Mirjam Vissers

5 Reacties

op 26 08 2005 at 21:13 schreef AVe:

Tekenend! Hij is goed hoor!

op 27 08 2005 at 02:43 schreef Duns:

Prachtig!

Hieronder een leerzaam citaat van iemand anders:

Minister Verdonk illustreert het falen van de strategie-lozen. Haar initiatieven zijn gefrustreerd door de Rechterlijke macht, alsmede Raad van State en andere bolwerken van de polder. Denk dan aan de uitzetting van radicale imams, aanscherping van het vreemdelingenbeleid en bijstand voor AMA’s.

Het zijn vooral de internationale verdragen die de Rechters de mogelijkheid geven om minister Verdonk te frustreren, bijvoorbeeld het vluchtelingenverdrag (uit 1951 !), het het verdrag van de rechten van het kind.

Wanneer minister Verdonk strategisch goed beslagen ten ijs was gekomen, had zij vóór ze deelnam aan dit kabinet de eis gesteld dat deze verdragen in zoverre herzien zouden worden dat zij haar beleid kon uitvoeren.

Vóór minister Verdonk toetrad tot het kabinet, had ze een onderhandelingspositie. Nu ze eenmaal in het kabinet zit, heeft ze geen mogelijkheid meer om CDA, VVD en D’66 onder druk te zetten.

Deze tijdelijkheid is de essentie van elke strategische overweging. Een strategie werkt goed wanneer zij vóór de go-or-no-go beslissing is ontworpen, én wanneer die stategie voldoende voorspellend vermogen heeft.

Het is onmogelijk om tot een strategie te komen nadat het go-or-no-go moment is gepasseerd. Minister Verdonk is de komende twee jaar een ‘lame duck’.

op 29 08 2005 at 03:02 schreef Mirjam:

Leuk! Dat jullie hem leuk vinden.
Of Verdonk vantevoren de mogelijkheid heeft gehad om allerlei eisen te stellen nadat ze voor zichzelf en in overleg een allesoverziende strategie had ontworpen, dat weet ikniet. Ik kan me zo voorstellen dat je veel kunt eisen en dat men van alles belooft, als JIJ maar op die vermaledijde post wilt gaan zitten. Dan komt het heus wel in orde en we gaan er alles aan doen en het zit in de pipeline, komt voor mekaar. Vervolgens ben je minister en moet je links en rechts compromissen sluiten en weet niemand meer dat er afspraken waren en gaan anderen voor en krijgen ze vergeten instellingen niet mee en protesteren er nog meer belangengroepen dan gedacht en blijken er in praktijk vergeten wetten en afspraken die ineens halsbrekend zijn en wordt theo van gogh ook nog es afgeslacht. Achteraf is makkelijk praten.

op 29 08 2005 at 03:03 schreef Mirjam:

Leuk! Dat jullie hem leuk vinden.
Of Verdonk vantevoren de mogelijkheid heeft gehad om allerlei eisen te stellen nadat ze voor zichzelf en in overleg een allesoverziende strategie had ontworpen, dat weet ikniet. Ik kan me zo voorstellen dat je veel kunt eisen en dat men van alles belooft, als JIJ maar op die vermaledijde post wilt gaan zitten. Dan komt het heus wel in orde en we gaan er alles aan doen en het zit in de pipeline, komt voor mekaar. Vervolgens ben je minister en moet je links en rechts compromissen sluiten en weet niemand meer dat er afspraken waren en gaan anderen voor en krijgen ze vergeten instellingen niet mee en protesteren er nog meer belangengroepen dan gedacht en blijken er in praktijk vergeten wetten en afspraken die ineens halsbrekend zijn en wordt theo van gogh ook nog es afgeslacht. Achteraf is makkelijk praten.

op 29 08 2005 at 04:44 schreef Duns:

Beste Mirjam,

Daarom is strategie ook een vak! (Het is overigens niet mijn vak; om misverstanden te voorkomen.)

Beroemd zijn twee voorbeelden van Shell. Vanuit een goede strategie wist Shell vóór 1973 de oliecrisis te voorspellen, en vóór 1988 de val van de Sovjet-Unie te voorspellen. En dat heeft Shell geen windeieren gelegd!

In de NL politiek zie ik alleen de PvdA stategisch goed opereren. Het amateurisme bij CDA, VVD en al die andere partijen is echt ten hemel schrijend.

Ik vermoed dat Ruud Koohle de kwade genius is achter de goede strategie van de PvdA.

Wie ge-interesseerd is in strategie kan ik ’the art of the long view’ van Peter Schwartz als leestip aan de hand doen.