Linkse slavernij
Frans Smeets
Wie kent ze niet? Kringloopwinkels. Zelf kwam ik er ooit graag. Heel incidenteel liep je tegen fantastische curiosa aan. Wie echter nu in kringloopwinkels komt ziet slechts waardeloze meuk. Schappen vol dierenbeeldjes, wat bestek, lelijke meubels en meer van die dingen die je absoluut niet wilt hebben.
Vaak komen deze spullen uit bejaardentehuizen of uit de huizen van overledenen. De familie heeft geen zin in slepen of opslag. Zelf heb ik dat enkele keren meegemaakt. Opvallend is dat je de spullen, die nog enigszins waarde hebben, nooit in de Kringloopwinkel terug ziet. Waar zouden die spulletjes blijven?
Ook het publiek is veranderd. Ooit was de Kringloop het winkeldomein van de onderkant van de samenleving. De armen hebben zich echter richting Action
verplaatst, omdat die nieuwe spullen verkoopt, die goedkoper zijn dat de tweedehandspullen in de Kringloopwinkels. De enige klanten die je daar nu nog tegenkomt, zijn van die typische linksdraaiende yoghurtmensen, die bewust teveel betalen, omdat hun gedrag binnen de eigen groep statusverhogend is.
Het mag verbazen dat een gesubsidieerde zaak, die zijn personeel geen loon hoeft te betalen, en die de producten tegen een prijs van nul kan aanschaffen, niet kan concurreren met een Action. Ergens moet het geld verdwijnen.
Bij uitbuiting krijgt de “rechtse” werkgever meestal de zwarte piet toegespeeld. De werkgevers die ik echter ken, zijn begaan met hun personeel, zorgen voor het pensioen, proberen mee te denken, en willen bovenal loon betalen. Natuurlijk zijn er ook rotte appels. Maar als er èrgens mensenmisbruik en slavenarbeid is, dan is het wel in de linkse werkgeversbolwerken. De duizenden stichtingen in de sociale- en culturele sector denken, omdat ze geen winstoogmerk hebben, aanspraak te kunnen maken op gratis personeel.
Onder de categorie van de gesubsidieerde arbeid heb je nog de groep van psychisch labielen, verstandelijk gehandicapten en andere onplaatsbaren voor de arbeidsmarkt. Deze worden door de reïntegratiebureaus vaak verplicht tewerkgesteld als vrijwilliger in de sociale- en culturele sector. Het reïntegratiebureau verdient er geld mee en de gemeente kan weer een vinkje richting Den Haag zetten.
Deze werkgevers-zonder-winstoogmerk gebruiken met een schaamteloze vanzelfsprekendheid deze onderkant van de samenleving. Zozeer, dat de dankbaarheid niet eens meer in hen opkomt. Als voor mij iemand gratis werkt, dan komt er ‘s avonds een royale maaltijd op tafel en mag hij met zijn partner een weekendje gaan bubbelen in een viersterrenhotel. Maar niet bij de werkgevers in de sociale- en culturele sector. De leiding mag zelf lekker veel verdienen en de hele dag geloven in de noodzaak van marktconforme salarissen voor henzelf, de labielen moeten geloven dat, met de worst van een vaste aanstelling die toch nooit zal komen, de onbetaalde arbeid goed voor hen is en dat ze blij moeten zijn dat iemand hen deze opportunity geeft om ervaring op te doen. Volgens mij zijn deze labielen geschikt voor de arbeidsmarkt als ze een dikke middelvinger naar deze opportunity geven.
Ik geef nu een aantal schrijnende voorbeelden van de uitbuiting door ideële stichtingen en dergelijke. Bijvoorbeeld een vrouw die van 18 tot 3 uur moest werken in een theater, waarbij er nog geen taxi vanaf kon om haar veilig thuis te brengen. Van een uit de kliniek ontslagen alcoholist die voor vijf consumptiebonnen op het Noorderzon festival in Groningen achter de bar moest werken. Van conciërges die vanuit hun luie stoel vrijwilligers, onder het mom van “werkervaring opdoen”, het vuile werk lieten opknappen. Van het Groninger Museum, dat als kunstinvesteringsmaatschappij verplicht tewerkgestelden gebruikt om de collectie in stand te houden.
Als je er eens op gaat letten, dan valt je op, dat deze vrijwilligers op een indirecte manier gekleineerd en vernederd worden en subtiel worden rondgecommandeerd. Ze kosten niks, ze moeten dankbaar zijn, en er kan nog geen bloemetje vanaf. Lekker goedkoop.
Het argument “dat er geen geld is” klopt niet. Het gaat niet om het in stand houden van de locale voetbalclub, maar juist om organisaties waar heel veel geld in omgaat. Terwijl er in het echte bedrijfsleven relatief eerlijk gedaan wordt over winstmotief en verrijking, wordt er in deze sectoren heel vermijdend en terughoudend over het geldmotief gedaan. “Het zijn immers goede doelen zonder winstoogmerk. Je doet iets terug voor de samenleving. Het is kunst en cultuur. Dan praat je niet over geld.”
En het is juist dit sfeertje dat deze werkgevers gebruiken om via de achterdeur en over de ruggen van de vrijwilligers er voor te zorgen dat ze zelf goed betaald krijgen! Ze profileren zichzelf graag als professionele organisaties, maar loon betalen, ho maar.
Dit mensenmisbruik vindt vaak plaats in een een-tweetje tussen gemeente en de sociale diensten. In de behoefte van de overheid aan een sociale -en culturele sector, hebben de “werkpleinen” zich ontwikkeld als hofleverancier van gratis arbeid door onbemiddelbaren voor een vaak linkse agenda. De stichtingen zonder winstoogmerk worden opvallend vaak bemand door mensen die gelieerd zijn aan linkse politieke partijen.
Misschien staat dit misbruik van de vrijwilliger door links wel symbool voor de reden van het verval van links. Een links dat in zijn redden van de mensheid de mens is vergeten.
Knutselaar Frans Smeets heeft de vreemde opvatting dat hedendaagse kunst behalve oeverloos gezwets en geld ook nog schoonheid in zich mag herbergen.
Frans Smeets, 24.11.2009 @ 12:50
29 Reacties
op 24 11 2009 at 13:14 schreef Francky:
Ik heb de indruk dat het in de kringloopwinkel in mijn buurt juist omgekeerd evolueert. De meubels moeten aan hoge eisen voldoen vooraleer ze opgehaald worden. De prijs is ook al lang niet meer zo laag als in het begin. Gevolg is nu dat er heel wat mensen die daar in feite niets te zoeken hebben de betere stukken kopen. Al wat overblijft is wat bestek, oude boeken enz.
Die winkels voldoen allang niet meer aan de doelstelling die men bij de start voor ogen had.
op 24 11 2009 at 13:50 schreef Paco:
Die kringloopwinkels gaan nog wel, het zijn geen gesusidieerde tenten. Nee, er zijn veel ergere 100% op subsidie draaiende tenten, zoals bv. Stichting Arm in Utrecht. Gratis onderdak voor de medewerkers, gratis parkeren van karren en caravans van kennissen en familie. Geen plichten alleen maar rechten. Staat ook nog zooi te koop langs de weg. Hoek Koningsweg/Laan van Maarschalkerweerd in Utrecht.
op 24 11 2009 at 14:38 schreef smeets:
Hier bij mij in het noorden zijn ook de Kringloopwinkels gesubsidieerde tenten waar mensen verplicht worden vrijwilligerswerk te doen.
op 24 11 2009 at 14:58 schreef vetklep:
Hier ben ik het tot en met de laatste punt mee eens.
Ik ken een paar mensen dit soort zich deze minzame minachting moeten laten welgevallen en het is heel moeilijk dat soort verhalen te moeten aanhoren, zonder dingen te gaan zeggen waar het alleen maar pijnlijker van wordt.
Vooral omdat het een stuk leukere, slimmere en interessantere mensen zijn dan het rtl4volk dat wel normaal mag heten.
op 24 11 2009 at 16:50 schreef Kringloper:
Met stijgende verbazing het verhaal gelezen en de reacties daarop. Ik kan jullie allemaal vertellen dat het over het algemeen (voorzichtige schatting) 90% van deze bedrijven gaat het wel goed. De kringloopwinkels zijn er om goederen te laten hergebruiken en daarmee scheppen zij BETAALDE werkgelegenheid voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. De kringloopwinkels hebben vrijwel geen vrijwilligers meer in dienst, maar vast personeel(wat ooit ook begonnen is als stagiare met een afstand tot de arbeidsmarkt) die naast hun gewone werk stagaire’s er re-integratiekandidaten. Gemakshalve wordt er maar van uit gegaan dat kringloopbedrijven een helebooel subsidie ontvangen. Ik kan u vertellen niets is minder waar. Ze worden door overheid gezien (en misschien wel terecht) als bedrijven die zelf hun financiele broek moeten ophouden. In het artikel wordt er maar van uitgegaan dat de te kopen artikelen goedkoop moeten zijn om redenen van subsidie e.d. en dat het alleen winkels zijn waar alleen mensen mogen kopen die rond de armode grens zitten. Ik wil daar nog twee dingen over zeggen. 1. Waarom zouden die kwalitief geen goede spullen mogen kopen voor ongeveer 1/3 van de nieuwprijs (over eisen van kwaliteit gesproken)en als voor iedereen de kosten van levensonderhoud stijgen samen met energie e.d. zou dit dan ook niet gelden voor de exploitatie van een kringloopwinkel. Ten laatste een opmerking over ” waar al die mooie spullen blijven en het geld.
De mooie spullen komen we tegenwoordig minder tegen dan een aantal jaren geleden omdat familie dit vaak meeneemt of soms achterblijft bij tehuizen omdat zij zijn geschonken, en het geld dat de goederen opbrengen………….dat gaat naar salarissen van de medewerkers van het bedrijf die daar voor werken. Voordat iemand nu gaat roepen hongerlonen en dikke salarissen voor de directie, kan ik jullie verzekeren dat dit niet zo is. Het is duidelijk dat jullie eigenlijk niet weten waar je het over hebt. Bezoek eens een goede kringloopwinkel en vraag eens een rondleiding, misschien denk je er dan anders over.Bedenk nog een hele belangrijke (uitgerekend door TNO) 1 ton verkoop van goederen door de winkeldeur van een kringloopbedrijf levert een besparing op van 1 ton CO2. Wat hebben jullie vandaag bespaart?
op 24 11 2009 at 17:09 schreef vetklep:
“afstand tot de arbeidsmarkt” en een ton CO2. Ik heb geen rondleiding meer nodig.
op 24 11 2009 at 18:23 schreef Animale:
Complete films zijn er al over gemaakt: wij zijn allemaal slaven van een systeem. Eten, werken, slapen, en een elite steeds rijker maken.
In een digitaal keurslijf waar je onmogelijk onderuit komt.
De nederzettingen va n laatste der vrije Mohikanen van NL, Zigeuners, kampers e.d., worden ook langzaam maar zeker fijngeknepen.
Want iedereen moet meedoen. Iedereen moet in dat keurslijf. Total digital control is het credo.
Bob Marley zong het al zolang geleden: ‘Ratrace’..
Maar zolang de mens (de kudde/massa) er zelf voor kiest zichzelf probeert te profileren door mee te doen met die ratrace, door zichzelf eigenwaarde aan te meten a.d.h.v. het vergaren van zoveel mogelijk bezittingen, status en geld, (ik heb, dus ik ben/ik heb meer, dus ik ben meer waard/ik heb meer dan jou, dus ik ben meer waard dan jou), lachen de volksmenners in hun vuistje.
Beschavingen komen en gaan.
Iedere beschaving vond zichzelf op haar hoogtepunt de slimste, de rulers of the universe.
Uiteindelijk gingen ze allemaal ten gronde aan hun eigen hoogmoedigheid.
Zo ook deze beschaving, de hoogmoedigste tot nu toe.
op 24 11 2009 at 18:40 schreef Elin:
Beetje een overtrokken titel maar goed.
Het is inderdaad een teken van gebrek aan visie dat “linkse” mensen/organisaties, wat hun mensvisie betreft, kennelijk de standaarden van het kapitalistische bedrijfsleven incorporeren.
Een idee van links was altijd dat je mensen moest beschouwen en behandelen los van wat ze economisch opleverden, of zouden kunnen opleveren (zie discussie over immigratiekosten) – maar kennelijk geldt dat niet als ’t hen uitkomt.
Ik ken iemand die langer dan ’n jaar gratis en voor niks voor zo’n organisatie werkt, hij wil natuurlijk doorgroeien naar een betaalde baan aldaar, maar men houdt steeds de boot af met “vage” redenen. Ze weten toch dat hij niet naar een normaal bedrijf kan vertekken.
Iemand die makkelijk betaald in het bedrijfsleven aan de slag kan, doch desondanks vrijwillig bij hen werkt, zouden ze natuurlijk niet zo behandelen.
@Kringloper misschien een idee nog eens een extra werknemer in te huren om je spelling en verhaalstructuur te controleren… :)
op 24 11 2009 at 20:22 schreef Smeets:
Kringloper,
Een tijdje geleden is de aanleunwoning van mijn stiefoma door de Kringloop ontruimd. De enigzins waardevolle spullen zagen we niet in de winkel terug. Bij navraag bleken de spullen aan een handelaar verkocht. Toen we om bonnetjes en prijzen vroegen werd er ineens gedaan of het om een staatsgeheim ging.
Ik geloof niet in rondleidingen, CO2, besparingen en de goede praatjes. Ik kijk bij bedrijven en stichtingen alleen naar gespecificeerde jaarrekeningen. De geldsstroom. En daar doen ze altijd moeilijk over.
Verder zijn stagiaires, vrijwilligers en reintegratiekandidaten ook subsidies. Loonsubsidies, betaald uit belastinggelden. Daarom zijn Kringloopwinkels ook bijna altijd stichtingen. Anders kun je die aanspraak zonder belastingproblemen wel vergeten.
1/3 van de nieuwprijs??? U bent commercieel ingehaald.
Waar ik u wel gelijk in moet geven is dat Kringloop niet de grootste afnemer is van gratis arbeid.
Kunt u zich deze nog herinneren.
op 24 11 2009 at 20:33 schreef smeets:
Link vergeten.
Alsnog.
http://www.mugweb.nl/media/archief/2004/2004-09-kwestie.html
op 24 11 2009 at 23:28 schreef Marco Knol:
Misstanden komen overal voor, ook bij linkse mensen en clubjes. Gek he?
Verder wijs ik graag op een recente uitspraak van de rechter waarin de gemeente Arnhem is teruggefloten. De uitkeringsgerechtigde postuleerde; dit is dwangarbeid en kreeg zowaar nog grotendeels gelijk ook.
op 25 11 2009 at 00:08 schreef Jur:
Het is al lange tijd bekend: De maffia van de reintegratiebureaus die verse gediplomeerde armoedzaaiers aanbieden aan gevestigde bedrijven, alsof het slaafverkoop is, met de aantrekkelijke aanbieding dat ze ‘6 maanden gratis ingezet kunnen worden’ en tevens ‘verder opgeleid mogen worden door het bedrijf waarvan u de kosten bij de overheid declareert’.
op 25 11 2009 at 00:29 schreef vetklep:
CO2, de natuur zit er niet mee:
Het is airborne meststof. Plantjes gaan er extra fijn van groeien.
En wie na 10 jaar temperatuurdaling nog durft te klimaathoaxen is een misgunnende OV reiziger, een cryptocommunist, een ambtenaar of een naprater.
Maar waarschijnlijk all of the above.
op 25 11 2009 at 01:53 schreef Hannibal:
Ik ben het zowaar helemaal met Smeets eens.
Eerlijk is eerlijk, dus vandaar deze post.
op 25 11 2009 at 09:20 schreef colliding positron:
Ik zou als Derde Hoofdwet van de journalistiek willen voorstellen:
Rage * Research = 30 (onzekerheidsmarge: 5)
Ik heb bovenstaand artikel als test ingevoerd: De verontwaardiging is duidelijk een dikke 8. Research is zonneklaar een 4.
Vervolgens heb ik de formule en beide getallen in mijn computer ingevoerd. Na enig rekenen begonnen er lampjes te knipperen en het antwoord verscheen op het display: 32. Prachtig binnen de foutenmarge. Wat zit de wereld toch prachtig in elkaar!
(overigens heb ik de formule ook geprobeerd te posten bij HVV, maar ik werd subiet geblockt omdat men er van overtuigd was dat het de activeringscode bevatte van de nanochips)….
..
.
.
.
.
.
.
..
.
…… en niet geheel ten onrechte … ha ha ha
op 25 11 2009 at 12:02 schreef yurp:
Kennissen van mij hebben bij de Kringloop gewerkt. Als mensen zich afvragen waar de mooie spullen blijven: er zijn medewerkers die voor zichzelf een mooi extraatje binnenhalen door de waardevolle spullen voordelig aan te schaffen en vervolgens op Marktplaats voor een stuk meer te verkopen. Aangezien ze geen ruk verdienen vind ik dit overigens ook best begrijpelijk. Sowieso is Marktplaats een killer voor de Kringloopwinkels. Ik heb begin jaren 90 nog zeer veel jaren 60 design voor een habbekrats bij de Kringloop aangeschaft. Echt niet dat ik dit nu weer daarheen breng. Dat gaat op Marktplaats voor een fatsoenlijke prijs :)
op 25 11 2009 at 13:05 schreef Paco:
op 24 11 2009 at 17:09 schreef vetklep:
“afstand tot de arbeidsmarkt” en een ton CO2. Ik heb geen rondleiding meer nodig.
Mee eens vetklep. Niets met linkse slavernij te maken maar met zuipers en reclaseringsklanten wat te laten doen wat geen bijdrage is aan de maatschappij en bakken met geld kost.
Ik behoor dan tot de rechtse slaverij omdat ik werk en de zgn. linkse slaverij verplicht in stand houd.
op 25 11 2009 at 13:16 schreef Smeets:
Colliding Positron,
Wat gebeurt er als je zo een vrouw versiert?
op 25 11 2009 at 13:33 schreef Smeets:
Paco,
Het stuk is een aanklacht tegen de profiteurs van de onderkant van de samenleving. Dus niet tegen de “zuipers en reklaseringsklanten”. De scheidslein tussen succes en vreten uit de prullenbak is flinterdun. Kankeren over de kosten van de onderkant van de samenleving vind ik altijd een beetje gemakkelijk en kortzichtig.
op 25 11 2009 at 14:01 schreef smeets:
uh scheidslijn natuurlijk
op 25 11 2009 at 14:17 schreef colliding positron:
Frans,
Hoe leid je uit het onzijdige ‘positron’ af dat ik een hetero man, danwel lesbische vrouw ben?
op 25 11 2009 at 14:53 schreef Smeets:
Colliding Positron
Tweede Achterwet binnen de Journalistiek: Een vrouw zou zichzelf positran noemen. O- verbasteringen zijn typisch masculine. Vrouwen gebruiken liever de A.
op 25 11 2009 at 15:02 schreef colliding positron:
Als mijn ontmaskering in dit tempo doorgaat, verschijn ik binnenkort als illustratie boven het volgende artikel.
op 25 11 2009 at 17:43 schreef Benedictus:
Het klinkt misschien vreemd, maar als je vrijwilligerwerk wil “overleven” moet je bikkelhard zijn. Je moet er dus “geschikt” voor zijn om het lang te kunnen volhouden. Aan elke vorm van vrijwilligerswerk, vooral met een linkse stempel, zitten leuke en minder leuke kanten. Als je “gehaaid” bent, verzamel je snel de leuke kanten. Vooral de onderdelen en funkties die de publiciteit halen zijn reuze populair. Vervelende onderdelen, zoals het verspreiden van folders of het ophalen van spullen voor de rommelmarkt -t.b.v. het goede doel- zijn voor diegenen die wat minder “bijdehand” zijn.
U ziet, opmerkelijke overeenkomsten in karaktereigenschappen die ook nodig zijn om je in een bedrijf, van welke snit dan ook, snel op te werken. Het is dus niet voor niets, dat diegenen met een suksesvole baan vaak de leuke kanten van het vrijwilligerswerk voor hun rekening nemen.
Het verschil is wel, dat links vrijwilligerswerk aardig in de papieren kan lopen op koste van de vrijwilliger zelf. Linkse akties kosten geld, de aardigste vrijwilligers betalen meestal het meest uit eigen zak. Je weet immers, dat de pot maar schaars gevuld is. Er moet immers zoveel mogelijk opbrengst over blijven voor het goede doel.
Ook moet je van goede huize komen om zonder flink wat commentaar, na jaren van werkzaamheden, eens te willen stoppen. Als je slechts 1 dag hebt ingevallen is de dank niet zelden groter dan na jarenlange medewerking! Zelden staat er namelijk een opvolger klaar.
Ik wil niet alleen negatief zijn, er valt ook heel veel te lachen, en je doet er flink wat mensenkennis van op. En er zijn mensen die baat van de akties hebben.
Maar…bezin voordat u begint!
op 26 11 2009 at 14:52 schreef Wichard:
In mijn oude dorp stond een kringloopcentrum waar echt 100% alleen vrijwilligers werkten. Je kreeg niks voor wat je inleverde, maar het was wel spotgoedkoop allemaal.
Kortom: niet alle kringloopcentra zijn hetzelfde.
Wel een beetje makkelijk links-bashen, enige wat er links aan is, is dat het gesubsidieerd is, en bedoeld is voor de arme medemens. Is de VVD tegen kringloopcentra?
op 26 11 2009 at 16:20 schreef Paco:
Ga het eens vragen, Wichard, dan horen we het wel.
op 26 11 2009 at 22:33 schreef Mark:
Een schone taak voor de groene oxfam Sint.
@wichard, klopt, niet alle kringloops zijn hetzelfde, net als de musea etc etc.
http://www.leidschdagblad.nl/nieuws/regionaal/leidenenregio/article3834613.ece/Onderzoek_naar_fraude_kringloop
op 28 11 2009 at 16:01 schreef VVV:
@Wichard
Weer iemand met een domme links-rechts obsessie. Dus als je tegen tewerkstelling bent dan ben je een VVD-er, en tegen de arme medemens?
De ellende die de wereldbevolking is aangedaan uit naam van ‘de arme medemens’ (of ‘het proletariaat’, zoals dat vroeger heette) maakt me misselijk (letterlijk, op dit moment lees ik ‘Mao, the unknown story’, en regelmatig draait mijn maag om, aanrader!).
Het gaat niet meer om links of rechts, het gaat om een elite die zichzelf verrijkt en anderen misbruikt uit naam van de ‘overheid’ en ‘veiligheid’ en ‘sociaal beleid’ en honderden van zulke onzin-termen.
De ‘arme medemens’ kan uitstekend voor zichzelf denken, en is meer gebaat bij vrijheid dan bij het verstikkende linkse juk. Bah…
op 30 11 2009 at 08:27 schreef Paco:
@VVV, en “duurzaam”, zeer belangrijk.
RSS