Onsmakelijkheden uit Sierra Leone
Gin Hageman
Hygiëne is in Sierra Leone een groot probleem. Vanwege een gebrek aan faciliteiten, maar ook omdat sommige mensen nou eenmaal grote smeerkezen zijn. Openbare toiletten zijn te smerig voor woorden, maar als je moet dan moet je, en dus heb ik de ene vaginale ontsteking na de andere. Geen pretje, in het bijzonder niet als het jeukt en je twee uur in een ongemakkelijke houding moet zitten omdat je een interview aan het afnemen bent.
Menstruatieproblemen zijn een ander gevolg van smerige toiletten, iets waar veel Sierra Leonese vrouwen mee kampen. De menstruatie blijft gewoon uit, maar je buik zwelt op alsof je ieder moment kan bevallen van een tweeling. En als je menstrueert, wat doe je dan in godsnaam met je tampon, want er staan echt geen afvalbakken in de toiletten. Veel te lang met dezelfde tampon blijven lopen dus, het weggooien in het kleine afvalbakje in je eigen kamer, wegstoppen in een plastic zakje dat je speciaal daarvoor bewaart om er vervolgens de volgende dag weer mee geconfronteerd te worden als de schoonmaker van je kamer al je vuilnis op de binnenplaats uitstalt om te kijken of er iets bruikbaars tussen zit.
Spetterende diarree is gênant als er geen water is om het mee weg te spoelen en je echt de hele wc-pot beschilderd hebt. Uitgebreid poepen omdat diarree er nou eenmaal lang over doet om zich een uitweg te vinden is lastig als er om de tien seconden op de deur geklopt wordt omdat anderen het toilet willen gebruiken, of omdat mensen je nou eenmaal niet langer dan tien seconden kunnen missen.
Er zijn ongemakken te over. Mijn onderzoek dicteert me. Soms ben ik zo moe dat ik staand zou kunnen slapen. Mijn maag knort allang niet meer als ik veel te lang niet gegeten heb, het is eraan gewend geraakt. Wat me wel dwars zit, zijn de tientallen kleine puistjes die zich inmiddels hebben uitgespreid van mijn kont naar mijn bovenbenen. Het is uitslag. Hopelijk kom ik er ooit vanaf, want het is geen smakelijk gezicht. Mijn benen zijn voorgoed geruïneerd. Muggenbulten en lelijke littekens van opengekrabde muggenbulten.
Ik lach veel, ik praat veel, ik luister veel en ik loop veel. Ik ben mezelf, maar dan op een andere manier. Aangepast aan het leven in Sierra Leone, aangepast aan mijn rol als onderzoeker. Want zo onhandig en chaotisch als ik in Nederland kan zijn, dat komt me echt niet van pas in deze samenleving.
Ik heb intussen wel mijn mening over integratie aangepast. Was ik er tot voor kort nog kotsmisselijk van dat iedereen maar blijft zuigen over die zogenaamd broodnodige integratie, nu ik mezelf in een dergelijke situatie bevind vind ik het eigenlijk vanzelfsprekend dat je je aanpast aan de heersende normen en waarden.
Maar het is een wisselwerking. Sierra Leonesen betrekken me graag in hun levens, en dus pas ik me graag aan. Als je de mensen graag mag, doe je vanzelf je best. Als ik één zinnetje Mende spreek is men apetrots op me. Als ik zeg dat ik het eten lekker vind, maak ik ze gelukkig en trots. Maar wat gebeurt er als de lokale bevolking je eigenlijk helemaal niet in hun levens betrekt? Dan is integratie net zoiets als droogneuken. Onaantrekkelijk. Je hebt er nauwelijks plezier van.
Gin Hageman, studente culturele antropologie te Amsterdam, doet van december tot en met maart onderzoek naar (ex-)kindsoldaten in Sierra Leone. Via e-mail doet ze verslag van haar belevenissen. Meer op haar weblog.
Algemeen, 10.03.2007 @ 17:43
11 Reacties
op 10 03 2007 at 18:01 schreef Elke:
"Als ik één zinnetje Mende spreek is men apetrots op me. Als ik zeg dat ik het eten lekker vind, maak ik ze gelukkig en trots.
Maar wat gebeurt er als de lokale bevolking je eigenlijk helemaal niet in hun levens betrekt? Dan is integratie net zoiets als droogneuken. Onaantrekkelijk. Je hebt er nauwelijks plezier van."
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken, dat ik mij hier in het epicentrum bevind van een politiek correcte boodschap met een kracht van 9 op de schaal van Lenker (die andere heet Richter, zie).
Dat soort schokken hebben gewoonlijk tsunami’s tot gevolg…vraag maar aan Geert Wilders! :-)
op 10 03 2007 at 18:14 schreef Elke:
Het is dus allemaal mijn schuld.
Wanneer allochtonen geen of gebrekkig Nederlands spreken.
En wanneer ze geen boerenkool lusten.
Of in groepsverband meisjes droogneuken.
Of enig ander afwijzend, nukkig, slachtofferistisch of zelfs agressief gedrag vertonen.
Had ik ze maar in mijn leven moeten betrekken.
Nou, dat weten we dan ook weer.
Ik ga morgen het Overgrote Deel Van De Moslims Dat Heus Gematigd Is in mijn leven betrekken.
Dat kan ik erg goed.
Ik ga naar Mohammed Bee z’n cel.
Met een eind pijp.
Mikken op de knieschijven.
Ik zal daar "allahu akbar" bij roepen, een arabisch zinnetje dat vrijwel iedere Nederlander inmiddels wel spreekt en verstaat.
Natuurlijk zijn al die Gematigde Moslims, een stuk of miljoen, dan erg blij en héél trots op mij.
Want Mohammed Bee is één van dat "Kleine Groepje Dat Het Voor Allemaal Verpest", en bovendien ook nog "De Islam Te Schande Maakt".
Vol dankbaarheid zullen jonge manlijke moslims uit de Randstad naar mijn woonstede afreizen (de meisjes mogen dat niet van Pa/broer/oom/neef), waarna zij mij bloemen, flessen kekke wijn en oorkondes zullen aanbieden, vol respect voor mijn vrouw-zijn en khafir-zijn natuurlijk.
Hè, ik knap er helemaal van op.
Zo simpel was het dus al die tijd.
Nu gaat alles goed komen.
Dank je voor de goede tip, Gin!
op 10 03 2007 at 18:18 schreef Elke:
Ik zie met angst en beven Gin’s onderzoek naar Sierra Leonese kindsoldaten tegemoet.
Iets zegt me, dat dat óók allemaal mijn schuld zal blijken te zijn.
op 10 03 2007 at 18:31 schreef Michiel Mans:
-"Maar wat gebeurt er als de lokale bevolking je eigenlijk helemaal niet in hun levens betrekt? Dan is integratie net zoiets als droogneuken. Onaantrekkelijk. Je hebt er nauwelijks plezier van."-
Ik wil het niet zo scherp stellen als Elke maar heb je als inheemsche de plicht om uitheemsche mensen die zonder het jou te vragen in je buurt zijn komen wonen, te integreren, op te zoeken en uit te nodigen? Is dat niet iets dat net als het kiezen van vrienden, afhankelijk is van hoe sympathiek je de vreemdelingen vindt overkomen?
De vreemdelingen hoeven (behoudens het immigratiebeleid) je toestemming niet te vragen om in je buurt te komen wonen in een vrij land. Het lijkt me echter dat het een ieder ook vrij staat om wel of geen innig contact met deze vreemdelingen te hebben of te zoeken. Dat recht wordt in sommige kringen afgedaan als asociaal of xenofobie.
op 11 03 2007 at 12:00 schreef wouter:
Vaginale ontsteking van vieze toiletten?
Leer er boven te hangen!! Nooit gaan zitten, niets aanraken.
op 11 03 2007 at 17:48 schreef vander F:
Een half jaar India heeft mij probleemloos en hygienisch leren defaceren, zonder toilet uiteraard.
Zo’n geval is in India een levensgevaarlijk geval dat dan ook door de meeste mensen als het even kan genegeerd wordt.
Heerlijk. ’s ochtends bij een opkomende zon schijten achter een bosje met uitzicht over de lokale akkertjes.
Wel een stok meenemenm om hongerige varkens weg te jagen die niet kunnen wachten tot je klaar bent,
zo’n snuivend beest aan je aars is zeker niet bevordelijk voor een ontspannen stoelgang.
op 11 03 2007 at 17:48 schreef vander F:
Een half jaar India heeft mij probleemloos en hygienisch leren defaceren, zonder toilet uiteraard.
Zo’n geval is in India een levensgevaarlijk geval dat dan ook door de meeste mensen als het even kan genegeerd wordt.
Heerlijk. ’s ochtends bij een opkomende zon schijten achter een bosje met uitzicht over de lokale akkertjes.
Wel een stok meenemenm om hongerige varkens weg te jagen die niet kunnen wachten tot je klaar bent,
zo’n snuivend beest aan je aars is zeker niet bevordelijk voor een ontspannen stoelgang.
op 11 03 2007 at 17:49 schreef vander F:
Een half jaar India heeft mij probleemloos en hygienisch leren defaceren, zonder toilet uiteraard.
Zo’n geval is in India een levensgevaarlijk geval dat dan ook door de meeste mensen als het even kan genegeerd wordt.
Heerlijk. ’s ochtends bij een opkomende zon schijten achter een bosje met uitzicht over de lokale akkertjes.
Wel een stok meenemenm om hongerige varkens weg te jagen die niet kunnen wachten tot je klaar bent,
zo’n snuivend beest aan je aars is zeker niet bevordelijk voor een ontspannen stoelgang.
op 11 03 2007 at 17:50 schreef vander F:
Argh,
sorry voor triple post,
een pagina refresh doet wonderen merk ik….
op 12 03 2007 at 18:27 schreef Cor:
Wie lange tijd gewoond heeft in de oude wijken van onze grote steden, weet dat juist de Nederlanders daar zich enorm hebben ingespannen om de enorme groep nieuwkomers te helpen integreren, te verwelkomen en belangstelling te tonen. Dat waren de helden van de massaimmigratie: de onderklassen van autochtonen die de immigranten hebben opgevangen, die er in hun dagelijks leven voortdurend mee geconfronteerd werden, die er feitelijk niet onderuit konden.
Iedere autochtoon in zo’n buurt spreekt een woordje Turks, is enthousiast over de islamitische slagers, groetenboeren en bakkers, men helpt de nieuwkomers met bureaucratie, de lokale politiek helpt met gebedsruimten en culturele centra, enzovoortsenzovoorts.
Maar de nieuwkomers bleken te groot in aantal en daarbij niet gemotiveerd om zich te storten op de cultuur in hun nieuwe land – de interesse in andere culturen is in Nederland enorm groot, vergeleken bij de interesse van Turken, Marokkanen, Antillianen en Afrikanen voor elkaars cultuur en voor Nederlanders en voor onze cultuur.
op 13 03 2007 at 12:19 schreef Elke:
Hear hear, Cor.
Daarom is het des te schrijnender, dat de desillusie en de teleurstelling van deze ooit zo welwillende autochtonen nu "racisme, extreem-rechts" wordt genoemd.
Maar wel te begrijpen.
Zo schuift de eeuwig onverantwoordelijke Nederlandse bestuurderskaste, hun rechtstreekse eigen verantwoordelijkheid voor het immigratiedrama op het bordje van mensen die zich daar nauwelijks tegen kunnen verweren.
Behalve dan, door op Wilders te stemmen.
En daar is die bestuurderskaste dan nog verbaasd (en pislink!) over ook.
Een ráád eens wat ze er van te zeggen hebben: "racisme, extreem-rechts".
Veel fantasie hebben ze niet, onze (overwegend linkse) bestuurderskaste.