Woestijnrockers
Peter Breedveld
Josh Homme is de spil van een beweging die stoner-rock heet. Stoner-rock is tegelijk snoeihard en super-relaxed, agressief en vredelievend. Het is moeilijk uit te leggen. Ik heb een hekel aan autorijden maar het is alsof je met 250 kilometer per uur over de snelweg raast, terwijl je comfortabel achterover in je autostoel leunt. Heerlijk om naar te luisteren onder het rennen. Je raakt ervan in een soort trance. En het swingt.
Homme is de voorman van Queens of the Stone Age, de lekkerste rockband van de laatste 25 jaar. Homme’s hoofdkwartier is in de woestijn, letterlijk, de Zuid-Californische High Desert. Er is een groep dorpjes die onderling met elkaar zijn verbonden, beschrijft hij in een interview. Het begint met Palm Springs, waar gepensioneerden en Hollywood-types in mooie huizen wonen. En het eindigt bij de Salton Sea, daar vind je de speed freaks en veehouderijen en steuntrekkers en kampers. Het is als een ui: eerst de rijke gepensioneerdenlaag, dan de mensen die voor ze werken, dan de mensen die van ze stelen. En dan de mensen die voedsel verbouwen and then the people that do tweak. Geen idee wat dat betekent. And they’re all locked together.
Josh Homme is cool. Cooler dan Jezus. En hij is stoer. Josh Homme is wat ik een echte man zou willen noemen. Regelmatig nodigt hij vrienden en vrienden van vrienden en kennissen van de vrienden van vrienden uit voor jamsessies in een studio midden in de woestijn. Dan laden ze hun gitaren en drumkits en versterkers op een vrachtwagen en gaan ze zitten improviseren. Het is net jazz, maar dan anders. Het resultaat is de Desert Sessions, waarlijk geestverruimende muziek.
Homme is de spin in een groot web van verwante bands als Mondo Generator, Kyuss, Masters of Reality, Fu Manchu en de Belgische band Millionaire.
Nauwelijks bekend, maar absoluut geniaal is de woestijnband Fatso Jetson, met de moddervette Mario Lalli als blikvanger. Niemand speelt gitaar, niemand schrijft liedjes als Lalli. Toen Josh Homme nog een snotaap was (hij is pas 33 of zo) was Lalli, net als hij een woestijnbewoner, zijn voorbeeld: “The toughest thing for me was trying not to copy Mario Lalli. He’s my favorite guitar player in the world, ‘cause he’s soooo original. Like I have a certain lead flick that I do all the time, and it’s from him. I can’t help it, it’s so badass.”
Nou ja, hoe dan ook, op YouTube kwam ik een videoclip van de band tegen die ik nog niet kende en die ik u met u wil delen.
Dat lijkt Peter Breedveld nou het einde: met Josh Homme in de woestijn jammen.
Algemeen, 13.11.2006 @ 23:26
6 Reacties
op 14 11 2006 at 12:53 schreef wablief?:
De site van Fats Jetson even bekeken, en nog wat fragmenten beluisterd.
Het klinkt erg lekker, helaas weer een band die ik op m’n "moet ik nog eens wat cdtjes van halen" bij kan schrijven.
op 14 11 2006 at 13:41 schreef Peter Breedveld:
In de Nederlandse CD-winkels zul je hun CD’s niet snel aantreffen. Ik heb ze te pakken gekregen via Amazon.com.
op 14 11 2006 at 15:08 schreef wablief?:
Waarschijnlijk ben ik veel te duur uit, maar we hebben hier in de buurt een platenzaak die alles heeft, of het anders gewoon inmporteert. Daar kun je bijvoorbeeld nog terecht voor de japanse versies van de beste live cd’s eb DvD’s van je favo symfo rock bandjr. Natuurlijk met héél veel extra.
ik kan er enorm van genieten daar even binnen te lopen, een babbeltje te maken, iets te bestellen, en me verder nog iets aan te laten smeren waar ik helemaal niet voor kwam.
op 17 11 2006 at 11:11 schreef Lagonda:
Josh Homme is ubercool, alleen soms jammer dat hij vanuit bepaalde invalshoeken een beetje op Louis van Gaal lijkt. Kinda spoils the magic.
op 17 11 2006 at 11:42 schreef Peter Breedveld:
Ja. Je wordt bedankt.
op 17 11 2006 at 13:05 schreef wablief?:
Peter,
goede stoner rock hoef je natuurlijk niet ver te zoeken. Kijk voor de gein maar eens op http://www.highspeeddirt.nl Gewoon uit Limburg. Dat is wel een beetje buitenland, maar toch…