‘Aan je pik, natuurlijk’
Peter Breedveld
De vrouwen in Arthur de Pins stripserie Schatjes zien eruit als mollige dwergen met waterhoofden, ze hebben geen neus en hun gezicht bestaat bijna uitsluitend uit ogen.
Toch zijn ze onmiskenbaar sexy. Of eerlijk gezegd gewoon geil, als ik daarmee niemand ontrief. Ik zie dat het groteske karikaturen zijn, maar toch missen de brede heupen, de uitstekende, met prikkelende lingerie versierde billen, de kleine ronde borstjes en de licht opbollende buikjes hun uitwerking niet. Zo makkelijk zijn mannen blijkbaar om de tuin te leiden. Of ik, althans.
In Schatjes, waarvan nu twee delen uit zijn, wemelt het van deze frivole, dartele, warmbloedige wezentjes en hoofdpersoon Arthur, die op een kind met baardgroei lijkt, wil ze allemaal wel. Een keertje. Niet dat hij bindingsangst heeft, maar als hij in het eerste album een keer een vaste vriendin krijgt, jagen zijn vrienden en vriendinnen hem op de kast door hem voor te houden dat het elke dag keihard werken is, zo’n relatie. Iedere dag moet hij zijn geliefde opnieuw veroveren, met aandacht en cadeautjes, in bed moet hij onvermoeibaar en creatief zijn, haar laten lachen, teder zijn en dierlijk tegelijk, kortom, meer dan goed is voor zijn zelfvertrouwen.
Daarom laat hij het de rest van het album maar bij ‘vluchtige ontmoetingen’, waarbij hij meer dan eens op zijn nummer gezet wordt en een blauwtje loopt. Want ze mogen er dan uitzien als stoeipoezen, de schatjes van Arthur, ze zijn stuk voor stuk intelligenter en zelfredzamer dan hij. Seksueel geëmancipeerder ook.
In het tweede deel van Schatjes, ‘Op Mannenjacht!’ krijgt hij dan toch een echte relatie met een vrouw die hij ontmoet op een etentje, maar nu worden de rollen omgedraaid en is het de verliefde Arthur die door het dikke, onverschillige pantser van het object van zijn liefde, Clara, moet prikken. Als Arthur bijvoorbeeld in een bui van postcoïtale zwaarmoedigheid zijn hart bij Clara uitstort en haar dan vraagt waar ze aan denkt, antwoordt ze: ‘Aan je pik, natuurlijk’. En als Arthur haar verrast met een feestelijk ontbijtje, gaat zij er vanuit dat hij wel weer iets van haar zal willen, terwijl Arthur alleen maar lief wilde zijn.
Arthurs avonturen worden verteld in afleveringen van één, twee en soms vier pagina’s, voorgepubliceerd in het humoristische stripblad Fluide Glacial, dat in de jaren tachtig in Nederlandse vertaling verscheen als Rhaa Lovely, en por dios, dat was nog eens een leuk blad. Soms werkt De Pins op scénario van anderen en – daar moet u maar eens op letten – de afleveringen waaronder Nathalie Routin als scénarist wordt genoemd, zijn het leukst.
De Pins is een geweldige illustrator en met zijn website, waar onder andere leuke animaties te zien zijn, bent u ook wel een uurtje zoet.
Arthur de Pins: Schatjes, en Schatjes: Op Mannenjacht; uitgeverij Silvester Strips; 48 pagina’s in kleur; harde kaft, prijs € 9,95 (Deze bespreking is eerder gepubliceerd in Vrij Nederland).
Peter Breedveld, strips, 16.10.2009 @ 11:01
10 Reacties
op 16 10 2009 at 11:57 schreef Lianne:
Het klinkt allemaal ‘net echt’ :)
op 16 10 2009 at 12:11 schreef GuusB:
Kijk eens aan, heb ik me net een klein uurtje vermaakt op de website van Arthur en kom ik er eindelijk toe je te bedanken voor deze amusante tip.
Daar moesten er meer van komen.
op 16 10 2009 at 13:25 schreef Mike's Webs:
Fijne recensie, Peter. Van dit soort Schatjes kan ik erg genieten.
op 16 10 2009 at 23:50 schreef Loesje:
Leuk, om die figuurtjes weer te zien!
op 17 10 2009 at 13:58 schreef MNb:
Nu gun ik een ieder zijn perverse fantasieën, maar wat er nou geil is aan deze getekende stripvrouwtjes ontgaat me geheel. Daarmee ben ik nog niet ontriefd. Maar is wel een pijnlijk plekje waar ik met mijn ongenuanceerde vinger eens flink op wil duwen.
Deze getekende meisjes/vrouwen hebben grote hoofden en grote ogen. Dat zijn attributen van kindvrouwtjes. Baby’s hebben ze namelijk ook. Maw, deze striptekenaar appeleert, net als de Japanse mangatekenaars, aan de pedofiel in de volwassen manspersoon.
Nee, dit heb ik niet uit mijn eigen duim gezogen. Maar ik wil toch wel eens weten hoeveel vrouwen deze poppetjes aantrekkelijk vinden. Ik vermoed heel, heel weinig.
op 17 10 2009 at 14:05 schreef Peter:
Ach ja, dit is niet de eerste keer dat ik voor pedo word uitgemaakt.
op 17 10 2009 at 16:52 schreef sabaroth:
Geen idee hoeveel vrouwen erop geilen MNb, ik in elk geval wel.
op 20 10 2009 at 12:13 schreef hassnae:
Nou, MNb, ik ben dol op de schatjes van De Pins. Ik heb thuis ook een kalender aan de muur hangen ervan en ze zijn om op te eten, zo leuk en sexy.
op 25 10 2009 at 09:12 schreef Ger:
Leuk stukje en erg leuke site ook. De illustraties zijn erg goed.
Heb je Watchmen al gezien, Peter?
op 25 10 2009 at 10:47 schreef Peter:
Uiteraard. Te gekke film.