Wij zijn slecht

Lagonda

Ik kan me niet herinneren ooit aan een lamballeriger en schofteriger soort van personeel te zijn blootgesteld dan aan de vaderlandse cabin-crew van de KLM. In de gemiddelde Aldi word ik netter behandeld. Het personeel van de KLM is arrogant, liederlijk en lui. Leeghoofdige jongelingen, grootgebracht op de Veraunika idealen van jong mooi, snel geld en wild reizen. Alleen maar met zichzelf bezig, dus het boeit ze geen fuck wat jij in hun vliegtuig komt doen. De grootste lolbroek is meestal een gillende steward, die droomt van een carrière als showdanser in het clubcircuit. Melig gegrinnik tijdens de demonstratie van het zwemvest, en bij het rondbrengen van de drankjes worden op luide toon ranzige grappen naar elkaar gemaakt, zodat je vier keer opnieuw moet uitleggen wat je wil drinken. Op de korte vluchten voor het weekend is deze houding het ergst; de crew is dan moe, balorig, heeft zin om te stappen, en hangt lui te roken in de pantry. Dan mag je blij zijn als je je gratis zakje pinda’s krijgt. Het zou mij niks verbazen als deze discogirls en partyboys ook aan de grond de nodige taken verrichten, zoals bijvoorbeeld het checken van de passagierslijsten.

En zo kon het dus gebeuren dat een KLM-vlucht door de Amerikaanse luchtvaartautoriteiten werd terugverwezen naar Schiphol. Boel gefoeter, stoute Amerikanen, kamervragen, wat denken ze wel? En ineens werd het muisstil. Krap een week later werd bekend dat er twee officials van Al-Qaeda aan boord zaten; volkomen terecht dus van de Amerikanen om dit toestel de toegang tot hun luchtruim te ontzeggen. Het lijkt me dat de KLM achter de schermen ongenadig van de Yanken op haar naad heeft gekregen. De aanvankelijke smoes van de KLM, dat ze altijd alleen de vluchten OP Amerika controleren en niet de vluchten OVER Amerika, is erg ongeloofwaardig. Alsof de Amerikanen na 9/11 hieromtrent niet extreem duidelijke richtlijnen hebben verstrekt. Ik denk dat de aandacht van KLM is verslapt, en er gewaun effe geen zin in had. Typisch Nederlands. De hele wereld schijt bagger voor bomaanslagen, maar hier doen we net of we gek zijn. Ja doei, die Amerikanen met hun terrorismebestrijding, daar hebben wij toch niks mee te schaften? Gaan we daar een beetje die hele lijst voor doorwerken, ech nie!

Tsja…

Dankzij deze houding zien potentiële terroristen Nederland dus blijkbaar als het land waar je de geringste kans loopt opgepakt te worden als je eens een vliegtuig richting Amerika neemt. Moeten we daar eigenlijk nog verbaasd over zijn? Reken maar dat ze zich tot in de verre uithoeken van Afghanistan achter de oren hebben gekrabd over de vrijspraak van Samir Azzouz. Een aan Al-Qaeda gelieerde moslim, met in zijn bezit explosieven, wapens, stafkaarten, chemicaliën en tientallen duistere voornemens, wordt niet alleen vrijgesproken, nee, de Nederlandse justitie legt tijdens de rechtszaak aan dit staatsgevaarlijke vlasbaardje ook nog eens haarfijn uit dat de ontstekers die hij wilde gebruiken niet goed waren, en dat de kunstmest die hij had gekocht niet geschikt was voor het maken van explosieven. Nou justitie, bedankt! Het is niet duidelijk of Bin Laden nog in leven is, maar na dit nieuws heeft de man zich voor zeker doodgelachen.

Nederland is het enige land ter wereld dat hierover nog steeds de kop in het zand heeft. Het internationaal opererende moslimterrorisme kan, nee, MAG gewoonweg niet bestaan – dat zou het beeld van al die moslims met wie wij ons land delen maar aantasten. Zelf de moord op Van Gogh heeft geen einde gemaakt aan deze multiculturele droom. Gelukkig denkt de rest van de Westerse wereld daar anders over: in de nasleep van die moord is Ayaan Hirsi Ali door het weekblad Time op de top-100 van meest invloedrijke personen gezet. Op zijn minst een signaal dat het Westen haar situatie en de strijd die zij voert zeer serieus neemt. Een politicus die in een democratisch land ernstig wordt bedreigd; het is minstens zo belangwekkend als de fatwa over Salman Rushdie — destijds ook wereldnieuws. Maar in Nederland, waar nog steeds door veel mensen licht spottend wordt gesproken over de doodsbedreigingen richting Ayaan, en met name de media deze hemeltergende struisvogelpolitiek bedrijven, wordt er alles aan gedaan om het belang van deze nominatie te kleineren.

Radio 1 weet steeds met veel smaak te vertellen dat Ayaan is geplaatst in de categorie “revolutionairen”, hetgeen wordt uitgesproken alsof het een vieze ziekte betreft, en dat in deze categorie ook George Bush, Al-Zarqaawi en Kim Yong-Il staan vermeld. Impliciete boodschap: u weet wel, die ANDERE mensen die niet deugen. Dat bijvoorbeeld Bill Clinton in dezelfde categorie staat, is nog geen enkele keer genoemd. Van het Time top-100 diner, waar Ayaan als een van de disgenoten het woord nam om ten overstaan van een gewichtig gehoor haar zaak te bepleiten – toch ook een belangwekkende gebeurtenis – werd door radio 1 slecht aangegrepen om nogmaals nadrukkelijk Bush, Zarqaawi en Yong-Il in verband te brengen met Ayaan.

Onbegrijpelijk en onverteerbaar, dat deze vrouw door onze “serieuze” media als een leproos wordt behandeld, en dat de zaak waarvoor zij haar leven waagt voortdurend als een non-issue weer terug op de plank wordt gelegd. Wat een blamage zal het zijn als Ayaan ooit een Nobelprijs krijgt en de rest van de wereld kan constateren hoe deze vrouw in ons o zo tolerante land door de intellectuele pers systematisch verdacht is gemaakt.

Ik heb ooit een artikel gelezen over een verschijnsel dat bij sommige forensisch psychologen voor schijnt te komen. Ze behandelen seriemoordenaars, maar tegelijkertijd koesteren zij de wens om de zieke geest van hun patiënten in actie te zien. Diep in hun binnenste is daar het verlangen een seriemoordenaar te zien seriemoorden. Dat is wel logisch: het is die morbide fascinatie waardoor je in eerste instantie forensisch psycholoog wordt. Dit kan er toe leiden dat sommige van deze psychologen hun patiënten te vroeg met verlof sturen, of ervoor zorgen dat ze per ongeluk expres uit hun cel kunnen ontsnappen.

Zo speel ik soms met de gedachte dat sommige Nederlanders, in de zwartste putten van hun geest, een onderdanig gevoel van ontzag ontlenen aan de straffende hand van Allah, en de furie van zijn terroristen. Een bom in de trein? Net goed! Weg met ons! Wij zijn onze welvaart niet waard, en moeten ons schamen voor onze voorsprong! Net goed voor al die landgenoten die het waagden niet te buigen voor de superieure principes van sociale gelijkheid! Straf ons! Een bom op Borssele? Net goed voor al die domme en verwende consumenten, die niet weten hoe goed ze het hebben, en die niet zien hoe ze met hun hersenloze gelduitgeverij jullie cultuur zich minderwaardig laat voelen! Wij zijn slecht, wij zijn het laagste van het laagste – de waarde van onze oppervlakkige verworvenheden valt in het niet naast jullie diepgewortelde waarheden! Straf ons toch!

Dus, het wachten is op de volgende poging van de korankabouters om, uiteraard vanuit Nederland, het vliegtuig te nemen richting Amerika. Wellicht dat een toestel vol Nederlanders dat op het vrijheidsbeeld invliegt ons eindelijk op andere gedachten zal brengen. Wel lullig voor die terroristen, om de dood in te vliegen met het personeel van de KLM.

De redactie van Frontaal Naakt feliciteert Lagonda van harte met de geboorte van een gezonde zoon.

Lagonda schreef al teksten op een weblog, puur voor het eigen plezier, totdat Frontaal Naakt besloot hem aan de vergetelheid te ontrukken. Lagonda is 49% mannelijk, 51% vrouwelijk en 100% esotericus. Haar schrijfstijl wordt door sommigen ervaren als ‘een warm bad’, door anderen weer als ’totaal genadeloos’. Het is maar hoe de pet staat. Meer op de Lagonda blogspot.

Tweet

Algemeen, 23.04.2005 @ 12:39

[Home]
 

Δ