Rukker

15 Reacties

op 09 04 2005 at 11:36 schreef Tom Thomas Maine:

Hij is geweldig !!!

op 09 04 2005 at 12:48 schreef BigPete:

Goed geschreven stuk. Toch een kanttekening;samir mag dan een loser van de bovenste plank zijn, hij blijft er natuurlijk levensgevaarlijke denkbeelden op na houden. Daarom moet de maatschappij van dit soort allahpijpers verlost worden. Op de rechterlijke macht hoeven we niet te rekenen, er is nog nooit een moslimterrorist veroordeeld in dit land…

op 09 04 2005 at 13:43 schreef tatra:

"Waarna de vernedering compleet is met de wetenschap dat je vanaf nu nooit meer vroegtijdig helemaal over haar kunt klaarkomen zonder dat de AIVD er een rapportje over schrijft. Life sucks, Samir Azzouz."

Ha ha, goed beeld.

op 14 04 2005 at 19:27 schreef Pokiman:

Vermoedelijk houdt onze Samir, even als zijn jihadcollegaatje Mohammed B., van DVD’s met onthoofdingen en andere folkloristische gebruiken uit die fijne arabische wereld. Zou het geen goed idee zijn dit soort types, na hun traditionele vrijspraak door de rechtbank, op straat te onthoofden? Een koekje van eigen deeg als het ware! Zijn ze toch een beetje martelaar en krijgen misschien ook nog de helft van die 72 beloofde maagden. Je weet maar nooit. Die allah is misschien toch niet zo’n gekke god. Als je tenminste in em gelooft, natuurlijk!

op 15 04 2005 at 18:25 schreef de denkende mens:

Jullie denkbeelden zijn gestoeld op angst en onwetendheid,misschien hadden de geallieerden(waaronder Marokko) jullie in de jaren veertig met rust moeten laten.

op 16 04 2005 at 11:34 schreef BigPete:

Angst? Misschien. Niet ten onrechte overigens!

Onwetendheid? Zeker niet. Ik weet meer van de islam en de koran dan mening moslim, en hoe meer ik te weten kom hoe banger ik word…

Marokko bij de geallieerden? Wat een mop. Die paar duizend Marokkaanse soldaten waren gewoon FRANSE dienstplichtigen. Als Frankrijk Marokko niet had gekoloniseerd dan hadden er echt geen Marokkaanse soldaten meegevochten in WW 2.

op 16 04 2005 at 12:35 schreef Peter Breedveld:

Respect en grenzeloze dankbaarheid voor iedereen die is gesneuveld in de strijd tegen de nazi’s en voor de bevrijding van bezet Europa.

Maar wat de Denkende Mens hier als argument te berde brengt is net zo grenzeloos dom als het ‘argument’ van sommige Amerikanen die elke kritiek op de VS beantwoorden met: ‘We shouldn’t have saved your ass in the war’.

Het draagt niets bij aan een discussie. Het is een vervelende dooddoener.

op 19 04 2005 at 12:52 schreef Hein:

Past u maar op, heer Breedveld…

"De Antwerpse rechtbank heeft Bert Murrath van het satirische fax- en e-zine ’t Scheldt vrijdag veroordeeld tot 3 maanden celstraf en een boete van 250 euro wegens eerroof en laster jegens een voormalige curator van het Antwerpse Diamantmuseum. Murrath gaat in beroep. Bron: De Morgen)"

op 20 04 2005 at 01:26 schreef Rinus Duikersloot:

Lees hier de prachtige column van Theodor Holman over Mohammed B.: http://ayaanhirsiali.web-log.nl/log/2317641

op 20 04 2005 at 01:29 schreef Rinus Duikersloot:

Ik merk dat ook Peter Breedveld zijn Hans Jansen goed gelezen heeft. Ik citeer uit De terreur van de brandende afgunst: "Het enige medicijn is dan ook tegen-consternatie. Niet, zoals bij oorlogvoering gebruikelijk, streven naar een overwinning met proportionele middelen die voor het doel dat bereikt moest worden net voldoende zijn, maar streven naar een totale verplettering met overdreven zware middelen en overmacht. Het gaat immers niet om een rationele oorlog maar om een irrationele strijd.
Angst aanjagen, en ruim voldoende reden geven om angstig te blijven, is van groot belang. Niet bang zijn zelf af te zakken tot het niveau van de terroristen. Voor minder doen ze het immers niet. Het is in de propaganda-oorlog bovendien van groot belang de terroristen als loosers voor te stellen die op allerlei manieren, ook seksueel, niet aan hun trekken zijn gekomen. Omdat dat meestal waar is, kan het niet zo moeilijk zijn."

Bij de pro-forma zitting is gebleken dat Mohammed Bouyeri´s zwakke plek zijn familie is. Ik vraag me af of de familie van terroristen ook een legitiem doel is. Misschien dat het toekomstige terroristen zal afschrikken.

op 20 04 2005 at 11:28 schreef Peter Breedveld:

Ik heb niets van Hans Jansen gelezen, behalve zijn bespreking van Geert Maks schotschriftje, waar ik het helemaal mee eens ben.

Bovenstaande citaten verbazen me wel en maken me nieuwsgierig naar dat boek. Meent Jansen dat echt op deze manier? Ik ben wel degelijk bang om af te zakken naar het niveau van de terroristen. Ook omdat dit volgens mij helemaal niet nodig is. Ik meen te weten dat zelfs in Israël de kans dat je verkeersslachtoffer wordt vele malen groter is dan dat je getroffen wordt door een terroristische aanslag.

Ik verzet me tegen mensen die mij willen vertellen wat ik wel en niet mag zeggen, welke boeken ik mag lezen, welke toneelstukken en films ik mag zien. Tegen mensen die openlijk hun minachtig tegen mij en de mijnen belijden omdat ze zich, vanwege hun geloof of politieke overtuiging, superieur achten. Ik betwijfel dat Mohammed Bouyeri terrorsime heeft willen bedrijven door Theo van Gogh te vermoorden. Ik denk dat hij gewoon vond dat Van Gogh dood moest omdat hij dingen zei die hem niet bevielen. Dáár ben ik kwaad over.

En er is een goed verzetsmiddel tegen deze bigoterie: je niet monddodd laten maken, de islam belachelijk blijven maken, je als vrouw uitdagend en sexy blijven kleden, er op staan dat je als vrouw een hand krijgt, zoals in Nederland gebruikelijk is (wanneer ik het huis van een moslim betreed, doe ik ook netjes mijn schoenen uit). Ik heb geen zin om mensen bang te maken. Dat is mijn stiel niet. Daar bereik je ook niks positiefs mee.

op 20 04 2005 at 11:58 schreef Rinus Duikersloot:

Oh help Peter! Dat is een ernstige lacune.
Meer informatie over Hans Jansen en zijn artikelen kun je vinden op: http://www.arabistjansen.nl/
Je vindt daar ook het artikel waaruit ik geciteerd heb.
Verder is het boek "God heeft gezegd: Terreur, tolerantie en de onvoltooide modernisering van de islam" van Hans Jansen eigenlijk ook verplichte leeskost. Hier een bespreking van dat boek door Theo van Gogh: http://www.theovangogh.nl/HANSJANS.html

Ik ben het niet met je eens dat Van Gogh vermoord is omdat hij dingen zei die bepaalde mensen in het verkeerde keelgat schoten. Er zijn tal van mensen die staan te popelen om de wapens op te nemen. Dat bleek enkele jaren geleden al toen Samir Azzouz naar Tsjetsjenië en twee jongens uit Eindhoven naar Kashmir gingen om daar een potje te gaan knokken. Ik ben er van overtuigd dat de dingen die Van Gogh zei en deed geen aanleiding maar slechts een excuus waren om hem te vermoorden.

De verzetsmiddelen die jij noemt zijn prima maar niet afdoende en omdat het niet in je aard ligt om mensen bang te maken moet je dat ook niet doen. Laat dat dan maar aan anderen over. Ik vermoed wel dat er wat positiefs mee bereikt kan worden.

op 20 04 2005 at 12:23 schreef Rinus Duikersloot:

En met de mensen die bang gemaakt zouden moeten worden bedoel ik de terroristen

op 20 04 2005 at 12:46 schreef Rinus Duikersloot:

Hier een analyse van de motieven van Mohammed Bouyeri door Ernst. Ik ben het daar helemaal mee eens. http://ayaanhirsiali.web-log.nl/log/2318542

Hier een prachtige column van Afshin Ellian over Mohammed Bouyeri: http://denaaktewaarheid.web-log.nl/log/2330572

En hier nog eentje van Sylvain Ephimenco: http://www.trouw.nl/nieuwsenachtergronden/columnisten/artikelen/1113467316350.html

op 22 04 2005 at 20:43 schreef sehrhetthnrjryyj:

Openbaar Ministerie van Godsdienst

De Overheid op het glibberige pad der religieuze interpretaties

Het praktiseren van homoseksualiteit is in Nederland niet verboden bij wet, ondanks de strenge veroordeling van sodomie in vrijwel alle religies. Religieuze argumenten zijn dermate subjectief gebleken, dat zij in de moderne liberale democratie niet meer erkend worden als grondslag voor wetgeving. De moderne overheid betracht vanuit haar aard rationaliteit en objectiviteit. In de praktijk echter, blijft het politieke streven niet altijd binnen die kaders.

Het is een fundamentele misstand, wanneer onze seculiere overheid zich begeeft in het ondoorzichtige gebied van religieuze exegese. Helaas meten politici, rechters en Openbaar Ministerie in Nederland in toenemende mate zich een oordeel aan over geloofszaken, waarbij zij vrijelijk aan het interpreteren slaan van een diversiteit aan heilige teksten. De snelle opkomst van de islam in Nederland draagt daar aan bij.

De toelichting die het Openbaar Ministerie op 5 april 2005 publiceerde naar aanleiding van aangiften tegen de islamitische uitgeverij Noer, spant nu de kroon. Het OM tracht een onderscheid te maken tussen strafbare en niet-strafbare publicaties van de uitgeverij, door te kijken in hoeverre deze in overeenstemming zijn met (het uitdragen van) de islamitische geloofsbeleving, –overtuiging en interpretatie.
Elke poging daartoe is vooraf gedoemd te mislukken, omdat het onmogelijk is overeenstemming te bereiken over zaken waar godsdienst mee gemoeid is. In het Westen is na eeuwen, vaak bloedige, strijd over zowel de grondbeginselen als de uitwerking van de religie, de liberale democratie ontstaan die godsdienstige argumenten niet langer erkent als basis voor politieke rechten.

Het Openbaar Ministerie staat onder leiding van minister Donner, die weinig op heeft met het duur bevochten beginsel, dat de overheid zich principieel onthoudt van religieuze stellingname. Zo was het minister Donner er aan gelegen op grond van religieuze argumenten de vrijheid van meningsuiting te beknotten, toen hij na veertig jaar het misdrijf van de godslastering weer onder de aandacht bracht.
De timing van Donner, vlak na de moord op Van Gogh, onderschrijft zijn verregaande respectloosheid jegens de moderne democratie.
De rechterlijke macht ging hierin mee, toen Ayaan Hirsi Ali onlangs te verstaan werd gegeven dat het in Nederland een misdrijf (drie maanden gevangenisstraf) is om herhaaldelijk en in heldere bewoordingen te wijzen op bijvoorbeeld Mohammed, die pedofilie praktiseerde.
Het probleem is daarmee weer binnengehaald: het is een religieuze discussie, die bepaalt wat voor gelovigen lasterlijk of kwetsend is. En aan religieuze argumenten kunnen in een liberale democratie geen bijzondere rechten worden ontleend.

De rol van Donner

De schromelijk verouderde wet van opa Donner stond op het punt te worden afgeschaft, totdat zijn kleinzoon Piet Hein met de ‘smadelijke godslastering’ anno 2005, na 40 jaar verstoffen, wederom een politiek statement wist te maken.
De politiek als geheel is vooralsnog niet in staat geweest minister Donner op tijd te corrigeren door het verouderde wetsartikel te laten schrappen. In tegendeel: het wetsartikel is weer helemaal terug van weggeweest. Wie godsdienstkritiek uit, heeft mogelijk te vrezen van moslimfundamentalisten maar ook van het Openbaar Ministerie dat dreigt met drie maanden cel.
De politieke elite rond minister Donner en premier Balkenende weet vanuit een eeuwenoude traditie van christelijke politiek te handelen, terwijl politici van andere partijen tegenwoordig niet meer zo vertrouwd lijken met de klassieke religieuze machinaties. ‘De overheid is van God ingegeven’, zo weet onze minister Donner, en de Verlichting een religieuze dwaling; een krachtig politiek tegengeluid krijgt hij niet. In het algemeen verzaakt de Nederlandse politiek op te komen voor de Moderniteit en de seculiere overheid – kortom voor zichzelf.

De truc van Donner werkt twee kanten uit. Met een beroep op smadelijke godslastering kunnen gelovigen enerzijds een gekwetstheid claimen, die voor ongelovigen onnavolgbaar is.
Anderzijds interpreteert Donner de godsdiensvrijheid op zo’n manier, dat gelovigen op grond van religieuze argumenten over meer vrijheid beschikken om te kwetsen, dan ongelovigen, die zich niet op religieuze argumenten beroepen.
Zelfs als het evident is dat bijvoorbeeld homoseksuelen gekwetst worden door gelovigen, hanteert het OM van minister Donner religieuze argumenten om die vrijheid te verdedigen. Een optreden als dat van Hirsch-Ballin, die de broodnodige aandacht eiste voor de bescherming van homoseksuelen, is bij Donner ondenkbaar.

OM discrimineert homo’s

Donner sluit aan bij de in populariteit groeiende beweging van neoconservatieven, die vanuit de VS naar Europa overwaait. We zien verschillende politieke partijen het religieuze discours aangaan en kunnen ons afvragen in hoeverre daarbij sprake is van een bewuste opzet om het op de Verlichting gebaseerde politieke bestel te ondermijnen, of van onnadenkendheid.
De casus van de islamitische uitgeverij Noer, die werd beschuldigd van het publiceren van onder meer antisemitische en homovijandige teksten, is interessant omdat het OM homohaat in de teksten anders benadert dan jodenhaat.
Het OM stelt dat publicatie van alles wat intrinsiek is voor een geloofsleer, bescherming van de wet heeft. De afkeer van het jodendom staat daarbij volgens het OM verder af van de islam, dan de afkeer van homoseksualiteit.
Dit is een religieuze stellingname van het OM, die zeer aanvechtbaar is. Om te beginnen zou je eens kunnen lezen, hoe er over joden geschreven wordt in de Koran. Maar voorop staat natuurlijk, dat het OM in het geheel geen religieuze argumenten màg hanteren, omdat dat strijdig is met de seculiere objectiviteit.
De beslissing van het OM benadeelt de positie van homoseksuelen ten opzichte van gelovigen. Daarnaast schaadt de beslissing de vrijheid van meningsuiting, omdat een van de drie gewraakte publicaties werd veroordeeld.

De Nederlandse overheid mag geen homo’s benadelen ten opzichte van gelovigen, maar dient eveneens de vrijheid te garanderen van alles wat geen overheid is, om naar believen homoseksualiteit of jodendom in krachtige bewoordingen af te keuren. In alle openheid kan iedereen oordelen over iedereen, zo lang de overheid te allen tijde neutraal en objectief blijft. De belangen van Nederlandse homo’s en joden zijn niet gediend met een overheid die religie uitlegt.

De beslissing van het OM moet worden aangevochten, ook om precedentwerking tegen te gaan. De gevolgen die een daadwerkelijke trend bij de overheid inzake de geschetste problematiek zou hebben, zijn niet te overzien.

Ik verzoek iedereen daarom via juridische weg en (Europese) wetgeving de beslissing van het OM aan te vechten, alsmede elke vergelijkbare toekomstige overheidsbeslissing. Tevens verzoek ik iedereen ook via andere dan juridische weg de seculariteit van de overheid te verdedigen.