Tokyo – laatste dag (snik!)
Peter Breedveld
Vandaag hebben we onze eerste aardbeving meegemaakt. Om even voor acht uur ’s avonds (13 uur in Nederland) zaten we in onze hotelkamer (op de 37e verdieping), toen er een gerommel klonk alsof er een trein langs denderde. Daarna begon het plafond te kraken en voelden we het gebouw heen en weer bewegen. Toen pas realiseerde ik me dat de aarde aan het beven was.
Ik schat dat het dertig seconden heeft geduurd. Ik was niet bang, maar het maakte wel indruk. Toen het afgelopen was, hoorde ik op de gang een kind huilen en getroost worden door zijn moeder. Ik keek naar buiten, beneden op straat ging het leven gewoon z’n gang. Later, bij de receptie, vroeg ik of er echt een aardbeving was geweest. “Ja, maar u hoeft zich geen zorgen te maken”, zei de receptioniste. “Dit gebouw is veilig.” Iedereen deed normaal, alsof er net een regenbui was geweest. Maar mij heeft die aardbeving een apart gevoel gegeven. Alsof de natuur ons er even aan heeft herinnerd wie hier ook alweer de baas is. Ergens was het een machtige ervaring. Ik realiseerde me ook dat de dreiging van een aardbeving iets moet zijn dat Tokyo’ers met elkaar verbindt.
Maar misschien zwatel ik.
We hebben gedineerd in Nobu, een restaurant waar Robert de Niro de mede-eigenaar van is. De jongen aan de bar zei dat hij erg was geschrokken van de aardbeving (ik moest erover praten). Hij is opgegroeid in Kyushu, het zuidelijkste (hoofd)eiland van Japan. Daar komen geen aardbevingen voor, vertelde hij. Toen maakte hij een verdraaid lekkere cocktail.
Nobu is een fantastisch restaurant, met een originele benadering van Japans eten. We hebben kreeftsalade, Sint Jacobsschelpen en pasta met inktvis gegeten. De desserts zijn heel bijzonder, we kozen voor een bento-box met chocola en drie soorten crème brûlée: normale, van groene thee en van zwarte sesam. Helemaal goed. Heerlijke wijn, warme, hartelijke bediening.
En dat was onze laatste dag in Tokyo. Het spijt me zeer. Ik hou veel van Tokyo. Ik hou van Japan, ik hou van de Japanners. Af en toe word ik moe van hun eindeloze geplichtpleeg: “Neem me niet kwalijk, excuses, ik doe iets verschrikkelijks, vreselijk bedankt, dank u wel, vergeeft u me alsublieft, trekt u zich van mij maar niks aan, het zijn mijn gevoelens maar”, maar het is altijd nog veel fijner dan het “eikel” of “kankermongool” dat je in Nederland door dienstverleners en je medepassagiers naar je hoofd krijgt geslingerd.
Onze laatste dag hebben we doorgebracht in en rond de Senso-ji, een heerlijk volkse tempel met een markt erom heen. De Japanners zijn hier veel losser, waarschijnlijk een beetje ordinairder dan elders in Tokyo. De markt doet me sterk denken aan een pasar malam. De Japanners lijken in deze wijk ook meer op Zuidoost-Aziaten, op Indonesiërs zelfs. We aten een soort kipsaté met een bord Japanse mihoen (maar lang niet zo lekker als in Indonesië). Biertje d’r bij, niks aan de hand.
Daarna zijn we naar Shinjuku gegaan, een winkelgebied met een eeuwenoude uitgaanswijk eraan vast. Hier staan de sjieke warenhuizen pal naast de morsige barretjes en de sekswinkels. Er loopt hier een type jongere rond die je nergens anders in de stad tegenkomt: een kruising tussen goths en Japanse stripfiguren. Ze zijn erg fantasievol gekleed, maar nogal in zichzelf gekeerd. Ik vroeg een meisje – vreselijk mooie ogen had ze – of ik haar mocht fotograferen maar ze schrok zich een hoedje en maakte zich snel uit de voeten.
Hieronder mijn kiekjes van vandaag. De gevel van de tempel wordt gerenoveerd en was dus bedekt met doek of zeil, daarom heb ik een foto geplaatst die we er vorig jaar van hebben gemaakt.
Morgenochtend vroeg op, voor het vliegtuig naar Singapore. Ik weet niet zeker of ik morgen al een nieuw stukje plaats. De discipline valt me zwaar, en het wordt een vermoeiende dag.
Dag Japan, dag fantastisch hotel, dag gekke, lieve, mooie Japanners. Ik hoop jullie snel weer terug te zien.
Peter Breedveld, Reizen, 09.08.2009 @ 17:23
21 Reacties
op 09 08 2009 at 18:54 schreef vasti:
Twee jaar geleden een aardbeving meegemaakt. Vergelijkbaar in duur en sterkte.
Ben niet echt bang geweest. Wel was gedachte 1: De kids!!!! Gedachte 2: Okee…..whats next…is er nog een next…hier…of….ga ik nu zo’n(t.v.) ramp meemaken…Iets dergelijks. En dit allemaal razendsnel. Heel Apart.
Apart was ook dat er geen gewonden vielen afgezien van de vrouw die zich in paniek van de trap storte en daarbij iets brak.
op 09 08 2009 at 20:29 schreef N.Molrat:
Als ik ooit in Japan kom dan koop ik die rebirth dolls.
op 09 08 2009 at 21:19 schreef Saira:
Kruising goths en stripfiguurtjes, ik neem aan dat je daarmee de kawaii en/of gothic lolita’s mee bedoelt?
op 09 08 2009 at 22:43 schreef Jur:
Bedankt voor zoveel leuks Peter. Echte reisverhalen. Soms ook erg herkenbaar.
Met plezier gelezen!
op 09 08 2009 at 23:41 schreef Monique:
Het lijkt me wel heftig om, ook al is het zo kort, een aardbeving mee te maken. Ik zou meteen verwachten dat er nog meer zou komen.
Die inktvis op een spiesje ziet er uit als een waar kunstwerk. Hassnae, je kijkt ietwat bedenkelijk naar wat er tussen de stokjes zit :)
op 09 08 2009 at 23:44 schreef Peter:
Dank. Saira, die bedoel ik inderdaad. Molrat, ik overwoog er één te kopen, maar vond ze te duur. Daarom maar een foto gemaakt.
op 09 08 2009 at 23:48 schreef Daan:
Die Hassnae is toch inderdaad echt lekker, die praatjes van je hebben je toch een out-of-your-league chick geland. Chapeau, chapeau!
op 10 08 2009 at 05:43 schreef ivo:
Tof, die Stanley Kubrickgang.
Verder lijkt het me een vrolijke boel daar in Tokyo!
op 10 08 2009 at 09:42 schreef leo schmit:
Ja ook bedankt voor de reisverslagen. Hebben jullie helemaal niks van de financieele crisis gemerkt?
Wel jammer dat jullie geen Koreaans hebben gegeten. Maar dat is vaak wel heel veel vlees. Nou ja, je kent het vast wel, op de gloeiende plaat.
Probeer het alsnog in Singapore, in zo’n Koreaans restaurant waar de hete platen voor je worden opgewarmd en de dames al hurkend de bieflapjes voor je roosteren.
Lekkere scherpe sauzen daarbij.
op 10 08 2009 at 10:24 schreef Loesje:
Brr, lijkt me best angstig. Trouwens, 37 verdiepingen hoog, ik zou het echt niet durven.
Ben jaren terug, tijdens een uitje met collega`s, naar de Euromast geweest. Die kon je tot aan de top beklimmen. “Meid, kom op”, zeiden ze, :”Neuh, ik blijf wel in het restaurant.” “Durf je soms niet?”, zeiden ze. “Inderdaad, ik schijt peuken alleen al bij de gedachte. `k Heb zelfs al crisis in het restaurant.” ( Dat draaide nl. ook nog.) Wat was ik blij dat we er weggingen. Heb het natuurlijk wel maanden moeten horen. ;-))
op 10 08 2009 at 12:24 schreef francky:
Je reisverslag over Tokyo was leuk om te lezen. Ik vond het heel erg leerrijk.
op 10 08 2009 at 15:44 schreef Peter:
Dank, allen. Leo, heb je een specifieke tip? Waar moeten we Koreaans gaan eten in Singapore?
Allen: we zitten op de luchthaven van Kuala Lumpur, en we hebben een zeer gerieflijke vliegreis (ondanks de ‘unfavourable weather conditions’) achter de rug. Beenruimte! Lieve stewardessen die ongevraagd je glas bijvullen! Lekker eten! Negeer KLM voortaan! Vlieg Malaysia Airlines!
Monique, je ziet Hassnae denken: “Als dit maar wel halal is.”
Daan, dank. Je ziet mensen denken als ik met Hassnae ergens binnenloop: “Hij zal wel veel geld hebben.” Totdat zij het weer is die haar portemonnee trekt. Dan begrijpen ze er helemaal niks meer van.
op 10 08 2009 at 15:46 schreef hassnae:
Nee hoor, Monique, ik ben dol op kreeft!
Rena, ken je de schoenen van Steve Madden? Ik heb een paar gekocht.
op 10 08 2009 at 16:15 schreef Fridjof:
Ik heb je reisverslag over Japan met veel plezier gelezen. Mijn beeld van dit bijzondere volk heeft iets meer nuance gekregen.
Bon voyage en hopelijk laat je iets van je horen uit Singapore.
op 10 08 2009 at 18:14 schreef Anoniem:
“Totdat zij het weer is die haar portemonnee trekt. Dan begrijpen ze er helemaal niks meer van.”
Heeft ze die bontjas inmiddels al voor je gekocht?
op 10 08 2009 at 19:20 schreef rena:
Joh stoute meid die je er bent ;-)
Steve Madden is DE koning of keizer van de geslaagde kopieën van beroemde merken.
Je kunt er op tegen zijn of voor. Ik neig naar voor, want anders heb ik ook niks voor de rubriek mooi voor minder.
op 10 08 2009 at 19:54 schreef Henk K.:
Leuke serie, leuke foto’s. Ik heb er van genoten en ik benijd jullie zeer.
Helaas staat er zo’n oliedomme kwoot van moslimbibberaar Annelies van der Veer op de frontpage.
op 11 08 2009 at 02:49 schreef hassnae:
Rena, dat wist ik helemaal niet! Ik had nog nooit van hem gehoord. Het viel me al op dat veel van zijn ontwerpen op die van Louboutin leken, maar meer ontwerpers hebben dat soort modellen in hun lijnen, dus had er niks achter gezocht.
En ach: uiteindelijk kopiëert de hele confectiewereld de ontwerpers, of het nu om schoenen of kleding gaat. Heb wel twee paar Louboutins gepast, maar ze waren niet wat ik wilde en bovendien in Japan fors duurder dan in Europa.
op 11 08 2009 at 08:30 schreef Rena:
Je moet eens op zijn website kijken. Ik begrijp soms niet dat hij er mee wegkomt.
Ook grappig hoe hij er zelf uit ziet.
Ik verwacht natuurlijk wel een ere plaatsje-plaatje op myfavouriteshoes.nl van je nieuwste aanwinst. ;-)
op 11 08 2009 at 09:10 schreef Henk:
Zo onschuldig was die aardbeving toch niet, tientallen gewonden en een baby-tsunami.
op 11 08 2009 at 19:07 schreef Max J. Molovich:
Een aardbeving verbindt, zie ook Robert Altmans Short Cuts.
RSS