Zwijgen is verraad
Peter Breedveld
Vier jaar geleden presenteerde uitgeverij Van Gennep een nieuwe vertaling van Voltaires Filosofisch Woordenboek (1764). Onder de aanwezigen bevond zich de toen nog onbekende Hirsi Ali. Gun óns een Voltaire, smeekte ze. Dagblad Trouw vroeg haar daarop een essay te schrijven. Laat ons niet in de steek. Gun ons een Voltaire was de titel van dat stuk. De rest is, zoals dat heet, geschiedenis.
Je vroeg om een Voltaire, hier zit ze, zei Chris ten Kate, directeur van uitgeverij Van Gennep afgelopen donderdagmorgen tegen Hirsi Ali terwijl hij naar Nahed Selim wees. Hirsi Ali was in het Haagse perscentrum Nieuwspoort om het eerste exemplaar van Selims nieuwe boek Zwijgen is verraad. Openhartige verhalen over vrouwen en de islam in ontvangst te nemen. Daarin worden volgens Ten Kate in fluwelen bewoordingen harde kritische noten gekraakt.
En inderdaad. Selim is een kleine, ietwat schuchtere vrouw die zacht en bedachtzaam spreekt. Gros mots zijn haar vreemd, haar stijl is vriendelijk, lief zelfs. Toch maakt ze in haar column Ik heb een nieuwe vriend, die ze aan haar publiek voorlas, genadeloos gehakt van minister van justitie Donner en zijn verbod op smadelijke godslastering.
Het islamdebat moet voortgezet blijven worden, zei Selim. Daarbij zou zij zich Zonder voorbehoud aan de kant van de vrije meningsuiting scharen. Ze heeft wel een tweetal bezwaren tegen de manier waarop het debat nu wordt gevoerd. Ten eerste wordt er volgens Selim te veel verzwegen, uit angst, voorzichtigheid of tact. Maar zwijgen is verraad, kom op voor je mening, riep ze op.
Haar tweede bezwaar betreft het sentimentele gehalte dat vooral moslims en apologeten aan het debat geven. Als je zegt dat je je beledigd voelt, heb je daarmee mijn argumenten niet weerlegd, aldus Selim.
Het verschil tussen Nahed en mijzelf, zei Hirsi Ali, is dat ik atheïst ben geworden en daarom buiten de gemeenschap ben gezet. Nahed is altijd gelovige gebleven. Rationeel en op een waardige manier schrijft ze over dat geloof, terwijl ze tegelijkertijd de onzin blootlegt.
Een zeurpiet in het publiek maakte bezwaar tegen de vergelijking met Voltaire, want die zou seksistische opvattingen hebben gehad. Ik hoop dat mevrouw Selim meer te bieden heeft. Daar ging het niet om, wees Hirsi Ali hem terecht. Dankzij mensen als Voltaire is zelfkritiek onderdeel van de westerse cultuur geworden. Dat de islam nog lang zover niet is, had ze zich gerealiseerd toen ze Afshin Ellian voor het eerst had horen spreken, waarna hij door de moslims onder zijn toehoorders vreselijk was aangevallen.
Nahed en ik vertegenwoordigen dat wat verzwegen wordt binnen de islamgemeenschap, zei Hirsi Ali. Kritisch zijn wil toch niet per se zeggen negatief of vernietigend zijn. Inderdaad, viel Selim haar bij. Het is juist wanneer iets je na aan het hart ligt dat je redenen hebt om daar bijzonder kritisch over te zijn.
Klik hier voor een interview met Nahed Selim.
Algemeen, 03.12.2005 @ 03:21
5 Reacties
op 03 12 2005 at 11:45 schreef AVe:
Ik weet nog goed dat Nahed Selim tegen mij zei, het was tijdens het debat in de Rode Hoed, begin maart van dit jaar, dat ging over ‘Hoe nu Verder’: "Zeg het, laat je stem horen en zeg dat die hoofddoek niet in Nederland hoort en dat het dom is om tolerant te zijn voor dit vrouwonvriendelijke symbool. Het gevaar bestaat dat ongehoofddoekte vrouwen als hoeren worden beschouwd". Nahed Selim pleitte er toen voor om dat seksefascistische symbool te verbieden daar waar mogelijk.
Lees ook wat ze in haar eerste boek ‘De vrouwen van de profeet’ hierover schreef: bijv. hier:
http://hoeiboei.web-log.nl/log/4099223
Nahed Selim is een vrouw naar mijn hart. En nog een echte moslima ook. Helaas zien de meeste cultuurrelativisten, zoasl Meulenbelt en haar volgelingen, dat geheel anders. Onbegrijpelijk.
Nahed Selims stem wordt nauwelijks gehoord, als je hetzelfde zegt als zij en je huid is blank dan ben je meteen een racist of een xenofoob.
Tsja…
op 10 12 2005 at 03:09 schreef Rinus Duikersloot:
Hier vindt een heel interessante discussie plaats: "Moslims zijn belangrijk, Islam niet". http://martijn.religionresearch.org/?p=1132
op 11 12 2005 at 14:52 schreef Peter Breedveld:
Nahed Selim was laatst in het radioprogramma Plein Publiek, hier te beluisteren (uitzending van dinsdag):
http://info.omroep.nl/ncrv/home?nav=cwhcHsHtGDTWGytClsC
op 13 12 2005 at 11:04 schreef Naima Barelvi:
Nahed Selim is een kanjer, die bovendien met heel veel humor kan schrijven. Ik denk dat zij nog erg groot gaat worden in het verziekte wereldje van de nederlandse politiek correcte columnisten. Men kan het niet genoeg blijven herhalen: Anil Ramdas, J.A.A. van Doorn, Sjoerd de Jong, Geert Mak – het is één grote kongsi die doorbroken zou moeten worden. Helaas zijn bijna alle redacties van de grote dagbladen politiek correct. Gelukkig is er nog internet dat hiermee een echte underground status krijgt,
Naima
op 13 12 2005 at 12:17 schreef Peter Breedveld:
Hallo Naima, ik had het er laatst nog met Gregorius over: Internet is de hedendaagse boekdrukkunst. Dankzij de boekdrukkunst konden in de zestiende eeuw allerlei nieuwe, revolutionaire, democratische ideeën razendsnel worden verspreid. Daar hadden de Roomse machthebbers geen enkele invloed op.
PCM en Hilversum zijn de Roomse machthebbers van vandaag, maar wie luisteren er nu nog naar Anil Ramdas en Bas Heijne? Afshin Ellian vond het zelfs de moeite niet waard om Ramdas’ laag-bij-de-grondse-aanval op hem te verwaardigen met een reactie. Het zijn tandeloze knuffeltijgertjes die elkaars gelijk bevestigen maar verder geen enkele invloed hebben.
Op het gevaar af van arrogantie en zelfoverschatting te worden beschuldigd: wij zijn de nieuwe Reformanten, Internet is, behalve onze boekdrukkunst, ook ons Nieuw Jeruzalem. Wij hebben oneindig veel meer invloed dan Frits Abrahams, die door zowat iedereen wordt uitgelachen of zielig gevonden, of door Bas Heijne, die het bij een paar intellectuele snobs, die de trein naar de Vernieuwing hebben gemist, nog wel aardig doet.
Gisteren heb ik geluisterd naar een verhaal van NRC-hoofdredacteur Folkert Jensma, die wel in de gaten heeft dat het Internet uiteindelijk de papieren krant gaat vervangen, maar die lijkt te denken dat je met hapsnap nieuws en emoticons nog wel wat hoogopgeleide twintigers naar je krant kan lokken.
Ik denk dat de papieren krant nog wel een poosje bestaansrecht zal houden, maar dan zal je uit die ivoren toren van politieke correctheid en je Heilige Morele Gelijk moeten komen. Dagblad Trouw is, geloof ik, als enige betaalde dagblad wél succesvol. Maar die krant is in mijn visie dan ook de meest objectieve krant van Nederland, die ook werkelijk oog en oor heeft voor wat er onder de mensen (onder ons dus) leeft.
RSS