Buurman Henk

96 Reacties

op 25 03 2006 at 14:27 schreef Laila:

Wat een indringend relaas!

Ik was nog bezig de foto te verwerken waarvan ik in een eerste instantie dacht dat het lippen(mond) waren die een beetje vreemd oogden, bij de eerste kleine foto
Bleken het geheel andere lippen te zijn.(grijns)

Eventjes was ik opgelucht omdat het eindelijk ergens anders over ging om meteen weer plaats te maken voor een beklemmend gevoel.
Tegelijkertijd lijkt het zo verdomd alledaags wat deze Henk gedaan heeft en ga je het bijna menselijk vinden.Ergens heeft hij gelijk zolang je iets doet waar je alleen jezelf of de andere gebruikers mee zou kunnen kwetsen of kwaad doen gaat het goed ,maar het gaat pas fout en het wordt alsnog een maatschappelijk probleem als mensen echt criminele activiteiten gaan ontplooien of als ze vast komen te zitten gaat het uiteindelijk iedereen geld kosten.

Maar dat gaat voor zovele maatschappelijke problemen op,je moet ingrijpen als het de democratie of maatschappij in het gedrang brengt.

Ik zou zeggen; een inburgeringscursus dan maar om weer succesvol terug te keren naar de maatschappij (geintje)

op 25 03 2006 at 14:31 schreef Laila:

@Cor,
Lekkere buren heb je.
Maar ach als je er geen last van hebt.
Ben benieuwd of je die opknap of afknapkoffie al hebt gehad.Vroeger heette het gewoon oploskoffie, alhoewel, klinkt wel heel geaarlijk in deze context.

op 25 03 2006 at 14:47 schreef Natasja:

Voor mij zijn dit soort verhalen bekend terrein.
Voor deze Henk ís dit ook het normale leven.
Voor mensen die dat wereldje niet kennen, is het niet normaal.
Echter, als je er midden tussen zit, ontmoet je de gangbare mens – en wereld niet meer.
het is een aparte maatschappij in onze maatschappij.
Daarin gelden hele andere regels.

‘Ergens heeft hij gelijk zolang je iets doet waar je alleen jezelf of de andere gebruikers mee zou kunnen kwetsen’
Hij heeft niet gelijk.
Je schaadt wel degelijk andere mensen. Henk de verslaafde heeft ook familie, neem ik aan en naaste familie zal hier zeker schade van ondervonden hebben.
Leven met of naast een verslaafde is echt heel moeilijk. Sterker nog, zo’n leven gun ik geen enkele vijand.
Je wordt namelijk langzaamaan mee de vernieling in getrokken.

Verder is het ook nu hier weer opvallend hoe weinig verantwoordelijkheid zo iemand op zich kan nemen. Alles is of onbewust gegaan of het kwam deels door anderen.

op 25 03 2006 at 15:13 schreef Laila:

@Natasja,

Vandaar dat ik ‘ergens’zei.

Ik heb het vele malen van nabij meegemaakt en weet daardoor dat het in de beste familie’s voorkomt en in alle lagen van de bevolking ,ook heb ik gezien dat diegene die hun geldverslindende leventje redelijk lang konden bekostigen uiteindelijk toch de klos werden en aan lager wal raakten omdat hun persoonlijkheid zo gaat veranderen en dan de voordurende clashes met iedereen om hen heen.
Ondertussen levend in de twilight zone.

op 25 03 2006 at 18:08 schreef Natasja:

Ergens gelijk hebben, zou betekenen dat het deels zo is dat je niemand schaadt maar je schaadt altijd iemand.
In de eerste plaats jezelf.
Je bent daarnaast nooit helemaal alleen op de wereld.
Misschien uiteindelijk wel. Niemand houdt het tenslotte lang uit met een drugsverslaafde.

op 26 03 2006 at 04:51 schreef Paardestaart:

Wat een bijzonder akelig, viezig onsmakelijk ouwe-meisjeskalkoenekontje staart mij daar aan..Blèèhhhh!

En wat moet ik nu met dit zielige verhaal Cor??
You know what?
I don’t give a shit.

op 26 03 2006 at 15:03 schreef Bitterzoet:

Whahahaha, ja – ze worden steeds frontaler, die – vrouwelijke – naakten.

Peter doet echt z’n uiterste best om
FN-bezoek-onder-werktijd zoveel mogelijk te beperken. :))))

Buurman Henk boeit me ook al niet – wat *is* dat toch de laatste tijd.

op 26 03 2006 at 15:39 schreef Laila:

@Cor,

Je ziet het,buurman Achmed had het waarschijnlijk beter gedaan vooral als je had gezegd dat hij zich erg vaag gedraagt.
Dat zijn baard alsmaar langer wordt.Dat er wel heel vaak bijeenkomsten bij hem thuis gehouden worden door dezelfde gasten.

Ik dacht in eerste instantie dat het een metafoor was.Maar wilde dit niet aanhalen omdat er al zoveel lijkt te gaan om je weet wel….islam.
Misschien moeten we maar doen wat je voorgesteld hebt ;)

op 26 03 2006 at 17:17 schreef Natasja:

Ja, je zou je eens in wat anders verdiepen dan moslims en de islam.

op 26 03 2006 at 20:21 schreef Elke:

Wie beginnen er hier nou eigenlijk weer over de islam?
Wat een rancuneus, gefixeerd gedoe, dames!

Buurman Henk is natuurlijk een tragisch verhaal, en tragische figuren zijn populair in Nederland wat ze zijn Zielig, en zielige mensen kunnen Gered worden door allerlei mensen die daar eventueel hun ego mee kunnen strelen.

Ik zet tegenover Zielige Buurman Henk mijn intens, diep en woest bewonderde Schoonzuster Ellen.
Zij was ooit junk: heroine.
Al die tijd dat die rotzooi haar geest in de greep hield en de honger ernaar haar allerlei rottigheid deed uithalen, wist ze zo goed en kwaad als het ging het contact met haar familie te behouden, als was het soms moeizaam.
Helemaal koppie onder ging ze daarom nooit.

Op een goeie dag besloot ze dat het welletjes was geweest met Junk Ellen.
Ze kocht van het geld waar ze anders dope van had gehaald een ticket naar Spanje, en heeft liggend op het snikhete strand de ijskoude "cold turkey" volledig, onverdoofd over zich heen laten komen.
"Zodat ze het goed zou voelen wat ze zichzelf had aangedaan".
Tegelijkertijd weerstond ze ook nog even in haar dooie eentje de aandrang om op zoek te gaan naar dope.

Ze kwam clean terug, heeft nimmer meer dope gebruikt.
Ze runt een succesvolle markstal in alles wat mensen maar leuk vinden om te hebben.
Ellen heeft namelijk het talent om dat te weten.

Kijk buurman Henk.
Zo doe je dat.
Hulde driewerf mijn hulde aan mijn schoonzuster, die op eigen kracht de dope versloeg en door niemand Zielig gevonden wordt.

op 26 03 2006 at 21:55 schreef Maya Delhaize:

Multifactorialiteit is de sleutel in dit verhaal.
Hoeveel krijgt een mens mee om problemen zelf op te lossen? Hoeveel karakter heeft iemand om te kiezen voor een gezond leven zonder overmatig drugsgebruik? Hoeveel andere mensen kom je tegen die je duidelijk maken dat je tot last bent voor de maatschappij en voor je zelf?
Is er een erfelijke aanleg tot het krijgen van verslavingen?

op 26 03 2006 at 21:56 schreef Elke:

En ook hulde driewerf hulde voor mijn taaie schoonmoedertje, die ondanks de soms ondraaglijke last, alle adviezen in de richting "je moet haar loslaten en de toegang tot je huis ontzeggen" in de wind sloeg, en er dus evenzeer aan bijdroeg dat schoonzus nooit helemaal koppie-onder ging.

op 26 03 2006 at 21:58 schreef elke:

"Is er een erfelijke aanleg tot het krijgen van verslavingen? "

Ik geloof dat er inmiddels inderdaad dingen ontdekt zijn, die daar op lijken te wijzen.
Iets met neurotransmitters.

op 27 03 2006 at 08:06 schreef Natasja:

Elke, je praat wel over één van de uitzonderingsgevallen.
De cijfers van mensen die afgekickt blijven zijn niet gunstig.

Die aanleg hoort bij een bepaalde psychiatrische aandoening.
Het voorhoofdskwab, daar zouden dergelijke dingen in bepaald zijn.

op 27 03 2006 at 10:08 schreef Laila:

Hoe mooi het inderdaad ook is het is heel uitzonderlijk dat het afkicken succesvol is.
Feit blijft dat de meesten jong sterven.
Of door criminele daden om in hun verslaving te kunnen voorzien voor zeer lange tijd de bak indraaien of door vuile naalden met Hiv besmet worden.

Dat je schoonmoeder zo loyaal bleef naar haar kind is alleen maar aanteprijzen.Niet zelden zie je dat bij mensen die dit hardnekkig volhouden en hun ´koekoeksjong´ in het nest willen houden ze door het gedrag van dit jong ,dat alle aandacht en energie opeist van een gezin, een familie volledig ontwricht raakt.

Gruwelijk als je dit van nabij meemaakt het vescheurt je maar op een gegeven moment moet je toch de balans opmaken en uit zelfbehoud of behoud van je gezin dit loslaten omdat je maar al te vaak weet dat er zelden een uitzicht op verbetering zal komen.

Ooit een boek gelezen over verslavingen ,waar veel bekende auteurs , kunstenaars en acteurs genoemd werden die er om bekend stonden te gebruiken .
De enige gevallen die ik ken die succesvol zijn afgekicht zijn 2 mannen die nu in de here zijn.
Dat is iets raars alsof de leegte die ze altijd hoopten te kunnen vullen hier nu wel mee verdwenen is.

Van mij hoeft geloven niet , ik ben allang blij dat ze nu in Christus geloven i.p.v in heroine ,speed of coke.

op 27 03 2006 at 14:12 schreef Lagonda:

Maya heeft gelijk; niet iedereen die aan drugs begint, komt in de problemen. Ik ken massa’s mensen die al jaren op geregelde basis speed, coke of heroine gebruiken, zonder dat dit tot verslavingsproblematiek heeft geleid. Hebben een verantwoordelijke baan, kinderen, een huis — de hele mikmak — en ze gaan een keer in de zoveel maanden een weekendje uit hun dak. Dat kan, zelfs met heroine dus. Maar daar lees je nooit iets over in de krant.

op 27 03 2006 at 15:51 schreef Lagonda:

Ik wilde u deze geweldige quote van Bill Hicks niet onthouden:

"How about a positive LSD story, that would be newsworthy. Don’t you think? Anybody think that? Just once, to hear a positive LSD story. "Today, a young man on acid, realised that all matter is merely energy condensed to a slow vibration. That we are all one consciousness experiencing itself subjectively, there is no such thing as death, life is only a dream, and we are the imagination of ourselves… here’s Tom with the weather."

op 27 03 2006 at 23:43 schreef Natasja:

Van heroïne ga je echt niet uit je dak hoor.
Het is meer een verdovend middel.
Niet een partydrug.
ik geloof er niet zo in dat er heroïnegebruikers zijn die maar eens in de zoveel maanden wat heroïne tot zich nemen en alles koek en ei is in het gezin en op het werk. Komt op mij heel vreemd over maar enfin, wie weet zijn ze er.

op 27 03 2006 at 23:45 schreef Natasja:

Ach Laila, wat is jong. Er zijn er die jong gaan en er zijn van die taaien die na een heftig drugsleven nog steeds overeind blijven.
Overeind in de zin van dat ze nog steeds elke dag wakker worden om een nieuwe junkdag te ondergaan.

op 28 03 2006 at 08:45 schreef Lagonda:

Ik gebruikte de term "uit je dak gaan" in haar jaren-60 betekenis. Uit je bol gaan, uit je plaat gaan, whatever — allemaal termen die een chemisch geinduceerde staat van roes, euforie etc. aanduiden.

Overigens is heroine zeer zeker een euforische drug — geen partydrug, nee, maar niet elke euforie is geschikt voor feestjes. Het effect verwdijnt bij geregeld gebruik — daarom hebben junkies steeds meer nodig, en balanceren ze voortdurend op de rand van overdosering. Ook al een goed argument om het dus zeer sporadisch te gebruiken — wat dus heel goed mogelijk is.

op 28 03 2006 at 09:57 schreef Frank:

Geweldige quote Lagonda.
Maar Bill Hicks quotes hier een quote van D.H.Lawrence.

op 28 03 2006 at 10:15 schreef Natasja:

Effecten
Welk effect heroïne heeft hangt af van de dosis, de zuiverheid en de wijze van gebruik. Ook de ervaring en de lichamelijke conditie van de gebruiker spelen een rol.

Bij de eerste paar keer gebruik kan men last krijgen van hoofdpijn, duizeligheid en misselijkheid. Na een aantal keren krijgen de verdovende en pijnstillende effecten de overhand. Het geeft een warm, gelukzalig gevoel van tevredenheid en veiligheid. Gevoelens van pijn, verdriet, angst, kou en honger verdwijnen als sneeuw voor de zon. De gebruiker raakt in een dommelende, dromerige toestand. Het lijkt net alsof de gebruiker in slaap valt en weer wakker wordt, de gebruiker knikkebolt. De hartslag en ademhaling gaan langzamer en de lichaamstemperatuur gaat iets omlaag. De pupillen worden zo klein als speldenknoppen. De beweeglijkheid van de darmen neemt af. Men krijgt moeite met de ontlasting. Seksuele behoeften worden minder.

Bron: http://www.unitydrugs.nl/drugsdb_opiaten.html

Het lijkt mij hierom echt niet een drug voor een feestje.

op 28 03 2006 at 10:17 schreef Natasja:

Over die euforie gesproken. Dat is een kortstondige roes.
Deze gaat vrij snel over in verdoving of pijnstillend zoals het ook wel genoemd wordt.

op 28 03 2006 at 10:58 schreef Lagonda:

@Frank: Heej, wat leuk — dat wist ik niet. Niet veel van Lawrence gelezen, moet ik zeggen.

@Natasja: heroine is geen partydrug nee; dat schrijf ik toch? Niet elke vorm van euforie is geschikt voor een feestje.

op 28 03 2006 at 11:17 schreef Bitterzoet:

Nou, dat klinkt ontzéttend verleidelijk Natasja.

Ik ga het snél proberen, die rommel….

op 28 03 2006 at 11:21 schreef Bitterzoet:

Toch altijd een beetje triest; euforie dmv kunstmatige dinges.

op 28 03 2006 at 11:27 schreef Peter Breedveld:

Ik zweer bij de Californische Blackhawk, uit 2003 waarvan ik net een doos heb gekocht (spijt dat ik er geen drie heb besteld). Een enorm krachtige merlot met tonen van tabak en chocolade, twee glazen en je bevindt je in het land tussen waken en dromen, drie glazen en je twijfelt er niet meer aan dat God bestaat. Dé God, wel te verstaan, ik bedoel natuurlijk Dyonisus, die ik innig liefheb en aan wie ik regelmatig enthousiast offers breng.

op 28 03 2006 at 11:55 schreef Lagonda:

"Toch altijd een beetje triest; euforie dmv kunstmatige dinges."

Och, ik heb het altijd heel leerzaam gevonden .

op 28 03 2006 at 13:20 schreef Frank:

Charles Baudelaire is het helemaal met je eens Peter.

DE WIJNZIEL
Op een avond zong de wijnziel in de flessen:
‘O mens, onterfde vriend, aan jou heb ik gericht,
Vanuit mijn glazen cel met zegel rood als bessen,
Een lied dat vervuld is met broederschap en licht.

Ik ken de prijs, op heuvels in lichterlaaie,
Aan moeite, zweet en ziedende zonnegloed,
Om naar mijn eigen leven en ziel te graaien;
Ik zal geen ondank tonen of een kwaad gemoed,

Want in de keel van de doodvermoeide werker,
Voel ik wanneer ik neerstroom een mateloze vreugd
En veel meer dan mijn kille ondergrondse kerker,
Doet als een teder graf zijn warme borst mij deugd.

Hoor jij op zondagen geen gezangen klinken
En murmelt mijn verlangend hart niet het refrein?
Met ontblote armen op tafel zul jij drinken
En je zult mijn lof zingen en verzadigd zijn.

De ogen van je vrouw zal ik verrukking geven;
Je zoon zal ik weer zijn kracht schenken en zijn blos
En ik maak van die frele strijder in het leven,
Met mijn balsem de spieren van de worstelaar los.

Als vruchtenambrozijn ga ik in jou verloren,
Door de Oerzaaier gesmeten als kostbaar graan,
Opdat poëzie uit onze liefde wordt geboren,
Die als een zeldzame bloem voor God zal opengaan!’

op 28 03 2006 at 13:29 schreef Peter Breedveld:

Dat is een prachtig gedicht, en de vertaling doet beslist niet onder voor het origineel:

Un soir, l’âme du vin chantait dans les bouteilles :
" Homme, vers toi je pousse, ô cher déshérité,
Sous ma prison de verre et mes cires vermeilles,
Un chant plein de lumière et de fraternité !

Je sais combien il faut, sur la colline en flamme,
De peine, de sueur et de soleil cuisant
Pour engendrer ma vie et pour me donner l’âme ;
Mais je ne serai point ingrat ni malfaisant,

Car j’éprouve une joie immense quand je tombe
Dans le gosier d’un homme usé par ses travaux,
Et sa chaude poitrine est une douce tombe
Où je me plais bien mieux que dans mes froids caveaux.

Entends-tu retentir les refrains des dimanches
Et l’espoir qui gazouille en mon sein palpitant ?
Les coudes sur la table et retroussant tes manches,
Tu me glorifieras et tu seras content ;

J’allumerai les yeux de ta femme ravie ;
A ton fils je rendrai sa force et ses couleurs
Et serai pour ce frêle athlète de la vie
L’huile qui raffermit les muscles des lutteurs.

En toi je tomberai, végétale ambroisie,
Grain précieux jeté par l’éternel Semeur,
Pour que de notre amour naisse la poésie
Qui jaillira vers Dieu comme une rare fleur ! "

op 28 03 2006 at 17:22 schreef Bitterzoet:

"Och, ik heb het altijd heel leerzaam gevonden ."

Uhuh…. zo je natuurlijk *alles* wel goedpraten, hè? Of je nou jezelf willens en wetens beschadigt, of dat een ander doet. Als de ervaring maar leerzaam was, who cares.

Nee, voor mij werkt dat niet zo.
Ik heb vorig jaar van zeer dichtbij dingen meegemaakt waarvan ik hoop dat *niemand* hier daar ooit doorheen zal moeten en ben zeer nederig geworden over het fenomeen lichaam (en ook geest) dat zo ontzagwekkend mooi en complex in elkaar zit, en tegelijkertijd zo ontzettend kwetsbaar is.

Iemand die daar bewust risicovol mee omspringt? Nee, daar heb ik geen begrip meer voor.

Ook daarin ben ik veranderd, ja.

op 28 03 2006 at 17:39 schreef Lagonda:

Tsja. Het gaat maar om wat je "bewust risicovol" noemt. Er bestaat een heel krom beeld van drugs, met name van harddrugs als heroine of LSD. Het idee dat het mogelijk zou zijn om op een gecontroleerde en veilige manier een stof als heroine te gebruiken, wordt nooit bevestigd in de media — toch weet ik dat het kan, en ik ken genoeg voorbeelden om mij heen.

Ik wil hier niet een pleitbezorger voor heroine uit gaan hangen, overigens — ik vind het fenomeen van de geconditioneerde "blinde vlek" alleen erg interessant. Mijn column deze week ging ook over hoe krachtig een onwaar idee genesteld kan worden in het onderbewuste — mensen praten en discussieren en maken ruzie over aannames… die vaak niet eens waar zijn. Zie Natasja hierboven: ik zeg dat ik mensen ken die verantwoord drugs gebruiken, maar toch kan ze zich dat niet voorstellen.

op 28 03 2006 at 18:08 schreef Bitterzoet:

Een stof als heroïne is hoe dan ook niet góed voor je, en werkt op een heel specifieke manier in op je lichaam en geest. Een manier die in geen enkel opzicht zinvol is, en alleen maar schadelijk kan zijn. Dat zal dan volgens jou niet altijd daadwerkelijk beschadigen, maar dat risico *is* er wel — en dat neem je.

Ik kan er niks meer mee na vorig jaar.

op 28 03 2006 at 20:39 schreef Frank:

Verantwoord heroïne gebruiken is mogelijk maar onder de absolute voorwaarde dat je in staat bent 100% discipline op te brengen om het gebruik daadwerkelijk te limiteren en onder controle te houden.
De verleiding om te gaan "gebruiken" is erg groot.

Ik spreek niet uit empirische ervaringen maar heb n.a.v. wat hierboven te berde is gebracht een vriendin geraadpleegd die terzake kundig is want haar halve leven verslaafd geweest aan heroïne maar thans een keurig sociaal burgerbestaan lijdend, zij het met behulp van methadon.
In haar scene van destijds zijn alle beginnende gebruikers op den duur verslaafd geraakt.

Over gebruik van heroïne en de eventuele schadelijke gevolgen (alcohol is overigens intrinsiek schadelijker)moet zorgvuldiger worden geoordeeld dan het af te doen met een losse opmerking of een quote van internet te plukken.

Er bestaan vier verschillende manieren van gebruiken (spuiten, snuiven, basen en slikken)
De meeste gebruikers hanteren de spuit vanwege de zogenaamde "flash" van een halve minuut tot een minuut die ontstaat doordat het spul rechtstreeks in de bloedbaan wordt gespoten en dus meteen zijn werk in de hersenen doet.
Bij gebruik anderszins is er geen flash maar wel de euforie daarna.
Voor beginners kan die euforie wel tot vier uur lang duren –afhankelijk van de dosis die ingenomen is –dus dat is geen kortstondige roes.

Naarmate meer en landuriger wordt gebruikt vermindert de flash in hevigheid en verdwijnt, evenals de sederende werking, op den duur geheel.
Mensen die dan nog steeds gebruiken doen dat vanwege de angst om af te kicken (living hell) en om het bestaan van dag tot dag door te komen en zich "normaal" te kunnen voelen.

In zekere zin kan heroïne weldegelijk als partydrug beschouwd worden maar dan voor beginners of mensen die in staat zijn verantwoord en gecontroleerd te gebruiken (dus in feite beginner blijven) en die eens, zoals Lagonda al zei, uit hun dak willen gaan.
Het is in het begin namelijk een afrodisiacum van jewelste en je schijnt er uren op te kunnen neuken.

Wil je echt verantwoord en zonder schade drugs gebruiken ga dan sporten.
Probeer bijvoorbeeld bij het joggen over je pijngrens heen te gaan zodat de chemische fabriek in je hersenen gaat werken en dopamine afscheidt.
Schijnt voortreffelijk spul te zijn.

op 28 03 2006 at 23:32 schreef Lagonda:

Frank is goed op de hoogte, hihi. De "runner’s high" wordt overigens veroorzaakt door endorfine. Dopamine is weer iets anders, hoewel ook die stof een (zij het betwiste) rol speelt bij de zg. "pleziercentra" in de hersenen.

Het klopt dat heroine (de stof zelf dus) intrinsiek minder schadelijk is voor het lichaam dan alcohol — in de juiste dosering dus. Het zijn alle bijkomstige problemen (het spuiten, vuile naalden, "vies" basen, versneden heroine, gevaar van overdosering, en natuurlijk het gevaar van verslaving) die het gebruik van heroine ongezond en gevaarlijk maken.

Bitterzoet: zonder lichtzinnig te willen spreken over wat je verleden jaar hebt meegemaakt, wil ik toch zeggen dat ik het niet met je eens ben; er zitten zeker zinvolle kanten aan drugsgebruik (heroine zie ik overigens niet als een bijster zinvolle stof). Het kan ervaringen bieden die zeker opwegen tegen de eventuele risico’s, die, mits je je kop erbij houdt, verwaarloosbaar klein zijn. Ja, er zijn massa’s mensen die risicovol met drugs omspringen en een reëel gevaar lopen; je houdt natuurlijk altijd idioten die uit louter branie en sensatiezucht domme acties ondernemen. Of ze nou 180 gaan rijden op een bosweg, een veels te hoge berg gaan beklimmen, of met drugs per se de grenzen gaan opzoeken.

op 29 03 2006 at 01:45 schreef Natasja:

‘Nou, dat klinkt ontzéttend verleidelijk Natasja.
Ik ga het snél proberen, die rommel….’
Het is vast en zeker sarcastisch bedoeld maar toch..moet ik je bij deze sterk afraden ermee te gaan experimenteren.
Het is echt klotetroep.
Ze zeggen van drank wel ‘maakt meer kapot dan je lief is’ maar met heroïne geldt dat evenzeer, zo niet meer.

Ah, Peter, Dyonisus, de god van de wijn, volgens mij nog een griekse god ook maar pin me daar maar niet op vast.
Mijn zoon’s naam is oorspronkelijk afgeleid van Dyonisus maar daar was ik me destijds niet van bewust.

Op zich is er niks mis met af en toe eens een roes willen voelen maar daar moet je geen harddrugs voor gaan nemen. Dan ben je echt op glad ijs bezig.

‘Och, ik heb het altijd heel leerzaam gevonden’
Wat was er dan precies zo leerzaam aan?

‘Het idee dat het mogelijk zou zijn om op een gecontroleerde en veilige manier een stof als heroine te gebruiken, wordt nooit bevestigd in de media —Nee, dat lijkt me op zich ook wel logisch.
Een drugs als heroïne is dé drugs die voor hulpverleners van de betreffende instanties het lastigste is om daarin hulp te bieden.
En dan hebben we het nog niet over het moeizame pijnlijke lichamelijke afkicken van deze rotzooi gehad.
Je kunt in twee weken verslaafd zijn.
Af en toe eens een weekendje heröine gebruiken zie je vrijwel nooit. En waarom niet?
Omdat mensen die aan heroïne beginnen daar meestal niet aan beginnen omdat het zo gezellig is eens ‘uit je plaat’ te gaan.
Dan neem je wel een xtc-pil of een bommetje.
Vaak zijn het mensen met psychische problemen of aandoeningen waar nooit iets mee gedaan is en die totaal vastgelopen zijn daarmee. Of ze hebben een slecht leven achter de rug en om dat maar vooral niet meer te voelen is een drugs als heroïne natuurlijk hét middel. Pijnstillend nietwaar, op het gebied van angst, verdriet etc.
En het klopt, ik kan me dat met heroïne niet voorstellen.
Wel met drank, softdrugs of desnoods een xtcpil maar niet heroïne.
En de aannames die ik schijn te hebben, zijn wel gebaseerd op vele heel erg realistische beelden uit mijn verleden. Misschien moet je gewoon nog een tijdje afwachten met die eens in de zoveel tijd-heroinegebruikers die jij schijnt te kennen lagonda. Wie weet is het verhaal dan toch heel anders dan je aanvankelijk dacht.
Zie jij bv. dat ze het maar af en toe doen, ben je er dan continue bij. Of ben je puur afgegaan op wat ze zeiden.
Dan zou ik daar maar niet al teveel geloof aan hechten. Heroïnegebruikers zeggen wel vaker wat en ze geloven het zelf ook nog. Vaak zijn ze heel erg goed in manipuleren van hun omgeving en leugens ophangen, zijn ze ook meesters in.

‘Verantwoord heroïne gebruiken is mogelijk maar onder de absolute voorwaarde dat je in staat bent 100% discipline op te brengen om het gebruik daadwerkelijk te limiteren en onder controle te houden.’
Heroïne ben je nooit de baas je denkt dat je het wel de baas blijft maar uiteindelijk is het jou de baas. Elke keer weer.

‘maar thans een keurig sociaal burgerbestaan lijdend, zij het met behulp van methadon.’
Kijk, daar ga je al.
Zij kan alleen nog functioneren als zij elke dag haar méth krijgt. Moet je opletten wat er gebeurd als zij dit niet krijgt. Zij wordt ziek. Ze kan alleen maar dat burgerbestaan volhouden omdat zij nog steeds die vervangende stof binnenkrijgt. Het enige verschil tussen heroïne en methadon is dat de gifstoffen eruit gehaald zijn. Dat maakt het mogelijk om van haar leven nog iets te maken.
Als er geen methadon was geweest, was zij reddeloos verloren geweest. Ze is gewoon nog steeds verslaafd frank.

‘moet zorgvuldiger worden geoordeeld dan het af te doen met een losse opmerking of een quote van internet te plukken.’
een quote of losse opmerking elders van internet geplukt kan je verhaal onderstrepen.
Dat noemt men toch argumenten aandragen of tellen hier meer ervaringsverhalen want daar heb ik genoeg van. Het wordt wat te persoonlijk om uit te gaan diepen hoe ik weet wat ik weet. Laten we het er op houden dat ik het niet weet doordat ik zelf met die rommel in de weer was.
Bovendien, frank, een stuk van je tekst komt me heel bekend voor. Ik denk dat jij dat zelf ook zo gekopieerd hebt van het net. Dat staat weer haaks op je opmerking dan.

‘In zekere zin kan heroïne weldegelijk als partydrug beschouwd’
Ja hoor, al knikkebollend en in slaap-waaktoestand is het goed feest vieren.

op 29 03 2006 at 09:21 schreef Frank:

@Natasja:
Wat een rare verdachtmaking –dat ik mijn tekst van elders gekopieerd zou hebben.
Misschien wil je aannemen dat die geheel van mijn eigen hand is, gebaseerd op info van mijn vriendin die door haar niet van een internetsite werd voorgelezen.
Het drugsprobleem is universeel en praten over drugs en verslaving doe je nu eenmaal binnen hetzelfde begrippenkader.
Dat kan leiden tot het misverstand dat een tekst gegapt is.

Hoezo, daar ga je al?
Heb ik gezegd dat mijn vriendin niet meer verslaafd is?
Ik weet wat methadon is en waarom ze het gebruikt.
Ik heb alleen gezegd dat ze nu een keurig sociaal bestaan lijdt.
Het is nergens voor nodig mij de les te lezen over mijn vriendin, Natasja -ik ben geheel op de hoogte van haar probleem.

Je laatste opmerking laat ik verder voor wat die is.

@Lagonda:
Je hebt gelijk.
Endorfine, uiteraard.

op 29 03 2006 at 10:50 schreef Lagonda:

@Natasja: volgens mij is er sprake van een misverstand. Jij spreekt over junkies; mensen die in hun drugsgebruik een aantal grenzen zijn overgegaan, en zichzelf hebben verloren. Ik spreek over recreatieve gebruikers; drugs-GE-bruikers, i.p.v. drugs-MIS-bruikers. Het idee dat heroine veilig en recreatief gebruikt zou kunnen worden, daar wil je blijkbaar niet aan. Soit. Ik weet wat ik weet. Ik ken een aantal mensen, stelletjes zelfs, die heroine gebruiken. Al jaren, en zonder dat er "verslaving" is opgetreden, en zonder dat het verder hun sociaal functioneren beinvloedt. Ik weet dat een heroineverslaving een aantal jaren een "sluimerend" bestaan kan leiden, om dan ineens in rap tempo te verergeren; daar is bij de mensen die ik ken echter geen sprake van. Ik ken met name een stel erg goed; die zijn al meer dan 15 jaar getrouwd, hebben drie kinderen, alletwee een verantwoordelijke baan waarin ze goed functioneren. Ze zijn kerngezond, sporten veel, eten bewust, roken niet, drinken nauwelijks. En ze gebruiken ongeveer 3 keer per jaar heroine — niet middels injectienaald, maar door het te roken. Dat is een traditie die stamt uit de tijd dat ze nog verkering hadden. Ze claimen dat dit sporadische gebruik hun relatie erg heeft verdiept, en als ik ze samen zie, heb ik geen reden om daar aan te twijfelen.

Er zitten veel factoren aan verslavingsgedrag, zoals Maya reeds opmerkte. Het beeld dat in de media wordt opgehangen, namelijk dat na een shot al een levenslange verslaving in het verschiet ligt, is gewoon niet waar. Ik ken ook junkies, en er is er geen een die niet een hartverscheurend verhaal over zijn of haar jeugd weet te vertellen. Die mensen zijn allemaal beschadigd; mishandeld, misbruikt, emotioneel verwaarloosd etc. Als dat je geestelijke staat is, ja, dan wordt heroine erg gevaarlijk. Dan krijgt de drug ineens een zeer krachtig aangrijppunt binnen de psyche; heroine biedt dan een extreem troostende ervaring. Het is een oedipale drug; zachtjes gewiegd worden in de armen van je moeder, waar alles nog goed en veilig is. Waar jij nog goed bent, en tomeloos bewonderd en geliefd wordt. En als dat een ervaring is waar je je hele leven al naar gesnakt hebt, dan wordt het inderdaad erg moeilijk om het bij sporadisch gebruik te laten.

Wat de leerzaamheid van drugs betreft, wil ik benadrukken dat ik het daar had over een chemisch geinduceerde roes, en niet per se over heroine. Ik vind heroine geen bijster leerzame, of zelfs maar een interessante, drug. Heroine en cocaine zijn ego-drugs; ze bieden in mijn optiek een geestvernauwende ervaring, sterk gericht op het beperkte domein waarin het ego werkzaam is. Maar er zijn andere stoffen (bijv. LSD of paddestoelen) die daadwerkelijk geestverruimend werken, en waar ik niets dan positieve ervaringen mee heb gehad. Ja, het kan ook confronterende ervaringen opleveren — en die heb ik ook meegemaakt — maar dat zijn uiteindelijk juist die ervaringen waar je het meest aan hebt, mits je de moeite neemt om er goed over na te denken, en in alle eerlijkheid je eigen geest te onderzoeken. Drugs hebben mij veel over mezelf geleerd, over hoe ik functioneer, over de dingen die ik fout en goed doe, over mijn angsten en onzekerheden, over wat oprecht is en wat geveinsd is. Er zijn mij zeer heldere en gedetailleerde inkijkjes in mijn geest geboden, waarvan ik me afvraag of ik die zonder drugs ooit had verkregen.

op 29 03 2006 at 10:54 schreef Bitterzoet:

Oh vast wel. Of denk je werkelijk dat alle grote of verlichte geesten dat uitsluitend "dankzij"(lees: via) drugs verkregen hebben?

op 29 03 2006 at 10:56 schreef Bitterzoet:

Ik vind dat zo’n kul, hè. Stellen dat je meer leert over jezelf vanwege één of andere chemische reactie in je hersenen. Want meer is het niet. Vergelijkbaar met bijna-dood ervaringen waar mensen vervolgens spirituele of religieuze dinges aan ophangen, terwijl het niks anders dan een chemische reactie. Hahaha, daar worden nou hele wereldbeelden aan opgehangen, aan die ellende.

op 29 03 2006 at 10:57 schreef Bitterzoet:

Met ellende bedoel ik dus religie, hè.

Wie wast ook weer die religie opium voor het volk noemde?

op 29 03 2006 at 11:01 schreef Lagonda:

Alle kennis die je opdoet (over jezelf, of over de wereld om je heen) is uiteindelijk een of andere chemische reactie in je hoofd. Meer is dat ook niet, maar wel van essentieel belang voor de menselijke ervaring. Taal, emotie, gedachten, ervaringen, herinneren: allemaal chemisch.

"Het is maar chemisch", is een onzin-statement. Het kan niet anders zijn dan chemisch, dus ik snap niet waar dat "maar" vandaan komt.

Overigens ben ik van mening dat psychotrope planten een grote rol hebben gespeeld in de evolutie van het menselijk bewustzijn.

op 29 03 2006 at 11:14 schreef Bitterzoet:

Het is mij te makkelijk om te stellen dat je een beter mens wordt, of bewuster van jezelf, omdat bepaalde chemische reacties worden uitgelokt door drugs.

Ik zei niet dat het "maar’ chemische reacties zijn. Ik zeg dat het allemaal al in je kop zit. Drugs is slechts een maniertje om het eruit te krijgen (of: jezelf ervan bewust te maken) maar dat kan dus ook prima op andere manieren.
Bijvoorbeeld heel eerlijk naar jezelf (durven) kijken zoals je zelf al zei.

"Drugs hebben mij veel over mezelf geleerd, over hoe ik functioneer, over de dingen die ik fout en goed doe, over mijn angsten en onzekerheden, over wat oprecht is en wat geveinsd is."

Joh! Nou, *ik* weet heel goed wat ik fout of goed doe, oprecht is of geveinsd, om er eens iets opmerkelijks uit te halen, en daar had ik geen drugs voor nodig.

op 29 03 2006 at 12:20 schreef Lagonda:

Nah — ik bedoel het wat subtieler dan je het nu oppikt. Ook zonder drugs kun je veel, zo niet alles, over jezelf te weten komen — de wil om jezelf eens bij tijd en wijle op de snijtafel te leggen, is daarbij het belangrijkst, of je daar nou wel of geen drugs bij gebruikt. Van drugs (of yoga, of reiki, of meditatie, of bidden, of hardlopen, of kunst maken) alleen wordt niemand een beter mens.

En toch heb ik op drugs veel subtiele inzichten over mijn functioneren gekregen, die ik anders wellicht gemist had. Bijvoorbeeld hoe de maatstaven waarmee je jezelf beoordeelt weer bedrieglijk kunnen zijn. Wanneer kom je er aan toe om *die* eens onder de loep te leggen? En zo heb ik meer dingen ervaren: inzicht in hoe ik de mens geworden ben die ik ben, inzicht in cyclische ontwikkelingen, die vaak jaren in beslag nemen, en erg moeilijk als een samenhangend geheel zijn te identificeren.

op 29 03 2006 at 13:59 schreef Frank:

Bitterzoet, hier een lijstje van bekende mensen die drugs gebruiken of hebben gebruikt.
Of deze (grote) geesten hun inzichten en inspiratie daadwerkelijk aan drugsgebruik hebben ontleend kan ik niet beoordelen.
Er zijn uitspraken van schrijvers en muzikanten die die relevantie echter wel bevestigen.

Om te beginnen zowat de hele muziekscene uit de jaren 60 waaronder uiteraard de Beatles en Stones, Grateful Dead, Pink Floyd, Mothers of Invention, Doors etc.maar ook Louis Armstrong (marihuana)

Staatslieden:
Marcus Aurelius (keizer van Rome) -opium.
Hitler – morfine
Al Gore – marihuana
Roosevelt – alcohol
Richelieu – opium.

Schrijvers/dichters:
Ken Kesey – alles
Baudelaire – absinth
Lewis Carrol (Alice in Wonderland) – paddestoelen
Aldous Huxley – LSD
Aleister Crowley – alles
William S.Burroughs – cocaine,opium
Jules Verne – cocaine
Charles Dickens – opium
Arthur Conan Doyle – opium.

Acteurs:
Peter Fonda – hashish
John Belushi – cocaine
Dennis Hopper – marihuana
Jack Nicholson – marihuana, LSD.

Wetenschappers:
Thomas Alva Edison – cocaine, alcohol
Paracelsus – opium
Freud – cocaine
Timothy Leary – LSD

Schilders:
Salvador Dali – hashish
Vincent van Gogh – absinth

Maar wat te denken van:
Jezus – alcohol en paddestoelen
Mohammed – hashish

In Nederland hebben we natuurlijk Jules Deelder en Simon Vinkenoog als bekende drugsgebruikers.
Als je het mij vraagt zit de halve wereld op de een of andere manier aan de een of andere drug en als je koffie, chocola e.d. meerekent de hele wereld.

op 29 03 2006 at 14:07 schreef Lagonda:

"Als je het mij vraagt zit de halve wereld op de een of andere manier aan de een of andere drug en als je koffie, chocola e.d. meerekent de hele wereld."

Er is een interessante theorie, van Leary, die stelt dat de hele explosie van wereldhandel in de 17e eeuw (dus ook de VOC en de WOC) te verklaren is vanuit een hang van de westeuropeanen om nieuwe chemicalien in hun systeem te introduceren — een vorm van massaverslaving dus. Dus al die ontdekkingsreizen, slavernij, handel, scheepsbouw, nijverheid en economische bloei; allemaal om al die nieuwe alkaloiden te kunnen nuttigen. En als je kijkt naar de grote schaal waarop inmiddels tabek en suiker worden geconsumeerd, heeft de man daar wel een punt natuurlijk.

op 29 03 2006 at 14:08 schreef BZ:

ja, Jules Deelder, beetje sneu voorbeeld natuurlijk.

Geen hond die mij ervan weet te overtuigen dat drugs GOED zijn voor een mens, of iemand nou wel of niet positieve effecten bij het persoonlijk gebruik daaraan wenst toe te schrijven, het is en blijft drugs — toevoegingen die schadelijk kunnen zijn.

op 29 03 2006 at 14:18 schreef Lagonda:

Drugs is maar een naampje voor een grote groep psycho-actieve stoffen, die wat chemische opmaak net zoveel van elkaar kunnen verschillen als een bak friet en een krop sla. Sommige stoffen zijn duidelijk toxisch, andere stoffen weer veel minder, of zelfs helemaal niet. Sommige stoffen zijn verslavend, anderen weer helemaal niet. Dus wat zijn drugs, en wat is schadelijk?

Suiker kan schadelijk zijn. Zout kan schadelijk zijn. Koffie kan schadelijk zijn. Vet kan schadelijk zijn. Water kan schadelijk zijn. Vitaminen kunnen schadelijk zijn, ja, zelfs de zuurstof die we ademen doet onze cellen corroderen.

Dosis sola facit venenum.

op 29 03 2006 at 14:34 schreef Maya Delhaize:

http://www.747live.nl/

Uitzending van dinsdag 28 maart:

‘De stoere voorman van de Amerikaanse Beat generatie: Jack Kerouac.’

Biograaf Karel Wasch over schrijver Jack Kerouac. Kerouac (1922 – 1969) werd bekend met zijn boek On The Road dat gepubliceerd werd in 1957, het boek over de Amerikaanse Beat Generation uit de jaren ’50 en ’60. Jack Kerouac zelf wordt gezien als de stoere voorman van die Amerikaanse
Beatgeneration.

op 29 03 2006 at 16:24 schreef Bitterzoet:

@ Frank,

het boeit me echt geen meter welke grote of creatieve geesten aldan niet drugs hebben gebruikt. Het zal gerust wat creatieve oprispingen teweeg kunnen brengen, dat kan ik niet ontkennen, zie mijn voorliefde voor bands als Pink FLoyd.

Dat neemt niet weg dat in de regel drugs (en Lagonda; je weet heel goed over wat voor soort drugs ik (e.a.) het nu heb) in potentie gevaarlijk zijn.

Voor ieder die er gecontroleerd mee kan omgaan staat een x-aantal anderen die er wanhopig verslaafd aan raakt. Is dat het risico waard? Hoeveel mensen worden er daadwerkelijk beter van; hebben daar daadwerkelijk creatieve impulsen door? Zien het echt, uiteindelijk als verrijking van hun leven? Hoeveel van die mensen zouden niet wensen er *nooit* aan begonnen te zijn?

Zie jij, Lagonda je kinderen straks met een gerust hart experimenteren met alles wat er te krijgen is? En haal je je schouders op als zij niet zo sterk in de schoenen blijken te staan als jij? Ja, jammer dan…

Zoals er hier nu gepraat wordt, hou me ten goede, is alsof iedereen het toch op zn’ minst zou moeten proberen, om erover mee te kunnen praten dan wel al die positieve dinges te kunnen ervaren. Dat vind ik een bijzonder kwalijke insteek.
Drugs zijn geen speelgoed en is niet iets waarmee je lichtzinnig mee moet omgaan. Wie zich met drugs inlaat speelt wat mij betreft welbewust met z’n lich. en geestelijke gezondheid.

Sorry hoor, iedereen moet zelf weten wat-ie wil, maar geen mens die mij vertelt dat dat prima is.

op 29 03 2006 at 16:50 schreef Lagonda:

"Voor ieder die er gecontroleerd mee kan omgaan staat een x-aantal anderen die er wanhopig verslaafd aan raakt."

Nee, het is net andersom. Net als met alcohol eigenlijk — een grote groep sociale drinkers, en een klein groepje alcoholisten.

Ik vind niet dat anderen het moeten proberen. Het is een persoonlijke keuze. Ik ga niet zeggen dat je dit moet doen. Aan de andere kant; ik ga ook niet zeggen dat je het NIET moet doen. Ik kan alleen voor mezelf spreken, en ik heb fantastische ervaringen met drugs. Mooie dingen gezien, wijze dingen gezien, wonderlijke dingen gezien — en met name ook de naad uit mijn kont gelachen. Ik promoot het niet, maar ik ontken het ook niet.

En wat mijn kinderen betreft: we’ll cross that bridge when we get there.

op 29 03 2006 at 17:23 schreef Natasja:

‘@Natasja:
Wat een rare verdachtmaking –dat ik mijn tekst van elders gekopieerd zou hebben.’
Geen verdachtmaking.
Ik zie ook niet het nut ervan in. Je zei dat je het plukken van info van het net niet zo zinvol vond, daar kwam het op neer. Ik lees verder en zie een tekst die mij erg bekend voorkwam aan wat ik zelf erover heb gelezen op internet.
Ter verduidelijking, ik lees dergelijke info om punten te zoeken die mijn mening dan kunnen onderstrepen, want in principe weet ik het allemaal zo wel.
Vandaar dat ik dacht dat jij ondanks wat je erover zei een dergelijk stuk van het net had geplukt. Maar als jij zegt dat het van eigen hand is, prima, ik heb verder ook geen reden aan te nemen dat dat niet zo is.

‘Hoezo, daar ga je al?
Heb ik gezegd dat mijn vriendin niet meer verslaafd is?’
Daar ga je al, noemde ik, vanwege de hele draad. Het gegeven dat mensen op heroïne nog zo goed kunnen functioneren. Jij noemt dan methadon. Dat nam ik even mee in mijn stuk als middel dat in wezen hetzelfde is als heroïne, wat het mogelijk maakt toch weer een soort burgerleven op te bouwen. Het verandert alleen niets aan het onder controle hebben van je drugsgebruik.
Ik lees mensen niet de les, frank, jammer dat het wel zo overgekomen is. Bovendien ben jij niet verantwoordelijk voor het doen en laten van die vriendin. In die zin zou het ook wat onzin zijn een preek tegen jou af te gaan steken.

Jammer dat je niet op mijn laatste opmerking ingaat. Hoeft natuurlijk ook niet. Je bent vrij om ergens al dan niet op in te gaan.
Je gaf alleen wel zelf aan dat heroïne in principe wél een partydrug is. Vanwege de werking van het middel durf ik dat te betwijfelen. Vandaar mijn opmerking.

op 29 03 2006 at 17:36 schreef Natasja:

‘Het idee dat heroine veilig en recreatief gebruikt zou kunnen worden, daar wil je blijkbaar niet aan.’
Lagonda, klopt, daar heb ik veel moeite mee.
Maar goed, uit je voorbeeld blijkt dat het in elk geval in één voorbeeld wel schijnt te kunnen. Ik hoop voor dat gezin dat dit ook zo blijft als jij zegt dat het is.

‘Het beeld dat in de media wordt opgehangen, namelijk dat na een shot al een levenslange verslaving in het verschiet ligt, is gewoon niet waar.’
Welke media beweren dat dan? Mensen die met heroïne beginnen, gaan echt niet gelijk shotten, volgens mij.
Het roken ligt meer voor de hand. Junkies vinden zelf al vaak dat mensen die shotten het verst afgegleden zijn. Meer iets om mee te eindigen, niet om mee te beginnen.

Het stuk wat je schrijft over het psychische achter het gebruik. Dat is wel het overgrote deel, ja. Er zullen best uitzonderingen zijn die heb je overal. Maar dit beeld is nu eenmaal wel het gangbare beeld wat bij heroïne hoort.
Vandaar ook dat de media vooral dit beeld naar voren brengt, vermoed ik.

Wat de invalshoek van de chemische reactie betreft. Wel of niet van dingen bewust worden mét of zonder drugs, sluit ik me eerder bij bitterzoet aan.
Volgens mij is het heel goed mogelijk die dingen ook te kunnen ervaren zonder drugs. Je moet alleen wel heel dicht bij jezelf staan, bij je bewustzijn en je onderbewustzijn.
Maar misschien kan de één dat minder goed dan de ander, vandaar de drugs. Het kan alleen wel een groot risico zijn om die weg in te slaan.

op 29 03 2006 at 17:45 schreef Natasja:

‘Om te beginnen zowat de hele muziekscene uit de jaren 60 waaronder uiteraard de Beatles’
Ik las, volgens mij in de Esta, dat de mensen Paul McCartney toch een stuk helderder begonnen te vinden zodra hij de joints liet staan.
Is het niet al bedrieglijk dat je dénkt op bv. een joint (blow)dat je tot hele heldere inzichten bent gekomen, terwijl je omgeving dat heel anders ziet?
In hoeverre zijn die nieuwe inzichten helder?

op 29 03 2006 at 17:52 schreef Natasja:

‘"Voor ieder die er gecontroleerd mee kan omgaan staat een x-aantal anderen die er wanhopig verslaafd aan raakt."

Nee, het is net andersom. Net als met alcohol eigenlijk — een grote groep sociale drinkers, en een klein groepje alcoholisten.’

Dat geldt misschien voor alcohol wel. Ben zelf ook een sociale drinker. Zo eens in de maand, gemiddeld, een paar glaasjes nuttigen in gezelschap, doe ik graag.
Maar volgens mij gaat dit niet op voor zwaardere middelen.
Een paar recreatieve gebruikers tegenover een grote groep dwangmatige gebruikers.

op 29 03 2006 at 20:38 schreef Lagonda:

Ach ja — de media belichten alleen het sappige verhaal. De junk die zijn leven heeft verspeeld met de spuit; de alcoholist die zich in drie maanden tijd een Korsakov-syndroom heeft gezopen. Media zijn vaak in hoge mate moralistisch — verhalen over normaal functionerende mensen die ook gewoon drugs kunnen gebruiken, dat wil er niet in.

En toch gebeurt het. Denk eens over het volgende: drugshandel is een miljardenbusiness. We kunnen geregeld lezen over tonnen aan coke, hero en wiet die worden gevonden door de pliesie. Zou dat spul normaliter alleen maar door junks worden opgemaakt? Of is er nog een hele grote massa "stille" klanten, die geen overlast veroorzaken, gewoon voor hun portie kunnen betalen, en niet in de Jellinek terecht komen? Stel nu eens dat de drugssyndicaten alleen maar rond moesten komen van wat anderhalve junk aan geld binnenbrengt? Dan waren ze wel wat lucratievers gaan doen, denk ik zo. Nee, de grootte van de markt geeft aan dat er veel meer gebruikers zijn dan je denkt — alleen die zie je niet, omdat ze goed met het spul overweg kunnen.

op 29 03 2006 at 22:20 schreef Cor:

"Je moet natuurlijk altijd rekening houden met de maatschappij, maar je eigen wereldje kan je houden. Ik gebruík, maar ik stéél niet" poneren Henk en Lagonda als reele mogelijkheid.

"…. ik misbruikte mensen. Ik had dope, ik had geld, dus ik had macht. Ik had bijna een hele straat vol met wijven zitten die werkten, allemaal Duitse wijven, die kregen wat dope en daar moesten ze het mee doen.", da’s de andere kant van hun zaak.

Wat is de rol van de overheid?

Ik vraag mij soms af, hoe het is voor een tabakshop-houder, die zijn klanten ziet aftakelen, jaar na jaar. De bierwinkel ziet het net zo sterk: op een gegeven moment staan ze voor je zaak in de rij, nog voordat je opengaat om 11.00 uur!

’t Is voor een Overheid ook niet makkelijk hoor, al die psychotropie!

op 29 03 2006 at 22:48 schreef Natasja:

Een tabakshophouder of bierwinkeleigenaar is geen overheid.
Dat zijn particuliere ondernemers.
Ik snap dus je voorbeeld niet in verhouding tot je vraag en opmerking over de overheid.

op 29 03 2006 at 23:13 schreef Natasja:

In nederland zijn er ongeveer 30.000 verslaafden.
De kosten voor hun dagelijkse drugs variëren natuurlijk.
Het is maar net om welke drugs het gaat.
Als we heroïne nemen,dan zouden de kosten per gram tussen de 20 en 35 euro liggen.
Stel dat al die gebruikers per dag allemaal 1 gram nemen die laten we zeggen 25 euro kost.
Dan kom je per dag al gauw uit op 750000 euro.
Ik denk dat dat op zich best lucratief was.
Maar het klopt dat je ook gelegenheidsgebruikers hebt die meehelpen geld in het laatje te brengen.

op 29 03 2006 at 23:18 schreef Natasja:

30.000 verslaafden noem ik geen anderhalve junk maar goed dat is ieder zijn visie.
De cijfers die ik hanteer in mijn vorige stuk zijn zelfs nog aan de lage kant, want bv. voor cocaïne betaal je algauw 50 á 60 euro de gram. Ja, deze business lijkt mij al lucratief gezonder zonder dat er gezelligheidsgebruikers meewerken aan het zakkenvullen van drugsdealers.

op 29 03 2006 at 23:19 schreef Natasja:

het woord gezonder moest het woord genoeg zijn.
tijd om naar bed te gaan denk ik ;)

op 29 03 2006 at 23:33 schreef Peter Fleur:

Ahum..

Civilisatie, mijne dames en heren, ontkurkt men niet uit een fles.

(bedenk het alternatief, de nieuwe metafoor)

Civilisatie herkent men – na jaren knokken in het hooi en krabben aan het struif- aan het bezonken bloed.

Ahum, ..einde bericht.

op 30 03 2006 at 11:31 schreef Lagonda:

@natasja: volgens het door jou gehanteerde rekenmodel, kom ik uit op een jaaromzet van rond de 300 miljoen euro (25 euro x 30.000 gebruikers x 365 dagen). Laten we eens stellen dat er alleen in het (3x keer zo dure?) coke wordt gehandeld; kom je uit op een jaaromzet van ongeveer 1 miljard.

Volgens de meest conservatieve schattingen, bedraagt de jaarlijkse drugsomzet in Nederland ongeveer 6 miljard euro. Heej — ik kom 5 miljard te kort!

6 miljard euro, opgehoest door 30.000 verslaafden! Dat is, eh, ongeveer 550 euro PER DAG! Er zijn dagen dat ik het niet verdien — wat een arbeidzame groep, die verslaafden! Dat is 15 gram heroine — of 140 lijntjes coke.

op 30 03 2006 at 22:50 schreef Natasja:

Onderschat junken niet, ze zouden het erg goed doen als in – en verkopers en het verdienen van geld.
Het is alleen erg jammer dat het allemaal naar de drugs gaat.
Natuurlijk zijn er meer dan 30.000 die een bijdrage leveren aan het verdiencircuit van drugs.
Daar waren we al over uit. Het ging er om hoe lucratief het was om bv. alleen die 30.000 te voorzien van drugs.
En dat blijkt toch aardig lucratief te zijn, nietwaar?
Gegeven is echter dat drugssyndicaten wel meer doen dan drugs verhandelen. Bv. gokken, prostitutie, hondegevechten (zag ik vanavond nog op animalplanet).

op 31 03 2006 at 05:09 schreef Natasja:

Nog een poging?
Jazeker.

‘Ja, en dat punt maakte je om aan te geven dat de groep harddrugsgebruikers met name bestond uit:

"Een paar recreatieve gebruikers tegenover een grote groep dwangmatige gebruikers."’

Ehm, eigenlijk niet.
Ik maakte dat laatste punt om aan te geven dat het voor drugssyndicaten ook zonder die recreatiegebruikers interessant genoeg was.

Dat andere punt stond daar los van maar ik snap dat het overkomt alsof het voor mij bij elkaar hoorde.
Meer verslaafden dan recreatieve gebruikers had voor mij namelijk betrekking op heroïneverslaafden.
Het vorige punt had betrekking op verslaving in het algemeen, daarom noem ik daar ook cocaïne.
Daar heb ik het in deze hele draad voornamelijk over gehad. Heroïne.
Tenslotte gaat bijna het hele artikel, waar het allemaal om begonnen is, deze discussie, voornamelijk over heroïne, het leven wat daarbij hoort en de verslaving.
Maar goed, dat zal ik dan niet duidelijk genoeg aangestipt hebben.
Bij deze dan.

Ik denk dat we meer heroïneverslaafden hebben dan degenen die dat spul ook gebruiken maar bv. zoals jij als voorbeeld eerder aandroeg: 3x per jaar.
Ik heb alleen nog geen concrete cijfers gezocht.
Tenslotte was ik niet erg overtuigd dat daar echt een groep van is.
Maarja, dat had ík al eens gezegd.

op 31 03 2006 at 12:05 schreef Lagonda:

"Het ging er om hoe lucratief het was om bv. alleen die 30.000 te voorzien van drugs."

Ja, en dat punt maakte je om aan te geven dat de groep harddrugsgebruikers met name bestond uit:

"Een paar recreatieve gebruikers tegenover een grote groep dwangmatige gebruikers."

Maar het blijkt dus dat de gezelligheidsgebruikers zorg dragen voor de overige 5 miljard aan omzetten — en let wel: deze cijfers betreft de omzetten in *drugsgelden* — dus geen gokken of prostitutie. Ergo: er zijn dus niet zomaar een paar gezelligheidsgebruikers — het zijn er een heleboel.

Eigenlijk net zoals bij, eens denken, nou ja — alcoholgebruikers bijvoorbeeld! Kleine groep probleemdrinkers; grote groep sociale drinkers die er prima mee overweg kunnen. Maar ja, dat had ik al eens gezegd.

Q.E.D.

Nog een poging, Natasja?

op 02 04 2006 at 09:55 schreef Compli:

Het is vreemd, maar op de een of andere manier bekruipt mij het idee dat een aantal mensen hier heel interessant doet over zelf gebruiken of ‘horden gebruikende vrienden hebben’, maar eigenlijk een beetje met spek schieten.

Echt vervelend is dat niet. Het verhaaltje over Henk is misschien niet buitengewoon spraakmakend, het levert wel een interessante discussie op.

op 02 04 2006 at 13:58 schreef Cor:

Alsof het gebruik van ‘harddrugs’ mildere gezondheids-, verslavings- en afkickverschijnselen geeft dan het roken van shag en sigaretten.

op 02 04 2006 at 16:32 schreef Natasja:

Interessant doen?
Het heeft niks met interessant doen te maken. Het heeft te maken met wat je weet in de groep gooien voor een discussie.

op 02 04 2006 at 16:38 schreef Natasja:

Het afkicken van harddrugs en dan doel ik op afkicken van heroïne staat in geen verhouding tot afkicken van andere middelen.
Het lichamelijke is heel erg en het geestelijke afkicken gebeurt niet eens echt. Daar moet je gewoon de rest van je leven tegen vechten.
In de meeste gevallen zie je ook dat men het enkel nog redt met methadon in de koelkast.

Zelf keur ik harddrugs ten zeerste af.
Als experiment, als recreatiegebruik en als verslaving. Dit spul, daar moet je je verre van houden.

op 02 04 2006 at 19:18 schreef Cor:

Die onmogelijkheid om ‘geestelijk af te kicken’ geldt voor honderduizenden Nederlanders voor nicotineverslaving. Hele families krijgen longkanker en gaan eraan kapot.
Crack basen schijnt het ergst verslavend te zijn, meer nog dan heroine of speed spuiten.

Gelukkig komt er binnenkort een middel dat na een eenmalige injectie de psychoactieve stoffen tegenhoudt de hersens binnen te dringen. Dat betekent dat verslaafden nooit meer die kick krijgen, of ze nu die sigaret aansteken, die coke gebruiken, of niet.
Dat het enige dat helpt; maar de craving gaat nooit over.

Zoals markies de Sade ruim tweehonderd jaar geleden reeds schreef: er is niks tegen het gebruik van alcohol, behalve dat je voortaan altijd dorst hebt.

op 02 04 2006 at 23:27 schreef Lagonda:

"Ik maakte dat laatste punt om aan te geven dat het voor drugssyndicaten ook zonder die recreatiegebruikers interessant genoeg was."

Ja, maar blijkbaar niet interessant genoeg :) Ik kom nog steeds 5 miljard te kort.

Maar goed. Zoals ik al zei; ik weet wat ik weet. Ik blijf erbij dat de gevaren van harddrugs minder groot zijn dan men vermoedt.

op 03 04 2006 at 02:04 schreef Compli:

Cor,

Ik ben 10 jaar geleden kouwe kalkoen op morfine gegaan en zit nu – midden in de nacht – te vechten tegen mijn beste vriendje van 25 jaar: de Marlboro.

Ik moet toegeven dat de effecten van onthouding van beide produkten bij mij tot exact hetzelfde hoofdresultaat leiden: slapeloosheid.

Destijds heb ik geloof ik ongeveer een week niet meer geslapen (het kan iets meer of minder zijn geweest, tijd wordt in zo’n fase een tamelijk ongrijpbaar wezen), dus ik heb goede hoop dat ik het dit keer ook binnen een week kan klaren.

Toch ben ik niet van zins een fervent anti-roker te worden. Aan dat soort lieden heb altijd een broertje dood gehad. Nee hoor, ik ga gewoon door met het etaleren van zelfingenomenheid en blijf me bedienen van onzinnig, pompeus geraaskal. En de asbakken blijven staan, voor rokende visite.

op 03 04 2006 at 10:26 schreef Frank:

Jij hoeft ook geen fervent anti-roker te worden Compli.
Straks je rokende visite met slechts een minzaam en zelfvoldaan glimlachje op je welgevormde lippen beschouwen –en de sigaretten worden beschaamd gedoofd.
Dat vooruitzicht alleen al moet voldoende stimulans zijn met roken te stoppen.

op 03 04 2006 at 12:11 schreef Compli:

Een inderdaad aantrekkelijk vooruitzicht, zoals jij het weet te schetsen, Frank. Toch zal dat scenario pas in werking treden wanneer mijn bergnimf daadwerkelijk zwanger gaat geraken. Voor die tijd zullen mijn welgevormde lippen zich niet in een afkeurend of minzaam glimlachje plooien als het om rokers in mijn huis gaat.

op 03 04 2006 at 15:23 schreef Cor:

Doorzetten, Compli!
Het meisje op de foto hierboven doet ook cold turkey, zie je?

Lagonda, jonge vriend, experimenteer gerust maar vergeet niet de Balansdagen.

op 04 04 2006 at 04:35 schreef Compli:

Nu je het zegt, Cor, ik zie het. Dat ze het koud heeft, lijkt me evident. En ook het aspect ‘kalkoen’ meen ik in het fraaie beeld te kunnen ontwaren. Natuurlijk permitteer ik mij bij een dergelijke interpretatie wel enige artistieke vrijheid.

op 05 04 2006 at 19:21 schreef Frank:

Ik zag toch graag een wat respectvoller benadering van het vrouwelijk geslachtsorgaan.

Het gaat per slot van rekening om de Bron van Alles, de Poort naar het Leven, de Yoni, de Heilige Tempel, het Goddelijke Symbool van de Grote Godin, ja het Mysterie van het Universum.

Dat is toch wat anders dan kalkoen.

op 06 04 2006 at 10:39 schreef Compli:

Goed, Frank, om jou te plezieren geen verdere minder respectvolle toespelingen op de aangenaam amorfe vlezigheid als plezierig en essentieel karakeristiek van de onvolprezen vrouw.

op 06 04 2006 at 10:43 schreef Peter Breedveld:

‘Amorf’? Hoezo?

op 06 04 2006 at 10:50 schreef Bitterzoet:

Jaja, wij vrouwen zijn the lifeline of mankind.

Mooi, mysterieus en nog lekker ook.

op 06 04 2006 at 13:05 schreef Compli:

@Breedveld:
‘Amorf’ vanuit penetratief oogpunt beschouwd (om een woord als ‘penetrant’ te vermijden) en dan als tegenhanger bezien van het rechtlijnige, mannelijke fallus-symbool.

@Bitterzoet:
Mooi, mysterieus en lekker zijn inderdaad omschrijvingen die ik zelf ook van toepassing zie op vrouwen. Met als kanttekening dat dat natuurlijk voor een select gedeelte geldt.

op 07 04 2006 at 12:58 schreef Natasja:

Het meisje op foto hierboven heeft zich eerder een beetje intensief geschoren.
Vandaar die kleine bultjes.

op 07 04 2006 at 15:50 schreef Frank:

Electrisch of met een mesje?

op 07 04 2006 at 19:36 schreef Cor:

Af en toe met de tondeuze – niet al te kort. Van het scheren van de schaamstreek krijg ik altijd pukkeltjes; alleen al daarom vind ik de foto zo mooi. Okselhaar trek ik uit, net als de Profeet (jeukende oksels zij met ‘m). Daarna ruik ik er aan omdat dat mij zo’n tevreden gevoel geeft – van mijn zweet kun je hasholie maken.

op 07 04 2006 at 23:03 schreef Compli:

Bedoelde dame weet overigens wel wat ‘kaal’ inhoudt. Daar zou zo maar eens een ultramodern gilette messensetje aan te pas kunnen zijn gekomen.

Breedveld, waar haal jij dit soort plaatjes eigenlijk vandaan? Is het werk uit eigen omgeving, in de trant van zelf lekker met je digitale cameraatje de flamoezen op macro-stand knippen of heb je een bron voor deze grafische weelde?

op 07 04 2006 at 23:06 schreef Peter Breedveld:

De bron staat er als link onder: Everyday Nakedness is een weblog waarop plaatjes worden gezet die mensen zelf insturen. De maker van het weblog is een vaste lezer van Frontaal Naakt en nam contact met me op, zodoende.

op 07 04 2006 at 23:10 schreef Compli:

Te gek! Ik heb even gekeken. Wat een inspiratiebron voor grafische Frontaal Naakt opluistering!

Toch moet ik wel bekennen dat niet alle ingezonden foto’s evenzeer op de smaakpapillen werken.

op 07 04 2006 at 23:20 schreef Peter Breedveld:

Het zijn geen plastic perfecte modellen die je ziet. Op sommige foto’s zie je striae, hangtieten, slappe billen, spataderen, overbeharing, vetkwabbels. Zo zien échte vrouwen eruit.

op 07 04 2006 at 23:26 schreef Compli:

Mwah, ik ken toch zeker een paar ECHTE vrouwen die net een wat bekoorlijker figuurtje kunnen tonen. Maar da’s kennelijk alleen voor de fijnproevers, denk ik dan maar.

op 07 04 2006 at 23:29 schreef Peter Breedveld:

In het echt ben je vast niet zo’n zelfingenomen, seksistische blaaskaak, of wel, Compli?

op 07 04 2006 at 23:29 schreef Compli:

Wow, die laatste post van mij is zo beladen met zelfingenomenheid en arrogantie dat ik er zlef van sta te kijken! En dat gebeurt niet vaak. Nicotine-onthouding doet rare dingen met mij.

Hoe dan ook: ergens vind ik het mooi om niet de nadruk te leggen op alleen maar de ‘perfect’ gevormde vrouwen, maar toch moet ik toegeven enige vorm en verzorging best belangrijk te vinden.

op 07 04 2006 at 23:30 schreef Compli:

Je was me voor, Breedveld, maar dat had ik ergens ook wel verwacht :-)

In het echt schijn ik wel mee te vallen wat dat betreft, maar enige arrogantie ontbeer ik niet.

op 07 04 2006 at 23:32 schreef Compli:

En in het kader van ‘mooi’, ‘verzorgd’ en ‘bevallig’ mag ik trots wijzen op mijn aanstaande Xaloy, de bergnimf uit de Zwitserse Alpen.

*Ik ga inmiddels wel heel erg off-topic, zal me verder inhouden*

op 08 04 2006 at 01:38 schreef Cor:

Als gevolg van je onthouding word je vast een beetje onuitstaanbaar; maar dat dan toch liever dan het gerook!
Bovendien vermoed ik dat de obstinaatjes vanzelf je lichaam verlaten, hoe langer je rookloos bent, des te meer.

op 08 04 2006 at 10:54 schreef Compli:

Het grappige is dat de Alpengodin en ik tegelijkertijd zijn gestopt, maar te maken hebben met verschillende symptomen, of dezelfde symptomen maar dan op verschillende tijdstippen. Zo slaap ik inmiddels alweer volledig naar behoren, maar begint zij opeens last van slapeloosheid te krijgen.

Over onuitstaanbaar gedrag: dat gaat wel redelijk gelijk op en begint te tanen. Ook de momenten van chagrijn of plots opwellende woede over triviale dingetjes nemen in frequentie en hevigheid af. De eerste week is in ieder geval volgemaakt, op naar de tweede.