Grondrechtelijke starheid
Willem de Zwijger
Minister van Ardenne kwam van de week in de Kamer haar term “fundamentalistische secularisten” – als synoniem voor de aanhangers van de vrijheid van meningsuiting – terugnemen. “U heeft er een potje van gemaakt”, zei D66-Kamerlid Boris van der Ham.
Van der Ham’s partijgenoot Pechtold, ondertussen, nam echter vandaag in een artikel (geschreven samen met een zekere Marleen Barth van het CNV) in de Volkskrant het stokje van van Ardenne over:
In het publieke debat is steeds meer sprake van een schijntegenstelling tussen enerzijds religie en anderszijds het openbare leven. Alsof het zo is dat in Nederland religie geen plaats had, nog mag hebben, in maatschappij en politiek.
Irritant, mensen die zonder analyse of bronvermelding dit soort ongefundeerde onzin debiteren. Zijn er in Nederland seculieren die de vrijheid van godsdienst willen opheffen? Het probleem is eerder dat gelovigen er achter zijn gekomen dat ze de maatschappij niet langer hun wil kunnen opleggen, en daarover luiddruchtig – vanaf de bagagedrager van de radicale islam – beginnen te klagen. Toen gelovigen het in de politiek nog voor het zeggen hadden, was er weinig aandacht voor de opvattingen en gewetensvrijheid van de andersdenkenden: vrouwen die wilden werken of een abortus nodig hadden, homosexuelen die een normaal leven wilden leiden, vrijdenkers of republikeinen.
En verderop:
Steeds vaker vergeten mensen dat onze grondrechten individuele rechten zijn. Rechten waarop iedereen zich kan beroepen.
Wie beweert dat dat anders is? Wie vergeet dit? Pechtold en Barth zelf, als ze over grondrechten stellen:
Zij dienen te worden bezien in hun politieke en maatschappelijke context. Dit kan betekenen, dat je in het gebruik van de grondrechten soms meer pragmatisch dan dogmatisch moet zijn. Grondrechtelijke starheid leidt tot starre maatschappelijke verhoudingen.
U begrijpt ruwweg waar dit heen gaat: wie staat voor vrijheid van meningsuiting, zoals in de cartoonkwestie, lijdt aan “grondrechtelijke starheid”, als een kruisvormig verzetsmonument weg moet omdat het de naburige gelovigen een doorn in het oog is moet dat vooral in zijn “politieke en maatschappelijke context” worden gezien.
Binnenkort moet D66 een nieuwe lijsttrekker kiezen. De keuze lijkt te gaan tussen Alexander Pechtold en Lousewies van der Laan, spraakmakend secularist. Ben benieuwd.
Willem de Zwijger is ‘de stem van politiek incorrect links’. Zijn weblog is een rijke bron van wijsheid en inzicht en zou veel meer bezoekers moeten trekken.
Algemeen, 25.03.2006 @ 12:51
6 Reacties
op 25 03 2006 at 15:10 schreef Cor:
‘k Vond het een leuke man, maar nu mag ‘ie van mij in de stront zakken, die Pechtold. Is ‘ie nou helemaal belazerd?
Het is volkomen duidelijk wat Pechtold bedoelt: we moet een stukje vrijheid inleveren teneinde de nu in Nederland steeds populairdere islam niet voor het hoofd te stoten, met onze herkenbare homo’s, uitdagende naveltruitjes en de vreemde gewoonte onbezwaard onze weinig godvruchtige gedachten en gevoelend te uiten.
Het is te hopen dat D’66 snel uiteen valt, zodat Lousewies af is van de Brinkhorsten, de Pechtolds en andere geitewollen-sokkengluiperts.
op 25 03 2006 at 16:51 schreef Michiel Mans:
Een kort moment, toen Lousewies het over nam, veerde ik op. Zou het dan toch goedkomen met D66? Toen kakelde Pechthold wat en viel ik met een diepe zucht terug in mijn stoel in de gebruikelijke cynische -trek nog wat haren uit het schamele bos- modus. Pokke…
op 25 03 2006 at 21:33 schreef Frans Groenendijk:
In tegenstelling tot veel andere partijen is de strijd om het lijsttrekkersschap bij D66 volkomen open. Men kan ook heel gemakkelijk lid worden. Het congres beslist op basis van de uitspraken van de AANWEZIGE leden.
op 27 03 2006 at 11:27 schreef Elke:
Ik moet zeggen dat ik het gepratel van Pechtold en Barth één van de meest doortrapte voorbeelden van islamapologie vind, die ik ooit heb gezien.
op 02 04 2006 at 16:44 schreef Natasja:
‘Zijn er in Nederland seculieren die de vrijheid van godsdienst willen opheffen?’
Niet opheffen maar aan banden leggen.
op 05 04 2006 at 11:36 schreef Elke:
Niet aan banden leggen maar terugverwijzen naar het terrein waar zij thuishoren: het private domein.
Persoonlijke levensovertuigingen hebben niets te zoeken in het publieke domein, althans niet in een pluriforme ("multiculturele") samenleving.
En dat waren we toch?