God
Loor
Toen ik onlangs weer eens zat te bedenken dat mijn leven minder leuk is dan dat van een zesentachtigjarige non die nog maagd is, las ik het voor mij nauwelijks schokkende bericht dat bijna de helft van de vrouwen meer seks wil. Het maandblad Celebrity, dat een seksenquête hield onder 2000 lezeressen, maakte de resultaten van dit onderzoek bekend. Blijkbaar ben ik niet de enige die allesbehalve tevreden is met haar (op dit moment niet-bestaande) seksleven.
Tijdens het lezen van het onderzoek, waaruit blijkt dat zeker vijftig procent van de dames één of meerdere vibrators op haar nachtkastje heeft staan en bijna hetzelfde percentage wel eens naar een pornofilm kijkt om in de stemming te komen, dacht ik terug aan mijn non-relatie met de Ex der Exen, alias mr. Moodswing. Niet eerder heb ik zo moeten vechten om aan mijn seksquotum te komen als tijdens die twee moeizame jaren met hem.
Het eerste jaar hadden we nog een zogenaamde langeafstandsrelatie, wat best voordelen had: lekker veel spanning! Maar het hebben van een langeafstandsrelatie heeft ook nadelen: lekker veel spanning! We ontmoetten elkaar ieder weekend op plekken waarvan ik dacht dat ik er nooit zou komen (voornamelijk in primitieve, stoffige jachthutten en op tochtige hoogzits) en aanvankelijk zag ik nog wel de glorieuze aspecten van onze verhouding (het reizen en de inhaalseks), maar na verloop van tijd besefte ik dat ik praktisch gezien een non was geworden. Ik had namelijk, net zoals een non met God, een relatie met een nagenoeg onzichtbare man. Nou ja, ik zag hem dan nog wel eens, maar mijn vrienden en familie zagen hem bijvoorbeeld nooit.
Nadat ik mr. Moodswing, alias God, hiermee confronteerde en meldde dat ik dit niet heel lang meer vol ging houden, was het uit. Hij was nu eenmaal iemand die het uiterst prettig vond om zo ver mogelijk bij zijn geliefde vandaan te wonen en daarmee was de kous af. Dacht ik. God had zich na een paar maanden radiostilte gerealiseerd dat hij zonder mij geen compleet mens (van de goddelijke soort) was en had zelfs een paar laden in zijn kledingkast voor mij vrijgemaakt. En ik was nog steeds verliefd en dus ontoerekeningsvatbaar. Drie weken na deze ‘doorbraak’ woonde ik in mooi Brussel – bij God himself.
Mijn zwarte nonnengewaad liet ik achter in Nederland en een van de vrijgemaakte laden vulde ik met mooi ondergoed. Tevergeefs, zou later blijken. Van maandag tot en met vrijdag wenste God namelijk geen seksuele activiteiten te ontplooien en ging hij bij voorkeur al om acht uur ’s avonds naar bed, zónder mij en met een veelzeggend dichtslaan van de slaapkamerdeur. Dat dit gedrag van blijvende aard was en ik tot het weekend op een houtje kon bijten, had hij me wel even mogen zeggen toen hij mij weer zijn leven binnensleepte.
God was onvermurwbaar en leek als door een wesp gestoken als ik hem op zomaar een, pak hem beet, woensdag probeerde te verleiden middels een voorzichtige aanraking op een cruciale plek. En een zachte kus in zijn nek leidde op een gemiddelde donderdag steevast tot hysterisch gegiechel zijnerzijds. Behalve in het weekend – dan transformeerde God voor een aantal uren tot een holbewoner die mij, na het hele weekend gejaagd te hebben, graag horizontaal naar zijn grot sleurde.
De inhaalseks bleef dus gehandhaafd, ondanks de omzetting van een langeafstandsrelatie naar een serieuze samenwoonsessie en een lade vol spannend ondergoed. ‘Ik houd nu eenmaal niet zo van seks, Loor’, was zijn immer vermoeide antwoord op mijn bijna wanhopige smeekbedes en daarop volgende dreigementen als ‘Uit!’ en ‘Ik! Ga!’. Misschien wil Celebrity hier nog een apart artikel aan wijden: Mannen die pertinent niet van seks houden. Ze bestaan echt.
God is nu om meerdere redenen de Ex der Exen (al zal deze titel nu een geheel andere lading krijgen) en ik wens zijn psychoanalyticus veel succes. Aan mij de zware taak om (een bij voorkeur beschikbaar) iemand te vinden zonder derdegraads relatievrees en mét het vermogen om 24/7 van seks te genieten. Laat het alsjeblieft niet teveel gevraagd zijn.
Loor (1967) is individualist tegen wil en dank. Ze heeft een broertje dood aan middelmatigheid. Ze is een warm, lief en mooi mens, maar niet geheel ongevaarlijk.
Algemeen, 11.09.2007 @ 21:06
39 Reacties
op 11 09 2007 at 21:27 schreef Wampie:
Waanzinnige column, Loor!
op 11 09 2007 at 23:35 schreef Lagonda:
Hebben we al die jaren geleerd ons libido in toom te houden — is het weer niet goed. Altijd wat.
op 12 09 2007 at 08:14 schreef filantroop:
Ach, er zijn nu eenmaal mannen van wie de edele delen aan hoogtevrees lijden, of nog voor er voor die fobie aanleiding is, neerdalen in een onverhoedse appelflauwte. Misschien wat lullig gedacht, maar zelfs vlugzout mag hier niet baten. Het verblijf in een hoogzit mag daarom al verwonderen.
Dat sommige dames zich daarom door het bekijken van pornografische beelden laten verlokken mag dan niet verbazen. Daar zijn de edele delen der heren zo omvangrijk dat je er een zeehond mee zou kunnen doodknuppelen.
Wie echter nu een boswandeling maakt zal getroffen worden door een veelheid aan mannelijke edelen delen die zich her en der aan de fermenterende humuslaag trachten te ontworstelen. Echter dames, het is valse schijn, en laat u zich er daarom niet door verleiden. Het is de grote stinkzwam slechts. Dus niet, om ieder misverstand uit te sluiten, de periscoop van zich ingegraven wellustelingen, die zodra een prooi zich aandient, tevoorschijn springen.
Echter, in tegenstelling tot het oneetbare mannelijke edele deel, is de grote stinkzwam wel eetbaar, en geldt zelfs als afrodisiaca.
Of het eten ervan de hoogtevrees van de edele delen van mannen bezweren kan, durf ik echter niet te stellen.
Ter verluchtigingen zie hier:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Afbeelding:Grote_stinkzwam.JPG
op 12 09 2007 at 11:29 schreef Hansje Castorp:
Ja, maar, weet u dan niet wat voor spanningen dat willekeurige sexen allemaal teweegbrengt in een verantwoordingsbewuste man? Daar moet allereerst een vrouw gelukkig gemaakt worden. Dat kan met goed fatsoen niet halfzacht worden aangepakt, want je bent in feite een ongeëmancipeerd varken als je mevrouw niet afdoende bevredigt. Een ware, succesvolle man is een kei in bed. Voor minder doe je het niet.
Optimale stimulatie dus, een ingewikkelde functie van verschillende grepen, kusjes, zoenen (communiceren *urk*) strelingen. Hard, zacht, lang, kort, iets daartussenin. En alsof dat nog niet erg genoeg is, moet het hele zaakje ook nog eens spontaan gaan en dient men er zelf ook gelukkig van te worden. Men moet zelf ook nog aan zijn trekken komen. Ik ben ervan overtuigd dat deze wanhopige mentale inspanning de chimpansee heeft laten evolueren tot homo sapiens.
Natuurlijk heeft manlief dat over voor madame, maar gezien de kopzorgen die dat met zich meebrengt begrijp ik zeer wel waarom hij dat liever naar het weekeinde migreert.
op 12 09 2007 at 11:55 schreef Wampie:
In dit licht is het helemaal verwonderlijk dat er vrouwen zijn die zich druk maken over de vorm van hun schaamlippen.
op 12 09 2007 at 12:27 schreef Jezusmina:
Jezusmina, Loor. Ik zou zweren dat hij meer van de mannen is. Of een Vuurteken(;-). Hoe dan ook, je bent beter af zonder hem, lijkt me. Grote kans dat hij zich in 1 van deze 1000 sex-advies-columns ergens thuis voelt, (en jij misschien ook)(soms moet je even doorklikken):
http://www.thestranger.com/seattle/SavageLove?archives=all
Groeten, Joachim
op 12 09 2007 at 13:05 schreef daniel:
Vrouwen die om seks verlegen zijn, waar gaat het heen met de wereld?
Over boswandelingen gesproken…
What rolls down stairs alone or in pairs
rolls over your neighbor’s dog?
What’s great for a snack and fits on your back?
It’s Log, Log, Log!
It’s Log, Log, it’s big, it’s heavy, it’s wood.
op 12 09 2007 at 13:18 schreef Ernst:
Heel herkenbaar Loor!
Mijn verhaal wijkt iets af, want bij mij transformeerde de partime sex wel naar fulltime toen we gingen samenwonen. Alleen, door al die eerdere inhaalsex was me niet eerder opgevallen dat mijn eerdere partime lief in fulltime een vreselijke zeur bleek te zijn. En ja, toen verging mij de lust weer, en zo is het altijd wat, en werd mijn teer beminde de ‘eens zo teer beminde’.
De stoere, zwijgzame, onverzadigbare man, bestaat die eigenlijk nog wel?
op 12 09 2007 at 13:58 schreef Lagonda:
Leuk, die ouwe columns van Dan Savage — met name de stukken over ‘santorum’, haha.
op 12 09 2007 at 14:09 schreef daniel:
nou
op 12 09 2007 at 14:12 schreef Lagonda:
Nee? Ik vond het wel grappig om een anti-homo politicus op deze manier te vereeuwigen.
op 12 09 2007 at 14:54 schreef Ansje:
"De stoere, zwijgzame, onverzadigbare man, bestaat die eigenlijk nog wel?"
Yep. Heeft voordelen, heeft nadelen.
op 12 09 2007 at 14:59 schreef filantroop:
Hoe heeft het allemaal zo kunnen komen? Over de schuldvraag moeten we terug naar de jaren tachtig, toen een rabiate groep feministen een verbod uitvaardigde tegen strijd tegen het haar. In een mum van tijd leken vrouwen op pelsdierfokkerijen. Overdadig behaarde benen teisterden de terrassen en stranden. Oksels leken nesten van marmotten en ander knagend tuig.
Terecht werd dit door tegenstanders het neanderthalisme genoemd. En weldra doken ook de mannelijke Neanderthalers op (genaamd naar de befaamde Engelse meubelmaker Thomas Chippendale) , die het vele dat ze tussen hun benen herbergden compenseerden door het geringe dat ze tussen de oren hadden.
Mannen die in duisternis en gedreven door opkomende lusten zich tegoed wilden doen aan hun vrouwen, waren tot het ochtendkrieken in de weer datgene op te sporen wat ze van hun lusten bevrijden kon, en altijd tevergeefs. Verdwaald in struweel en ruderale ruigten.
Wie een naturistenkamp van feministen observeerde kreeg de indruk dat een kudde wilde zwijnen er aan het foerageren was. Soms werd er dan ook per abuis vanuit een hoogzit op geschoten.
De bevolkingsgroei nam drastisch af en nog slechts door kunstmatige inseminatie kon de natie voor uitsterven behoed worden.
Tot een tegenstroom de Ladyshave weer in ere herstelde en er zo lustig op losgeschoren werd dat de lingeriebranche overgenomen kon worden door tochtstripfabrikanten.
Het heeft echter niet kunnen voorkomen dat veel mannen nog steeds lijden onder de traumata, en in sommige gevallen er vanaf gezien moet worden de beeltenis van Anja Meulenbelt op de beeldbuis te tonen om de recidive van seksuele afwijkingen en impotentie te voorkomen.
op 12 09 2007 at 15:27 schreef filantroop:
Kamerlid dronken in Jordaanse disco. En dan hebben we het nog niet eens over het lid van dit kamerlid.
Ik stel voor in navolging van de Gouden tondeuse van Bernadette de Wit, de Gouden slurf in te stellen. Dit jaar voor Harry?
op 12 09 2007 at 16:14 schreef DvR:
Christenezielen, duurt die tochtige jammerklacht nu nog steeds voort? Heeft Loor de komkommertijd onbenut laten passeren, terwijl die groene negerpikken bij iedere supermarkt metershoog lagen opgetast? Is er uit de forse lezersschare na minstens zes afleveringen waarin ze krols om bevrediging smeekt nu nog steeds geen kerel naar voren gestapt die dat klusje even wil klaren? Moeten we geld inzamelen voor een Sybian (een druk op de knop en klaar komt Klara)? Zullen we haar wens insturen naar "Don en Ad"? Kan Daniel of Hosseyn ‘m er niet even in hangen? Waar is BigPete als je hem nodig hebt? Waar is die zeventigjarige die het 20 keer op een avond kon?
op 12 09 2007 at 17:03 schreef Hansje Castorp:
DVR als u dan niet eens uw mail adres bijvoegt dan helpt u zelf ook niet bijzonder mee…
op 12 09 2007 at 17:03 schreef Wampie:
@DvR: Zo te lezen zijn Loor en jij wel aan elkaar gewaagd, qua standje column dan.
op 12 09 2007 at 18:27 schreef Cor:
"De stoere, zwijgzame, onverzadigbare man, bestaat die eigenlijk nog wel?"
Natuurlijk – Loor moet een leuke arbeidersjongen uitkiezen, jaartje of 20, zo een met een pet op en een seizoenskaart voor de voetbal op zak.
Die zijn stoer, makkelijk te porren voor een one night stand en uiterst potent. De kans dat je er een naderhand een romatische relatie mee wenst is klein, maar je hebt er een leuke wipvrind aan voor als de nood hoog is.
op 12 09 2007 at 20:06 schreef filantroop:
Hierboven lees ik iets over een geldinzameling ten gerieve van de aanschaf van een Sybian. Als ik het wel heb is dat een Solex zonder wielen, een soort hometrainer dus. Wil ik ook wel een bijdrage voor storten. Je bent filantroop of niet.
op 13 09 2007 at 08:41 schreef daniel:
Maak je maar geen illusies, ik heb Loor één keer ontmoet. "Ze" is gewoon een dikke kale man achterin de vijftig.
op 13 09 2007 at 09:58 schreef Wampie:
Bij het Vrije Volk staat anders een prachtige foto van Loor. En trouwens, Peter vraagt echt geen dikke kale mannen van achterin de vijftig mee uit eten (al heb ik hem eens met zo’n exemplaar zien dineren).
op 13 09 2007 at 10:37 schreef daniel:
Alleen omdat je een foto van een of ander Italiaans model naast je stukjes zet maakt je nog niet tot dochter van Sophia Loren.
En Peter heeft zelf gezegd dat ie Loor wel vraagt, maar dat ‘ze’ ‘m aan het lijntje houdt.
Nu weet je waarom.
op 13 09 2007 at 11:21 schreef Loor:
Alles goed verder, Daniël?
op 13 09 2007 at 11:23 schreef daniel:
: )
op 13 09 2007 at 11:28 schreef Peter Breedveld:
Peter vraagt echt geen dikke kale mannen van achterin de vijftig mee uit eten (al heb ik hem eens met zo’n exemplaar zien dineren).
En de seks daarna behoort tot de meest exaltische ervaringen uit mijn leven.
op 13 09 2007 at 11:39 schreef daniel:
Bij deze wil ik graag ontkennen dat wat ik hierboven heb geschreven, ik hierboven heb geschreven.
op 13 09 2007 at 11:50 schreef Cor:
Wat heeft men toch tegen kale, dikke mannen van achter in de vijftig? Stelletje naarlingen!
op 13 09 2007 at 11:51 schreef Cor:
Ik denk dat Daniel over 20 jaar een buitengewoon aantrekkelijke kale, dikke man is. Terwijl Loor over twintig jaar – ach, laat maar.
op 13 09 2007 at 11:56 schreef Peter Breedveld:
Loor is over 20 jaar een 60-jarige die de jaloezie van menige 30-jarige zal wekken, let op mijn woorden.
op 13 09 2007 at 12:03 schreef daniel:
Daar hoeft ze geen 20 jaar voor te wachten hoor.
op 13 09 2007 at 12:06 schreef Peter Breedveld:
Vanzelfsprekend, slimpie.
op 13 09 2007 at 12:24 schreef daniel:
Sorry, ik bedoelde natuurlijk hij hoeft daar geen 20 jaar voor te wachten.
En waarom krijg ik complimenten van mannen?
Heb ík weer.
op 13 09 2007 at 12:41 schreef daniel:
Bij nader inzien, misschiet toch maar blij wezen dat ik überhaupt complimenten krijg!
Wie wil een filmpje zien van een Al Qaida terrorist met een vlieg in z’n neus?
http://www.hackerfactor.com/blog/index.php?/archives/2007/09/11.html
op 13 09 2007 at 14:23 schreef Cor presenteert: Adele Bloemendaal:
De lelijkheid, als het zeldzaam was
De vraag erna was groot
Die nu niet is om aan te zien
Was dan een stuk of stoot
Meisje met je paardenbek
Vol groezelgeel ivoor
Op feestjes wordt geniet, genoot
In winkels dringt men voor
refr.:
Schoonheid is niet wezenlijk
Zij vergaat heel snel
Blijvend is de lelijkheid
Dus onderhoudt haar wel, dus onderhoudt haar wel
De lelijkheid als het zeldzaam was
Men vond u mooi en puur
Gij monstertje, beleefde dan
Zo’n menig liefdesuur
Van mannen ziet ge slechts de nek
En nooit hun fonk’lend oog
Laat staan hun fiere apparaat
Voor u kwam het nooit omhoog
refr.
De lelijkheid, als het zeldzaam was
Dan scheen voor u de maan
Kilometers penis zou er in uw nu verroeste schede gaan
Helaas gij zijt voor alsnog gedoemd tot zedigheid
Niet door uw sterk normbesef
Maar door uw lelijkheid
refr.(2x)
op 13 09 2007 at 15:38 schreef Hansje Castorp:
"kilometers penis" intrigeerde mij wel… na enig gegoogel op ‘gemiddelde penislengte’ (16 cm) rekent dat om naar 6250 lullen/km. (basisschool rekenen is gaaf)
op 13 09 2007 at 16:12 schreef Ernst:
Lelijkheid,als het zeldzaam was, dan scheen voor u de maan, zelfs een arts of specialist zou graag met u naar bed toegaan, is het volgens mij. Klinkt toch wat minder lullig.
op 13 09 2007 at 16:18 schreef Peter Breedveld:
Beter metrum ook.
op 13 09 2007 at 16:51 schreef daniel:
Hm…heb ik toch liever goeie ouwe Bob
http://www.bobdylan.com/songs/ugliest.html
op 15 09 2007 at 16:23 schreef rick de bie:
Met Bob Dylan win je bijna altijd, behalve als het gaat om het echte verval en het bijbehorende verlies aan aandacht. Dan vind ik de bovenstaande tekst van Hans Dorrestijn, kei en keigoed.
Al biedt Dylan ons nog wat troost, omdat aantrekkingskracht zich moeilijk laat omschrijven.
Ik kan mij dus best voorstellen dat je wild geil wordt van een vrouw met doorgegroeide wenkbrauwen.
Dus sla de roos van je schouders, hecht je houten been aan, doe je gebit in en verzuip je in het nachtleven.