Kapotmaken

32 Reacties

op 16 11 2009 at 14:17 schreef Loesje:

Ach, “maar”, vier jaar geprocedeerd tegen de Gemeente Utrecht. Gewonnen, en een kleine schadevergoeding ontvangen. Die dan onmiddelijk wordt ingepikt door Meneer Fiscus! Eindig je nog met drie keer niks!

op 16 11 2009 at 15:27 schreef babs:

Ik vind eigenlijk iedereen in de uitzending erg, behalve Tak. De één weet van bouwplannen en koopt toch een huis, om vervolgens tegen die bouwplannen te gaan vechten. De ander gaat gewoon bouwen zonder vergunning. Een volgende probeert met alle mogelijke trucs elke ontwikkeling van de regio Utrecht tegen te houden. En tenslotte is er een ondernemer die via de rechter probeert concurrentie uit te schakelen. Natuurlijk zijn alle overheidsfunctionarissen nog erger. Van lompheid en domheid tot het overlaten van beleid aan verzekeringsmaatschappijen, van het creeren van voldongen feiten tot het doen van mistige benoemingen. Vreemd he die kloof met de burger.

Maar burgers schijnen soms te denken dat ze een soort inkomensgarantie in een nooit veranderende wereld hebben en proberen alles wat tegen zit op de overheid af te wentelen. Dat klopt ook niet.

op 16 11 2009 at 15:47 schreef Ab:

Bert, je schrijft: “dat snapt een kind”. Ik ben bang dat dat wat te ambitieus geformuleerd is. Ik ben bang dat erg weinig mensen zich realiseren dat het hier om de grondslagen van de rechtstaat gaat.
Ik ben het geheel eens met je dat het natuurlijk buitengewoon ernstig is dat de RvS niet onafhankelijk is. Net zo goed als dat het onbegrijpelijk is dat advocaten, wetenschappers en zelfs ambtenaren als plaatsvervangend rechter mogen optreden (hoezo spliting van machten?). En dat rechters nog steeds zonder al teveel controle bijbanen mogen hebben. Nou ja,er is een plicht voor rechters om hun bijbanen op te geven, maar ook hier geldt een gedoogbeleid: als ze het liever niet willen opgeven, dan hoeft het niet.
Mensen die hier iets van zeggen worden onmiddellijk als querulant weggezet.
En toch ondermijnt dit natuurlijk de geloofwaardigheid van de rechtspraak. Dat zou iedereen moeten inzien.
Helaas: Zembla werd door nog geen half miljoen mensen bekeken, te grote concurrentie van Paul de Leeuw, Linda de Mol en Alberto Stegeman en degelijke.
En ook hier eigenlijk nauwelijks een reactie.
Schrijf iets (positiefs) over moslims en ze breken de boel af. Schrijf over het feit dat de onafhankelijkheid van onze rechtspraak inmiddels richting niveau Kazachstan en Wit Rusland afglijdt en vrijwel niemand reageert. En dat terwijl dit toch echt duizend keer bedreigender is voor onze rechtstaat…

op 16 11 2009 at 15:50 schreef Peter:

Schrijf iets (positiefs) over moslims en ze breken de boel af. Schrijf over het feit dat de onafhankelijkheid van onze rechtspraak inmiddels richting niveau Kazachstan en Wit Rusland afglijdt en vrijwel niemand reageert. En dat terwijl dit toch echt duizend keer bedreigender is voor onze rechtstaat…

Amen!

op 16 11 2009 at 16:20 schreef Pieter:

Interessante materie, jammer dat ik deze docu heb gemist. Onderkoning Tjeenk Willink geeft, ter nuancering, wel aan dat hij ‘zelf bedenkingen had’ bij de uiteindelijke vorm van de Algemene Wet Bestuursrecht en dat het ’15 jaar tijd wordt voor een evaluatie’.

Schrijf over het feit dat de onafhankelijkheid van onze rechtspraak inmiddels richting niveau Kazachstan en Wit Rusland afglijdt en vrijwel niemand reageert.
Dit ‘feit’ komt niet naar voren uit Bert’s column, de uitzending van Zembla of het onderzoek van Twan Tak. Wel dat de rechtsgang zuiver formalistisch wordt zonder dat er wordt gekeken naar de redelijkheid van een besluit. Besluitvorming wordt getoetst aan de procedure zonder inhoudelijk gewogen te worden.

Dit feit kan alleen worden aangetoond door de benoemingsprocedure van de RvS te onderzoeken, transparant te maken en aan te passen.

Hoe is het zover gekomen? De commissie die vanaf 1983 de invoering van deze wet voorbereidde bestond louter uit juridische specialisten. De implementatie vond plaats onder gezag van elitaire bestuurders zoals Hirsch Ballin, Sorgdrager en Bram Peper. Ook de burger mag zich zichzelf luiheid en laksheid verwijten wanneer politici telkens weer verantwoordelijkheden kunnen afschuiven naar ambtelijke commissies en zelf kunnen bepalen wat ‘evenredige maatschappelijke representatie’is.

Zoals de aankomende mega-bezuiniging: deze zal niet gebaseerd zijn op principiële keuzes maar op ambtelijke aanbevelingen.

op 16 11 2009 at 16:58 schreef babs:

Ab,
Met je eens dat het met rechters in Nederland niet klopt. Maar uit de uitzending van Zembla blijkt naar mijn mening niet dat er specifiek bij de RvS een probleem ligt.

De RvS doet keurige uitspraken, is hooguit iets te formeel. Als uit ‘onderzoek’ blijkt dat bij meer asfalt er minder verkeer komt dan is het inderdaad aan de wederpartij en niet aan de RvS dat ‘onderzoek’ onderuit te halen.

Wat Zembla vooral aantoont is dat Gemeentes op zijn best domme en onbetrouwbare partners zijn en zich op hun slechtst volledig overleveren aan een verzekeringsmaatschappij.

Dat Deetman de schijn tegen heeft is een probleem, maar de man is ook oud genoeg om nu echt onafhankelijk te oordelen. Hét grote probleem dat ik in de uitzending zie en dat voor mij totaal nieuw is: verzekeringsmaatschappijen die overheidsbeslissingen nemen. Welke gemeentes hebben zich aan welke wurgcontracten van verzekeringsmaatschappijen overgeleverd?

op 16 11 2009 at 17:10 schreef Ab:

Babs,
ik denk dat juist een probleem is dat de criteria waarop kandidaten voor de RvS worden geselecteerd volstrekt ondoorzichtig zijn. Als Wim Deetman dan in de RvS zit, op welke gronden is hij uitgekozen? En waren er meer kandidaten?
Juist omdat dit ondoorzichtig is, ontstaan al snel de schijn van vriendjespolitiek, of op zijn minst van achterkamertjespolitiek. Wanneer dan, zoals Bert schrijft, Deetman uitspraken doet over de aanleg van snelwegen rondom Utrecht, dan zal dat burgers die bezorgd zijn voor de teloorgang van Amelisweerd bij voorbaat weinig hoop geven op een eerlijke behandeling van een eventuele procedure bij de RvS.
Ik vergeleek dat met het feit dat als je weet dat een vice-president van een rechtbank bezoldigd adviseur is van een verzekeraar, en die verzekeraar wint alle rechtzaken in dat arrondissement, je als burger op zijn minst gaat twijfelen aan de eerlijkheid van de rechtspraak. En die twijfel is dus funest voor de rechtstaat.
De rechtstaat zou boven iedere vorm van twijfel verheven moeten zijn.

En of ouderdom een garantie is voor onafhankelijkheid waag ik sterk te betwijfelen. Ook (en misschien wel juist) oude mannen hebben vaak nog gigantische ego’s.

op 16 11 2009 at 17:26 schreef babs:

Ab,
Ik ben met je eens dat dit allemaal onwenselijk is. Maar als ik dan kijk naar de in de uitzending behandelde uitspraken van de RvS; die kan ik allemaal volgen. Bovendien is ook hun leider een beetje zelfkritisch over eigen wellicht te formele functioneren. Dat had erger gekund en is voor mij in elk geval dus niet al te schokkend.

Dat verzekeringsmaatschappijen nieuwe overheidsbeslissingen schrijven, waarmee op creatieve manier telkens weer uitspraken van de RvS kunnen worden omzeild, dat vind ik eigenlijk shockerender.

op 16 11 2009 at 17:26 schreef Pieter:

Hét grote probleem dat ik in de uitzending zie en dat voor mij totaal nieuw is: verzekeringsmaatschappijen die overheidsbeslissingen nemen.

Dat heb je ook niet gezien, dat is een conclusie die jezelf getrokken hebt. De gemeente Ameland baseert de hoogte van de schadevergoeding op de berekening van haar verzekeraar Centraal Beheer en gelieerde accountant.

Uiteraard wil de verzekeraar zou weinig mogelijk uitkeren en daar ligt het conflict met fatsoenlijk bestuur/belang van de burger. Gemeentelijke overheden dekken zich in tegen aansprakelijkheid, ontstaan door de complexiteit van de Algemene Wet Bestuursrecht en gebrek aan eigen specialisten.

Door het mandaat van de bestuursrechter uit te breiden kan de rol van de verzekeraar worden ingeperkt.

op 16 11 2009 at 17:30 schreef herman van der helm:

beste mensen, op http://www.burgernetwerk.org staan vele “cases” die duidelijk maken dat het al jaren cultuur is om burgers “kapot te maken”

Kijk onder “Items” en huiver van de vele voorbeelden.
Een ieder die zich geroepen voelt om een item in te brengen is welkom.
Op die manier kunnen we misschien iets veranderen.

op 16 11 2009 at 18:08 schreef babs:

Dat heb je ook niet gezien, dat is een conclusie die jezelf getrokken hebt. De gemeente Ameland baseert de hoogte van de schadevergoeding op de berekening van haar verzekeraar Centraal Beheer en gelieerde accountant.

Pieter, beter luisteren, de gemeenteman zegt letterlijk dat de verdere afwikkeling en juridische ondersteuning bij de verzekeraar zijn gelegd. Dat betekent dat de verzekeraar de facto de overheidsbeslissing neemt. Ik vraag me dan ook af hoeverre de gemeente hiertoe contractueel is gedwongen en ik vrees het ergste.

Dat dat niet klopt weet je gelukkig zelf ook, want je zegt wel weer: Uiteraard wil de verzekeraar zou weinig mogelijk uitkeren en daar ligt het conflict met fatsoenlijk bestuur/belang van de burger.

op 16 11 2009 at 18:22 schreef Pieter:

Nou, we verschillen eigenlijk niet van mening maar de definitie is toch belangrijk. Uit het oogpunt van fatsoenlijk bestuur.

In deze docu voert de Gemeente Ameland het besluit uit van de RvS, het toekennen van een schadevergoeding aan de benzinepomphouder. Technisch gezien is afwikkeling en juridische ondersteuning geen onderdeel van de besluitvorming maar wel een instrument voor de gemeente Ameland om zo weinig mogelijk uit te keren en de zaak zo lang mogelijk te traineren.

De rol van de verzekeraar is dus op zich geen probleem. Deze speelt handig in op het feit dat de RvS zelf geen schadevergoeding toekent maar de afwikkeling op het bordje legt van de veroorzaker van het probleem. Dat is wat je noemt een vicieuze cirkel binnen ons rechtssysteem aangezien de veroorzaker het risico van de rechtsgang kan afdekken bij de verzekeraar.

Dus dan is het verstandiger om eerst het bestuursrecht aan te passen, de rechter meer mogelijkheden te geven waardoor de rol van de verzekeraar automatisch wordt ingeperkt.

op 16 11 2009 at 18:36 schreef Ab:

Babs,
ik reageerde ook niet op Zembla, maar op het artikel van Bert Brussen. Volgens mij schrijft hij niet zozeer een recensie van Zembla van gisteren, maar geeft hij zijn mening over een aantal zaken die hij in het programma heeft gezien. Zo meldde Zembla niet dat de overheid de burger tot op het bot haat. Dat is een conclusie van Brussen waarop ik dus reageerde.
En dat heb ik vervolgens doorgetrokken naar een aantal zaken die daarop aansluiten.

op 16 11 2009 at 18:38 schreef Ab:

en nee, ik reageerde niet letterlijk op zijn stelling dat de overheid de burger haat.

op 16 11 2009 at 19:19 schreef Pieter:

Het probleem met de (semi) overheid is veeleer dat allerlei uitvoerende organen zich met oneigenlijke taken bezig houden, zoals het beïnvloeden van de publieke agenda. Om het eigen bestaan te prolongeren of om draagvlak voor de eigen doelstellingen te creeëren. Dat is eigenlijk geen haat, meer betweterigheid en betutteling waarbij kritiek slecht verdragen wordt na twee deccennia zonder serieuze oppositie uit de burgelijke samenleving.

En dat geldt voor de ontwikkeling van het rechtssysteem: internationale verdragen, denk tanks en richtlijnen vanuit Brussel hebben een groter gewicht dat het civiel-rechterlijke aspect van fatsoenlijk bestuur.

Een relevant voorbeeld is de recente beleidsnota van de NPRD (adviesorgaan) die, ondanks de afwijzing van de Nederlandse regering de uitgangspunten van Durban II centraal in haar beleidsprogramma opneemt.

op 16 11 2009 at 19:20 schreef babs:

We zijn het eens hoor Pieter, maar je definities rammelen aan alle kanten.

Technisch gezien is afwikkeling en juridische ondersteuning geen onderdeel van de besluitvorming maar wel een instrument voor de gemeente Ameland om zo weinig mogelijk uit te keren en de zaak zo lang mogelijk te traineren.

De afwikkeling is de kern van de besluitvorming, de afwikkeling is namelijk hier de bestuurshandeling. De overheid laat de facto het verrichten van de bestuurshandeling over aan de verzekeraar, waarschijnlijk daartoe gedwongen door een contract. Ik vraag me zelfs af of zo’n contract rechtsgeldig kan zijn.

De rol van de verzekeraar is dus op zich geen probleem.
De rol van de verzekeraar is de kern van het probleem, want zelfs als de gemeente een normale schadevergoeding zou willen toekennen, dan steekt de verzekeraar daar een stokje voor.

Dat de veroorzaker een risico kan afdekken is compleet normaal, maar als daardoor de veroorzaker gedwongen wordt niet meer normaal te functioneren, dan gaat het mis.

Dat gemeentes oneindig de mogelijkheid hebben opzettelijk fouten te maken om het proces voor eeuwig te traineren is ook heel kwalijk, maar ik heb ook het gevoel (maar ik weet dat inderdaad niet zeker) dat gemeentes wurgcontracten met verzekeraars hebben, waardoor ze niet eens meer fatsoenlijk kunnen handelen.

op 16 11 2009 at 20:10 schreef Benedictus:

Vooruit Peter ik reageer.

Tegen mijn gemeente heb ik jarenlang geprocedeerd. Er is geen kruid tegen gewassen, zelfs al kreeg ik gelijk van de onafhankelijke Commissie Bezwaar en Beroepsschriften. Ze hebben zelfs geprobeerd om te verhinderen dat alle papieren van mijn kant bij de commisie aankwamen. Ontbrekende stukken moesten nog ter zitting aan de commissie door ons worden overhandigd. Van elk bewijsstuk wat ik heb ingeleverd bij de gemeente heb ik om de handtekening -en de datum!- van ontvangst moeten bedelen. Obstructie was/is blijkbaar gangbaar.

Na haar verlies bij de Commissie Bezwaar en Beroepsschriften ging de gemeente gewoon naar de rechter en wist dat ze alsnog in het gelijk zou worden gesteld. Ook de Raad van State steunt traditiegetrouw de gemeenten. Dat had dus ook geen zin. Ze kennen elkaar op de een of andere manier of voelen zich verbonden met andere overheidsorganen. Soort steunt soort!

Voor de door mij geconstateerde valsheid in geschrifte moest ik opnieuw een procedure starten bij de burgerrechter, met de verplichting van een advocaat en weer jarenlang procederen. Dat laatste heb ik niet gedaan. Mijn leven hing er niet vanaf en ik was het gewoon zat. Het vertrouwen in een eerlijke rechtspraak bij de bestuursrechter ben ik volledig kwijt.

Er is overigens iemand gepromoveerd op dit onderwerp. De promovenda heeft ook geconstateerd, dat de burger geen schijn van kans heeft bij de bestuursrechter.

Een gemeente is een grote familie als ze ergens voor wordt aangeklaagd. Het maakt dan niets meer uit met welke partij je hebt te maken. Allen tegen de boze burger. In die situatie zijn alle partijen zo gesloten als een oester en beschermen zij elkaar.

Het is wel zo, dat de Nationale Ombudsman wel een luisterend oor heeft. Helaas krijgt die zoveel zaken te verwerken, dat zij zaken in “groepsverband” eerder aan de orde stelt. Dus een aantal op elkaar lijkende zaken. Ze wilden wel heel graag mijn dossier hebben en dat heb ik ook naar de Nationale Ombudsman toegestuurd.

Netwerk heeft een poosje geleden een aantal zeer schrijnende gevallen aan de orde gesteld waar de Nationale Ombudsman het stempel Kafka op heeft gegeven. Niet ten onrechte!

Je kan alleen je recht echt proberen te halen in een zaak van burger tegen burger. Maar dan natuurlijk niet bij de bestuursrechter.

op 16 11 2009 at 20:38 schreef Pieter:

De afwikkeling is de kern van de besluitvorming, de afwikkeling is namelijk hier de bestuurshandeling. De overheid laat de facto het verrichten van de bestuurshandeling over aan de verzekeraar, waarschijnlijk daartoe gedwongen door een contract.

Nee, integendeel. Je draait oorzaak en gevolg om. De RvS stelt dat de benzinepomphouder recht heeft op een schadevergoeding en laat de vaststelling van de hoogte over aan de gemeente Ameland.

De facto is het vonnis de besluitvorming. De vaststelling van de schadevergoeding wordt verwezen naar de discretionaire (beslissingsruimte) of gebonden bevoegdheid van het uitvoerend orgaan, hier de gemeente Ameland. Dat is de bestuurlijke handeling, als consequentie van het vonnis (besluit).

Vanuit het oogpunt van fatsoenlijk bestuur zijn een aantal vragen te stellen:
1. Moet de bestuurlijke handeling, als consequentie van een vonnis bij de RvS, door een overheidsinstelling worden uitgevoerd? Verwijzing naar een bestuursrechter met stringente richtlijnen werkt allicht beter.
2. Waarom staat de discretionaire bevoegdheid van een gemeente toe dat niet-objectieve expertise, zoals dat van een verzekeringsmaatschappij, wordt gebruikt bij de afwikkeling van een ‘objectief’ vonnis?

Het lijkt logischer, en effectiever, om de Gemeentewet aan te scherpen.

op 16 11 2009 at 21:06 schreef Pieter:

En aanvullend: de vaststelling van de schadevergoeding is juist geen bestuurlijke maar een feitelijke handeling.

Tijd voor bier.

op 17 11 2009 at 01:27 schreef Hannibal:

@ Benedictus

Ook in zaken van burger tegen burger is het een kwestie van lange adem, en financiële armslag. In principe moet je het altijd vermijden, want je komt nergens, en wellicht hebben je erfgenamen er nog lol van, maar jij zeker niet. Tegen overheden kun je de Ombudsman nog wel eens inzetten. Sneller,effectiever, en gemeenten zijn er bang van.

@ Bert Brussen, Ab
Dat de Raad van State vol zit met oud-politici is onvermijdelijk, gezien het karakter van dat orgaan. Het doet nog wel iets meer dan rechtspreken alleen. De Nederlandse elite is zonder uitzondering lid van een politieke partij, check dat maar na, en zonder een stevige loopbaan heb je er m.i. weinig te zoeken. Tjeenk Willink´s politieke loopbaan liep via de Eerste Kamer alleen, en is in dat verband uitzonderlijk. Misschien een corpsbal, maar wel iemand waar je wat aan hebt.
Iets dergelijks geldt voor Deetman. Ik heb twintig jaar geleden kort met hem te maken gehad tijdens zijn ministerschap, en ik was onder de indruk van zijn geduld om zaken netjes op te lossen, en principiële goede wil. Normaal heb ik de pest aan CDA´ers, maar voor Deetman heb ik een zwak.
Onvermijdelijk kennen de heren elkaar, maar dat is tegelijkertijd ook nodig om iets voor elkaar te krijgen. Alle mensen op dat niveau kennen elkaar, ook de hoogleraren in de rechten die mogelijke alternatieven zouden kunnen zijn voor zo´n rechterspost.
Wat we in Nederland missen, is een Constitutioneel Hof. Zoals de VS een Hooggerechtshof hebben. Maar ook dat heeft nadelen, zoals je zien zult als je je er in verdiept. Als je dat wilt, moet je het beperken tot zaken de Grondwet betreffende. Nuttig, en misschien wel noodzakelijk. Maar de gevechten wie er dan wel of niet in mogen worden dan ook weer politiek. Of je er echt verder mee komt is twijfelachtig. Als een regering echt kwaad wil, houdt je ze gewoon niet tegen, en correcties twintig jaar later hebben het nadeel dat niemand meer weet waar het ook alweer over ging, en dat het, afgezien van financieel, niet meer terug te draaien valt.

op 17 11 2009 at 05:51 schreef Peter Dijkema:

Even geheel terzijde 1: Het nieuws op radio 1 om 3 uur vannacht – in mijn samenvatting: “De Lybische leider Kolonel Ghadaffi nodigde een mik Italiaanse meiden, pardon, modellen uit op een feest in zijn tent.” Denk ik: die dames dachten vast “Vriend van baas Berlusconi. Leuk, drank, drugs en dolle mannen”. Maar de radio is al verder: “De dames werden getrakteerd op een lezing over de vele voordelen van de Islam voor vrouwen. Na afloop kreeg elk een Koran mee naar huis”. Prachtig en roerend. Haast alsof ik de stem van Philip Bloemendaal erbij hoorde.

Terzijde 2: Wat vonden die dames daar nou van? Opgelucht: “Eindelijk alleen maar Coke en Vichy.” En: “Gelukkig is Coke beter voor m’n figuur – anders moeten ze me steeds een beetje erbij fotosjoppen”. Of misten ze de lijntjes en wijntjes? Een uur lang waaide mijn geest over de nachtelijke Sahara, maar bij het nieuws van vier uur bleek het bericht al van de ANP top-vijf te zijn geblazen.

Terzijde 3: Radionieuws kan mooi zijn, zoals anderhalf etmaal terug. Toen bleken “oefen-hooligans liever met met echte stenen dan met de beoogde tennisballen” – ‘wat, balle?’ – naar de oefen-politie ter gooien. Totale tragiek uit uw transistor.

op 17 11 2009 at 07:15 schreef Peter Dijkema:

In het nieuws van klok zes en zeven kwam het terug: Het feestje was in Rome, waar Kol. Gaf. kennelijk een “voedsel-top” krans biedt. “De uitnodiging gold tweehonderd” deernen, aldus radio 1 in mijn korte termijn herinnering.
Tot dusverre de nieuwsdienst. Waarvan kond!

op 17 11 2009 at 08:59 schreef yurp:

Als wij een constitutioneel hof hadden gehad waar je als burger terecht kunt zoals dat in beschaafde landen hoort ipv een Raad van State die alleen voor de overheid toegankelijk is was die rare vingerafdruk database er ook nooit gekomen. Ook een constitutioneel hof heeft zijn nadelen maar mijn inziens is het principiële punt dat je als burger er zaken aanhangig kunt maken al reden genoeg om het te verkiezen boven een onbenaderbaar orgaan als de RvS. Nu voltrekt het gehele beslissingstraject zich binnen de ivoren toren kringetjes van politiek Den Haag. Onwenselijk in mijn ogen.

op 17 11 2009 at 12:26 schreef Benedictus:

Peter Dijkema

Het feit dat Khadaffi zich dat in Rome kon permiteren, zonder dat het een slachtpartij is geworden, pleit voor het HUIDIGE christendom. Ik heb het op het journaal gezien, ook dat hij, in Rome notabene, verklaarde dat Jezus niet aan het kruis is gestorven. Rome bleef rustig. Er wordt door velen zelfs om gelachen. Een stunt blijft het, zeker in relatie met de levenswijze van Berlusconi.

Zie dezelfde bekeringstoespraak eens gebeuren in Mekka en de halve wereld staat in brand. Pas als de reactie van moslims op een dergelijk gebeuren evenredig is met hetgeen in Rome is gebeurd hoeven we nergens bang voor te zijn. Ook zal er dan veel positiever door niet-moslims tegen de Koran worden aangekeken.

Kom niet met gebeurtenissen van eeuwen geleden aanzetten, dat weten we nu wel. Christenen in deze tijd zijn niet te vergelijken met de christenen tijdens de middeleeuwen.

op 17 11 2009 at 12:39 schreef Hannibal:

@ Benedictus

Dat is overigens maar heel beperkt hun eigen verdienste.

op 17 11 2009 at 14:11 schreef Paco:

Het hele ambtenaren apparaat ligt al aan banden, bek dicht anders vlieg je buiten vraag maar aan Welten. Met de gewone burger, waaronder veel ambtenaren, gaat dat niet, kijk maar naar FNV die weten het niet meer. Ik zeg u dat ze het heel goed weten maarja dan moeten ze PVV gelijk geven en dat durven ze niet.

op 17 11 2009 at 23:47 schreef Animale:

Maar natuurlijk. De Breekijzer-achtige programma’s lieten dit soort gevallen heel goed zien. Jammer dat ze er niet meer zijn. Maar sinds Pieter Storms met Nina Hagen (zoiets dan) getrouwd is, hoeft ‘ie van mij niet meer op de buis.
Waarschijnlijk mag ‘ie ook niet eens meer van zijn vrouw. Stel je voor dat hij ineens op TV opduikt in een van haar geheime nepfirma’s :)

op 18 11 2009 at 01:11 schreef knollebollie:

Ik merk dat het veelal gaat ombekendheid van de burger met de werking van het rechterlijk apparaat. Men denkt dat men op zijn/haar woord c.q. blauwe of bruine ogen geloofd wordt. Maar zo werkt het natuurlijk niet, want dat geldt evenzogoed voor de tegenpartij die het tegengestelde beweerd.

Wat betreft het bestuursrechtelijke orgaan dat zich privaatrechtelijk verzekert tegen aansprakelijkheid; totaal niet boeiend. De bestuursrechter hanteert dezelfde maatstaf als de civiele rechter, zowel qua aansprakelijkheid als de hoogte daarvan. Het is of het is niet.
Hooguit kun je discuzeuren over de handelingsvrijheid van het bestuursorgaan dat zich privaatrechtelijk verzekerd heeft. Of eigenlijk ook niet, want de bestuursrechtelijke verantwoordelijkheid blijft volledig bestaan. Beter kun je discuzeuren over de vraag in hoeverre het bestuursorgaan (te makkelijk?) erkende schade kan verhalen bij haar verzekeraar. Maar daar staat de bestuursrechter (en de benadeelde partij) helemaal buiten. Dat is iets tussen verzekeraar en bestuursorgaan. En civielrechtelijk bovendien.

op 18 11 2009 at 10:28 schreef babs:

Als de verzekeraar het bestuursorgaan dwingt te traineren (door voor het bestuursorgaan de schade te gaan uitrekenen en vast op 0 uit te komen), dan is dat natuurlijk wel degelijk boeiend. Natuurlijk kan de burger blijven procederen en uiteindelijk zijn geld krijgen, maar tegen welke kosten en wanneer.

op 18 11 2009 at 12:20 schreef Pieter:

De onterecht verleende vergunning is een feitelijke handeling met privaatrechtelijke aansprakelijkheid. De bestuursrechter kan civiel recht toepassen en een schadevergoeding toewijzen. Dus waarom is de afwikkeling in de kwestie Ameland terugverwezen naar de veroorzaker van het probleem?

De vaststelling (€ 0) is een feitelijke handeling. De eiser gaat uiteraard niet akkoord en tekent beroep aan en zo heb je het volgende proces.

Je zou haast denken dat de RvS een werkgelegenheidsproject is.

op 18 11 2009 at 16:15 schreef ReneR:

We wisten het natuurlijk al heel erg lang.
Ik zat op dit weblog vaak af te sluiten met:

“het is tijd voor de revolutie”

maar weinigen begrepen het en de rechtse ballen kwamen dan gelijk aanzetten met Pol Pot toestanden en Stalin. Slaap maar lekker verder.

Vindt het verder dan vreemd dat nederland op de 7e plek staat als het gaat om landen met de minste corruptie.

Ik weet niet hoe ze dat berekenen; maar volgens mij is Nederland gewoonweg kampioen als het gaat om dit soort zaken te markeren!

het is tijd voor de revolutie

op 18 11 2009 at 20:12 schreef De dikke vinger van de overheid | DeJaap:

[…] de burger zijn recht nog wel halen?’ Die vraag stond centraal in de uitzending van Zembla op zondag 15 november. Conflicten tussen burgers en overheid verzanden […]