Home » Archief » Beyond Black


[04.11.2005]

Beyond Black

Peter Breedveld

Hilary (11k image)

Zelden een boek met zo’n toepasselijke titel gelezen als Beyond Black van Hilary Mantel. Beyond Black is een ongelofelijk wreed boek, zwarter dan zwart, volstrekt genadeloos. Beyond Black biedt de lezer geen enkele troost. Zelfs het hiernamaals biedt geen verlossing, want daar zitten precies dezelfde domme klootzakken die u hier het leven zuur maakten. ‘You don’t get a personality transplant when you’re dead. You don’t suddenly get a degree in philosophy’, merkt de hoofdpersoon, Alison Hart, op.

Alison is een paranormaal medium. Ze houdt bijeenkomsten in verlopen zaaltjes in de Londense voorsteden waar ze contact heeft met de overleden dierbaren van haar publiek. Niet dat die veel belangrijks te melden hebben. Jaren na hun dood blijken ze nog steeds op zoek te zijn naar hun verloren huishoudboekjes of de knopen van hun favoriete vest. Of ze geven de complimenten door voor de mooie inbouwkeuken die hun schoonzoon net heeft geplaatst. Niet altijd is hun boodschap geschikt om te worden overgebracht. Dan houdt Alison het wijselijk op platitudes om de nabestaanden te sparen. Zelfs de woorden ‘dood’ of ‘overlijden’ zijn taboe. De mensen die zich tot Alison wenden zijn eenzaam en kwetsbaar. Daarom heeft ze het over ‘de andere kant’ en ‘de overgang maken’.

Alison heeft een persoonlijke spirit guide die haar contact met het hiernamaals is. Helaas is dat niet een wijze sjamaan of een goede fee, zoals andere mediums hebben, maar een uitzonderlijk kwaadaardig stuk schorem, Morris. Morris verkeert al vele jaren in het hiernamaals, maar hij zegt God nog nooit te hebben ontmoet, de Duivel wel. Morris kent Alison al sinds haar jeugd, toen ook hij nog in de wereld der levenden verkeerde. Toen maakte hij deel uit van een groepje gewelddadige engerds waar haar moeder mee omging. Alisons moeder is ook een frisse, die dwong haar dochter vanaf zeer jonge leeftijd tot prostitutie. Alisons jeugdherinneringen worden bevolkt door het meest gewetenloze tuig denkbaar, mannen die mensenetende honden houden en bloederige pakketjes het huis in en uit dragen. Hun slachtoffers blijven soms door het huis spoken. Soms komen bij Alison flarden van gruwelijke herinneringen boven die ze heeft weggestopt. Ze herinnert zich zelfs de punt van de breinaald waarmee haar moeder vergeefs heeft geprobeerd haar te aborteren. De hel is een pretpark vergeleken met de werkelijkheid waarin Alison leeft.

Hoe houdt de lezer dit 363 pagina’s vol zonder de hand aan zichzelf te slaan? De humor, lieve mensen. Hilary Mantel is zeker één van de geestigste schrijvers van dit moment. Haar cynische kwinkslagen zijn hard en trefzeker. De deprimerende banaliteit van het alledaagse leven wordt hilarisch wanneer ze uit de pen van Mantel komt:

As they turned off the M1 onto the A52, the bells peeled out to mark the end of the National Silence. Curtains were drawn in the Nottingham suburbs.
“That’s nice,” Alison said. “It’s respectful. It’s old-fashioned.”
“Don’t be stupid,” Colette said. “It’s to keep the sun out, so they can see the TV.”

Coffee? she sang. A few drips from the poised pot leaked onto the plans of the Frobisher, and widened like a fresh faecal stain

”I thought we could have a pond.”
“No, the children. The neighbours’children.”
“What about them?”
“Children can drown in two inches of water.”
“Aren’t they ingenious?”

Alison is de eerste met wie Prinses Diana, vlak na haar dood, contact opneemt vanuit het hiernamaals. Ze vraagt Alison haar zoons te zeggen dat ze van hen houdt, maar ze kan hun namen niet herinneren: “Oh, fuckerama! Whatever are they called?”

Contact leggen met het hiernamaals klinkt misschien romantisch, ook een medium moet gewoon aan klantenbinding denken. Als je even niet op je hoede bent is er een concurrent opgedoken die al je klanten van je afpikt:

“There’s a new psychic supplier opened down in Cornwall,” Mandy notes, “and they’ve got a very keen price list with some special introductory offers. Also, for a limited period they’re doing free postage and packaging”

Alison heeft een assistent, Colette, die haar administratie en de organisatie van de bijeenkomsten voor haar doet. Colette is zeer effectief, maar een gevoelsarm, tactloos mens die Alison door middel van geestelijke terreur aan het diëten probeert te krijgen (Alison is zeer dik). Colette zou Alison kunnen bijstaan bij de confrontatie met haar demonen, maar het ontbreekt haar aan fantasie en empathie. De twee wonen samen in een soort Vinexwijk, waar de buren niet durven te vragen of ze lesbo’s zijn. Colette heeft haar man verlaten, een druiloor met een enorme plaat voor z’n kop, en koestert niet veel hoop in deze nieuwbouwwijk (Admiral Drive) een nieuwe man aan de haak te slaan:

The men who had moved into Admiral Drive were married with two kids.They were computer programmers, systems analysts. They drove minivans like square little houses on wheels. They wore jackets with flaps and zips that their wives chose for them from mail order catalogues. Already the postman could be seen, ploughing across the furrows carrying flat boxes containing these jackets, and splattered white vans bounced over the ruts, delivering gob-ons for their home computers. At weekend they were outside, wearing their jackets, constructing playhouses and climbing frames of primary-coloured plastic. They were hardly men at all, not men as Colette knew them; they were dutiful emasculates, squat and waddling under their burden of mortgage debt, and she despised them with an impartial, all-embracing spite. Sometimes she stood at her bedroom window, as the men drove away in the mornings, each edging his square-nosed vehicle cautiously into the muddy track; she watched them and hoped they got into a pileup on the M3, each folding neatly, fatally, into the back of the vehicle in front. She wanted to see their widows sitting in the road, daubing themselves with mud, wailing.

Het zijn onaangename types, de buren van Alison en Colette. Angstig, wantrouwend, egoïstisch. Iedereen die afwijkt wordt door middel van een petitie de wijk uitgewerkt. In iedere dakloze zien ze een pedofiel. Gaandeweg in het boek voltrekt zich een daad van onuitsprekelijke wreedheid, waar Morris en zijn demonische kornuiten weliswaar de verantwoordelijkheid voor opeisen, maar die feitelijk voor rekening van deze brave burgers komt. De boodschap in dit boek lijkt te zijn dat de meest koortsachtige, Boschiaanse voorstellingen van de hel kinderspel zijn in vergelijking met de wereld om ons heen.

Beyond Black is de negende roman van Mantel. Een eventuele verfilming stel ik me voor als iets dat het midden houdt tussen Ken Loach en M. Night Shamalan. Ik heb het boek gekocht nadat ik een enthousiaste bespreking in The New Yorker had gelezen. Tot mijn verbazing ontdekte ik dat Mantel in Nederland nagenoeg onbekend is. Af en toe wordt ze terloops genoemd in een artikel over literaire prijzen (ze won er verschillende) en ik kwam in de digitale krantenbak één nogal zure NRC-bespreking uit 1996 tegen. Onbegrijpelijk, want naar mijn bescheiden mening is Mantel best wel geniaal, eigenlijk.

Peter Breedveld is nu bezig in Anansi Boys van Neil Gaiman.

boeken, Peter Breedveld, 04.11.2005 @ 19:50

[Home]
 

0 Reacties

Nieuwe reactie
Naam:
E-mail:
Homepage:
  Afbeelding invoegen
 

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN NOVEMBER

O De lange arm van Tel Aviv

O Mjoenik

O Wierd Duk stuurt een vriendje om bij mijn baas te klagen

O Jij, racist, jíj bent het integratieprobleem

O Nederland gaat op moslimjacht

O Op de bres voor de domme lul

O De onwaardige discipelen van Theo van Gogh

O Maarten Wolterink

O Mag geen nazi zeggen

O Poepen doen we allemaal

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS