Onveiligheidsdiensten
Jaap de Wreede
Als onderzoeker van duistere zaakjes ben ik nogal vaak mensen tegen het lijf gelopen die beweerden banden te hebben met een inlichtingendienst. God mag weten hoeveel van deze types fantasten waren, en helaas wordt er nooit eens een leuk meisje op me afgestuurd. Feit is dat ik in de gezichten van deze figuren weinig mededogen heb gezien. Toen ik jong en naïef was, lachte ik om complottheorieën over geheime diensten die mensen ombrengen. Maar ondertussen heb ik van fatsoenlijk ogende heren uit de schemerwereld van het politieke idealisme vernomen, dat het eigenlijk wel goed is dat Kennedy is vermoord, en Koos Koster, en Louis Sévècke
Kortom, ik heb geleerd met een open blik een boek als Files on JFK te lezen. Dit boek is een door de Nederlandse ondernemer Wim Dankbaar samengestelde bundel documenten die moeten bewijzen dat president Kennedy in 1963 werd vermoord door een combinatie van CIA-elementen, maffiamensen en anticommunistische Cubaanse ballingen. Hoewel veel andere schrijvers in deze richting hebben gewezen, gebeurde het niet eerder dat een naar eigen zeggen direct betrokkene zijn rol in de moord toegaf.
Dankbaars reconstructie draait allemaal om James Files, een ex-huurmoordenaar die hem in de gevangenis vertelt dat hij het dodelijke schot zou hebben gelost. Files zou zowel voor de Amerikaanse inlichtingendienst CIA als de maffia van Chicago hebben gewerkt. De crimineel werd in 1992 opgespoord door privé-detective Joe West. Niet veel later overleed West na een hartoperatie. Moord, zegt Files. En omdat de tot het christendom bekeerde boef de onderzoeker graag mocht, besloot James E. Files zijn verhaal wereldkundig te maken.
De 63-jarige moordenaar wijst twee medeplichtigen aan: Charles Nicoletti en John Roselli. Nicoletti was een huurmoordenaar en de baas van Files. Roselli was lid van de maffia en had nauwe banden met de CIA. Hij verdween in 1976, vlak voordat hij moest getuigen over de geheime dienst. Drie weken later werd hij teruggevonden. In stukken gehakt, in een olievat. Ook Nicoletti werd vermoord voordat hij voor een senaatscommissie kon verschijnen.
Het motief van de moord op Kennedy? Files vond Kennedy een verrader. Hij gaf de president de schuld van de mislukte Varkensbaai-invasie in 1961. Voor deze CIA-operatie die Castro omver moest werpen had hij mensen getraind. Nadat de regering niet over de brug kwam met luchtsteun, werden de vrijheidstrijders afgeslacht. Woedend waren ze; de rechtse idealisten, die hun kameraden zagen sneuvelen, en de maffiamensen wier casino’s door Castro waren gesloten en die het eiland terugwilden. Achter de schermen zou zich echter een nog machtiger dadergroep hebben bevonden. Files tegen Dankbaar: The reason it was carried out, the reason it was ordered, and my own belief is the money people, the power people, they wanted to stay in South East Asia. (…) John F. Kennedy wanted to bring all the boys home from South East Asia that were over there.’
Dankbaar heeft een boek samengesteld dat voor iedere democraat verplicht leesvoer is. Niet eerder werd de oude theorie dat de CIA – in ieder geval gedeeltelijk – achter de moord op Kennedy zat, zo goed onderbouwd. De slordige opzet van het boek (een verzameling teksten waaronder volledig uitgeschreven interviews, e-mails, brieven en zelfs internetdiscussies) en vergezochte zijpaden over kwaadaardige bankiers moeten dan maar voor lief worden genomen. Waar het om gaat zijn de puzzelstukjes die eindelijk op hun plaats lijken te vallen.
Dat het altijd weer die ongecontroleerde geheime diensten zijn die ons leven achter de schermen manipuleren, doet de haren te berge rijzen. Ook met de moord op Olof Palme had de CIA te maken, vertelde een insider mij ooit. Hoeveel politieke moorden worden er eigenlijk NIET gepleegd door een geheime dienst? Hoe zou Nederland er hebben uitgezien wanneer de BVD zich met Volkert van der Graaf had beziggehouden, in plaats van met Fortuyns jongenshoeren?
Wim Dankbaar: Files on JFK, 603 pagina’s, 32,99
Jaap de Wreede is onderzoeksjournalist. Hij schreef onder meer voor NRC Handelsblad, Skrien en Klokkenluider Online. Hij is medeoprichter van Platform De Krijger, een denktank die de Westerse cultuur als fundament neemt.
Algemeen, 17.12.2005 @ 12:27
3 Reacties
op 17 12 2005 at 18:41 schreef Wim Dankbaar:
Jaap, je weet dat ik een DVD heb met een interview van James Files. Waarom heb je daar nog niet gevraagd?
Look the man in the eyes ;)
Dan onthoud ik me even van verder commentaar op je doorgaans positieve review. Tenzij je het okay vind dat ik het hier publiceer.
Wim
op 26 12 2005 at 05:25 schreef Maik:
Als het allemaal klopt, kunnen de tegenstanders eindelijk ophouden om Lee Harvey Oswald de schuld in de schoenen te schuiven, omdat bewezen is dat hij op 22-11-1963 geen vuurwapen heeft gebruikt.
Bewezen is ook dat op Dealy Plaza vanaf meer dan één plek op Kennedy werd geschoten en de kogelinslagen zijn nu nog zichtbaar.
Voor de liefhebbers nog een leestip: Marita, door M.Lorenz en T.Schwarz, ISBN 9024512298, uitgegeven in 1993, Luitingh-Sijthoff
op 08 05 2006 at 19:59 schreef Ben Hottinga:
Critici van de Kennedy-onderzoekers (die de waarheid van de moord proberen te achterhalen), hebben één belangrijk thema in de loop der tijd genegeerd. Het officiële standpunt (de conclusies van het Warrenrapport), is niet waar en op vele punten bewijsbaar gelogen. Dit is vanaf 1966, toen het boek van Mark Lane verscheen, met de titel Pleidooi voor de waarheid(Rush to Judgment) overduidelijk. Mark Lane laat in een analyse over de bewijsvoering van de Warrencommissie geen spaan heel. Deze advocaat, die campagneleider in 1960 was voor J.F. Kennedy, reageerde kort na de moord op Kennedy en later op Lee Oswald, op 19 december 1963 al met een artikel in de krant, waar hij aantoont hoe alle grondwettelijke rechten van verdachte Oswald met alle voeten werden vertrapt.
Met zijn boek uit 1966 (Rush to Judgment), dat een bestseller was die tijd in Amerika, toont hij aan dat de Warrencommissie met voorbedachte reden heeft gelogen en feiten heeft veranderd en verdraaid. Eén van die leugens is de creatie van de magische kogel, de kogel die volgens de commissie door Kennedy en gouverneur Connally van Texas was gegaan. Eersten bevonden de wonden zich bij Kennedy en Connally zich niet in lijn, tweedes was de kogel die men als bewijsmateriaal aanbood ongeschonden (terwijl het zich door verschillende botten had geboord), derdes waren de tijdsverschillen van gewond raken van Kennedy en Connally dusdanig dat zij niet door één en de zelfde kogel hadden kunnen worden veroorzaakt. Dit is één van de onwaarheden die in het rapport staan. Het zijn geen per ongeluk begane vergissingen, ze zijn doelbewust gecreëerd. Dit was 40 jaar geleden al bekend. De media reageerde niet. In plaats dat de media en journalistiek uitgingen van dít feit, namelijk dat het rapport vele leugens bevatte, gingen ze de onderzoekers te lijf. Een treurig voorbeeld op dit moment is de Amerikakenner Van Rossum. Hij maakt de onderzoekers zoveel mogelijk belachelijk, zonder in te gaan op de inhoud. Op ethisch-journalistiek gebied is hij totaal de weg kwijt. Aan wiens kant staat hij eigenlijk? Nu, dat is wel duidelijk, aan de officiële. Er was geen complot, er was maar één schutter, en de schutter heette Lee Oswald die alleen handelde. Aangezien het Warrenrapport een leugen is, is Van Rossum mede verantwoordelijk voor het in stand houden van de leugen. In plaats dat de media zoekt naar waarheidsgetrouwe mensen, laten ze juist hem onevenredig veel aan het woord. Aan wiens kant staat de media eigenlijk? Nu, dat is wel duidelijk, aan de officiële. Het is hun te doen om wat volgens hen voor de bevolking het raadzaamst is te geloven. De echte redenen zouden maar verwarring en woede scheppen. Het echte drama van 1963 is niet de moord op J.F. Kennedy en zijn beleid, het is de zelfmoord van de journalistiek en de grote radio- en t.v. media. Ik zelf ben lid van de Spinozavereniging, en het officiële standpunt inzake de moord op J.F. Kennedy doet zeer aan mijn hersenen. De grote filosoof Bertrand Russell heeft vanaf het eerste moment de grote namen van onderzoek (Lane, Garrison) mentaal gesteund. Hulde voor hem. Schande voor de grote media die zich niet alleen lafhartig afzijdig hielden, maar soms zelf mee collaboreerde met de leugen.
Het is treurig gesteld met onze westerse media. Maar alleen bij hun ligt het initiatief om een einde te maken aan 40 jaar misleiding en disinformatie. Hopelijk hebben ze er de moed voor om schoonschip te maken en eindelijk het Warren-rapport te behandelen zoals het 40 jaar geleden al had moeten worden benaderd.
Ben Hottinga
Heerenveen
7 mei 2006
RSS