Danspartner
Hassnae Bouazza
“Rushdie komt.” “Heb je het al gehoord? Rushdie komt naar Nederland.” “Hij is op Crossing Border.” De opwinding was voelbaar en de buzz zeer luid hoorbaar: gisterenmiddag werd Salman Rushdie in het Haagse Theater Diligentia geïnterviewd door hoofdredacteur Emile Fallaux van Vrij Nederland. Mijn oude danspartner kwam naar Den Haag en ik mocht erbij zijn en aanschuiven bij het diner, later op de avond.
Oude danspartner, inderdaad. In 2001, toen hij het Boekenweekgeschenk had geschreven, werd ik zomaar voorgesteld aan de man over wie ik tijdens mijn studie zoveel papers had geschreven en referaten had gehouden. Hij was charmant, geïnteresseerd en later op de avond riep hij me zelfs bij mijn naam (!) om te dansen. Dagenlang heb ik geteerd op de avond dat Rushdie en ik de nacht in dansten. Nu ja, na een paar minuten vond zijn beeldschone vrouw het welletjes en nam ze weer bezit van hem. Met tong en al, en de arme, aanzienlijk oudere Rushdie kon niet anders dan haar proberen bij te houden.
Maar goed, ik had gedanst met Salman Rushdie en iedereen die het maar wilde horen kreeg het te horen. Meer dan eens. Tot vermoeiens toe.
Diligentia, gisterenmiddag: politie voor de deur, detectiepoortjes bij de ingang en de uitdrukkelijke opdracht op tijd te komen, want na aanvang zou niemand meer naar binnen mogen. De setting: een podium met daarop twee bruin lederen fauteuils, twee microfoons, een kan water en een kan jus d’orange (die onaangetast bleef). Het publiek: jong, oud, donker, blank, hip en verlopen nam plaats en wachtte opgewonden op de komst van de auteur die bijna de status heeft van een rockartiest.
Daar was hij dan, en daar zaten wij dan. De fotografen flitsten non-stop tot hun speeltijd voorbij was en ze naar buiten werden begeleid. Hé, waar zijn ze gebleven?, riep Rushdie. De lachers waren op zijn hand, de toon was gezet en het gesprek kon nu écht beginnen.
Macchiavelli, Murakami, U2, zijn acteerprestaties, Dan Brown (“Mensen moeten leren beledigingen te incasseren. Ik voel me beledigd door Dan Brown, maar hij hoeft niet dood, hij mag zelfs nog wel blijven schrijven”), Munchkin Coroner uit The Wizard of Oz en Rushdies diepgelovige opa; Rushdie wist precies hoe hij het publiek met zijn anekdotes moest vermaken. Na afloop was er een borrel en etentje voor genodigden. Maar borrels zijn niet mijn ding. Ik kan niet praten over niks met mensen die ik niet ken; ik heb niet het vermogen te doen alsof ik alles wat ooit uit is gebracht heb gelezen, herlezen en toen nog eens goed uitgedacht.
Maar gelukkig was daar de redding: Abdelkader Benali (u weet wel) riep mij tot zich en zijn gespreksgenote, de Palestijns-Amerikaanse schrijfster Susan Abulhawa met wie ik vervolgens geamuseerd Rushdie observeerde die volledig werd ingepalmd door schrijfster Priya Basil. Hij kon zijn ogen amper van haar afhouden, probeerde zijn gezicht in de plooi te houden als iemand anders ook zo nodig met hem moest praten, en richtte daarna meteen weer al zijn aandacht op haar. Toen we plaats mochten nemen aan tafel, was hij als een kleine jongen die zich er toch vooral zeker van wilde stellen dat zijn Priya naast hem zou komen te zitten. En dat deed ze. Alle rest deed er niet toe.
Ik werd geflankeerd door mijn adjunct-hoofdredacteur Pieter van den Blink en de legendarische Patti Smith. Aan de overzijde zaten Benali en Abulhawa. Benali legde vrolijk etend en kletsend uit dat hij eigenlijk helemaal niks met deze avonden heeft en toch ook wel verlegen is. Joh, dat zou je niet zeggen! Hij was zó verlegen dat hij Patti vroeg wie toch de tafeldame was van Rushdie waarna zij op onderzoek uit ging en ons precies de verhoudingen en namen wist mee te delen. Ze adviseerde Benali echter ons vooral wel te geloven als wij dachten dat er meer speelde tussen Salman en Priya.
Een vrouw naar mijn hart, die Patti Smith. Ze liep rond alsof ze twee revolvers droeg in haar holsters, en wat was ze toch leuk. Toen Benali het feestje verliet, kreeg hij van haar de opdracht de volgende dag een spacecake mee terug te nemen. Met Rushdie’s hautaine gedrag (in schril contrast met het interview, hij is een echte vakman) had ze niks. Als er een etentje voor je wordt georganiseerd, moet je op zijn minst opstaan en met de andere aanwezigen praten, en gelijk had ze. Haar had hij niet eens aangekeken. En ik, zijn oude danspartner? hoor ik u vragen. Ik was als een vervelende mug. Toen ik me aan hem voorstelde en later weer afscheid nam, zag ik hem echt denken: Oh Christus, niet weer hè.
Maar geen onvertogen woord zult u horen. Eerder namelijk, tijdens het interview, nam Rushdie duidelijk afstand van al die mensen die de eigen cultuur zo zuiver mogelijk willen houden en andere invloeden willen weren. Wat eten jullie hier?, vroeg hij verwijzend naar alle buitenlandse invloeden op het Nederlandse eetgedrag. Als mensen beginnen over zuiveren, schoonmaken, dan wordt het gevaarlijk, kijk maar naar de recente geschiedenis in Europa en de etnische zuiveringen. Ik ben tegen schoonmaakmiddel en vóór vuil.
Voor zijn nieuwe boek, dat in april gaat uitkomen, heeft hij veel research gedaan en hij ontdekte dat er in het oude Venetië al veel Arabische invloeden te vinden waren en hoe, andersom, Venetiaanse glasblazers en tapijtknopers naar het Arabische rijk werden gehaald.
Segregatie van culturen en religies, daar wilde hij niks van weten. Culturen hebben zich altijd vermengd, nergens is ooit een cultuur van vreemde smetten vrij’ gebleven, al beweren sommigen van wel. Een opmerkelijke en zeer welkome uitspraak van de auteur die door vele fanatici wordt gezien als een held in hun strijd tegen de invloed van met name Arabisch-islamitische invloeden.
Wat nou zuiver houden, lekker mixen maar. Al bracht hij het niet in de praktijk en was hij niet weg te slaan bij zijn Indiase vakgenoten. Maar dat geeft niet. Bij deze interculturele dans wil ik hem wel voorgaan.
2008 wordt hét jaar voor schrijfster/journaliste (Vrij Nederland, VPRO, NIO) en Tolk Arabisch/Engels Hassnae Bouazza.
Algemeen, 24.11.2007 @ 13:27
41 Reacties
op 24 11 2007 at 14:01 schreef Philippine:
Ik ga vanavond Chinees eten.
op 24 11 2007 at 15:34 schreef Tjerk:
Goed geschreven stuk, dat aanleiding geeft tot een aardige discussie over de relatie van xenofobie en een afwerende reactie op de toenemende invloed (en toenemende radicalisering) van de islam.
Is het akelige gevoel in mijn buik wanneer ik gesluierde vrouwen met gesloten gezichten op straat zie lopen een uiting van afkeer voor vreemdelingen, of een afkeer voor wat ik beleef als een cultuur van repressie? En is daar een lakmoesproef voor?
op 24 11 2007 at 17:40 schreef Hosseyn:
Zuster Hassnae, hoe goed staat mij dat dat boekenbal 2001 nog voor ogen! Maar vertel eens, hoe zit het nu met Dan Brown, heeft die iets over Rushdie gezegd? Ik begrijp het niet helemaal; wel weet ik nog van 1989 dat die korteverhaaltjes schrijver, kom hoe heet hij ook weer, die engelsman, Rushdie nogal afkraakte.
O ja, Roald Dahl!
op 24 11 2007 at 23:42 schreef Max J. Molovich:
Dansen met Rushdie, aan tafel met Patti Smith en op de foto met Willem Dafoe… Tsjongejonge, zeg ik. Leuk stuk trouwens, dat wil ik nog wel graag zeggen. En Dan Brown beledigt de complete mensheid met zijn boeken. Ik heb enkel de Da Vinci Code gelezen, maar tijdens lezing daarvan heb ik Brown, binnensmonds, dat wel, meerdere fatwa’s toegewenst.
op 25 11 2007 at 02:02 schreef Loesje:
Is het akelige gevoel in mijn buik wanneer ik gesluierde vrouwen met gesloten gezichten..etc.
Tjerk, uw reactie is me uit het hart gegrepen. Afgelopen dinsdag zat ik in een wachtkamer waar twee dames met een klein jongetje binnenstapten. Een dame gesluierd maar wel met een zichtbaar gelaat, en de ander gehuld in een allesbedekkende burkha. Op de gezichten van de overige wachtenden, autochtonen en allochtonen, mannen en vrouwen stond afwisselend verwarring, het niet weten waar te kijken en in het geval van een Turks echtpaar diepe afkeer te lezen. De twee dames groetten niet en de "onbedekte" dame pakte voortvarend twee stoelen die ze met de rugleuningen naar de rest van ons toezette. En begon een gesprek met haar gesluierde metgezellin in een voor mij niet verstaanbare taal. Ik heb het spul zitten bekijken en er kwamen talloze gedachten en vragen in me op. Zal ik zeggen dat ik hun gedrag onbeschoft vind? Zal ik vragen waarom ze zich letterlijk van ons afkeren? Zal ik vragen wat ze van de rest van de wachtenden vinden? Of vinden ze er niets van omdat de rest van ons ze koud laat aangezien we toch kaffirs zijn? Hoe is het nou eigenlijk om in zo`n burkha rond te lopen? Je stikt toch onderhand de "dievenmoord" onder zo`n ding? Vereist het speciale vaardigheden tijdens het traplopen? Wat doe je wanneer je een onbedaarlijke niesbui krijgt? Mag je hem dan optillen om je neus te snuiten? Maar al snel werden de dames binnengeroepen en was de kans voorbij. De Turkse meneer schudde nadrukkelijk z`n hoofd en zei dat hij niks begreep van "zulke" vrouwen. Die "onzin" hoorde niet in Nederland! En ze zeiden ook niet eens goedemiddag toen ze binnenkwamen! Een oudere mevrouw zei dat ze het een "enge bedoening" vond.
En zo had ieder van ons een mening of gedachten. Steeds vaker word ik geconfronteerd met burkhadragende dames en zolangzamerhand word ik er ook iedere keer een beetje pissiger van. Zal deze,ook naar mijn mening, "cultuur van repressie" hier gewoon gevonden gaan worden? Zal het binnen enkele decennia nog mogelijk zijn om als vrouw met je/een man gezellig een terrasje te pakken, lekker uit eten te gaan, te gaan sporten, op de motor rondtoeren, naar de Schouwburg te gaan, na een feestavond prettig aangeschoten in een taxi te stappen? Mag ik dan nog wel mannelijke collega`s omhelzen of een hand geven? Mag ik dan nog wel gore bakken vertellen? Mag ik dan nog wel naar mijn mannelijke huisarts? Mag ik nog wel alleen in de auto stappen? Moet mijn man z`n baard laten staan? Moet hij alsnog besneden worden? Ik moet er niet aan denken!! Maar het lijkt wel of zo langzamerhand, met behulp van de christenfundamentalisten, een soort Cromwelliaans tijdperk de Lage Landen binnensluipt!
op 25 11 2007 at 06:23 schreef Paardestaart:
Wonderlijk eigenlijk dat uitgerekend Salman Rudshie een fatwa aan zijn broek heeft gekregen, want behalve dan dat hij vrij onschuldig heeft zitten doorborduren op de nog iets apocriefere verzen van de koran is er weinig wereldschokkends aan de man, als je het mij vraagt.
Zijn betoog bij deze gelegenheid verschilt in elk geval niet veel van de feestelijkheden die je kunt beluisteren op het soort bijeenkomsten die ‘de beste burgemeester ter wereld’ belegt voor ‘gematigde moslms’ ter vergroting van het wederzijds begrip in het kader van ‘de dialoog’: "dat geen samenleving ‘zuiver’ is omdat er altijd al immigranten waren, dat die van alles aan onze cultuur hebben bijgedragen; kijk maar naar woorden als algebra, die we per slot toch te danken hebben aan de voorlijke arabieren, of naar het eten dat je wordt voorgeschoteld in Venetië, en waar dacht je dat dat zoal vandaan kwam.."
Het slaat allemaal net zo min ergens op als de bewering dat ‘de’ Nederlandse identiteit niet bestaat. Want heeft er ooit iemand zoiets beweerd dan?
Wij vragen hier sinds kort bedeesd om erkenning van ‘een’ nederlandse indentiteit – dik of dun, maar toch wel iets om aan vast te houden, pardon – neem ons niet kwalijk; vooral in vergelijking met de begrotelijke verrijking die de islamisering ons gebracht heeft
Want heeft er behalve moslims eigenlijk ooit iemand iets over ‘zuiverheid’ gezegd?
Of over ‘zuiveren’, god betert??
Als het in Europa ooit zover komt dat we de moslims eruit schoppen is dat niet omdat we onze zuiverheid willen redden, maar eerder het vege lijf, en vooral en voornamelijk onze manier van leven..
Maar daarmee schaar ik me vermoedelijk onder de vele fanatici en hun strijd tegen de invloed van met name Arabisch-islamitische invloeden?
Tant pis – de sentimentele romantiek van ‘de interculturele dans’ is in elk geval niet aan mij besteed.
Meer iets voor Maxima..
op 25 11 2007 at 12:00 schreef Theo Ichtus:
Toch is xenofobie misschien wel "de natuurlijke staat" voor de menselijke soort. Misschien zit ergens diep in onze genen gegrift dat we, indien aanwezig met meer dan honderdvijftig mensen, de grens kunnen bereiken van ons vermogen tot compassie- en betekenisvolle relaties en dat we met zovelen op een vlakte tesamengestroomd in een veldslag verwikkeld kunnen raken, met verderfelijke vreemdelingen die ons historisch gezien naar het leven staan.
Ah, de fluwelen lippen van mevrouw van de Veluw – nu nog vreemd voor ons, maar o zo verleidelijk.
(Dat is wat we dus eigenlijk zoeken, tussen die maximaal honderdvijftig uit onze eigen kring, waar we wel mee willen verkeren; daartoe bij de vreemdelingen het dorp binnenvallen om hun vrouwen en dochters mee te nemen – dat vinden we historisch gezien meestal wel een goed plan, als kerels zijnde…)
op 25 11 2007 at 15:52 schreef Houriloper:
Ik zie wel ruimte voor een partij op rechts: Reconquista 2020!
op 25 11 2007 at 19:26 schreef John:
"Tolerance toward that which is radically evil now appears as good because it serves the cohesion of thewhole on the road to affluence or more affluence. The toleration of the systematic moronization of chil-dren and adults alike by publicity and propaganda, the release of destructiveness in aggressive driving,the recruitment for and training of special forces, the impotent and benevolent tolerance toward outrightdeception in merchandising, waste, and planned obsolescence are not distortions and aberrations, they arethe essence of a system which fosters tolerance as a means for perpetuating the struggle for existence andsuppressing the alternatives."
Repressive Tolerance – Herbert Marcuse (1965)
Ok, "agressive driving" is ietwat gedateerd, misschien zijn koffieshops een beter hedendaags voorbeeld.
Maar mn punt is dat volgens mij heel veel problematiek in Nederland hierop terug te voeren is.
Misschien dat we de publieke omroepen, ipv dat zelfonderzoek, moeten vragen dit essay op wetenschappelijke manier te behandelen in een tiendelige serie.
op 25 11 2007 at 19:33 schreef John:
Neem het moslimprobleem(om het simpel uit te drukken). Het is ontstaan en wordt in stand gehouden door deze vorm van tolerantie.
Resultaat: Moslims hebben eigenlijk groot gelijk als ze het hebben over onze nepdemocratie. En de samenleving zit met de gebakken peren.
op 25 11 2007 at 19:43 schreef John:
Haha, maak ik nou trouwens een hele domme vertaalfout? Of is het stuk gewoon verkeerd naar het engels vertaals en hoort de zin als volgt te lopen:
"the release of destructiveness in aggressiveLY driving the recruitment for and training of special forces"??
op 25 11 2007 at 19:50 schreef Houriloper:
Ha die John, gaan we een beetje extreem linkse propaganda bedrijven? Zonder repressieve tolerantie zou een webforum als dit als eerste verdwijnen. Vreemde democratie is dat, waar niets wordt getolereerd. Noord-Korea als voorbeeldige democratie? O ja, het Irak van Saddam H had geen ‘moslimprobleem’. En in het Chili van Pinochet was alleen al het noemen van Marcuse genoeg voor een weekje tortuur met spannende made-in-the-USA gadgets.
op 25 11 2007 at 20:27 schreef John:
De ironie is juist ook dat het establishment rond de dood van deze beste man al druk doende was zijn volgers in te palmen. Ik zou zeggen dat men veel van hem heeft geleerd want het resultaat is een soort van uberversie van zijn eigen repressive tolerance. Zo krachtig en slim uitgevoerd(in die zin waren de lefties misschien nog wel de grootste uitkomst voor het establishment) dat de jongste generaties van nu totaal verlamd zijn.
Wat uberhaupt opvalt is dat veel door hem aangehaalde secundaire gevolgen(maar ook middelen toe) van een dergelijk systeem vandaag de dag vele malen sterker aanwezig zijn.
Kortom, je geeft zelf al mooi aan waarom dit essay misschien wel van grote geschiedkundige waarde is. De man had gelijk en het establishment heeft hem zelfs meer dan dat gegeven.
op 25 11 2007 at 21:29 schreef roelf:
Wat een suf verhaal van Rushdie. De ene invloed is de andere niet, zou ik zeggen. En ellendige invloeden mag je rustig buiten de deur zien te houden. Kan iemand me trouwens één zaak noemen die de islam inbrengt in de nederlandse samenleving die we waardevol zouden kunnen noemen?
op 25 11 2007 at 22:05 schreef Houriloper:
Natuurlijk had de man gelijk. Zo werkt de hele natuur. Als iemand jou een kogel in het lijf schiet en geen vitaal orgaan raakt, komt er ook een mooi coconnetje kapsel omheen. (en als je geen gangreen krijgt) Zo werkt de maatschappij ook in meerder of mindere mate. Behalve bij Pol Pot en bij Kim Jung Ill of hoe die cocksucker ook mag heten. En die regimes functioneren niet echt; in elk geval niet voor de meerderheid van het volk.
op 25 11 2007 at 22:11 schreef Houriloper:
Neem nu Ali B. Je neemt de tegendraadse rapcultuur, neemt de tegendraadse Marokkies, mixt het tot een maatschappijbevestigend en polderondersteunend actje en iedereen blij. De marokkies met hun rolmodel, de kindertjes met hun meezingbare versjes, de beleidsmakers met hun propagandist.
op 25 11 2007 at 22:51 schreef BigPete:
Zeker! Moslims! Daar zitten heel leuke bij.
Zouden die mensen anders zijn als ze atheïst waren?
Als de zegeningen van de islam in Nederland bestaan uit "een paar leuke moslims" dan moet zelfs PB toegeven dat de islam niets brengt(behalve ellende)….
op 25 11 2007 at 23:35 schreef Houriloper:
BigPete: Liever in een verdeelde gepolariseerde samenleving dan in een in slaap gesukkelde jarenvijftig wereld waar het burgerfatsoen een brede consensus heeft en ouwe wijven de dienst uitmaken.
op 26 11 2007 at 08:55 schreef Peter Breedveld:
Dat ‘grootschalige immigratie en gezinshereniging van mensen met een totaal vreemde cultuur’ de oorzaak zou zijn van de huidige problemen, dat lijkt me dus niet. Het is het laat-maar-waaien-beleid van de overheid geweest, die het immigranten toestond een eigen zuil te vormen, een maatschappij in de maatschappij, die heeft geleid tot allerlei misstanden.
Ik heb van mensen gehoord die graag Nederlands wilden leren en bij de sociale dienst te horen kregen dat ze zich geen dingen in hun hoofd moesten halen. Nederlands leren? Niet nodig, u gaat straks toch weer terug.
Als je mensen, die zelf uit hun isolement willen komen, agressief ontmoedigt om daar iets aan te doen, dan moet je niet klagen als er twintig jaar later een soort eiland is ontstaan waar totaal andere wetten gelden en een eigen dynamiek heerst.
op 26 11 2007 at 09:40 schreef daniel:
Is het akelige gevoel in mijn buik wanneer ik gesluierde vrouwen met gesloten gezichten op straat zie lopen een uiting van afkeer voor vreemdelingen, of een afkeer voor wat ik beleef als een cultuur van repressie? En is daar een lakmoesproef voor?
Ja hoor. Als je ook een akelig gevoel krijgt bij Adbel Jabber van der Ven, zit je helemaal goed.
op 26 11 2007 at 10:54 schreef Tjerk:
Wonderlijk eigenlijk dat uitgerekend Salman Rudshie een fatwa aan zijn broek heeft gekregen, want behalve dan dat hij vrij onschuldig heeft zitten doorborduren op de nog iets apocriefere verzen van de koran is er weinig wereldschokkends aan de man, als je het mij vraagt.
Ik denk dat je Rushdie nu enigszins onderschat, Paardestaart. De Duivelsverzen bevat een duivels slimme kritiek op de openbaringsclaims van de profeet, zoals uit dit fragment, gelezen door de auteur zelf, blijkt. Het is, om het maar zo te zeggen, briljant. Daarnaast laat Rushdie op zeker moment een satiricus vluchten in een bordeel, waar de prostituéés de identiteit aannemen van de vrouwen van de Profeet.
Daarnaast is Rushdie een van de meest eloquente en, vanuit zijn biografie, overtuigende voorvechters van de vrijheid van meningsuiting tegenover religieuze censuur, zie ook hier.
Verder heeft Rushdie samen met o.a. Hirsi Ali en Irshad Manji een manifest ondertekend waarin wordt opgeroepen voor een onverkort vasthouden aan de bescherming van de vrijheid van meningsuiting tegen ballenknijpende islamisten, en heeft hij zijn duit in het zakje van de Britse sluierdiscussie gedeponeerd met de woorden: The veil sucks!
Voordat de naaktgaande vleugel van de sekte der islam & mocrobashers alhier vergaderd Rushdie dus als politiek-correcte ketter brandmerkt, is het wellicht wijs eerst te achterhalen wie en wat hij precies op het oog heeft, en terzijde maar wellicht in de context van dit stuk niet minder belangrijk, wie of wat Hassnae Bouazza hiermee op het oog heeft. Ik neem tenminste aan hoop het zelfs dat Bouazza hiermee zelf óók een punt wenst te maken, en niet slechts Rushdies danspassen beschrijft. Ze danst graag mee, heb ik begrepen.
Dans, Salomé, dans!
op 26 11 2007 at 10:59 schreef Peter Breedveld:
Kan iemand me trouwens één zaak noemen die de islam inbrengt in de nederlandse samenleving die we waardevol zouden kunnen noemen?
Zeker! Moslims! Daar zitten heel leuke bij.
op 26 11 2007 at 13:04 schreef Tamara:
Leuk verslag! Maar waar ik nu vreselijk nieuwsgierig naar ben: kan hij een beetje dansen, die Rushdie?
op 26 11 2007 at 16:44 schreef Vlot:
Dat Rushdie voor vermenging van culturen en tegen segregatie is, is oud nieuws. Dat is immers een hoofdthema in [i]The Satanic Verses[/i]. Wie deden er ook alweer moeilijk over dat boek? (Hint: het waren niet de doopsgezinden.)
Nederlanders zijn heel erg voor vermenging, voor een open samenleving, voor de democratische rechtsstaat, en tegen segregatie, achterstelling van groepen, dictatuur en gewetensdwang. Ze verwachten alleen van degenen die hier vrijwillig naar toe komen dat ze ook voor die open samenleving zijn. En Nederlanders passen ervoor om van lieden als Mak en Meulenbelt de schuld te krijgen van het feit dat een groot deel van de mohammedanen in Nederland zich afzijdig houdt en daardoor nog steeds niet mee kan komen.
op 26 11 2007 at 17:11 schreef Loor:
Vlot, ik ben het volledig met je eens. Begrijp de verwijtende, niet-vernieuwende en badinerende opmerking van Rushdie niet zo goed.
Prachtig stuk van Hassnae.
op 26 11 2007 at 19:43 schreef EH:
BigPete: Liever in een verdeelde gepolariseerde samenleving dan in een in slaap gesukkelde jarenvijftig wereld waar het burgerfatsoen een brede consensus heeft en ouwe wijven de dienst uitmaken.
Ja, en liever dat dan de zevende laag van de hel. Whats your point? Ik zou haast zeggen dat je probeert te impliceren dat er een relatie bestaat tussen het optrekken van (ik geef je een voorzetje: zelf erger ik me altijd kapot aan deze term) de spruitjeslucht en moslimimmigratie.
Ware het niet dat dat compleet belachelijk is. Hoeveel moslims liepen er rond in nederland in de jaren 60-70? Daar moeten we het echt niet van gehad hebben.
op 26 11 2007 at 20:56 schreef Peter Breedveld:
Kom, kom, lieve mensen, waarom voelt u zich zo aangesproken door Rushdie? Heeft Wilders van de zomer soms niet opgeroepen tot een verbod op de koran? Wil hij geen moslims uit Nederland weren? En wekt Rita Verdonk bij u niet de indruk, dat die Trots op Nederland-beweging van haar niet zozeer bedoeld is om mensen te betrekken, als wel om mensen uit te sluiten?
Het valt toch niet te ontkennen dat er een groot bevolkingsdeel is, dat het liefst heeft dat al die gekleurde buitenlanders oprotten, of het nou Sheik Fawaz is of Ayaan Hirsi Ali? Dat er van de weeromstuit een soort afkeer van vreemde invloeden is gaan heersen in brede lagen van de bevolking?
Ik denk dat Rushdie het dáár over heeft. Ik schat dat de meeste lezers hier kritiek hebben op de multiculturele samenleving zoals mensen als Vogelaar die voorstaan: een samenleving waarin we worden geacht ruimte te geven aan lieden die vrouwen beschouwen als vee, en homo’s als lager dan varkens.
Die mensen zitten op dezelfde lijn als Rushdie.
Maar we blijven toch wel oog houden voor de mooie aspecten van de multiculturele samenleving? Ik zou niet meer zonder kunnen, in elk geval. Niemand wil echt terug naar de jaren vijftig, toen in de Hollandsche keukens de groenten nog tot pulp werden gekookt.
op 26 11 2007 at 21:13 schreef Houriloper:
Overigens eeuw presenteerden wij óók al in de Gouden Eeuw Indische rijsttafels aan buitenlandse royalty die op bezoek kwam.
op 26 11 2007 at 21:14 schreef John:
@Houriloper
Je snapt zelf ook wel dat het net iets minder simpel werkt dan dat.
En Ali B. is wat dat betreft inderdaad een goed voorbeeld van hoe dit principe totaal is doorgeslagen en op steeds lager niveau de debilisering stimuleert.
"Nederlanders zijn heel erg voor vermenging, voor een open samenleving, voor de democratische rechtsstaat, en tegen segregatie, achterstelling van groepen"
De kern is en blijft dat een hele grote groep Nederlanders al heel lang geleden huiverig stond tegenover grootschalige immigratie en gezinshereniging van mensen met een totaal vreemde cultuur. Daar is het mis gegaan en je kunt heel lang blijven ouwehoeren maar het enige wat we ECHT kunnen doen is dat dat echt gewoon niet meer mogelijk is.
Al het geouwehoer over wel of geen integratie etc. wordt alleen maar gebruikt om verwarring te zaaien zodat de enige echte maatregelen die reeel gezien uit te voeren zijn niet worden genomen.
op 26 11 2007 at 21:49 schreef John:
"Het is het laat-maar-waaien-beleid van de overheid geweest"
Daarom haalde ik het essay repressive tolerance ook aan. Je kunt lang discussieren over of echte democratie mogelijk is of niet maar dat zaken zo diep in het hart van een samenleving helemaal scheef groeien is mijns inziens alleen mogelijk als het volk heel sterk bedwelmd of onderdrukt wordt. Laat doorgeschoten repressive tolerence nou precies een dergelijk gemengd effect hebben op mensen…
Sterker, de gevolgen maken blijkbaar nog sterker dat mensen alleen nog maar lam naar de overheid kunnen kijken voor oplossingen.
op 26 11 2007 at 22:00 schreef John:
Kortom, zonder kleine revolutie kunnen we alleen maar rustig wachten totdat ook alle nieuwe nederlanders even lamgeslagen zijn en Ali B wordt opgevolgd door nog iets debielers.
op 27 11 2007 at 09:53 schreef Houriloper:
Peter: dat sociale-dienstverhaal klopt, maar is ook wel érg lang geleden. En waarom is dit opeens de verantwoordelijkheid van de sociale dienst? Ik ken ook eerste generatie mensen die zélf heel actief zijn gaan leren, en daar gewoon voor betaald hebben. Lessen zijn ook gegeven door buurthuizen, vrijwilligers, kerken. Ik heb zelf bijna dertig jaar geleden taalles gegeven aan allochtonen en dat kostte niets. Ik merkte ook al heel snel dat de mensen die kwamen een andere agenda hadden dan Nederlands leren. (het taalprogramma was verplicht onderdeel van een veel bredere subsidietoewijzing)
Uiteraard is het zelf leren voor analfabeten uit het Rif niet zo voor de hand liggend en niet zo gemakkelijk, maar ik heb zelf vroeger in het werk met buitenlanders gemerkt dat er ook heel veel passiviteit is, desinteresse etc. En de meeste van de eerste generatie waren er zelf ook van overtuigd dat ze terug zouden gaan.
Er is duidelijk een probleem, maar hoewel iedereen dat inmiddels onderkent en er van alles aan gedaan wordt – al lijken de verschillende maatschappelijke stromingen allemaal een andere kant op te trekken – een en ander wordt bijna onmogelijk door de continue instroom van nieuwe immigranten. Dweilen met de kraan open is geen goede strategie.
op 27 11 2007 at 10:01 schreef Houriloper:
EH: die jaren vijftig en vroege zestig waren natuurlijk minder spruitjes dan wij wel denken, er waren al vele nieuwe groepen, indo’s, molukkers, ex-kolonialen, antillianen en surinamers, moslims – alleen niet in zo grote getale en vooral in de steden.
Ik vind zelf de grote geschakeerdheid, de complexiteit, de meerduidigheid van de samenleving fascinerend. Het is ook, zoals alle organische en dynamische systemen volstrekt onvoorspelbaar.
De revoluties van de jaren zestig, zeventig was vooral psychedelisch. Wie een paar keer LSD heeft gebruikt verlaat voorgoed het enge realtiteitstunneltje van zijn eigen conditionering.
op 27 11 2007 at 16:39 schreef Matteüs 14:6:
Dans, Salomé, dans!
En wie speelt dan precies de rol van Johannes de Doper, wiens hoofd op een schaal zal eindigen?
op 27 11 2007 at 17:34 schreef Tjerk:
"En wie speelt dan precies de rol van Johannes de Doper, wiens hoofd op een schaal zal eindigen?
Wie of wat; het kan natuurlijk ook heel wel een idee, een voorstelling, een houding of een gedraging zijn die met een polsbeweging gekeeld wordt.
Maar het antwoord, daar probeer ik nu juist achter te komen.
op 27 11 2007 at 19:15 schreef Matteüs 14:6:
Nou ja, ik keek toch altijd al liever naar Salomé dan naar die knokige zeloot Johannes de Doper.
op 28 11 2007 at 07:47 schreef Peter Breedveld:
O, maar natuurlijk, ik kijk naar de verantwoordelijkheid van Nederlandse beleidsmakers en -uitvoerders, en dan heet het dat ik de allochtoon als ‘machteloos, willoos slachtoffer van de westerse maatschappij’. Een reflex van de Rechtse Kerk.
Mensen gedragen zich als mensen, ze kiezen de weg van de minste weerstand, en als je beleid voert om dat aan te moedigen, is het niet raar dat ze inderdaad de weg van de minste weerstand kiezen.
Daarbij: als iemand van de overheid zegt dat je binnenkort toch weer terug naar Marokko gaat, waarom zou je dan Nederlands leren?
Mijn punt is dus niet dat allochtonen zielig zijn (het geheugen van mijn lezers is kort, merk ik wel), maar dat er tientallen jaren lang verkeerd beleid is gevoerd, waarbij actief de oprichting van een allochtone zuil werd nagestreefd.
op 28 11 2007 at 12:55 schreef Miranda Vink:
"Als je mensen, die zelf uit hun isolement willen komen, agressief ontmoedigt om daar iets aan te doen, dan moet je niet klagen als er twintig jaar later een soort eiland is ontstaan waar totaal andere wetten gelden en een eigen dynamiek heerst."
Eigenlijk is dit een klassiek PC multicul-argument. De allochtoon als treurig machteloos, willoos slachtoffer van de westerse maatschappij. Hadden de gastarbeiders van toen niet de verantwoordelijkheid moeten nemen om zelf stappen te ondernemen om de taal te leren spreken, de cultuur te leren kennen, de Nederlanders te ontmoeten? Waarom wordt van Nederlandse emigranten in den vreemde vanzelfsprekend vanzelfsprekend verwacht dat die zelf verantwoordelijk is voor zijn maatschappelijk succes in zijn nieuwe thuisland, maar wordt alle verantwoordelijkheid voor het collectieve falen van Turkse/Marokkaanse immigranten in NL bij de regering en de Nederlandse maatschappij gelegd?
op 28 11 2007 at 20:45 schreef Lagonda:
Johannes de Doper is verraden door Jezus en diens entourage. Dat weet iedereen inmiddels toch al lang?
op 29 11 2007 at 07:34 schreef Peter Breedveld:
Vertel! Geen Dan Brown toch, mag ik hopen?
op 04 05 2012 at 14:32 schreef Lex:
Volgens mij is het voor Miranda Vink heel moeilijk om begrijpend te lezen.