor om een godsdienst en haar bedienaars scherp te bekritiseren die dergelijke standpunten uiten.

Overigens (@ Wampie):

Zonder te weten of het Sonja Barends of Leon de Winter zelf was die de aanklacht indiende en de Officier van Justitie daarmee op pad stuurde herinner ik me toch moeiteloos dat ‘Leon Theo niet erg liev vond’ in die tijd.

Late bekering dan maar? …

op 13 10 2007 at 11:40 schreef hosseyn:

Niks bekering, gewoon een windvaan.