Godslastering
Richard Kroes
Misschien wel het beruchtste verhaal uit de bijbel is de verwoesting van de steden Sodom en Gomorra. Het staat in hoofdstuk 19 van het eerste bijbelboek, Genesis. Het is berucht vanwege de veronderstelde homoseksualiteit van de inwoners van Sodom en de veroordeling daarvan die er eeuwenlang in is gelezen. Maar dat beide steden verwoest worden omdat de inwoners homo waren, stáát er eenvoudigweg niet. De reden doet er ook niet toe want het verhaal zou berucht moeten zijn om een heel andere reden, één die in de loop der eeuwen behoorlijk ondergesneeuwd is.
In Gen 13:13 staat dat de inwoners van Sodom veel kwaad bedreven en zondigden’. Iedere nadere specificatie ontbreekt. De reden waarom God Sodom en Gomorra verwoest, is dus helemaal niet duidelijk.
In hoofdstuk 19 wordt wel verteld hoe twee boodschappers van God hun intrek nemen bij Lot in Sodom en dan belaagd worden door een groep mensen die hen willen verkrachten. Lot smeekt hen dat niet te doen en biedt in zijn wanhoop zijn eigen dochters aan. De meute gaat niet in op het voorstel en bestormt het huis. Het zou slecht afgelopen zijn als de boodschappers niet over speciale gaven beschikten en op het laatste nippertje de belagers met blindheid slaan’, zo kunnen ze de deur niet vinden.
Dit incident doet zich voor op het moment dat God al besloten heeft om Sodom te verwoesten, dus het kan nooit de reden geweest zijn. Maar als het ook maar een beetje representatief is voor hoe het er in Sodom aan toe ging, hebben we te maken met een samenleving waar volslagen rechteloosheid heerst. Waar de macht van het gepeupel zó groot is dat gewone mensen zichzelf en hun gasten alleen nog maar in bescherming kunnen nemen door de meest verachtelijke dingen te doen, zoals je eigen dochters uitleveren aan verkrachters. Sodom is de moeder van alle abnormale samenlevingen’, alles is er ontwricht. Die onvoorstelbare slechtheid is het punt, niet het precieze hoezo en waarom dan’. Dat is alleen interessant voor juristen.
De verwoesting van Sodom en Gomorra heeft een kort voorspel, waar het wél om gaat. In hoofdstuk 18 praat God met Lots broer Abraham, ergens aan de rand van het dal waarin Sodom ligt. God vertrouwt Abraham toe: Luid stijgt de roep om wraak uit Sodom en Gomorra op! Ik ga naar beneden om te zien, of hun daden werkelijk overeenstemmen met de roep die tot Mij is doorgedrongen; Ik wil het weten.’ Het moet wel héél erg zijn wil zelfs God Zijn eigen oren niet geloven. Hij zegt nergens dat hij Sodom wil verwoesten, maar Abraham heeft het onmiddellijk door.
En Abraham trad toe en zeide: Zult Gij ook den rechtvaardige met den goddelooze ombrengen? Misschien zijn er vijftig rechtvaardigen in de stad: zult Gij ze ook ombrengen, en de plaats niet sparen om de vijftig rechtvaardigen, die binnen haar zijn? Het zij verre van U zulk een ding te doen, te dooden den rechtvaardige met den goddelooze, dat de rechtvaardige zij gelijk de goddelooze: verre zij het van U! Zou de Rechter der gansche aarde geen recht doen? (Gen 18: 23-25)
Het lijkt een beleefde en voorzichtige vraag van Abraham, maar twee keer voegt hij God toe: Het zij verre van U!’.
Het Hebreeuws kent geen aanvoegende wijs: het zij verre van U’, noch een beleefdheidsvorm zoals U’. Dat is een keuze geweest van de Statenvertalers. Daardoor lijkt de opmerking een soort wens, het kan toch niet zo zijn dat…’. Ook in andere vertalingen staat de verbazing op de voorgrond, zoals in de Willibrordvertaling: dat kunt Ge toch niet doen!’ Alleen het uitroepteken verraadt nog wat er in het Hebreeuws staat: chalila le-cha! Abraham gebruikt die uitdrukking twee keer. De eerste keer zegt hij: chalila le-cha me-assot, de tweede keer alleen maar chalila le-cha. Le-cha is van Jou’. Me-assot betekent om te doen’. Maar de betekenis van chalila is een stuk lastiger te bepalen. Traditioneel wordt het vertaald met ver verwijderd’ en chalila le-cha zou dan zoiets betekenen als ver verwijderd van Jou’.
Zo’n constructie mist een persoonsvorm. In het Hebreeuws is dat heel normaal, de lezer vult hem zelf in, maar in het Nederlands is zo’n zin niet compleet en wordt de persoonsvorm door de vertaler toegevoegd: het is ver verwijderd van Jou om te doen’ of zoiets is ver verwijderd van Jou om te doen’. Het is ook mogelijk om aan te vullen: het zij verre van Jou om zoiets te doen’.
Een vertaler kan niet anders dan een keuze maken in de verschillende manieren om iets uit het Hebreeuws in het Nederlands uit te drukken. Ook de meest neutrale keuze is een interpretatie, want soms is de te vertalen tekst niet neutraal bedoeld. Woordenboek en grammatica bieden vertaalkeuzes genoeg maar geen informatie die de vertaler kan helpen beslissen. Hoe kom je daar achter?
Er bestaan ook uitgebreidere woordenboeken, die aangeven waar een woord nog meer voorkomt in de bijbel. Met behulp van de extra context die je zo voor een woord krijgt, kun je vaak nauwkeuriger bepalen wat de precieze betekenis is.
Chalila komt 21 keer in de bijbel voor, waarvan twee keer in onze passage. De andere 19 keer staan in 18 verzen*. Daarin wordt zonder uitzondering een dure eed gezworen over niet onbelangrijke dingen: trouw aan God, aan vrienden, aan het erfdeel van je familie of aan de waarheid, het sparen van het leven van mensen, hulp aan vluchtelingen, de nadrukkelijke ontkenning van diefstal.
In 1Kron 11:17 maakt koning David een onbezonnen grap tegen zijn soldaten, die Betlehem aan het belegeren zijn: Wie geeft mij water te drinken uit den put van Betlehem, den put in de poort?’ Een aantal soldaten vecht zich een weg naar de bron. Bij die actie zijn ongetwijfeld doden en gewonden gevallen. In vers 19 weigert David de hem aangeboden kom water: Dat late God verre van mij zijn van zulks te doen! Zoude ik het bloed dezer mannen drinken?’
Het woord chalila hoort in eden en bezweringen thuis, het is een krachtterm, bedoeld om de eed extra nadruk en gewicht te geven. Abraham voegt God dus niet zomaar een constatering of wens toe. Hij zweert, met een krachtterm.
We kunnen ook ongeveer schatten hoe zwaar die krachtterm was. Chalila is namelijk afgeleid van het werkwoord chalal dat zich verontreinigen’, vervuild zijn’ betekent. Het komt 69 keer in de bijbel voor als je de ene afleiding van chalal die prostitueren’ betekent, meetelt. Van die 69 keer wordt het 36 keer gebruikt om een rituele vervuiling of ontheiliging te beschrijven: ontheiliging van de sabbat, van een altaar of heiligdom, van Gods naam. Ook voor het seksueel onteren’ wordt chalal gebruikt. Op een aantal plekken wordt chalal eveneens gebruikt om het breken van een eed te beschrijven. Chalal heeft dus duidelijke connotaties met oneer’, smet’ en vuil’. We kunnen de passage dan ook heel anders vrij vertalen, rekening houdend met de toon die Abraham kiest om God te bewerken:
En Abraham liep op Hem af en zei: doodt Je dan ook de goede mensen met de slechte? Misschien zijn er vijftig goede mensen in de stad! Breng Je die ook om? Je spaart de plaats niet? Ondanks vijftig goede mensen die er wonen? Zoiets walgelijks doe Je niet! De goede met de slechte ombrengen, alsof de goede mensen even weinig waard zijn als de slechte, ben Je besodemieterd! De Rechter van de hele aarde? Eén die géén recht spreekt? (Gen 18: 23-25)
Abrahams eerste klap is meer dan een daalder waard. Zie daar als God maar eens een consistent antwoord op te geven. Vanaf nu rolt Abraham in het gesprek dan ook dwars over God heen. Het totale gebrek aan weerwoord van Diens kant is na te lezen in vers 26-33.
Hoofdstuk 19 beschrijft de afwikkeling van het verhaal: er blijken nog geen tien rechtvaardigen in Sodom te vinden. De paar die er nog wel zijn Lot en zijn familie kunnen vluchten. Alleen de vrouw van Lot doet iets onverstandigs: ze kijkt achterom, terwijl de boodschappers daar nog zo voor gewaarschuwd hadden. Ze verandert meteen in een zoutpilaar. Die zoutpilaar duidt op de oorsprong van het hele verhaal. Een mogelijk echt gebeurde natuurramp, omgewerkt tot een mythische gebeurtenis als verklaring voor de levenloosheid van de Dode Zee. Een verhaal dat waarschijnlijk algemeen bekend was, maar pas tot een echt bijbelverhaal is gemaakt in het hoofdstuk daarvóór.
Als God Abraham van zijn verschrikkelijke voornemen op de hoogte stelt, begint Abraham de vader van alle gelovigen met het niet te geloven. Abraham is geen ja-knikker, geen kruiperige gelovige. Hij onderwerpt zich niet zomaar aan alles wat God tegen hem zegt, maar gaat er hard tegen in. Hij wijst God op Zijn verantwoordelijkheid met een term die gerust godslasterlijk’ mag worden genoemd. In tijden waarin het strafbaar stellen van smadelijke godslastering’ weer van zich laat spreken, kan het misschien geen kwaad er toch nog eens de bijbel op na te slaan
* Voor wie ze allemaal na wil lezen: Gen 44:7, Gen 44:17, Jos 22:29, Jos 24:16, 1Sam 2:30, 1Sam 12:23, 1Sam 14:45, 1Sam 20:2, 1Sam 20:9, 1Sam 22:15, 1Sam 24:7, 1Sam 26:10-11, 2Sam 20:20, 2Sam 23:17, 1Kon 21:3, 1Kron 11:19, Job 27:5, Job 34:10.
Richard Kroes is archeoloog en geeft zeer drukbezochte colleges islamkunde bij Livius Onderwijs. Van zijn hand verscheen eerder het rapport van de te Rotterdam georganiseerde informatieronde ‘Islam en Integratie’, Sociale integratie; zo informeerden wij elkaar. Hij is tevens de auteur van Zendeling, Dilettant of Visionair? Ch. Luxenberg: Die Syro-Aramäische Lesart des Koran (zie ook het artikel Maagden of druiven?) en werkt op dit moment aan een boek met de werktitel ‘De bijbel voor buitenstaanders’.
Algemeen, 03.01.2007 @ 09:45
28 Reacties
op 03 01 2007 at 11:47 schreef Marij van Eck:
In de feministische theologie hoort dit verhaal bij de Horror Passages voor vrouwen. Er staan er nogal wat in de bijbel. Dit verhaal hoort bij de top 10!! Liever je dochters laten verkrachten dan je mannelijke gasten. Zo zie je maar weer dat godsdienst een mannenzaak is. Die worden er beter van!!
op 03 01 2007 at 15:05 schreef Rinus Duikersloot:
Abraham is geen ja-knikker, geen kruiperige gelovige. Hij onderwerpt zich niet zomaar aan alles wat God tegen hem zegt, maar gaat er hard tegen in.
Dat is de Abraham van de bijbel maar de Abraham van de koran zit anders in elkaar. Lees meer daarover in De hadj als een dodelijke cakewalk van August Hans den Boef
Op de site van Livius Onderwijs lees ik dat Richard Kroes cursussen geeft over het ontstaan van de islam. Sluit dat aan bij de serie van Trouw daarover? Komen de onderzoekers uit die serie ter sprake in de cursus?
op 03 01 2007 at 15:10 schreef Peter Breedveld:
Ja, die Abraham. Toen God hem opdroeg zijn eigen zoon de strot af te snijden dacht Abraham daar geen seconde over na. Als dat bokje niet met zijn hoorns tussen het struikgewas vast was komen te zitten, had-ie het gedaan ook. Wat heb ik daar in mijn lagere schooltijd een nachtmerries over gehad, zeg.
op 03 01 2007 at 16:07 schreef Rinus Duikersloot:
Lag er maar een blokje tofu in de buurt in plaats van een bokje want foto’s van het offeren zijn geen pretje om naar te kijken.
op 03 01 2007 at 17:05 schreef Max J. Molovich:
Dat onderhandelen met God heeft me ook altijd gefascineerd. Handjeklap, schijnt iemand het ooit te hebben genoemd. (Chaim Potok was dat geloof ik.) Typisch voor die woestijncontreien natuurlijk. Ik neem overigens aan dat de vertaling van Genesis 18: 23-35 van de heer Kroes zelf is, waarbij ik me zo voorstel dat hij zich tijdens de vertaling gniffelend heeft afgevraagd of hij de uitdrukking ‘Ben je besodemieterd’ in Abrahams mond durfde te leggen.
op 03 01 2007 at 18:17 schreef Peter Breedveld:
Wat dat betreft is het verhaal van Jona misschien nog wel het mooist. Die zit zich te verkneukelen over de aanstaande vernietiging van Nineveh, en als die dan niet doorgaat gaat-ie als een verwend kind zitten mokken onder een boom. Is-ie boos op God. Dat Hij Nineveh niet vernietigt.
op 03 01 2007 at 18:20 schreef Ferdinand:
De tekst uit Genesis doet me denken aan de manier waarop het volk Israel Kanaan veroverde
nadat het door Mozes door de woestijn geleid werd. Gehoorzaamheid aan God werd beloond, ongehoorzaamheid van Joden en heidenen
was aanleiding tot een hoop ellende. Val van Jericho, bijvoorbeeld.
Jozua 5:13 – 6:27: 5 Op de zevende dag echter stonden zij vroeg op, zodra de dageraad gekomen was, en trokken op dezelfde wijze zevenmaal om de stad heen; alleen op die dag trokken zij zevenmaal om de stad heen. 16 Toen de priesters bij de zevende maal op de horens bliezen, zeide Jozua tot het vok: Juicht, want de HERE heeft u de stad gegeven! 17 Doch de stad en al wat erin is, zal door de ban de HERE gewijd zijn; alleen de hoer Rachab zal in leven blijven, zij en allen die met haar in het huis zijn, omdat zij de boden die wij uitgezonden hadden, heeft verborgen.
Hier wordt dus een uitzondering gemaakt voor de
godsvruchtige lieden die in Sodom en Gomorra niet te vinden waren.
Enfin, Gods wegen zijn ondoorgrondelijk, heet dat dan. Ik wens die ook trouwens helemaal niet te doorgronden.
op 03 01 2007 at 18:21 schreef Maarten:
Zo’n bijbel wordt er niet prettiger op na de interpretaties van de heer Kroes. Of het moet zijn dat Kroes duidelijk maakt dat het artikel van smadelijke godslastering in ons wetboek van strafrecht, ook de bijbel zelf godslasterlijk maakt.
Wij krijgen waarschijnlijk een centrum-christelijk kabinet, van partijen die stuk voor stuk worden geleid door gereformeerden.
op 03 01 2007 at 21:05 schreef CoJo:
Tegenwoordig zouden we Abraham diagnosticeren met schizofrenie.
op 03 01 2007 at 23:49 schreef Ferdinand:
Mee eens, Cojo.
Iemand die van God de opdracht krijgt zijn zoon te offeren lijdt aan hallucinaties.
Haloperidol voor Abraham.
op 04 01 2007 at 09:40 schreef Max J. Molovich:
Als Christus niet aan het kruis genageld was, had Hij wel een andere manier gevonden om voor de mensheid te lijden. Door in een hele lang rij voor de wc te staan terwijl Hij het nodigst van allen moest plassen, bijvoorbeeld. Het had een minder sterk beeld opgeleverd (Jezus die staat te wiebelen met z’n handen in z’n kruis, is toch iets minder indrukwekkend dan Jezus die met geknakte nek hangt te lijden aan een kruis), maar aan de andere kant was The Passion of the Christ er een stukje minder ranzig door geworden.
op 04 01 2007 at 09:45 schreef wablief?:
Lagonda,
"Gij zult niet doden", om maar een klein citaatje aan te halen. "Heb uw naaste lief" is er ook weer zo eentje. Maar goed, dat zijn de exacte lettertjes uit een of ander boekje, heel iets anders dan de achterliggende gedachte.
Alhoewel ik echt niet praktizerend ben, en mijn opvattingen heel ruim en vrij zijn, zie nog wel iets in het Christendom. Niet volgens de leer van de kerk, welke dan ook. Kerken zijn achteraf door mensen ingestelde instituten, die met andere zaken bezig waren dan waar het eigenlijk om ging. Jezus zelf daarentegen, was een man met een visie. Of je nu gelooft of hij wel of niet van goddelijke afstamming was, hij was best wel oké, had géén vooroordelen, was tegen geweld, wilde mensen goed met elkaar op laten schieten, en was niet te lam om ook daadwerkelijk veldwerk te verrichten op het gebied van armoedebestrijding, bestrijding van vooroordelen en stak zijn nek best ver ui om zijn idealen te verwezenlijken. Volgens die idealen, was de doodstraf, of het überhaupt doden van mensen, géén optie.
op 04 01 2007 at 09:53 schreef Peter Breedveld:
Verder durf ik me af te vragen tegen wie Abraham in die tekst sprak. Niet God in ieder geval. Volgens de leer is God onfeilbaar, almachof bediscussierbaar.
Ik vraag me af welke ‘leer’ je bedoelt, Wablief. Uit Richards betoog blijkt nu juist dat een mens tegen Gods woord in mag gaan, en er nog mee wegkomt, ook. En zo gaat dat in elk geval in de protestantse traditie nog steeds. Ik ben al sinds mijn veertiende een afvallige, ik geloof helemaal niet in God, maar de discussies met God blijven. God zit nog steeds in mijn hoofd, te vertellen wat ik allemaal fout doe en ik ga daar dan weer tegenin. Ik scheld Hem uit, sar en provoceer Hem, maar ik geloof helemaal niet in Hem.
En ik ben niet schizofreen.
Max, ga toch weg bij dat maffe Panzerfaust en kom hier stukjes schrijven.
op 04 01 2007 at 10:30 schreef M. Devrindt:
In de Enceyclopedia Hebraica staat dat god besloot tot de verwoesting van Sodom en Gomorrah vanwege de rechtsverkrachting die er plaatsvond.
Schuldigen gingen vrijuit, onschuldigen werden gestraft. Ongeveer als nu in Nederland, kan men bijna zeggen.
De rabbi’s zien in de verwoesting van de beide steden dan ook een metafoor.
Als er een dergelijke rechtsverkrachting plaats vindt dan staat een dergelijke samenleving op ineenstorting, iets wat in Nederland of Europa ook kan gebeuren als het recht en de rechtsspraak in hetzelfde tempo uitgehold blijft worden als nu gebeurt.
op 04 01 2007 at 11:50 schreef wablief?:
Peter,
nu val ik door de mand, ik kom uit een katholiek nest. Volgens de kerk is God onfeilbaar, almachtig en absoluut, en zijn wij mensen niet in staat God te verbeteren, God is onverbeterbaar, want hij is perfect.
Persoonlijk heb ik meer met god zoals is beschreen door Neale Donald Walsh, n zijn gesprek met God trilogie. Jij zo te horen ook, gêgh! Graag zou ik je van het eerste deel een exemplaar cadeau doen, overigens. ik het je alleen maar aanbevelen. Misschien vind je het helemaal niets, maar op zich erg interessante materie, een heel andere manier van zien en denken.
op 04 01 2007 at 12:08 schreef André Richard:
@Rinus: "Sluit dat aan bij de serie van Trouw daarover? Komen de onderzoekers uit die serie ter sprake in de cursus?"
Dank voor de link, ik heb namelijk niet alle artikelen in de serie kunnen ‘scoren’.
Om je vraag te beantwoorden: deels. Van de vier lessen die ik geeft zijn er drie gewijd aan het traditioneel islamitische verhaal, met -af en toe forse- kanttekeningen en één aan alternatieve en revisionistische ideeën. Alle wetenschappers uit de Trouw-serie komen er niet in aan bod, wel een aantal (Puin, al heb ik hem niet met name genoemd, en uiteraard Luxenberg). Enkele (Popp bv. Die wordt wel in één van de Trouw-artikelen genoemd, maar niet met name) behandel ik niet, omdat zijn artikel volgens mij volslagen onzinnig is. Vier lessen is niet veel, je moet keuzes maken, maar een cursus islam is volgens mij niet compleet zonder de belangrijkste ‘alternatieve’ onderzoekers te behandelen.
Erg schattig trouwens dat antwoord van sjeik Fawaz Jneid. He hasn’t got a clue.
op 04 01 2007 at 12:28 schreef wablief?:
De bijbel is natuurlijk geredirigeerd door het eerste pauselijke concilie. Dat maakt de materie nou niet echt betrouwbaarder.
Verder durf ik me af te vragen tegen wie Abraham in die tekst sprak. Niet God in ieder geval. Volgens de leer is God onfeilbaar, almachof bediscussierbaar. tig en absoluut. Kan dus geen fouten maken, en is niet beïnvloedbaar. Altijd rechtvaardig in zijn oordeel. Heeft het nooit aan het verkeerde eind, en is met geen logica te weerleggen. Volgens de leer dan.
Werden farao’s in die tijd niet als godheden beschouwd? De exacte periode heb ik nog niet nageplozen, maar wie weet.
op 04 01 2007 at 12:46 schreef Lagonda:
Ik vraag me nu ineens af: moet je als Christen voor of tegen de doodstraf zijn? Zonder doodstraf was er geen Pasen geweest — en eigenlijk ook helemaal geen Christendom.
Goh, is het al zo laat?
op 04 01 2007 at 12:51 schreef Ari:
Harry Mulisch zei niet zolang geleden in een intervieuw:,’God bestaat niet, maar Hij is er wel’. ‘In de hoofden van de mensen’ zei de intervieuwster?! En Mulisch beaamde dat.
Daar sluit ik me graag bij aan. Ik begrijp heel goed wat je bedoelt Peter. Een hersenspoeling in je jeugd daar ben je niet zomaar even vanaf.
Dit stukje is niet bedoeld om het oproepen van voor of tegenstanders van Mulisch.
op 04 01 2007 at 12:52 schreef Ari:
God beware me!
op 04 01 2007 at 23:05 schreef Doortje:
De Hebreeuwse tekst luidt: "Loh tirtsach". "Gij zult niet moorden", niet: "Gij zult niet doden"
op 05 01 2007 at 10:45 schreef wablief?:
Alles in de geest van die tijd, paardestaart. Dat is iets waar veel conservatieve islamitische leiders nog geen kaas van hebben gegeten, de koran plaatsen in geest van de tijd waarin ‘ie is ontstaan.
Opkomen voor een ander, een minder bedeelde en openstaatn voor een ander is niet per defenitie gerelateerd aan PvdA of SP overigens. Misschien wel meer aan menselijkheid.
op 05 01 2007 at 12:03 schreef Paardestaart:
was niet te lam om ook daadwerkelijk veldwerk te verrichten op het gebied van armoedebestrijding
Hihihihiihi…eigenlijk best een acceptabel kandidaat voor de PvdA, nietwaar?
Of de SP? Stak zijn nek best ver uit?
En hij was tegen de doodstraf?
op 05 01 2007 at 12:06 schreef GW:
op 04 01 2007 schreef Max J. Molovich:
Als Christus niet aan het kruis genageld was, had Hij wel een andere manier gevonden om voor de mensheid te lijden.
Pas nog ergens gelezen, dat, als jezus zich op de elektrische stoel had opgeofferd, alle kristenen nu met een miniatuur elektrischestoeltje omliepen als kettingkje, E-stoeltjes aan de muur hangen.
Wel een lelijk gezicht trouwens zo’n E-stoel boven op een kerktoren, design bureau’s zijn ook van alle tijden.
op 05 01 2007 at 14:25 schreef Peter Breedveld:
Erg schattig trouwens dat antwoord van sjeik Fawaz Jneid. He hasn’t got a clue.
Oy! Graag een beetje respect voor een gewaardeerde Frontaal Naakt-medewerker!
op 05 01 2007 at 15:57 schreef André Richard:
Ik zeg toch ‘schattig’, of is dat óók alweer respectloos? Het ís toch ook schattig als iemand in zichzelf aan het praten is? Je hebt toch ook echt ‘keine blasse Ahnung’ als je denkt dat je een publiek aanspreekt, en dat publiek blijkt zich niet aangesproken te voelen?
Ik zou best wel eens met die man willen praten. Hem iets uitleggen over communicatie. (zender -> boodschap -> ontvanger)
Ik zit nog maar met één probleem: hij heeft de neiging om van de mensen die het niet met hem eens zijn te denken dat ze óf kwaadwillend óf gek zijn. Dat is heel gewoon, sommige van mijn beste vrienden doen dat ook, alleen slikken ze er wel medicijnen voor (dit is géén grap!). Hoe leg ik hem dat ‘respectvol’ uit?
Maar even serieus: heeft hij dat stuk echt voor jou geschreven of -ik durf het bijna niet te vragen- heb je het ergens vandaan?
op 05 01 2007 at 16:21 schreef Peter Breedveld:
Ha! Ik heb het gepikt van Elqalem. Ik vond het een mooi stuk. Goghiaans, bijna.
Ik was maar wat met je aan het dollen.
op 07 01 2007 at 12:28 schreef Rinus Duikersloot:
Is die man nog niet het land uitgezet?
hij heeft de neiging om van de mensen die het niet met hem eens zijn te denken dat ze óf kwaadwillend óf gek zijn.
A poster at this website recently asked: "There is an excellent PhD just waiting to be written re. the peculiar mental pathologies that Islam inculcates in its adherents….Has that PhD been written?"
Yes. Here and there. Look at Andre Servier’s book, now on line (put online by a JW poster alerted to its merits). Look at "The Arab Mind" by Patai; figure out where he avoids the word "Islam" and supply it yourself. Other books — such as that by John Laffin — limn the same, sometimes better. Studies of the Qur’an have been completed that show how replete with aggression the text is, and which draw the obvious conclusions — the conclusions that so few in Washington or other Western capitals will draw, or even dare to think much less talk about — but at the moment the names of the Danes and the Dutch authors involved escape me.
Lees de rest van The Awful Truth
RSS