Hedonisme

47 Reacties

op 18 01 2007 at 16:14 schreef Michiel Mans:

Beste Elke,

Met alle respect maar whisky is Scotch, whiskey is Iers of anders.

Snobistisch of niet, Chablis leng je niet aan. Met niets. Hierin sta ik ferm achter Peter. Als puritein is het vermengen van water, vloeibaar of vast, met Scotch, ook not done. God verhoede het en straffe de zondaar. Je hoeft niet religieus te zijn om sommige dingen als heiligschennis te beschouwen. Hieronder valt ook het prakken of homogeniseren van rijsttafel. Het kleinsnijden van pasta doe je uitsluitend in de privesfeer, liefst met de gordijnen dicht. Hoewel ik er iets milder in ben, betekende vroeger thuis, het kwakken van pindasaus (satesaus met de klemtoon op de eerste a) op wat anders dan het geregen aan het stokje, een nekschot of eeuwige verbanning indien het niet-familieleden betrof.

Champagne vertroebelen kan net omdat er al eeuwen een traditionele coctail met dit borrelend nat bestaat. De Kir Royale.

Mijn wijn, indien de bejaarde bij de flappentap, flink uitgehaald heeft, is Chassagne Montrachet. Een Bourgogne. Ook de zeldzamere witte is een godendrank. Met name Australie en Zuid-Afrika maken steeds betere wijn op grote schaal die qua smaak in die richting klimmen. En daar hoeven geen bejaarden voor uitgeschud te worden.

op 18 01 2007 at 16:16 schreef Michiel Mans:

Peter schreef,

"Ga eens wat vaker flink van bil"

Mag zelfhulp ook?

op 18 01 2007 at 17:03 schreef Elke:

Champagne is ook in respectablele gevallen veelal een mengwijn van zichzelf.
Haha, mag dat dan wel?
Pindasaus is van oorsprong een saus voor geblancheerde groente.
De meeste pasta hoeft helemaal niet gesneden te worden want is al kort van zichzelf.
Spaghetti, tagliatelle, fettucine e.d. bedoel je, neem ik aan?
Door de culinair/oenologische mand, Chieltje.

Dat van die whiskey klopt.
Er is vanuit the States om een vertaling van het stuk gevraagd en daar heb ik dat al in gecorrigeerd.
Je zal toch schriftelijk een Lagavulin of een Ardbeg bestellen (vanwege de prijs niet onmogelijk dat ze het eerst zwart op wit van je willen dat je het meent) en die e erin gooien.
Dat wordt executie.

Van puritanisme heb ik nooit veel moeten hebben.
Chablis mix ik dus gewoon lekker toch; Lidl heeft een leuke voor dat doel, 5,99.
Green Envy gelijk stellen met prakken wordt je uiterst zwaar aangerekend.
Als je weer eens langskomt met Jessie en de rest van de bende, dan krijgt iedereen lekker Green Envy behalve jij, jij krijgt niks of hoogstens water, het ultieme drankje voor een puritein.

Lekker puh.

op 18 01 2007 at 17:13 schreef Elke:

Lauw water!

op 18 01 2007 at 18:38 schreef Michiel Mans:

Pah, als het eerlijk water is, gewoon uit de kraan dus, geen probleem. Je bent wat je prakt, eh…drinkt.

op 18 01 2007 at 19:50 schreef Elke:

"je bent wat je drinkt"

Dat gaat voor Peter, Lagonda en mij dan kennelijk brilliant, oceaandiep en beeldschoon worden, met die Pomerol in het vooruitzicht.

op 19 01 2007 at 01:22 schreef Elke:

Ik vond m’n eigen titeltje van het artikeltje trouwens wél mooier, hoor Peter.

op 19 01 2007 at 12:10 schreef Michiel Mans:

-"Dat gaat voor Peter, Lagonda en mij dan kennelijk brilliant, oceaandiep en beeldschoon worden, met die Pomerol in het vooruitzicht."-

Mmm…dergelijke briljantie en ideeen komen waarschijnlijk eerder na die Pomerol dan ervoor.

op 19 01 2007 at 12:46 schreef Lagonda:

Ik stel voor om bij deze een vaste rubriek aan Frontaal Naakt toe te voegen: Genotsontsporingen. Ik ben het wat dat betreft met Peter eens: puriteinen kun je het beste dwarsbomen door te genieten van het leven. Bedenk ook dat de stijle geest van de islam ernstig wordt ondermijnd door al het lekkers dat door onze westerse drankstokers, bottelaars en blendmasters in elkaar wordt gezet — ik durf te wedden dat de meeste Pomerol en Lagavullin (wat is-ie toch lekker!) verdwijnt in de kelder van het Saoedisch koningshuis.

Daarom, graag goede verslagen van al uw hedonistische exercities, liefst doorspekt met goede tips. En dan geen stukjes dat het best wel spannend is om ook eens gewone koffie bij je decaf te gooien, nee, hoe verder de grens over, hoe beter. ‘Tis an ill wind that blows no minds.

op 19 01 2007 at 13:24 schreef Elke:

Misschien moeten we eens een Molotovcocktail-party geven, Lagonda?
Dat beantwoord denk ik wel aardig aan je aanbevelingen.

op 19 01 2007 at 14:02 schreef Lagonda:

Nah — hoezeer ik ook van drank houd, ik heb er nooit belangwekkende grenzen mee overschreden — ik heb er hoogstens fatsoensnormen en/of gezondheidsrisico’s mee getart. Ook al leuk, natuurlijk.

Verder kan ik nooit lekker doordrinken op wijn. Ik ben d’r na twee flessen meestal wel klaar mee; dan krijg ik het niet meer weg.

op 19 01 2007 at 14:12 schreef Elke:

Oh.
Ik vind één fles al veel, hoor.
Maar goed, ik ben ook een notoire hoofdpijn-ontwikkelaar, dan laat je het kwantitatief innemen verder wel.
Ik hou het bij kwalitatief innemen.
Lekker gek vind ik ook leuk. :-)

op 20 01 2007 at 13:58 schreef Peter Fleur (PF):

waarde rijksgenoten,

hedonisme is geen leefstijl maar een metafoor.Zoals het kruis ergens voor staat, symbool voor roofbouw door slaven, bewerking door timmerlui en het middel tot orgasme voor wreedheid van de macht en straf of gesublimeerd volksgericht. Eigenlijk had ‘hem’ een paarlensnoer om de nek gehangen motte worden, japis lapuli oorhangers aan gouddraad gebonden in de oren en het kruishout gedecoreerd met robijnen, smaragden, fonkelende blauwe diamantjes zoals onze hiphop muziekhelden en heldinnnen dragen in hun onmetelijke wijsheid van dagen. Die weten wel raad met Chrystal, Chablis de Blancs des Blancs en zoiets als een ‘Woeste Nevel’.
Receptuur laatik over aan uw roes van fantasie.Ze is facultatief en oppertuun en banaal gemaakt als de macht die van geld lucht maakt. Decoratieve lucht, discomist die tot op de knieen kruipt. Sierlucht, slingerlucht ,guirlandes als lang haar, strak afgetrainde lichamen, platte cultuur.

Op de menukaart van elk Ijshotel, met uitzicht op het illuminatiefeest van het Noorderlicht.
Gezellig samen staren in je nakie naar de droom, het ideaal, de geromantiseerde versie geloven zoals de knikkers onder in de spuitbus van kleur van de straat en de slagroom van de bar gratis en vrij en veelbelovend lijken. Geruststellend, warm, knus, veilig, subliem. Affirmatie, wat heeft men meer nodig tegenwoordig. Ik ben ok, ik deug, ik spendeer.
Nooit meer dan wat de helse sex, het naakte kruis bezegeld en labels onzichtbaar maakt als de doodsteek voor eeuwen onder het hart en wat ruimte slurpt en spuugt als vuur om kort en klein te houden. Om in te binden, timide als een charme, een aangename kleur in het temperament en de dans, de uitvloei van kleur in de schaarse luxe van de zeldzame cocktail van krokodillenleer en hoge hakken laat versmelten.
Slang eet muis, huid en huid, pis en stront zijn wij. Maar lieve dure nette stront, onbetaalbare zeldzame verwende luxestront.
Dan mag alles, zo door geld geschapen omdat er dagelijks graven moeten worden uitgebikt. Zodat rouw banaal en sentimenteel gemaakt en alle macht opportuun voortleeft als het vraag en aanbodspel, de nood aan hotelkamers voor de handelsreiziger met grote appetijt voor de beste afgeschminkte waar ter wereld. Als valse wimpers vallen, klopt de wereld. Affirmatie, de liefde op een zijspoor getrokken door de wisselmannen van stavast met chips in hun kop en een heilbrend imperium om te koesteren als rammeljuwelen om de buik van de buikdanseressen. Het afleggen ,het ontkleden, de naakte waarheid is te erg, te wreed voor woorden, zij vertrouwt haar genade toe aan handen van gebaren met bloed besmeurd maar afgeschminkt, steriel gemaakt zoals alles in zijn hoofd en achter zijn rits, nu dan, kikj daar komen ze weer, ingepakt met groene handschoen en platinum creditcard. Zolang barkrukken draaien, spinnen, spint haar hoofd om en om en dromen dromen.
Treinen rijden verkeerd, vliegtuigen vergaan bussen vallen diep maar dronkenschap, zalige roes ,zalig zweven, ijle lucht, bovenaards. Vergeeft ons allen ons vergeten. Niets meer van iets willen weten ,de telefoon uit de stekker, de gordijnen even dicht, drank in de mik, tepels hard, lul van vlees ,steek dan ,maak me open, bevrijdt me van kleur, schilder me in je vals licht, maak het donker, wees wit licht, kom in mij, explodeer als radion, straal me op, wit bloedlichaampje, oxygen, boor, lans, zwaard in mijn vlees, verwond me, doe het teder, maak het vlug, het bad kost munten, noorderlicht, zuidas, pool met blokhoofd.
Alles is om de kost, de oorlog en het woelen van mijn negerbloed van roestige, het oker van mijn aarde.

op 20 01 2007 at 14:16 schreef Elke:

"Als valse wimpers vallen klopt de wereld"
"Ingepakt met groene handschoen en platinum creditcard"

Subliem.
Werkelijk subliem.
Het was dus niet zomaar een vlaag van verstandsverlichting, die "met alle sterren in de hand, oceanen van tijd oproepend" .
Denk maar niet dat ik dit ga vertalen voor de Engelse versie, PF.
Niet te doen….

Je kunt me nog meer Lagonda, dit is naar mijn gevoel Thomspon waardig, zo niet Ginsberg…

op 20 01 2007 at 14:23 schreef Elke:

Qua stijl dan.
Qua inhoud, -boodschap, beoogd effect- blijf ik voorlopig bij "mogelijk diepzinnige verbale implosies".
Ik zie wel.

op 20 01 2007 at 14:42 schreef Lagonda:

"Qua inhoud, -boodschap, beoogd effect- blijf ik voorlopig bij "mogelijk diepzinnige verbale implosies"."

Hmja — ik vrees dat daar de schoen wringt.

op 20 01 2007 at 14:48 schreef Elke:

Die nattigheid voel ik eveneens, ja, met name in de linkerschoen.
Maar de stijl is knal, toch?

op 21 01 2007 at 07:31 schreef Paardestaart:

Ach nee joh…ga heen! Nip-tuck toch??
Don’t get carried away please..’t Is de levensvreugde die je te toegeeflijk maakt denk ik.
Het lijkt verdomme wel arabisch macramé – of een dolgeworden knipmachine..!

op 21 01 2007 at 10:59 schreef Elke:

Ja – leuk hè? :-)
Je moet er alleen niet getrouwd mee willen wezen.
Denk ik.

op 21 01 2007 at 13:53 schreef Lagonda:

Ik geef nog wel eens workshops voor jazz-improvisatie — dat is erg leuk om te doen, en het is met name bevredigend om te zien hoe mensen die al jarenlang zitten vastgebakken aan "zwarte bolletjes" naspelen, ineens een nieuw soort vrijheid ontdekken, en een heel ander perspectief op muziek ontwikkelen.

Improvisatie vindt in de regel plaats over een harmonisch schema. Dit schema bepaalt min of meer het muzikale basismateriaal dat de improvisator ter beschikking krijgt; welke noten klinken "goed" of "minder goed", en welke rol speelt welke noot op welk moment? In het begin worden steeds maar een paar noten gebruikt; vaak simpele pentatonische laddertjes — bluesschema’s zijn daarom uitermate geschikt om improvisatie te leren.

Naarmate de cursisten vorderen, gaan hun oren verder open, en leren ze meer noten te gebruiken — ook de noten die aanvankelijk "lelijk" klonken; op de juiste manier gebruikt, kunnen deze noten juist dienen om bepaalde kleuraccenten aan te brengen.

De ultieme stap is het spelen van be-bop: alle mogelijke noten mogen gebruikt worden — je moet alleen opletten niet te ver van bepaalde tonale centra af te dwalen om je solo’s toch nog enigszins in het gareel te houden. De vrijheid die mensen dan ontdekken, is geweldig om te zien. Alles mag! Ze spelen en blazen dat het een lust heeft, willen niet meer ophouden, en raken buiten adem van enthousiasme. Zomaar alle noten kunnen hanteren, en er uit het niets muziek mee maken! Wauw!

Alleen — het feit dat ze deze vrijheid ontdekken en benutten, wil nog niet zeggen dat er allemaal mooie en stijlvolle solo’s te voorschijn komen. Helaas. Smaak, relevantie, creativeit, inhoud, eigenheid — het zit er allemaal nog niet in.

Aan dit fenomeen moet ik denken als ik de verbale impolosies van de heer Fleur lees.

op 21 01 2007 at 15:04 schreef Elke:

Ik vind die "als valse wimpers vallen klopt de wereld", en die "met alle sterren in zijn hand, oceanen van tijd oproepend" anders wel muzikale, fraai klinkende taal.
Zoals jij zegt: tonen.
Wil niet zeggen dat ik ook helemaal plat ga van de boodschap.

Je kunt het Horst Wessellied fluiten omdat het een gemakkelijk in het gehoor liggend marsdeuntje is, als je de tekst "wenn’s Judenblut vom messer spritzt" hoort, dan is de boodschap vuig en besmet.
Hetzelfde geldt voor De Internationale, dat vind ik ook een leuke deun, en het volkslied van de voormalige Sovjet Unie vind ik zelfs héél erg mooi van melodie.
Maar waar het voor staat….daar heb ik niks mee.

Zo lees ik het Peter Fleur-gedoe een beetje.
De muziek, prima.
De inhoud bezorgt me inderdaad weges knellen van de schoen, het begin van likdoorns op de linkerpoot.

Het stemt me altijd uitermate droevig, als ik zie dat mensen met bijzondere creatieve talenten zich als uithangbord van één of andere ideologie laten gebruiken.
De akeligste ideologieen hebben er overigens de meeste handigheid in, om kunst en publiekslievelingen te annexeren, teneinde hun eigen vuiligheid gemakkelijker aan de man te kunnen brengen.

Zo jammer.
Zo’n verspilling.
Of dat met PF helemaal het geval is kan ik niet zeggen.
Ik heb het verschijnsel Fleur nog maar net ontdekt, en weet er vooralsnog te weinig van om een compleet beeld ervan te hebben.

op 21 01 2007 at 16:13 schreef PF:

De folkore waarde dames mij is een onderschat fenomeen. Iets wat zoveel dedain oproept , moet wel ver en diep in het vlees geramd zitten en lastig uit te drijven zijn.
Oerhollandse gezegden, aforismen van het gemeen, spreekwoorden, stads en regio dialecten, de handige weetjes, de ditjesdatjes, de synopsis 2006 uit de Enkhuizer Almanak. Walgelijk en nooit origineel natuurlijk maar driekwart van de volkscultuur is verrommeld in de trauma’s en thematiek van de highbrow burger schrijver, jazz pianisten op het qwerty klavier.

Om eens een begin, een schot voor de boeg te geven:

‘Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt ‘

Als ik al associerend een vonkende taal uit de uit de kernfusie van het brein distelleer en het overkook stadium gedoseerd probeer te ventileren ,hier en daar, op diverse fora ( gremia heeft mer statuur he) dan zit daar echt geen sponsor en formele wetenschap en expertise achter.

Wat ik schrijf is geheel en al mijn intellectueel eigendom en vrijblijvend. Pure onschuld, gepeurd of ontleend aan het moment. Dat kan een steekwoord zijn, een foto, een kromme zin. Als het me trft, raakt of toelacht en zingt als de wind hoeft het uit de maat meezigen niet vals te zijn. Dat is nou net de makke met percepties en concepties die als affreus, scabreus, a muzikaal of a tonaal, ge dis loceerd, uit de kom geschoten worden ervaren door een bevooroordeeld lezerspubliek die krampachtig als geprogrammeerd de symmetrie, de weekmakende harmonie zoeken waar de vrijheid onderdoorgaat en in een volgend wak wel bovenkomt om ferme teugen door de longen, de hartkamers en de bloedbaan te sturen. Om naar het licht te reiken en in de muur dat goudadertje te zien samen met haar nukkigheid, haar onwil om te stollen en als klompjes lood met goudverf onderhands verkocht te worden door zigeuners en gecorrumpeerd schuim.

op 21 01 2007 at 18:47 schreef Elke:

Hm.
De geniet-sterretjes verbleken nu opeens, en de ideologie schemert bruinrood door het aangestaste weefsel van de ooit zo muzikale taalexplosies.

op 21 01 2007 at 19:53 schreef PF:

naja, Elke ik wil niet per se getrouwd zijn. Scheelt dat een beetje ? Blijf je nu vijf minuutjes extra van die fles af ? Wat je er dan wel mee doet of moet, is geen geheim voor je. Nog een vraagje , is het niet dillemmatisch allemaal. We mogen niets meer van de moderne hedendaagse vaders en moeders, de vlaggendragers, de nieuwe mutanten en androgyne helden.
Niet geloven, geen ideologie en kritiek bestuderen, ja, de politiek verachten en de cultuur minachten. En het hol van de economie uitschrapen en open houden, zodat die tanks eruit kunnen rollen. Zuster, klysma aub.
Is atheisme een kraakbeweging. De sexuele vrijheden een pantheistisch religieus instituut met flikkers als polygame pooiers van de profeet bacchus, de politiek een snotkegel aan de neus van god en de cultuur een meta industrie van werkeloze nietstnutten die geen legerdienst willen doen? Allemaal laffe kraaien.

op 21 01 2007 at 20:03 schreef Elke:

Uh.
Wat was de vraag precies?

op 21 01 2007 at 20:39 schreef PF:

of hedonisme (alweer,nog eentje ook een ‘isme’) of depolitisering en de opmars van de talpa’s en tokkies en fam. flodders ,met hun overgevoeligheid voor verval in extremen en sensatie en spektakel, als materieel en ideologisch/filosofisch/ intellectueel zwaktebod van overheid en markt en cultuurindustrie – een aangenaam en passend antwoord is op uw vragen aan deze tijd, dit land, deze cultuur, deze aarde vol knekelbergen. Noem eens drie redenen om optimistisch te zijn. Sex, drugs, money, ? Nog meer addicties ? medicijnen, sportverdwazing, autorijden, mode en reizen ? makelaartje spelen ? Topless bardame, te huur voor uw prive, bedrijfsfeest en jubilea ?

Bent u soms achter de schermen aan het proefdraaien voor een eu versie van ‘Oprah’ ?

Ps. wederom als hoogst genoteerde carrierevrouw 2006 op de Forbes List of the wonderful world of american best, the rich & famous, geschat vermogen plmn. 1 miljard dollar of euri ,wil ik van af weze. Heard it through the grapevine, babe.

Da’s genoeg voor minstens 9 levens en dan nog moeten ze de rest of verbranden of met haar begraven.

op 21 01 2007 at 21:38 schreef Lagonda:

Kijk, en op zo’n moment geef ik dan meestal een teken, en dan maakt de solist er een eind aan, en zetten we met de hele band gewoon weer het thema in.

op 22 01 2007 at 12:12 schreef Elke:

Coda…
Volgens mij heeft FP de vragen al helemaal zelf voor hij, zichzelf en hem beantwoord en zijn ze derhalve retorisch van aard.

Nou, Lagonda.
Geinteresseerd in een crimineel eenvoudig recept voor criminele aardappeltjes uit de oven?
Mijn fameuze boerenkoolkroketjes en/of pompoenkroketjes (hot) misschien?
Of zullen we het eens hebben over wie er eigenlijk de meest fundamentalistische choriatiki -Griekse herderssalade- maakt hiero?

op 22 01 2007 at 12:48 schreef Elke:

Of zullen we het er eens over hebben dat Depp de rechten van een boek over Alexander Litvinenko gekocht heeeft, en naar mijn vaste overtuiging met zijn beide fraaie benen in de politiek correcte valkuil van één en ander gaat trappen?

op 22 01 2007 at 13:03 schreef PF:

er is weinig wat niet door het loepzuivere filter valt wat recht van bestaan verkrijgt, he. Rechten lijken nog steeds met gunsten samen te vallen. Nu is la depp weer aan de beurt. Hij heeft een neusje wat potentie heeft, de ’24’ megastatus is zelfverklarend, de espionage en ‘suspence’ semi- politieke, semi wetenschappelijke detective en thrillergenre is post-industrieel snoepgoed voor de luie massa ‘s.
Retorisch of niet, ik voor mij is irrelevant hier, de vraag was aan u gericht.
Of past e.e.a. als onvermijdeljk gevolg van de hedoniste als hogepriesteres om arrogant te zijn en geheel trouw aan de conventie en het dictaat van de leer, aan elke confrontatie voorbij te gaan die ophoudt, afremt, 3. sc. laat nadenken ,het taboe doorbreekt want er moet geld verdient worden vandaag, iets meer dan gister.
Anders geen toetje vandaag, nee, billenkoek ! Ook een gewenning om als meesteres de pijngrens goed in het snotje te houden. Voor je het weet, is men verdoofd voor de plak nederdaalt op de exquise delen. Begrijpt u wel, dat is het overleefd, dan is het afgvlakt en tot een retorisch gebaar geworden.
Wat bent u, een prinses, een werkster, een moeder ,een minnares, een hotelhoer, een speculante of e n verzetsleider..of de consumente van de luxe , zigzaggend en ‘dodging the dudes’, genietend van het leven als een skater met van die strakke billeen en rozetjes als eerbewijzen aan haar tieten en die rij parelwitte tanden. Misschien bent u wel retorisch en pathetisch geworden.
Vertel eens over uw scholastiek. Ik heb daar grote lacunes in namelijk.

op 22 01 2007 at 14:11 schreef Elke:

Nee hoor, je rechten blijven heerlijk onaangetast, onafhankelijk van je gunsten.
Hier wel tenminste.
Ik blijf gezellig je geschrijf lezen.

op 23 01 2007 at 12:43 schreef PF:

Ik ook.

Rechten <> gunsten : aloud en wederkerig thema niet ?
Hoe zegt Bartjes dat .. oh ja.. erfelijkheidsbelasting over de totale som der samengestelde delen, de geaccumuleerde winst over het te laten bezit en de testamentaire nalatenschap der kasmiddelen van de natie van zeeuwen en pioniers die naar alles schieten wat overvliegt omdat ze op zee zitten, zout water proeven en diarhhee, scheurbuik, typhus, miltvuur en gangreen aan boord hebben en de ratten op zijn.

op 23 01 2007 at 20:29 schreef Elke:

Bartjes?
Ik dacht dat het Lenin, Stalin, Mao en Hitler waren, die op de deun van hun totalitaire voorgangers van de afgelopen 30.000 jaar beslist hadden, dat alleen degenen die de Grote Partijbazen gunsten verleent, ook rechten krijgt.
"All animals are equal, only some animals are more equal than others".

Uh.
De Jan Marijnissen-variant dan maar, in het Nederlands?
Nakend clientelisme; uitkeringssocialisme.
Als dank voor het stemmen…
De rest kan dokken en daarna barsten.

op 23 01 2007 at 20:47 schreef Elke:

Litvinenko kreeg ook allemaal gunsten, tot hij defecteerde.
Toen kreeg hij Polonium.
Duur hoor, Polonium.
Voorwaar een royaal geschenk.

Maar goed, geheel los van het overloopgeval Litvinenko, het zijn nog steeds duidelijk en overtuigend de politiek georienteerde sovjetkopstukken die in de voormalige Sovjet-Unie aan het langste eind getrokken hebben.
De apparatsjiks die dachten het met het in Zwitserland geparkeerdre jatgeld als grootindustrieel te gaan maken, worden één voor één uitgeroeid of opgeborgen.
Weinig veranderd, daar.

Uiteraard geloven geen van beide soorten ex-sovjetbobo’s in het communisme.
Dat heb je zo met ideologische bobo’s.
Die geloven hun eigen geloof bijna nooit, dat is meer iets voor de piepeltjes die ze eronder (willen) houden.
Veel moeite met de omwenteling hadden ze dan ook vast niet.

Zou de Paus eigenlijk gelovig zijn?
En heeft Femke Halsema die on-ge-lo-fe-lijk vervuilende en allemaal eng fijnstof uitstotende vintage Mercedes-diesel nu al eens weggedaan?
Straks blijkt ze nog een zijden bloesje te hebben ook.
Levende zijderuspjes koken, lieve kleine ruspjes met lieve kleine oogjes, jakkie nee toch Femke?
Of misschien heeft ze wel parels: ze is er rijk genoeg voor.
Oei oei.
Oestermishandeling, weet je?

op 23 01 2007 at 23:39 schreef Lagonda:

Ik vind het recept voor criminele ovenpiepers toch boeiender, denk ik — dus kom maar op. En ook die Griekse salade lijkt me wel wat — de concurrentie win je hands down van me, want ik maak nooit Griekse salades.

op 24 01 2007 at 12:23 schreef PF:

Ja, erg he, allemaal.
Koudeoorlogs salade, in een kernoventje drie ons roelpiepers mengen met wat wilderskruid, voor wat contrastwerking in de tafelpresentatie is wat chinese bamboestukjes smakelijk, zeker gemengd met mobutu legergroen en zeer fijn gehakt litanopeper.. hmmm. De bovenkant insmeren met een halliburtonasfaltlaagje botergeelgeslagenweitmengsel en 20 minuten bakken grillen. Vergeet de schaal niet in een au bain marcmarie bedje zwaarwater met citroenrasp te plaatsen. Anders wordt het te vlug klaar zoals gewoonlijk en gaart de bovenlaag niet gelijkmatig en mooi goudbruin op met de rest.

op 24 01 2007 at 12:46 schreef Elke:

Ik zie wel dat de boerenkoolkroketjes worden versmaad.
Je weet niet wat je mist.
Met een beetje mosterd.
Zelf weten Lagonda!

Crimineel eenvoudig recept voor crimineel lekkere over-aardappeltjes:

– Doe in een ovenschaal in stukjes gesneden biologische aardappelen, met de schil er gewoon nog om. Wel ff afboenen en droogmaken.
– Maal er ruim peper over
– Bestrooi met herbes de Provence en een extra beetje rozemarijn
– Zout
– Ruim besprenkelen met olijfolie
– 45 minuten in een matig hete oven (kleine oventjes of volle schalen: 1 uur)

Choriatiki (fundamentalistisch)

Snijd en meng in een schaal:

2 vleestomaten, smalle partjes
1/2 komkommer, in niet te dunne schijfjes
1 groene paprika, in reepjes
1 rode ui, in ringen
100 gram feta, Deens (JAJA! Doen de Grieken zelluf ook!)
2 theelepels gedroogde oregano (o, dacht je dat dat véél was? Hah!)
Zout
Peper
Sap van 1/2 citroen
6 eetlepels olijfolie, meer mag ook

Serveer met van type 55, of liever nog, van speltmeel gebakken brood, model stokbrood.
Dit om de overvloedige dressing nog eens lekker mee weg te soppen.

Doe je het helemáál fundamentalistisch, dan dien je de herderssalade op in een basic diep wit bord, goedkope hotelkeramiek uit de jaren 50/60 bijvoorbeeld.
Scherf eraf geen bezwaar.
De kringloopwinkel heeft ze.

op 24 01 2007 at 12:47 schreef Elke:

Je kan ook goddome nooit ’s even een typefout verbeteren hiero.
Ovenaardappeltjes.

op 24 01 2007 at 23:05 schreef Elke:

Ik heb eindelijk de woorden gevonden die ik voor je zocht, PF!
"Boeiend gezeur".
Ook een oxymoron.
Daar hou ik nu eenmaal van.

op 25 01 2007 at 15:07 schreef Lagonda:

Haja, klinkt goed — aardappeltjes lijken op wat ik zelf af en toe maak; Choriatiki is nieuw. En kom maar op met die boerenkoolkroketjes.

Overigens dit weekend goede sier gemaakt met een alternatieve kruidenboter. Kruidenboter? Dat is toch jaren 70, net als fondue en gourmet? Ja, maar deze niet:

-150 gram roomboter
-3 teentjes knoflook
-verse thijmblaadjes van 1 zakje thijmtakjes (Albert Heijn)
-geraspte schil van 1 limoen
-1 grote theelepel grof zeezout

Knoflook persen, thijmblaadjes fijnhakken, alles bij elkaar, goed mengen, klaar.

op 25 01 2007 at 16:09 schreef Elke:

Hij’s fijn; limoenschil door de kruidenboter, lekker gek!

Ik moet niks hebben van het antifondue-dedain.
Ten eerste ben ik dol op grunge en hou de tot op de draad versleten 70-jaren dingsigheidjes dus in ere.
En ik maak graag kaasfondue.
Daar kan ik een boek over volschrijven, heel decadente varianten naast lieve Lidl-proof uitvoeringen.

Boerenkoolkroketjes maak je door een stevige boerenkool te maken met véél groen erin, en wat goed uitgebakken en uitgelekte spekjes erdoor.
Maak het iets zouter dan normaal; het zijn maar kleine hapjes en die dienen altijd wat pittiger te zijn om goed over te komen.
Laat de boel afkoelen en rol er langwerpige rolletjes van een cm of 7 lang en 3 cm. diameter van.
"Bitterballetjes" kan ook natuurlijk.
Door het losgeklopte ei, door paneermeel, nog een keer door het ei en nog een keer door het paneermeel.

Kun je prima invriezen.
Minuut of 6 frituren op 170 gr.
De eigen, goudeerlijke panering is wel iets minder knapperig dan de industriele variant met "doorhaalvloeistof".

Zuurkoolkroketjes (met veel peper en karwei, eventueel kerrie) kunnen ook.
En ik heb ook nog een variant in de diepvries van half aardappelpuree, half pompoenpuree, met daar doorheen verse geraspte gember, sultanarozijnen en Tabasco.
Die zijn ook knal.
Moet je de gezichten zien als ze voor het eerst in zo’n ding happen, terwijl ze de standaard vleesragout verwachten.
Blijft lachen…

op 25 01 2007 at 16:11 schreef Elke:

Lagonda, ik heb in mei altijd een asperge-bacchanaal, kom je ook?

op 25 01 2007 at 18:40 schreef visarendje:

@Elke. Even voor de duidelijkheid. Bedoel je met ‘een stevige boerenkool’ een stamppot? En die uitgebakken spekjes, is dat mager, doorregen of vet spek?

op 25 01 2007 at 21:43 schreef Elke:

Ja, een gewone stamppot, maar niet te vochtig maken.

En wat voor spekjes: ik haal mager, (beukenhout!) gerookt spek bij onze eminente "Streekslagerij" in Eesveen, net over de grens van Drenthe-Overijssel.
Maar zo’n zelfslachtend, met ouderwetse vakkennis behept juweel moet je natuurlijk maar net bij je in de buurt hebben zitten.

Klein snijden, anders steken ze door je panering heen.
Als ik de spekjes gebakken heb; zet ik de bakpan scheef op de dragers van de kookplaat, en werk de spekjes naar de "hoge" kant.
De nog warme pit eronder houdt het vet vloeibaar, zodat het er optimaal uit kan lekken.

op 25 01 2007 at 21:59 schreef Elke:

Sodeju, heb ik toch de handvol Kalamata-olijven vergeten bij de Fundamentalistische Choriatiki!!

Nah – voor fundi ben ik ook niet echt in de wieg gelegd vrees ik.
Te rebels.

op 26 01 2007 at 01:31 schreef Michiel Mans:

Poverdomme Elke, het water loopt me in de bek. Zo lus een moslim nog wel boerenkool.

op 26 01 2007 at 14:12 schreef Lagonda:

Boerenkoolkroketten klinken uitstekend, maar de zuurkoolkroketten met karwij lijken me ook niet verkeerd. Daar gaan we eens wat experimenten mee uitvoeren.

Verder ben ik zeer benieuwd naar je meer decadente recepten voor kaasfondue — af en toe bezondig ik me daar aan, hoewel het altijd twee dagen lang als een steen op je maag ligt — ondanks ruime inname extra kirsch en benedictine.

En een aspergebacchanaal — waarom niet?