Briefje
Loor
Patriotic Women door Ameer Normandi
De laatste ontmoeting met de Ex der Exen, die ontaardde in elkaar glazig aanstaren en heel verwarrend hand in hand lopen, zorgde ervoor dat ik me daarna heel erg ging focussen op zaken die vooral niet van het hart zijn. Zo stortte ik me op een zelfstudie Journalistiek, lunchte links en rechts met uitsluitend vrouwen, schreef een braaf stukje over het eeuwige conflict tussen Israël en de Palestijnen en daarna nog een kritisch stukje over de drukjacht. Maar toen moest ik weer aan Ex denken, die op dat moment in zijn jagerspak door het gebladerte van de Schotse Hooglanden kroop. Dat werkte dus niet. Dat hij af en toe een sms stuurde, ook niet.
Wat wel hielp, was een anoniem briefje dat ik vanochtend op mijn deurmat vond, waarop stond geschreven: ‘Aan de bewoonster van nr. 14. Niet netjes, een verhouding met een getrouwde man!’ Pardon?
De beschuldigende tekst was in een bibberig handschrift op een afgescheurd papiertje gekrabbeld en onhandig door mijn brievenbus gepropt. Iemand had in het holst van de nacht de moed gevonden om mij op deze manier eens flink de les te lezen. Over mijn vermeende affaire met een getrouwde man.
Dat ik daar licht paranoïde van word, omdat de kans groot is dat de anonieme afzender één van de buurtbewoners is, is best vermoeiend. Dat de beschuldiging onterecht is (ja, hallo, Loor hier! Puriteinse met het leven van een zesentachtigjarige non, blank en ongeschonden en dat soort zaken!), maakt dat ik vooral heel primair wil reageren. En secundair.
Tot het overgaan van een grondig buurtonderzoek lijkt me bij nader inzien niet raadzaam. Negeren is het devies. Nou staat negeren nogal haaks op primair reageren. Ik hink op twee gedachten: de ‘confrontatie’ aangaan middels aanbellen en dan heel doordringend kijken (ik moet de komende week toch in mijn eigen buurt collecteren voor de Dierenbescherming), of juist met opgeheven hoofd en blij fluitend vijf keer per dag langs ‘verdachte’ huizen huppelen (maar dan moet ik nog steeds collecteren).
Een klein briefje dus, met grootse gevolgen voor mijn gemoedsrust. Ineens voel ik me begluurd en aangevallen, door iemand die blijkbaar vol oordelen zit, maar te laf is om de confrontatie aan te gaan. En dat is nu precies wat er met deze wereld aan de hand is.
Komende week ga ik serieuze gordijnen aanschaffen. Heel leuk, die bamboedingen voor mijn raam, maar des avonds kijk je er dwars doorheen. Wat men dan aantreft? Loor en haar laptop. Al dan niet schrijvend over de Liefde en aanverwante zaken. En af en toe een glazige blik werpend op haar mobiele telefoon.
Loor (1967) is individualist tegen wil en dank. Ze heeft een broertje dood aan middelmatigheid. Ze is een warm, lief en mooi mens, maar niet geheel ongevaarlijk.
Algemeen, 02.10.2007 @ 19:02
26 Reacties
op 02 10 2007 at 20:37 schreef René:
Laffe streek ja. Een kennis die zich om haar redenen niet veilig (al is dat een groot woord) voelde in haar wijk, is dat gaan bespreken met de buurtregisseur (al is dat een verschrikkelijk woord). De betreffende agent was – je moet het wel treffen – vol begrip en zeer attent. Men blijkt dit soort geintjes, te klein voor een aangifte maar mogelijk te vervelend om straal overheen te stappen, keurig vast te willen leggen en de bereidheid te tonen, alles binnen de evidente beperkingen natuurlijk, een oogje in het zeil te houden. Enfin, voor wat het waard is.
Wel wonderlijk trouwens dat je qua Dierenbeschermer op collecte gaat tegen de drukjacht en toch het schrijven van een kritisch stukje daarover schaart onder zaken die "vooral niet van het hart" zijn. De kennelijk nog sluimerende passie voor een Jagende Man lijkt dat des te meer te zijn. Wat een en ander toch weer paradoxaal consistent maakt.
En dan ook nog worden beslopen door een brievenbusbelager.
Enfin. Ik zou er ook lichtelijk van slag door raken.
op 03 10 2007 at 09:10 schreef hosseyn:
Goed idee van die gordijnen. Dat is nu weer zo’n weerzinwekkende gewoonte in dit land. Die miljoenen televisieogen die naar je gluren als je op straat loopt, die hoerige uistallingen van wansmaak. Die hoerigheid beperkt zich niet tot de rode vleesetalages van de Wallen. Nee, dan Duitsland, daar is alles ’s avonds hermetisch gesloten, het is een eeuwige heerlijke spertijd en de nachten zijn er nog echt donker, zoals nachten moeten zijn.
op 03 10 2007 at 09:23 schreef filantroop:
Een gerimpeld door Parkinson getroffen handje raffelde een farizeïsche tekst op een afgescheurd stukje papier. Een dame in gewatteerde bodywarmer, met gemarmerde benen en van die bruine ondoorzichtige kousen om dat te camoufleren, toog in het holst van de nacht als een engel der wrake naar de brievenbus een vermeende courtisane.
Eindeloos lange dagen achter het struweel van kamerplanten verhuld zag ze toe hoe de jonge vrouw zich bezoeken liet door een polygamist, waar ze zelf al een halve eeuw over fantaseerde nadat ze haar eigen echtgenoot dood had gepest.
Te keurig voor onanie, sleten haar dagen in karigheid bij het millimeteren van haar verse gazon, van waar ze met nagelschaartje gewapend de strijd tegen het onkruid aangegaan was.
Op een dag is ze overleden. Gestruikeld over een bloempot met geranium, tijdens één van haar nachtelijke tochten naar ontuchtige buren.
op 03 10 2007 at 09:23 schreef Wichard:
Niks zeggen, maar dan wel ineens zo’n briefje. Calvinistisch terrorisme als je het mij vraagt! ;-)
op 03 10 2007 at 09:37 schreef filantroop:
Het verwondert me hosseyn, dat sommigen met trots hun armzalige, van kunstuitingen gespeend interieur aan de nieuwsgierige voorbijgangers exhibitioneren.
Soms word ik getroffen door een spot die een in alulijst gehulde dalmatiër, illumineert. Waarschijnlijk zit het arme beest al in een urn of inmiddels uitgestrooid in de tuin van de buren, tijdens een felle windstoot.
Ooit zag ik een reproductie hangen van Man met Spaanse helm van Rembrandt. Vakkundig met vergulde encadrering omhuld, en tegen de dagwaarde bij Nedloyd tegen diefstal en brand verzekerd voor de lieve somma van zes florijnen.
Het zou me niet verbazen als de trotse eigenaren het object ooit ter restauratie aan zullen bieden als de reproductie is gaan kronkelen van ellende.
op 03 10 2007 at 09:41 schreef Max J. Molovich:
Om uw buren nu meteen te gaan behandelen als negerslaaf, gaat mij eerlijk gezegd wat ver. Maar los daarvan, wat ik niet snap: is die Ex der Exen inmiddels een getrouwd man? En zo ja, hoe weten uw buren dat? Zou het ook de echtgenoot van uw Ex kunnen zijn die haar man is gevolgd? Of zoiets?
op 03 10 2007 at 10:04 schreef filantroop:
Dat doen ze soms.
op 03 10 2007 at 10:15 schreef Peter Breedveld:
De buren van Loor lezen ook Frontaal Naakt, Max.
op 03 10 2007 at 10:36 schreef Loor:
Max, Ex is niet getrouwd. Die zit in zijn vrije tijd liever in een boom met zijn jachtbuks dan met een charmant meisje onder het bamboeding voor haar raam.
René, ik ben niet tegen de jacht an sich, ik ken genoeg uiterst zorgvuldige jagers. Maar ik ben beslist tégen de druk- en drijfjacht, omdat deze een stuk ‘dieronvriendelijker’ en onnodig is. Collecteren doe ik voor verwaarloosde en in de steek gelaten beesten en staat los van de jacht.
Wichard, ‘Calvinistisch terrorisme’ dekt de lading uitstekend.
De briefjesschrijfster heeft zich min of meer bekend gemaakt door mij gisteren vanuit haar deuropening uit te schelden. Ze woont slechts een paar huizen verderop. Ik ben me aan het beraden.
op 03 10 2007 at 10:53 schreef Lagonda:
Waarschijnlijk is de dame in kwestie zelf haar man kwijtgeraakt aan een andere juffer.
Waar schold ze je voor uit?
op 03 10 2007 at 10:56 schreef Peter Breedveld:
Ik heb sterk de indruk dat de globalisering, met het WereldWijde Web, een soort omgekeerd evenredig effect heeft, namelijk de terugkeer van een dorpsmentaliteit waarbij vergeleken de jaren vijftig gunstig afsteken als een periode van decadente vrijzinnigheid. Iedereen bemoeit zich met elkaar en wil anderen de les lezen en moraliseert erop los. Het helpt natuurlijk niet dat de overheid dit agressief aanmoedigt. Het is een soort burgerplicht geworden om je met het seksleven van je buurman te bemoeien. Dat hoef je sommige mensen geen twee keer te zeggen.
op 03 10 2007 at 11:24 schreef daniel:
Het is een soort burgerplicht geworden om je met het seksleven van je buurman te bemoeien.
Zou willen dat iemand (liefst vrouwlijk) zich met mijn seksleven bemoeide. Maar liever niet mijn buren, die aan de linker kant zijn homo en die aan de rechterkant hebben volgens mij hun ouders opgegeten.
op 03 10 2007 at 11:30 schreef daniel:
Overigens, Loor, je kunt een gratis bumperstikker bestellen bij HVV
Plak die op de deur van de brievenschrijfster dan kan ze zich op de hoogte stellen van de teleurstellende werkelijkheid.
op 03 10 2007 at 11:33 schreef Peter Breedveld:
Zou willen dat iemand (liefst vrouwlijk) zich met mijn seksleven bemoeide.
Neem je vrouw mee uit eten, koop een bos rozen voor haar.
op 03 10 2007 at 11:52 schreef Wichard:
Wat kun je doen?
Ik zou zeggen: aanval is de beste verdediging.
Kleinburgelijke mensen zijn allergisch voor publiekelijke aandacht, en al helemaal voor complimenten omdat ze zich onderscheiden van de rest.
Dus:Hemel haar op! Geef haar een bos bloemen en bedank haar uitvoerig voor haar wijze levensles.
Hang posters op in de wijk waarin je je adoratie kenbaar maakt.
Of stop briefjes in de bussen van de buurt met een leuke tekst :)
op 03 10 2007 at 12:01 schreef filantroop:
Als ze zich bekend gemaakt heeft is ze inmiddels bekend, dus stel ik een roemloos einde voor met een gekonfijt appeltje in dr mond, draaiend boven een aanwakkerend vuurtje en besprenkelend met een smakelijke jus.
Voor al te opdringerige buurdames die door hagen gluren stel ik voor zo nu en dan een prikactie met breinaald te plegen. Let wel, oordopjes zijn hierbij gewenst.
Het ergste zijn de dames met poedel aan uittrekbare riemen. De beesten zijn zodanig gepavloviseerd, dat ze je tuin binnendringen om de eigenares een alibi te geven mee komen snuffelen. Een vijver met piranhas biedt hier uitkomst, mits goed gecamoufleerd. Meestal loopt de dame in kwestie daarna verder met een uitgehold karkas onder een Burberry-dekje. Doch blaffen doet het niet meer.
op 03 10 2007 at 13:51 schreef DvR:
Het lieve mens had groot gelijk! Hulde zeg ik! Gaarne roep ik in uw aller herinnering mijn eender geformuleerde bijdrage van 4 september jongstleden:
(bron: http://www.peterbreedveld.com/archives/00001077.html)
Al maanden laat Loor zich meedrijven op de onstuimige baren van haar onverdund oestrogeen. Ongegeneerd doet zij kond van haar pogingen om bezette mannen de hare te maken; zelfs haar arts moest het ontgelden. Geen moment van empathie voor de trouwhartig-toegewijde partners van deze heren, die iedere avond nietsvermoedend ’s mans potje koken en liefdevol zijn jonge kroost zingend te bedde leggen. Geen woord van spijt van Loor over het onmetelijke verdriet waarin zij deze lieve vrouwen zal storten; zonder schaamte legt ze de natie haar duistere plannen voor. Het is barbaars en immoreel; een schande dat een invloedrijk periodiek als Frontnaakt dit zedenverval propageert!
op 03 10 2007 at 14:37 schreef filantroop:
O gut, alsof van der Vlies, tussendoor even zijn wegglijdende door brillantine gesteven haarlok ordenend, in een fallische symboliek de interruptiemicrofoon grijpt teneinde ons tot decentie te bevelen. Dan toch nog liever de duivelse lusten achter het dikke velours.
op 03 10 2007 at 15:32 schreef Loor:
Overdreven en misplaatste karaktermoord op mijn persoon, DvR. Hoe bedoel je ‘hulde’ voor het anoniem schrijven van een briefje en ordinair gescheld op straat? Moraalridders en fatsoensrakkers met opgeheven vingertjes…gadverdamme. Maar ondertussen knijpen zij nou juist de kat in het donker.
Filantroop, je bijdragen blijven uiterst vermakelijk.
op 03 10 2007 at 18:54 schreef Kaatje:
Kleipoppetje en paar naalden. Beetje stro en één lucifer. Voor de deur leggen.
Zij weer papiertje door bus en schreeuwend voor de deur.
Jij volgende nacht met kaarsjes bij haar voor de deur rondom boom dansen.
Zij weer briefje en schreeuwen.
Jij fles met enge diertjes en winti of voodoo spreuk erbij voor de deur. Beetje stro en één lucifer.
Zij weer gillen.
Kijken wie van jullie het het langst volhoudt.
op 03 10 2007 at 23:48 schreef Loesje:
Loor, stuur een paar Chippendales langs bij het verzuurde kreng;-)
op 06 10 2007 at 19:03 schreef hvan straaten@yahoo.fr:
Volgens mij ben je een travestiet en nog niet uitbehandeld
op 07 10 2007 at 09:03 schreef Peter Breedveld:
Heerlijk, al die intellectuelen die je als multicultureel, fundamentalisch-secularistisch webmagazine altijd krijgt via een link op Nieuwnieuws.
op 07 10 2007 at 15:24 schreef Colani:
Dat soort mensen kun je beter negeren, zeker na dat uitschelden, die is duidelijk op een reactie van jou kant. En daarna zal het alleen maar erger worden.
Ben toch wel nieuwsgierig hoe het is afgelopen.
Suc6 en laat je niet kisten
op 07 10 2007 at 16:21 schreef Willy:
Filantroop,
Een vrouw aanraden te gaan Onaneren? Hoe dan?
Ken uw bijbel.
op 09 10 2007 at 01:45 schreef Hannah:
Is onanie verboden, het behoort immers niet tot de mitswot?
Is daniel tegenwoordig aan de vrouw dan?