Schaamtehaar
Frans Smeets
Toen ik nog alleen woonde, had ik voor een sculptuur een afdruk van een mannenrug nodig. Omdat ik er nu eenmaal een hekel heb om hulp te vragen en meestal nogal impulsief handel, voerde ik het geniale idee uit om snel met wat oude planken een soort grafkist in elkaar te timmeren, er een zeiltje in te nieten, er twintig centimeter gips in te gieten, om er vervolgens met mijn grote, logge lijf naakt in te gaan liggen.
Dat heb ik geweten. Toen ik na twintig minuten genoten te hebben (gips wordt altijd heerlijk warm), wilde opstaan, zat ik muurvast. Het enige dat ik kon bewegen, waren mijn hoofd en handen. Ik zat met mijn lichaamshaar vastgespijkerd in het gips. Geen telefoon binnen handbereik. Trouwens, wie ga je bellen voor zoiets? 112?
Ik begrijp dat mensen het harsen van hun haar uitbesteden. Zelf harsen is een harde strijd tegen je eigen lichaam dat geen enkele behoefte voelt voor deze zelfkastijding. Na enkele uren helse pijnen zat ik alleen nog maar vast met mijn billen, schaamstreek en onderrug. Ik kwam geen centimeter verder meer met mijn ontharing. Als een schildpad op zijn rug spartelde ik. Paniek. Rustig blijven. Nadenken. Ik kon niets anders bedenken, dan dat ik met een enkele harde ruk, waarin ik alles gaf, los moest zien te komen.
Het voelde alsof ik mijn lichaam drieëndeelde en het middengedeelte achterbleef.
Ik had een fantastische afdruk van mijn lichaamsbeharing in het gips achtergelaten. Zelfs de haren van mijn balzak waren te zien. Op de rug zaten van die eenzame diepgewortelde sprieten die slechts uitblinken in lengte en dikte. Je ziet die krengen ook nooit groeien. Ze zijn er altijd ineens. Ze hebben exact dezelfde structuur en stugheid als het haar in je schaamstreek. Boven mijn billen in mijn rugholte had ik een matje in de vorm van een schaamhaardriehoek, alleen dan met de punt naar boven. Ik had schaamhaar op mijn rug?
Buiten het hoofdhaar en de wenkbrauwen is al het haar op ons lichaam schaamhaar geworden. Haar om je voor te schamen. Haar staat voor onverzorgd, onhygiënisch en ouderwets. Geschoren staat voor schoon, modern, succes.
En dames, maak je geen zorgen. Ook op ons heren wordt steeds meer druk uitgeoefend om op de ontharingsbank plaats te nemen. In mijn jeugd hadden politiemannen en militairen een snor. Magnum kon als sekssymbool met golvend en uitpuilend borsthaar zijn pronkende snor tegen elke vrouwenlip parkeren. Mijn eerste bovenlipse vlashaardjes werden met liefde gekoesterd als bewijs van ontluikende mannelijkheid. Al snel ging er het mes in, toen ik bemerkte dat de succesratio in de loop der tijd omhoog ging voor mannen zonder snor.
De tijd dat ik onbezorgd met wat deo, handdoekje en onderbroekje naar de sportschool slenterde, is ook voor mij verleden tijd. De herenkleedkamer is steeds meer een geparfumeerde palingkist geworden vol glad geschoren piemels.
Het ergste zijn enkele heren van de spinning. Alsof ze de Tour de France gaan fietsen, stappen ze in een professionele wielrenneroutfit op de hometrainer, omhangen zich, alsof ze op de intensive care liggen, vol meten-is-weten-elektronica en gaan met gladgeschoren benen fietsen. Zijn ze bang voor tegenwind als iemand het raam openzet? Denken ze echt sneller te gaan fietsen? Denken ze werkelijk dat ze aantrekkelijk zijn zonder beenhaar?
Als vrouwen ergens op afknappen, dan zijn het wel gladde glimmende wielrennerbenen met langgerekte kuiten en met daarboven zo’n strak gespannen broekje met in het kruis een vacuüm getrokken bolletje. Wielrennerbroeken staan gelijk aan impotentie en frigiditeit. Ik verdenk spinning-mannen er ook altijd van dat ze eerst een handdoekje op het bed klaarleggen voordat ze van bil gaan.
Ik vind die hele scheercultuur helemaal bij deze tijd passen waarin we ‘in control‘ moeten zijn. De evolutionaire functie van schaamhaar en okselhaar is geuren vasthouden en een partner lokken. Maar wie ruikt eigenlijk nog naar zichzelf? Wie durft nog onbespoten een vrouwtje het hof te maken? Voor bijna elk zoogdier staat de geur bovenaan in de selectiecriteria bij zijn partnerkeuze. Wij behoren eerst te sniffen, voordat we kijken.
We zijn bang geworden om te ruiken. Zodra het haar eraf is, moet het lichaam direct een lijfvreemde geur aannemen. De mens als controledier over zijn eigen seksualiteit. Stel je voor dat je ruikt! Geen woeste en onberekenbare seks, maar steriele seks als in een script van een pornofilm.
Het is allemaal zo verschrikkelijk fantasieloos.
De mogelijkheden zouden onbeperkt zijn als we al ons haar zouden koesteren en onderdeel laten uitmaken van onze tut -en paringscultuur. Waarom geen schaamhaarextensions met vlechtjes, de krultang onder de oksels, een gekleurde vetkuif van je oorhaar, een paar leuke bling bling-ringen aan je neusharen of een paar schoenen met een gat waar je teenhaar zo leuk uitkrult?
Als je erover nadenkt, besef je pas hoezeer je beïnvloed bent door je culturele achtergrond en groepsprocessen en hoe weinig vrij iemand is om echt zichzelf te zijn.
Van Wladiwastoc tot Buenos Aires, iedereen hetzelfde. Alles onder controle.
Frans Smeets ziet, buiten zijn vrouw, domrechts als het grootste risico op vroegtijdig overlijden.
Frans Smeets, 03.12.2011 @ 10:15
14 Reacties
op 03 12 2011 at 10:24 schreef Berry:
ha, ha, ha. Prachtig.
Ik zie je daar spartelen. Maar ik kan me nauwelijks voorstellen, dat je zoiets gedaan hebt.
Je bent toch kunstenaar? Dan weet / ken je toch de gevolgen van het afgipsen? Elk stukje huid in de uierzalf (of iets vergelijkbaars) en daar waar haar is een stukje folie.
op 03 12 2011 at 11:28 schreef G!:
Hahaha! Ik lig helemaal krom van ’t lachen. Dat met die kist doet me denken aan iets doms dat ik deed toen ik een jaar of negen was, een nietje langzaam in m’n vinger drukken – en er dan achterkomen die ‘ie er helemaal in moest om m’n vinger uit het apparaat te krijgen – dat moment dat je je realiseert: Dit. Is. Níet. Goed. Auw. En ‘geparfumeerde palingkist’, nou inderdaad en die spinningmannen die hun handdoekje klaarleggen, ik zie ’t helemaal voor me! Persoonlijk denk ik dat ze zich vlak voor de daad ook nog helemaal insmeren met een of ander zalfje.
Met je conclusie ben ik ’t niet helemaal eens. Ik vind kaal (bij vrouwen) juist wèl opwindend. Niet vanwege de geurtjes maar eerder door de ontzettende naaktheid ervan. Het expliciete, provocerende. Niets zo lekker als een gladgeschoren poes.
Aan de andere kant, een soort taboe op schaamhaar aan het ontstaan is, dan vind ik dat belachelijk. Dat ben ik met je eens. Laat iedereen alsjeblieft lekker zelf bepalen wat ‘ie prettig vindt.
op 03 12 2011 at 12:38 schreef J.E.Christ:
Gelukkig dat we niet allemaal vallen op dezelfde vrouw, dat zou me toch een gedrang geven!
Voor mij is toch het fijnste genot heerlijk woelen in het Boehmerwald…..
op 03 12 2011 at 14:05 schreef MNb:
De wielrenner als schoonheidsideaal …
http://www.cracked.com/article_19063_5-reasons-riding-bike-most-humiliating-exercise.html
Er is volgens bepaalde psychologen (sorry, geen bron, voel je vrij om het af te doen als onzin) nóg een onderliggende reden voor ontharingsmanie.
Onthaarde mensen lijken meer op babies. Net als vrouwen met grote herteogen en hoge stemmetjes.
op 03 12 2011 at 15:04 schreef Jaco:
Ach, ook de Romeinen hadden al een dergelijke cultus waarbij het volledige lichaamshaar (behalve het hoofdhaar) werd afgeschoren met de strigilis. Gewoon een kwestie dus van trends die opkomen en weer verdwijnen. Maar pluim voor je schildpadverhaal!
op 03 12 2011 at 17:00 schreef Ton Biesemaat:
Vaak me weken niet gewassen op klimexpedities. Maakt het leven heerlijk simpel. Omdat dan iedereen een uur in de wind stinkt en het haar alle kanten opgroeit is er niets aan de hand. Echte mannen gaan niet naar zo´n stadse sportschool maar zwoegen flink zwetend, rochelend en agressief scheldend in de vrije natuur. Wat voor schaamtecultuur van watjes is het tegenwoordig met gel, luchtjes en andere decadente troep die de slappe vertegenwoordigers van ´Untergang des Abendlandes´ op hun trendy kale kop en andere lichaamsdelen smeren en masseren? Maar bidden voor de echte, zware crisis zo dat de harige, stinkende man weer kan opstaan om zijn rechtmatige plaats te heroveren. Neandertalers zijn onder ons.
op 03 12 2011 at 22:52 schreef Strotgrondel:
Hoe je het ook romantiseert, bij ’t beffen is al dat haar maar ongemakkelijk. Het kudtje moet me toelachen, met een toefje schaamhaar bóven de spleet. Of een streep, vlinder, allemaal best.
op 04 12 2011 at 02:08 schreef hj:
Wbt geur ben ik helemaal down with Frans Smeets. Ben ook geen liefhebber van parfum bij vrouwen en ruik het liefst de pure lichaamsgeur van vriendinlief. Dat wordt tegenwoordig nog weleens vreemd gevonden, maar ik vind dat een stuk lekkerder en opwindender dan dat wat uit een flesje komt.
Verder heeft Strotgrondel ook gelijk.
op 04 12 2011 at 02:33 schreef Rena:
LOL echt een geweldige inleiding, als een film! Mijn mening over schaamhaar heb ik reeds gegeven in de schaamhaarspecial.
op 04 12 2011 at 12:04 schreef Turiddu:
Beroemd is de missive die Napoleon placht te sturen aan Marie Antoinette, als hij na een gewonnen veldslag onderweg was naar huis: ‘Over een week thuis! Niet meer wassen!’
op 04 12 2011 at 13:42 schreef MNb:
Alleen stuurde Nappie die boodschap niet aan Marie Antoinette – die was haar hoofd al kwijt – maar aan Josephine.
op 04 12 2011 at 21:22 schreef Aloys:
Heerlijk verhaal! Deed me met veel plezier weer terug denken aan een vriendin van me, die altijd met een sadistische glimlach mijn rug zou waxen.
Dat ik schreeuwde als een speenvarken dat verhoogde alleen maar haar fun.
op 05 12 2011 at 00:30 schreef André Richard:
@ Jaco “ook de Romeinen hadden al een dergelijke cultus waarbij het volledige lichaamshaar (behalve het hoofdhaar) werd afgeschoren met de strigilis”
Archeo-check!
De strigilis werd gebruikt om na het baden/masseren/worstelen het mengsel van olie en zand van het lichaam af te schrapen. Om te scheren was de strigilis niet geschikt.
Dat Romeinen al hun lichaamshaar afschoren lijkt me extreem onwaarschijnijk. Julius Caesar, toch geen doetje, beklaagt zich er al over dat het scheren van de wangen een marteling was. Is ook goed voorstelbaar want goed scheren is pas mogelijk met een extreem scherp mes en ik twijfel of de Romeinen al zo goed waren in de metallurgie dat ze staal konden maken van gilette kwaliteit, zeg maar.
op 03 01 2012 at 11:04 schreef Bas:
Harsen met gips is inderdaad ook een manier :-)