Naakt met koe
Femke Halsema schreef een nawoord in een GroenLinkse bundel, dat enig stof deed opwaaien. Ze bespreekt dat stof op haar blog, maar de discussie die volgde ging vooral over de blote vrouw met koe, de PSP-verkiezingsposter uit 1972. Ze beschrijft een gesprek met Ayaan Hirsi Ali, die de poster aanhaalt als “icoon van het Nederland dat zij bewondert en idealiseert”, en die dan simpelweg zegt: “Dit laten we ons toch niet afpakken”.
Halsema verbaast zich eerst over Ayaan’s aandacht voor de PSP-poster, maar later begint ze zich te ergeren:
“Uiteindelijk is Hirsi Ali niet geïnteresseerd in het gedachtegoed dat achter de poster schuilgaat, maar is het één van de vele wapenen tegen religieuze, islamitische benauwdheid. De poster is voor haar een contrapunt, niet een toekomstvisioen.”
Ik schreef eerst dit als reactie:
“Ik ben zo’n PSP’er uit 1972 en ik kan je vertellen, nooit heeft iemand mijn huidige gemoedstoestand beter getroffen als Ayaan met haar “Dit laten we ons niet afpakken”. No pasaran!
Het gevecht voor vrijheid is ook het gevecht tegen alles wat de autonome mens beperkt: achterlijkheid, conservatisme, benepenheid, schaamte, uit welke hoek dan ook. Dat was in 1972 zo, en dat is nu nog zo. Dát is vrijzinnigheid!”
en daarna dit:
“Het beeld van de blote vrouw met koe, en Ayaans referentie daarnaar is juist in de huidige discussies zo krachtig omdat het de bevrijde mens symboliseert, én de strijd die in de ruwweg tien jaar daarvoor is geleverd om zo ver te kunnen komen. Vandaar het “dat laten we ons niet afpakken”, door niemand niet.
Zien “wij” “jullie” als bedreiging? Tot op zekere hoogte wel, en andersom is dat blijkbaar ook zo. Anders dan je misschien zou denken is dit geen links-rechts discussie, maar een discussie tussen seculier/westers/modern en (semi-)religieus/romantisch/conservatief. Het is geen discussie tussen westers en islam, of van autochtonen versus allochtonen, maar vooral een discussie binnen de ‘autochtone’ cultuur zelf. Daar komt dan ook de ‘bedreiging’ vandaan: van confessionelen die hun kans schoon zien verloren posities terug te winnen tot multiculturalisten die de verworven vrijheden relativeren. Deze curieuze coalitie bedient zich tot mijn voortdurende verbazing bovendien onophoudelijk van scheldwoorden – Goebbels (Mak), hysterici (Halsema), Jacobijnen (van der Horst), beeldenstormers (van Ardenne), Volksnationalisten (van Doorn) en racisten (Meulenbelt), bijvoorbeeld.
Mijn eigen boosheid begon niet op 2 november. De situatie na de moord op van Gogh had met het oud-Hollandse ‘soepel, vastberaden en met mate’ nog wel kunnen worden gered. Het echte conflict begon op 23 november, toen links zich afkeerde van de motie Van der Laan over de smalende godslastering nadat ze deze eerst nog met grote woorden had gesteund. (Marijke Vos van GroenLinks had hem zelfs mede ondertekend.) Dit was hét moment geweest om een grens te stellen aan de confessionele en romantische reactie op seculariteit, die graag even stiekum mee wilde liften op de bagagedrager van Mohammed B. Het ontbrak links echter op dat moment aan vastberadenheid.
Vandaar de sterke reacties op die poster: zij geeft bevochten vrijheid, vrijzinnigheid weer, die nu onder druk staat, zelfs van degenen die denken er de geestelijke erfgenaam van te zijn.”
Terug naar Halsema’s irritatie: eerst de verwondering – maakte ze die in vredesnaam maar productief – en dan toch weer het moeras van de politiek correcte ergernis. Ayaan begrijpt direct de betekenis van die poster: hij is niet, zoals Femke meent, een “toekomstvisioen” maar een verworvenheid, een verdedigingslinie in de strijd voor vrijheid – een frontlijn. Geen heilsverwachting maar een strijdperk, geen ideaal maar een monument.
We laten het ons niet afpakken.
Willem de Zwijger is ‘de stem van politiek incorrect links’. Zijn weblog is een rijke bron van wijsheid en inzicht en zou veel meer bezoekers moeten trekken.
Zie ook Ephimenco’s Dogma van de naakte vrouw in de wei.
Algemeen, 22.10.2005 @ 22:32
3 Reacties
op 23 10 2005 at 12:35 schreef Frans Groenendijk:
Voor alle duidelijkheid maar even de stemming van 23 november er bij gehaald:
"24 november 2004
van onze redactie politiek
DEN HAAG – De motie-Van der Laan (D66) is gisteren in de Tweede Kamer verworpen. Alleen de fracties van D66, VVD en LPF, de groep-Wilders en Lazrak steunden Van der Laan in haar oproep artikel 147 over smalende godslastering uit het Wetboek van Strafrecht te halen.
Bij de VVD stemde het Kamervoorzitter Weisglas tegen de motie en bij de LPF viel Van den Brink uit de fractieboot. Weisglas motiveerde zijn tegenstem als een signaal tegen de hype rond het debat. ,,Als voorzitter van de Tweede Kamer maak ik er bezwaar tegen dat een debat zo geïsoleerd wordt gevoerd.” Terwijl het land in ,,rep en roer” is, aldus Weisglas, dient het parlement zich niet op die wijze in een discussie te verliezen. ,,Dit is zo’n Haagse discussie, daar zitten mensen niet op te wachten.” Inhoudelijk wil Weisglas geen oordeel vellen over het onderwerp. Als er een notitie komt over het artikel inzake godslastering zal hij dat dan beoordelen.
PvdA-fractievoorzitter Bos gaf in een uitvoerige stemverklaring aan tegen de motie te stemmen. Wel meende hij dat minister Donner (Justitie) de discussie over godslastering onnodig is begonnen. Nadat deze echter aangaf niet op verscherping van artikel 147 uit te zijn, was voor de PvdA-fractie de D66-motie ,,overbodig en onnodig” geworden. Dat Van der Laan de motie toch in stemming bracht, levert alleen maar verliezers op, zei Bos. Wel wil de PvdA-fractie op een later moment de inhoudelijke discussie over verschillende grondrechten aangaan.
De fractie van GroenLinks, die vorige week de motie nog had ondertekend, trok gisteren de steun in. Fractievoorzitter Halsema keerde zich tegen het feit dat D66 er een ,,partijpolitieke prestigestrijd” van wilde maken. Ze had bij Van der Laan aangedrongen op het uitstellen van het in stemming brengen van de motie. Nu toch stemmen over zo’n symbolisch wetsartikel vond Halsema ,,onverstandig”.
Ook de SP-fractie trok de aanvankelijke steun aan D66 in omdat het debat ,,onhandig en op een onjuist moment” is gevoerd. Rouvoet verklaarde namens de ChristenUnie graag het debat aan te gaan over de ,,meerwaarde” van het wetsartikel over godslastering. De inhoud en de timing die D66 eraan heeft gegeven, wees Rouvoet van de hand. De wijze waarop Van der Laan op minister Donner heeft gereageerd heeft een bijdrage geleverd aan de ,,verscherping van de onrust in de samenleving”.
Minister Donner zei na afloop van de stemming dat zijn uitspraken zijn vertekend en dat het hem ging over de toon van het onderlinge debat. ,,Als mensen alleen maar windmolens nodig hebben om die te bevechten, dan kan ik alleen maar constateren dat dit debat ons beter bespaard had kunnen worden.”
©Nederlands Dagblad"
Lazraks stem vind ik wel een leuk detail.
op 24 10 2005 at 22:07 schreef Duns:
Beste Willem,
Waarom noem je jezelf nog ‘links’?
Ik geloof dat de tijd voor je rijp is om uit de kast te komen, in de spiegel te kijken, diep adem te halen, en te zeggen "Ik ben rechts."
En je zult echt vrij zijn …
op 01 11 2005 at 12:51 schreef Willem Dezwijger:
Met al die reconstructies van de laatste dagen zit ik te wachten op de echte reconstructie van de ongelofelijke draai van links in deze kwestie rond de motie Lousewies. De stemverklaring van Bos volstond nog niet om een kleuter te overtuigen.
Maar dan nu Duns, waarom niet rechts?
Ik heb es voorgesteld dat er twee dimensies zijn in het maatschappelijk debat: links vs. rechts (i.c. sociaal-economisch, buitenlandse politiek) en seculier/westers vs. quasi-religieus/conservatief.
GroenLinks, Anja en Mak zijn links-conservatief (een vaag idee van God is hier meestal wel aanwezig), de VVD is deels rechts-seculier, de SP is in hoofdzaak links-seculier evenals Aboutaleb, het CDA is rechts-conservatief. Etc.
Seculier vs. conservatief gaat op zijn minst terug naar de Franse revolutie. In Nederland bijvoorbeeld op patriotten vs. Oranjeklanten. (Niet voor niks kan Rosenmöller het zo goed vinden met Maxima.) Liberalisme en socialisme stammen beide af van de Franse revolutie, terwijl de meest principiële confessionele partij zich juist de Anti-revolutionaire partij noemde.
Praktisch gezien is rechts voor mij geen optie. Rechts leidt tot zulke uiteenlopende zaken als de inval in Irak, steun aan de apartheid, middelmatige aangestelde directeuren (Boonstra, Wijers, van Lede) van grote bedrijven die in een jaar evenveel verdienen als één van hun medewerkers in een heel leven. Of tot het vernielen van een alleszins acceptabele voorziening van stroom en gas tot iets waardoor we voortdurend worden lastiggevallen door virtuele bedrijfjes die ons energie willen verkopen. Of vanwege een mogelijke ‘beursgang’worden opgescheept met treinen met vierkante wielen. Of met een gezondheidszorg waarbinnen de verzekeringsmaatschappijen de dienst uitmaken.
Of met verpleeghuizen die bezuinigen op incontinentieluiers.
Daarom blijf ik dus links, maar ik streef wel naar een links dat zich zijn seculier, anti-clericale en Revolutionaire wortels herinnert.
RSS