Een tamelijk racistische kijk

38 Reacties

op 09 04 2006 at 01:04 schreef rui mota:

Dank je Carmo,

Niets gaat boven leven in een protestants land, het land waar de andere god woont (titel boek over de Nederlanders van Rentes de Carvalho). Mee eens, dus. Over Darfur wordt natuurlijk niet gesproken. Dat is Afrika… Zoals de titel van de film uit de jaren zestig: ‘Africa, addio’ !

Verder, die Buruma (weet je zeker dat hij zo heet?) heeft gelijk. Doet mij denken aan die polemiek uit de jaren tachtig tussen Chomsky en Lacouture, waar de eerst de Europese intellectuelen aanviel (in dit geval de Fransen) omdat deze de invasie van Cambodja door de Vietnamesen niet hebben veroordeeld (toen deze laatsten Pol Pot bestreden). Chomsky zei (en volgens mij terecht) dat het feit dat de Vietnamesen een heroïsche rol voor de internationale linkse beweging hadden vervuld, geef ze nog niet het recht om een soeverein land in te nemen, zelfs als het een dictatuur betreft, zoals hier het geval.

“Mutatis-mutandis”, hetzelfde geldt voor Servië of Irak. Meer dan een kwestie van moreel racisme, het is meer een kwestie van met twéé maten meten.

Uitgebreide omhelzingen aan het volk uit het Noorden (van Europa)
Rui Mota

op 09 04 2006 at 02:28 schreef Rinus Duikersloot:

Ian Buruma slaat met zijn ‘moreel racisme’ de spijker op zijn kop.
Lees ook Orientalism as Racism van filosoof Lee Harris.

If we exempt a group of people, like the Palestinians and the Arabs, from normal ethical demands we make on Europeans, Americans, and the Asians, are we respecting their culture, or pitying them for having such a rotten one?

Niks doen zoals kennelijk bepleit door Rui Mota is zeker geen optie. Lees
From Srebrenica to Baghdad – What the genocide taught us about intervention
van Christopher Hitchens, een goede bekende van Buruma.

op 09 04 2006 at 02:30 schreef carmo da rosa:

Rui,
Ik weet zeker dat hij Buruma heet. Hij is een Hollands-Ierse kruising (vandaar Ian en niet Jan), en is een zeer bekende intellectueel hier ten dorp. In September 2003 heeft hij een roemrucht artikel in de New York Times gepubliceerd dat gelijk daarna is overgenomen door de NRC met deze pakkende titel: ‘De morele verlamming van links’. Ik heb toentertijd het artikel in het Portugees vertaald en aangeboden aan Público (Portugese volkskrant) nadat ik eerder, via mail, contact had gelegd met Ian Buruma. José Manuel Fernandes (directeur van Público) heeft tegen mij gezegd dat het artikel zeer interessant was maar óók te lang!!! En daarna heb ik nooit meer iets van gehoord – typisch Portugal…

Het artikel is inderdaad zeer interessant omdat het, o.a., zeer goed de oorsprong van het anti-Amerikanisme uitlegt, en dat vroeger, in de 19de eeuw, het antianglicisme precies dezelfde functie had!!!
Als je het wil hebben hoef je alleen maar te zeggen. Wil je de Nederlandse of de Portugese versie?

Ik kan me de polemiek Chomsky vs Lacouture niet meer voor de geest hallen!

Jij zegt dat Buruma gelijk heeft, maar hij is niet zo fel tegen de invasie van Irak als je denkt, (je moet eerst z’n artikel lezen) en nog minder tegen het bombarderen van Servië, aan wie de Kosovaren het leven te danken hebben, zoals ik onderstreep in mijn stuk. Cambodja was een soevereine staat, Soedan is een soevereine staat, maar hoe kunnen wij deze slachtingen stoppen zonder een kleine interventie, zonder tenminste een paar Tomahawks te gooien op de hersens van deze schurken, zodat zij een low profile hanteren…

Over het morele probleem maar te zwijgen, dat politiek weinig zoden aan het dijk zet en het gaat slechts om Afrikanen (zoals jij eerder aangaf), maar wij zij diegenen die de hulp aan de vluchtelingen moeten betalen.

Um abraço

op 09 04 2006 at 11:41 schreef carmo da rosa:

Rinus,

Bedankt voor de aangeraden literatuur, ga ik zeker lezen…

op 09 04 2006 at 17:17 schreef rui mota:

OK. Hij heet Buruma. Ik vraag dat omdat ik een prof. westerse sociologie heb gehad genaamd Boersma… In iedere geval, ik ken zijn politieke standpunten niet.

Ik ben niet verbaast dat José Manuel Fernandes het artikel van Buruma heeft geweigerd, omdat hij ook mijn artikelen nooit publiceert. Maar wij dwalen af: hij is voor de invasie in Irak en ik ben tegen. Zoals ik ook tegen het bombarderen van Servië was, ondanks dat ik het Servische regime (van Milosevic) fascistisch vond. Maar waren de Kroaten niet net zo? Of de Bosniërs? Wat valt te zeggen over de Albanezen en hun ondersteuning aan de onafhankelijkheid van Kosovo om het ‘grote Albanië’ te stichten? En onderdrukken de Kosovaren niet de Serviërs, op dezelfde manier zoals zij waren onderdrukt? Als de KFOR-militairen niet aanwezig waren hadden ze elkaar al afgemaakt.

I.v.m. de dood van Milosevic heeft José Cutileiro (huidige Portugese ambassadeur bij de V.N., maar in de jaren negentig bemiddelaar in het Joegoslavische conflict) gezegd: van alle dictators, was Milosevic de meest betrouwbare. Hij kwam alle akkoorden na. Hetzelfde kon niet gezegd worden over Kroaten en Bosniërs…

Dit alles naar aanleiding van politieke interventies. Wie in Joegoslavië fout heeft opgetreden is Europa. En nu, Darfur, is maar ‘Afrika’. De OAS en consorten. Wij weten allemaal (ik, jij, hij, wij, jullie, zij) dat de grote meerderheid van de Afrikaanse leiders corrupt is (vide Eduardo dos Santos, presidente van Angola; Nino Vieira, presidente van Guinee-Bissau). Desalniettemin, de Europese regeringen (Nederland aan top), spenderen miljoenen dollars hulp aan NGO’s met het geld van de belastingbetaler (daar heb jij een punt!), waarvan 1/3 in Europa achterblijft (vorstelijke betaalde ‘staffs’) en de rest verdwijnt in de handen van Afrikaanse politici. Voor het volk (arme sloebers) blijft over zakken met meel die zij uit vliegtuigen werpen, of medicijnen die de gebruiksdatum hebben overschreden … Dit is de ware barbaarsheid.

Jan Pronk, ondanks alles een ‘ouderwets’ sociaal-democraat, zei onlangs dat ontwikkelingshulp gelieerd had moet worden aan de graad van democratie en respect voor de rechten van de mens. Geen rechten, geen geld! Niet de ultieme oplossing, maar het zou misschien helpen. Hoe pijnlijk voor ons, de emancipatie van de Afrikanen zal door hen zelf gerealiseerd worden, of zal niet plaats vinden.

Dit is een stelregel die m.i. voor alle landen geldt. Maar, zoals wij weten, de hypocrisie binnenskamers prevaleert altijd boven de rechten van de burgers.

Abraços

op 09 04 2006 at 18:16 schreef Michiel Mans:

Het draait inderdaad vaak om de proportionaliteit. Abu Ghraib hield Hilversum stevig bezig. Terecht. IND perikelen rond een of twee Syrische asielzoekers doet menslievenden naar Clairy afreizen. Ook terecht.

Die reislust is veel minder voor veel meer (relatief, vaak ook absoluut). Darfur, Zimbabwe, Liberia of Congo, het gaat om miljoenen. Het lijkt de menselievenden minder te interesseren. Dit los van de Amerikaanse component.

‘Een dode is een tragedie, een miljoen doden is een statistiek’.

Van wie was die?

op 09 04 2006 at 21:55 schreef carmo da rosa:

Rui,

Jij zegt: ‘Ik ben niet verbaast dat José Manuel Fernandes (directeur van Público) het artikel van Buruma heeft geweigerd, omdat hij ook mijn artikelen nooit publiceert.’

Dat hij jouw artikelen weigert, met jouw enorme curriculum van verstokt marxist-leninist, kan ik nog inkomen, maar ik kan het natuurlijk niet accepteren – hij had moeten weten dat Rui Mota is behept met de beste humor van de hele geschiedenis van de arbeidersklasse. Maar mij weigeren! Daar snap ik niets van, ik was altijd politiek ….oecumenisch, en bovenal, óók voor de invasie van Irak, zoals hij…

‘Zoals ik ook tegen het bombarderen van Servië was, ondanks dat ik het Servische regime (van Milosevic) fascistisch vond.’ Zeg je.

Fascistisch zou ik niet zeggen – om te zorgen dat de term niet teveel aan inflatie onderhevig wordt, bewaar ik hem slechts voor meer ideologische leiders – meer een maffioso die de nationalistische kaart (bijna) op het juist moment heeft gespeeld. En zoals jij terecht zegt, niet veel anders dan de anderen: Tudjman, Izetbegoviç, Loekachenko, Poetin etc. Maar natuurlijk dit is niet voldoende om te bombarderen.

Maar m.i. treft Europa alleen maar blaam door niet eerder te hebben geïntervenieerd! Na de holocaust, kon Europa niet meer het idee verdragen van wéér een etnische zuivering (deze keer moslims) bij haar voor de deur. (Nederland is nog niet hersteld van het drama Srebrenica). En je hebt ook gelijk als je zegt dat de Kosovaren de Serviërs betalen met dezelfde munt. Natuurlijk, het is van hetzelfde laken een pak. En de theorie van het ‘Grote Albanië’ is mij ook bekend, maar weer anderen zeggen dat de Kosovaren niets met de Albanezen boerenkinkels te maken willen hebben – ze voelen zich blijkbaar superieur. Waarom? Weet ik niet!

Maar volgens mij de essentie van dit conflict is het feit dat Kosovo bestaat uit 80-90% etnische Albanezen en dat schept, op den duur, een onhoudbare situatie. Zoiets als Zuid-Afrika tijdens de apartheid. In dit soort dingen of koloniseert men vanaf het begin zoals het hoort, zoals onze koning Afonso Henriques de Eerste heeft gedaan – er wordt in Portugal dezelfde taal gesproken; mensen bidden tot hetzelfde God; de heilige (voet)bal is in feite de nationale religie (en terecht), en dat allemaal van het uiterste Noorden tot aan de Algarve. Of men loop de kans om later nog blootgesteld te worden aan de gevolgen.

Denk aan de problemen van ‘nuestros hermanos’, die dagelijks de gevolgen van een slecht uitgevoerd kolonisatie ondergaan. En ze kunnen nog van geluk spreken dat Basken, Catalanen, Castilianen, Andalusiërs en Galicianen zich tot hetzelfde God richten, anders was de ellende niet te overzien…

‘Wij weten allemaal (ik, jij, hij, wij, jullie, zij) dat de grote meerderheid van de Afrikaanse leiders corrupt is.’ Zeg je.

Hier ben ik helemaal niet met je eens.
Niet alleen de leiders zijn corrupt! De hele bevolking is (of is geworden) min of meer corrupt, anders kunnen dit soort leiders zich niet lang handhaven. De Afrikaanse leiders zijn geboren (op enige uitzonderingen na) en getogen Afrikanen, met alle bijhorende deugden maar óók zeker hun donkere kanten. Hetzelfde geldt voor onze flamboyante Santana Lopes (burgemeester van Lissabon), die met zijn nare hebbelijkheden slechts in Portugal politiek leider kan zijn tussen Portugezen. Kun je je bijvoorbeeld Berlusconi voorstellen als premier van Finland? (Volgens Transparency International het tweede minst corrupte land ter wereld).

Je zegt: ‘Desalniettemin, de Europese regeringen (Nederland aan top), spenderen miljoenen dollars hulp aan NGO’s met het geld van de belastingbetaler (daar heb jij een punt!), waarvan 1/3 in Europa achterblijft (vorstelijke betaalde ‘staffs’) en de rest verdwijnt in de handen van Afrikaanse politici.’

Volkomen gelijk. Ik ook vind dat slechts het personeel van de NGO’s dat ter plaatse hulp bied aan de bevolking, in minder aangename situaties, recht heeft op een vorstelijke salaris. Ik! Zelfs tegen een vorstelijk honorarium, ben ik niet van plan om naar zulke contreien af te reizen…

‘Geen rechten, geen geld!’

Vind ik ook.

‘Hoe pijnlijk voor ons, de emancipatie van de Afrikanen zal door hen zelf gerealiseerd worden, of zal niet plaats vinden.’

Tuurlijk, zonder eieren kan je geen omeletten maken, maar een klein duwtje kan toch geen kwaad…

‘Maar, zoals wij weten, de hypocrisie binnenskamers prevaleert altijd boven de rechten van de burgers.’

Zoals bij de Afrikanen ben je hier, m.i., het ziel van het lichaam aan het scheiden, en dit, voor een marxist, is hoogst merkwaardig! Ik denk dat alle binnenskamers zijn bevolkt door burgers – de een meer hypocriet dan de andere.

Um abraço

op 09 04 2006 at 22:07 schreef carmo da rosa:

Michiel Mans,

Vraagt zich af van wie is de mooie aforisme: ‘Een dode is een tragedie, een miljoen doden is een statistiek’.

Is gissen toegestaan? Ik denk Johaan Cruiff…

op 10 04 2006 at 08:22 schreef BigPete:

Stalin!

Johan Cruyff, Tjezus….

op 10 04 2006 at 11:17 schreef carmo da rosa:

Sorry,

Ik was in verwarring met de rechte hoek, die kookt ook bij 90 graden Celsius.

op 10 04 2006 at 14:15 schreef Rinus Duikersloot:

Volgens mij is die uitspraak van Eichmann.

Als ik Rui Mota goed begrijp is niks doen bij genocide een marxistisch dogma.

op 10 04 2006 at 15:39 schreef Bitterzoet:

Ik wil ook wel meeraden; kan ik er nog iets mee winnen?

op 10 04 2006 at 16:05 schreef BigPete:

Hallo, het antwoord is al gegeven hoor:
Jozef Visarionovitsj Stalin (* 6 december 1878 – † 5 maart 1953) was leider van de Sovjetunie:

* De dood van één mens is een tragedie; de dood van miljoenen slechts een statistiek.

op 10 04 2006 at 16:15 schreef rui mota:

Ik heb het artikel ‘de morele verlamming van links’ van Buruma gelezen. Bekeken vanuit de inductieve logica is interessant, maar intellectueel oneerlijk.
De vraag is niet of wij ‘onverschillig’ zijn zoals Gore Vidal (relativisme kan ook een ideologie zijn…), maar of wij de problemen eerlijk benaderen. Overigens, de positie van Buruma is identiek aan die van J. M. Fernandes en van andere neo-liberalen overal ter wereld: Irak was onder Saddam een dictatuur, dus, is een invasie geoorloofd.

Iedereen weet (de Amerikanen inbegrepen) dat de ‘informatie’ afkomstig van de CIA op valse gegevens was gebaseerd: zij wilden ons doen geloven dat er ergens massavernietigingswapens waren, dat Saddam connecties met Al-Qaeda had, dat hij een gevaar voor de regio zou zijn, etc…etc. Sommigen ‘leiders’, zoals onze José M. Durão Barroso (huidige voorzitter van de Europese Commissie), die bekeerde (ex)maoïst, zegt bewijzen van de aanwezigheid van wapens in Irak zelf te hebben ‘gezien’…

Vandaag zijn de resultaten van de interventie voor iedereen zichtbaar: er waren geen wapens, er waren geen links met Al-Qaeda (ja, nu zijn ze allemaal daar) en wij hebben een burgerlijk oorlog die al drie jaar duurt en die 100.000 doden heeft veroorzaakt onder de burgerbevolking – om over de militairen maar te zwijgen (10.000!). De halve wereld heeft gedemonstreerd tegen deze rampzalig en imperialistische politiek, Amerikanen zoals Chomsky inbegrepen. Betekent dit anti-Amerikaans zijn? Ik denk het niet.

Als het erom gaat de dictaturen te bestrijden en de onderdrukte volkeren te ‘bevrijden’, waarom beginnen we dan niet bij Noord-Korea, Iran of China? Er valt hier heel veel te bevrijden…

De voorbeelden die Buruma noemt van regeringsleiders die de invasie goedkeurden, zoals Ramos Horta (presidente van Oost-Timor) kloppen niet. Ramos Horta is inderdaad door Clinton geholpen, maar de situatie in Timor was radicaal anders: Indonesië had Timor aangevallen op grond van geen enkel internationale recht. Irak was (is) een soevereine staat. Ik heb ook de verklaring van Horta gelezen, maar ik ben het daar niet mee eens. Overigens, die verklaringen moet men in het licht zien van de Aziatische ‘lobby’ die hem steunt voor de post van Algemeen-Secretaris van de V.N…. Je gaat hem nog zien op de stoel van Koffi Annan! Ik ken hem persoonlijk, en ik denk dat hij net zo goed van z’n verblijf in Timor geniet als ik zou genieten van een verblijf in Darfur… Je moet niet vergeten dat hij 25 jaar in luxe ballingsoorden als Lissabon, Maputo en New York heeft vertoeft, en dit soort ‘comfort’ vergeet je niet zo gauw. Wij zullen zien.

De andere staatsmannen uit het Oostblok, die in het artikel voorkomen, hebben het allemaal ‘zwaar te verduren’ onder de URSS en zijn zodanig getraumatiseerd dat zij alles steunen wat de Amerikanen doen. Dat is normaal.

Wat niet normaal is, is dat J.M.Fernandes, drie jaar na de invasie in Irak dit blijft steunen, omdat het nu beter gaat met Irak dan in de tijd van Saddam. Dat noem ik intellectuele oneerlijkheid. Dus, hij publiceer mijn stukken niet omdat hij mij maar al te goed ken, en ik hem óók (ah ah ah).

Abraços aan het volk uit het Noorden

op 10 04 2006 at 16:46 schreef carmo da Rosa:

Je zegt dat ‘Buruma intellectuele oneerlijk is omdat het niet de vraag is of wij onverschillig zijn, zoals Gore Vidal (relativisme kan ook een ideologie zijn…), maar of wij de problemen serieus benaderen.’

Maar de onverschilligheid van Gore Vidal is slechts het voorgerecht, geenszins de ‘pièce de resistance’ van Buruma. De essentie is: ‘De morele verlamming van links; links en rechts begonnen op een merkwaardige manier van plaats te wisselen; het anti-Amerikanisme heeft een rijke geschiedenis, waarin rechts een groter aandeel heeft gehad dan links.’

En over het serieus zijn bij het benaderen van problemen, tsja, mijn moeder vindt mij ook heel serieus…

Ik ken niet de positie van JM Fernandes inzake Irak (ik ben aangenaam verrast), maar als het zo is, is de positie van Buruma niet identiek aan de positie die je aan JM Fernandes toedicht: ‘Irak was een dictatuur onder Saddam, dus een invasie is gerechtvaardigd.’
De positie van Buruma is anders: ‘(…) Evengoed is het inzetten van het Amerikaanse leger een rare manier om een democratische revolutie te bevorderen.’

Je zegt: ‘Iedereen weet (de Amerikanen inbegrepen) dat de ‘informatie’ afkomstig van de CIA op valse gegevens was gebaseerd: zij wilden ons doen geloven dat er ergens in Irak massavernietigingswapens waren, dat Saddam connecties met Al-Qaeda had, dat hij een gevaar voor de regio zou zijn, etc…etc.’

Wij kunnen moeilijk het gebruik door Saddam van mosterdgas in de Irak-Iran oorlog vergeten, en later in Halabya tegen de Koerden (5000 doden in een klap). En vergeet niet dat in december 2005 een Nederlandse zakenman 15 jaar cel heeft gekregen voor ‘medeplichtigheid aan volkerenmoord voor het leveren van chemische stoffen’ – aan Saddam Hussein. Maar goed, je hebt gelijk, zij hebben geen atoombommen gevonden. Ik geloof ook niet in zeer innige connecties tussen de ‘kafir’ Saddam en de ultraorthodoxe Osama Bin Laden. So far so good. Maar dat Saddam een gevaar was voor de regio daar heeft de CIA wel een punt: aanval op Iran en invasie van Koeweit! Allemaal dingen die mijn nachtrust geenszins verstoren, maar vanuit een Amerikaans geostrategisch standpunt is het een heel ander verhaal. Een supermacht, of wij het leuk vinden of niet, heeft bepaalde verantwoordelijkheden en kan niet toestaan dat de eerste de beste malloot zijn buren aanvalt omdat hij ‘s morgens opstaat en denk dat hij Neboekadnessar is. Vooral als je je realiseert dat de buren van Saddam veel olie aan de Amerikanen leveren. En de Yanks, zoals je weet, blijven in auto’s rijden die (minstens) 50 gallons per 100 mijl gebruiken…

Je zegt ook: ‘De resultaten van de interventie zijn nu voor iedereen zichtbaar: er waren geen wapens, er waren geen links naar Al-Qaeda (ja, nu zijn ze allemaal daar) en wij hebben een burgeroorlog die al drie jaar duurt en die 100.000 doden heeft veroorzaakt onder de burgerbevolking – om over de militairen maar te zwijgen (10.000!). De halve wereld heeft gedemonstreerd tegen deze rampzalige en imperialistische politiek, met inbegrip van Amerikanen zoals Chomsky. Betekent dit anti-Amerikaanse zijn? Ik denk het niet.’

Rui, ik wil niet vervelend doen, maar hier noem je alleen maar de slechte resultaten van de bezetting van Irak! Er zijn ook een paar positieve dingen te melden. Bijvoorbeeld, dat Saddam voor de rechter komt, en het belang van dit feit overstijgt ruimschoots de wraakgevoelens van Sjiieten en Koerden. Hoewel de invasie al 100.000 doden in drie jaar heeft veroorzaakt, werd in de tijd van Saddam hetzelfde aantal per jaar gehaald; en de Sjiieten (60% van de bevolking) zijn blij dat ze onder het juk van de Soennieten (20% van de bevolking) zijn gekomen; en de Koerden zijn nog veel blijer, omdat zij eindelijk kunnen ademen, zaken doen, kleuren tv’s en auto’s met vierwielaandrijving kopen met de olie van Kirkuk, en, wie weet, kunnen zij uiteindelijk in een vrij Koerdistan leven. Dit alles dankzij het Amerikaanse imperialisme… Wie had dat kunnen denken!

Maar ja, die Chomsky (zoals Gore Vidal) is geen Koerd en hij heeft al jaren een kleurentelevisie (breedbeeld), en die kleine pleziertjes van exotische volkeren zullen hem een worst wezen. Chomsky en de rest van de linkse gemeente blijft SELECTIEVE verontwaardiging tonen en dit is intellectueel….. niet te pruimen!

Um abraço

op 11 04 2006 at 02:08 schreef Bernadette de Wit:

Het stuk van Jose Carmen da Rosa deed me denken aan het drieluik van Bart Croughs op Meer Vrijheid.

De selectieve demonstraties kunnen worden verklaard door zijn drie wetten van het progressieve denken.

De 1ste wet van Croughs, de Wet van het Abjecte Westen, luidt: ‘Bij een conflict tussen westers en niet-westers kiest een progressieve intellectueel voor niet-westers.’
De progressieveling is cultuurrelativist (het Westen is in hedendaagse conflicten altijd fout), maar bij conflicten tussen westers en niet-westers in het verleden, b.v. de slavernij, kan dat niet omdat dat in het voordeel van het Westen zou uitvallen ("je moet de slavernij in z’n tijd zien"), dus dan kiest de progressieve intellectueel voor "tijdsabsolutisme" om te zorgen dat het Westen weer fout is.

Enfin, heerlijk leesvoer, ook de beide andere wetten, die de nog niet opgeloste problemen met de eerste wet behandelen.
No. 2: ‘Bij een conflict tussen een minderheid en een meerderheid kiest de progressieve intellectueel voor de minderheid’.
No. 3, voor alles wat nog niet uit de twee vorige wetten kan worden verklaard: `Bij een conflict tussen de wet van het abjecte Westen en de wet van de onderdrukte minderheden laat de progressieve intellectueel zich leiden door de wet van de onderdrukte minderheden’.

op 11 04 2006 at 10:36 schreef Sjoerd:

Ik snap niet waarom iemand tegen het bombarderen van Servië kan zijn geweest. Deze bombardementen hebben vele mensenlevens gered. Ze waren namelijk gericht tegen het etnisch zuiverende staatsapparaat van Milosevic, niet tegen onschuldige burgers.

Verdere herinneren we ons allemaal nog de beelden van tientallen masssagraven en de gruwelen in het kamp Omarska. Dat liet zien wat de Serviërs wilden bereiken, een herhaling van wat er 60 jaar eerder had plaatsgevonden.

De Serviërs collaboreerden toen trouwens en masse met de Duitsers, waarvan vele Kroaten en moslims het slachtoffer werden.

Nee Serviërs zijn niet mijn favoriete volk, maar toch verdienen ze een kans om de wereld te tonen dat ze niet alleen maar oorlogszuchtig kunnen zijn. Net zoals de Duitsers dat hebben laten zien.

Kosovo is nu vrij van Servische invloeden en kan nu rustig verder bouwen aan een eigen toekomst in Europa.

op 11 04 2006 at 12:40 schreef Cor:

Serviers en ook bijvoorbeeld Russen hebben weinig scrupules als het aankomt op het tegenhouden van islamisering van Europees grondgebied.

op 11 04 2006 at 14:27 schreef carmo da rosa:

Bernardette de Wit,

"tijdsabsolutisme" is inderdaad een hele ‘leuk’ contradictio in terminis! Zo had ik het nooit eerder gezien, het drieluik van die Bart Croughs klopt als je een bus.

Het doet’t mij ook denken aan het verhaal van ‘le bon sauvage’, van JJ Rousseau. Hierover een deel van een artikel dat ik in augustus 2005 naar Contrast stuurde, als antwoord op een redactionele opinie van Mercita Coronel getitelde ‘Vox populi’:

‘…..Vroeger was juist in linkse kringen vox populi vox dei! Nu niet meer. Sinds het autochtone deel van de populi zich geëmancipeerd heeft (vrouwen incluis), zijn ze, in linkse kringen, langzamerhand persona non grata geworden: ‘onderbuikers’, ‘Tokkies’! De vermaledijde arbeider en boer willen niet meer luisteren naar de voorhoedes van het proletariaat afkomstig uit de gegoede middenklasse, die hun belangen o zo graag wil behartigen. De Rosenmöllers en de Anjas Meulenbelts moeten thans hun aangeboren paternalisme ergens anders gaan botvieren. Ik geef toe, met zeehonden en pandaberen is het een beetje behelpen. Daarom hebben ze de laatste jaren de allochtoon ontdekt: le bon sauvage… Alleen vergeten ze dat de allochtoon bon noch sauvage is! Hij is een mens zoals u en ik! Die de ene keer een schouderklop verdient, de andere keer een knal voor zijn hersens…’

Verder,
Bernardette ik heet niet ‘Carmen’ (meisjes naam), maar Carmo (familienaam). José wordt in dit land al als een meisjesnaam beschouwt, als ‘Carmen’ nog erbij komt, ben ik er klaar voor een identiteitscrisis, voor de psychiater, of voor een mannenpraatgroep…

op 11 04 2006 at 18:34 schreef Cor:

"De demonstraties tegen de bezetting van Irak zijn niets anders dan selectieve verontwaardiging, georkestreerd door reactionaire politieke bewegingen en gebaseerd op primaire anti-Amerikanisme", stelt Carmo da Rosa.
En ik moet toegeven dat ik de laatste tijd – met name door Theodor Rampaal – juist geinspireerd begon te geraken door het (neo)conservatisme; maar dat neoconservatisme lijkt al weer over het hoogtepunt heen…

Fukuyama stelde – zondag jl. op tv – dat de VS geregeerd worden door neocons die het niet goed begrepen hebben. En hijzelf is nooit voorstander van militaire interventie in Irak geweest. Ik zou Fukuyama toch niet durven beschuldigen van reactionair anti-Amerikanisme.

Wolfowitz c.s. waren ten tijde van de inval slecht geinformeerd over de Irakese samenleving en overschatten de mogelijkheden van democratisering ruim (op basis van dertig jaar oude getuigenissen van Amerikaanse Irakezen). De ervarigen van de VS met nationbuilding door militaire interventie waren weinig bemoedigend; behalve in het geval van Duitsland en Japan zijn er vooral veel mislukkingen geweest. Rond 2000 nog was de houding van Bush in het buitenlandbeleid: geen militaire nationbuilding.

Later vertikte Bush het nog langer geld te betalen aan dictator Sadam – liever wou hij de olie van een minder misdadig regime betrekken, dan van een regime dat zich bezig houdt met massavernietigingswapens en terrorisme steunt, redeneert Fukuyama. (De grote vraag is hoe Fukuyama dit kan poneren terwijl het weinig eerzame regime in Saoudie-Arabie nog steeds zo’n belangrijke olieboer voor de VS is.)
Later bleek, stelt Fukuyama, dat Saddam helemaal niet zo’n belangrijkesteun voor terrorisme is geweest, en niets te maken had met 9/11. En die massavernietingswapens bleken (nog) niet te bestaan in Irak. Maar nu de VS er eenmaal zitten, dienen ze hun militairen voorlopig nog in Irak te houden, zo is zijn visie.

Verder stelt Fukuyama dat islam niet gelijkgesteld mag worden aan het islamisme, dat hij primair beschouwt als een specifieke anti-moderne stroming.
Op de korte termijn zal het antiamerikanisme, het antidemocratische en anti-moderne sentiment vooral opflakkeren door de democratisering met het geweer, het huidige buitenlandbeleid van de VS. Slechts op heel lange termijn zal democratisering de scherpe kantjes van het islamisme af halen. En die democratisering komt er ook zonder dat de VS zich bezondigen aan ‘social engineering’ dixit Fukuyama.

Momenteel bereiden de VS onder leiding van Bush een aanval op Iran voor. Fukuyama ziet dat niet zitten. Ook de misstanden in Guantanamo Bay en Abu Graib moeten veel beter aangepakt worden door de VS, om de antiamerikaanse sentimenten tegen te gaan. Het zal zeker in ieder geval nog een generatie duren eer het vertrouwen in de VS hersteld is in de wereld.

Als oplossing brengt hij een soort ‘Wilsonianisme’ naar voren: de aansporing tot meer idealisme en minder opportunisme in het buitenlands beleid – geen zaken doen met dictators, geen militaire interventie, wel ondersteuning van democratische processen en verkiezingen, ook niet aan Washington gerelateerde hulpverlening steunen.
Het beleid van de VS voor oorlogsgebieden in Afrika zou op die wijze vormgegeven moeten worden. Juist daar moet eerst een staatsstructuur worden opgebouwd – en die opbouw moet niet militair maar met andere middelen worden gesteund.

Terugkijkend op de interventie in Joegoslavie stelt Fukuyama weer wel, dat het militair geweld van de VS nuttig is geweest. En met China moet wel degelijk worden samengewerkt – nuttig ten aanzien van het probleem Noord-Korea. Erg consequent komt hij niet naar voren. Het is weer (net als in zijn boek over genetische manipulatie) een beetje zus en een beetje zo, maar duidelijkheid komt er niet. Behalve dan dat zijn standpunt een impuls is voor een pacifistischer aanpak en een onderstreping van zijn standvastige overtuiging dat de democratische markteconomie logisch voortvloeit uit de ontwikkeling van gemeenschappen door de tijd.

Fukuyama stelde afsluitend dat het verstandig is om te mening bij te stellen als de situatie daar aanleiding toe geeft en vindt het jammer dat hij wordt weggezet als een ‘leunstoeldeserteur’.

op 11 04 2006 at 19:23 schreef Paardestaart:

Fukuyama is gewoon een nette Amerikaanse intellectueel; het intellectuele establishment in de VS is met hetzelfde sop overgoten als hier.
Dus internationale politiek leg je langs de lat van een schrijftafel moraliteit, machtspolitiek is een vies woord, en het westen wordt streng -, de derde wereld met een tedere coulance bezien…Om iets goed te maken geloof ik.

De realiteit van een wereld waarin macht onontbeerlijk is; aan de wetenschap dat je best softly kunt treden, maar daarbij nog steeds een big stick moet dragen, en vooral niet de verdenking op je moet laden dat je doodsbenauwd bent die stok te gebruiken is een ugly fact waar deze hemelfietsers liever niet aan willen.
Een beste, brave, dwaze man…
Geen anti-amerikanist?
Hm – toch zeker een liability, voor een land in oorlog.

op 12 04 2006 at 02:06 schreef Bernadette de Wit:

Ja Jose, namen blijven moeilijk, sorry.
Bij moet ook die r uit de 1ste lettergreep.

op 12 04 2006 at 17:13 schreef Paardestaart:

"Serviers en ook bijvoorbeeld Russen hebben weinig scrupules als het aankomt op het tegenhouden van islamisering van Europees grondgebied"

Misschien is dat omdat zij itt wij hun geschiedenis onder de ottomanen niet vergeten zijn. Door die overheersing is geschiedenis voor hun sowieso een verdrukt bezit, en leeft bevrijding van hun onderdrukkers daarom meer.
De oost-europese landen hebben natuurlijk eeuwenlang onder de schermutselingen met de moslimlegers gezucht, terwijl de russen altijd hun oost- en zuidgrenzen moesten verdedigen tegen aanspraken van de sultan.
Gek dat de rest van Europa die eeuwenlange clash zo volledig is vergeten…Je leerde op school wel dat Peter de Grote naar Nederland kwam om handwerkslieden en geleerden te werven om zijn rijk met harde hand op te stoten in de vaart der volkeren, maar dat hij hier eigenlijk was om steun te vragen voor zijn inspanningen tegen de sultans werd er niet bij verteld.
Dat kan toch geen toeval zijn?
Of is het verdringing, misschien?

op 12 04 2006 at 17:51 schreef Cor:

Ik vrees dat niet slechts de klootzakken van de WRR (die in de volledig geislamiseerde stadsdelen van Amsterdam en Rotterdam de sjaria willen invoeren) aan collectief geheugenverlies lijden.

De Serviers en Russen stonden eerder al diametraal tegenover de VS en Nederland, inzake de toekomst van Joegoslavie. De geboorte van de eerste islamitische staat in Europa is door de Amerikanen met bommen op de hoofden van de Serviers gevierd.

Zoals Karel van het Reve schreef:
‘Welhaast iedere halfzachte is bereid tot de uitspraak dat geweld geoorloofd of althans begrijpelijk is wanneer alle andere middelen om je doel te bereiken gefaald hebben’

op 12 04 2006 at 21:18 schreef carmo da rosa:

Cor, je zegt:

‘Ik zou Fukuyama toch niet durven beschuldigen van reactionair anti-Amerikanisme.’

Ik ook niet… En als ik me goed kan herinneren, dat doe ik ook niet!
Met ‘reactionaire politieke bewegingen’ bedoel ik, wie anders, de selectieve verontwaardigde linkse kerk. Bijvoorbeeld, de linkse Spanjarden die de grootste demonstraties tegen de drie jaar bezetting van Irak, in West-Europa, hebben gehouden, maar ze vergeten, of willen daar niet aan denken, dat ze, aan de andere kant van de plas al vier eeuwen lang Ceuta en Melilla bezetten…

Fukuyama past niet in dit kader, en ik ben ook geen neo-con. Geef ik die indruk? Ik ben meer wat men vóór het tijdperk Fukuyama placht ‘links’ te noemen. Als ik mocht mij doen met de Amerikaanse verkiezing had zeker en vast op John Kerry gestemd – hij was de beter commander in chief.

op 13 04 2006 at 16:14 schreef Rinus Duikersloot:

Het zal me benieuwen of Rui Mota nog serieus ingaat op José.

Wie meer wilt weten over de banden van Saddam Hoessein met terroristen en zijn wapenprogramma raad ik de vele artikelen van journalist Christopher Hitchens hierover aan.
My Ideal War van 20 maart jl. is heel informatief. Het artikel bevat veel recente informatie uit pas vrijgekomen documenten van het Hoessein regime over Saddam’s banden met terroristen en zijn massavernietigingswapenprogramma.

Het verhaal van 100.000 doden in Irak klopt niet. Daar komen zelfs serieuze tegenstanders van de verdrijving van Hoessein niet meer mee. Lees meer over de werkelijke aantallen burgerslachtoffers The Civilian Casualty Fable van Dan Hallagan (lees ook de aanvullende commentaren).

Er doen over Irak nog wel wat meer fabeltjes de ronde. Lees daarvoor 12 Iraqi War Myths op de site van The Religion Of Peace.

@ Cor
De VS hebben de jihadisten in Irak inderdaad onderschat. Zij worden echter voortdurend onderschat zoals is gebleken uit 11 september, 2 november, Bali, Madrid etc, etc.

Heel origineel van de VPRO om met de zoveelste tegenstander van de verdrijving van Hoessein op de proppen te komen. De andere kant in het debat wordt ook zo goed belicht bij de publieke omroepen nietwaar? Geen wonder dat iedereen elkaar napapegaait over de oorlog in Irak.

Die Fukuyama is gewoon een leugenaar. Hij stelt niet alleen de positie van de neocons verkeerd voor maar geeft opeens ook een heel andere draai aan zijn eigen voorspelling dat de geschiedenis na de val van de muur afgelopen zou zijn.
Lees behalve The End of Fukuyama van Hitchens ook Neo No More van Paul Berman in The New York Times.
Erg consequent komt hij niet naar voren zeg je over Fukuyama. Daar heb je gelijk in, de man is een warhoofd.

Of het democratiseringsproces zal slagen moet nog blijken maar wat is het alternatief? Lees Are Elections Democratic? – Dictatorships are hardly preferable van Hitchens.

Servische fascisten waren tegen ingrijpen in Irak en omgekeerd was Hoessein tegen ingrijpen in Joegoslavië. Surprise, surprise!

@ José
Ik heb veel links naar artikelen van Christopher Hitchens gegeven omdat hij zich sinds jaar en dag heel goed in de materie verdiept en op een overtuigende manier daarover schrijft. Hij is ook de auteur van Kom op voor Denemarken! Waarom verdedigen we onze bondgenoot niet? en behoorde ook tot links maar heeft daar na 11 september mee gebroken. Dit verhindert hem echter niet om ook rechtse kletskousen aan te pakken.

Tot slot geef ik een link naar Hitchen’s Losing the Iraq War – Can the left really want us to?

There is a sort of unspoken feeling, underlying the entire debate on the war, that if you favored it or favor it, you stress the good news, and if you opposed or oppose it you stress the bad. I do not find myself on either side of this false dichotomy. I think that those who supported regime change should confront the idea of defeat, and what it would mean for Iraq and America and the world, every day. It is a combat defined very much by the nature of the enemy, which one might think was so obviously and palpably evil that the very thought of its victory would make any decent person shudder. It is, moreover, a critical front in a much wider struggle against a vicious and totalitarian ideology.

op 13 04 2006 at 18:24 schreef Cor:

Beste Rinus, het interview bij de VPRO vond ik heel informatief – en natuurlijk houd ik rekening met interviewer Kijnes’ uitgangspunten en, tja wat is het, ‘linksistische’ kijk.

Ik vermoed dat je een prima selectie van nuttige links hebt gegeven om het verhaal Fukuyama fors tegenwicht te bieden en ben neiuwsgierig geworden. Ik ga ze zeker bestuderen – moet daar wel eerst even tijd voor vrij maken.

op 14 04 2006 at 13:40 schreef Rinus Duikersloot:

Bedankt Cor dat je tenminste de moeite neemt om je erin te verdiepen. Dit in tegenstelling tot Lagonda die wel op Hoeiboei een mening over Irak blijkt te hebben maar zich niet mengt in de discussie.

op 18 04 2006 at 16:24 schreef Lagonda:

?

Waar heb ik die dan, mijn bovenstebeste Rinus, die wel erg snel zijn conclusies klaarheeft. Ik heb helaas te weinig tijd om me 24/7 aan ongetwijfeld hoogst belangwekkende forumdiscussies en crossposts te wijden, dus het kan zijn dat ik iets gemist heb.

op 19 04 2006 at 12:11 schreef Rinus Duikersloot:

Het was een verwijzing naar de meer terloops gemaakte opmerking dat Bush eigenlijk geen goede reden had om Irak binnen te vallen.

De Nederlandse MSM maken het wel heel bont wat dit betreft. Enige tijd geleden was bijvoorbeeld Joseph Wilson nog een hele hype op alle publieke zenders. Wilson is de man die beweerde dat Hoessein geen uranium van Niger probeerde te verkrijgen. Dit blijkt niet waar te zijn maar de pers hier had niet de wil en het doorzettingsvermogen om de hele zaak tot op de bodem uit te zoeken. Iemand als Hitchens gelukkig wel.

op 19 04 2006 at 14:36 schreef Lagonda:

Nee, ik schreef dat de aanvallen op het WTC geen goede reden boden om Irak aan te vallen; afgaande op de nationaliteit van de meeste kapers, was Saoedi-Arabië een beter doelwit geweest. Dus ALS de aanval opp het WTC een "false flag" van de regering Bush was geweest om Irak aan te vallen, dan had ik gezorgd voor overtuigender bewijsmateriaal.

op 21 04 2006 at 20:36 schreef rui mota:

Voor diegenen die nog steeds denken dat "Irak" de moeite waard was, ga maar kijken bij http://www.voltairenet.org/article 136827…Leuk is het niet!

op 22 04 2006 at 16:33 schreef Rinus Duikersloot:

Waarom gaat Rui Mota niet in op José Carmo da Rosa? Het is wel duidelijk wie hier intellectueel oneerlijk is.

op 23 04 2006 at 13:08 schreef rui mota:

Beste Rinus,
Bedankt voor je belangstelling. Blijkbaar was de discussie nog niet afgelopen…
Volgens goed ingelichte bronnen is Carmo da Rosa in Portugal. Ik zal hem persoonlijk beantwoorden. Of jij ook mee geniet hangt van Carmo af.
(wordt vervolgd)

op 23 04 2006 at 13:27 schreef Peter Breedveld:

Vijfendertig keer dezelfde reactie van meneer Rui Mota. Bedankt voor al het werk, lulhannes.

op 23 04 2006 at 16:06 schreef rui mota:

sorry peter…
het was niet de bedoeling.

op 23 04 2006 at 16:10 schreef Peter Breedveld:

Al goed. Dat neem ik dat ‘lulhannes’ ook weer terug.

op 25 04 2006 at 03:53 schreef Rinus Duikersloot:

Veelzeggend dat Rui Mota deze "discussie" het liefst achter gesloten deuren voert.