Stop de nieuwe preutsheid!
Donald Olie, Renzo Verwer en Karel van der Weide
Illustratie: Ilah
Mensen uit allerlei gelederen van de maatschappij proberen momenteel een soort censuur door te drijven. Minister Ab Klink verbiedt een reclameposter pro-donororganen omdat er te veel bloot op te zien zou zijn, de ChristenUnie in Utrecht maakt bezwaar tegen een grote reclamefoto van een vrouw in bikini. Publicisten onderschatten vrouwen en willen hen dwingen zich anders te gaan gedragen. Media gedragen zich hysterisch.
Zaken worden vreselijk uitvergroot. Wij lezen bijvoorbeeld in dagbladen De Pers en Metro verhalen over seksfeesten en dat daar ophef over is. Die ophef creëren de kranten zelf: ze stappen naar een politicus, die vervolgens gretig zijn afschuw uitspreekt en zelfs de feesten aan banden wil leggen.
Denken media en politici niet na? Een feest waar mensen toegang voor betalen en waar seks plaatsvindt, wat kan daar strafbaar aan zijn? Nog even en de overheid komt thuis controleren of je wel volgens de fatsoensnormen aan seks doet.
In De Pers lezen we: ‘Porno en uitgaan: het wordt door jongeren meer en meer gezien als een volstrekt normale combinatie. Wie een beetje zoekt, kan makkelijk twee keer per maand naar een feest meteen hoog pornografisch gehalte.’
Het actualiteitenprogramma NOVA zond een reportage over de bimbo, de vrijgevochten vrouw van nu, uit. In de aankondiging bij Pauw & Witteman de avond ervoor: “Meisjes leren al, voor ze seksuele gevoelens krijgen, zich te laten exploiteren als vrouw. Beelden van een paaldanseres van minstens 20 jaar oud werden erbij getoond. De gasten lachten, Pauw & Witteman ook. Ze wisten dat het onderwerp totaal geen nieuwswaarde heeft (net als dat gezeur over die blootfeesten): ze wisten dat de omroep gewoon lekker kan scoren. Enig ander doel had het item niet. Bovendien wordt zo net gedaan alsof de complete Nederlandse jeugd naar dergelijke feesten gaat. Wat niet zo is.
Ook verscheen er kort geleden een boek van Ariel Levy, een Amerikaanse schrijfster die zeer dubieuze stellingen hanteert. Bijvoorbeeld: dat pornosterren en paaldanseressen de nieuwe rolmodellen voor jonge vrouwen zijn. Tja.
Maar de Nederlandse filosofe Stine Jensen is van Levy’s boek onder de indruk. In een artikel tegen de jarretelfilosofie’ (NRC, 7 april), tegelijk een soort bespreking van dit nieuwe boek, maakt ze veel te grote stappen. Van een reclamefoto van een vrouw in bikini trekt ze een rechte lijn naar vrouwenmishandeling. Over de vrouw als lustobject, schrijft Jensen: ‘Wat ooit bevrijdend en grappig was, is nu door en door commercieel, en zelfs gevaarlijk. Het lijdt tot psychische beschadigingen.’
Jensen – van wie we ons in haar boek Turkse Vlinders én in NRC-artikelen klaagzangen herinneren dat ze in Nederland te weinig als lustobject werd gezien en dat ze zich pas in Turkije, onder de liefdevolle aandacht van haar Turkse vriend, pas echt vrouw voelt- houdt hier een gevaarlijk, seksistisch pleidooi.
Als je, zoals zij, commerciële beelden verantwoordelijk stelt voor het totaalgedrag van vrouwen, zet je vrouwen neer als zielige, onzelfstandige, domme wezens die zelf geen verantwoordelijkheid willen en kunnen nemen voor hun gedrag.
Wij geloven niet dat het zo werkt.. Nog gevaarlijker aan haar pleidooi is dat het leidt tot een censuur. Die bepleit ze namelijk zelf in de laatste regels van haar stuk, als ze de ChristenUnie gelijk geeft in het protest tegen de reclamefoto. Maar wie gaat dan vaststellen welke beelden vrouwonderdrukkend zijn? Ofwel: bij welke beelden zijn vrouwen nog slim genoeg om te zien dat ze wel of niet kunnen, en bij welke beelden zijn vrouwen zo onzelfstandig dat ze tegen zichzelf in bescherming moeten worden genomen? Wie gaat censureren? De Christenunie? Jensen? Ariel Levy? Een driemanschap? We hopen van niet.
Bovendien: welke vrouw of man wil nu niet af en toe of heel vaak een lustobject zijn? Ja hoor, wij ook.
Overigens zijn er momenteel veel meer van dat soort neigingen van bepaalde vrouwen om andere vrouwen als minderwaardige, domme wezens te beschouwen die voorgeschreven dient te worden hoe te leven. Jensen doet het – sexy zijn mag eigenlijk niet – Sunny Bergman met haar documentaire Beperkt Houdbaar, maar vooral Heleen Mees.
die vindt dat alle vrouwen naar de top moeten, fulltime moeten werken. MOET moet moet.
Anders ben je geen goede vrouw. En dat allemaal vanwege de economie. We vinden absoluut dat ze haar mening mag zeggen, deels zit er ook wat in, maar wat ons stoort is het heilige moeten dat eruit spreekt en haar neerkijken op mensen die :
– het huishouden doen,
– kinderen opvoeden
– voor andere mensen zorgen, al dan niet betaald
– geen manager zijn, maar gewoon in de HEMA of supermarkt werken
– parttimers. Het spijt ons heel erg voor Mees, maar we zien niet in wat er mis is met deeltijdwerk. Die mensen willen tijd inruimen voor andere dingen in het leven dan werken. Laat ze.
Het zal een trend zijn. Toch jammer dat mensen zich op deze manier boven anderen willen verheffen. En vooral het dictatoriale dat uit zowel de mening van Jensen als die van Mees spreekt (beiden publiceren in NRC-Handelsblad), beangstigt ons.
Het is een hysterie. Wij zeggen hierbij: stop deze nieuwe preutsheid en het dolgedraaide feminisme. Stop een aantal mensen die, omdat ze zelf niet goed met bepaalde beelden om kan gaan, haar mening aan de hele bevolking wil opleggen. Ga respectvol met mensen, en zeker ook vrouwen, om, behandel ze niet als onmondige kleine kinderen, die niet zelf kunnen beslissen.
Donald Olie is standup comedian, Renzo Verwer is freelance journalist en winkelmedewerker, Karel van der Weide is beroepsschaker en publicist. Gedrieën trekken zij ten strijde tegen de Nieuwe Preutsheid op hun website Stop de Nieuwe Preutsheid.
Algemeen, 19.05.2007 @ 18:17
8 Reacties
op 19 05 2007 at 19:12 schreef herman van der helm:
"Maar wie gaat dan vaststellen welke beelden vrouwonderdrukkend zijn?"
Deze bijvoorbeeld?
http://www.elave.ie/nothing-to-hide/high.php
op 19 05 2007 at 19:18 schreef Peter Breedveld:
Hé! Daar wil ik ook werken.
op 20 05 2007 at 15:09 schreef EH:
Goed verwoord door deze heren, waar ik overigens nog nooit eerder van gehoord had. Beter luisteren misschien.
op 20 05 2007 at 21:13 schreef Blasfemist:
De nieuwe preutsheid: ik moet meteen denken aan Anja Meulenbelt voor wie in het verleden het toppunt van feminisme was om wijdbeens bloot voor een camera te liggen, nu ziet ze in meiden die zoveel mogelijk verhullen de toekomst voor de zelfstandige vrouw. Het is natuurlijk niets anders dan de wurggreep van de babyboomers waar onze samenleving zich in bevindt, toen zij jong waren moest alles kunnen, nu ze uitgeblust zijn gunnen ze de jeugd niet diezelfde vrijheid. Let ook eens op die verstokte atheïsten van weleer die nu zonodig in kerken moeten preken, revolutionairen die nu als hoogste doel hebben een plaatje mét Maxima en de voorvechters van anti-autoriteit die nu zelf geen tegenspraak dulden. Onze jeugd wordt zelfs hun sub-cultuur, de gabber, niet gegunt en wordt afgescheept met correcte hiphoppers in de media.
Ik zeg het je, babyboomers.
op 21 05 2007 at 16:50 schreef daniel:
Marga van Praag (bwwaaaaah) hield een poosje geleden een heel vreemd interview met een moeder van 4 kinderen. Het was op het NOS journaal. Ze kon zich gewoon niet voorstellen dat deze vrouw liever voor haar kinderen zorgde dan dat ze carriere maakte. De verbazing droop er vanaf. Alsof het opvoeden van kinderen niet zo’n beetje een van de belangrijkste taken is in onze maatschappij.
Het klopt wat jullie daar zeggen: Als je werkelijk denkt dat vrouwen -anders dan mannen- zich massaal laten beinvloeden door de media, dan denk je dus dat vrouwen domme koeien zijn. Typisch dat ook feministes vrouwen die dankzij hun aantrekkelijkheid aandacht krijgen denigrerend omschrijven als vlees. Dat doen mannen natuurlijk ook, big deal. Maar je gaat mij niet vertellen dat die op dat moment erg respectvol zijn. Dat ben je op dat moment niet, en dat zijn dit soort feministes dus evenmin. Terwijl het juist die feministes zijn die zo met het vingertje staan te zwaaien.
Ik ben opgegroeid in zo’n omgeving. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 5 was, mijn moeder ging om met andere gescheiden vrouwen die zich verenigd hadden in de haat voor hun ex-mannen. Die vrouwen, en ook mijn moeder, begrepen niet dat in sommige gevallen (misschien wel de meeste) seks niet de reden was waarom een relatie stuk gaat. Soms kom je er na verloop van tijd achter dat je niets met elkaar gemeen hebt.
op 21 05 2007 at 18:01 schreef Cor:
Een groeiend aantal meiden, vooral tropendochters, heeft veelvuldig wisselend onbeschermd gemeenschap en raakt zwanger.
Een groeiend aantal alleenstaande moeders werkt daarbij niet, ook niet als het kind al enkele jaren oud is, en heeft ook geen alimentatie of andere steun van de vader van haar kind.
Die laten zich heerlijk onderhouden door de gemeenschap.
Hoeveel tijd kost dat eigenlijk op een doordeweekse dag, het opvoeden van schoolgaande kinderen?
En het huishouden, is dat met de stofzuigers, wasdrogers, wasmachines etc. die de Sociale Dienst uitdeelt aan al die luie wijven, nu werkelijk zo tijdrovend?
op 21 05 2007 at 21:27 schreef Rick de Bie:
Als een man zo dom is om een vrouw te trouwen die alleen een broedmachine voor hem zal zijn, gun ik hem bij scheiding hoge alimentatie-kosten.
Voor veel VMBO meiden is het de uitkomst om te werpen, veel aandacht van allerlei gogen en zelfstandige woonruimte en een mooie uitkering aangevuld met kinderbijslag en huursubsidie.
Het enige dat ze moeten doen is om de 5 jaar een kind te voldragen. Ze wordt weer een generatie kansloze gevallen op de wereld gezet en onderhouden.
op 10 06 2007 at 02:30 schreef angelina:
Vrouwen die graag een baan willen fulltime waarom nemen die eigenlijk kindertjes vraag ik mij af hoor? om te bezitten mischien en alleen dat.
Een vrouw die ervoor kiest om huisvrouw te blijven lijkt tegenwoordig wel een schande en waarom eigenlijk? Als ik zie hoe werkende vrouwen hun kindertjes bij opa en oma dumpen daar word ik triest van. Ikzelf vind als ze nog zo klein zijn verdorie de mooiste tijd die je met ze hebt interactie met de moeder is zo belangrijk voor een goede band met jou kind ook voor later. En een kind heeft eigenlijk een rustpunt nodig waar hij of zij bij pa of ma alles kan vertellen als het uit school komt. Daardoor krijgen veel kindertjes het onnodige stempel adhd opgelegd tsja wat wil je als er zoveel gezeuld word met ze een ruspunt hebben ze niet meer.
RSS