Normaal
Lagonda
Illustratie Ad Kolkman
Ik weet nog hoe ik vroeger in mijn bed lag. Ik was nog jong. Vijf, zes jaar. De zon scheen naar binnen, en de reusachtige populieren aan de overkant van de straat kon je zacht horen ruisen in de wind. Een lauwe lentewind, wist je dan. Fris, en geurend naar de ochtend. Ik luister naar de geluiden van de wereld achter mijn raam. Het gekoer van de duiven op het dak. De pauw van de kinderboerderij. En heel in de verte voeren schepen de Waal af; de doffe dreun van hun motoren was rustig en vertrouwd. Van achter de bomen luidt de dorpskerk gedempt haar klokken. Het was zondag, wist ik. In de tuin van de buren stond een appelbloesem in bloei. Een wolk van lichtroze blaadjes bedekte onze tuinen.
Zo herinner ik mij de zondagochtenden uit mijn jeugd. Kalm en mooi, doortrokken van een traag licht. Met mijn vader liep ik het dorp in, om in De Gouden Leeuw een kop koffie te drinken. Ik kreeg limonade, en sabbelde op het koffiekoekje dat mijn vader voor me liet liggen. Ik keek naar buiten: op de trappen van de kerk stond Rieske, die de kerkgangers luid en uitbundig begroette. Rieske was een jongen met het syndroom van Down, of, zoals we die noemden, een Garenvelder. De Garenveld was een uitgestrekte zorginstelling voor verstandelijk gehandicapten; een begrip in de wijde omtrek. Hun patiënten, de Garenvelders, sierden het straatbeeld. Je zag ze meestal rondlopen in groepjes; een begeleider met drie tot vijf joviaal kwijlende pupillen onder zijn of haar hoede. De “betere” gevallen, zoals Rieske, mochten zonder begeleiding het dorp in.
De dorpsbewoners hadden de Garenvelders in hun hart gesloten; geen kwaad woord wilden ze erover horen. Lieden van buiten het dorp, die het waagden bij de aanblik van de Garenvelders grappen te maken over mongolen, kregen stevig de mantel uitgeveegd. Onze Garenvelders waren ook mensen, en al waren ze soms wat eigenzinnig in de omgang, en al zagen ze er wat vreemd uit, er viel prima mee samen te leven. De dorpelingen voelden zich in hoge mate verantwoordelijk voor het wel en wee van de Garenvelders. Bij de bakker hielpen alle klanten mee het boodschappenlijstje van een Garenvelder voor te lezen en het wisselgeld na te tellen, en bij de brievenbus was er altijd wel iemand die aan een Garenvelder wilde uitleggen in welke gleuf een brief het beste gepost kon worden. En soms, als het gedrag van een Garenvelder wat al te zeer dreigde de ontsporen, schroomden de dorpelingen niet om corrigerend op te treden: Eeej, Rieske! Doe es un bietje normaal!
Dat is nog geen 20 jaar geleden. Maar wie weet nog wat normaal is? Als ik nu door mijn dorp loop, dringt zich de onontkoombare conclusie aan mij op: Nederland is weg, en komt nooit meer terug. De Garenveld is, samen met de kinderboerderij en de Garenvelders, uit het dorp verdwenen. “Gedecentraliseerd omwille van kostenbesparing”, zoals dat heet. De vrijgekomen grond is vol gezet met goedkope flats, hoofdzakelijk bewoond door allochtonen; hun schoteltjes gericht op een golflengte die zij blijkbaar niet in hun gastland kunnen vinden. De nieuwbouwwijk in West, die in mijn jeugd werd aangelegd en destijds een frisse en zonnige aanblik bood, is naargeestig en grijs geworden. De huizen zijn slecht onderhouden, de kozijnen afgebladderd, de kapotgeslagen bushokjes worden niet meer opgeknapt. Groepjes jongeren hangen rond met hun scooters en spuwen werktuiglijk op de grond; de schaduw van hun petjes verbergt een boze en wantrouwende blik. Grauwgesluierde vrouwen haasten zich kromgetrokken voorbij, alsof ze ergens voor vluchten, of voor de avondklok binnen moeten zijn. Is dat normaal?
Een van de kroegen in het dorp wordt nu beheerd door wat in de volksmond de “Turkse Maffia” wordt genoemd. Autochtonen zijn er niet welkom, behalve om gestolen waar of drugs te kopen. Tijdens het EK van 2004 liep een klein incident volledig uit de hand; een autochtone dorpeling kreeg ruzie in de Turkse kroeg, en vluchtte daarop De Gouden Leeuw binnen. Zijn belagers werden aan de deur tegengehouden, dropen af, maar kwamen terug met versterking. Uiteindelijk moest de ME eraan te pas komen om het hele dorpscentrum schoon te vegen. De Gouden Leeuw, het café waar ik met mijn vader vroeger koffie dronk, werd een paar dagen later op een brandbom getrakteerd. Is dat normaal? En: geen van deze incidenten heeft het journaal, of ook maar de krant, gehaald — hoe normaal is dat? Door deze gebeurtenissen is het dorp dichtgeklapt; het laatste restje van de oude geest is er uit verdwenen. De mensen zijn gesloten, op hun hoede, angstig.
Er is een kracht actief in Nederland, die leeft van deze angst; een kracht die ervan geniet hoe de textuur van de traditionele samenleving kapot wordt getrokken. Het is de kracht der progressieven: zij haat gezapigheid, zij haat de burger die het waagt tevreden te zijn over zijn leven, zij haat de veilige zeepbel die de gewone man voor zichzelf wenst, zij haat de rust die de status quo van het burgerdom oplevert. Deze kracht heeft de burger altijd lastiggevallen met zogenaamde progressiviteit. Vrouwenemancipatie, het homohuwelijk, lange haren, legale wiet, etc. etc. Uiteraard heb ik niets tegen het homohuwelijk of vrouwenemancipatie, maar ik wantrouw de drijfveren van de progressievo’s die zo heel nodig ineens de rechten van homo’s of vrouwen gaan verdedigen. Deze lieden zijn niet *wezenlijk* geïnteresseerd in het verheffen van het mensdom; zij zijn slechts geïnteresseerd in leedvermaak. Telkens opnieuw heeft men superieur gelachen om die domme, bange burgerlul, die weer een van zijn heilige huisjes omver moest trekken, en weer chocola moest zien te maken van iets dat hij niet kende. De radeloze angst van de burger, is eten en drinken voor de progressieveling. Zelfgenoegzaam kan hij van zichzelf constateren dat hij erin geslaagd is een wereldbeeld te omarmen waar de burger juist voor terugdeinst.
Kijk, burgerlul! Ziehier onze wereld, en ziedaar jouw kleine benepen burgerlullenbestaan. Onze wereld is groter en dieper dan de jouwe; onze wereld kent lijden, onze wereld kent honger, en dood en geweld. Onze wereld kent grote idealen. Onze wereld begrijpt criminelen en pedofielen, onze wereld begrijpt terroristen, onze wereld begrijpt alles. Wij zijn daarom meer dan jij, en om dit te bewijzen, dringen wij onze wereld aan jou op, en wij zullen ons voeden aan jouw angst, en wij zullen lachen als je schreeuwend ten onder gaat. Want hoe *waag* je het te denken dat je tevreden met jezelf mag zijn? Steeds als je denkt ons te naderen, zullen wij de kloof verder opentrekken. Alles dat wij kunnen vinden, zullen we in je gezicht smeren; al je zekerheden zullen we ondermijnen; alles waar je je veilig bij voelt, zullen we besmetten. Je aartsvijanden zullen we juichend binnenhalen, en huisvesten onder je neus. Alles zullen ze van je afnemen, en wij zorgen ervoor dat je geen kant op kunt. Als je protesteert, zullen wij je beschimpen en kleineren. Als je je verzet, zullen wij je veroordelen. We gaan je net zolang manipuleren en beliegen dat je geen andere gedachte meer hebt dan de vurige wens bevrijd te worden van je schuld, en met liefde je eigen ondergang voorgoed zult bezegelen. We zullen je wereld veranderen in een hel; daar wordt een hoger doel mee gediend, al hebben wij geen idee welk doel dat precies is.
De progressieven hebben hun ontwrichtende werk goed gedaan; met de Islam als breekijzer is de geest van Nederland voorgoed gebroken, en worden de laatste traditionele structuren vernietigd. Wonen, werk, onderwijs, omgangsvormen; niets is meer wat het was. Niets is nog ongedwongen of vanzelfsprekend, maar bezwaard en aangetast. Want wie weet tegenwoordig nog wat normaal is? Wie weet nog welk gedrag men van elkaar mag verwachten, of eisen? De burger, die zo zijn best heeft gedaan zich steeds maar weer aan te passen, is volledig de weg kwijt. Alle eigenheid is hem afgenomen, alle manieren om zich te wapenen zijn machteloos geworden. Wij dienen ons lopend op eieren door onze eigen samenleving te bewegen, daarbij toegeschreeuwd door de propagandisten van de progressieve gemeente, die ons vertellen dat het allemaal onze eigen schuld is.
Maar er valt ons niets te verwijten. Uit de wijze waarop de Garenvelders destijds in het dorpsleven waren opgenomen, is een les te leren: burgers zijn inschikkelijk, en er is veel waar ze aan kunnen wennen. Nederland is van harte bereid geweest om ook aan de nieuwe medelanders te wennen, Ik zie niet wat een bevolking nog meer zou moeten doen; in onze aanpassingsgezindheid zijn we zelfs al veel verder gegaan dan redelijkerwijs van een groep mensen gevraagd of verwacht zou mogen worden. Och, wat hoop ik toch vurig dat dit besef eens doordringt, en dat in het hoofd van mijn medeburgers het licht weer eens aangaat! Ik ben toch niet de enige met heimwee naar het Nederland uit mijn herinnering? Wat hoop ik toch dat die cartoonrel, die door de politiekcorrecte Gestapo prompt is aangewend om de vrijheid van de pers ter discussie te stellen, eindelijk eens aan de Nederlander duidelijk maakt dat hij in een positie wordt gemanoeuvreerd die niet normaal is; een positie die hij niet moet accepteren. Want je moet helemaal niet in discussie gaan met mongolen die menen dat hun Allah belangrijker is dan jouw gevoel voor humor; dergelijke mongolen dienen simpelweg gecorrigeerd te worden. Eeej, moslims! Doe es un bietje normaal!
Lagonda is 49 procent mannelijk, 51 procent vrouwelijk en 100 procent esotericus. Haar schrijfstijl wordt door sommigen ervaren als ‘een warm bad’, door anderen weer als ’totaal genadeloos’. Het is maar hoe de pet staat. Meer op de Lagonda blogspot.
Algemeen, 12.02.2006 @ 02:58
27 Reacties
op 12 02 2006 at 13:49 schreef BigPete:
Wederom een fantastische column, en (hoewel ik uit Amsterdam kom) heel herkenbaar, helaas.
op 12 02 2006 at 17:35 schreef Cor:
Je bent niet de enige Lagonda, wereldwijd huilt men en heft de handen naar de hemel, schreiend: "Waar is het Dorp van mijn Vader? Het tuinpad was vroefer veeeeel groter!"
Het is die verdomde Verlichting die als een globaliserende stormvloed alle traditionele samenlevingen wegspoelt. Wij, Westerlingen, zijn de cultuurvernietigers, Sic Transit Gloria Mundi!
op 12 02 2006 at 19:10 schreef Cor:
De arrogantie waarmee linkse ‘intellectuelen’ en zelfbenoemde ‘wereldburgers’ meewarig kijken naar de brave burgers die door hen genaaid worden, heb je overigens prachtig beschreven, dat natuurlijk wel.
op 12 02 2006 at 19:36 schreef Paardestaart:
In De Ondergang van Nederland betreurt "Mohammed Rasoel" al het Nederland dat jij beschrijft, en dat in zo’n schrille tegenstelling stond tot de wereld die hij achter zich liet toen hij Dar el Islam verliet. Machteloos tegen de wind in roepend en waarschuwende tegen beter weten in betreurde hij bij voorbaat al de onafwendbare vernietiging ervan, toen hij zich er eenmaal van overtuigd had dat hij niet droomde.
Het Nederland dat hij aantrof namelijk stond naar zijn idee aan de vooravond van de definitieve sluiting der rechtbanken en gevangenissen, en was er juist aan toe om ook in de van weelde overstromende warenhuizen neuriend de kaswerkzaamheden in het concept der zelfbediening op te nemen, terwijl men er bij het openbaar vervoer van uit ging dat de mensen zèlf wel hun begrepen dat ze hun kaartje dienden af te stempelen, als ze tenminste prijs stelden op de continuering van de voorziening.
Maar ach, zijn waarschuwingen werden in de wind geslagen, sterker nog: de arme Rasoel werd door de vadermoordende klasse van de burgerschrik (die juist hossend en onbetwist meester van de publieke opinie aan zijn lenteriten was begonnen in de woeste dans van lust en vernietiging) achtervolgd en gevonnist als een racistische foob, ook al had hij zich bij voorbaat buiten de greep der wet gesteld door zich te verbergen achter een lachwekkend pseudoniem; feilloos gevonden, als hij daarmee inderdaad heeft willen demonstreren dat de zieltjes zonder zorg die destijds de dienst uitmaakten geen idée hadden van de wereld die ze in hun hoovaardij hadden binnengehaald..
Ach – waar zou hij gebleven zijn, die Rasoel..Wie zou het geweest zijn?
De mandarijnen vielen over elkaar heen om de verrader in hun midden aan te wijzen (dat het inderdaad een immigrant wàs, konden zij niet geloven:) sommigen verdachten Gerrit Komrij, en uiteindelijk werd een onschuldige Pakistaanse kermisklant geofferd op het altaar van ’s lands weldenkendheid.
‘Mohammed Rasoel’ viel voortaan alleen nog maar te beluisteren als God’s afgezant(PUH)niet meer als verstandige vriend.
Lées dat Boek! (Vooral om er achter te komen wat je nog te wachten staat…)
op 12 02 2006 at 22:29 schreef Henk:
Op de web-log van Anja Meulenbelt lees ik onder "dagboek 11 februari 2006" onder 18. het commentaar van ene Lydia.
"Als ze me op straat uitschelden voor hoer, dan denk ik "ach, stelletje pubers" en "ze staan met één been in de ene en met één been in een andere samenleving".
Kijk, die Lydia heeft de lessen van de progressieve dictatuur tot zich genomen.
Arm wicht.
op 13 02 2006 at 16:31 schreef Compli:
Leuk geschreven. Beter dan de groenteboerproza, geef ik onmiddellijk toe. Je gebruikt wel heel veel woorden om je ongenoegen over progressieven en allochtonen te uiten. Schrijf je ook wel eens over andere onderwerpen? Zou ik best interessant vinden.
op 14 02 2006 at 15:35 schreef Facel Vega:
"Wonen, werk, onderwijs, omgangsvormen; niets is meer wat het was."
Kom zeg, zo kan ik het ook; deze website is ook niet altijd een voorbeeld van goede smaak en dat hoeft ook niet. In het dorp waar ik opgroeide zou Gregorius Nekschot zeker geweigerd zijn door het plaatselijke nieuwsblad en een kop als ‘De vaginale afscheiding van Samira el Kandoussi’ herinner ik me ook niet uit die tijd. Of waren wij de echte bange burgerlullen?
op 15 02 2006 at 07:02 schreef Peter Breedveld:
Misschien was ‘De witte vloed van Samira el Kandoussi’ inderdaad beter geweest.
op 15 02 2006 at 23:38 schreef Cor:
"deze website is ook niet altijd een voorbeeld van goede smaak en dat hoeft ook niet" schreef Facel.
Geachte Facel, ik kan het niet minder met u eens zijn. De website Frontaal Naakt van Peter Breedveld is een toonbeeld van smaak en intellect. Een fijne ontmoetingsplaats voor zeer uiteenlopende meningen. De vormgeving is een verademing en de reacties zijn van niveau.
op 16 02 2006 at 11:31 schreef Cor:
De preoccupatie met stripboeken is weliswaar opmerkelijk, maar zou ik niet als getuige van slechte smaak durven opvoeren.
op 16 02 2006 at 12:20 schreef Compli:
Beste Cor, mag ik het daar dan weer mee oneens zijn? Want ondanks de fraaie vormgeving en het niveau van de gemiddelde bijdrage kan niet ontkend worden dat de inhoud van de meeste artikelen en de respons daarop doorgaans voornamelijk getuigen van een opmerkelijke eenzijdigheid. En zeker niet altijd van even goede smaak.
op 17 02 2006 at 14:28 schreef Lagonda:
"Wonen, werk, onderwijs, omgangsvormen; niets is meer wat het was."
Kom zeg, zo kan ik het ook; deze website is ook niet altijd een voorbeeld van goede smaak en dat hoeft ook niet.
Hmja — zo bedoelde ik dat toch niet helemaal. Ik heb met mijn column niet geprobeerd om het dorp uit mijn jeugd te idealiseren. "Vroeger was alles beter" — daar geloof ik niet zo in. Ik ben een voorstander van de vooruitgang, maar ik denk dat de vooruitgang, met name waar het ideeen betreft, vaak nogal rucksichtslos is beleden.
En ja, ik vind dat omgangsvormen zijn aangetast. Ik vind de mensen agressiever en wantrouwender reageren. Ik vind dat mensen erg snel op hun teentjes zijn getrapt. En ik vind dat het onderwijs is aangetast — daar hoef ik toch geen voorbeelden van te geven, hoop ik?
@Compli: ik schrijf geregeld over andere onderwerpen. Ik zou zeggen: kijk eens rond in het archief van FN, of van mijn eigen weblog.
op 17 02 2006 at 15:55 schreef Elke:
Hai Lagonda,
Vind jij echt dat de progressievelingen zo anti-burgerlul zijn?
Volgens mij zijn het juist zelf vreselijke bange burgerlullen.
Bang voor eigen verantwoordelijkheid, bang voor de dynamiek van de planeet die zeespiegels doet stijgen en dalen, maar soms ook hele zeeen doet verdwijnen, bang voor het hebben van een baan zonder worgende ontslagbescherming, bang voor het opraken van het gas, bang voor "hut mejeu", bang voor handel en het bijbehorende winstoogmerk, bang voora alles, en daarom zo gul met allerlei regetjes om van alles en nog wat onder controle te houden.
Maar vooral: bang voor mensen die anders zijn, anders denken dan zij.
Die niet het nivellerende "eenheidsworstdenken" aanhangen, dat de progressieven gemeen hebben met de islam en waardoor ze zich bij dat geloof kennelijk zo thuisvoelen.
Er wordt in bepaalde progessieve kringen zelfs niet eens geweld geschuwd, om die andersdenkenden het zwijgen op te leggen.
Al houdt men het gewoonlijk bij verketteren en uitsluiten.
"Progressief", wasdattan?
De progressievelingen in Nederland bestaan grofweg uit drie lagen: de babyboomers, grotendeels "progressief", zij vormen het zware zandlichaam van de progressieven.
Hun aloude leidsleiden, geboortedatum net voor de oorlog (De club van Bram Peper en Marcel van Dam zeg maar)
Jeugdige hooligans, prooi van de "vrije opvoeding", die hen wel grappig ondeugende kwetterende kleutertjes maakten, maar een paar jaar later onuitstaanbaar arrogante pubers, totaal niet gewend aan correctie of tegenspraak.
En die vanwege de plotselinge afkeurung van Pa en Moe daarover, vanaf dat moment een soort chronische pubertijd adapteren door Tege Alles van Pappie en Mammie zijn: axie tegen het Siesteem van Pappie en Mammie, hun werk, hun rechtsopvatting, hun politiek, hun alles.
De Ouwe Stoempers werden de ergste plucheplakkende regenten die Nederland sinds lang meegemaakt heeft: lekker progressief dan!
Die chronisch ("gronies?") puberale hooligans zijn vooral bezig met wat ze niet willen: puur reactionair.
Maar met name die progressieve babyboomers zijn me er een stelletje, hoor.
Progressief, me hoela, solidair, me hoela, een stel rucksichtlose egoisten vind ik het, die hun overtal misbruikt hebben om hun eigen belangen veilig te stellen.
Toen ze tieners waren moesten we solidair zijn met de prille jeugd (en kregen we de jeugdcultus + Vrije Opvoeding – ze moesten vooral niks moeten of hoeven)
Toen ze studeerden moesten we opeens solidair zijn met de studenten (inspraak, studentenraad, Maagdenhuis etc.etc.etc. schepje bovenop de jeugdcultus).
Toen ze de arbeidsmarkt op wilden, werd er ook weer solidariteit met specifiek hen geeist: opsodemieteren in de VUT, ouwe.
Toen ze carriere maakten en op het pluche kwamen te zitten, moesten we opeens solidair zijn met het landsbestuur waaraan ze deelnamen, en de organisaties waarin zij zich ophielden – de burger moest alles liever aan hen overlaten; dan kwam het goed.
En nu ze ouder worden moeten we opeens solidair zijn met ouderen.
Nog wat.
AFA progressief? Een stel ordinaire rauwdouwers is het.
SP progressief? – Marx progressief, goeie hemel, naast de theocratie het meest achterhaalde ideeenpakket dat er in Nederland rondwaart.
GroenLinks progressief? -dat stel speelt in op de bangigheid van mensen over milieu, de oude dag, gezondheid en correctheid (wat zullen de buren wel niet denken als ik zeg dat…), en strijkt aan de andere kant van hun orhanisatie de subsidiemiljoenen op die door deze angsten loskomen voor de organisaties die ze overzwermd hebben.
De PvdA? – De grootste burgerlullenpartij die we hebben – een soort Tweedepaasdagse Woonboulevard, maar dan in de vorm van een politieke partij, altijd bezig met consolidatie van de eigen positie en die van hun electoraat, vooral niks anders proberen….
En dan zijn Groen Links en de PvdA ook nog pro-Geloof, nog erger dan het CDA: ze strijden & eisen voor de islam op een manier dat Andre Rouvout en Bas van der Vlies dat niet met hun christendom zouden hoeven te flikken.
En wat te denken van het Maartje van Weegen-syndroom, de plotselinge Oranjeliefde die deze ooit rabiate republikeinen bevangen heeft?
Hun "strijd" tegen de "elites" bleek uiteindelijk slechts een strijd om óók een elite te worden, en zodra ze het waren kropen ze bij de Oranjes op schoot….
Jaja…lekker progressief!
Hypocriete reactionairen zijn het, bangepoeperts, burgerlullen, stinkconservatief, en geen greintje vertrouwen in Moeder Aarde of de zelfredzaamheid, het zelfverantwoordelijkheidsgevoel van "de mensen"…
op 17 02 2006 at 16:00 schreef Peter Breedveld:
Daar zit een column in, Elke. Graag volgende week vrijdag in mijn mailbox.
op 17 02 2006 at 16:04 schreef Elke:
Met alle soorten van genoegen, lieve jongen.
op 17 02 2006 at 16:40 schreef Lagonda:
"Vind jij echt dat de progressievelingen zo anti-burgerlul zijn?"
Nee, dat vind ik niet — dat vinden ze zelf met name. Het is een vorm van ijdelheid, want het klopt helemaal wat je zegt: ze zijn zelf de elite geworden die ze ooit wilden bevechten.
Op de NieuwsNieuws-site van geenstijl staat ergens een linkje naar een filmpje dat de feestelijkheden laat zien omtrent de verjaardag van Kim Yong-Il. Een betere exponent van het bovenstaande fenomeen kan ik niet verzinnen; het zijn altijd heerszuchtige klootzakjes die vooraan lopen in zogenaamd revolutionaire bewegingen. Waarom lopen ze daar? Nou — omdat het heerszuchtige klootzakjes zijn natuurlijk. Onder het mom van vooruitgang/revolutie/wereldverbetering/religieze heerlijkheid etc. etc. etc. dringen de heerszuchtige klootzakjes naar de voorste gelederen van hun beweging, om vervolgens zodra ze de kans krijgen de macht naar zich toetrekken. Kijk naar Mao, Fidel, Stalin, Wim Kok, etc. etc. De lijst is eindeloos. Allemaal lieden die *altijd* al bezig waren om zich rucksichtslos naar de top te klauwen.
"Macht corrumpeert", zegt een linkse rakker dan, om het dictatoriale gedrag van zijn vroegere geloofsgenoten goed te praten, maar nee — macht corrumpeert niet; Macht trekt reeds gecorrumpeerde heerszuchtige klootzakjes aan.
op 17 02 2006 at 17:04 schreef Elke:
Lagonda schreef: Waarom lopen ze daar? Nou — omdat het heerszuchtige klootzakjes zijn natuurlijk.
En omdat er een heleboel stemgerechtigden zijn, die hun even goedkope als vage verhaaltjes over "eerlijk delen, soosjaal, tolerant, solidair, duurzaam" voor zoete koek slikken.
Want anders liepen in ieder geval die "progressieve" klootzakjes daar niet.
Waarom, waarom, trappen mensen erin….
Terwijl het juist de progressieven zijn die hen aan banden leggen.
Hun wereld zoals zij hem kennen uitleveren aan kille slopers als de Europese Comissiebeulen, Zorgverzekeraars (jaja-een Paars plan nog!) en verbiedzuchtige imams en hun straatterroriserende grondtroepen, en dus allesbehalve solidair zijn.
Hen met hun politieke correctheid de mond snoeren en dus hoogst intolerant zijn.
Volop het clientelisme bedrijven en dus hoogst asociaal zijn.
Hen en het geld uit de zak kloppen voor doelen waarvan deze klootzakjes vrijwel uitsluitend zelf profiteren, en dus alles behalve "eerlijk delen".
Domheid?
Dom gehouden?
Wishful thinking?
Herhaling is de kracht van de reclame?
Wie het weet krijgt een witte piano.
op 17 02 2006 at 17:22 schreef Lagonda:
Ach, elk potentieel heerszuchtig klootzakje heeft zich in de loop der eeuwen druk gemaakt over "de massa". Want daar gaat het natuurlijk om; een heerszuchtig klootzakje zonder massa, heeft niet veel te betekenen. Hij heeft de massa nodig voor hun mandaat, en, behoorlijk letterlijk, voor hun massa. Een heerszuchtig klootzakje wants to throw his weight around. Dus hoe meer massa, hoe meer macht.
En de massa is snel naar de hand te zetten. De massa *wil* namelijk geleid worden. De grote groep bestaat uit slaven, die maar voor een erg beperkt deel van hun leven verantwoordelijk kunnen of willen zijn; voor de invulling van The Big Picture deinzen zij terug, en wordt angstig naar hulp gezocht. Wie ben ik? Ben ik wel een goed mens? Waar ga ik naartoe? Hoe word ik gelukkig? Vul maar in — het zijn de eeuwige vragen waar de heerszuchtige klootzakjes graag het antwoord op geven. En met dit antwoord kan vervolgens naar hartelust geindoctrineerd worden. Het antwoord wordt uiteindelijk een kiem in de ziel, waarmee de massa aaneengesmeed kan worden. Zie de cartoonrellen: uiteindelijk vind geen een moslim het leuk als Mohammed wordt beledigd. De profeet mag niet beledigd worden: het is een simpele regel, maar het maakt wel deel uit van het diepste, meest wezenlijke deel van deze mensen; het heeft zich volledig met het ego vergroeid. De profeet, dat ben jij! En met deze kleine kiemen als aangrijppunt, speelt de demagoog zijn spel.
Kijk maar eens om je heen, naar de kiemen die steeds opnieuw worden geplant: onze reclamejongens kunnen er ook wat van. Het zijn steeds variaties op hetzelfde thema: je bent slecht, maar dit-en-dit maakt jou beter. Gebrek aan een doortastend zelf-kritisch vermogen, zorgt dat dit werkt.
Liever geen witte piano; ik ben potdomme Liberace niet. Doet u maar een Hammond B3.
op 17 02 2006 at 19:13 schreef Lagonda:
Met een Leslie speaker cabinet, model 122 natuurlijk.
op 17 02 2006 at 20:24 schreef Lagonda:
En of je hem zelf even naar binnen wil sjouwen.
op 18 02 2006 at 14:47 schreef Michiel Mans:
Elke schreef,
"Nog wat.
AFA progressief? Een stel ordinaire rauwdouwers is het."
Ik weet niet of het om AFA’ers gaat bij Indymedia.nl. Een club die ‘Vrij Media Centrum Nederland’ pretendeert te zijn. Hier werden AFA’ers opgeroepen om 25 februari de demonstrerende ‘neo-nazi’s’ van de Dam te vegen.
Indymedia stopt onwelgevallige berichten in de ‘ruispagina’ (na het eerste bericht). Net geen meulenbelt maar het scheelt niet veel.
http://indymedia.nl/nl/2006/02/34251.shtml
Echte mensenvrienden mogen hier naar hartelust intimideren en bedreigen. Valse of verdraaide informatie is de norm. Als ik ooit twijfelde of links-fascisme bestond, is die twijfel nu verdwenen. Het bestaat en leeft.
op 18 02 2006 at 18:18 schreef Cor:
Indymedia is een voorbeeld van extreem links fascisme.
De mensen achter Indymedia Nederland – Arjan Joris Evers uit Amsterdam, Bart Brugmans uit Utrecht (aka activist ‘Gekke Henkie’) en Rob Stout uit Alphen aan den Rijn – hebben de fascistische methode doorontwikkeld en brengen die in de dagelijks praktijk met hun website indymedia.nl
(Wat ik ze moet nageven is dat ze frontaal naakt niet schuwen, hier de vriendin van Rob Stout: http://gewone-raket.net/bram/1e_week/)
De fascistische methode is dat zij zonder hoor- en wederhoor en met het morele gelijk van de paus mensen beschuldigen van de vreselijkste dingen. Degene die belasterd en beschuldigd wordt, kan zijn reactie naar Indymedia sturen, maar deze wordt niet geplaatst en als ‘ie geplaatst is wordt ‘ie door bovengenoemde linkse fascisten snel verwijderd. Het ophitsen van de fascistische grondtroepen (het agressieve AFA-gepeupel dat boevengenoemde drie fascisten ter beschikking staat om met geweld hun macht op straat te bevechten) is een telkens terugkerend fenomeen op Indymedia.
Misschien moet je even contact met bovengenoemde drie fascistische heerschapjes opnemen (mail me maar voor hun adres en telefonnummer, Jessie en Michiel).
op 18 02 2006 at 18:30 schreef Cor:
Het is echt tijd dat die drie aanvoerders van de Linkse Fascistische Beweging, die lieden die zonder bewijs, argument, hoor- of wederhoor mensen aan de schandpaal nagelen, met valse en onjuiste informatie mensen in het openbaar op grote schaal belasteren, en die ook nog eens aanklager, rechter en beul in een zijn wanneer zij Jessie en Michiel tijdens hun demonstratie voor de vrijheid van meningsuiting in elkaar rammen met grof geweld (dat zal zeker gebeuren als Jessie en Mans hun demo niet willen staken), die fascisten die als het door een Nederlandse rechter verboden wordt de valse aantijgingen op het web te laten staan naar het buitenland uitwijken om hun fascistische lastercampagnes voort te zetten, voor eens en voor altijd worden ontmaskerd als de fascistische persoonlijkheden die zij zijn.
Zet ‘m op Michiel en Jessie; laat je niet door boevengenoemde linkse fascisten intimideren, die hun van AFA-knokploegen ( 21-ste eeuwse SS-ers) inzetten om hun dictatoriale macht te bestendigen!
Maak haast opdat deze despoten van de Linkse Kerk niet uw ziel knakken, waar zij nu alles inzetten om jullie democratische rechten te breken. Onthoofd zonder medelijden hun despotische organisaties en trap wild dansend op hun in zelfvoldane overmoed uitgevaardigde fatwa’s.
op 18 02 2006 at 18:40 schreef Cor:
Arme Jessie, wordt nu weggezet als een verderfelijke ‘rechts conservatief’.
Ach ja, die extreem linkse fascisten kunnen er natuurlijk niet met hun poten vanaf blijven, omdat hun medefascisten van Holland Hardcore en Stromfront op de kar van Jessie menen te kunnen meeliften.
Wat een wereld, wat een mongolenvolk, wat een hoop extremisten, wat een land vol griezels…
op 21 02 2006 at 14:21 schreef Elke:
Ik heb in een stuip gelegen toen het linkse kraaktuig, dat altijd schijnheilig "woningnood" roept als rechtvaardiging voor kraken, opeens te hoop liep toen er ergens een paar extreemrechtse griezels een kazerne had gekraakt.
De dames en heren extreemlinkse iedeejologiese heiligen EISTEN dat die kazerne o-gen-blik-ke-lijk ontruimd zou worden….
HAHAHA…flikker je dán even door je eigen mand!
Hee Lagonda: speel jij voorlopig maar lekker de "writers-blues" op je mondharmonica, want je krijgt van mij noch een Hammond, noch een witte piano.
Je hebt de beweegredenen van de demagogen wel geanalyseerd, maar niet die van de mensen die daar steeds weer intrappen – en daar vroeg ik naar.
"Dat willen ze nou eenmaal want ze zijn bang voor verantwoordelijkheid" is wat mij betreft niet genoeg; voor ieder willen en iedere angst is een reden, ouwe scheurijzert van me.
Maar dat betoog van je is in filosofische zin wel veelbelovend.
Ik ga er even op door (o.a. om je het gras voor de voeten weg te maaien en daarmee te voorkomen, dat ik straks verplicht ben om een witte Liberace-vleugel drie-hoog de trap op te sjouwen).
Ik zou de angst voor de volledige verantwoordelijkheid over het eigen bestaan wel kunnen plaatsen, omdat veel burgers het idee hebben hun leven niet in eigen hand te hebben, en speelbal te zijn van diezelfde klootzakjes die zij om leiding verzoeken.
Waarmee dan een soort machts-perverterend perpetuum mobile is ontstaan.
Hmmmm…. meer en meer begin ik te denken, dat door het manifeste onvermogen om met de angsten voor falen en rampspoed te leven, die de mens door zijn eigen brein kan voorzien, deze homo sapiens eigenlijk tot mislukt expiriment van de evolutie kan worden gezien.
Net zoals die uitgestorven olifanten met slagtanden in boven- én onderkaak: het is kennelijk gewoon teveel.
En daar zít je dan met z’n allen te mijmeren op het hoogtechnologische homo-sapiens-internet.
Mond vol (slag)tanden zou je er van krijgen…
op 21 02 2006 at 14:28 schreef Cor:
Erich Fromm: Angst voor Vrijheid – goed boek.
op 21 02 2006 at 15:27 schreef Lagonda:
"Je hebt de beweegredenen van de demagogen wel geanalyseerd, maar niet die van de mensen die daar steeds weer intrappen – en daar vroeg ik naar."
Ha, OK — kom ik op terug!
RSS