Boze zwarte vrouwen

113 Reacties

op 16 05 2009 at 14:23 schreef vander F:

Dat Peter zich graag identificeert met helden?

op 16 05 2009 at 16:50 schreef Mark:

Dat Peter groot geschapen is?

op 16 05 2009 at 17:38 schreef kapotte rits:

Ik reageer niet, want ik heb het helemaal gehad met de dore zwarte tuig!

op 16 05 2009 at 18:14 schreef Frank:

Ik zou wel eens een recensie van dit boek geschreven door Dewanand willen lezen.

op 16 05 2009 at 20:43 schreef tristan:

‘Alleen maar Nette Mensen’ zou wel eens dezelfde cultstatus kunnen krijgen als ‘Ik, Jan Cremer’ in de jaren 60.
De sexbijbel voor iedere viriele jongeling die het in die tijd nog moest doen met uitsluitend Hollandse deernen van onbesproken gedrag.

Nu in het multiculturele sexparadijs Nederland kan men als man en vrouw kiezen uit tal van exotische mogelijkheden; Een trio met 2 pygmeeën, 1 wilde nacht met een Papoea compleet met peniskoker, een ‘Arabische’ nacht met een vrouw gehuld in een burka, een Mongoolse travestiet met een ruim inkomen.

Het is allemaal mogelijk en dat heeft niets te maken met racisme en discriminatie.
Wij kijken uit naar de verfilming van dit boek.

Kassa!

op 16 05 2009 at 23:10 schreef Maurice:

Ik kan er om lachen….Of mag dat ook niet?

Dikke tollie anders !

op 16 05 2009 at 23:44 schreef J. School:

Ik hou niet zo van fictie, het leidt af van de werkelijkheid.

op 17 05 2009 at 11:27 schreef Yezkilim:

Peter, ik begrijp uit je verhaal dat er van de nette mensen buiten dit boek best slechteriken voor mogen komen in boeken, zolang de hoofdpersoon maar een goeie is, want zoniet, dan is de auteur slecht, want die is, volgens hen, altijd de alter ego van de hoofdpersoon, dus wat de hoofdpersoon denkt, denkt de schrijver ook.

Maar een beetje auteur kan zichzelf ook in een andere persoon dan de hoofdpersoon verstoppen, in meerdere personen tegelijk, of in een soort van voice-over. Hij of zij kan zelfs buiten het boek blijven. Maar misschien is dat moeilijk te bevatten voor sommige mensen?

De reactie van genoemde nette mensen op de persoon van Robert Vuijsje doet me een beetje denken aan acteurs die televisieboeven spelen en daardoor op straat met de nek worden aangekeken.

op 17 05 2009 at 11:36 schreef DickV:

Dat bewijst waarom hij zulke rukstukken schrijft, oa. op de site van Volkskrant opinio.

op 17 05 2009 at 12:14 schreef Peter:

Hé, daar hebben we DickV, het intellectuele zwaargewicht die zijn rijke inzichten altijd deelt met de andere bezoekers van de Volkskrantsite. Met een ijzersterke binnenkomer. Welkom, Dick!

op 17 05 2009 at 13:09 schreef laila:

Ik heb Rober Vuistje inmiddels 3 x voorbij zien komen op t.v. en met name het stuk van RTV NH was geweldig.Zoals hij daar met een gelukzalig gezicht tussen allemaal grote negerinnen in een kapsalon zat.
Hij werd aan het eind ook terecht gewezen door een of andere nette boze dame(kan helaas niet op haar naam komen),hij keek toen zo beteuterd.
Het stomme mens begreep helemaal niets van zijn liefde voor de echte pure negerin en niet voor de vrouw die zich identificeert met het anorectische blanke ideaal.

op 17 05 2009 at 13:19 schreef laila:

Het was Elvira Sweet die de arme Robert boos de les las.

op 17 05 2009 at 14:11 schreef Huub:

Ik heb ondertussen wel echt zin om dat boek te lezen. Juist als er van die stuitend 1985-mensen zo op reageren, moet het wel een goed boek zijn.

op 17 05 2009 at 14:34 schreef Benech:

Huub: 1985, is dat een post-1984 scenario?

op 17 05 2009 at 14:43 schreef Henk:

Wat dat over Peter zegt? Dat Peter liever een negerin wil zijn?

Manoushka Zeegelaar Breeveld is trouwens een dochter van Hannah Belliot.

op 17 05 2009 at 15:35 schreef vetklep:

mag ik dit even met jullie delen?

http://www.youtube.com/watch?v=xDCJX_RQTC0&feature=channel_page

op 17 05 2009 at 20:00 schreef miko:

Woon al jaren tussen en met negers samen en we lachen ons rot om de raciale verschillen en vergroten die regelmatig uit.Jank negers die zeuren over stereo types zijn de echte bounty’s .Zeiken als Hollanders

op 17 05 2009 at 22:13 schreef Huub:

Overigens vind ik – ook al heb ik het boek niet gelezen – het schandalig dat Gangreen niet wordt genoemd. Als je het dan toch over negerinnensex hebt.

op 17 05 2009 at 22:30 schreef Saira:

Laila, Elvira Sweet hoef je sowieso niet serieus te nemen, ze was zeker weer eens dronken.

op 17 05 2009 at 22:53 schreef assyma:

negerinnen wat zijn dat?
We scheppen zelf dat soort beelden en houden het zelf angstvallig in stand, want iedereen heeft liever een etiketje of wordt in een hokje gestopt, dan dat ze helemaal nergens bij horen.

maar, het boek niet gelezende hebben, afgaand op jouw commentaar, kan ik alleen maar concluderen dat jij je met rowena identificeert omdat jij ook niet met je laat sollen

op 17 05 2009 at 23:01 schreef VanFrikschoten:

"Terwijl negers part noch deel hebben aan het staatsterrorisme van Israël." Hopla! Zo prompt verloren even tussen de regels:"staatsterrorisme van Israël". Geen onderbouwing, geen enkele relevantie maar daar stond het dan als een universele waarheid.
Verder leuk getypt, hoor, Peter. Er waren regels bij waar ik me in kon vinden.
Wist je trouwens dat pak hem beet 5 tot 10% van de bevolking homosexueel is? Wellicht een TIP als je om nieuwe pica’s verlegen zit bij de stukjes. Of gaat het hier echt alleen om je eigen exclusieve wereldbeeld?

op 17 05 2009 at 23:40 schreef laila:

Saira,of ze gedronken had kon ik niet zien : )
Aha,spreekt ze daarom zo raar bekakt?

Het gigantische contrast tussen de geweldig leuke dames in de kapsalon en de geagiteerde mevr.Elvira Sweet bij de receptie had niet groter gekund.

op 18 05 2009 at 08:14 schreef Saira:

Ik heb het item met een half oog gezien, maar wat je zegt over het verschil is zeker waar.

Mevrouw Sweet zou blij moeten zijn dat niet elk aspect van het zwarte vrouw zijn in het boek besproken wordt. 2x dronken achter het stuur betrapt worden, is niet bepaald een visitekaartje.

Ik weet niet of haar spraak echt bekakt is, vergeleken met mij zeker niet. Maar daar ben ik een bounty voor.

op 18 05 2009 at 08:26 schreef Peter:

Zo prompt verloren even tussen de regels:"staatsterrorisme van Israël".

Eerst stond daar: ‘Palestijnse kwestie’. Maar ik dacht: daar gaat niemand kwaad om worden.

Assyma, ik laat voortdurend met me sollen.

op 18 05 2009 at 08:35 schreef Peter:

Lees de reacties onder Stine Jensens domme jeremieerstuk. Vooral die van Max Molovich.

op 18 05 2009 at 10:35 schreef laila:

Saira……ik hoop echt niet dat je klinkt als Elvira(gnnfffl) Er is een verschil tussen a.b.n. spreken en dat geagiteerde wat door sommigen verward wordt met beschaafd,dat quasi chique alsof ze een rol vertolkt in een theaterstuk.

Als je van de ene borrel naar het andere banket holt en je hebt geen chauffeur dan moet je over een ijzeren discipline beschikken wil je niet met te veel drank op achter het stuur betrapt worden.
Maar ik moet je wel gelijk geven dat wanneer je je druk maakt over beeldvorming en je zelf een voorbeeldfunctie hebt zou je je daar eerst druk over moeten maken.

Dusss jij bent een bounty : )ik had je meer voor een Snicker gehouden met een wat steviger bite dan dat laffe witte kokosgoedje van de Bounty.

op 18 05 2009 at 10:40 schreef laila:

Peter…heerlijk deze rel over dit boek….

Voor de negerin zijn er tenminste 3 types voor haar mannelijke equivalent is er maar slechts één.

op 18 05 2009 at 11:36 schreef Saira:

Mevrouw Sweet kan ook gewoon een taxi bellen, en anders gaat ze maar lopen. Dronken achter het stuur is gevaarlijk en asociaal.

Ik klink meer als een Gooise doos, soms met een rollende r. Ik ben echt een bounty, tropische verrassing in melkchocolade. Mijn haar smeer ik in met kokosolie en Malibu (het kokosrumdrankje)vind ik erg lekker.

Volgens het systeem van David Samuels ben ik een switch-hitter.

Als we het over lekkere joodse mannen hebben, Oded Fehr, de enige man met snor en baard die me ’s nachts wakker mag maken.

op 18 05 2009 at 11:51 schreef Peter:

De mannelijke equivalenten van David Samuels’ categorieën zijn de Will Smith, de Wesley Snipes en de Chuck D.

op 18 05 2009 at 12:02 schreef Peter:

Mijn type is het niet, Oded Fehr:

op 18 05 2009 at 12:31 schreef Wampie:

Nee, dan veel liever Sacha Baron Cohen (‘Borat’), als zichzelf.

op 18 05 2009 at 12:38 schreef Peter:

How about Jeff Goldblum? Als ik vrouw of homo was geweest, had ik waarschijnlijk over hem gefantaseerd.

op 18 05 2009 at 12:48 schreef Wampie:

Te vrouwelijk voor mij. Misschien als hij zich een paar dagen niet scheert.

op 18 05 2009 at 12:51 schreef laila:

Geweldig je ruikt ook nog eens naar een Bounty!

Het is maar goed dat je niet in de buurt van mijn dochter en mij bent anders zouden wij als 2 bezetenen aan jou gaan snuffelen.
Van haar miljoen Barbies zijn die met kokosgeur in de haren het meest favoriet.
Cocos associeer ik met warme stranden in verre oorden en dat gesnuffel is je reinste escapisme.
Ooit… héél lang geleden dronk ik ook Mailibu,vond ik een tikkeltje lekkerder(zachter) dan de Bacardidie ik daarvoor dronk.Op verre stranden alleen maar Pina Colada om het tropisch gevoel te vergroten maar na slechts eentje ben ik altijd al dronken.Nu drink ik bijna altijd wijn omdat mijn gestel dat beter lijkt te verdragen.

Peter dat mag ik hopen dat het niet jouw type is misschien wel die vanFrikschoten?

Niet verkeerd!

op 18 05 2009 at 13:09 schreef Peter:

Die Laila, een Breezer avant la lettre.

Maar wijn, dat mag helemaal niet van de koran, hoor. Rum en Malibu wel.

*Alvast zich verdekt opstellen doet*

op 18 05 2009 at 13:13 schreef N. Molrat:

De enige Joodse man over wie ik wel eens fantaseer is Job Cohen en de enige snor/baard Maarten van Rossem maar dan wel op die ene dag per maand dat hij een douche genomen heeft.

op 18 05 2009 at 13:20 schreef Peter:

Hoe weet jij nou wanneer Maarten van Rossem heeft gedouched?

op 18 05 2009 at 13:25 schreef N. Molrat:

Daar kom ik vanzelf achter als ik dicht genoeg bij hem kom.

op 18 05 2009 at 13:28 schreef Peter:

Mijn favoriete Jodin:

op 18 05 2009 at 13:30 schreef laila:

Ja Peter dat zou ik zeker doen……. latente homo.

Ik heb een hele gave foto van Denny Duquette(bruin haar,bruine ogen) die ooit zo vreselijk doodging in Greys Anatomy, tijdens die paar scenes dat ik hem heb gezien heeft hij een diepe indruk gemaakt daarna heb ik nooit meer gekeken.In al die vreselijke series komen mensen wonderbaarlijk tot leven maar hij niet!

N. Molrat,de Sheridaketting is niet gek!

op 18 05 2009 at 13:30 schreef Wampie:

Ook zij is voor mij te vrouwelijk. Dan liever N. Molrat.

op 18 05 2009 at 14:10 schreef Saira:

Oded mag in mijn harem, Sascha en Jeff wil ik wel als butler. Over Job en Maarten moet ik nog even denken.

op 18 05 2009 at 15:28 schreef N. Molrat:

Wampie, dank je. Als ik ooit iets met een vrouw ga durven dan graag met jou. Die Sheridaketting lijkt me doodeng.

op 18 05 2009 at 15:53 schreef Max J. Molovich:

Ik vond David wel een aardige jongen. Wat zegt dat nu weer over mij?

op 18 05 2009 at 15:56 schreef Max J. Molovich:

Los van alles vond ik het ook nog eens bij vlagen bijzonder hilarisch, dat Alleen Maar Nette Mensen. Hoogtepuntje was het bezoek van Davids ouders aan Rowena’s familie. Zo heerlijk pijnlijk, ik kreeg er bijna buikpijn van.

op 18 05 2009 at 16:04 schreef Peter:

Ik vond David wel een aardige jongen. Wat zegt dat nu weer over mij?

Geen idee. David is intelligent en geestig, en hij wordt omringd door mensen die veel erger zijn dan hij.

Maar David heeft een vriendin die bang is haar borsten aan hem te tonen, omdat hij die te klein vindt. Dat is niet erg aardig, vind jij wel?

op 18 05 2009 at 16:09 schreef laila:

Ik zou zeggen; doe hem eens een borstvergroting cadeau….bij zich zelf wel te verstaan.Kan hij zijn lol niet meer op.

op 18 05 2009 at 16:21 schreef Max J. Molovich:

Nee, dat is helemaal niet aardig van ‘m.

op 18 05 2009 at 16:30 schreef Max J. Molovich:

Alle controverse doet ook een beetje denken aan de bedreigingen die Bret Easton Ellis kreeg na American Psycho. Nu verschillen de hoofdpersonages van beide boeken heel erg veel van elkaar. Een aardige overeenkomst vond ik echter wel de manier waarop ze over muziek wensen uit te wijden. Davids lofrede op R. Kelly deed mij in ieder geval heel erg denken aan Patrick Batemans liefdesverklaringen aan het adres van Whitney Houston en Genesis.

op 18 05 2009 at 16:34 schreef Peter:

Grappig, ik moest ook aan Bret Easton Ellis denken, maar aan zijn eerste boeken, Less than Zero en Rules of Attraction. Vanwege het nihilisme van die rijke jongetjes en meisjes in Alleen maar nette mensen, natuurlijk.

Gisteren hoorde ik dat bezitters van Suzuki Swifts worden lastiggevallen en zelfs belaagd door imbecielen.

op 18 05 2009 at 16:38 schreef Peter:

Lijkt me sterk, Max. Vroeger werden mensen als heks levend verbrand en gingen vrouwen dood aan kraambedkoorts omdat verloskundigen weigerden hun handen te wassen.

Het is altijd treurig gesteld geweest.

Zeker goedkoop tegenwoordig, een Suzuki Swift?

op 18 05 2009 at 16:40 schreef Max J. Molovich:

Ja, het was zelden zo treurig gesteld met de mensheid.

op 18 05 2009 at 16:40 schreef Peter:

Dat ze het kwaad bestrijden door Suzuki Swifters lastig te vallen? Of is het gewoon het zoveelste slappe excuus om je te ontladen?

Ik denk een combi van beide, Max. Het laat wel zien hoe ver de neiging gaat om mensen, die een bepaald kenmerk delen met iemand die iets ergs heeft gedaan, allemaal mede-verantwoordelijk te stellen vanwege dat gedeelde kenmerk.

op 18 05 2009 at 16:43 schreef Max J. Molovich:

Wat zou er nou in die mensen omgaan? Zouden ze nu werkelijk denken zinnig bezig te zijn? Dat ze het kwaad bestrijden door Suzuki Swifters lastig te vallen? Of is het gewoon het zoveelste slappe excuus om je te ontladen?

op 18 05 2009 at 16:44 schreef Max J. Molovich:

Het is dan ook altijd zelden zo treurig gesteld geweest met de mensheid.

op 18 05 2009 at 16:44 schreef Max J. Molovich:

Laten we het dus maar weer op ‘een verzetje’ houden. Je moet toch wat, met gebrek aan stenigingen en executies op de Dam.

op 18 05 2009 at 16:50 schreef Max J. Molovich:

Guilty by association. Heb maar even gegoegeld op ‘suzuki swift belaagd’ en tot nu toe heb ik één slachtoffer gevonden. Een mevrouw uit Wassenaar. Ik neem aan dat zij niet de enige is, maar toch: uitgerekend Wassenaar. Zal wel heel oranjegezind zijn.

op 18 05 2009 at 16:57 schreef Laila:

Brett Easton Ellis is lange tijd verweten dat American Psycho niet fictief kon zijn.Zegt dat iets over de geniale schrijfstijl van hem of over de op hol geslagen fantasie van een stelletje rand debielen? Het komt vooral voort uit venijn omdat iemand uit hun midden hun lege leventjes zo genadeloos weet te typeren.

Ik zag laatst een zure Connie Palmen tekeer gaan tegen collega auteur Saskia Noort die volgens haar het predikaat literatuur niet verdiende.
Ik wordt zo langzamerhand naar van deze mensen die voor een ander willen bepalen wat goed voor hun is door hun ongevraagde waardeoordeel te geven, laat dat de mensen zelf uitmaken.

Of topic maar daarom niet minder leuk,Kopenhagen wil Arabisch als 3e taal invoeren op de middelbare school…..nu is het kalifaat nog dichterbij.

op 18 05 2009 at 17:00 schreef Peter:

Ik kan eigenlijk ook niet meer dan dat ene slachtoffer vinden, Max. Dit bericht belooft in de kop en de aanhef meer dan het uiteindelijk levert.

Maar toch.

op 18 05 2009 at 17:00 schreef Max J. Molovich:

Ik vond dat Connie Palmen gelijk had. Maar ja, ik heb dan ook een enorm zwak voor Connie Palmen. En een enorm niet-zwak voor Saskia Noort. Helemaal beschamend vond ik echter het optreden van Hugo Borst. Wat een enorm vervelend ventje is dat toch.

op 18 05 2009 at 17:03 schreef Peter:

Alsof die dikke Konsalik-pillen van Palmen het predikaat literatuur wèl verdienen.

op 18 05 2009 at 17:04 schreef hj:

Ha, ik ben net terug na ruim twee weken Midden-Oosten (die staatsterroristen kunnen nog best lekkere falafel maken btw) en toen ik van deze controverse hoorde dacht ik gelijk: dat is iets voor Peter.

Mijn intuïtie heeft me niet bedrogen.

op 18 05 2009 at 17:07 schreef Max J. Molovich:

In elk artikel dat ik erover vindt staat dat ‘suzuki swift-rijders niet meer in Apeldoorn’ durven komen. En elk artikel gaat enkel en alleen over die ene vrouw uit Wassenaar. Die het niet eens over Apeldoorn heeft.

Zegt natuurlijk ook iets over de vaderlandse journalistiek.

In dat kader is bijvoorbeeld ook dit artikeltje heel aardig, dat als kop heeft ‘Suzuki Swift Besmet’. Lees je verder, blijkt dat dus reuze mee te vallen. Met als heerlijke uitsmijter van de geïnterviewde Suzuki-dealer: "Je kunt het ook omdraaien natuurlijk en het als gratis reclame zien. Nu blijft de naam Suzuki in ieder geval wel hangen bij mensen."

Elk nadeel heb z’n voordeel.

op 18 05 2009 at 17:10 schreef Max J. Molovich:

Mijn zwak voor Connie Palmen geldt trouwens voor haar als persoon. Van haar boeken heb ik nooit ook maar één letter gelezen. En dat hou ik voorlopig ook zo, want ik heb graag een zwak voor Connie Palmen. Is goed voor m’n hart.

op 18 05 2009 at 17:18 schreef Peter:

*Harmjan, claimen die Israëli’s nou ook al dat ze de falafel hebben uitgevonden? Vroeger deden ze dat al met de shoarma. Wat een eh, oneerlijk volk is dat toch!

*Max, ik denk dat het die Wassenaarders niet om het merk van de auto ging, maar om het feit dat het een goedkoop kutautootje is. Ik woonde eens in een sjieke wijk, en een week nadat ik een tweedehands Opel Kadett had gekocht, las ik op een wijkbewonersforum dat de buurt heel hard achteruit holde, want er waren nou ook al Opel Kadett-rijders gesignaleerd!

Mwoehaha!

Was vorige week trouwens in Apeldoorn, waar ik ben geboren en opgegroeid. Nog steeds de enige stad die ik ken waar de eerste mensen die je, lopend vanaf het station tegenkomt, geen groepjes Marokkanen maar Molukkers zijn.

op 18 05 2009 at 17:41 schreef Zomaar een gassie:

Grappig. Dat mensen die kritiek geven op een boek daarom zelf ook bekritiseert worden.
In dit alles ben ik het eens met Anousha, die wist het heel goed en humoristisch te verwoorden waarom zij het boek niks vond bij DWDD.
En haar klachten waren overigens niet eens zozeer gericht naar de schrijver of het boek, het waren de reacties daarna waar ze kritiek op had.
Denk overigens niet dat een blanke man zo snel de gedachtengang van een ‘negerin’ zal begrijpen.
Zelfs Vuijsje, die nu bij sommige blanken te boek staat als ‘kenner’, heeft daar grote moeite mee.
Waarom? Omdat ie na afloop niet eens goed weet te verwoorden dat hij zich beperkte tot enkele stereotypes van de Surinaamse donkere vrouw.
En dat is een schande!

op 18 05 2009 at 17:45 schreef Zomaar een gassie:

Verder zou ik Peter aan willen raden om in te gaan op de argumenten die Anousha aandroeg ipv de argumenten van Irma Accord.
Dat zal toch een stuk moeilijker worden.

op 18 05 2009 at 17:48 schreef Laila:

Volgens mij heb ik alleen de Wettten van Palmen gelezen ….heel lang geleden. Dat was niet zo’n dikke pil.
Ik hoorde alleen maar afgunst in haar relaas.
Ontzettend jammer want ze liet zich daardoor wel erg kennen.
De smaak van het publiek is niet altijd even verfijnd maar om de schrijver dan maar af te branden en te betichten van onkunde is een beetje triest. Ik heb niets met Saskia Noort maar ik vond wel dat zij i.t.t Palmen de eer aan zich zelf hield en dat sierde haar.

Zo als een schrijver alleen al goed kan zijn voor het hart zo kan ook ‘pulp’ goed zijn voor de geest.

op 18 05 2009 at 18:00 schreef Max J. Molovich:

Saskia Noort betichtte Connie Palmen van jaloezie. Het ‘je bent gewoon jaloers’-argument. Maar volgens mij was mevrouw Palmen helemaal niet jaloers. Ze vond dat de boeken van mevrouw Noort geen ‘literaire thrillers’ mochten heten, omdat ze niet literair zijn (volgens Connie Palmen was het zelfs een contradictio in terminis, maar dat gaat mij te ver). Saskia Noorts verweer daartegen was dat ze daar niet zelf voor gekozen had. Dat dit een zwak verweer was, daarin was ik het met Palmen eens.

Overigens, van Saskia Noort heb ik ook nog nooit een boek gelezen. Ik kijk wel uit. Ik lees geen boeken van vrouwen. En, afgaande op de discussie waarover dit draadje is begonnen, zouden sommige vrouwen ook geen boeken van mannen moeten lezen. Of toch niet van mannen zoals Vuisje.

op 18 05 2009 at 18:05 schreef hj:

Peter: *Harmjan, claimen die Israëli’s nou ook al dat ze de falafel hebben uitgevonden? Vroeger deden ze dat al met de shoarma. Wat een eh, oneerlijk volk is dat toch!

Niet waar ik bij ben geweest in ieder geval, maar ik zou er niet van op kijken. Wel heb ik mogen ervaren dat ze bij grensposten behoorlijk zenuwachtig worden van onschuldige Nederlanders met een kefiyeh op. So much for discriminatie op basis van uiterlijkheden, om het toch nog een beetje een ontopic-wending te geven.

op 18 05 2009 at 18:27 schreef Laila:

Thrillers schijnen extreem veel door vrouwen
gelezen te worden.
Ik ben zelf dol op Michael Robotham,Karin Slaughter,Patricia Cornwell en Mo Hayder. Aangezien ik van ieder zeker tussen de 4 en de 8 boeken gelezen heb vermoed ik dat het niet zo zeer het literaire gehalte is maar vooral het genre wat zo trekt.

Ze zouden ze juist wel moeten lezen maar daarbij niet uit het oog moeten verliezen dat lezen in de eerste plaats ontspannend dient te zijn.

Connie uitte haar ongerustheid dat zo’n boek straks de boekenlijsten van scholen zou ontsieren.
Dat was vals. Ik weet niet welke boeken er vandaag de dag op staan maar ik denk dat de klassiekers er altijd op blijven staan en als er af en toe iets luchtigers tussen komt …who cares?

op 18 05 2009 at 21:25 schreef Peter:

Verder zou ik Peter aan willen raden om in te gaan op de argumenten die Anousha aandroeg ipv de argumenten van Irma Accord.

Nee, dat doe ik niet. Veel gezeur over dat vrouwen op hun uiterlijk worden beoordeeld (en Nzume maar denken dat ze gewaardeerd werd vanwege haar intelligentie) en dat Vuijsjes boek ‘koloniaal seksisme’ uitlokt.

Te dom voor woorden. Alleen maar nette mensen is een roman, literatuur. Daarin gedragen personages zich als mensen, niet als ideaalbeelden. Daarvoor moet je maar naar Sesamstraat kijken.

op 19 05 2009 at 10:30 schreef assyma:

@Peter
Je hebt geloof ik zelden naar sesamstraat gekeken, want ideaalbeelden zijn daar maar heel weinig,
of ja, de vrouwen zijn ideaal,
de mannen zijn allemaal uit hun neus peuterende onder een parkbankje mopperaars, die anderen het licht niet in de ogen gunnen…

dit soort mannen kom ik hier op internet ook zeer regelmatig tegen, vooral op Nujij en ook jouw site wordt graag door dit soort mopperaars bezocht.

Dus allemaal naar sesamstraat kijken, dat verhoogt de inzicht in het mentale bestand van veel van je lezers:-)

op 19 05 2009 at 10:30 schreef dewanand:

het algemene kenmerk van de negers is dat zij er alles aan doen om hun ras kapot te neuken.

een blanke vriend van mij ontmoette eens een negermeisje uit somalie. zij vroeg hem direkt of hij al ooit met een negermeisje seks heeft gehad en dat had hij niet. dus ging zij direkt met hem naar zijn huis om hem sekservaring te geven met een negerpoes. helaas had hij toen geen condooms en deed niets.

negers zijn niet trots op hun ras. zelfhaat zit heel diep. zielig ras.

in de multikul kan je seksen met elk volk. het linkse uitnaai ideaal is eigenlijk geen gek idee. een grote seksorgie met alle rassen op het haagse plein zou leuk zijn op 5 mei of tijdens koninginnedag en de koningin kan dan lekker meedoen. fun.

dewanand

op 19 05 2009 at 10:32 schreef assyma:

uit hun neus peuterende onder een parkbankje liggende mopperaars,
bedoelde ik, pffff, wat een zinsopbouw!

op 19 05 2009 at 10:54 schreef Saira:

De argumenten van mevrouw Nzume hebben m.i. niet eens altijd met het boek zelf te maken. Hetzelfde met andere criticasters.

(Voor iemand die wordt ontkend, trekt ze anders aardig de schoen aan.)

Elvira Sweet vindt sommige opmerkingen kwetsend voor een zwarte vrouw met power zoals zijzelf. In hoeverre ben je iemand met power als je ervoor kiest jezelf te laten kwetsen door wat iemand anders over je zegt. Sinds wanneer is het belangrijk wat een blank persoon/blanke man/joodse man over je te zeggen heeft.

Hoor je mij klagen over wat zwarte mannen over mij te zeggen hadden/hebben? Mek ding mapanpan jang mi mars. En ik ga verder met mijn leven.

Irma Accord, zoals zij tekeer gaat, doet ze haar werk met haar bureau voor empowerment met als doelgroep achterstandsgroepen niet bepaald goed.

Guilly Koster meent het op te moeten nemen voor zijn zwarte zusters. Natuurlijk heeft hij zelf wel het recht om te mogen schrijven over sex tussen zwarte mannen en blanke vrouwen. Zomaar wat voorbeelden.

Er wordt sowieso teveel eer aan het boek gegeven wat betreft beeldvorming over zwarte vrouwen. Over een jaar ligt het bij de dump bij wijze van spreken. Oprah, Michelle Obama, Condoleeza Rice, Diana Ross, om maar met wat namen te strooien, zullen dan nog steeds regelmatig in de media terug te vinden zijn.

op 19 05 2009 at 12:03 schreef Peter:

Saira, lees het boek, je zult ervan genieten, en laat me dan weten of je nog steeds denkt dat het volgend jaar is verramsjt.

Ik voorspel cult-status en een teleurstellende tweede roman, zoals dat hoort bij cultschrijvers. Rond zijn zestigste schrijft Vuijsje pas weer een roman die je zo hard in je ballen raakt. Of plexus solaris, of whatever.

op 19 05 2009 at 12:14 schreef Saira:

Peter, ik hang liever rond op logs en fora om eerlijk te zeggen. Of dat goed is, is een ander verhaal.

op 19 05 2009 at 12:20 schreef Peter:

Ik zou trouwens wel een boek willen lezen waarin allochtone vrouwen de vloer aanvegen met Nederlandse mannen. Niet dat politiekcorrecte, zoals dat boek van die Franse schrijfster die buitenlandse vrouwen met een Nederlandse man interviewde, over hoe trouw ze zijn en helpen in het huishouden enzo. Nee, een openhartig boek met als gevolg huilende mannen in De Wereld Draait Door.

Nog liever zie ik evenwel de Nedelandse vrouw op haar nummer gezet in al haar drammerige, slachtofferige, zelfverheerlijkende, dictatoriale onverdraaglijkheid.

Maar dat boek schrijf ik zelf een keer.

op 19 05 2009 at 12:27 schreef Peter:

Je hebt geloof ik zelden naar sesamstraat gekeken, want ideaalbeelden zijn daar maar heel weinig,
of ja, de vrouwen zijn ideaal,
de mannen zijn allemaal uit hun neus peuterende onder een parkbankje mopperaars, die anderen het licht niet in de ogen gunnen…

Assyma, maar dat is eigenlijk precies wat ik bedoel. Zo ziet de wereld er volgens de gefeminiseerde, gehomoseksualiseerde, geallochtoniseerde makers van Sesamstraat eruit. Wedden dat de enige uitzondering op die mannelijke mopperaars die mislukte Tunesische clown is?

En zie je mij janken bij De wereld Draait Door, dat ik me niet herken in de mannen van Sesamstraat?

op 19 05 2009 at 12:42 schreef Saira:

Nederlandse mannen huilen alleen als hun favoriete voetbalteam verliest.

De vloer aanvegen met Hollands mannelijk welvaren, hmmm. In mijn persoonlijke leven heb ik dat al gedaan en die stukken verdriet uit mijn leven gebannen en vervangen door betere exemplaren.

op 19 05 2009 at 12:44 schreef Saira:

Ook andersom hoor, ik ben heus niet Roomser dan de paus, en allesbehalve perfect.

op 19 05 2009 at 12:45 schreef Peter:

Nederlandse mannen huilen alleen als hun favoriete voetbalteam verliest.

Kijk, daar beginnen we al. Ik herken me dus, als voetbalonverschillige Nederlandse man, totáál niet in het beeld dat jij hier schetst.

Wat is het nummer van de Stichting Correlatie?

op 19 05 2009 at 12:53 schreef Saira:

Dan geef ik je bij deze een virtueel zakdoekje aan. Of heb je liever een vergoeding tegen de emotionele schade die nu oploopt.

Saira-man vindt dat hij daarop recht heeft omdat hij in de media ook onzichtbaar is. Als het over gemengde relaties gaat, komt hij er als witman met bruinvrouw bekaaid af.

op 19 05 2009 at 13:03 schreef Peter:

Gaat het in de media bij gemengde relaties dan altijd om blanke vrouwen met bruinmannen?

Zeg tegen Saira-man dat ik voel wat hij voelt.

op 19 05 2009 at 13:29 schreef Henk:

Die boeken van Connie Palmen zijn literair? Waarom? Omdat ze zo slaapverwekkend zijn?

Verder is Palmen als persoon ook vreselijk met dat nare Limburgse accent. En als je het over omhoog neuken gaat moet ik altijd aan haar denken.

op 19 05 2009 at 16:15 schreef N. Molrat:

Nog liever zie ik evenwel de Nedelandse vrouw op haar nummer gezet in al haar drammerige, slachtofferige, zelfverheerlijkende, dictatoriale onverdraaglijkheid.

Maar dat boek schrijf ik zelf een keer.

Ik kan bijna niet wachten, vooral op de reacties.

op 20 05 2009 at 01:00 schreef assyma:

@Peter
Algerijns en nee, hij peutert niet in zijn neus en voor de rest is hij veel te veel zichzelf om aan welk ideaalbeeld ook te voldoen, hoewel ik hem er wel van denk ook wel eens onder een parkbankje te gaan liggen, maar dan meer om te laten zien, dat als hij dat wil doen, hij dat gewoon doet:-)

en dat boek over allochtonen die met een nederlandse man waren getrouwd en met dat mannetje de vloer aanvegen:-) wil ik best schrijven, als je me een voorschot geeft.

op 20 05 2009 at 09:05 schreef Peter:

Voorschot? Wie denk je dat ik ben, Harry Mens? Doe maar voor de lol.

Was je met een Nederlandse man?

op 20 05 2009 at 10:05 schreef assyma:

ach ik praat niet over miljoenen, een voorschot in de vorm van een klein autootje (wel voor vier personen graag en een boodschappenmandje) volstaat.

ja, nederlands, anders kun je er ook geen vloer mee aanvegen toch? te weinig rancune is geen geweldig ingredient voor een spannend boek:-)

op 20 05 2009 at 10:11 schreef Peter:

Een leuk stukje over multiculturele relaties mag ook.

op 20 05 2009 at 13:25 schreef Tjerk:

Te dom voor woorden. Alleen maar nette mensen is een roman, literatuur.

Romans scheppen beelden, bevestigen beelden, halen beelden omver.

In het licht van de kritiek dat Alleen maar Nette Mensen stereotypen over zwarte vrouwen bevestigt en hen in de voorstelling reduceert tot hun huidskleur, prominente seksuele fysiologie en bovenmatige geslachtsdrift, klinkt de repliek dat dit ‘alleen maar’ de visie is van de hoofdpersoon van het boek net zo oppervlakkig als het boos-betuttelende gekwetter van Irma Accord.

‘Het is alleen maar de opinie van de hoofdpersoon van het boek’ is een hol, formeel argument. Als we op die toer gaan kan men van Mein Kampf een onschuldige Bildungsroman maken door er ‘Een Roman’ onder te schrijven.

Het is een roman, mensen! De daarin opgevoerde Ik-figuur is louter fictief! Sommige mensen dachten toen echt zo. Racistische voorstellingen over Joden? Allemaal interpretatie. ’t Is tenslotte literatuur. Je kunt het ook lezen als satirisch commentaar op de Duitse maatschappij van de jaren twintig, aan de hand van de megalomane tirades van een ambtenarenzoon met artistieke aspiraties.

Ondertussen blijft de kritiek van Gloria Wekker, (hoogleraar Gender- en Etniciteitsstudies aan de VU) op de beelden over zwarte vrouwen die het boek bekrachtigt gewoon staan: je mag van literatuur verwachten dat het zich kritisch met zulke beelden uiteenzet.

Wekker: “Het is niet de bedoeling om te gaan verbieden of zo, dat vind ik niet de orde. Ik vind wel dat het belangrijk is om onze geschiedenis erbij te halen. Om te kijken naar het Nederlandse culturele archief en de manier waarop ras daarin opgeborgen zit. En hoe, als het gaat over zwarte vrouwen, ras altijd als een duveltje uit een doosje tevoorschijn komt, en hoe dat gekoppeld wordt aan seksualiteit. Het is heel moeilijk om het over zwarte vrouwen te hebben, en het niet tegelijkertijd over seksualiteit te hebben.

Als we ongeveer honderd jaar teruggaan, dan kijken we naar iemand als Saartje Baartman die tentoongesteld wordt op allerlei kermissen en jaarmarkten, die uiteindelijk in het Musée de L’Homme in Parijs terechtgekomen is.

Het gaat over hetzelfde: we hebben te maken met hetzelfde repertoire waarin de zwarte vrouw, en met name haar onderlijf, haar geweldige grote billen, haar schaamlippen tot object van fascinatie gemaakt worden.

Dus ik vind dat je daar niet onschuldig over kan doen, of kan zeggen van: ‘Nou, ja, heb ik niet geweten. Ik kwam gewoon uit mijzelf tot het idee om over zwarte vrouwen op deze manier te schrijven, en ik heb niets te maken met de geschiedenis.’

Dus ik vind dat we ons daar rekenschap van moeten geven en dat we in Nederland niet meer moeten doen alsof we de onschuld zelve zijn, en alsof wij niets met ras te maken hebben, alsof wij anti-racistisch zijn. (…)

Het repertoire dat bestaat wanneer je in Nederland zwarte vrouwen wil weergeven is heel beperkt, heel reductief. We zijn niet vrij om zomaar te gaan fantaseren van ‘Hoe zal ik een zwarte vrouw weergeven?’.

Ook Robert is gebonden aan bepaalde conventies die er bestaan en die al eeuwenlang bestaan. En ik vind dat je van een schrijver mag vragen om met meer fantasie te werk te gaan, en om nieuwe beelden in omloop te brengen, en om niet die oude, stereotiepe beelden weer van stal te halen.” Women Inc., Youtube (op.3.33)

Tamira de Wind maakte in De Wereld Draait Door hetzelfde punt ten aanzien van wat Alleen maar Nette Mensen nu met dergelijke voorstellingen van zwarte vrouwen doet. En dat is volgens haar dus: helemaal niets, behalve ze bevestigen:

“Ik heb plaatsvervangende schaamte voor alle donkere vrouwen over de hele wereld, omdat ik vind dat hij aan het begin van het boek donkere vrouwen heel duidelijk als een soort karikaturen, een soort freaks bijna, neerzet: heel eendimensionaal. Er vindt helemaal geen literaire wending of iets plaats in het verhaal. Aan het eind van het verhaal zijn het nog steeds dezelfde freaks als aan het begin van het boek. Dus ik vind dat het boek daar ook echt op faalt.”

Anousha Nzume maakt in diezelfde uitzending overigens duidelijk dat haar kritiek zich niet zozeer richt op het boek, maar op de media die dergelijke stereotiepe beelden vervolgens gretig herhalen en presenteren als de werkelijkheid, met Matthijs van Nieuwkerk en Hanneke Groenteman als voorbeelden.

op 20 05 2009 at 14:03 schreef Peter:

Heb je het boek gelezen, Tjerk? Volgens mij niet. En ik denk echt dat je veel te ver gaat met je Mein Kampf-vergelijking. Mein Kampf is geen roman, nooit gepresenteerd als roman, niemand denkt dat het een roman is, die vlieger gaat echt niet op.

Alleen maar nette mensen gaat over een jongeman die een bepaald beeld heeft van zwarte vrouwen. Hier en daar doet hij denken aan jouw geromantiseerde beeld van Marokkaanse vrouwen. Maar naast die sjablonen van David Samuels heb je nog de echte zwarte personages in het boek, en die zijn op geen enkele manier stereotype of stigmatiserend.

Er wordt hier en daar wel een onthutsend beeld van de Bijlmer geschetst, en van sommige mensen die daar wonen, maar ja, dat schijnt op basis van echte ervaringen van Vuijsje te zijn. Zijn eigen sjieke joodse Zuid-Amsterdamse milieu komt er ook niet best vanaf. Ik heb gelezen dat Vuijsjes ouders het er ook moeilijk mee hebben gehad. Die zagen zichzelf hier en daar terug in het boek.

Als Tamira de Wind beweert dat er helemaal geen literaire wending plaatsvindt in het boek, heeft ze volgens mij het boek niet gelezen, of niet goed gelezen.

Ik denk dat ik me maar niet moest verleiden tot een discussie over een boek met mensen die er in hun uitspraken overduidelijk blijk van geven het niet eens te hebben gelezen.

Ik denk dat mensen als Irma Accord alleen maar boeken willen zien over sterke zwarte vrouwen, die fier blijven doorknokken ondanks alle shit, die ze door zwarte mannen, witte mannen, de maatschappij, de herinnering aan de slavernij en uiteraard de grote boze media op hun pad geworpen krijgen.

Maar ja, veel zwarte vrouwen zijn helemaal niet zo sterk, zitten op hun 16e al met minstens een kind waarvan de vader al snel is gaan hobbelen en zijn voor hun levensonderhoud totaal afhankelijk van de witte maatschappij die ze zo schandelijk onderdrukt.

Daar kan Vuijsje niks aan doen, daarvoor moet je bij die mensen zelf wezen.

Ik had ook het korte antwoord kunnen geven: het is niet oppervlakkig om vast te stellen dat het alleen maar de visie van een personage betreft, maar feitelijk. Het is dom en onzinnig om je boos te maken over de opvattingen van fictieve personages, notabene in een roman die multiculturele vooroordelen aan de kaak stelt.

Of vind je soms dat Hermans indertijd had moeten worden veroordeeld?

op 20 05 2009 at 15:00 schreef Peter:

O ja, vergat ik nog: Gloria Wekker bedrijft haar activisme niet aan de VU maar aan de UvA.

op 20 05 2009 at 17:32 schreef Laila:

Peter zegt het gelukkig al….als Robert Vuistje alleen maar de zwarte vrouw getypeerd had dan had ik mij nog iets van alle hysterie kunnen voorstellen maar hij spaart immers niemand ook zijn eigen ‘voortreffelijke’ milieu niet.

De zwarte vrouw is hard bezig op de blanke vrouw te lijken,meteen in de stress schieten als de man een lofzang houdt op het uiterlijk of de sensualiteit van de vrouw.

op 20 05 2009 at 18:23 schreef 80B:

Wat dat over de auteur zegt, dat hij zich identificeerde met de Sheridaketting Rowena?

Vermoedelijk dat hij passief-agressief is. Rowena, extreem jaloers, vertelt dat ze een ex in de fik heeft gestoken en nog een andere geweldsdaad, Rowena is bot en onaardig. Kortom, wat zegt het over iemand als hij zich daarmee identificeert.

op 20 05 2009 at 18:58 schreef 80B:

O ja, nog even over die Gloria Wekker, dochter van de anglicist wijlen dr. Herman Wekker, die is trouwens ook hors concours. Bleek als een bakra, maar ideologisch ‘zwart’ – dus categorie wensnegerin dan maar?

Professor Wekker: "ik vind dat je van een schrijver mag vragen om met meer fantasie te werk te gaan, en om nieuwe beelden in omloop te brengen, en om niet die oude, stereotiepe beelden weer van stal te halen".

Altijd hetzelfde liedje met die zeurfeministen. Een schrijver moet dit en dat en zus en zo. Zelf krijgen ze Carré niet vol, maar zeuren als iemand anders succes heeft, kunnen ze als de beste.
En wat zijn die "nieuwe beelden" dan?
Daarover heb ik de dames van vrouwenstudie (sorry, génderstudie) nog nooit gehoord.

Het lijkt wel Israel, dat moet ook altijd Hoogstander zijn dan de landen waar de Israelhaters vandaan komen.

Die Tamira de Wind maakt het helemaal bont. Ze schaamt zich voor "alle" donkere vrouwen "over de hele wereld" (niet gehinderd door enige bescheidenheid). En wel omdat in het boek donkere vrouwen als freaks worden geportretteerd, foei, ze maken zelfs geen ontwikkeling door.

Maar wie z’n schuld is dat? Behalve het reeds genoemde eersteklasmiddelbareschoolinzicht dat de auteur niet de hoofdpersoon is, mag een schrijver namelijk ook putten uit de werkelijkheid. (Vmbo’ers hoeven dit niet te snappen.)
En ga eens in een buurt kijken bevolkt door de Sheridakettingen en hun mannelijke soortgenoten: zie je daar iets anders dan flat characters dan?

PS: Manoushka Zeegelaar Breeveld is de dochter van gitarist Clarence Breeveld.

op 20 05 2009 at 19:00 schreef Tjerk:

Peter: "Heb je het boek gelezen, Tjerk? Volgens mij niet."

De lotgevallen van David Samuels kunnen zich, vrees ik, niet in mijn belangstelling verheugen. De verhitte discussies over het boek daarentegen volg ik echter met interesse en amusement.

Dat ik het boek niet gelezen betekent niet dat ik ineens niet meer kan zien of een argument deugt. En het argument dat het allemaal fictie is, rammelt volgens mij aan alle kanten. Ook fictie – of misschien wel: juist fictie – doet ons beelden en voorstellingen aan de hand. Het kritisch nagaan hoe zulke voorstellingen in het verhaal naar voren komen en hoe ze vervolgens bij de lezer uitpakken, lijkt me een uitgesproken literaire bezigheid.

Peter: "Mein Kampf is geen roman, nooit gepresenteerd als roman, niemand denkt dat het een roman is."

Ik geef onmiddellijk toe dat als je van Mein Kampf een roman zou willen maken, je dan flink zou moeten redigeren. Maar bepaald onmogelijk om dezelfde ideeën in fictie te verpakken, is het ook weer niet. Mein Kampf heeft namelijk een autobiografische inslag, en bevat een uitvoerige Werdegang van de politieke bewustwording van Adolf Hitler.

"Ik wilde geen ambtenaar worden, nee en nog eens nee! Alle pogingen om bij mij – door de verhalen uit mijn vaders eigen leven – liefde voor dit beroep op te wekken, hadden een averechtse werking. Ik werd misselijk bij de gedachte, eens als onvrij man op een bureau te moeten zitten; niet meer heer en meester te kunnen zijn over mijn eigen tijd en gedwongen te zijn de inhoud van mijn gehele leven te zoeken in het invullen van formulieren. Welke bekoring kon zulk een toekomstbeeld ook hebben voor een jongen die toch werkelijk alles was, behalve zoet in de gebruikelijke zin van het woord?" – fragment Mein Kampf.

Schaaf het bij, zet ‘Een Roman’ onder de titel en jouw argument dat het allemaal slechts de overwegingen van een fictief personage zijn, is ook op Mein Kampf van toepassing. Je kunt dat argument namelijk toepassen op ieder proza dat ook maar een beetje verhalend is, zolang het zich maar als literaire fictie presenteert. Zelfs als het proza zo stram is als een Pruisische Pelvis.

Dat iets ‘fictie’ is, zegt niets over de portée van een roman of de beelden die het creëert, omverhaalt of bevestigt.

Je vergelijking met W.F. Hermans schiet in mijn optiek dan ook voorbij de kern van de discussie over de stereotypen in AMNM. Lodewijk Stegman is een onhebbelijke ruziezoeker die op drie pagina’s iets roept over katholieken. David Samuels is volgens jouw eigen zeggen een "intelligente en geestige" jongeman wiens bespiegelingen over de aard van zwarte vrouwen en zijn zoektocht naar het ideale zwarte billenmaatje de rode draad van het boek uitmaakt.

Komt bij dat de beelden waarmee het boek speelt niet alleen in de beleving van prominente lezers het karakter schijnen te hebben van sociologische exposés, maar dat het onderscheid tussen fictie en sociologische bespiegeling ook bij Robert Vuijsje zelf lijkt te vervagen.

Witteman: “Jij onderscheidt eigenlijk twee types zwarte vrouwen..”

Vuijsje: “Nou, eigenlijk drie..”

Witteman: “Drie; nou ik heb er in elk geval twee gevonden."

Pauw: “De switch-hitter..

“Ja, ja.. eh..”

Pauw: “..de sharida ketting…”

Witteman: “…en de bounty. Kun je eens even zeggen welke types dat zijn?”

Vuijsje: “Nou, een bounty, ik neem aan dat veel mensen weten dat een bounty is zwart van buiten en wit van binnen. Een switch-hitter heb ik in het boek omschreven als een vrouw die zowel.. een bounty heeft dus alleen relaties met blanke mannen, en een switch-hitter zou zowel relaties met een blanke als een zwarte man kunnen hebben. En de sharida-ketting is.. de naam daarvan is ontstaan door .. je hebt vrouwen die zo’n mooie gouden ketting dragen met van die mooie krulletters met hun voornaam daaraan en zo is die naam ontstaan.”
– P&W

Ik hoor Vuijsje hier toch niet protesteren dat niet hij dat onderscheid maakt, maar dat dit louter een indeling is die zijn romanpersonage in de loop van het verhaal ontwikkelt.

Zelfs het op andere momenten zo zorgvuldig bewaarde onderscheid tussen zijn hoofdpersonage en de auteur loopt op onbewaakte ogenblikken in Vuijsjes eigen spreken vloeiend in elkaar over. In DWDD:

Vuijsje: “Ja, dat is dan waar hij gedurende het boek achterkomt, dat als het een intellectuele negerin is, dan is dat hetzelfde als.. dan kan ik net zo goed..[wijst op Aaf Brandt Corstius]”

Van Nieuwkerk: “..Aaf nemen!” [Gelach]

Het is dus helemaal niet zo duidelijk waar de meningen van Robert Vuijsje over negerinnen ophouden en die van David Samuels beginnen.

Peter: "Ik denk dat mensen als Irma Accord alleen maar boeken willen zien over sterke zwarte vrouwen.."

Met schoppen tegen de stotterende en haspelende Irma Accord maak je het jezelf dan ook wel een beetje gemakkelijk. Ik heb je nog niets horen zeggen over Gloria Wekkers argument dat de beelden die keer op keer terugkeren wanneer zwarte vrouwen worden geportretteerd, steeds dezelfde conventies volgen: dikke billen, grote schaamlippen en een bovenmatige geslachtsdrift, alsof zwarte vrouwen worden gedefinieerd door hun kleur, en alsof ze niet meer zijn dan seksuele wezens. Waarom zou je dat verschijnsel niet kritisch tegen het licht mogen houden, ook als dat in een fictieve roman naar voren komt?

Als Tamira de Wind beweert dat er helemaal geen literaire wending plaatsvindt in het boek, heeft ze volgens mij het boek niet gelezen, of niet goed gelezen.

Want…? Het is een gemiste kans dat je ophoudt waar de eigenlijke discussie over het boek en zijn uitwerking begint. Die ligt niet bij ‘boze negerinnen’ (ook een bevestiging van een stereotype beeld van domme, agressieve zwartjes die zich koesteren in hun slachtofferrol, trouwens), maar bij de vraag hoe de roman zich dan wel uiteenzet met de voorstellingen die het oproept over zwarte vrouwen.

op 20 05 2009 at 20:08 schreef Ger:

Even een reactie vanuit de Bijlmer.

Natuurlijk ook hier weer de weerzin tegen Elvira Sweet, mensen die begrijpelijkerwijs (op basis van de berichtgeving) haar veroordelen op de beeldvorming. Alleen, mensen die goed op de hoogte zijn van de Bijlmer-realiteit (zoals ik) en daarbij zich niet laten leiden door politiek opportunistische of politiek-correcte dwanggedachten aangebrachte scheidslijnen tussen ‘allochtoon” en “autochtoon” (zoals een Prem Radakishun altijd doet), weet dat Elvira Sweet een slachtoffer is.

Geen zwart slachtoffer van racisme door witten in een witte maatschappij, maar slachtoffer van een politieke cultuur. De politieke cultuur waarbinnen een vrouw als Elvira Sweet naar voren geschoven werd door twee witte voormannen van de PvdA (Jeroen Sprengers, destijds voorzitter van de lokale afdeling, thans persvoorlichter van Wouter Bos) en Wouter Gortzak (destijds Tweede Kamerlid, daarvoor lokale fractievoorzitter en hoofdredacteur van onder andere Het Parool en de Groene Amsterdammer). Waarom? Niet omdat zij zo goed was. Nee, omdat zij zwart was.

Dus nu moet zij zichzelf presenteren als een succesvolle zwarte vrouw, terwijl vanuit de Surinaamse gemeenschap in de Bijlmer tot op heden geen enkele succesvolle politicus of politica vanuit zichzelf op basis van kwaliteit zich een positie heeft verworven. Het zijn allemaal min of meer mislukte vrouwen en mannen die geen andere tijdverdrijf kennen dat leuteren over die gemene boze witte mannenmaatschappij, waaraan zij alles te danken hebben. Aan die maatschappij en aan die witte mannen. Want van zwarte mannen moet je het niet hebben.

Het gaat ook niet over een onderscheid tussen zwart en wit. Maar om een strijd tussen zwarten uit Paramaribo en uit de rest van Suriname. Tussen verschillende stammen uit Ghana en tussen Nigerianen. Tussen Hindoestanen en tussen Javanen, etcetera. In dat etnische versnipperde culturenrijk dan de Bijlmer in feite is word het beeld van “zwart” tegen “wit”gebruikt om zichzelf eigenwaarde te verschaffen, een gepaald slachtofferschap en om subsidie of een baan te krijgen. Van, jawel, weer de witte man.

Eigenlijk weten Surinaamse vrouwen als Elvira Sweet dat ook wel. Maar terug gaan naar Suriname is geen optie en als je maar lang genoeg op die witte mannen maatschappij inbeukt krijg je vanzelf weer een leuke baan of veel subsidie of iets anders van die witte maatschappij, die zich nog steeds schuldig voelt over wat zij de joden destijds heeft aangedaan in de Tweede Wereldoorlog.

op 21 05 2009 at 10:47 schreef Peter:

Tjerk, ik zei al dat ik geen zin heb in een discussie over een boek met iemand die dat niet eens heeft gelezen.

Ik wil wel even kwijt dat ik verbijsterd ben door de argumenten die jij aandraagt. Dat Mein Kampf geen roman is, maar dat het wel een roman zou zijn als je ‘roman’ onder de titel zou zetten, Dat Vuijsjes boek niet is te vergelijken met Ik heb Altijd Gelijk omdat de hoofdpersoon van dat laatste boek een onhebbelijke ruziezoeker is en David Samuels door mij wordt omschreven als een ‘intelligente, geestige jongeman’ en dat, zoals Gloria Wekker beweert, stereotypen in het boek voorkomen die al zo lang de media domineren.

Kennelijk vind je dat kunst in dienst moet staan van de samenleving, en dat is in mijn ogen een gruwel.

Werkelijk, mijn bek valt open van wat jij hierboven allemaal bij elkaar verzint, en van de U-bochten die jij neemt. Het lijkt er op dat jij mijn idee voor een literaire code-commissie onder leiding van Jeroen van Dijssel wel ziet zitten.

En de meeste negers hebben dikke lippen en dikke billen, echt waar. Ze zijn ook donkerder dan wij en ik heb nog nooit een klein geschapen neger gezien. In de Bijlmer wonen over het algemeen niet de meest succesvolle types. Die wonen in Oud-Zuid.

op 21 05 2009 at 17:10 schreef Tjerk:

Peter: "Kennelijk vind je dat kunst in dienst moet staan van de samenleving…"

Het formuleren van cultuurkritiek lijkt me niet hetzelfde als het opzetten van een Kultuurkamer.

Kunst bestaat in mijn optiek ter verrijking van de geest. Het combineert de opwekking van esthetisch genoegen (eventueel een pervers esthetisch genoegen) met het openen van nieuwe manieren van kijken naar de werkelijkelijkheid.

Ik denk dat je een literair werk daarop niet alleen kan en mag beoordelen, maar dat we dat ook voortdurend doen. ‘Dit boek is geweldig, want…’ en ‘dit boek zuigt, want…’

En: ‘… want, we krijgen er een variatie op dezelfde stereotypen over negers in geserveerd’, vormt in mijn optiek van wat literaire kritiek inhoudt dus een legitiem argument.

En de meeste negers hebben dikke lippen en dikke billen, echt waar. Ze zijn ook donkerder dan wij.."

We hebben het boek van Robert Vuijsje dan ook niet nodig om dat te zien. Daarvoor kan ik ook de Sjors en Sjimmie van vijftig jaar terug openslaan. Of een dagtripje naar Almere maken.

De vraag is ook of dat ze dikke lippen en dikke billen hebben het belangrijkste is wat er over negers valt te vertellen, in journalistiek of fictie.

Waarmee we weer terug zijn bij de literatuurkritische vraag die je kunt stellen bij een roman waarin negers prominent figureren: welke voorstelling geeft dit boek van negers, en in hoeverre verrijkt dat wat we menen te weten over negers met nieuwe voorstellingen en inzichten?

En in het licht van die vraag is het argument ‘het boek geeft helemaal geen voorstelling van negers, want het is fictie’ leeg.

op 21 05 2009 at 22:39 schreef Peter:

Dat laatste heb ik niet gezegd en volgens mij heeft niemand dat gezegd en ik blijf erbij: eerst boek lezen, dan praten we verder. Dit is zinloos en absurd.

op 22 05 2009 at 08:31 schreef Saira:

(Zwarte) literatuur, geschreven door zwarte schrijvers/schrijfsters met als hoofdonderwerp het wel en wee van zwarte mensen komt vaak ook niet met nieuwe inzichten.

Hetzelfde met andere kunstuitingen en kunstenaars met wortels in de zwarte cultuur. Stereotypering lijkt de norm.

op 22 05 2009 at 09:14 schreef Peter:

Stereotypering is zeker de norm niet in Alleen maar nette mensen. Daarin worden vooroordelen juist aan de kaak gesteld. Het boek gaat over een jongeman die achter fantasieën najaagt, in een samenleving waar iedereen elkaar wantrouwt en de maat neemt.

Maar mensen buitelen zo wellustig over elkaar heen in hun verontwaardiging, dat ze dat niet eens zien.

Het is net zo dom als klagen dat Don Quijotte een te romantische voorstelling geeft van de wereld, waarin koene ridders onrecht bestrijden in dienst van hun hoofse liefde voor een jonkvrouw.

Alsjeblieft, zegt. Het is pijnlijk om te zien hoe een buitengewoon intelligente jongeman als Tjerk zich zo enthousiast in dat web laat strikken, gretig als hij is om het op te nemen voor weer een onderdrukte minderheid.

Maar de onderdrukte minderheid is in dit geval de intellectueel, die dreigt te worden verpletterd door een dictatuur van anti-intellectuele Marxistisch-feministen, die geen reet begrijpen van kunst.

op 22 05 2009 at 09:38 schreef Laila:

Saira,
Een boek schrijven kan ook heerlijk therapeutinch zijn of z.a. Lars von Trier dat heeft met een fijne horror film…….
Cut,cut zei ook Hans Teeuwen maar gelukkig lacht hij zijn Sponge Bob lach om het geheel te ontzenuwen.

op 22 05 2009 at 10:07 schreef Saira:

Wat ik zeg over stereotypering, is meer als algemene reactie bedoeld op Tjerk zijn betoog.

Een (dag)boek schrijven kan veel inzicht in jezelf geven. Ik heb alleen de angst dat die in verkeerde handen zou kunnen vallen, is heel vroeger een keer gebeurd.

Ik begrijp vaak ook geen reet van kunst. Ik begrijp vaak de denkbeelden van intelligente en intellectuele mensen ook niet. Daar kan ik IMHO alleen maar blij om zijn in de meeste gevallen, met mijn rijstboerinnenverstand.

op 22 05 2009 at 10:16 schreef Peter:

Niemand is verplicht kunst of intellectuelen te begrijpen of daar een poging toe te doen, maar om vanuit dat onbegrip kunstenaars en intellectuelen verdacht te maken en te censureren, is ontoelaatbaar.

op 22 05 2009 at 10:27 schreef Peter:

Overigens hou jij niemand voor de gek met je ‘rijstboerinnenverstand’, Saira. Dat anti-intellectualisme is maar een pose van je. Je bent onmiskenbaar een intellectueel, en een eloquente ook. Iemand die in eenvoudige taal ingewikkelde gedachten kan uiten.

Iemand die het verschil weet tussen goed en slecht eten, ook nog.

op 22 05 2009 at 13:17 schreef Saira:

Ik stam af van een ontzettend slimme analfabete (een groot deel van haar leven) alleenstaande moeder en contractarbeidster, later rijstboerin. Met niets gekomen uit India, door hard werken haar kinderen opgevoed en bezit vergaard in moeilijke omstandigheden. Als ik half de vrouw ben, zoals zij was, ben ik dik tevreden.

Als ik dan tegenover haar een Gloria Wekker neerzet, hoogleraar en grossierend in kortzichtige opvattingen, dan kun je je wel voorstellen met wie ik me graag indentificeer.

Eens met wat je zegt wat betreft verdachtmakingen en censuur.

De regentencultuur hebben we op diverse terreinen blijkbaar nog niet achter ons gelaten.

Het zijn toch vooral de (moderne) kunstenaars zelf, die vinden dat anderen hen niet begrijpen. En graag de massa voor dom uitmaken terwijl ze zelf niet duidelijk genoeg zijn in beeldspraak of whatever.

Intellectuelen m/v die teveel in hun hoofd zitten, allerlei bizarre gedachtenkronkels ontwikkelen. En ondertussen vervallen tot droogkloterij, -kutterij.

Omdat ik nog heel lang wil genieten van goed eten, heb me voorgenomen 100 te worden, heb ik vandaag een balans- en sportdag.

op 22 05 2009 at 15:11 schreef Asmodeus:

‘Nederlandse mannen huilen alleen als hun favoriete voetbalteam verliest.’

Sommige mannen, Saira.

Laatst sprak ik er over met een hooligan, bijgenaamd ‘het Beest’. Zijn club verloor in de laatste minuut een bekerfinale.
‘Dat was huilen…’ ‘Moest je echt janken?’, vroeg ik plagend. ‘Nou, niet echt huilen… Maar de tranen liepen wel over mijn wangen.’

Sam Cooke, schepper van de soul. Daarbij hou ik het niet droog.

Over ‘zwarte’ muziek gesproken, in menig lied wordt de seksuele moraal kritisch bezongen. Hoor Shame & Scandal, een oeroude skasong waarin de relatie tussen een jongen en en meisje wordt ontraden. Ze zouden wel eens familie van elkaar kunnen zijn, door de vrije huwelijken van hun ouders.
Pappa was a rolling stone.
Mag dit niet meer in een Bijlmermeerse coffeeshop gedraaid worden? Daar hoor je de dames niet over.

op 22 05 2009 at 16:32 schreef Saira:

Mijn Nederlandse man houdt niet eens van voetbal, laat staan dat hij erom huilt. Maar als onze jongens de landseer verdedigen, moedigen we ze wel aan achter de buis.

Ik kan me niet voorstellen dat liedjes als shame and scandal niet meer gedraaid zouden worden, een onderdeel van de Caraibische cultuur. Mijn pa speelde vroeger in een Surinaamse coverband met veel van zulke classics. Mijn ouders leerden mijn dochter dansen op deze muziek, net zoals ze dat mij ooit geleerd hebben.

op 22 05 2009 at 16:32 schreef Laila:

Saira,
om dezelfde reden ben ik als meisje ooit met mijn dagboek gestopt omdat ik dacht dat het leven niet voor eeuwig was en anderen alsnog je diepgekoesterde geheimen konden achterhalen.

op 22 05 2009 at 22:38 schreef Asmodeus:

Harry Belafonte, niet vies van marxisme en feminisme, zingt: ’the woman is smarter’.
Maar hij geeft ook het huwelijksadvies: ‘if you wanna be happy for the rest of your life, don’t make a pretty woman your wife.’

M.a.w.: ‘mooie vrouwen zijn niet niet te vertrouwen’. ‘De neger met de gouden keel’ mag het zingen, maar als een jood met een Noord-Afrikaans uiterlijk(?!) het in fictie schrijft, blijft hij een blanke slavenhandelaar.
Discriminatie. Antisemitisme?

Tjerk, je bent een echte theoloog. Die lieden moeten het van horen zeggen hebben.
‘Het beeld dat van negers neer wordt gezet…’ (parafraserend)
Ik geef voorbeelden van vrolijke zwarte zelfspot, waar veel blanken nog steeds stiekem blijven doen over hun avontuurtjes en verlangens. Iemand die het cordon sanitaire doorbreekt dient te worden afgefakkeld op basis van geruchten.
Close-reading van transcripties is immers afdoende, aldus Tjerk.