Zelfverdediging
Frans Smeets
Illustratie: Mihály Zichy
De tijd dat journalistiek een afgebakend beroep met een beschaafde methodiek was, is met de opkomst van Internet en de mobiele telefoon definitief voorbij. Elke pauper met een mobiel is journalist of noemt zich journalist. Ik vind het allemaal prima. Maar verwacht dan niet dat het publiek het vak respecteert of meewerkt aan het perverse voyeurisme.
Iemand onverwacht een microfoon onder zijn mik douwen heeft niets te maken met nieuwsgaring. De truc is heel eenvoudig. Het camerateam gaat zelf volledig voorbereid op haar niet voorbereide doel af, duwt dat een camera onder de neus en krijgt na wat knip -en plakwerk het beeld dat ze van tevoren had bedacht. Het liefst iets met geweld en burgers die zich teweerstellen tegen de intimidatie van de hufterjournalistiek.
Op het moment dat mensen zich verzetten, doen de ‘journalisten’ een beroep op de principes van de persvrijheid en de vrije nieuwsgaring. Verontwaardigd briesen ze hoe erg het allemaal niet gesteld is, dat ze haar werk niet gewoon kan doen. Terwijl dit laatste vaak het doel van de ‘reportage’ was. Zo maak je van Ghandi nog een oorlogshitser.
Je wordt als toevallig toeschouwer gedwongen deel te nemen aan een toneelstuk zonder dat je op de hoogte bent gebracht van de rol, die je geacht wordt te spelen of de gevolgen, die dat voor je leven zal hebben. Deze vorm van journalistiek heeft een sfeer in Nederland gecreëerd waarin de gefilmde bijna gedwongen is om mee te werken. Als je weigert, sta je als weigeraar op beeld en dat betekent in ieder geval altijd schuldig.
Aan de onderkant van dit riool zitten de hufters die ook nog menen elk willekeurig opgestuurd filmpje van een miskleunende puber of een willekeurige seksuele uitspatting te moeten exploiteren. Iedereen die afwijkt of zich gedraagt op een manier die niet past binnen de burgerlijke truttigheden van de bier -en tietenmoraal, moet over zijn schouder kijken. Een gezonde coïtus in de natuur is een gevaarlijke bezigheid geworden.
De slachtoffers – ja, ik noem ze slachtoffers – worden voor de rest van hun leven met hun daden achtervolgd. Menig slachtoffer zou liever door een paar Marokkaanse pubers van zijn fiets beroofd zijn, was liever zijn inboedel kwijtgeraakt aan de plaatselijke junk, of door een doorgesnoven hooligan in elkaar zijn gebeukt. De claim van dit soort media op geweldloosheid is dan ook een gotspe. Het is keihard geweld.
Maar waarom zou je, met alle risico’s van dien, in godsnaam moeten toelaten om gefilmd te worden? Omdat het kan? Omdat anders brulaap Bert Brussen begint te krijsen dat de vrijheid van meningsuiting in gevaar is? Voor de reclame-inkomsten? Voor de ego’s van wat programmamakers? Voor het domme voyeurisme van Henk en Ingrid?
Ik kan me werkelijk geen legitieme reden indenken waarom er een inbreuk op de persoonlijke levenssfeer gemaakt zou mogen worden, zonder dat je in verweer mag komen. Voor iemand die zonder toestemming in de publieke ruimte gefilmd wordt, zou eigenlijk hetzelfde van toepassing moeten zijn als voor iemand in wiens huis ingebroken wordt. Om het in de terminologie van de nieuwe tijdsgeest van Mark Rutte uit te drukken: “Een paar ferme tikken zouden op zijn plaats zijn.” En dat vervolgens niet de gefilmde, maar de filmer gearresteerd wordt. Gewoon een kwestie van zelfverdediging.
Frans Smeets ziet, buiten zijn vrouw, domrechts als het grootste risico op vroegtijdig overlijden.
Frans Smeets, 30.09.2011 @ 11:22
34 Reacties
op 30 09 2011 at 11:34 schreef Roland Bruynesteyn:
Als zinloze bijdrage: topstuk. De pers, in de ruime zin van het woord, meent zich alles te mogen permitteren en wat je er ook van zegt, het wordt zo gemonteerd dat het slachtoffer voor lul staat.
Het interviewen van politici kan iets anders liggen (en het filmen van agenten in actie overigens ook), maar er is an zich geen enkele reden om vragen te moeten beantwoorden, om mee te moeten werken aan een itempje etc.
Ik herinner mij nog een onschuldige variant van 20 jaar geleden: ik was leidinggevende op een call center (06 9292) dat feestelijk werd geopend. Op de dag van de opening kwam de lokale pers mij interviewen.
Met de microfoon dicht: rondkijken, geïnteresseerde vragen stellen, je alles laten uitleggen en een kop koffie met een stuk taart nuttigen. Complimentjes, felicitaties, succes wensen, etc.
Microfoon open: Meneer Bruynesteyn, wat denkt u te doen aan de lange wachttijden voor mensen verbinding met uw medewerkers krijgen?
Nu kan ik er om lachen, en zou ik een beter antwoord geven. Toen niet. Wel was duidelijk dat het meer om zoeken naar een hakkelaar of een sensatieverhaaltje ging dan om een informatief item.
op 30 09 2011 at 11:38 schreef Rob:
Het probleem ligt hem in de scheve verhoudingen. TMG heeft heel veel mogelijkheden om jou te kakken te zetten; de eenvoudige burger heeft er nul. Ik heb geen camerateam om mensen van Powned te overvallen en al zou ik die hebben, dan kan ik mijn filmpje hooguit op YouTube en mijn blog kwijt. Dat zet geen zoden aan de dijk tegenover een omroep en een platgelopen blog.
In geweld zie ik geen oplossing. Wel in tegenvragen stellen, maar dan moet je verdomd snel je gedachten bij elkaar graaien.
op 30 09 2011 at 12:55 schreef G!:
“Nette burgers hebben toch niks te verbergen?”
op 30 09 2011 at 15:12 schreef yurp:
Je hebt toch wel het recht om beeldmateriaal waar jij op staat niet te laten uitzenden? Daar moet je toch toestemming voor geven of niet?
op 30 09 2011 at 16:33 schreef MNb:
Niet als het om het belang van vrije nieuwsgaring gaat. En dat belang is in Nederland sterk opgerekt. Dus ja, een filmpje van een gezonde coïtus in de natuur kan zonder toestemming van de coïterenden op TV uitgezonden worden.
Er is voorlopig maar één remedie: sensatiejournalistiek zoveel mogelijk vermijden. Een enkele keer kijken om te controleren of die nog steeds zo erg is volstaat. De beelden waarbij PB werd overvallen heb ik niet gezien en ga ik niet zien ook. Idem voor die Marokkaanse taxichauffeur. Ik kan me er zo ook wel een voorstelling van maken.
Die ferme tikken staan me wel aan. In Suriname ben je niet strafbaar als je geweld gebruikt tegen een inbreker zich op je erf bevindt; ook niet als die inbreker dood gaat. Pas als die zich weer op de openbare weg bevindt – en de huiseigenaar moet hem (zelden een haar) de kans toe geven – gaat dat niet meer op. De begrippen zelfverdediging en proportioneel geweld worden hier heel wat ruimer toegepast.
Nee, ik denk niet dat een Surinaamse rechter PB had veroordeeld als hij die eikel van een Castricum (of hoe heet hij ook alweer) een paar tikken had gegeven. Huisvredebreuk wordt hier nogal ernstig opgevat.
Speciaal voor Grote Piet: ook door Baas Bouta.
op 30 09 2011 at 16:51 schreef Peter:
Het zou me zuur zijn opgebroken als ik Castricum klop had gegeven. Nu heb ik ‘m gewoon naar de uitgang geleid, wat hij als een mak schaap liet doen, overigens. Er is echt helemaal niks spectaculairs op dat filmpje te zien, of iets waar ik me voor schaam.
Dat ik degene was die, na een spreekverbod opgelegd te hebben gekregen, me van de opdringerige Castricum en zijn cameradwerg moest zien te bevrijden is natuurlijk niet goed te praten.
op 30 09 2011 at 20:56 schreef Sasha Berkman:
Foutje van de portier
op 30 09 2011 at 22:11 schreef Bigpete:
Goh, dit is d eerste keer dat ik het met sasha eens ben, ik begrijp inderdaad ook niet hoe dat sujet langs de portier is gekomen.
op 30 09 2011 at 22:32 schreef Beukman:
Een castricumachtige kan je in sommige gevallen op afstand houden door zelf ook een camera te pakken, of desnoods een mobieltje met camera, en hem te gaan filmen.
Omdat je door zulke situaties erg overvallen kan worden en dan weerloos bent, is het zaak om je er geestelijk op voor te bereiden, zodat het een vanzelfsprekendheid wordt om je belager te verjagen met zijn eigen wapen.
op 30 09 2011 at 22:46 schreef Sasha Berkman:
Ik sluit niet uit dat ze met de camera onder de jas binnen zijn gegaan. Mischien had Castricum wel een pruik op of hadden ze de portier eerst afgeluisterd. Je weet het niet bij dergelijke ratten.
op 30 09 2011 at 22:56 schreef Peter:
Castricum dreigde op Twitter dat-ie me nog een keer zou bezoeken, maar nu bij mij thuis (hij heeft die tweets snel daarna verwijderd). Ik zei kom maar, dan maak ik ook een filmpje.
Later liep ik met Hassnae op het Haagse Plein en zag ik ‘m op een terras zitten, in z’n neus peuterend, smsend, met zijn cameradwerg. Mijn eerste reactie was: “Kom, ik ga naast ‘m zitten en dan film jij ons, en dan ga ik ‘m treiteren.”
Maar meteen daarop werd ik overvallen door een soort moeheid. Ik vond ‘m zo’n zielige sukkel. Dat vond ik al toen-ie me achtervolgde met zijn dwerg. Steeds dezelfde dingetjes herhalend: “Je bent toch zo grappig? Wat doe je nou, joh? Wat ga je nou doen, joh?”
Niet één keer voelde ik me verleid of geprovoceerd om iets tegen ‘m te zeggen. De eikel heeft het talent gewoon niet. Hij is gewoon een domme, opdringerige lul waar je zo snel mogelijk vanaf wilt. Een aangeschoten gast in een café, die steeds aan je kop zit te zeiken.
Eigenlijk totaal de moeite niet waard.
op 30 09 2011 at 23:04 schreef Sasha Berkman:
Rutger is op kosten van de navo, of, mischien wel op kosten van het door ons zwaar gesubsidieerde Ministerie Van Oorlog naar afghanistan geweest, een embedded journalist dus.
Sorry dat ik hem journalist heb genoemd hierboven.
op 01 10 2011 at 00:05 schreef Rob:
Een foto van een neuspeuterende lul met zijn cameradwerg was genoeg geweest. En die dan steeds plaatsen zoals ze bij GS ook continu doen.
op 01 10 2011 at 00:10 schreef Krek.:
Ik geloof dat het Laurens Jan Brinkhorst was die eens door rutger overvallen werd en die met een minzame, bijna olijke glimlach op elke brutale vraag antwoordde: “Geen stijl.”
Wat rutger ook probeerde, Brinkhorst zei slechts “Geen stijl.” Wat vindt u daar nou van, meneer Brinkhorst? “Geen stijl.” Als iedereen dat nou gewoon doet vanaf nu, dan is het gauw afgelopen met die enge stalkknecht.
Gek trouwens, dat je dat interview helemaal nergens terug vindt. Heel raar.
op 01 10 2011 at 17:15 schreef Yvonne:
Kanonnen, als dat eens zou kunnen. Castricum loopt nog wel eens de verkeerde/de goede tegen het lijf.
Pvv-aanhang zou het wel weten. Effe wachte nog, komt goe!
op 02 10 2011 at 09:29 schreef Peter:
Waag het niet nog eens de honderden doodsbedreigingen, die ik én mijn kinderen hebben gehad na de actie van de Telegraaf Media Groep, te bagatelliseren, Eliveld.
Ben je nou zo ontzettend dom of is het pure kwaadaardigheid? Ik zie namelijk niet hoe mijn beschrijving hierboven, gewoon te zien in het PowNewsfragment dat door Marck Burema en zijn domme lezers om de haverklap wordt aangehaald, in tegenspraak is met de bedreigingen die ik kreeg, en met het feit dat alles begon met een gezamenlijke actie van fantast Martijn Koolhoven, doorgedraaide, gevaarlijke gek Peter Siebelt, mislukte lafbek Burema en rioolomroep PowNews om mij als dissident kapot te maken.
Vieze man die je bent, Eliveld.
op 02 10 2011 at 10:56 schreef p.wielaard:
Peter, Ik lees tussen de regels door dat je nog steeds pislink bent. Voor wat die bedreigingen betreft kan ik me dat heel goed voorstellen. Hoewel je je zou kunnen bedenken dat de idioten die je dat soort bedreigingen toesturen toch nooit de daad bij het woord zullen voegen (zijn ze gewoon te laf voor), maakt het wel een hele grote indruk. Zonder die bedreigingen, zou ik je een jankert met een grote muil vinden. Echter, uit alles blijkt dat je gewoon getraumatiseerd bent. En dat had Rutger zich wel eens even kunnen bedenken, voor hij je overviel. Anderzijds blijft het natuurlijk een hele domme opmerking van je die dit alles heeft veroorzaakt. Absurde satire is meer iets voor Gumbah en Hans teeuwen. Net zo grappig willen zijn kan nog wel eens helemaal verkeerd uitpakken zoals je hebt gemerkt. If you can’t stand the heat, stay out of the kitchen !
op 02 10 2011 at 11:12 schreef Peter:
Ik kan tegen de hitte, hoor. Allerlei andere types kunnen dat niet.
Mijn opmerking was niet dom. Het ging om een sarcastische grap, een stijlfiguur. Hij zal mensen hebben pijn gedaan, want we worden er niet graag aan herinnerd dat we verantwoordelijk zijn voor vele duizenden doden, voor ellende en vernietiging in landen die we niet eens blind op de wereldkaart kunnen aanwijzen.
En ik had een paar dagen eerder net een paar aftandse hanen op hun flubberige pikjes getrapt. Dát was de oorzaak van de ellende, waarmee voor mij dit jaar begon.
op 02 10 2011 at 11:47 schreef p.wielaard:
Who is right and who is wrong ? Het is altijd dezelfde discussie. Was Hiroshima (de totale horror) terecht, nodig, onvermijdelijk of gewoon duivels ? Vanuit het huidige perspectief onvermijdelijk. Zo is het ook met die duizenden doden die jij bedoelt. Vanuit mijn perspectief onvermijdelijk. Mag je tweedimisionaal vinden; voor mij werkt het, anders zou ik morgen moeten afreizen naar een woestijn om daar te gaan helpen.
op 02 10 2011 at 12:01 schreef Peter:
Daar kunnen we over discussiëren inderdaad, maar daar gaat het nu niet om. Waar het om gaat, is dat mij het recht werd ontnomen om mijn visie hierop te geven, door middel van een provocerende stijlfiguur.
op 02 10 2011 at 12:13 schreef Peter:
En fuck you, Eliveld. Niet in staat tot enige empathie, alleen maar bezig met je eigen gelijkje. Ik wil je hier nooit meer zien.
op 02 10 2011 at 15:31 schreef Peter:
En Stefan, of moet ik Christopher zeggen? Wanneer gaat het eens tot je verschrompelde inteeltbrein doordringen dat je niet de minste kans maakt een reactie geplaatst te krijgen? Je bent behoorlijk geobsedeerd, man.
Wees een kerel en kom in mijn gezicht zeggen wat je op je lever hebt.
op 02 10 2011 at 22:53 schreef MNb:
“Ben je nou zo ontzettend dom of is het pure kwaadaardigheid?”
Dat is een schijntegenstelling. Eli is dom én kwaadaardig.
“Who is right and who is wrong?”
Jij valt in de tweede categorie, Wielaard, doodgewoon omdat je even vergeten bent de schakelaar van je hersens op “aan” te zetten.
PB maakte een domme grap. Kon iedereen die daar zin in had hem publiekelijk op afmaken.
Dat rechtvaardigt geenszins de riooljournalistiek van Castricum.
Dat rechtvaardigt al helemaal niet de bedreigingen.
Je wegblijven (had je een ban? Ik weet het niet meer) van deze site heeft een negatieve invloed gehad op je gevoel voor fatsoen.
op 03 10 2011 at 10:51 schreef p.wielaard:
MNb, Maak je geen zorgen over die hersens. Ik vind (een mening dus) dat de grap niet erg geslaagd was. En ook dat de reden vergezocht was. Meer niet. Glashelder, zou ik zeggen. Ik heb ook aangegeven dat Rutger zich wel eens had mogen bedenken wat de eventuele gevolgen van zijn overval hadden kunnen zijn. Ik heb dus begrip voor de rancuneuze houding van Peter (het zal je maar gebeuren). En veroordeel het handelen van Rutger. Wat daar kwaadaardig aan is, zie ik niet. Ik heb hier nog nooit mensen dom of kwaadaardig genoemd. Blijkbaar gelden er andere normen als je “gelijk hebt”, (en dat heb jij natuurlijk altijd)
op 03 10 2011 at 12:06 schreef MNb:
Nee, je kunt je maar beter zelf zorgen maken om je hersens, Wielaard. Of is je alias Eliveld? Want ik noem toch echt diens naam en niet de jouwe onder het eerste citaat.
op 03 10 2011 at 13:49 schreef p.wielaard:
“Who is right and who is wrong?”
Jij valt in de tweede categorie, Wielaard, doodgewoon omdat je even vergeten bent de schakelaar van je hersens op “aan” te zetten.
Ïs dit voor mij of Sinterklaas ?
op 03 10 2011 at 16:33 schreef You On A Gin:
@ p.wielaard
Ja, maar dat “domme en kwaadaardige” was aan het adres van Eliveld. Dat snap zelfs ik nog.
op 03 10 2011 at 16:57 schreef Yvonne:
Apen worden vaak onderschat.
op 03 10 2011 at 18:35 schreef MNb:
Je neukt een stropop, Wielaard.
“En veroordeel het handelen van Rutger. Wat daar kwaadaardig aan is, zie ik niet.”
Ik ook niet. Ik heb je nooit kwaadaardig genoemd. De schakelaar van je hersens al gevonden?
op 03 10 2011 at 18:41 schreef p.wielaard:
Begrijpend lezen deel twee: categorie slaat niet noodzakelijkerwijs op het woord “wrong” als je een zin eerder zo nadrukkelijk een schijntegenstelling benoemt: dom en kwaadaardig.
Die apen ook !
op 03 10 2011 at 19:23 schreef Yvonne:
Die apen slaan dan weer op het drankorgel die volgens eigen schrijven wat scheen te snappen.
op 03 10 2011 at 20:39 schreef You On A Gin:
Zeker, maar je moet van beteren huize komen wanneer je poogt ome Gin te provoceren uit ‘wraak’ omdat-‘ie je grote held heeft beledigd. Met clichématige denkpatronen kom je er niet.
En nu ben ik wel weer klaar met dit off-topic gelul, voordat iemand anders ’t wordt.
op 03 10 2011 at 21:01 schreef Sasha Berkman:
Nu komt de clichee aap uit de mouw en hij heet GIN. Je hoeft niets te voelen GIN want volgens die huigelachtige PVV apen gaat het niet over jouw als je zoiets zeg.
op 03 10 2011 at 21:57 schreef You On A Gin:
Ik weet het Sasha, “de aap komt uit de mouw”, enzovoort…