De flexibele islam
José Carmo da Rosa
Moslims hebben in de verste verte niet de (religieuze) strengheid van protestanten. De rellen worden dan ook niet veroorzaakt door gekwetstheid.
De spotprenten die in september 2005 gepubliceerd zijn in een Deense krant, zouden zeer waarschijnlijk onopgemerkt zijn gebleven, want de Jyllands-Posten wordt vermoedelijk nauwelijks door moslims gelezen! Hetzelfde deed zich een paar jaren geleden voor met Salman Rushdi. Zonder de fatwa van de imam Khomeiny, gepaard met het hysterische lawaai van de in het westen levende moslimvoorhoede, had slechts een relatief klein aantal lezers kennis genomen van de Satanische Verzen. Na demonstraties van geveinsde verontwaardiging werd het boek een bestseller, en zelfs gehersenspoelde analfabeten waren bereid het te verbranden en de schrijver te doden. Idem dito met de film Submission, niets meer dan een geëngageerde kunstfilm, die normaliter alleen VPRO-publiek bereikt. Maar met een stevige dosis misplaatste woede aangewakkerd door hier wonende reactionaire moslims, is er altijd een fanatiekeling te vinden die de regisseur vermoordt en de scenarioschrijver verplicht ondergedoken te leven.
De strategie van de politieke islam wordt gekenmerkt door een
gemeenschappelijke vijand aan te wakkeren om alle moslimneuzen, van de zeer verdeelde moslimgemeenschap, de oemma, in dezelfde richting te wijzen naar Mekka. In feite waren er, tot nu toe, maar twéé thema’s waar de moslimgemeenschap zich achter kon scharen om verenigd ten strijde te trekken: Israël en de VS.
Zonder gemeenschappelijke vijand worden in Pakistan net zo makkelijk, en om allerlei duistere redenen, sjiieten door soennieten (en vice-versa) zonder pardon, en zonodig binnen de moskee, aan flarden geschoten. In Irak Idem dito, waar heilige schrijnen nauwelijks gespaard worden.. In Palestina gaat het niet lang meer duren voor de Fatah de Hamas te lijf gaat, of andersom, en of dat binnen, of net buiten de rotsmoskee plaats vindt, is voor de’ moslim om het even… Zelfs Mekka werd (tijdens de Hadj) in november 1979 niet gespaard, toen Saoedische militairen tien dagen lang een felle strijd met pantservoertuigen moesten aangaan tegen muitende opposanten met duizenden doden ten gevolg. Er werd zelfs de hulp ingeroepen van een Franse antiterroristische eenheid. Pikant detail, voordat de Fransen in actie zouden komen moesten ze een spoedbekering ondergaan zodat ze de heilige plekken konden betreden! Ze moesten zelfs de chaada ten overstaan van een imam opdreunen: er is maar één God en Mohammed is zijn profeet’. In dit buigzaam omgaan met het heilige zie ik een parallel met de in krantenpapier gewikkelde flesjes bier die obers in Marokko te voorschijn kunnen toveren om de al kuhuls-wet te omzeilen; of de kortstondige huwelijkse verbintenissen in Iran om prostitueebezoek religieus in te dekken…
U ziet het, als ze het echt willen, hebben moslims doorgaans minder moeite met het heilige dan westerlingen, en zeker veel minder respect dan ze ons willen laten geloven.
Nog een paar recente voorbeelden van dit soepele omgaan met het heilige. Het duizend jaar oude 55 m hoge boeddhabeeld dat de Taliban in 2001 hebben laten ontploffen, ondanks de smeekbeden van UNICEF en de westerse wereld! Of anders de drollen en etensresten naast het altaar in de Geboortekerk in Bethlehem die vluchtende Palestijnen daar in 2002 achterlieten! Gezien dit curriculum kan makkelijk geconstateerd worden dat moslims zeer creatief omgaan met het religieuze.
En wat als ergens een intelligente moslim met een baard en met gezag zou opstaan – ik denk bijvoorbeeld aan Tarik Ramadan – en zou zeggen dat de spotprenten over de profeet juist goed zijn voor het, volgens moslims dan, tolerante imago van de Islam? Eindelijk worden wij serieus genomen, eindelijk staan wij op gelijke voet met het Christendom.’
En wie waren er ook weer tegen deze ontwikkeling? Precies. Amerika en Israël! En wat doen de moslims? Zij branden de verkeerde vlaggen…
José Carmo da Rosa is een in Marokko geboren Portugees die in 1972 vanwege de koloniale oorlog tegen Angola, Mozambique en Guinee-Bissau naar Nederland vluchtte. In zijn jeugd was hij Marxist, maar George Orwells Animal Farm en Jung Changs Wilde Zwanen hebben uiteindelijk geleid tot zijn ontnuchtering.
Algemeen, 25.02.2006 @ 04:17
13 Reacties
op 25 02 2006 at 17:26 schreef Duns:
De redenatie in de laatste twee alinea’s kan ik niet volgen ….
op 26 02 2006 at 12:18 schreef Alex Voets:
Misschien bedoelt de schrijver dat, in plaats van de agressie en het geweld die we nu hebben gezien, gezaghebbende moslims de cartoonkwestie ook hadden kunnen aangrijpen om juist het veelgeprezen vreedzame en tolerante karakter van de islam te benadrukken. Zij hadden daarbij zowel van hun afkeuring blijk kunnen geven (smaken verschillen nu eenmaal), als tegelijk het recht om die cartoons te maken en te publiceren ondubbelzinnig kunnen erkennen. Onverlet dus wat je verder van die cartoons vindt, staat hier het principiele punt centraal.
Wat dat betreft is er van Tariq Ramadan niet veel te verwachten. Zijn mening over de cartoons is dat men die beter niet had kunnen publiceren om geen gevoeligheden te provoceren, vooral in hybride, multiculturele samenlevingen.
http://www.tariqramadan.com/imprimer.php3?id_article=566
Hypocriet is Ramadans stelling dat moslims niet gewend zijn om te lachen met religie, de eigen of die van een ander. Hier wordt onder de mat geveegd dat er inderdaad niet veel te lachen valt om de positie van andere religieuze overtuigingen in de islamitische wereld. Ramadans ogenschijnschijnlijk gematigde commentaar vormt in wezen een opstap naar een pleidooi voor aantasting van de meningsvrijheid en erkenning van orthodox-islamitische normen.
op 26 02 2006 at 14:17 schreef Rinus Duikersloot:
Kleine kanttekening. Er is geen link tussen de moord en Submission. Lees het boek "In Godsnaam. Het jaar van Theo van Gogh" van journalisten Jutta Chorus en Ahmet Olgun. Zij hebben het proces van Mohammed B. nauwkeurig gevolgd en daaruit blijkt dat de moordmachine al ver voordat Submission op tv verscheen in werking was gesteld. In de brief van Mohammed B. wordt dan ook geen woord aan de film vuil gemaakt. Hans Jansen stelt dan ook terecht vast dat het hem daar ook helemaal niet om te doen was.
http://www.arabistjansen.nl/Brief%20Moh%20B.doc
op 26 02 2006 at 17:25 schreef carmo da rosa:
Alex Voets geeft een goede samenvatting van wat ik wilde zeggen. Beter dan ik zelf zou kunnen.
Wat betreft Tarik Ramadan moet men het licht cynisch opvatten. Ik hoor óók bij diegenen die t.o.v. Tarik Ramadan zeer argwanende staan, en ik druk me nogal vriendelijk uit.
Wat betreft de laatste alinea, vrees ik dat Duns gelijk heeft, óók mijn vriendin vond mijn redenering niet duidelijk genoeg, wat een gekut eh!
Wat ik bedoel te zeggen is zeer hypothetisch en toekomst muziek. ALS (wat natuurlijk niet is gebeurd en ik eerlijk gezegd, ik had het ook niet verwacht de fundis binnen de islam blijken eens te meer veel sterker te zijn dan de anderen stromingen) DE MOSLIMS de cartoonkwestie hadden aangegrepen om te laten zien dat óók wij, net als het verlichte westen, tegen een stootje kunnen, óók wij hebben een gezonde dosis humor, óók wij accepteren andersdenkenden. Dan hadden ze niet de Deense en de Noorse vlaggen verbrand maar de vlaggen van Israël en Amerika, dat zoals iedereen weet, een positie in deze affaire ingenomen hebben tegen de vrijheid van meningsuiting. Begrijpelijk als het gezien wordt vanuit een realpolitik standpunt: zij (Amerika, Israël en trouwens ook Engeland) hebben al genoeg problemen met moslims, de vrijheid van meningsuiting is voor hen een minor issue geworden. Dat is momenteel niet hun grootste zorg
In antwoord op Rinus Duikersloot. Ik heb toevallig sinds een week het boek In Godsnaam in huis om te lezen. Ben nog niet aan toe gekomen. Maar in iedere geval, wat ik zei is dat zowel de spotprenten, als de Satanische Verzen, als Submission, als óók de columns van Theo alleen maar AANLEIDING zijn voor de politieke islam om lawaai te maken. Om te laten zien hoe verderfelijk het westen niet is. Om zieltjes te winnen. Om de krachten te bundelen. Dat er doden vallen is voor sommigen een must en voor andere (meer strategische denkers) een vervelende bijkomstigheid. En als ik me niet vergis heeft Mohammed B waarschijnlijk (ik heb het boek nog niet gelezen!) Theo vermoord omdat Ayaan op dat moment niet beschikbaar was. En volgens mij heeft Theo van Gogh toch iets met Submission te maken! Of nie? Mohammed B is niet lukraak op de Linnaeusstraat gaan schieten op elke ongelovige hond die toevallig langskwam…
op 27 02 2006 at 17:46 schreef Michiel Mans:
"Nog een paar recente voorbeelden van dit soepele omgaan met het heilige. Het duizend jaar oude 55 m hoge boeddhabeeld dat de Taliban in 2001 hebben laten ontploffen, ondanks de smeekbeden van UNICEF en de westerse wereld! Of anders de drollen en etensresten naast het altaar in de Geboortekerk in Bethlehem die vluchtende Palestijnen daar in 2002 achterlieten! Gezien dit curriculum kan makkelijk geconstateerd worden dat moslims zeer creatief omgaan met het religieuze."
Mag ik het ‘soepele’ als hypocriet omschrijven?
op 27 02 2006 at 20:43 schreef carmo da rosa:
Het mag wel, maar het oef niet…
op 27 02 2006 at 23:27 schreef Cor:
Er is bij hen hun natuurlijk slechts respect voor 1 God.
Ze vergeten de 0 God.
op 27 02 2006 at 23:27 schreef Cor:
Er is bij hen natuurlijk slechts respect voor 1 God.
Ze vergeten de 0 God.
op 01 03 2006 at 17:31 schreef Rinus Duikersloot:
José, ik ben het met je eens dat het alleen maar een aanleiding is maar Theo van Gogh werd al lang voor Submission geassocieerd met Ayaan Hirsi Ali vanwege de columns die hij aan haar besteed had. Van Gogh zelf was ook geen onbeschreven blad wat de islam betreft en had bijvoorbeeld de profeet in maart 2004 een ‘vieze oom’ en ‘verkrachter’ genoemd. http://www.theovangogh.nl/metro_18.html
Dit was voor Mohammed B. aanleiding om in juli 2004 het document "Verplichting van het doden van degene die de profeet uitscheld" te schrijven waarin hij (aan de hand van een tekstfragment van de veertiende-eeuwse islamgeleerde Ibn Taymya) beargumenteert waarom moslims de plicht hebben om iedereen – moslim of niet- die de profeet beledigt ter dood te brengen. Het gebruik van geweld is in zo’n geval niet alleen toegestaan, maar zelfs verplicht (blz. 83 ‘In Godsnaam’). Theo van Gogh had zich dus in hun ogen(Hofstadgroep) al schuldig gemaakt aan een halsmisdrijf.
op 02 03 2006 at 12:41 schreef carmo da rosa:
Rinus,om te beginnen gaat mijn hele stuk juist over de flexibiliteit waarmee moslims met (religieuze) principes omgaan, en ik dacht dat ik hiervoor al voldoende argumenten had aangedragen! Maar nee, je gaat mij met een nieuwe AANLEIDING slaan: een tekstfragment van de veertiende-eeuwse islamgeleerde Ibn Taymya!!! Sorry maar dit is opnieuw een discussie over het geslacht der engelen.
Snap je nog niet dat ze om te doden geen teksten nodig hebben? Ze doden mensen die de profeet beledigen, mensen die de profeet een beetje beledigen, mensen die de profeet aanbidden, mensen die met de profeet niets mee te maken willen hebben en zelfs mensen die nooit iets van de profeet hebben vernomen
En wat wil je zeggen met Van Gogh zelf was ook geen onbeschreven blad wat de islam betreft? Pas dit in de categorie van de (schuldige) verkrachte vrouw die een TE KORTE rok droeg? Voor mij het enig wat telt is dat op 2 November 2004 Theo van Gogh ONGEWAPEND en nietsvermoedend naar zn werk ging en dat die islamitische lafaard hem te lijf ging met een pistool en twee messen. Dit is het verhaal.
Trouwens, wat Van Gogh verder zegt over de profeet, is in onze ogen en in onze tijd, geen eens zo gek, vind je niet? Wat zou je denken als imam El Moumni met je dochter van negen, coûte que coûte, zou willen trouwen?
op 02 03 2006 at 16:18 schreef Rinus Duikersloot:
José, je begrijpt me verkeerd. Ik zeg alleen maar dat Submission niet de aanleiding was voor de moord en ik probeer ook geen excuses voor Mohammed B. te vinden maar wil alleen maar aantonen dat hij en zijn groepje wel rechtvaardiging voor hun daden in bepaalde teksten zoeken. Die legitimatie is kennelijk heel belangrijk voor hen en het gedachtegoed van de radicale islam kan dan ook niet genegeerd worden of als niet terzake doende worden afgedaan.
op 02 03 2006 at 18:07 schreef carmo da rosa:
Sorry, mea culpa, mea culpa mea maxima .. ik had gisteren een heel slechte bui. Dat komt door het bericht van de minister van ontwikkelingssamenwerking Van Ardenne.
op 02 03 2006 at 18:11 schreef Rinus Duikersloot:
Geeft niet. Theodor Holman heeft het mooi verwoord gisteren:
http://hoeiboei.web-log.nl/log/5109059
RSS